Ο Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Α.Π.Θ. Νικόλαος Ιντζεσίλογλου και ο Δρ. Παντείου Πανεπιστημίου Θεοφάνης Μαλκίδης, αναφέρθηκαν αμφότεροι σε ζητήματα, τόσο ιστορικό όσο και σε σύγκριση με τα σύγχρονα γεγονότα, που αφορούν το τεράστιο ιστορικό ζήτημα της Μικρασιατικής Καταστροφής και των 100 χρόνων από τη μαύρη μέρα (ή και περίοδο ακόμη) που έγιναν όλα όσα άλλαξαν πολλά στη ζωή των ανθρώπων και της μετέπειτα πορείας, ιστορικά και κοινωνικά, φυσικά και οικονομικά.
Στην συμπεριφορά των Ιταλών που άφησαν να μπουν οι Τσέτες, στη βοήθεια που έλαβε ο Κεμάλ Ατατούρκ από τους Ρώσους, με την «υπερδύναμη» των κανονιών που του έδωσαν (οι Ρώσοι δεν ήθελαν στρατεύματα, δυνάμεις της Αντάντ στην Οδησσό, εκεί όπου 25.000 άνδρες έστειλε η Ελλάδα για να πολεμήσουν, τη στιγμή που οι Γάλλοι απλά…περνούσαν καλά και γλεντοκοπούσαν), εκατομμύρια ρούβλια έδωσαν και πήραν εν είδη «χρηματισμού», με τον οποίο τακτοποιούσε τα πάντα ο Κεμάλ (και την προσωπική του επικράτηση έναντι άλλων Τούρκων αξιωματικών), ήταν ένα πρώτο κύμα πληροφορίας από πλευράς του κ. Ιντζεσίλογλου, ο οποίος υπογράμμισε την μέχρι σήμερα «απόδειξη» ευγνωμοσύνης των Τούρκων στους Ρώσους, καθώς άγαλμα που υπάρχει στην πλατεία Ταξίμ, στην Κωνσταντινούπολη, έχει σκαλισμένα και δύο κεφάλια Ρώσων.
Ο καθηγητής Νομικής του ΑΠΘ, μιλώντας στην εισήγηση του που τιτλοφορείτο «Κριτική αποτίμηση των αιτιών και των συνεπειών της Μικρασιατικής Καταστροφής», από το βήμα της εκδήλωσης που έγινε στα Γιαννιτσά, σημείωσε τα «στρατιωτικά σφάλματα» που έγιναν και κόστισαν τελικώς την ήττα και την καταστροφή που αυτή επέφερε. Η απραξία, η αναμονή του ελληνικού στρατού, μακριά από τις οικογένειες και τα σπίτια των Ελλήνων στρατιωτών, με την ψυχολογία καταρρακωμένη και με την αναμονή «να πεθάνεις κιόλας», αυτό το κενό διάστημα ήταν καθοριστικό. «Κάναμε στρατηγό τον Τρικούπη όταν αυτός είχε αιχμαλωτιστεί από τον Κεμάλ», σημείωσε ο κ. Ιντζεσίλογλου σε μία εκ των αποστροφών του λόγου του, καθώς και ότι «ο Ελληνικός στρατός υπό αυτές τις συνθήκες αποχώρησε ξαφνικά, χωρίς δηλαδή να ειδοποιηθεί και να γνωρίζει τίποτα κανένας στα εδάφη της Μικράς Ασίας, με αποτέλεσμα ο κόσμος να αφεθεί σαν αρνί στη σφαγή».
Έκανε αναφορά και στον Νόμο που ψηφίστηκε στην Ελλάδα, όπου αναφερόταν πως «όποιο πλοίο θα μεταφέρει πρόσφυγες θα κατάσχεται». Παρότι έγινε μία προσπάθεια να «δικαιολογηθεί» ο Νόμος αυτός, ότι αφορούσε τους Ποντίους που ακολούθησαν τους Μπολσεβίκους, στον εμφύλιο επικράτησης που υπήρχε στη Ρωσία, δεν επείσθη ουδείς. Ο Νόμος ήταν γενικός και προφανώς μέσα από τη γενικότητα του αυτή, ξεκάθαρος τι εννοούσε.
Αμέσως μετά έγινε αναφορά στην απογραφή των προσφύγων στην Ελλάδα, «με κόσμο να πεθαίνει έως το 1928 από κακουχίες, αρρώστιες, ακόμη και γεράματα», με αποτέλεσμα να υπάρχει καταγραφή το ’28 κοντά στο 1.200.000. «Σίγουρα απόβαση έγινε με πάνω από 1.500.000 πρόσφυγες», υπογράμμισε ο καθηγητής. Ο κ. Ιντζεσίλογλου αναφέρθηκε κατόπιν σε όσα άλλαξαν στην Ελλάδα με την παρουσία των προσφύγων που διέπρεψαν σε πολλούς τομείς (λαμπρός αγροτικός τομέας, επιχειρηματικότητα με βιομηχανίες που δημιουργήθηκαν και παράλληλα θέσεις εργασίας, τέχνες με αναφορά σε Σεφέρη, Κάρολο Κουν, Μίκη Θεοδωράκη κ.α.), ακόμη και Αγίους, οι οποίοι ήταν μέσα στο προσφυγικό κύμα ή είχαν προσφυγική καταγωγή.
Από την πλευρά του, ο Δρ. Θεοφάνης Μαλκίδης (ο οποίος διατηρεί και σταθερή δική του στήλη στο pellanews.gr, και μπορείτε ανελλιπώς να τον διαβάζετε στις «Απόψεις» του σάιτ), στην κυριολεξία άστραψε και βρόντηξε, καθώς έκανε σκληρή κριτική στα κόμματα, τις πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες μέσω των κυβερνήσεων που αναλαμβάνουν δεν έχουν την αρμόζουσα «εξωτερική πολιτική».
Αναφερόμενος παράλληλα σε συμπεράσματα που έβγαλε μέσα από πρόσφατο ταξίδι του στην Αρμενία, καθώς έκανε έναν κανονικότατο συγκριτισμό του πως λειτουργεί η «Ελληνική Δημοκρατία» όπως είπε στο θέμα του ζητήματος «Γενοκτονία» και πως οι Αρμένιοι. Οι οποίοι έχουν συγκεκριμένη, συνεχή, στοχευμένη εξωτερική πολιτική και τακτική, εν αντιθέσει με την Ελλάδα. «Δεν έχει γίνει καμία κρατική επίσημη εκδήλωση για Μικρασία, Σμύρνη, τα 100 χρόνια ιστορίας. Και βέβαια, όπως βλέπετε, αντί να μιλάμε για “Γενοκτονία”, γιατί αυτό πραγματικά συνέβη στη Μικρασία, μιλάμε για “Καταστροφή”, σημείωσε ο κ. Μαλκίδης.
Ακολούθησε ανταλλαγή τιμητικών, ευχαριστήριων και ενθυμιτικών δώρων.
Επρόκειτο για μια εξαιρετική εκδήλωση, στην οποία ειπώθηκαν τόσο ιστορικά, όσο και σύγχρονα στοιχεία (γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά μπαίνει και σε μέτρα σύγκρισης τόσο από το παρελθόν όσο και από το παρόν) και στην οποία και οι δυο ομιλητές, έδωσαν επακριβώς το ύφος τους, μέσα από όσα ανέφεραν στις εισηγήσεις τους, οι οποίες κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των παριστάμενων, πολλοί εκ των οποίων δικηγόρων.
*Να σημειώσουμε πως την εισήγηση που έκανε ο συντονιστής του πάνελ, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών Χρήστος Τανάσκος, θα δημοσιευτεί σε ξεχωριστό ρεπορτάζ, ενώ αναλυτικά και συγκεντρωμένα, μπορείτε να τα διαβάσετε όλα μαζί, στο προσεχές φύλλο της Πέλλαnews, που θα κυκλοφορήσει την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου.
Μπορείτε να ακούσετε την εισήγηση του Θεοφάνη Μαλκίδη, στη συνέχεια
