Θ. Μαλκίδης
Το ζήτημα και η αναγνώριση της Γενοκτονίας στον Καναδά
Είναι μία μεγάλη στιγμή η εισαγωγή του ζητήματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας σε πόλεις αλλά και στη Γερουσία του Καναδά. Είναι μία πρωτοβουλία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, που έχει ονοματεπώνυμο, διαρκή προσπάθεια, σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια, εντιμότητα και πίστη στην τελική νίκη. Είναι ένας αγώνας με πρωταγωνιστές: Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, το οποίο με συμπαραστάτες μία χούφτα Ελλήνων του Καναδά και όλους εμάς που παρ' όλες τις δυσκολίες, από το εσωτερικό και το εξωτερικό μέτωπο, πιστεύουμε στην αλήθεια, στο δίκαιο, στην αναγνώριση.
Οι πόλεις του Καναδά αναγνώρισαν το μαζικό έγκλημα και χωρίς αμφιβολία δέχθηκαν ότι τα μέτρα που λήφθηκαν κατά των Ελλήνων αποτελούν γενοκτονία, όπως ορίζεται από τη σχετική σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας.
Οι πράξεις αναγνώρισης της Γενοκτονίας είναι πλέον γεγονός και η πρωτεύουσα Οττάβα καθώς και οι πόλεις Τορόντο, Οσάουα, Ρεγγίνα, Βανκούβερ, Λασάλ, Λαβάλ, Μοντρεάλ, Έντμοντον, Villeray -Saint Michel- Parc Extension, Cot Saint Luc, Vaughan αποφάσισαν
(Α) να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία και να καταδικαστεί κάθε προσπάθεια να αρνηθεί ή να νοθευτεί η ιστορική αλήθεια ως κάτι λιγότερο από γενοκτονία που συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και
(Β) να οριστεί την 19η Μαΐου σε όλο τον Καναδά ως ημέρα μνήμης για τους Έλληνες που σκοτώθηκαν ή εκδιώχθηκαν.
Στην αρχή, λέει ο Γκάντι, ο τύραννος, ο δολοφόνος μοιάζει ανίκητος, στο τέλος όμως νικά η αλήθεια. Έτσι και στον αγώνα αναγνώρισης και στον Καναδά παρότι ο δολοφόνος και ο αρνητής δείχνουν αήττητοι, στο τέλος θα νικήσει το δίκαιο, η ιστορία, η αλήθεια.
Ο αγώνας προς απογοήτευση της Άγκυρας και της Αθήνας (.....) συνεχίζεται!
Το ζήτημα και η αναγνώριση της Γενοκτονίας στον Καναδά
Είναι μία μεγάλη στιγμή η εισαγωγή του ζητήματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας σε πόλεις αλλά και στη Γερουσία του Καναδά. Είναι μία πρωτοβουλία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, που έχει ονοματεπώνυμο, διαρκή προσπάθεια, σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια, εντιμότητα και πίστη στην τελική νίκη. Είναι ένας αγώνας με πρωταγωνιστές: Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, το οποίο με συμπαραστάτες μία χούφτα Ελλήνων του Καναδά και όλους εμάς που παρ' όλες τις δυσκολίες, από το εσωτερικό και το εξωτερικό μέτωπο, πιστεύουμε στην αλήθεια, στο δίκαιο, στην αναγνώριση.
Οι πόλεις του Καναδά αναγνώρισαν το μαζικό έγκλημα και χωρίς αμφιβολία δέχθηκαν ότι τα μέτρα που λήφθηκαν κατά των Ελλήνων αποτελούν γενοκτονία, όπως ορίζεται από τη σχετική σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας.
Οι πράξεις αναγνώρισης της Γενοκτονίας είναι πλέον γεγονός και η πρωτεύουσα Οττάβα καθώς και οι πόλεις Τορόντο, Οσάουα, Ρεγγίνα, Βανκούβερ, Λασάλ, Λαβάλ, Μοντρεάλ, Έντμοντον, Villeray -Saint Michel- Parc Extension, Cot Saint Luc, Vaughan αποφάσισαν
(Α) να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία και να καταδικαστεί κάθε προσπάθεια να αρνηθεί ή να νοθευτεί η ιστορική αλήθεια ως κάτι λιγότερο από γενοκτονία που συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και
(Β) να οριστεί την 19η Μαΐου σε όλο τον Καναδά ως ημέρα μνήμης για τους Έλληνες που σκοτώθηκαν ή εκδιώχθηκαν.
Στην αρχή, λέει ο Γκάντι, ο τύραννος, ο δολοφόνος μοιάζει ανίκητος, στο τέλος όμως νικά η αλήθεια. Έτσι και στον αγώνα αναγνώρισης και στον Καναδά παρότι ο δολοφόνος και ο αρνητής δείχνουν αήττητοι, στο τέλος θα νικήσει το δίκαιο, η ιστορία, η αλήθεια.
Ο αγώνας προς απογοήτευση της Άγκυρας και της Αθήνας (.....) συνεχίζεται!