Θεοφάνης Μαλκίδης
Η Γενοκτονία των Αρμενίων
Αρχικώς, θα πρέπει να ευχαριστήσω τη Δημοκρατία της
Αρμενίας, όπως και την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας, που μου έχουν δώσει τη δυνατότητα να λάβω μέρος, πολλές φορές, σε διεθνείς συναντήσεις για τη Γενοκτονία,
με αποκορύφωμα τη συμπλήρωση εκατό ετών από το μαζικό έγκλημα που στοίχισε
τη ζωή σε 1.500.000 συνανθρώπους μας. Ήταν μεγάλη τιμή αλλά και μεγάλο χρέος
να βρεθεί ένας Έλληνας στο Γερεβάν.
Το ίδιο ένιωσα όταν με αφορμή
το συνέδριο για τη Σύμβαση και την Πρόληψη της Γενοκτονίας βρέθηκα στην
Αρμενική πρωτεύουσα και φύτεψα ένα δέντρο στο μνημείο της Γενοκτονίας.
Με ανάλογες πράξεις μπορεί ένας Έλληνας, ένας άνθρωπος να νιώσει πολλά.
Συναισθήματα που οι δολοφόνοι Νεότουρκοι και Κεμαλικοί θέλησαν μαζί με
τους ανθρώπους να τα εξαφανίσουν.
Επίσης, οφείλω να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο της Αρμενίας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων και των Ασσυρίων. Ήταν μία σημαντική και αναγκαία κίνηση. Τώρα μπορούμε να βαδίσουμε με άλλη δυναμική.
Το ζήτημα της μαζικής δολοφονίας – είμαι ένας απόγονος των διασωθέντων του Ελληνικού Ολοκαυτώματος- μας αφορά πλέον όλους. Αρμένιους, Ασσύριους, Έλληνες, όλη την Οικουμένη. Και επειδή είναι ένα πανανθρώπινο αίτημα, θα λάβει σύντομα τη θέση που του αξίζει στην ανθρώπινη και πολιτική ιστορία. Αναγνώρισης, δικαίωσης, αποκατάστασης, επανόρθωσης. Μετά τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση, μετά το σκοτάδι το φως, μετά τη δολοφονία, η αναγέννηση.
