Ο Ντοστογιέφσκι, στους "Αδελφούς Καραμαζώφ" λέει πως η κόλαση μπορεί να συνοψιστεί σε δύο λέξεις:
«Πολύ αργά!»
Ο χρόνος είναι απατηλός..
Μόνο η μνήμη του θανάτου μας επιτρέπει να ζήσουμε αυτό που δεν θα έπρεπε ποτέ να αντιμετωπίσουμε υπό το βάρος αυτής της φοβερής συνειδητοποίησης.
Όταν οι Πατέρες μας λένε ότι πρέπει να θυμόμαστε συνεχώς τον θάνατο, δεν το κάνουν για να μας δώσουν φόβο για τη ζωή αλλά μας παροτρύνουν να ζήσουμε με όλη την ένταση που θα είχαμε αν συνειδητοποιούσαμε ότι κάθε στιγμή είναι μονάχα η στιγμή που κατέχουμε.
Ουσιαστικά μας υποδεικνύεται όχι το βάθος αλλά η κορυφή του κύματος· όχι μια ήττα αλλά ένας θρίαμβος.
Έτσι, η μνήμη του θανάτου φαίνεται ότι είναι η μόνη δύναμη που κάνει τελικά τη ζωή έντονη.
+π. Αντώνιος Μπλουμ
