82 χρόνια πίσω...
Ξημερώνοντας τ’ Αγιαννιού (Οδ. Ελύτη) Η Πορεία προς το Μέτωπο
Ἐμὴ σε γλῶσσα Κήρυξ πῶς ἂν αἰνέσῃ,
Ὃν γλῶσσα Χριστοῦ γηγενῶν μείζω λέγει;
Μνήμη ἐβδομάτη Προδρόμου λάχεν αἰδοίοιο.
Την επομένη ημέρα των Θεοφανίων καθιερώθηκε να εορτάζουμε, τη μνήμη του πανίερου προφήτη Ιωάννη Προδρόμου.
Αἰεὶ δὲ μαλακοῖσι καὶ αἱμυλίοισι λόγοισι θέλγει, ὅπως Ἰθάκης ἐπιλήσεται· Ὀδυσσεύς, ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρῴσκοντα νοῆσαι ἧς γαίης, θανέειν ἱμείρεται
(Οδύσσεια, Ραψωδία α 56-59)
"Κάθε δίλημμα σήμερα τοῦ τύπου «Ὀρθοδοξία ἢ Ἑλληνισμὸς» εἶναι ὄχι μόνο πλαστό, ἀλλὰ καὶ ἐθνοκτόνο. Γιατί σημαίνει τάση ἐπιστροφῆς στὴν ἀτέλειά μας, στὴν παλαιὰ ἀγωνιώδη ἀναζήτησή μας. Ἐνῶ γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, ποὺ διασώζει τὴν αὐτοσυνειδησία του, τὸ ζητούμενο εὑρέθη. Εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν … εὔρομεν πίστη ἀληθῆ! Εὔρομεν τὴν ἀλήθειαν».
<<Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καί τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνούντάς σε· Ἦλθες, ἐφάνης, τό Φῶς τὸ ἀπρόσιτον.......>>
Η Βάπτιση τοῦ Κυρίου μας ἔχει γιά μᾶς ἐπίσης ὕψιστη σημασία διότι ἔχουμε τὴν φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τὴν στιγμή πού ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινε ἀπὸ τὸ νερὸ πάνω, ἀπὸ τὸν οὐρανό, ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατέρα πού μαρτυροῦσε γιά τὸν Υἱὸ του λέγοντας: «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.» (Μτ. 3, 17). Καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο «ἐν εἴδει περιστερᾶς» κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ πάνω στό κεφάλι τοῦ προαιωνίου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτὴ ἡ Θεοφάνεια, ὅπως ἀλλιῶς ὀνομάζεται ἡ ἑορτὴ τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἴδιος, ὁ τρισυπόστατος Θεὸς, φανέρωσε τὴν θεότητα τοῦ Δευτέρου Προσώπου του, τοῦ ἐνσαρκωμένου Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς-Πατέρας καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σὰν νά παρουσίασαν στήν ἀνθρωπότητα τὸν Σωτήρα τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.
''Ο άνεμος είχε κοπάσει περί το δειλινόν, και ο κυβερνήτης ανέλαβε το κράτος του επί του μικρού σκάφους.
[Κρινεῖ φάος τὸ μέλλον
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, Φοίνισσαι ]
ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ μετὰ τὴν Ἁμαρτία ποὺ τὴν εἴπανε Ἀρετὴ μέσα στὶς ἐκκλησίες καὶ τὴν εὐλόγησαν. Λείψανα παλιῶν ἄστρων καὶ γωνιὲς ἀραχνιασμένες τ' οὐρανοῦ σαρώνοντας ἡ καταιγίδα ποὺ θὰ γεννήσει ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου.
Στήν Κυριακή πρό τῶν Φώτων, ἡ Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει γιά τήν βίωση τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Φώτων. Στήν εὐαγγελική περικοπή κυριαρχεῖ τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ καί τό κήρυγμά του πού εἶναι κήρυγμα τῆς μετανοίας. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης μαζύ μέ τήν Θεοτόκο εἶναι τά πρόσωπα πού, πλήν τοῦ Μεσσία Χριστοῦ, προφητεύονται στήν Παλαιά Διαθήκη. Ἔτσι ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος θεωρεῖ «ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ» ὄχι τήν γέννηση ἤ τή σύλληψη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά τήν ἐμφάνιση καί τό κήρυγμα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
«Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουμε τον Σταυρό ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανείων. Έτσι τον ρίχναν και στην πατρίδα μου κι ήταν ένα θέαμα έμορφο και παράξενο.
" ...Γεννήθηκα το 1945 και μεγάλωσα σε προσφυγικό περιβάλλον.Οι γονείς μου ήρθαν από τον Πόντο και μέναμε σ' έναν συνοικισμό Ποντίων στην Καλλιθέα. Ζούσαμε σε χαμόσπιτα.Σπανια έβλεπες ασφαλτοστρωμένους δρόμους.Μονο χώματα, λακκούβες και πέτρες.....Όταν ένας φίλος μου πήγε σε ωδείο, ζήλεψαν και ζήτησα από τους γονείς μου να πάω κι εγώ.
Μνήμη του Αγίου Νικηφόρου του λεπρού. Ενας σύγχρονος Άγιος προστάτης κατά των λοιμωδών ασθενειών και του κοροναϊού. Να έχουμε την ευχή του και τις πρεσβείες του!
Κυκλοφόρησε τό νέο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ «Ἐνδοχώρα» (ἀρ. 126, Δεκ. 2022). Στίς 94 σελίδες του μπορεῖ νὰ διαβάσει κανείς τὰ ἑξῆς:
Ψέριμος: Μια ξεχωριστή ιστορία
Η νήσος Ψέριμος αποτελεί ένα ακόμα μικρό παράδεισο του απέραντου γαλάζιου στο Αιγαίο πέλαγος, μέσα σε μια συνολική επιφάνεια 14,6 τετ. χλμ., νοτιοανατολικά της Καλύμνου και βόρεια της Κω – συνδέεται και με τα δύο νησιά ακτοπλοϊκά.
Εκφράζει απόλυτα τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη «Ένα δειλινό στο Αιγαίο, περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσες ίσες δόσεις που δε μένει στο τέλος παρά η αλήθεια».
Στην απογραφή του 2011 το νησί είχε πληθυσμό 80 κατοίκων – σήμερα έχουν απομείνει λιγότεροι από τους μισούς. Αναγνωρίστηκε σαν οικισμός από το 1948, με την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα. Την εποχή βέβαια εκείνη είχε εκατοντάδες κατοίκους με αποτέλεσμα το 1950 να αρχίσει την λειτουργία του το Δημοτικό Σχολείο Ψερίμου με 120 παιδιά.
Η σταδιακή ερήμωση του νησιού οδήγησε σε κλείσιμο του Δημοτικού Σχολείου το έτος 2009. Έκτοτε μέχρι σήμερα, παραμένει κλειστό.
Τοῦ ποιμενάρχου θρέμματα Χριστοῦ δέκα,
Εἰσηλάθη τμηθέντα μάνδρᾳ Μαρτύρων.
Εἰκάδι τῇ τριτάτῃ δέκα ἐν Κρήτῃ τάμον ἄνδρας.
Οι άγιοι Δέκα μάρτυρες μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Από αυτούς, οι μεν Θεόδουλος, Σατορνίνος, Εύπορος, Γελάσιος και Ευνικιανός, ήταν από τη Γορτυνία της Κρήτης. Ο Ζωτικός, από την Κνωσό. Ο Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου. Ο Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνιά. Ο Ευάρεστος και ο Μόβιος (ή Πόμπιος, ή Πόντιος) από το Ηράκλειο.
Του Θεοφάνη Μαλκίδη
O Γιώργος Σεφέρης γράφει για τις επιλογές που έχει ο άνθρωπος στη ζωή του, για αυτές που σκέπτεται τέτοιες ώρες που γίνεται ο απολογισμός της χρονιάς:
Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν εγκαταλείψετε τη ζωή σας.
Eγκαταλείψαμε τη ζωή μας και βρήκαμε τη στάχτη….
Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα».
Εμείς αντί για την υποταγή και τη στάχτη, επιλέγουμε τους Υψηλάντες και τον Κολοκοτρώνη, τον Παύλο Μελά και τον Ίωνα Δραγούμη, τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη, τον Περρίκο και τα χιλιάδες θύματα των Ολοκαυτωμάτων της Ναζιστικής Κατοχής από το Δίστομο μέχρι τα Καλάβρυτα, επιλέγουμε τον Γκάτσο, τον Λειβαδίτη τον Ελύτη και τον Σεφέρη, ακολουθούμε τον Παλληκαρίδη και τον Αυξεντίου, τους στρατιώτες των Κυπριακών Θερμοπυλών του 1974, τον Γιαλοψό, τον Καραθανάση, τον Βλαχάκο και τον Γεώργιο Μπαλταδώρο.
ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...
Ένα καταπληκτικό κείμενο του 1896 από τον Αλ.Παπαδιαμάντη για το Νέο Έτος - όχι πολύ γνωστό φιλολογικό σημείωμα - υπό μορφή πρωτοχρονιάτικου άρθρου. Δημοσιεύθηκε πριν από 127 χρόνια στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ακρόπολις».
Διά ξίφους άωρα μητέρων βρέφη, Ανείλεν εχθρός του βρεφοπλάστου Bρέφους. Nήπια αμφ’ ενάτην τάμον εικάδα παππάζοντα. |
Βιογραφία |
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Kαλή και λεύτερη χρονιά!
Ο Γιώργος
Σεφέρης μιλώντας το 1969 για την κατάσταση στην Ελλάδα, την
εποχή εκείνη, καταγράφει με εντυπωσιακά προφητικό τρόπο και το σήμερα: «Μας
έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία
πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας …. Είναι μια κατάσταση
υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε
ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στα
ελώδη στεκούμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε
λογαριάζουν πάρα πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο
προχωρεί το κακό».