Το ύστατο χαίρε στον Κώστα Κόκκα, που έπεσε μαχόμενος για την υπεράσπιση της πατρίδας το μαύρο καλοκαίρι του 1974 σε ηλικία 21 ετών, απηύθυνε σήμερα η Κύπρος.
Πρόκειται, σύμφωνα με ανακοίνωση από την υπηρεσία για Ανθρωπιστικά Θέματα Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων πρόκειται «για τον Κώστα Κόκκα, 21 ετών τότε, που με αυτοθυσία συνέβαλε στο να σωθούν στρατιώτες του τρίτου λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού, οι οποίοι βρέθηκαν εκτεθειμένοι και αβοήθητοι στις κακοτράχαλες πλαγιές του Τράχωνα το τριήμερο από τις 20 μέχρι τις 22 Ιουλίου».
Εκ μέρους της Πολιτείας, επικήδειο λόγο εκφώνησε η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων, Άννα Αριστοτέλους, η οποία ανέφερε πως «με αισθήματα ευλάβειας, δέους, σεβασμού και υπερηφάνειας, συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να απευθύνουμε το Ύστατο χαίρε στο γενναίο τέκνο της πατρίδας μας, Κώστα Κόκκα του Ανδρέα και της Ελένης, λαμπρό τέκνο της Ορούντας».
«Ο ηρωισμός, η τόλμη και η αυτοθυσία δεν αποτελούν έννοιες γενικές και αόριστες. Μα πράξεις, προερχόμενες από ανδρειωμένους, φωτεινούς και ευλογημένους ανθρώπους. Ενός τέτοιου ανθρώπου, ήρωα, κλείνει σήμερα ο κύκλος της τραγικής ιστορίας. Του Κώστα Κόκκα, του ήρωα της Ορούντας, που έπεσε υπέρ πίστεως και Πατρίδος τον μαύρο Ιούλη του 1974», ανέφερε η κ. Αριστοτέλους.
«Ο κλήρος τους έλαχε να μεταφερθούν στον Τράχωνα, όπου έδρευε το 211 Τάγμα Πεζικού το οποίο είχε υπό την ζώνη ευθύνης του μια περιοχή που εκτεινόταν από την Ομορφίτα μέχρι τον Βόρειο Πόλο Καϊμακλίου. Ο Κώστας τοποθετήθηκε και επάνδρωνε το φυλάκιο 1096 στην τοποθεσία «Βουνάρι», γνωστή ως χοιροστάσιο. Σε αυτή την περιοχή, εκτυλίχθηκαν εκείνες τις τραγικές ημέρες, μερικές από τις πιο σκληρές σκηνές του πολέμου. Σκηνές που δεν μπορούν να λησμονηθούν, όσα χρόνια κι αν περάσουν», είπε η κ. Αριστοτέλους.
«Την 22α Ιουλίου ανακοινώθηκε εκεχειρία. Ο Κώστας Κόκκας και οι συναγωνιστές του, που υπερασπίστηκαν με επιτυχία το φυλάκιο 1096, μπορούσαν πλέον να ανασάνουν. Μόνο που η εκεχειρία δεν κράτησε πολύ. Τα τουρκικά στρατεύματα την παραβίασαν, εξαπολύοντας νέες επιθέσεις, αυτή τη φορά με όλμους. Και την ανήσυχη ηρεμία διαδέχθηκαν οι κραυγές των Τούρκων εισβολέων που εξαπέλυσαν συντονισμένη επίθεση κατάληψης των φυλακίων», πρόσθεσε.
Μέσα στο χάος, ανέφερε, «δίδεται οδηγία για να ανασυγκροτηθούν. Επιλέγεται η πλευρά διαφυγής και ένας-ένας επιχειρούν έξοδο με την κάλυψη των πυρών των συναγωνιστών τους, με πυρ και κίνηση. Αυτή φαίνεται πως ήταν και η τελευταία ηρωική πράξη του Κώστα Κόκκα. Με το τυφέκιο του επιχειρεί να καλύψει τα νώτα των συναγωνιστών του».
«Εκείνες τις δραματικές ώρες της 22ας Ιουλίου, ο ηρωισμός και η ανδρεία περισσεύουν. Ο Κώστας και οι συναγωνιστές του αναλώνουν κάθε ικμάδα των δυνάμεων τους, πριν προσφέρουν ότι πολυτιμότερο είχαν στον ιερό αλλά άνισο αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την κ. Αριστοτέλους, το φυλάκιο κατελήφθη από τα τουρκικά στρατεύματα. Στο προσκλητήριο του τρίτου λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού την επόμενη ημέρα, ο Κώστας Κόκκας και άλλοι στρατιώτες, είναι απόντες».
Η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων, ανέφερε πως από τότε ξεκίνησε και ο Γολγοθάς της οικογένειας του ήρωά, που απεγνωσμένα αναζητούσε μια πληροφορία, ένα στοιχείο που θα φανέρωνε τι του συνέβη. Οι γονείς του Κώστα απεβίωσαν μετά την τουρκική εισβολή, με τον καημό της μη διακρίβωσης της τύχης του παιδιού τους.
«Χρειάστηκε να περάσουν περίπου 47 χρόνια για να ταυτοποιηθεί ένα μικρό οστό από το μετακάρπιο της παλάμης του ήρωα της κυπριακής ελευθερίας καθότι υπήρξε τεράστια διατάραξη στην ευρύτερη περιοχή του Τράχωνα», ανέφερε η κ. Αριστοτέλους, η οποία τόνισε πως ο Κώστας Κόκκας αποτελεί παράδειγμα ανδρείας, δείχνοντας σε όλους εμάς πόσο ιερή είναι η ελευθερία και ο λόγος που θα πρέπει ο αγώνας να είναι ασταμάτητος.
Πηγή: KYΠΕ
