Ομιλία Επίτιμου Προέδρου του Κ.Σ. ΕΔΕΚ Βάσου Λυσσαρίδη στα εγκαίνια της έκθεσης αφίσας για τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην Αθήνα
25.10.2010
Ο αγώνας για δημοκρατία, ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα διαχρονικός και συνδεδεμένος με την εθνική ταυτότητα μέσα στα πλαίσια της οποίας διαμορφώνονται και τα ιδεολογικά ρεύματα.
Στην Ελληνική νοοτροπία ανώτερη αρετή η προσήλωση σε αρχές και αξίες, που κατοχυρώνουν την ελευθερία και την δημοκρατία και όταν ακόμα αυτό σημαίνει θυσία ζωής.
Η Κύπρος ένα αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού, με συμβολή στον αρχαιο-Ελληνικό πολιτισμό, με Ζήνωνες κι Ονήσιλλους, με Ομηρικά κατάλοιπα στην τοπολαλιά με βουβά τώρα αρχαία θέατρα, με συμπόρευση με τον Μέγα Αλέξανδρο, με Κίμωνες, με παρουσία δίπλα σε Μακρυγιάννηδες, με βιασμένες τώρα Βυζαντινές εκκλησιές, με Μαχαιράδες μ΄ένα αγροτόπαιδο από τη Λύση που πισωγύρισε τον χρόνο και μ΄ένα σύγχρονο μολών λαβέ δακτυλοδεικτεί την πορεία μας.
Με τον Κολοκοτρώνη να δηλώνει: «Τίποτα δεν εφοβήθηκα, ούτε εις τας αρχάς, ούτε εις τον καιρόν του Δράμαλη όπου ήρθε με 30 χιλιάδες στράτευμα εκλεκτό ούτε ποτέ, μόνο εις το προσκύνημα εφοβήθηκα». Κι εμείς αυτό φοβόμαστε.
Κι αυτή η κληρονομιά παραμένει ζωντανή όταν στην Κύπρο την αέρινη τη Μακαρία γη οι ιστορικές παραδόσεις πλαστογραφούνται, θέατρα και εκκλησιές δολοφονούνται, τα ανθρώπινα δικαιώματα ενταφιάζονται και πατρογονικές εστίες δημεύονται.
Όμως δεν μας ταιριάζει το μοιρολόϊ. Πιστοί στις πολυχιλιόχρονες παραδόσεις μας, με τον λαό και για τον λαό θ΄αγωνιζόμαστε ωσότου ζωντανέψουμε την αρχαία φωνή στα βουβά θέατρα. Θάταν μοιρολατρικό να ζητάμε από τον άψυχο ψυχωμένο βράχο να αποδιώξει τον κατακτητή.
Εμείς θα δανείσουμε χέρια και ψυχή στον αδούλωτο βράχο ωσότου λεύτεροι πατήσουμε στον Πενταδάκτυλο, στη Λάπηθο με τα αχνάρια του Κανάρη ζωντανά, στο Καρπάσι, τη Μόρφου, στην Κερύνεια. Κάψαμε τα γιοφύρια πίσω μας και έτσι η πορεία μας είναι μονόδρομος.
Πενήντα χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Μ. Βρετανία με την αυτοκρατορία καταρρέουσα αποφάσισε να συντηρήσει πολιτικοστρατιωτική παρουσία στην Κύπρο για να διαδραματίσει ένα περιφερειακό ρόλο με παγκόσμια εμβέλεια.
Έτσι με την τριμερή στο Λονδίνο ενέπλεξε την Τουρκία παρά τις πρόνοιες της συνθήκης της Λοζάνης με στόχο την αξιοποίηση των Τουρκοκυπρίων ως αναχώματος στον αγώνα του Κυπριακού λαού για αυτοδιάθεση. Το ουδέποτε του τότε υφυπουργού Χόπκινσον τερμάτιζε κάθε προοπτική για ειρηνική ανέλιξη. Η έκρηξη νομοτελειακή. Η ΕΟΚΑ συντάραξε τον Κυπριακό Ελληνισμό και ενέπνευσε άλλους λαούς στον αντιαποικιοκρατικό τους αγώνα.
Τα παιδιά του λαού εξευτέλισαν τον θάνατο, ανεβαίνοντας τα σκαλιά της αγχόνης τραγουδώντας κι η πανίσχυρη Βρετανική στρατιωτική μηχανή αποδείχθηκε ανίκανη να σιγάσει την επαναστατική φλόγα.
Στον Μαχαιρά ξαναζωντάνεψαν οι Θερμοπύλες. Ο Γρηγόρης πισωγύρισε τον χρόνο.
Εκείνη την ύστατη στιγμή το αυτόματο
αυτοκτόνησε ανίκανο να παραβγεί στο χρόνο
Στο χέρι μια ασπίδα, ένα κοντάρι
ιμάτια, τραγουδιστές φωνές
και βέλη Περσικά καλύψανε τον ουρανό
και διώξανε τ΄ αηδόνια.
Η Λύση αγέννητη. Η Αθήνα ζωντανή.
-- Μολών λαβέ.
Κι εκεί στον Μαχαιρά
με πληγωμένα άγουρα ανθάκια
με τ΄αηδόνια άλαλα
ένας μικρός Γρηγόρης
άκοπα πισωγύρισε τον χρόνο.
Ενθάδε κείται ο Γρηγόρης του
Αυξεντίου.
πιστός στου Κίμωνα τις εντολές
χωρίς περγαμηνές καταγωγής
με μόνη του περιουσία
ένα νεκρό αηδόνι
ένα τσαλακωμένο αγριολούλουδο
κι ένα μολών λαβέ
που ακούεται ακόμα.
Τα αγροτόσπιτα μεταμορφώθηκαν σε πανίσχυρα κάστρα κι ένας ολόκληρος λαός με μικρές εξαιρέσεις στρατεύθηκε στον αγώνα.
Το τέλος της διαδρομής η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου που δυστυχώς νομιμοποιούσε την πολιτικοστρατιωτική παρουσία της Τουρκίας και επέβαλλε ένα μη λειτουργικό σύνταγμα φυλετικών διακρίσεων.
Η προσπάθεια του Μακάριου να μετατρέψει το σύνταγμα σε λειτουργικό προσέκρουσε στην άρνηση της Τουρκίας.
Είναι τραγελαφικό Έλληνες να θεωρούν την πρόταση των 13 σημείων ως αφετηρία της έκρηξης του 1963-4. Από πότε προτάσεις οδηγούν σε έκρηξη αντί σε διάλογο. Έτσι προσφέρεται άλλοθι στην Τουρκία η οποία οργάνωσε την Τουρκανταρσία που κακώς προβάλλεται ως διακοινοτική ταραχή. Ο τότε γ.γ. του Ο.Η.Ε., Ου Θαντ με σαφήνεια αποδίδει την ευθύνη στις Τουρκικές προθέσεις για δημιουργία πολιτικο-στρατιωτικού προγεφυρώματος στην Κύπρο. Ούτε ο αυτοεγκλωβισμός πέτυχε δεδομένου ότι η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων εξακολουθούσε να ζει ειρηνικά με τους Ελληνοκύπριους εκτός θυλάκων μέχρι την Τουρκική εισβολή.
Ακολούθησε η αντεθνική τρομοκρατική δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β με την εμπλοκή της χούντας ολιγάριθμων Ελληνόφωνων αξιωματικών που είναι αδιανόητο να ταυτίζονται με την Ελλάδα και με τον Ελληνικό λαό, τον οποίο δυνάστευαν.
Δυστυχώς η συνεργασία ή η ένοχη σιωπή κομμάτων διευκόλυνε τα ξένα σχέδια, ενώ η αντίσταση του λαού ήταν καθολική στην Κύπρο και την Ελλάδα όπως περιγράφεται με την περιβόητη φράση του Γεωργίου Παπανδρέου Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, καθολικώς διαμαρτυρομένων. Συνταχθήκαμε με την λαϊκή αντίσταση. Δεν τρομοκρατηθήκαμε, αλλά τρομοκρατήσαμε τους τρομοκράτες.
Όμως τελικά μαρτυρήσαμε την τελική φάση του σχεδίου Κίσσιντζερ.
Πραξικόπημα, δολοφονία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, εισβολή.
Η εισβολή ήταν προσχεδιασμένη. Τα αποβατικά πλοία έτοιμα προ μακρού. Έτσι, παρά το ότι οι ολιγάριθμοι επίορκοι αξιωματικοί παραμένουν ένοχοι στη συνείδηση του έθνους και θάπρεπε να αντιμετωπίσουν ακόμα πιο σκληρά τις συνέπειες της ενοχής τους δε θα πρέπει να προσφέρουμε άλλοθι στην εγκληματική Τουρκική εισβολή ούτε να καταδικάζουμε το σύνολο των πατριωτών Ελλήνων αξιωματικών και στρατιωτών που πολέμησαν ηρωικά και έπεσαν προασπιζόμενοι τον Κυπριακό Ελληνισμό. Εδώ ανάμεσα μας βρίσκονται αξιωματικοί που έσωσαν τη Λευκωσία η δε ΕΛΔΥΚ έγραψε σελίδες άφθαστου ηρωισμού. Τιμούμε και θα τιμούμε τους συναγωνιστές μας Έλληνες και οι νεκροί έχουν ήδη προστεθεί στις δέλτους της ιστορίας. Αυτοί είναι η Ελλάδα. Αυτοί είναι η μητέρα πατρίδα.
Κι εγώ θα επαναλαμβάνω φορτικά και ζητώ την κατανόησή σας σε κάθε παρουσία μου στον μητροπολιτικό χώρο
Ελλάδα που με δίδαξες
αληθινά να αγαπώ και τον Ανδρέα
τον Αράμ και του
γειτονικού χωριού τον
φίλο τον Ομέρη
Εγώ Ελλάδα μου δεν
σε κρατάω μητριά
Και τώρα στο στερνό
το μονοπάτι
μάνα Ελλάδα θα σε πω
Κι όταν ακόμα
κάποιοι νεοέλληνες εδώ κι εκεί
μου γύρισαν τη πλάτη.
Πενήντα χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας. Χρόνια δίσεκτα με ανεκπλήρωτα οράματα και με κατολισθήσεις. Με την Τουρκανταρσία, την ακατανόητη δράση της ΕΟΚΑ Β, το προδοτικό πραξικόπημα, την εισβολή, την εθνοκάθαρση, το μεταπραξικόπημα, την προσπάθεια επιβολής του σχεδίου Γκιουνές, πού προνοούσε διασπορά του Τουρκικού στρατού σ΄ολόκληρη την Κύπρο την επιστροφή του Μακάριου, τον διακοινοτικό διάλογο που αποτελεί αδόκιμη διαδικασία, δεδομένου ότι το Κυπριακό είναι θέμα κατοχής.
Ο Μακάριος διαπίστωσε την παρέκκλιση και στην τελευταία του ομιλία στην πλατεία Ελευθερίας διακήρυξε ότι ο διάλογος διέδραμε την χρησιμότητα του, χρησιμοποιείται ως άλλοθι από την Τουρκία και ότι ήδη υπερέβημεν τα όρια ασφάλειας σε υποχωρήσεις.
Οι επίγονοι δεν ακολούθησαν. Σήμερα διεξάγεται ένας διάλογος. Πάνω σε ποια βάση;
Η Τουρκία (οι Τουρκοκυπριακές ηγεσίες αποτελούν φερέφωνα της Τουρκικής πολιτικής και όχι εκπροσώπους των Τουρκοκυπριακών συμφερόντων) προτείνει δυο λαούς, δυο κράτη, συνεταιρισμό, νομιμοποίηση του εποικισμού και της διαίρεσης, εγγυητικά δικαιώματα και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Υπήρξε παρέκκλιση στο πρώτο κοινό ανακοινωθέν. Ο συνεταιρισμός απερρίφθη από το σύνολο των κρατών (μετά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων) που αναγνώρισαν μια και μόνη Κυπριακή κυβέρνηση ολόκληρης της επικράτειας και του συνόλου των πολιτών.
Η συζήτηση επί μέρους χωρίς καθορισμό πλαισίου λύσης αποτελεί παρέκκλιση.
Όπως αδόκιμη είναι και η στρατηγική μονομερών υποχωρήσεων προς τους Τουρκοκύπριους με τον ευσεβοποθισμό ότι αυτό θα οδηγήσει σε λύση όταν ο Νταβούτογλου με κυνισμό διακηρύττει ότι κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας Τουρκοκύπριος θάπρεπε να τον εφεύρουμε και ότι η Τουρκία πρέπει να ελέγχει τις Κυπριακές εξελίξεις γιατί η Κύπρος είναι απαραίτητη στους σχεδιασμούς της να καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη με παγκόσμια εμβέλεια.
Ταυτόχρονα απαιτεί συγκυριαρχία στο Αιγαίο, κηδεμονία των Μουσουλμανικών κοινοτήτων στον πρώην Οθωμανικό χώρο. Δηλαδή διχοτόμηση του Αιγαίου, Κυπροποίηση της Θράκης και Αλεξανδρετοποίησης της Κύπρου μέσω του εποικισμού. Η μάχη που δίνεται σήμερα είναι η επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού στα χώματα που φιλοξενούν πολυχιλιόχρονη Ελληνική παρουσία.
Έτσι η κοινή πανεθνική στρατηγική επιβάλλεται όχι μόνο για λόγους εθνικής ταύτισης, αλλά και ταύτισης κινδύνων και προοπτικών.
Ανακοινώνει πολιτική μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες, δεδομένου ότι οι γείτονες αποδέχονται τις παράνομες αξιώσεις του.
Ο Νταβούτογλου προτείνει μονόπλευρη φιλία που ισοδυναμεί με δουλεία.
Κι εμείς απαντούμε.
Σαν πάρεις τον ανήφορο απ΄τον
Ξερό στην Έπια
μη παραλείψεις να κοντοσταθείς
στο τώρα ορφανό μνημείο του
Μούσκου
ενός νεαρού νεοαρχαιοέλληνα
που χωρίς δυσκολία προτίμησε τον
πρόωρο χαμό
από την επώδυνη προσδοκία
μιας αλυσοδεμένης αξιοπρέπειας
Ακόμα λίγο πιο ψηλά ένα
φτωχοπαίδι από τη Λύση
στάθηκε όρθιος νεκρός Λεωνίδας
χωρίς τρακόσιους
Από κει σα ροβολείς τον Πενταδάκτυλο
Σ΄ένα στενάχωρο κρησφύγετο
δολοφονήθηκε ο ενάρετος
κι απόμεινε αθάνατη η αρετή
Δεν θα σε ταξιδέψω στα
παλιά
Στους Κίμωνες, τους Ζήνωνες και
τον αεικίνητο Κανάρη
Μόνο σαν στον κατήφορο
βρεθείς στη Λευκωσία
παρακαλώ σε μη ξεχάσεις να
τους πεις
πως όλοι αυτοί τους καρτερούν
Ο εύκολος δρόμος έχει άχαρο
τέλος
Ο δύσκολος δανείζει στη ζωή
αιωνιότητα.
Για να διασφαλίσουμε ενότητα δράσης πρέπει να προτείνουμε ως βάση λύσης το ομόφωνο ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου του 2009 που προνοεί για λύση που πρέπει να διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, της οικονομίας, των θεσμών, των βασικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα απαλλάσσει από έποικους, κηδεμόνες και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Αν θα υπάρξει αδιέξοδο να είναι σαφής η διαφορά για να μη επιτρέπει στους παγκόσμιους Πιλάτους να νίπτουν τας βρώμικας χείρας.
Δυστυχώς υπήρξαν παρεκκλίσεις. Να αναιρεθούν προτάσεις που συγκρούονται με τις πρόνοιες του ομόφωνου ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου (εκ περιτροπής προεδρία, παρουσία εποίκων, δυαρχία). Το δικαίωμα ιδιοκτησίας είναι αδιαμφισβήτητο. Το λιμάνι Αμμοχώστου μπορεί να λειτουργήσει μόνο με εμπλοκή της Κυπριακής κυβέρνησης)
Θέλουμε φιλία με όλους. Αμφίπλευρη. Θέλουμε ειρήνη. Βασισμένη στη δικαιοσύνη. Να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας. Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού.
Να καταγγείλουμε την Τουρκία σ΄όλα τα διεθνή, περιφερειακά και εθνικά βήματα. Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας προϋποθέτει συμμόρφωση στις Ευρωπαϊκές αξίες και τα Ευρωπαϊκά κεκτημένα. Δεν θα ανεχθούμε Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας a la carte. Δεν αντιτιθέμεθα, αλλά στηρίζουμε διεθνή διάσκεψη. Όμως με μόνο θέμα την διεθνή πτυχή (κατοχή και εποικισμό) και με συμμετοχή μόνο κυβερνήσεων. Άλλωστε μόνο με τον τερματισμό της κατοχής θα αποκτήσουν οι Τουρκοκύπριοι ανεξαρτησία φωνής. Οι κίνδυνοι είναι ορατοί.
Όμως υπάρχουν οι προϋποθέσεις να τις αξιοποιήσουμε.
Και θα το επαναλαμβάνω φορτικά στον μητροπολιτικό χώρο. Όμαιμοι δεν ζητούν αλληλεγγύη. Απαιτούν συστράτευση.
Κι εγώ στα ενενήντα μου δεν ζητώ δικαιολογητικό απουσίας, αλλά στρατεύομαι.
Μούπαν: Γιατί διδάσκεις αντίσταση
Κάποιοι θα σκοτωθούν
Είπα: Μόνο έτσι κάποιοι θα
ζήσουν
Μούπαν: Μιλάς για σκλαβωμένα
χώματα
Τα χώματα δεν νοιώθουν
Είπα: Αυτός που δεν νοιώθει
είσαι συ
Μούπαν: Γιατί πονάς για τη
Χειμάρρα. Την έχεις δει
για μια μονάχα ώρα
Είπα: Γιατί την έχω δει
Μούπαν: Γιατί ζητάτε από τον
Πενταδάκτυλο τους ξένους ν΄αποδιώξει
Είπα: Εγώ δεν το ζητώ. Εγώ
χαράσσω ρότα για τον Άγιο
Ιλαρίωνα
Μούπαν: Οι γενίτσαροι γίνανε
οι πιο φανατικοί Σουλτανοτουρκοφάγοι
Είπα: Εγώ έχω ήδη μεγαλώσει
Μούπαν: Σαν πας στην Σμύρνη
δεν θάβρεις ούτε έντομο
Ελληνικό
Είπα: Πάρε την εκατοντάχρονη
Σμυρνιά και πες της το
Μού είπαν: Να διδαχθείς από την
ιστορία
επιβιώνουν όσοι πειθαρχούν
στους παγκόσμιους
άρχοντες
Είπα: Επιλέγω την
απειθαρχία.
Μούπαν: Γιατί επιμένεις
Σε δυο γενιές θάχεις
ξεχάσει την τωρινή
καταγωγή σου
Είπα: Δεν ζω στον
αυριανό τον χρόνο.
Τώρα ζω.
Και να το θυμάστε πάντα. Θα το επαναλαμβάνω ωσότου γίνει βίωμα.
Αν εθελούσια δεν γονατίσεις ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν.
--------------------
25.10.2010
Ο αγώνας για δημοκρατία, ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα διαχρονικός και συνδεδεμένος με την εθνική ταυτότητα μέσα στα πλαίσια της οποίας διαμορφώνονται και τα ιδεολογικά ρεύματα.
Στην Ελληνική νοοτροπία ανώτερη αρετή η προσήλωση σε αρχές και αξίες, που κατοχυρώνουν την ελευθερία και την δημοκρατία και όταν ακόμα αυτό σημαίνει θυσία ζωής.
Η Κύπρος ένα αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού, με συμβολή στον αρχαιο-Ελληνικό πολιτισμό, με Ζήνωνες κι Ονήσιλλους, με Ομηρικά κατάλοιπα στην τοπολαλιά με βουβά τώρα αρχαία θέατρα, με συμπόρευση με τον Μέγα Αλέξανδρο, με Κίμωνες, με παρουσία δίπλα σε Μακρυγιάννηδες, με βιασμένες τώρα Βυζαντινές εκκλησιές, με Μαχαιράδες μ΄ένα αγροτόπαιδο από τη Λύση που πισωγύρισε τον χρόνο και μ΄ένα σύγχρονο μολών λαβέ δακτυλοδεικτεί την πορεία μας.
Με τον Κολοκοτρώνη να δηλώνει: «Τίποτα δεν εφοβήθηκα, ούτε εις τας αρχάς, ούτε εις τον καιρόν του Δράμαλη όπου ήρθε με 30 χιλιάδες στράτευμα εκλεκτό ούτε ποτέ, μόνο εις το προσκύνημα εφοβήθηκα». Κι εμείς αυτό φοβόμαστε.
Κι αυτή η κληρονομιά παραμένει ζωντανή όταν στην Κύπρο την αέρινη τη Μακαρία γη οι ιστορικές παραδόσεις πλαστογραφούνται, θέατρα και εκκλησιές δολοφονούνται, τα ανθρώπινα δικαιώματα ενταφιάζονται και πατρογονικές εστίες δημεύονται.
Όμως δεν μας ταιριάζει το μοιρολόϊ. Πιστοί στις πολυχιλιόχρονες παραδόσεις μας, με τον λαό και για τον λαό θ΄αγωνιζόμαστε ωσότου ζωντανέψουμε την αρχαία φωνή στα βουβά θέατρα. Θάταν μοιρολατρικό να ζητάμε από τον άψυχο ψυχωμένο βράχο να αποδιώξει τον κατακτητή.
Εμείς θα δανείσουμε χέρια και ψυχή στον αδούλωτο βράχο ωσότου λεύτεροι πατήσουμε στον Πενταδάκτυλο, στη Λάπηθο με τα αχνάρια του Κανάρη ζωντανά, στο Καρπάσι, τη Μόρφου, στην Κερύνεια. Κάψαμε τα γιοφύρια πίσω μας και έτσι η πορεία μας είναι μονόδρομος.
Πενήντα χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Μ. Βρετανία με την αυτοκρατορία καταρρέουσα αποφάσισε να συντηρήσει πολιτικοστρατιωτική παρουσία στην Κύπρο για να διαδραματίσει ένα περιφερειακό ρόλο με παγκόσμια εμβέλεια.
Έτσι με την τριμερή στο Λονδίνο ενέπλεξε την Τουρκία παρά τις πρόνοιες της συνθήκης της Λοζάνης με στόχο την αξιοποίηση των Τουρκοκυπρίων ως αναχώματος στον αγώνα του Κυπριακού λαού για αυτοδιάθεση. Το ουδέποτε του τότε υφυπουργού Χόπκινσον τερμάτιζε κάθε προοπτική για ειρηνική ανέλιξη. Η έκρηξη νομοτελειακή. Η ΕΟΚΑ συντάραξε τον Κυπριακό Ελληνισμό και ενέπνευσε άλλους λαούς στον αντιαποικιοκρατικό τους αγώνα.
Τα παιδιά του λαού εξευτέλισαν τον θάνατο, ανεβαίνοντας τα σκαλιά της αγχόνης τραγουδώντας κι η πανίσχυρη Βρετανική στρατιωτική μηχανή αποδείχθηκε ανίκανη να σιγάσει την επαναστατική φλόγα.
Στον Μαχαιρά ξαναζωντάνεψαν οι Θερμοπύλες. Ο Γρηγόρης πισωγύρισε τον χρόνο.
Εκείνη την ύστατη στιγμή το αυτόματο
αυτοκτόνησε ανίκανο να παραβγεί στο χρόνο
Στο χέρι μια ασπίδα, ένα κοντάρι
ιμάτια, τραγουδιστές φωνές
και βέλη Περσικά καλύψανε τον ουρανό
και διώξανε τ΄ αηδόνια.
Η Λύση αγέννητη. Η Αθήνα ζωντανή.
-- Μολών λαβέ.
Κι εκεί στον Μαχαιρά
με πληγωμένα άγουρα ανθάκια
με τ΄αηδόνια άλαλα
ένας μικρός Γρηγόρης
άκοπα πισωγύρισε τον χρόνο.
Ενθάδε κείται ο Γρηγόρης του
Αυξεντίου.
πιστός στου Κίμωνα τις εντολές
χωρίς περγαμηνές καταγωγής
με μόνη του περιουσία
ένα νεκρό αηδόνι
ένα τσαλακωμένο αγριολούλουδο
κι ένα μολών λαβέ
που ακούεται ακόμα.
Τα αγροτόσπιτα μεταμορφώθηκαν σε πανίσχυρα κάστρα κι ένας ολόκληρος λαός με μικρές εξαιρέσεις στρατεύθηκε στον αγώνα.
Το τέλος της διαδρομής η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου που δυστυχώς νομιμοποιούσε την πολιτικοστρατιωτική παρουσία της Τουρκίας και επέβαλλε ένα μη λειτουργικό σύνταγμα φυλετικών διακρίσεων.
Η προσπάθεια του Μακάριου να μετατρέψει το σύνταγμα σε λειτουργικό προσέκρουσε στην άρνηση της Τουρκίας.
Είναι τραγελαφικό Έλληνες να θεωρούν την πρόταση των 13 σημείων ως αφετηρία της έκρηξης του 1963-4. Από πότε προτάσεις οδηγούν σε έκρηξη αντί σε διάλογο. Έτσι προσφέρεται άλλοθι στην Τουρκία η οποία οργάνωσε την Τουρκανταρσία που κακώς προβάλλεται ως διακοινοτική ταραχή. Ο τότε γ.γ. του Ο.Η.Ε., Ου Θαντ με σαφήνεια αποδίδει την ευθύνη στις Τουρκικές προθέσεις για δημιουργία πολιτικο-στρατιωτικού προγεφυρώματος στην Κύπρο. Ούτε ο αυτοεγκλωβισμός πέτυχε δεδομένου ότι η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων εξακολουθούσε να ζει ειρηνικά με τους Ελληνοκύπριους εκτός θυλάκων μέχρι την Τουρκική εισβολή.
Ακολούθησε η αντεθνική τρομοκρατική δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β με την εμπλοκή της χούντας ολιγάριθμων Ελληνόφωνων αξιωματικών που είναι αδιανόητο να ταυτίζονται με την Ελλάδα και με τον Ελληνικό λαό, τον οποίο δυνάστευαν.
Δυστυχώς η συνεργασία ή η ένοχη σιωπή κομμάτων διευκόλυνε τα ξένα σχέδια, ενώ η αντίσταση του λαού ήταν καθολική στην Κύπρο και την Ελλάδα όπως περιγράφεται με την περιβόητη φράση του Γεωργίου Παπανδρέου Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, καθολικώς διαμαρτυρομένων. Συνταχθήκαμε με την λαϊκή αντίσταση. Δεν τρομοκρατηθήκαμε, αλλά τρομοκρατήσαμε τους τρομοκράτες.
Όμως τελικά μαρτυρήσαμε την τελική φάση του σχεδίου Κίσσιντζερ.
Πραξικόπημα, δολοφονία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, εισβολή.
Η εισβολή ήταν προσχεδιασμένη. Τα αποβατικά πλοία έτοιμα προ μακρού. Έτσι, παρά το ότι οι ολιγάριθμοι επίορκοι αξιωματικοί παραμένουν ένοχοι στη συνείδηση του έθνους και θάπρεπε να αντιμετωπίσουν ακόμα πιο σκληρά τις συνέπειες της ενοχής τους δε θα πρέπει να προσφέρουμε άλλοθι στην εγκληματική Τουρκική εισβολή ούτε να καταδικάζουμε το σύνολο των πατριωτών Ελλήνων αξιωματικών και στρατιωτών που πολέμησαν ηρωικά και έπεσαν προασπιζόμενοι τον Κυπριακό Ελληνισμό. Εδώ ανάμεσα μας βρίσκονται αξιωματικοί που έσωσαν τη Λευκωσία η δε ΕΛΔΥΚ έγραψε σελίδες άφθαστου ηρωισμού. Τιμούμε και θα τιμούμε τους συναγωνιστές μας Έλληνες και οι νεκροί έχουν ήδη προστεθεί στις δέλτους της ιστορίας. Αυτοί είναι η Ελλάδα. Αυτοί είναι η μητέρα πατρίδα.
Κι εγώ θα επαναλαμβάνω φορτικά και ζητώ την κατανόησή σας σε κάθε παρουσία μου στον μητροπολιτικό χώρο
Ελλάδα που με δίδαξες
αληθινά να αγαπώ και τον Ανδρέα
τον Αράμ και του
γειτονικού χωριού τον
φίλο τον Ομέρη
Εγώ Ελλάδα μου δεν
σε κρατάω μητριά
Και τώρα στο στερνό
το μονοπάτι
μάνα Ελλάδα θα σε πω
Κι όταν ακόμα
κάποιοι νεοέλληνες εδώ κι εκεί
μου γύρισαν τη πλάτη.
Πενήντα χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας. Χρόνια δίσεκτα με ανεκπλήρωτα οράματα και με κατολισθήσεις. Με την Τουρκανταρσία, την ακατανόητη δράση της ΕΟΚΑ Β, το προδοτικό πραξικόπημα, την εισβολή, την εθνοκάθαρση, το μεταπραξικόπημα, την προσπάθεια επιβολής του σχεδίου Γκιουνές, πού προνοούσε διασπορά του Τουρκικού στρατού σ΄ολόκληρη την Κύπρο την επιστροφή του Μακάριου, τον διακοινοτικό διάλογο που αποτελεί αδόκιμη διαδικασία, δεδομένου ότι το Κυπριακό είναι θέμα κατοχής.
Ο Μακάριος διαπίστωσε την παρέκκλιση και στην τελευταία του ομιλία στην πλατεία Ελευθερίας διακήρυξε ότι ο διάλογος διέδραμε την χρησιμότητα του, χρησιμοποιείται ως άλλοθι από την Τουρκία και ότι ήδη υπερέβημεν τα όρια ασφάλειας σε υποχωρήσεις.
Οι επίγονοι δεν ακολούθησαν. Σήμερα διεξάγεται ένας διάλογος. Πάνω σε ποια βάση;
Η Τουρκία (οι Τουρκοκυπριακές ηγεσίες αποτελούν φερέφωνα της Τουρκικής πολιτικής και όχι εκπροσώπους των Τουρκοκυπριακών συμφερόντων) προτείνει δυο λαούς, δυο κράτη, συνεταιρισμό, νομιμοποίηση του εποικισμού και της διαίρεσης, εγγυητικά δικαιώματα και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Υπήρξε παρέκκλιση στο πρώτο κοινό ανακοινωθέν. Ο συνεταιρισμός απερρίφθη από το σύνολο των κρατών (μετά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων) που αναγνώρισαν μια και μόνη Κυπριακή κυβέρνηση ολόκληρης της επικράτειας και του συνόλου των πολιτών.
Η συζήτηση επί μέρους χωρίς καθορισμό πλαισίου λύσης αποτελεί παρέκκλιση.
Όπως αδόκιμη είναι και η στρατηγική μονομερών υποχωρήσεων προς τους Τουρκοκύπριους με τον ευσεβοποθισμό ότι αυτό θα οδηγήσει σε λύση όταν ο Νταβούτογλου με κυνισμό διακηρύττει ότι κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας Τουρκοκύπριος θάπρεπε να τον εφεύρουμε και ότι η Τουρκία πρέπει να ελέγχει τις Κυπριακές εξελίξεις γιατί η Κύπρος είναι απαραίτητη στους σχεδιασμούς της να καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη με παγκόσμια εμβέλεια.
Ταυτόχρονα απαιτεί συγκυριαρχία στο Αιγαίο, κηδεμονία των Μουσουλμανικών κοινοτήτων στον πρώην Οθωμανικό χώρο. Δηλαδή διχοτόμηση του Αιγαίου, Κυπροποίηση της Θράκης και Αλεξανδρετοποίησης της Κύπρου μέσω του εποικισμού. Η μάχη που δίνεται σήμερα είναι η επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού στα χώματα που φιλοξενούν πολυχιλιόχρονη Ελληνική παρουσία.
Έτσι η κοινή πανεθνική στρατηγική επιβάλλεται όχι μόνο για λόγους εθνικής ταύτισης, αλλά και ταύτισης κινδύνων και προοπτικών.
Ανακοινώνει πολιτική μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες, δεδομένου ότι οι γείτονες αποδέχονται τις παράνομες αξιώσεις του.
Ο Νταβούτογλου προτείνει μονόπλευρη φιλία που ισοδυναμεί με δουλεία.
Κι εμείς απαντούμε.
Σαν πάρεις τον ανήφορο απ΄τον
Ξερό στην Έπια
μη παραλείψεις να κοντοσταθείς
στο τώρα ορφανό μνημείο του
Μούσκου
ενός νεαρού νεοαρχαιοέλληνα
που χωρίς δυσκολία προτίμησε τον
πρόωρο χαμό
από την επώδυνη προσδοκία
μιας αλυσοδεμένης αξιοπρέπειας
Ακόμα λίγο πιο ψηλά ένα
φτωχοπαίδι από τη Λύση
στάθηκε όρθιος νεκρός Λεωνίδας
χωρίς τρακόσιους
Από κει σα ροβολείς τον Πενταδάκτυλο
Σ΄ένα στενάχωρο κρησφύγετο
δολοφονήθηκε ο ενάρετος
κι απόμεινε αθάνατη η αρετή
Δεν θα σε ταξιδέψω στα
παλιά
Στους Κίμωνες, τους Ζήνωνες και
τον αεικίνητο Κανάρη
Μόνο σαν στον κατήφορο
βρεθείς στη Λευκωσία
παρακαλώ σε μη ξεχάσεις να
τους πεις
πως όλοι αυτοί τους καρτερούν
Ο εύκολος δρόμος έχει άχαρο
τέλος
Ο δύσκολος δανείζει στη ζωή
αιωνιότητα.
Για να διασφαλίσουμε ενότητα δράσης πρέπει να προτείνουμε ως βάση λύσης το ομόφωνο ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου του 2009 που προνοεί για λύση που πρέπει να διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, της οικονομίας, των θεσμών, των βασικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα απαλλάσσει από έποικους, κηδεμόνες και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Αν θα υπάρξει αδιέξοδο να είναι σαφής η διαφορά για να μη επιτρέπει στους παγκόσμιους Πιλάτους να νίπτουν τας βρώμικας χείρας.
Δυστυχώς υπήρξαν παρεκκλίσεις. Να αναιρεθούν προτάσεις που συγκρούονται με τις πρόνοιες του ομόφωνου ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου (εκ περιτροπής προεδρία, παρουσία εποίκων, δυαρχία). Το δικαίωμα ιδιοκτησίας είναι αδιαμφισβήτητο. Το λιμάνι Αμμοχώστου μπορεί να λειτουργήσει μόνο με εμπλοκή της Κυπριακής κυβέρνησης)
Θέλουμε φιλία με όλους. Αμφίπλευρη. Θέλουμε ειρήνη. Βασισμένη στη δικαιοσύνη. Να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας. Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού.
Να καταγγείλουμε την Τουρκία σ΄όλα τα διεθνή, περιφερειακά και εθνικά βήματα. Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας προϋποθέτει συμμόρφωση στις Ευρωπαϊκές αξίες και τα Ευρωπαϊκά κεκτημένα. Δεν θα ανεχθούμε Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας a la carte. Δεν αντιτιθέμεθα, αλλά στηρίζουμε διεθνή διάσκεψη. Όμως με μόνο θέμα την διεθνή πτυχή (κατοχή και εποικισμό) και με συμμετοχή μόνο κυβερνήσεων. Άλλωστε μόνο με τον τερματισμό της κατοχής θα αποκτήσουν οι Τουρκοκύπριοι ανεξαρτησία φωνής. Οι κίνδυνοι είναι ορατοί.
Όμως υπάρχουν οι προϋποθέσεις να τις αξιοποιήσουμε.
Και θα το επαναλαμβάνω φορτικά στον μητροπολιτικό χώρο. Όμαιμοι δεν ζητούν αλληλεγγύη. Απαιτούν συστράτευση.
Κι εγώ στα ενενήντα μου δεν ζητώ δικαιολογητικό απουσίας, αλλά στρατεύομαι.
Μούπαν: Γιατί διδάσκεις αντίσταση
Κάποιοι θα σκοτωθούν
Είπα: Μόνο έτσι κάποιοι θα
ζήσουν
Μούπαν: Μιλάς για σκλαβωμένα
χώματα
Τα χώματα δεν νοιώθουν
Είπα: Αυτός που δεν νοιώθει
είσαι συ
Μούπαν: Γιατί πονάς για τη
Χειμάρρα. Την έχεις δει
για μια μονάχα ώρα
Είπα: Γιατί την έχω δει
Μούπαν: Γιατί ζητάτε από τον
Πενταδάκτυλο τους ξένους ν΄αποδιώξει
Είπα: Εγώ δεν το ζητώ. Εγώ
χαράσσω ρότα για τον Άγιο
Ιλαρίωνα
Μούπαν: Οι γενίτσαροι γίνανε
οι πιο φανατικοί Σουλτανοτουρκοφάγοι
Είπα: Εγώ έχω ήδη μεγαλώσει
Μούπαν: Σαν πας στην Σμύρνη
δεν θάβρεις ούτε έντομο
Ελληνικό
Είπα: Πάρε την εκατοντάχρονη
Σμυρνιά και πες της το
Μού είπαν: Να διδαχθείς από την
ιστορία
επιβιώνουν όσοι πειθαρχούν
στους παγκόσμιους
άρχοντες
Είπα: Επιλέγω την
απειθαρχία.
Μούπαν: Γιατί επιμένεις
Σε δυο γενιές θάχεις
ξεχάσει την τωρινή
καταγωγή σου
Είπα: Δεν ζω στον
αυριανό τον χρόνο.
Τώρα ζω.
Και να το θυμάστε πάντα. Θα το επαναλαμβάνω ωσότου γίνει βίωμα.
Αν εθελούσια δεν γονατίσεις ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν.
--------------------
