Εδώ και πολλά χρόνια σε όλες τις θρησκευτικές γιορτές υπάρχει μία
κινητικότητα στα νότια σύνορά μας. Διότι οικογένειες και συγγενείς
χωρίστηκαν ο ένας από τον άλλον με ένα τεχνητό σύνορο.
….
Οι παππούδες και οι προ παππούδες αυτών που σήμερα αποκαλούμε πρόσφυγες,
ήταν κάποτε πολίτες της ίδιας χώρας. Είχαν την ίδια ταυτότητα και
πολεμούσαν για την ίδια χώρα. Αυτοί που σήμερα τους αποκαλούμε πρόσφυγες
και τους προσβάλλουμε με κάθε τρόπο, πριν από 100 χρόνια ζούσαν εντός
των συνόρων για τα οποία πολεμήσαμε. Μάλιστα αν αρκούσε η δύναμή μας και
είχαμε μπορέσει να πραγματοποιήσουμε τα σύνορα του Εθνικού Όρκου, θα
ήμασταν πολίτες της ίδιας χώρας.
Στο σημερινό κόσμο η αλλαγή των συνόρων είναι κάτι που δεν είναι δυνατόν αλλά δεν είναι και σωστό. Αλλά δεν είναι και αποδεκτό να δεχτούμε αυτούς που προσπαθούν να στήσουν σύνορα στα σύνορα της καρδιάς μας. Ναι μπορεί να μην είναι δυνατόν να γίνουμε πολίτες της ίδιας χώρας με αυτούς τους ανθρώπους. Αλλά δεν πρέπει να επιτρέψουμε να διαταράξουν κάποιοι την ενότητα της καρδιάς μας.
…………
Χουσεΐν Λίκογλου
https://www.yenisafak.com/yazarlar/huseyin-likoglu/iki-cizgi-ve-uzantilari-2062854
