Ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Στρατηγού Μακρυγιάννη ήταν ο Κύπριος Μιχαήλ Κυπραίος, ο οποίος βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή, δίπλα στον Στρατηγό. Με τις ηρωικές ενέργειες του, έσωσε τους 1189 πολιορκημένους του Νεοκάστρου, όταν εθελοντικά πέρασε κολυμπώντας τις τουρκικές γραμμές και πήγε σε αγγλική φρεγάτα για να ζητήσει βοήθεια. Ο αγωνιστής αυτός πληγώθηκε βαριά το 1825 στη μάχη των Μύλων του Άργους. Παρά τον βαρύ τραυματισμό του, πολέμησε μέχρι το τέλος της μάχης. Γράφει ο Μακρυγιάννης τότε «Εκεί που ριχτήκαμε με το γιουρούσι μου επληγώθη βαρέως και ύστερα πέθανε ο καλός και γενναίος Κυπραίος».
Εκατοντάδες τα ονόματα των πεσόντων Ελλήνων Κυπρίων στα ιερά χώματα της Ελλάδας μας.
Έγραφαν οι Κύπριοι εθελοντές προς τη Διοίκηση τους:
Σεβαστή Διοίκηση, Ημείς εχάσαμε μαζί με την πατρίδα μας και τας οικίας μας. Είδομεν τους συγγενείς μας εσφαγιασμένους και ενταύθα από αρχής του Ιερού Αγώνος αγωνιζόμενοι τρέφομεν αυτάς τας ελπίδας του να ανακτήσωμεν την πατρίδα μας ελευθέρα !!!!
Ανεκπλήρωτοι παρέμειναν (Περί Ένωσης και Ελευθερίας), οι προσδοκίες των εθελοντών αγωνιστών Κυπρίων.
Μα τι ηρωϊκότερο… Τι άλλο … ΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΚΡΙΤΕΣ ΗΡΘΑΝ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ….
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, που είχε και κυπριακή καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του Αδαμαντίνης (το γένος Γονέμη που αποτελούσε γνωστή μεσαιωνική οικογένεια της Κύπρου) δήλωνε στη συνδιάσκεψη του Πόρου (Αύγουστος του 1828), οπότε οι εκπρόσωποι των τριών «προστάτιδων δυνάμεων» (Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας) απηύθυναν προς τον Καποδίστρια τα 28 ερωτήματά τους, ο τελευταίος, απαντώντας στο πρώτο ερώτημα που αναφερόταν στον πληθυσμό των ηπειρωτικών τμημάτων και των νησιών της Ελλάδος, είπε και τούτα: …Ὃσον δέ περί τῶν νήσων, καί ἡ ἱστορία καί τά μνημεῖα τῆς ἀρχαιότητος, ὃλα ἐν ἑνί λόγῳ ἐπιμαρτυροῦσιν ὃτι ἡ Ρόδος, ἡ Κύπρος καί τόσαι ἂλλαι ἀκόμη [νήσοι] εἶναι τῆς Ἑλλάδος διαμελίσματα. Ἀλλ’ ἡ ἐνεστῶσα προσωρινή Κυβέρνησις, ἀκολουθοῦσα τάς ἀποφάσεις τῶν τριῶν Ἐθνικῶν Συνελεύσεων, χρεωστεῖ νά θεωρήσῃ ὡς συγκροτούσας τήν Ἑλλάδα ὃλας τάς ἐπαρχίας, αἳτινες ἦσαν ἢ καί εἶναι εἰσέτι ὑπό τήν Τουρκικήν ἐξουσίαν, ἐκίνησαν δέ τά ὃπλα κατά τό 1821, ἢ μετά ταῦτα, καί ἒχουσι τό πλεῖστον μέρος τῶν κατοίκων ἐπαγγελλόμενον τήν Χριστιανικήν Θρησκείαν καί λαλοῦν τήν Ἑλληνικήν Γλῶσσαν…
ΦΕΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΠΟΥ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Εθνική υποχρέωση έχουμε να αναμεταδίδουμε την ένδοξη ιστορία μας,
τίποτα άλλο. Είναι ιστορικές παρακαταθήκες για την τιμημένη νέα γενιά …τα παιδιά μας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΠΡΟ, ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
