Τι λέει αποκαλυπτική Έκθεση της Ακαδημίας Πολέμου προς το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας
«Χωρίς το Κόσοβο και την Τσαμουριά ΔΕΝ υπάρχει Αλβανία»
[Αλυτρωτικό σύνθημα των Ουτσεκάδων]
Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
[Η βίαιη διακοπή του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας στο Βελιγράδι, την Τρίτη 14 Οκτωβρίου, και τα επεισόδια που ξέσπασαν στην Σερβία, στα Σκόπια και στην ελληνική κοινότητα της Δερβιτσάνης αναζωπύρωσαν την συζήτηση για τον αλβανικό επεκτατισμό και τις χειρότερες μνήμες για την βαλκανική «πυριτιδαποθήκη».
Το λάβαρο της «Μεγάλης Αλβανίας» που …υπερίπτατο του σταδίου της Παρτιζάν (βλ. παραπάνω φωτο) περιείχε, μεταξύ των άλλων περιοχών, την …Ήπειρο, την Κέρκυρα και σχεδόν ολόκληρη την Δυτική Μακεδονία.
Ο χάρτης αυτός που αιφνιδίασε τους ανυποψίαστους, χάρη στο τηλεοπτικό σοκ, ανταποκρίνεται πλήρως σ’ αυτά που διδάσκονται τα Αλβανόπουλα στο μάθημα της Γεωγραφίας, σε όλα τα σχολεία της γειτονικής χώρας. Στις περιοχές που θεωρούνται «αλβανικές» εκτός των ορίων του σημερινού Αλβανικού κράτους εντάσσονται όλο το Κόσσοβο, 3 νομοί του Μαυροβουνίου, τρεις περιοχές της Σερβίας, τα μισά τουλάχιστον Σκόπια και …8 νομοί της Ελλάδας.
Τα γεγονότα αυτά, μαζί με την υποτονική αντίδραση της «τροϊκανής» ελληνικής διπλωματίας …περί «κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής» με τους «Ουτσεκάδες», καθιστούν επίκαιρη, πάλι, την συζήτηση για το ζήτημα της «Τσαμουριάς» και των διεθνών παρασκηνίων πίσω από αυτό.]
Εδώ και πολύ καιρό οργιάζει η προπαγάνδα για τα «νέα σύνορα» της μεγάλης Αλβανίας που προετοιμάζουν οι συνεχώς αυξανόμενοι Αλβανοί εθνικιστές και οι μεγάλοι σπόνσορες και ευεργέτες τους Αμερικανοί. Χάρτες κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο που φθάνουν την Αλβανία μέχρι την Θεσσαλία, δεκάδες videoclips με ύμνους για το Δέλβινο και την «σκλαβωμένη» Τσαμουριά, με συνειρμούς για την… «Μεγάλη Ιλλυρία», προπαγάνδα περί γενοκτονίας των Αλβανών που έκαναν οι …Έλληνες, τα σχέδια για την κυριαρχία των Αλβανών σε όλη την νοτιοανατολική Ευρώπη με τις ευλογίες των ΗΠΑ…, ακόμη και τον Τσάμικο παρουσιάζουν ως εθνικό χορό των Αλβανών!
Όλα αυτά θα φαινόντουσαν υπερβολικά σε άλλες εποχές, όχι όμως σήμερα όπου τα σχέδια της Νέας Τάξης εξυπηρετούνται και προωθούνται μέσα από τον κατακερματισμό των εθνικών κρατών και τα «πολυπολιτισμικά» μορφώματα ή προτεκτοράτα.
Η κατάσταση γύρω μας έχει αλλάξει άρδην από την ψυχροπολεμική περίοδο, όταν η φτωχή Αλβανία των δυόμισι εκατομμυρίων κατοίκων ήταν περικυκλωμένη από τις ισχυρές, αναλογικά, χώρες της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας των 20 εκατομ. και την νατοϊκή Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων. Σήμερα, η Αλβανία και το Κόσοβο έχουν συνολικό πληθυσμό 5 εκατομμυρίων, με υψηλούς δείκτες γεννητικότητας, συν τους αλβανικούς πληθυσμούς της FYROM, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Εμείς, αντιθέτως, ζούμε το δράμα της υπογεννητικότητας και της ανεξέλεγκτης εισροής λαθρομεταναστών, που αλλοιώνουν δραματικά τον εσωτερικό χάρτη της Ελλάδας. Αύριο θα δεχθούμε ισχυρή πίεση από την εδώ αλβανική παρουσία και θα βρεθούμε πάλι απροετοίμαστοι γιατί δεν υπάρχει πλέον σοβαρή ηγεσία και διορατική πολιτική στην χώρα.
Υπό αυτό το πρίσμα, και με βάση αδιάψευστα ντοκουμέντα που είναι σε γνώση μας, θα εξετάσουμε τους κινδύνους που ενέχει το «ζήτημα της Τσαμουριάς» για το μέλλον.
|
Αλβανικός χάρτης της «Τσαμουριάς» με επισήμανση των ελληνικών πόλεων που διεκδικεί η αλβανοτσάμικη εθνικιστική προπαγάνδα. Φημολογείται ότι οι οργανώσεις των Τσάμηδων έχουν δώσει σαφείς οδηγίες στους δικούς τους μετανάστες στην Ελλάδα να βρίσκουν δουλειές στις παραπάνω πόλεις και περιοχές. Τους βοηθούν επίσης να αγοράζουν όσο γίνεται περισσότερα ακίνητα στην «Τσαμουριά» και συγκεκριμένα στις πόλεις και τα περίχωρα της Άρτας, Ηγουμενίτσας, Παραμυθιάς, Φιλιατών, Πάργας, Μαργαρίτι, περιοχές όπου, κατά τους Αλβανούς, αντιμετωπίζουμε έντονο δημογραφικό πρόβλημα, ώστε σε μερικά χρόνια να ζητήσουν να πολιτογραφηθούν Έλληνες πολίτες και να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα… |
Η ιστορία των Τσάμηδων της Ηπείρου
Η Τσαμουριά ταυτίζεται γεωγραφικά με την περιοχή της Θεσπρωτίας, που εκτείνεται από τα Ακροκεραύνια όρη μέχρι τις εκβολές του ποταμού Αχέροντα. Από τα πρώτα χρόνια της ελληνικής ιστορίας, με την εγκατάσταση των Θεσπρωτών (ελληνικό φύλο που αναφέρει ο Όμηρος), μέχρι σήμερα η περιοχή διατήρησε αδιάσπαστη σχεδόν την ελληνική της ταυτότητα.
Για την προέλευση του ονόματος «Τσαμουριά» η πιο πιθανή εκδοχή φαίνεται να είναι αυτή που το αποδίδει σε παραφθορά του «Θύαμις», παλαιού ονόματος του ποταμού Καλαμά: Θύαμις, Θυάμις, Τσ-ι-άμης, Τσάμης (βλ. Απ. Π. Παπαθεοδώρου, 2007). Η καταγωγή των μουσουλμάνων Τσάμηδων του 20ου αιώνα ανάγεται από τους περισσότερους ερευνητές στους Σπαχήδες, Έλληνες χριστιανούς γαιοκτήμονες του Μεσαίωνα, που αναγκάστηκαν τον 17ο αιώνα να εξισλαμισθούν βιαίως και να συνεργασθούν με τους Τούρκους (βλ. Χ. Λάμπρου, 2005). Οι εξωμότες αυτοί, στην πορεία της ιστορίας, με τον συγχρωτισμό με αλλοεθνείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς και την επιρροή από ξένες προπαγάνδες (π.χ. αυστροουγγρική, ιταλική), κατήντησαν μισέλληνες και, αφού ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα μετά τους Βαλκανικούς πολέμους (1912-13), δεν παρέλειπαν καμμιά ευκαιρία διεθνούς περιπλοκής για να συμμαχήσουν με τον εχθρό και να βλάψουν την χώρα μας (Ελευθερία Μαντά, 2004).
Κατά την διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, και δη κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων, ήσαν ενταγμένοι στον τουρκικό στρατό, σύμφωνα με ενδεικτικά κρυπτογραφήματα των ελληνικών υπηρεσιών (βλ. Απ. Π. Παπαθεοδώρου, 2007).
Η πρώτη σοβαρή κρίση στις σχέσεις τους με την ελληνική πολιτεία γίνεται μετά το 1922, όταν εξαιρούνται της ανταλλαγής των πληθυσμών, αλλά ένα μέρος των περιουσιών τους κατασχέθηκε για να καλυφθούν οι ανάγκες των Μικρασιατών προσφύγων, με βάση την Συνθήκη της Λωζάννης.
Στην διάρκεια του Μεσοπολέμου, αν και είχαν τα πλήρη δικαιώματά τους και την θρησκευτική τους ελευθερία, υπήρξαν εντάσεις με το ελληνικό κράτος, χάρη και στις ενέργειες των Αλβανών.
Το αποκορύφωμα της ανθελληνικής δράσης τους ήταν η συνεργασία τους με τον Άξονα κατά τον πόλεμο του 1940. Ένοπλοι Τσάμηδες συνόδευαν τον ιταλικό στρατό κατά την εισβολή του στην Ελλάδα, ενώ ο τοπικός τσάμικος πληθυσμός τούς υποδεχόταν πανηγυρικά. Τον Ιούλιο του 1942, οι Τσάμηδες ιδρύουν την K.S.I.L.I.A. («Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως») με 14 τάγματα και το 1943 οργανώνεται ένα ειδικό στρατιωτικό τμήμα των Τσάμηδων με γερμανικές στολές (Φάνης Μαλκίδης-Ελευθερία Μαντά, 2004). Στόχος τους, πέρα από το πλιάτσικο, ήταν η αλλοίωση της εθνολογικής σύστασης της Θεσπρωτίας δια της εξοντώσεως του ελληνικού πληθυσμού στην περιοχή.
Οι Θεσπρωτοί δεν θα ξεχάσουν ποτέ την μαζική εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων της Παραμυθιάς, τον Σεπτέμβριο του 1943, την λεηλασία του Καρτερίου, την πυρπόληση της Ανθούσας ανήμερα Μεγάλης Παρασκευής του 1943, την καταστροφή που σκόρπισαν στους πρόσφυγες του Φαναριού Τσάμηδες και Γερμανικά αποσπάσματα, σκοτώνοντας όποιον Έλληνα συναντούσαν στον δρόμο τους.
Ο τραγικός απολογισμός των κοινών ενεργειών Τσάμηδων και Ναζί ήταν 632 δολοφονημένοι, 428 εξαφανισθέντες, 53 κατεστραμμένα χωριά (Χ. Λάμπρου, 2005). Επίσης 25.000 πυρπολημένα σπίτια και 100.000 πρόσφυγες, σύμφωνα με αλβανικές πηγές (εφημερίδα «Bashkimi I Kombit» των Τιράνων, στις 14/03/1944).
Η νέμεσις ήρθε βέβαια με το τέλος του πολέμου και ιδιαίτερα όταν οι αντάρτες του ΕΔΕΣ υπό τον Ζέρβα απελευθέρωσαν την Παραμυθιά, τον Σεπτέμβριο του ’44. Υπήρξαν σκληρά αντίποινα που κορυφώθηκαν στην μαζική έξοδο των Τσάμηδων στην Αλβανία (18.000 άτομα), κάτω από την γενική κατακραυγή. Αργότερα, το Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων τους καταδίκασε για συνεργασία με τις κατοχικές δυνάμεις, απαλλοτριώθηκαν οι περιουσίες τους, ενώ τους αφαιρέθηκε και η ιθαγένεια. Παρόμοιες εξελίξεις έγιναν σε όλη την μεταπολεμική Ευρώπη με τους δωσίλογους, όπως με τους Γερμανούς-Σουδήτες της Τσεχοσλοβακίας, τους Κοζάκους του Δον στην ΕΣΣΔ και σε πολλά άλλα μέρη. Σήμερα στην Θεσπρωτία ζουν 232 άτομα από όσους παρέμειναν υπό καθεστώς ισοπολιτείας και δημοκρατίας, χωρίς κανένα πρόβλημα.
 Μονάδα αλβανικής φασιστικής εθνοφυλακής κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αλβανική τζανταρμερία (χωροφυλακή) των Τσάμηδων φορούσε στρατιωτικές στολές, ιταλικές ή γερμανικές, και περιβραχιόνιο με την λέξη «Τσάμης». |
Η επιχείρηση «Τσαμουριά» και η παραχάραξη της Ιστορίας
Μετά την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στα Βαλκάνια και στην Αλβανία, και τις δραματικές πολεμικές εξελίξεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία, οι Αλβανοτσάμηδες επανεμφανίζονται ως «Τσάμηδες» και αρχίζουν οι προκλήσεις και η παραχάραξη της ιστορίας, αποδεικνύοντας ότι το θέμα της «Τσαμουριάς» παραμένει ανοικτό και επικίνδυνο. Σήμερα, οι Τσάμηδες, οι οποίοι ανέρχονται σε 14.000 έως 25.000 κατοίκους, αλλά η αλβανική προπαγάνδα τους ανεβάζει σε 100.000 και παραπάνω, στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι εγκατεστημένοι στις περιοχές των Αγίων Σαράντα, Δελβίνου, Αυλώνος, Βερατίου, Τιράνων και κυρίως στην Κονίσπολη και πιέζουν για να επανέλθουν στην Ελλάδα.
Παρ’ όλα αυτά, οι πιο δύσπιστοι, οι νεώτεροι σε ηλικία και όσοι πείθονται εύκολα από τα περί «ειρήνης» και «πολυπολιτισμού» των προπαγανδιστών της Νέας Τάξης νομίζουν πως τα σενάρια αυτά αποτελούν φανταστικές υπερβολές ορισμένων υπερ-πατριωτών. Δυστυχώς τα ίδια έλεγαν και πριν από την δεκαετία του 1990 για το «Σκοπιανό» και διαψεύστηκαν οικτρά. Και το χειρότερο είναι, ότι στην περίπτωση της «Τσαμουριάς» δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα ακόμη «αλυτρωτικό» όραμα αλλά κάτι πιο «ρεαλιστικό» και δυνατό: την ανάμνηση και επαναδιεκδίκηση ενός υπαρκτού «ψευδοκράτους» που υπήρξε για τέσσερα, σχεδόν, χρόνια, όπως είδαμε παραπάνω, και ήταν γεωγραφικά απτό για πολλές δεκαετίες πριν από το 1913.
Επιπλέον είναι ένα ενδεχόμενο ζήτημα που επανέρχεται ως παράμετρος ενός συνολικού αποσταθεροποιητικού σχεδίου στα Βαλκάνια για την δημιουργία μιας«Μεγάλης Αλβανίας», αρχιτέκτονες του οποίου είναι οι ίδιοι οι Αμερικανοί. Μια κατάσταση που στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα θα ανακατέψει χάρτες και σύνορα στα Βαλκάνια, όπως ήδη γίνεται, στην υπηρεσία πάντα των γεωπολιτικών συμφερόντων του πλανητάρχη και της Νέας Τάξης για να αναχαιτισθεί πάση θυσία το νοητό Ορθόδοξο τόξο και η επανερχόμενη Ρωσσία του Πούτιν.
Μπορεί σήμερα να μην διαφαίνεται διακριτή παρουσία Τσάμηδων στην Ήπειρο, πληροφορίες όμως λένε ότι τα κρυφά επιτελεία των Αλβανών κατευθύνουν συνειδητά μετανάστες αλβανοτσάμικης καταγωγής σε περιοχές της Θεσπρωτίας όπου εργάζονται και αγοράζουν περιουσίες. Έτσι, χτίζοντας σιγά-σιγά τις βάσεις του, ο αλβανικός παράγων εφαρμόζει πολιτική «χαμηλών εντάσεων» και αναμένει το κατάλληλο ευνοϊκό timing για να προκαλέσει καινούργιες εξελίξεις.
Για όλα αυτά υπάρχει πληθώρα από αδιάσειστα στοιχεία, βίντεο, μυστικές εκθέσεις, αναλύσεις και σημαντικά ντοκουμέντα από την δράση των εξτρεμιστών που οραματίζονται τη «Μεγάλη Αλβανία» με σύνορα μέχρι τη Πρέβεζα. Η ψήφιση νόμου από την Αλβανική Βουλή, σύμφωνα με τον οποίον ορίστηκε η 28η Ιουνίου ως «Ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων από τους Έλληνες», επισημοποίησε τις διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας. Την εμπλοκή της Ελλάδας στο «ζήτημα της Τσαμουριάς» την είχε προαναγγείλει, από τις αρχές του 2001, η «επίσημη φωνή» του αμερικανικού κατεστημένου, η «Ουάσιγκτων Ποστ», με πληροφορίες και χάρτες για την «Μεγάλη Αλβανία» από το ύψος του Αμβρακικού κόλπου μέχρι και ολόκληρη την Ήπειρο, λέγοντας ψευδώς: «Κατοικείται από έντονα εθνικό αλβανικό στοιχείο!!». Τις προβοκάτσιες της «Ουάσιγκτων Ποστ» επιβεβαίωσε 4 χρόνια αργότερα, δημοσίως, η αντιπρόσωπος του Σταίητ Ντηπάρτμεντ στην διάσκεψη του ΟΑΣΕ (Βαρσοβία, 28 Σεπτεμβρίου 2005), μιλώντας αορίστως για «αλβανική μειονότητα» στην Ελλάδα.
Εγκέφαλος του μεγαλοαλβανικού σχεδίου στα επιτελεία των Ηνωμένων Πολιτειών φέρεται να είναι ο γνωστός μας Νίκολας Μπερνς, πρώην πρεσβευτής στην Αθήνα, και μυστικός σύμβουλός του σε αυτό το εγχείρημα ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, αρχιτέκτονας της συμφωνίας του Ντέϊτον (ΤΑ ΝΕΑ, 17/10/2005). Έτσι, λοιπόν, δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση η παλαιότερη δήλωση του κ. Μπερνς, τρίτου στην ιεραρχία της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, την οποία μετέδωσαν όλα τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, ότι: «στην Ελλάδα υπάρχει τουρκική, αλβανική και μακεδονική μειονότητα, οι οποίες τυγχάνουν άσχημης μεταχείρισης από το ελληνικό κράτος»…
Οι σημαντικότερες πολιτικές, πολιτιστικές και στρατιωτικές κινήσεις αναδιοργάνωσης που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια οι Αλβανοί «Τσάμηδες» είναι η ίδρυση της Οργάνωσης «Τσαμουριά» (Tsameria) στα Τίρανα, η ίδρυση του Ινστιτούτου «Τσάμικων» Μελετών (ICS) το 2004, ο σχηματισμός νέου πολιτικού κόμματος –του Κόμματος για Δικαιοσύνη και Ολοκλήρωση (PJI) και ο «Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς» (UCC) κατά το πρότυπο του UCK, ηγέτης του οποίου συνηθίζει να λέει, ότι «δεν θα ησυχάσει αν δεν φθάσει στα Γιάννινα» (Απ. Π. Παπαθεοδώρου, 2007, σελ.49)…
 Την ημέρα των πανηγυρισμών στην Πρίστινα για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, το CNN μετέδιδε live αυτή την εικόνα: «Χωρίς Κόσοβο και Τσαμουριά δεν υπάρχει Αλβανία». Αυτό γράφει το πανώ που ξεδιπλώνουν δεκάδες Κοσοβάροι διαδηλωτές, όλως τυχαίως, μπροστά στον φακό του CNN για να μεταδοθεί ζωντανά στα πέρατα της γης!! |
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά γεγονότα όπου οι «Τσάμηδες» έκαναν αισθητή την παρουσία τους:
Την ημέρα της ενθρονίσεως του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου, οι Τσάμηδες δημιούργησαν επεισόδια και ανθελληνικές εκδηλώσεις, με πρωταγωνιστή τον εθνικιστή Αλβανό βουλευτή Uran Butka. Στις 6 Ιανουαρίου 1993, κατά τη διάρκεια της τελετής του αγιασμού των υδάτων στο λιμάνι των Αγίων Σαράντα, προσπάθησαν να ρίξουν τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο στη θάλασσα. Στην ίδια πόλη, τον Απρίλιο του 1997, έριξαν με πυροβολισμούς το σταυρό της στέγης του ιερού ναού του Αγίου Χαραλάμπους.
Το 1998 έκαψαν το ναό του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Μετόχι. Επίσης βεβήλωσαν το ναό της Αναστάσεως Εξαμιλίων, καταστρέφοντας τις εικόνες και αφοδεύοντας ομαδικά στο δάπεδο του ναού.
Την 27η Ιουνίου 2002, 100 μέλη της οργανώσεως «Τσαμουριά» συγκεντρώθηκαν στην πλατεία «Σκερντέρμπεη» των Τιράνων και έκαναν πορεία προς την ελληνική πρεσβεία. Οι διαδηλωτές ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση να επανεξεταστεί το θέμα των περιουσιών των Τσάμηδων στην Ελλάδα και να επιτραπεί η ελεύθερη είσοδος των Αλβανών τσάμικης καταγωγής.
Κατά το έτος 2002, συγκεκριμένα, την 10η Ιουνίου 2002 με την ευκαιρία της επετείου της ιδρύσεως του αλβανικού συνδέσμου Τσαμουριάς (Ιούνιος 1878), ο μελετητής του Τσάμικου Γιάνος Κουτσούκα δημοσίευσε στην εφημερίδα «Κοριέρι» άρθρο με τίτλο «Η διπλωματία της Ευρώπη και η αντίσταση που προέβαλε ο σύνδεσμος Τσαμουριάς». Το άρθρο συνοδεύεται από χάρτη της Αλβανίας του ΙΘ’ αιώνα, όπου φαίνεται ότι «τα σύνορα της τότε Αλβανίας φθάνουν μέχρι τον κόλπο της Αμβρακίας».
Στις 2 Ιουλίου 2002, η αλβανική εφημερίδα «Γκαζέτα Σκιπιτάρε», σε ολοσέλιδο αφιέρωμα της με τίτλο «Το Τσάμικο, τώρα στο Στρασβούργο και τη Χάγη», αποκαλύπτει ότι η οργάνωση «Τσαμουριά» με τον πρόεδρο της Κιανί Μπράτσι προσέφυγε στο Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο των Τιράνων ζητώντας την ακύρωση του διατάγματος της τότε αλβανικής Βουλής με το οποίο τους αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα και τους δόθηκε η αλβανική. Με την ακύρωση αυτού του διατάγματος ανοίγει ο δρόμος για να προσφύγουν στα δικαστήρια του Στρασβούργου και της Χάγης. (Από την εφημερίδα ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 16/2/2003).
Τον Μάϊο του 2004, στα Τίρανα οργανώθηκε η πρώτη Συνδιάσκεψη Τσάμηδων από το ICS, την οποία παρακολούθησαν Τσάμηδες και άλλοι πανεπιστημιακοί, πολιτικοί και συγγραφείς τόσο από την Αλβανία όσο και από το εξωτερικό και προβλήθηκε ευρέως από τα μέσα ενημέρωσης. Οι τότε πρωθυπουργοί Αλβανίας και Ελλάδας, Φάτος Νάνο και Κώστας Καραμανλής, συμφώνησαν να αρχίσουν διμερείς διαπραγματεύσεις προκειμένου να βρεθεί μια «νόμιμη και δίκαιη λύση στο ζήτημα των περιουσιών των Τσάμηδων στην Ελλάδα και των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων στην Αλβανία».
Ακολούθησαν άλλες πρωτοβουλίες, όπως η αποστολή επιστολών που περιέγραφαν την υπόθεση των Τσάμηδων σε κάθε σημαντική διπλωματική επιστολή στα Τίρανα και τον Μάϊο του 2006 το PJI έστειλε ένα υπόμνημα στον πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα και στον πρώην υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο, ζητώντας την υποστήριξή τους για τα δικαιώματα του πληθυσμού των Τσάμηδων.
Τον Ιούνιο του 2006, περίπου δέκα χιλιάδες Τσάμηδες έκαναν πορεία στα ελληνικά σύνορα, για να επισημάνουν «την επέτειο της σφαγής των Τσάμηδων πολιτών» που συνέβη στις 27 Ιουνίου του 1944 στην Παραμυθιά της Ηπείρου. Το γεγονός απέκτησε ευρεία δημοσιότητα στο εσωτερικό της Αλβανίας… Ήταν με μεγάλη διαφορά η σημαντικότερη πολιτική πρωτοβουλία που πήραν οι Τσάμηδες στα 62 χρόνια αφ’ ότου εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα.
Η διαδήλωση ήταν καλά οργανωμένη, πράγμα που δείχνει ένα ανεβασμένο επίπεδο συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων τοπικών συλλόγων Τσάμηδων. Όμως, η διαμαρτυρία αυτή αγνοήθηκε επιδεικτικά στην Αλβανία από το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα και την αξιωματική αντιπολίτευση του Σοσιαλιστικού κόμματος.
Στο τέλος του Οκτωβρίου του 2006, ορισμένα μέλη του PJI επισκέφθηκαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο –ήταν η πρώτη άμεση παρουσίαση της υπόθεσής τους στους Ευρωβουλευτές. Οι αντιπρόσωποι του PJI τόνισαν ότι παρίσταντο ανεξάρτητα από την μόνιμη αλβανική αντιπροσωπεία στο Στρασβούργο. Είχαν μια επιτυχημένη συνάντηση με την κα Doris Pack, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας για την Νοτιοανατολική Ευρώπη, στην οποία έδωσαν έναν φάκελλο με τις ιστορικές και πολιτικές διαστάσεις του ζητήματος των Τσάμηδων, καθώς και προτάσεις για μη-βίαιες και δημοκρατικές λύσεις στο πρόβλημά τους. Η κα Pack είχε μια σε βάθος συζήτηση με τον πρόεδρο του PJI Ταχίρ Μουχεντίνι, κατά την διάρκεια της οποίας υποσχέθηκε να ερευνήσει την δυνατότητα να επισκεφθούν οι Τσάμηδες την γενέθλια γη τους και τους τάφους των οικογενειών τους στην Ελλάδα. Η κα Pack υποσχέθηκε επίσης ότι το ζήτημα των Τσάμηδων θα συζητηθεί στην κοινοβουλευτική σύνοδο για την Συμφωνία Σύνδεσης και Σταθεροποίησης της Αλβανίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και ιδιαίτερα θα συζητούσε το θέμα με τους Έλληνες ευρωβουλευτές στο κοινοβούλιο.
 Το «αυτόνομο βιλαέτι» της Λίγκας του Πρίζρεν κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως φαίνεται, η περιοχή που καλύπτει το επιδιωκόμενο τότε να δημιουργηθεί ενιαίο «αυτόνομο» Βιλαέτι τεσσάρων αλβανικών περιοχών (έως το 1878) στην ουσία οριοθετεί και την μέχρι σήμερα διεκδικούμενη Μεγάλη Αλβανία. Τις παραμονές του Συνεδρίου του Βερολίνου με την ενθάρρυνση και ανοχή των Οθωμανών αλλά και την βοήθεια της Ιταλίας συστάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο η «Αλβανική Ένωση για τα Δικαιώματα του Αλβανικού Έθνους» («Λίγκα του Πρίζρεν) με επικεφαλής την οικογένεια Φράσερι και έδρα την Κωνσταντινούπολη, η οποία βαθμιαία επέκτεινε τις δραστηριότητές της μέχρι τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα. Μέσα στα πλαίσια της παραπάνω πολιτικής, η Λίγκα ζήτησε από το οθωμανικό κράτος την ένωση όλων των «αλβανικών εδαφών» που μέχρι τότε ήταν διηρημένα στα βιλαέτια Σκόδρας, Κοσσυφοπεδίου, Μοναστηρίου και Ιωαννίνων σ΄ ένα «αυτόνομο» βιλαέτι υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης. (Θεοφάνης Μαλκίδης, «Το αλβανικό εθνικό ζήτημα», 2006). |
Μετά το Κόσοβο, η Τσαμουριά;
Την Κυριακή 9 Μαρτίου 2008 η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δημοσίευσε αποκλειστική συνέντευξη του Αλβανού Πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα στον Σταύρο Τζίμα με γενικό τίτλο «Το Αλβανικό έκλεισε οριστικά». Στην συνέντευξη αυτή ο Αλβανός πρωθυπουργός επιχειρεί να καθησυχάσει τους Έλληνες για όλα όσα ακούγονται περί μεγάλης Αλβανίας, λέγοντας ότι μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, ολοκληρώθηκε η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό συνόρων, όσον αφορά το αλβανικό στοιχείο. Αν και υπάρχουν Αλβανοί και στη νότια Σερβία, στο Μαυροβούνιο και την ΠΓΔΜ, σύμφωνα με τον ίδιο, η επίσημη Αλβανία θεωρεί ότι τα δικαιώματά τους πρέπει να γίνουν σεβαστά, αλλά η ιδέα για εκ νέου επαναπροσδιορισμό των συνόρων είναι αντιπαραγωγική, καθώς θα μπορούσε να δημιουργήσει νέα ένταση και ανασφάλεια για τα επόμενα 15-20 χρόνια, περίοδο που η Αλβανία επιδιώκει να προσεγγίσει την ΕΕ.
Μάλλον ο Σαλί Μπερίσα δεν τα εννοούσε αυτά για το αλβανικό ζήτημα στα Βαλκάνια που «έκλεισε», αφού αμέσως μετά άρχισαν οι νέες διεκδικήσεις των Αλβανών στην ΠΓΔΜ.
Σύμφωνα, επίσης με αμερικανικές εκτιμήσεις την κατάλληλη ώρα, η Ελλάδα θα είναι ο νέος στόχος Αλβανών ανταρτών που έχουν εκπαιδευθεί σε ειδικό Κέντρο Εκπαίδευσης του Αμερικανικού Πενταγώνου, στην Βιρτζίνια.
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από το Διεθνές Ίδρυμα Στρατηγικών Μελετών «Defense and Foreign Affairs» (Αμυντικών και Εξωτερικών Υποθέσεων) που κυκλοφόρησε Έκθεση και μάλιστα «Confidential» (Εμπιστευτική) όπου, υπό μορφή «ανάλυσης», παρουσιάζει ανάγλυφη την εικόνα για το τι θα συμβεί στα Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας!!! Τα ισχυριζόμενα δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά υποβολιμαία από συγκεκριμένο αόρατο Αμερικανικό Κέντρο, με πολύ προσεγμένη γλώσσα, που επικαλείται πάντα πηγές των μυστικών υπηρεσιών. Μάλιστα, όταν ο Ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος Λάμπρος Παπαντωνίου ρώτησε τον Αμερικανό συντάκτη της Εκθεσης από πού προκύπτουν αυτά, αυτός αρνήθηκε να απαντήσει, λέγοντας ότι δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο τις πηγές που έχει στην περιοχή των Βαλκανίων!!! (20/02/2008, στο παγκόσμιο δίκτυο Ελλήνων www.noiazomai.net)
Η Στρατηγική Αμερικανική Ανάλυση καταλήγει: «Αυτός ο πλούτος των νέων πληροφοριών δείχνει, ότι οι διεθνείς Αρχές στο Κοσσυφοπέδιο, καθώς και οι Αρχές στο Μαυροβούνιο και στην FYROM, είναι ενήμερες, πως η κίνηση ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου έχει ουσιαστικά πολύ μεγαλύτερες και ευρύτερες απαιτήσεις για την ασφάλεια της περιοχής. Και ότι ένας από τους κρυφούς στόχους τους, δεν είναι απλά μόνο η «ελευθερία» της επαρχίας αυτής. Απεναντίας, η αποσχιστική κίνηση για Μεγάλη ή Εθνική Αλβανία, η οποία μπορεί να φθάσει μέχρι τη Νότιο Ήπειρο της Ελλάδας, και η φάση του επεκτατισμού προς τα εκεί, από πλευράς εφοδιασμού, βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας για ένοπλη δράση, όταν δοθεί η εντολή»!!!… Και επισημαίνει:
«Έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των Ισλαμιστών jihadist και των πολιτικών/εγκληματικών αλβανικών ομάδων και τους ομολόγους τους στη FYROM. Το Defense and Foreign Affairs έχει λεπτομερή απόδειξη διασύνδεσης, ανάμεσα στα άλλα, των ομάδων αυτών, και της προσφοράς του όπλου, που χρησιμοποιήθηκε, στις 12 Ιανουαρίου 2007, την ρουκέτα εναντίον της Αμερικανικής Πρεσβείας, καθώς και αποδείξεις των δεσμών μεταξύ των Ισλαμιστών σε FYROM και Κοσσυφοπέδιο με τις πακιστανικές ισλαμικές επιχειρήσεις στη Μεγάλη Βρετανία»!!!
Σημειώνεται επίσης στην ίδια αποκαλυπτική αμερικανική έκθεση ότι οι Αλβανοί ηγέτες του Κοσσυφοπεδίου, πρώην μέλη της οργάνωσης (KLA/UCK), που ορισμένοι κατέχουν υψηλές θέσεις, «αφού ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους στη FYROM και πιθανόν στο Μαυροβούνιο, αυτές οι επεκτατικές και εξτρεμιστικές δραστηριότητες θα μεταφερθούν μέσα στην Ελλάδα, αλλά και μέσα στην Αλβανία (σ.σ. Βόρειος Ηπειρος), όπως έχει προβλεφθεί!!!».
 Η έκθεση για το «Ζήτημα της Τσαμουριάς» της Miranda Vickers, της Βρετανίδας αναλύτριας του International Crisis Group, που συνδέεται με τον Σόρος, η οποία ασχολείται κατ’ εξοχήν με την Αλβανία. Η έκθεσή της του 2007, με τίτλο «The Cham Issue – Where to Now?», έγινε για την Ακαδημία Πολέμου (Defence Academy) του Ηνωμένου Βασιλείου, δηλαδή του Ανώτερου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της Βρετανίας σε θέματα άμυνας. Είναι το ινστιτούτο που είναι υπεύθυνο για τις μεταπτυχιακές σπουδές του τομέα αυτού, με εξειδίκευση στην διαχείριση στρατιωτικών θεμάτων και την τεχνολογική εκπαίδευση των μελών των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Η έκθεση είναι καταπέλτης για τα ελληνικά συμφέροντα, αν και αφήνει περιθώρια «ειρηνικής διευθέτησης» του ζητήματος εφ’ όσον η Ελλάδα… αποδεχθεί την «ιστορική αλήθεια» και προσέλθει σε διάλογο!… |
Τι γίνεται τώρα; Αποκαλυπτική Έκθεση των Βρετανών
Μια πολύ σοβαρή πηγή για το τι γίνεται τώρα και το τι μέλλει γενέσθαι στα βορειοδυτικά σύνορά μας είναι η έκθεση της Miranda Vickers, της Βρετανίδας αναλύτριας του International Crisis Group, η οποία ασχολείται κατ’ εξοχήν με την Αλβανία. Η έκθεσή της του 2007, με τίτλο «The Cham Issue –Where to Now?», έγινε για την Ακαδημία Πολέμου (Defense Academy) του Ηνωμένου Βασιλείου, δηλαδή του Ανώτερου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της Βρετανίας σε θέματα άμυνας. Είναι το ινστιτούτο που είναι υπεύθυνο για τις μεταπτυχιακές σπουδές του τομέα αυτού, με εξειδίκευση στην διαχείριση στρατιωτικών θεμάτων και την τεχνολογική εκπαίδευση των μελών των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων.
Η έκθεση, αν και αφήνει περιθώρια εξεύρεσης λύσης εφ’ όσον «οι Έλληνες αποδεχθούν την ιστορική αλήθεια», είναι στα περισσότερα σημεία καταπέλτης για τα ελληνικά συμφέροντα.
Δέχεται, κατ’ αρχάς, ότι υπάρχει «ζήτημα Τσαμουριάς», που δεν μπορεί να αγνοηθεί, και ότι συνδέεται με το θέμα της ελληνικής μειονότητας στην Βόρειο Ήπειρο, και των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα!!…
«Οι Αλβανοί και κυρίως Μουσουλμάνοι Τσάμηδες από την βορειοδυτική Ελλάδα κλιμακώνουν την εκστρατεία τους για την απόδοση της περιουσίας και των πολιτικών τους δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να συζητήσει το ζήτημα δημοσίως, ισχυριζόμενη ότι το θέμα των Τσάμηδων δεν υφίσταται. Η αλβανική κυβέρνηση, όμως, δεν μπορεί να αγνοήσει το πρόβλημα λόγω της αυξανόμενης πίεσης από οργανώσεις και συμπαθούντες των Τσάμηδων στο εσωτερικό των μεγάλων πολιτικών κομμάτων της Αλβανίας…
Το ζήτημα των Τσάμηδων συνδέεται πολύ στενά με εκείνο της Ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία και με τον μεγάλο πληθυσμό μη-Τσάμηδων Αλβανών που ζουν στην Ελλάδα. Παρ’ όλο που οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας είναι καλές, υπήρξαν εντάσεις αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια σχετικά με την μεταχείριση των εθνικών μειονοτήτων και με θέματα εργασίας που αφορούν τις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα».
Η Vickers επισημαίνει εξ αρχής τον κίνδυνο έντασης, μέχρι και εμπλοκής, εξ αιτίας των «Τσάμηδων» στο άμεσο μέλλον.
«Οι Τσάμηδες σύντομα θα εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα ειρηνικής λύσης των αιτημάτων τους. Χρειάζεται επειγόντως διάλογος μεταξύ Τιράνων, Αθηνών, εκπροσώπων των Τσάμηδων και διεθνών μεσολαβητών προκειμένου να λυθεί το ζήτημα ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω εντάσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας, κάτι που θα έδινε λαβή για παρέμβαση φανατικών».
Ας προσέξουμε όμως το σημείο όπου φαίνεται να επιβεβαιώνει τους φόβους που αναπτύξαμε παραπάνω για το δημογραφικό πρόβλημα της Θεσπρωτίας:
«Πρόσφατα, όμως, λίγοι «θαρραλέοι» Τσάμηδες κατάφεραν να επιστρέψουν στα παληά σπίτια των οικογενειών τους, ακόμα και να προσπαθήσουν να τα ξαναχτίσουν. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών πιστεύει ότι ορισμένοι ντόπιοι Έλληνες αστυνομικοί χρηματίζονται από τους Αλβανούς και έτσι κάνουν τα στραβά μάτια όταν κάποιοι Τσάμηδες εγκαθίστανται σιωπηρά στις από καιρό εγκαταλελειμμένες περιουσίες τους. Την ίδια στιγμή, μερικές εκατοντάδες ελληνικές μειονοτικές οικογένειες από την Βόρεια Ήπειρο έχουν εγκατασταθεί σε πόλεις της Ηπείρου όπως οι Φιλιάτες. Αυτό μακροπρόθεσμα θα έχει πολιτικό αντίκτυπο επειδή σταδιακά αλλάζει η δημογραφική ισορροπία στην περιοχή, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανάπτυξη κοινωνικών και οικονομικών εντάσεων».
Αυτά λέει η Βρετανίδα και ο ελληνικός λαός αναρωτιέται : Τι λένε γι’ αυτά οι διπλωμάτες μας;
 Ο χάρτης της «Μεγάλης Αλβανίας», σύμφωνα με την Αλβανο-Αμερικανική Ένωση Πολιτών (Albanian-American Civil League). |
Οι άμεσες προτεραιότητες, σύμφωνα με την έκθεση, για τους Τσάμηδες παραμένουν : Το δικαίωμα να επιστρέψουν στις περιουσίες τους στην Ελλάδα και να ανακτήσουν τους νόμιμους τίτλους των περιουσιών τους. Το δικαίωμα να αποκτήσουν ελληνική υπηκοότητα, διατηρώντας ταυτόχρονα και την υπηκοότητα της χώρας στην οποία ζουν σήμερα. Και, το δικαίωμα να ζήσουν, να εργασθούν και να ταξιδεύουν ελεύθερα στην Ελλάδα χωρίς να χρειάζονται βίζα. Σύμφωνα με τους περισσότερους Τσάμηδες, τα χρήματα δεν είναι τόσο σημαντικά όσο η υπηκοότητα. “Είμαστε πρόσφυγες για πολύ καιρό. Θέλουμε πίσω την ταυτότητά μας”, ισχυρίζονται.
Σήμερα υπάρχουν τρία κέντρα δραστηριοποίησης των Τσάμηδων: το πολιτικό κόμμα (PJI), το Μορφωτικό Ινστιτούτο της Τσαμουριάς και η Ένωση Τσαμουριάς.
Σε άλλο σημείο η έκθεση μιλάει σχετικά «με την δήμευση της γης που κατείχαν οι Τσάμηδες, και γρήγορα φαίνεται ότι αλληθωρίζει προς την πλευρά τους θεωρώντας υπεύθυνη την ελληνική κυβέρνηση γιατί δεν τους δίνει βίζα να μπουν στην Ελλάδα. Η μετά το 2006 περίοδος, καταλήγει, βρήκε τους Τσάμηδες με περισσότερη οργή και ανανεωμένη την απόφαση να διεθνοποιήσουν την θέση τους. Στα συμπεράσματα της Βρετανίδας αναλύτριας διατυπώνεται καθαρά ότι η χώρα μας προχώρησε σε μια σειρά στρατιωτικών και διπλωματικών ενεργειών, που μιλούσαν για τον φόβο της εξάπλωσης του παναλβανισμού στα βορειοδυτικά ελληνικά σύνορα.
«Τον Σεπτέμβριο του 2004 οι ελληνικές αρχές ανακοίνωσαν την ενίσχυση των βόρειων στρατιωτικών ζωνών κοντά στα σύνορα με την Αλβανία και τα Σκόπια. Νέες στρατιωτικές μονάδες από τα ανατολικά της χώρας μεταφέρθηκαν κοντά στην μεθόριο με την Αλβανία και μια μονάδα πυραύλων Patriot μετακινήθηκε από την Αθήνα σε μια στρατιωτική βάση της αεροπορίας κοντά στην Θεσσαλονίκη, μαζί με μια νέα μονάδα της πολεμικής αεροπορίας. Ήταν μόνιμες μετακινήσεις που έδωσαν την εντύπωση ότι η Ελλάδα φοβάται μια πιθανή απειλή από τα βόρεια σύνορά της, κάτι ανάλογο με την απειλή εξ ανατολών από την Τουρκία. Αυτή η «οχυρωματική» αντίληψη ενισχύθηκε περισσότερο με έναν γιγαντιαίο δακτύλιο ενισχυμένου στρατιωτικού συρματοπλέγματος με μεταλλικές ακίδες, που υψώθηκε στο κύριο σημείο εισόδου, την Κακαβιά».
Η κατάληξη είναι εντυπωσιακή και περιττεύουν τα σχόλια. Έχει προηγηθεί η διαπίστωσή της, ότι «το ζήτημα της Τσαμουριάς» αποτελεί «ακρογωνιαίο λίθο στην εθνική ολοκλήρωση της Αλβανίας» (sic)… και ένα από «τα πιο άμεσα εμπόδια… στην οικοδόμηση της ειρήνης και σταθερότητας στα Νότια Βαλκάνια»!
«Τα επόμενα χρόνια θα είναι όλο και πιο δύσκολο για τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Αλβανίας, και για τους θεσμούς της Ε.Ε., να συνεχίσουν να αγνοούν το θέμα των Τσάμηδων, το οποίο κινδυνεύει να πέσει σε χέρια εξτρεμιστών στην Αλβανία και αλλού. Υπάρχει ήδη κίνδυνος διάσπασης σε μετριοπαθείς και ριζοσπάστες Τσάμηδες, με τους πρώτους να αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία, αλλά σύντομα οι Τσάμηδες θα έχουν εξαντλήσει όλους τους λογικούς δημοκρατικούς τρόπους για να τραβήξουν την προσοχή στην υπόθεσή τους»…
Εμείς, οι Έλληνες πολίτες, πότε θα εξαντλήσουμε την υπομονή μας και θα πάψουμε «να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας εξυβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών» οι Σκοπιανοί και οι Αλβανοί και «εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών, χάνοντας κάθε μέρα όλο και πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας», όπως είπε και ο Μίκης Θεοδωράκης. Ας το καταλάβουμε… «η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της». Η σειρά μας έρχεται!!!
Πηγές – Αναφορές
- Miranda Vickers «The Cham Issue – Where to Now?», January 2007, Conflict Studies Research Centre, Balkan Series, Defence Academy of the United Kingdom
- Ελευθερίας Μαντά «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου (1923-2000)», Θεσσαλονίκη 2004, εκδ. ΙΜΧΑ
- Π. Παπαθεοδώρου «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες: UCK-UCC- Αλβανοί-Τούρκοι-Οι Αλβανοτσάμηδες», εκδ. Πελασγός 2007
- Γιάννη Σάρρα «Μνήμες της τραγικής περιόδου 1936-1945», Αθήνα 2001, εκδ. Βασιλόπουλος
- Γιώργου Μαργαρίτη «Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες, Αθήνα 2005, εκδ. Βιβλιόραμα
- Ράμσεϋ Κλαρκ «Το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια», 2000, εκδ. Προσκήνιο
- Θεοφάνη Μαλκίδη «Το αλβανικό εθνικό ζήτημα», Ιωάννινα 2006, Εκδόσεις Ιδρύματος Βορειο-Ηπειρωτικών Ερευνών
- Αλέξανδρου Παπαδόπουλου «Ο αλβανικός εθνικισμός και ο οικουμενικός ελληνισμός», Αθήνα 1994, εκδ. Νέα Σύνορα-Λιβάνη
- Β. Καρακωστάνογλου – Κ. Κεντρωτή – Ε. Μαντά – Σ. Σφέτα «Το Κόσοβο και οι αλβανικοί πληθυσμοί της Βαλκανικής», Θεσσαλονίκη 2000, εκδ. ΙΜΧΑ
- Λ. Μπαλτσιώτη «Τσαμουριά: πραγματικότητες και φαντασιώσεις», Αθήνα 2004, Ο Πολίτης (τ.126)
- Χαρίτωνος Κ. Λάμπρου «Οι Τσάμηδες και η Τσαμουριά», μελέτη του 1949, δημοσίευση στο περιοδικό ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ, τ.19, Ιανουάριος 2005
- Λάμπρου Παπαντωνίου, «Η Ελλάδα ο νέος στόχος των Αλβανών, σύμφωνα με το Ίδρυμα Στρατηγικών Μελετών “Defense and Foreign Affairs”», 20/02/2008, http://www.noiazomai.net/xaosalbanon.html
- S.J. Smith «Αχάριστες Γενεές οι Τσάμηδες», Αρχείο της Πανελληνίου Συνομοσπονδίας Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων, http://www.paramythia-online.gr/tsamides.htm
- Γ. Δελαστίκ «Η απειλή της “Μεγάλης Αλβανίας”», ΕΘΝΟΣ ONLINE, 09/03/2008, http://www.ethnos.gr/
- «Η Αλβανία ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας των Βαλκανίων», Αμυντική Επιθεώρηση, τεύχος 55, Δεκέμβριος 2006, http://strategy-geopolitics.blogspot.com/2007/02/blog-post_23.html
- Μιχαήλ Τρίτου «Οι προκλήσεις των Τσάμηδων έναντι της Ελλάδας και της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας», ΤΥΠΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 16/02/2003
- Απ. Π. Παπαθεοδώρου «Σε εγρήγορση η Ελλάδα για το θέμα των Τσάμηδων!», 17/03/2008, http://www.proinoslogos.gr/
- Χριστιάννας Λούπα «Τσάμηδες και Τσαμουριά», 17/03/2008,http://www.greeknewsonline.com
- Παρουσίαση του προβλήματος των «Τσάμηδων», www.apodimos.gr
- Στάθη Καλύβα «Ποιοι ήταν οι Τσάμηδες – Η ιστορία μιας μειονότητας και το βάρος της πολιτικής», Το Βήμα, 04/12/2005
- Αντ/γου ε.α. Χρ. Αγγελοπούλου, Γενικού Διευθυντού της Ελληνικής Εταιρείας Στρατηγικών Μελετών, «Ο Αλβανικός Μεγαλοϊδεατισμός και το “Ζήτημα των Τσάμηδων”», http://www.elesme.gr/elesmegr/periodika/t25/t25_03.htm
- «Παίζουν το χαρτί των “Τσάμηδων”!», Πρωϊνός Λόγος, 23/02/2008, http://www.proinoslogos.gr/pn/
- «”Τσαμουριά” και οι “Τσάμηδες” – Όνειρα και φαντασιώσεις», 28/02/2008, Greek Insight, http://www.greekinsight.com/
- Σταύρου Τζίμα, Συνέντευξη του Σαλί Μπερίσα: «Το Αλβανικό έκλεισε οριστικά», Καθημερινή, 09/03/2008, http://news.kathimerini.gr/
- Σπύρου Παπαγεωργίου «Πώς η κυβέρνηση Σημίτη προώθησε την “Μεγάλη Αλβανία”», http://www.e-grammes.gr/2001/04/megali_alvania.htm
- Ειρήνης Καρανασοπούλου «Μεγάλη Αλβανία στήνουν οι Αμερικανοί», Τα Νέα, 17/10/2005
- Αλ. Στεφανόπουλου-Δέσπ. Συριοπούλου «Η Μεγάλη Αλβανία, η Δαρδανία, η Ιλλυρία, το Ισλάμ, ο UCK και η παραχάραξη της Ιστορίας», Greek American News Agency, 11/03/2008, http://www.greekamericannewsagency.com/
- Carl Savitch «The CIA and Greater Albania: The Origins of the US Role in the Balkans», 20/03/2008, http://www.serbianna.com/columns/savich/057.shtml
- Σταύρου Καρκαλέτση «UCC: ένα made in USA ανθελληνικό εργαλείο», http://www.geocities.com/anaxfiles/forum/chameria.html?200818
- Ελευθερίας Μαντά «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου (1923-2000)», Εισαγωγή Φάνη Μαλκίδη, http://www.patrides.com/juneos/vivliop.htm
*[Πρώτη Δημοσίευση στο HELLENIC NEXUS, τ.25, Απρίλιος 2008]
 Το σήμα του UCK μαζί με αγαλματίδιο γυναικείας φιγούρας της προϊστορικής εποχής, χαρακτηριστικό της μεγάλης θεάς. Δεν είναι τυχαίο ότι επί Χότζα έγινε προσπάθεια να θεοποιηθεί η «Αλβανία» και να υποκαταστήσει τις άλλες θρησκείες που είχαν απαγορευθεί. Ο Αλβανός πολιτικός και συγγραφέας Pashko Vasa(1825-1892) είχε διακηρύξει: «Μην κοιτάτε τις εκκλησίες και τα τζαμιά, … η πίστη των Αλβανών είναι η Αλβανικότητα»! |
