Θ. Μαλκίδης
Ουδέν κακόν αμιγές καλού: Φέτος δεν θα επαναληφθεί, λόγω της γνωστής κατάστασης, η Ύβρις με τα κάλαντα και τους χορούς στους ντίλερς του Ελληνισμού.....
Τα
κάλαντα είναι μία πολύ ευχάριστη στιγμή της ζωής των Ελλήνων και των
Ελληνίδων. Θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος ότι είναι ταυτόχρονα και
σπουδαία αφού μέσω της παράδοσης αυτής, λες τόσα πολλά με τόσα λίγα
λόγια.
Επιπλέον ο χορός είναι μία ανώτερη έκφραση του ανθρώπου. Θα ήταν χρήσιμο να γίνει ανάγνωση των όσων γράφει ο Πλάτωνας για το χορό και τη σημασία του για την ανθρώπινη κοινωνία. Ωστόσο και τα κάλαντα και ο χορός δεν πρέπει να αποτελούν μέσο για εξυπηρετήσεις, υλοποίηση συμφερόντων και πράξεις που δεν αρμόζουν στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Όταν μιλώντας σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας με αφορμή τις δηλώσεις ενός πρώην υπουργού παιδείας για τη Γενοκτονία, ανέφερα το γεγονός πως όταν ο πρώην πρωθυπουργοί κατέθεσαν στεφάνια στον Κεμάλ, μετά από λίγο οι Πόντιοι τους είπαν τα κάλαντα και χόρεψαν μαζί τους! Το ίδιο έκαναν και στους κούριερ της Μακεδονίας, στους ντίλερς του Ελληνισμού.....Πολλαπλή ύβρις!
Ανέφερα επίσης πως δεν θα έπρεπε μετά την υπονόμευσης της ιερής και μεγάλης υπόθεσης αναγνώρισης της Γενοκτονίας από τους προαναφερόμενους και τους ανθρώπους τους από όλα τα κόμματα που επιβραβεύουν και υμνούν τον δάσκαλο του Χίτλερ, να υπάρξουν Πόντιοι που θα πούνε τα κάλαντα και στους αρνητές. Βεβαίως έγινε το αντίθετο.
Τους έλεγαν τα κάλαντα, τα σπουδαία αυτά λόγια από την πατρίδα που μιλούν για το Χριστό μας και τη γέννησή του και χόρεψαν μαζί τους. Ανέχτηκαν δηλαδή, όπως έγινε και με τους υπονομευτές να μετατραπούν σε μέρος του σκηνικού (και ) των αρνητών. Μετά από την απώλεια του σεβασμού προς τους νεκρούς μας, χάθηκε και ο αυτοσεβασμός.
Είναι γεγονός ότι χωρίς γνώση, χωρίς αρχές, χωρίς πυξίδα, χωρίς υψηλές σταθερές, χωρίς ιδανικά και πρότυπα, ο άνθρωπος αδυνατεί να βαδίσει, να τραγουδήσει, να χορέψει, να σκεφτεί και να παράξει.Έτσι με πρόχειρες προσεγγίσεις ευτελίζεται το ζήτημα, καταναλώνεται η υψηλή διεκδίκηση της αναγνώρισης, νομιμοποιούνται οι υπονομευτές και οι αρνητές.
Εύχομαι οι περσινοι χοροί και κάλαντα να ήταν τα τελευταία, σ΄αυτούς που ήταν απόντες από τους αγώνες μας, σ΄αυτούς που υπονόμευσαν την αναγνώριση, που προσπάθησαν να ακυρώσουν την προσπάθειά μας και εν τέλει αρνήθηκαν το μαζικό έγκλημα εναντίον των προγόνων μας, στους κούριερ της Μακεδονίας, στους ντίλερς του Ελληνισμού.....
Το εύχομαι, όπως εύχομαι στην Πατρίδα μας υγεία, δικαιοσύνη, φως, ελευθερία, δημοκρατία!
