"Ο Μανώλης Ανδρόνικος όριζε το χρόνο και την καταγωγή μας με βάση τον τεσσαρακοστό, τον τριακοστοέννατο, τον τριακοστοόγδοο και ούτω καθεξής παππού μας. Τον Όμηρο, το Μέγα Βασίλειο, το Ρήγα Φεραίο, τον Κόντογλου και εκατομμύρια άλλους παππούδες μας της Μακεδονίας, της Θράκης, του Πόντου, της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, της Ηπείρου, του Αιγαίου, της Κύπρου και άλλων τόπων του Ελληνισμού και της Διασποράς. Παππούδες- πρόγονοι που μας κοιτούν λυπημένοι για την παρακμή......
Στο παρακάτω κείμενο για τον Ελληνισμό της Παρακμής και τον Ελληνισμό του Εμείς, κείμενο ενός νέου ανθρώπου, του φιλόλογου Τάσου Παπακώστα, η αναφορά στο πρόσωπό μου είναι τιμητική. Του εύχομαι η πίστη του στο Θεό και η Ελληνικότητά του να δυναμώνει κάθε μέρα, συνεχίζοντας την ανιδιοτελή και συνεχή του προσφορά."
Θ. Μαλκίδης
Το ερώτημα δεν είναι το αν θα φύγει η Ελλάδα από την Ευρώπη... Αλλά πόσο πολύ μεταλλάχτηκαν τόσο η μάνα όσο και η κόρη.
Του Τάσου Παπακώστα.
Ακούω για την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας και εκνευρίζομαι...
Από ποια Ευρώπη θα φύγει η Ελλάδα;;; Ποια μάνα αποχωρίζεται το παιδί της;;;
Πως μπορεί κανείς να χωρίσει το υπόλοιπο σώμα από την καρδιά του;;;
Το ερώτημα δεν είναι το αν θα φύγει η Ελλάδα από την Ευρώπη... Αλλά πόσο πολύ μεταλλάχτηκαν τόσο η μάνα όσο και η κόρη... Η Ευρώπη απομακρύνθηκε από την Ελλάδα... Η Ελλάδα αποξενώθηκε από τον εαυτό της... Η Ελλάδα έγινε αγνώριστη...
Η πραγματική Ελλάδα δεν έχει καμία θέση σε αυτό το φασιστοτραπεζικό κατεστημένο με ανέραστες μαριονέτες να διαφεντεύουν τους Ευρωπαίους πολίτες σε μια ατομικοκεντρική καθημερινότητα που διαιωνίζει την σκλαβιά του ανθρώπου στο "θηρίο"...
Η Ελλάδα βρίσκεται στα μνήματα... Η Ελλάδα βρίσκεται στα κοιμητήρια... Η Ελλάδα βρίσκεται στις Άγιες Τράπεζες... Η Ελλάδα βρίσκεται στους κίονες... Η Ελλάδα βρίσκεται στα ποτισμένα με αίμα χώματα...
Η Ελλάδα βρίσκεται στον Όμηρο και στον Αίσωπο, στον Σοφοκλή, στον Μέγα Βασίλειο, στον Γρηγόριο τον Θεολόγο,στον Τριβωνιανό της Πανδέκτου, στον Ολυμπιόδωρο, στον Κοσμά τον Αιτωλό, στον Ρήγα Φεραίο, στον Ίωνα Δραγούμη, στον Παπαδιαμάντη, στον Κόντογλου, στον Παλαμά, τον Καβάφη, τον Ρίτσο, τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Μαλκίδη...
Η Ελλάδα βρίσκεται στο νιπαβουγαδί, στο σαντούρι, στο κανονάκι, στην ασκομαντούρα, στην λύρα, στο μπουζούκι, στο κλαρίνο...
Η Ελλάδα βρίσκεται στην Τραπεζούντα, στην Κερασούντα, στην Σμύρνη, στο Αϊβαλί, στα Φάρασσα της Καππαδοκίας, στην Χειμάρα, στο Αργυρόκαστρο, στο Μοναστήρι, στην Αδριανούπολη, στην Κερύνεια, στο Ριζοκάρπασο, στην Συμφερούπολη, στην Αλεξάνδρεια, στην Αντιόχεια, στην Πόλη... Η Ελλάδα βρίσκεται στο Εμείς του Μακρυγιάννη... Η Ελλάδα βρίσκεται στα χωράφια, τα καφενεία, τις πλατείες, τα ελαιοτριβεία, τις ψαρότρατες, τα μοναστήρια... Η Ελλάδα βρίσκεται στα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά...
Αυτή η Ελλάδα δεν γνωρίζει τα ΑΤΜ... Αυτή η Ελλάδα δεν καταλαβαίνει από ομόλογα και καταθέσεις... Αυτή η Ελλάδα δε φοβερίζεται από ανδρείκελα...
Μόνο που αυτή η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην Ελλάδα... Έφυγε... Ή μάλλον την διώξαμε... Εμείς... οι... Ευρωπαίοι... οι λωτοφάγοι... οι λιπαροί... οι σπουδαγμένοι...
Και δεν το λέω εγώ...
Ο νομπελίστας ποιητής μας το λέει: "Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό..." (Γ.Σεφέρης)
Αν είναι να βρούμε αυτή την Ελλάδα... Ας γκρεμοτσακιστούμε από την ευρωπαϊκή ένωση... Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό...
ΥΓ: Το ερώτημα τελικά είναι αυτό: χορτάτος δούλος ή ελεύθερος ακόμη και πεινασμένος;
Οι πρόγονοί μας ξέρουμε τι απάντησαν... Εμείς ;;; Εσύ ;;;
