Ιωάννης Σκαλιστής 211 Τάγμα Πεζικού- Κύπρος 1974: Με μία σφαίρα στο κεφάλι.....
Ρώτησα τι είναι αυτή η τρύπα στο κρανίο .Η λάμψη των ματιών του χώθηκε μέσα στα δικά μου, ήταν σφαίρα ,είπαν τον εκτέλεσαν, η γη έφυγε κάτω από τα πόδια μου.
44 χρόνια θαμμένος το παλικάρι μας που υπεράσπισε την Λευκωσία με την ίδια του την πολύτιμη ζωή για νάχουμε εμείς Ελευθερία Και φευγαλέα συμπόνοια έτσι περάσαμε και περνούμε ζωντανοί νεκροί την τραγωδία μας.Τώρα μετά από 44 χρόνια τα κόκκαλά σου τα ιερά βγαίνουν στην επιφάνεια από άγνωστους μέχρι στιγμής τάφους.Ιερά οστά της Ελευθερίας ,Μάρτυρας Εσύ ,Εμείς όλοι οι συγγενείς των Ηρώων Αγνοουμένων μας ,Μάρτυρας μου η Πατρίδα μου .Ακόμη ακούω τη φωνή σου 19 Ιουλίου 1974 απόγευμα Παρασκευής ,Μητέρα να πεις του Πατέρα μου και του Αντώνη είμαι καλά εγώ, εδώ θα μείνω να υπερασπίσω το φυλάκιο μου και τη γη μας.Ήταν λεπτός ο Ιωάννης Σκαλιστής και νευρώδης,ενθουσιώδης με πολύ αγάπη στην Πατρίδα.
Απόλυτη σιωπή, Πάτερ Διομήδη κάνε τη δέηση σε παρακαλώ,μετά μια κραυγή από όλους μας αφήστε μας ,αφήστε μας να τον φιλήσουμε.Λέξεις και κλάμα ένας ήχος,ποια θλίψη δεν είναι δική μου.Μια φωνή μας λέει έχει πράγματα που δεν τα γνωρίζεται ακόμη ,δεν γνωρίζεται πόσο βασανίστηκα όσο και οι γονείς Πατέρας μας+ Λάζαρος και Εύα ,πως έπεσα , δίψασα και κανείς δεν μου έδωσε νερό να ξεδιψάσω και επιμένει δεν γνωρίζεται τίποτα για τον μαρτυρικό θάνατο μου ,κοιτάξτε τα οστά μου κοιτάξτε τις ριπές όπλων από κεφάλι μέχρι πόδια ,τον άγριο βασανισμό μου.
Σαν να άπλωσε το χέρι του στο μάγουλο μου ήθελε να μου αφηγηθεί την ιστορία του τον αγκάλιασα και τον ξαναφίλησα, κάθε λείψανο και βάσανο.
Έχουμε πολλά να πούμε για το Άουσβιτς των Αγνοουμένων της Κύπρου.Μόνο εσένα Αγάπησα στη ζωή μου..Όρθιοι και οι Δύο αγκαλιαστήκαμε.
Θα σε θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή.Έρχομαι όλο και ποιό κοντά σου Αδερφέ μου Ήρωα.Είμαι εξαντλημένος μόνος μου κρατώντας σφικτά μην πέσουν κάτω τη μάνα μου και την αδερφή μου ,όσους ο Αττίλας μας άφησε στην οικογένεια,περπάτησα αυτό το δύσβατο μαρτυρικό δρόμο με το καθημερινό μοιρολόι της μάνας, χωρίς καμιά ουσιαστική συμπαράσταση.
Θα μπορούσα να ευχαριστήσω τους Ήρωες Νεκρούς μας που μας χάρισαν φως και Ελευθερία,
Σκέφτομαι η αγάπη πάντα προστατεύει ,πάντα εμπιστεύεται ,πάντα ελπίζει..Βλέπω την ατέλειωτη σιωπή σου ,ο πόνος αλλάζει μορφή και ποτέ δεν τελειώνει.Όλοι σας να θέλετε να λέγεται η αλήθεια και να αποδίδεται η δικαιοσύνη στα εγκλήματα πολέμου που έγιναν σε βάρος των στρατιωτών μας.
Τρία πράγματα δεν μπορούν να κρυφτούν ο ήλιος ,το φεγγάρι και η αλήθεια.Τώρα πια δεν θα σε ξαναδώ ,θα σε δούμε επισκέπτες στο πάνθεον των Ηρώων Μας.
Αντώνης Λάζαρου Σκαλιστή Αδερφός του Ήρωα Ιωάννη Σκαλιστή 22 Ιουλίου 1974 211 ΤΠ Λευκωσία -Τράχωνας
