Δέσποινα Στεφανίδου
Απόσπασμα από την 0μιλία για την ημέρα της Γυναίκας
Γενοκτονία -Γυναικοκτονία-Παιδοκτονία
Από την εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύλλογος Ποντίων Κάτω Σχολαρίου "Ανέβζηγος Αροθυμία" στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου.
Εμείς που μιλούμε κι αγωνιζόμαστε για την Γενοκτονία 365 ημέρες το χρόνο δράττουμε αυτήν την ευκαιρία για ν΄αναδείξουμε δύο άγνωστα εν πολλοίς ζητήματα τη Γυναικτονία και τη Παιδοκτονία που είναι μέσα στο μεγάλο έγκλημα της Γενοκτονίας.Το μεγάλο σύνολο είναι η Γενοκτονία και υποσύνολα είναι η Γυναικοκτονία και η Παιδοκτονία.
Η Γυναικοκτονία και η Παιδοκτονία είναι δύο όροι που εισήγαγε στο δημόσιο λόγο ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης το 1994 που ήταν από τους κύριους συντελεστές να ψηφιστεί με νόμο της πολιτείας η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη οφείλουμε ύψιστη τιμή κι ευγνωμοσύνη για τη μεγάλη αυτή νίκη γιατί έτσι έχουμε το 1994 να σηκώνεται το πέπλο της λησμοσύνης και ν΄αρχίσουμε ν΄ανακαλύπτουμε σιγά σιγά, τι συνέβη εκεί με ποιον τρόπο φύγαν.
Για τη Γυναικοκτονία και την Παιδοκτονία έγινε αρχικά μία εκδήλωση το 1994 στη Θεσσαλονίκη από το ιστορικό σωματείο "Μέριμνα Ποντίων Κυριών" με ομιλητή τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Αργότερα στην Αθήνα από τους "Αργοναύτες Κομνηνούς" και πέρσυ τέτοιες μέρες μία εκδήλωση στην Καβάλα από τον όμιλο Ποντίων χορευτών Καβάλας όπου ομιλητής ήταν ο εν πολλοίς συνεχιστής του έργου του Μιχάλη Χαραλαμπίδη Θεοφάνης Μαλκίδης και μία εκδήλωση αργότερα από την Ένωση Ποντίων Νέας Σμύρνης "Μαύρη Θάλασσα".
Ο τίτλος αυτής της εκδήλωσης ήταν "Η Κούρδισα,η Ασσύρια, η Αρμένια, η Ελληνίδα γυναίκα στη Γενοκτονία" οι εισηγήσεις από αυτήν την εκδήλωση συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο με τον γενικό τίτλο Γυναικοκτονία.
Η Γυναίκα είναι πηγή της ζωής, τα παιδιά είναι το μέλλον.Χωρίς τη γυναίκα δεν υπάρχει γέννηση,δεν υπάρχει συνέχεια κανενός έθνους,κανενός λαού,καμμιάς κοινωνίας,κανενός τόπου.Τα παιδιά είναι το μέλλον μας, χωρίς τα παιδιά δεν υπάρχει νεολαία.
Η Γενοκτονία στοίχισε τη ζωή 3.500.000 ψυχών Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων. 1.000.000 χάσαμε ΄Ελληνες, πάνω από 353.000 Ποντίους, από 350.000 στην Κεντρική Ασία, πάνω από 300.000 στη Θράκη.
Πεθαίνοντας ο άνδρας έμενε πίσω η σύζυγος, η χήρα να έχει να φροντίσει τους γονείς ή τα πεθερικά, γιατί η οικογένεια ήταν πατριαρχική και ζούσαν και με τους μεγαλύτερους συγγενείς και τα παιδιά τόσο για τη συντήρηση, για την επιβίωσή τους και να καταφέρουν να φθάσουν στη μητρόπολη Ελλάδα σώοι κι αβλαβείς.
Πολλές γυναίκες γλύτωσαν τον βιολογικό θάνατο αλλά υπέστησαν ένα χειρότερο έγκλημα που τις στιγμάτισε για πάντα. Τις βίασαν.
Υπάρχουν αναφορές από υπηρεσίες των Η.Π.Α. κυρίως από την Near East, αλλά και πολλές άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις ότι στο λιμάνι της Σμύρνης κατέγραψαν χιλιάδες κορίτσια που ήταν σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Αυτά τα παιδιά όταν ήρθαν στην Ελλάδα έκαναν έκτρωση γιατί τα παιδιά δεν ήταν δικά τους και έμειναν με κατεστραμμένη ψυχή μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Υπάρχει επίσης αναφορά του Μητροπολίτη Γερμανού της Αμάσειας όπου περιγράφει πως σκότωσαν τον άμαχο πληθυσμό και βίασαν ανεξαιρέτως τα παιδιά και τις παρθένες της περιοχής, τις ωραιότερες τις έκλεισαν σε χαρέμια. Μείναν πάρα πολλοί πίσω, γυναίκες και παιδιά και τους κλείσαν σε χαρέμια και πέρασαν τη ζωή τους ως αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Ο Κεμαλισμός κι ο Ναζισμός έχουν συνέχεια μεταξύ τους, Υπάρχουν έρευνες και βιβλία όπως ενός από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, το Harvard για το πως ο Κεμάλ ήταν δάσκαλος του Χίτλερ και ο Χίτλερ μαθητής του Κεμάλ.Και άλλωστε αυτοί το παραδέχονταν και δημόσια. Ο ένας παραδεχόταν τον άλλον και ο Χίτλερ είχε πρότυπο τον Κεμάλ για το πως "καθάρισε" την Τουρκία από τα "ξένα στοιχεία" για να εφαρμοστεί το "Η Τουρκία στους Τούρκους".Ο δε Χίτλερ όταν ξεκίνησε το δικό του γενοκτόνο σχέδιο με τη φράση "Ποιός θυμάται τους Αρμένιους ;".
Αφού δεν τιμωρήθηκε το έγκλημα στη δική μας πατρίδα, στον Πόντο, στη Μικρά Ασία, στη Θράκη επαναλήφθηκε στην Ελλάδα ως Κατοχή από τους Ναζί.
Δύο βιβλία που βοήθησαν για την υπόθεση της Γυναικοκτονίας, Παιδοκτονίας ήταν το Ούτε το όνομά μου της Thea Halo και η Ταμάμα, η αγνοούμενη του Πόντου του αείμνηστου Γιώργου Ανδρεάδη.
Ένα άλλο άγνωστο κεφάλαιο της Γενοκτονίας είναι οι αγνοούμενοι. Ήταν βίωμά μας να γυρνάμε μετά τη Θεία Λειτουργία την Κυριακή για να ακούμε τις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού.Και πόσες οικογένειες στο τραπέζι τους έβαζαν κι ένα ακόμη πιάτο για το χαμένο αδελφό , τη χαμένη αδελφή , αυτούς που έμειναν εκεί και δεν ξέραν αν ζουν ή αν πέθαναν.
Στο ζήτημα της Γενοκτονίας πρέπει να λειτουργήσουμε όλοι μαζί και πράξουμε όλοι μαζί.
Φέτος τη 19η Μαΐου να είμαστε όλοι στην πλατεία Αγίας Σοφίας για να τιμήσουμε τη Γενοκτονία των προγόνων μας αλλά και να διατρανώσουμε ότι δε θ΄ανεχθούμε καμμιάς μορφής Γενοκτονία.
Σας ευχαριστώ πολύ .
