Νικόλαος Κατούντας, ο «Λεωνίδας της Κερύνειας»
'Ηταν 22 Ιουλίου 1974, όταν στην μαρτυρική Κύπρο, ο 31ος Λόχος Καταδρομών της 33ης Μοίρας Καταδρομών, διατάχθηκε να πολεμήσει με τον ελαφρύ οπλισμό του στον Άγιο Γεώργιο της Κερύνειας. Επικεφαλής 62 ανδρών, ο ήρωας Λοχαγός Νικόλαος Κατούντας. Στη διαδρομή, συνάντησε σκόρπιους πεζικάριους από το 251 Τάγμα, που οπισθοχωρούσαν. Ρώτησε, που είναι οι Τούρκοι. Του είπαν ότι είναι καλύτερα να φύγουν γιατί οι Τούρκοι είναι πάρα πολλοί. Ο Λοχαγός απάντησε εκνευρισμένα: «Δε σας ρώτησα πόσοι είναι αλλά πού είναι οι Τούρκοι». Ένας υπαξιωματικός του ανέφερε ότι είδαν 200 περίπου τουρκικά άρματα καμουφλαρισμένα μέσα στα χωράφια.
Τότε ο Λοχαγός κατάλαβε ότι τα πάντα είχαν προδοθεί. Μιάμιση μέρα πολεμούσε με τα παλικάρια του εναντίον 3.200 Τούρκων. Οι Τούρκοι υποχώρησαν και μετά εμφανίστηκαν με την κάλυψη αρμάτων Μ-47. Μετά από μάχη μιας ώρας, οι Τούρκοι τους περικύκλωσαν. Ο Λοχαγός Κατούντας, βροντοφώναξε στα παλικάρια του να φύγουν: «Είναι διαταγή ρε. Η Κύπρος θα μαυροφορεθεί και δεν θέλω να 'ναι κι οι μανάδες σας αυτές που θα φορέσουν μαύρα. Φύγετε. Σας διατάσσω». Οι άνδρες αρνήθηκαν, αλλά κανείς δεν μπορεί να αψηφήσει τις διαταγές του τρανού λοχαγού του. Τελευταίος έφυγε ο Κυρίλλου, ο οποίος διασωθείς έδωσε την μαρτυρία των τελευταίων στιγμών του Λοχαγού του.
Ο Νικόλαος Κατούντας μέχρι σήμερα παραμένει αγνοούμενος, παρόλα αυτά φαντάζει απίθανο το ενδεχόμενο, γνωρίζοντας το Ελληνικό σθένος και την ανδρεία του Λοχαγού, να πιάστηκε ζωντανός στα χέρια του κατακτητή.
