Το τουρκικό κράτος επίσημα λέει ότι ο ιδρυτής της Τουρκίας Μουσταφά Κεμάλ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1881. Η αλήθεια όμως είναι ότι γεννήθηκε στο χωριό Χρυσαυγή του Λαγκαδά και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.
Ο πατέρας του ήταν τελωνιακός υπάλληλος. Ο καθηγητής Ιστορίας και Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών, Θεοφάνης Μαλκίδης στο βιβλίο του «Κεμαλισμός και Ναζισμός» αναφέρει : «Οφείλουμε βεβαίως να παραθέσουμε την άποψη ότι ο Μουσταφά Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στο κτίριο στο οποίο είχε χτίσει ο πατέρας του και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αποστόλου Παύλου και Αγίου Δημητρίου … αλλά γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά (Σαρίγερ – Sariger)» (βιβλ.1, σελ.54).
Αναφέρει επίσης στην ίδια σελίδα ότι ο Τούρκος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη το 1981 επισκέφθηκε το χωριό Χρυσαυγή του Λαγκαδά και φωτογράφησε το πραγματικό σπίτι του Κεμάλ, λέγοντας στους Έλληνες συνοδούς του ότι : «γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνεται το λόγο».
Το γεγονός αυτό αναφέρει και η εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς» στις 10.05.1981. Το σπίτι που βρίσκεται δίπλα στο τουρκικό προξενείο, η δικτατορική κυβέρνηση του Μεταξά και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 1937 το έκαναν δώρο στο τουρκικό κράτος στα πλαίσια της ελληνοτουρκικής φιλίας και μεταφέρθηκαν εκεί ρούχα και έπιπλα του Κεμάλ από την Κωνσταντινούπολη.
Αφού έγινε επί χρόνια η ανακαίνιση, το 2014 έγιναν τα επίσημα εγκαίνιά του παρουσία του υφυπουργού εξωτερικών της Ελλάδας (βιβλ.1,σελ.56). Επίσης, ο Αλί Ριζά Νουρ συνεργάτης του Κεμάλ και εκπρόσωπος της Τουρκίας στην υπογραφή της συνθήκης της Λωζάννης, στο τετράτομο έργο του «Hayar Hatiratim» αναφέρει ότι ο Κεμάλ κατάγεται από τον Τύρναβο της Λάρισας αλλά το έργο αυτό κατασχέθηκε από την Τουρκία και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Ο Κεμάλ μετά τις γυμνασιακές του σπουδές παρακολούθησε μαθήματα στη Θεσσαλονίκη σε στρατιωτική σχολή αξιωματικών του τουρκικού στρατού και μετά πήγε για ανώτερες στρατιωτικές σπουδές στο Μοναστήρι. Το 1899 πήγε στην Κωνσταντινούπολη σε στρατιωτική Ακαδημία όπου τελείωσε το 1904 με το βαθμό του υπολοχαγού.
Επειδή είχε αντίθετη άποψη με το σουλτανικό καθεστώς του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, τον έστειλαν με δυσμενή αποστολή στη Δαμασκό με το βαθμό του λοχαγού και εκεί ίδρυσε την μυστική οργάνωση Βατάν (Πατρίδα). Με το βαθμό του ταγματάρχη το 1911 έλαβε μέρος στον ιταλοτουρκικό πόλεμο στη βόρεια Αφρική, στην Τριπολίτιδα με επιτυχία. Με τον βαθμό του συνταγματάρχη εξουδετέρωσε και κατακρεούργησε με τη βοήθεια και των Γερμανών συνεργατών της Τουρκίας, τις αγγλικές δυνάμεις από Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς στρατιώτες στην μάχη της Καλλίπολης το 1915.
Διαρκούντος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου ο Κεμάλ είχε μεγάλες επιτυχίες στον πόλεμο του Καυκάσου εναντίον των Ρώσων και «τέλος του ανατέθηκε η διοίκηση της Στρατιάς Γιλντιρίμ (Κεραυνός) επικεφαλής της οποίας προσπάθησε άνευ επιτυχίας να ανακόψει την εν Παλαιστίνη προέλαση των Άγγλων. Ο ίδιος μόλις διέφυγε την αιχμαλωσία κατά την υποχώρηση.» (βιβλ.2, σελ.575)
Ενώ ο Κεμάλ επέστρεψε από την Παλαιστίνη στην Κωνσταντινούπολη, ο Σουλτάνος ήθελε να αναθέσουν στην Μεγάλη Βρετανία την προστασία και κηδεμονία της υπό διάλυσης Τουρκίας. Την εν λόγω κηδεμονία επιδίωκαν και οι Η.Π.Α, ενώ η Ιταλία διεκδικούσε την νοτιοανατολική περιοχή από τη Σμύρνη μέχρι την Αττάλεια και τα Δωδεκάνησα, η Ελλάδα την Ανατολική Θράκη, τον Πόντο και την περιοχή της Σμύρνης, η Αγγλία τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης , η δε Γαλλία τις πλουτοπαραγωγικές περιοχές της Κιλικίας. Οι διεκδικήσεις αυτές ήταν πριν την Συνθήκη των Σεβρών του 1920.
Όμως τρεις ημερομηνίες σηματοδοτούν την αλλαγή στις εξελίξεις στην Μικρά Ασία, που οδήγησαν στην μικρασιατική καταστροφή.
1. Στις 05.05.1919 ο ιταλικός στρατός ξεκινάει από την Αττάλεια για το Αϊδίνιο με απώτερο σκοπό να πάει προς Σμύρνη. Οι συμμαχικές δυνάμεις, Αγγλία και Γαλλία, πληροφορούν τον Ελευθέριο Βενιζέλο για την εξέλιξη αυτή και τον προτρέπουν να στείλει επειγόντως ελληνικό στρατό στη Σμύρνη.
2. Στις 15.05.1919 ο ελληνικός στρατός αποβιβάζεται στη Σμύρνη με μεγάλες εκδηλώσεις χαράς του ελληνικού πληθυσμού για την απελευθέρωσή τους μετά από πέντε αιώνες. Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος υποδέχθηκε τον στρατηγό Παρασκευόπουλο σαν Αυτοκράτορα.
Όμως όλες αυτές οι χαρές αμαυρώθηκαν από ορισμένους Τούρκους Τσέτες και Ιταλούς ελεύθερους σκοπευτές που πυροβόλησαν και σκότωσαν στρατιώτες του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος, οι οποίοι ανταπέδωσαν τα πυρά και σκοτώθηκαν πολλοί Έλληνες και Τούρκοι πολίτες. Η παρουσία του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη ξεσήκωσε τους Τούρκους σε όλη την επικράτεια και κυρίως στην Κωνσταντινούπολη όπου έγιναν μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
3. Στις 19.05.1919 ο Μουσταφά Κεμάλ παίρνει εντολή από το Σουλτάνο να πάει στη Σαμσούντα του Πόντου με στρατό και επίλεκτους αξιωματικούς για να επιβάλει την τάξη μετά και την συμφωνία ανακωχής του Μούδρου της Λέσβου στις 31.10.1918. Με την αποστολή αυτή ο Κεμάλ βρήκε την ευκαιρία να βάλει σε εφαρμογή και να πραγματοποιήσει το από χρόνια σχέδιό του για την εκδίωξη και εξαφάνιση των Ελλήνων του Πόντου και των Ελλήνων χριστιανών της Μικράς Ασίας με το σύνθημα «Η Τουρκία στους Τούρκους».
Ο Κεμάλ χρησιμοποιώντας απάνθρωπα και φοβερά μέσα εξόντωσης – βάζοντας τις βάσεις του ναζισμού – ανάγκαζε τους δύστυχους και ανυπεράσπιστους κατοίκους του Πόντου σε ατέλειωτες πορείες εκατοντάδων χιλιομέτρων. Μέσα στο κρύο και το χιόνι πέθαιναν από την πείνα και τις κακουχίες ή άλλους τους συγκέντρωναν σε σπίτια και σε εκκλησίες και στη συνέχεια έκλειναν τις πόρτες και ρίχνοντας πετρέλαιο έβαζαν φωτιά και τους έκαιγαν ζωντανούς. Με ανάλογες πρακτικές έχασαν τη ζωή τους πάνω από 350.000 Έλληνες του Πόντου.
Πρέπει να αναφέρουμε πως αντιγράφοντας τον Κεμάλ μετά από 20 χρόνια, ο Χίτλερ έκαιγε τους Εβραίους στα κρεματόρια της Γερμανίας και της Πολωνίας αφού πρώτα τους είχε σκοτώσει με δηλητηριώδη αέρια. «Ο Δάσκαλος και ο Μαθητής, ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Αδόλφος Χίτλερ συνιστούν την έκφραση του ολοκληρωτισμού, ο κεμαλισμός και ο ναζισμός αποτελούν την ίδια έκφραση του φασισμού που από τις γενοκτονίες πέρασε στα ολοκαυτώματα». (βιβλ.1, σελ.23)
Ο Κεμάλ πέθανε το 1938 από κύρωση του ύπατος και ο αντικαταστάτης του Ισμέτ Ινονού συνέχισε το έργο του. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνεργάστηκε με τον Χίτλερ βάσει του γερμανοτουρκικού συμφώνου συνεργασίας του 1941 με σκοπό να διαμελίσει την Ελλάδα αν ο Χίτλερ κέρδιζε τον πόλεμο.
Η κυβέρνηση του Αντρέα Παπανδρέου στην συνεδρίαση της Βουλής στις 24.02.1994 ψήφησε την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονία των Ποντίων με καθολική ψηφοφορία της Βουλής, ενώ το 2006 το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αναγνώρισε την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Όμως η σημερινή Τουρκία και ο ανιστόρητος Ερντογάν λέει ότι οι Έλληνες σκότωσαν τους Τούρκους στον Πόντο και από τα τελευταία ευτράπελα ότι οι Έλληνες έβαλαν φωτιά στα σπίτια τους φεύγοντας από τη Σμύρνη και ότι οι σημερινοί Τούρκοι είναι απόγονοι των Τρώων. Βάζει δε τον Ήλιο της Βεργίνας περιτριγυρισμένο με 16 αστέρια σε όλες τις εμφανίσεις του, ακόμη και στο επάνω μέρος της τουρκικής σημαίας.
Βιβλιογραφία:
1. «ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙΣΜΟΣ», Θεοφάνης Μαλκίδης, εκδ. Εύξεινος Λόγος, Αθήνα, 2016
https://tirnavospress.gr/o-kemal-genoktonia-ton-ellinon-pontoy-to-maioy/
