Λεωνίδας Ανδρούτσος : η συγκλονιστική ιστορία του γιου του Οδυσσέα Ανδρούτσου Λεωνίδα

 

---

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος υπήρξε στρατιωτική μορφή της Επανάστασης του ‘21 και συνέδεσε το όνομά του με την ιστορική νίκη στο Χάνι της Γραβιάς. Η μάχη αυτή έσωσε την επανάσταση από βέβαιο κίνδυνο, καθώς ο Ομέρ Βρυώνης με 8.000 άνδρες βάδιζε ακάθεκτος προς την εξεγερμένη Πελοπόννησο. Αργότερα ο ρουμελιώτης οπλαρχηγός έπεσε θύμα της εμφύλιας διαμάχης και εξοντώθηκε. Το άψυχο σώμα του Οδυσσέα βρέθηκε τα βράχια της Ακρόπολης. Αρχικά η δολοφονία του παρουσιάστηκε ως δυστύχημα κατά την απόπειρα του να αποδράσει. Η αλήθεια αποκαλύφθηκε πολλά χρόνια αργότερα από έναν αυτόπτη μάρτυρα.  Λιγότερο γνωστή όμως παραμένει η ιστορία του παιδιού που απέκτησε με την Ελένη Καρέλη.

Ο Λεωνίδας γεννήθηκε το 1824 από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και την γυναίκα του, Ελένη Καρέλη,στην σπηλιά της Βελίτσας που ήταν γνωστή και ως «Μαύρη Τρούπα του Παρνασσού» και βαπτίστηκε «Λεωνίδας» από τον οπλαρχηγό της Άμφισσας, Πανουργιά. Βαφτίστηκε Λεωνίδας προς τιμή του ήρωα της Μάχης των Θερμοπυλών.διμεινε στις Λιβανάτες Φθιώτιδας
Όταν δολοφονήθηκε ο υπερήφανος Σταυραετός της Ρούμελης Οδυσσέας Ανδρούτσος, την νύχτα 4 προς 5 Ιουνίου 1825, η γυναίκα του Ελένη Καρέλη – Ανδρούτσου και ο γιος του Λεωνίδας, μόλις ενός ετών, βρέθηκαν σε τραγική κατάσταση.

Είχαν να αντιμετωπίσουν από την μιά την απειλή της ζωής τους αφού ο Ι. Γκούρας έπειτα από εντολή του Κωλέττη, είχε οργανώσει αποσπάσματα, τα οποία έψαχναν να τους βρουν και να τους δολοφονήσουν. Από την άλλη την φτώχεια και την ανέχεια. Ο άτυχος ήρωας Οδυσσέας Ανδρούτσος, είχε διαθέσει όλη του την περιουσία, για τον Ιερό Αγώνα του Γένους και με δικά του χρήματα είχε οχυρωθεί η Ακρόπολη της Αθήνας. Αλλά τι τραγική ειρωνία, το 1825 σ’ αυτό το φρούριο τον βασάνισαν (στο ναό της Απτέρου Νίκης) και πέταξαν κάτω από το βράχο της Ακρόπολης το νεκρό του σώμα.
Έτσι μητέρα και γιος αναγκάστηκαν να κρύβονται σε σπίτια φίλων και σε σπηλιές, κατατρεγμένοι και φτωχοί.
Βασιλιάς στη Βαυαρία ήταν τότε ο μεγάλος φιλέλληνας Λουδοβίκος ο Α’, ο οποίος συγκινήθηκε από το δράμα της οικογένειας του ήρωα και αποφάσισε να προστατέψει το μικρό Λεωνίδα και τη μητέρα του.
Με την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα, το 1833, ο νεαρός Ανδρούτσος στάλθηκε στο Μόναχο της Βαυαρίας, προκειμένου να μεγαλώσει στο βασιλικό οίκο. Όμως ούτε ο μικρός Ανδρούτσος είχε καλή τύχη ούτε ο ευνοούμενός του Βασιλιάς. Η επιδημία χολέρας που θέριζε τα ευρωπαϊκά εδάφη του κόστισε τη ζωή. 

 Ο Λεωνίδας Ανδρούτσος, η συγκλονιστική ιστορία του γιου του Οδυσσέα Ανδρούτσου πέθανε στα δώδεκά του χρόνια, χτυπημένος από τη φοβερή αρρώστια στις 11 Δεκεμβρίου 1836. 

Ο Λουδοβίκος τον έθαψε με τιμές και κατέθεσε ένα ποσό στην τράπεζα, με την εντολή, να γίνεται η συντήρηση του τάφου, από τους τόκους των χρημάτων. Μεσολάβησαν όμως τα γεγονότα του παγκοσμίου πολέμου, χάθηκαν τα χρήματα και ο μικρός Λεωνίδας ξεχάστηκε!

Μέσα στο παλιό νεκροταφείο της πόλης του Μονάχου, Alter Sudlicher Friedhof – Kapuziner Str., 80469 Munchen, υπάρχει ένας τάφος με το όνομα Λεωνίδας Ανδρούτσος, όπου είναι θαμμένος ο γιος του ήρωα του 1821 Οδυσσέα Ανδρούτσου.

 Στο ταφικό μνημείο του Λεωνίδα Ανδρούτσου χαράχτηκε η εξής δίγλωσση επιγραφή του φιλέλληνα ουμανιστή Θείρσιου στα ελληνικά και γερμανικά. Εκτός από τα προσωπικά στοιχεία αναφέρεται  και στην ιστορία του μνημείου.

«Ειμί θάλος πολυανθές, υπ’ ανδρών βλαστέν αρίστων,οίτινες αντ’ αρετής έργ οδυνηρά πάθον.Τον δε πάππον ελών νηλεώς εφόνευσ ο τύραννος, ου βία αλλά δολω, φάρμακα λυγρά διδούς. Τον δ ου γεννητήρα, τον εν πολέμοις αδάμαστον, εχθροδαποί πύργον κρήμνισαν εκ μεγάλου. Μήτηρ δε, η Παρνασσού ενί σπηλαίοις μ’έτικτεν, ενθάδε δωδεκάτη κλαύσεν αποφθίμενον»
Η μετάφραση στα νέα ελληνικά:

“Είμαι ένας μικρός θάμνος με πολλά άνθη, που με φύτεψαν με στοργή ξεχωριστοί άνθρωποι,από άνδρες αρίστους βγαλμένο, οι οποίοι αντί για αγάπη, δόξα και τιμές, έπαθαν φοβερά δεινά.

Τον δοξασμένο παπού μου τον κυνήγησε και τον σκότωσε ο τύρανος Τούρκος όχι με τη δύναμη αλλά με δόλο και τεχνάσματα, φαρμάκι  δίδοντάς του ολέθριο. 

Τον πατέρα μου, τον φοβερό και αδάμαστο πολεμιστή, αδερφικά ελληνικά χέρια, τον πέταξαν επάνω από το ψηλό κάστρο της Αθήνας και τον σκότωσαν. Η μητέρα μου, που με γέννησε στο απρόσιτο σπήλαιο του Παρνασσού, απαρηγόρητη με θρηνεί, εμένα κλαίει εδώ και τον δωδεκαετή κατατρεγμμένο παιδί της. Κλάψε μητέρα κλάψε.”

Κάποια μέρα ο πρόεδρος του συλλόγου «Λόγου, Τέχνης και ελληνικού πολιτισμού της Βαυαρίας» κος Χρήστος Χατζησπυρίδης (χρηστος χατζησπυριδης) διάβασε γι΄αυτόν τον τάφο και μαζί με την γυναίκα του Γεωργία έψαξαν και τον βρήκαν χορταριασμένο και παρετημένο. Τον περιποιήθηκαν, καθιέρωσαν ετήσιο μνημόσιο μέσω του συλλόγου για τον άγνωστο γιο του Ήρωα και διηγήθηκαν την ιστορία του:  

Πηγή : Σύλλογος Λόγου, Τέχνης και Ελληνικού Πολιτισμού στη Βαυαρία

 =================================

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος υπήρξε στρατιωτική μορφή της Επανάστασης του ‘21 και συνέδεσε το όνομά του με την ιστορική νίκη στο Χάνι της Γραβιάς. Η μάχη αυτή έσωσε την επανάσταση από βέβαιο κίνδυνο, καθώς ο Ομέρ Βρυώνης με 8.000 άνδρες βάδιζε ακάθεκτος προς την εξεγερμένη Πελοπόννησο. Αργότερα ο ρουμελιώτης οπλαρχηγός έπεσε θύμα της εμφύλιας διαμάχης και εξοντώθηκε. Το άψυχο σώμα του Οδυσσέα βρέθηκε τα βράχια της Ακρόπολης. Αρχικά η δολοφονία του παρουσιάστηκε ως δυστύχημα κατά την απόπειρα του να αποδράσει. Η αλήθεια αποκαλύφθηκε πολλά χρόνια αργότερα από έναν αυτόπτη μάρτυρα. Λιγότερο γνωστή όμως παραμένει η ιστορία του παιδιού που απέκτησε με την Ελένη Καρέλη. Ο Λεωνίδας γεννήθηκε το 1824 στην σπηλιά της Βελίτσας που ήταν γνωστή και ως «Μαύρη Τρούπα του Παρνασσού» και βαπτίστηκε «Λεωνίδας» από τον οπλαρχηγό της Άμφισσας, Πανουργιά. Σε ηλικία ενός έτους έμεινε ορφανός και βρέθηκε σε άμεσο κίνδυνο από αυτούς που βρίκονταν πίσω από την δολοφονία του πατέρα του. Η μητέρα του, έκρυβε τον μικρό Λεωνίδα σε φίλους και σπηλιές και έκανε τα πάντα για να προστατέψει το παιδί της. Και για να το μεγαλώσει. Δεδομένου ότι ο Οδυσσέας είχε δώσει όλη την περιουσία του στον Αγώνα για ανεξαρτησία, η οικογένεια ήταν καταδικασμένη στη φτώχεια. Ωστόσο, ο φιλέλληνας βασιλιάς της Βαυαρίας και πατέρας του Όθωνα, Λουδοβίκος Α’ παρενέβη και έθεσε υπό την προστασία του τον μικρό Λεωνίδα. Διαβάστε ακόμα: Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο ήρωας που δολοφόνησε η πατρίδα. Ποιους κατηγόρησε ο Μακρυγιάννης για τη δολοφονία του: «Ο Κωλέττης, αυτόν τον πουλημένο άνθρωπο κι άρπαγο τον έκανε αρχηγό να πάγη εναντίον του Δυσσέως» Με την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα, το 1833, ο νεαρός Ανδρούτσος στάλθηκε στο Μόναχο της Βαυαρίας για να έχει καλύτερη τύχη.» Όμως ούτε ο μικρός Ανδρούτσος είχε καλή τύχη. Η επιδημία χολέρας που θέριζε τα ευρωπαϊκά εδάφη του κόστισε τη ζωή. Πέθανε στις 11 Δεκεμβρίου του 1836, σε ηλικία μόλις 12 ετών. Ο τάφος του Λεωνίδα Ανδρούτσου στο παλιό νεκροταφείο της πόλης του Μονάχου, Alter Sudlicher Friedhof – Kapuziner Str., 80469 Munchen. Πέθανε σε ηλικία 12 ετών (Πηγή: Wikipedia) Ο Λουδοβίκος Α’ ανέλαβε η ταφή του να γίνει με τιμές. Κατέθεσε μάλιστα ένα γενναίο ποσό στην τράπεζα με την εντολή οι τόκοι των χρημάτων να δαπανούνται για την συντήρηση του τάφου. Έτσι και έγινε. Ο τάφος του Λεωνίδα Ανδρούτσου διατηρείται μέχρι και σήμερα στο παλιό νεκροταφείο του Μονάχου, απέναντι από τον τάφο του Ηλία Κατσάκου Μαυρομιχάλη, επίσης αγωνιστή της ελληνικής επανάστασης. Εκτός από τα προσωπικά στοιχεία και την ιστορία του μνημείου, ο τάφος φέρει και την επιγραφή του Γερμανού φιλέλληνα και ουμανιστή Ειρηναίου Θείρσιου, η οποία είναι χαραγμένη τόσο στα ελληνικά όσο και στα γερμανικά. Στην επιγραφή αναφέρεται: «Ειμί θάλος πολυανθές, υπ’ ανδρών βλαστέν αρίστων,οίτινες αντ’ αρετής έργ οδυνηρά πάθον.Τον δε πάππον ελών νηλεώς εφόνευσ ο τύραννος,ου βία αλλά δολω, φάρμακα λυγρά διδούς.Τον δ ου γεννητήρα, τον εν πολέμοις αδάμαστον,εχθροδαποί πύργον κρήμνισαν εκ μεγάλου.Μήτηρ δε, η Παρνασσού ενί σπηλαίοις μ’έτικτεν,ενθάδε δωδεκάτη κλαύσεν αποφθίμενον» Στο ταφικό μνημείο του Λεωνίδα Ανδρούτσου χαράχτηκε δίγλωσση επιγραφή. Πηγή φωτο: wikipedia Απόδοση: Είμαι βλαστάρι ανθηρό, από άνδρες αρίστους βγαλμένο, οι οποίοι αντί για καλά, οδυνηρά έπαθαν. Τον παππού μου τον κυνήγησε και τον σκότωσε ο τύραννος όχι με τη δύναμη αλλά με δόλο, φαρμάκι δίδοντάς του ολέθριο. Τον πατέρα μου τον αδάμαστο στους πολέμους, μοχθηροί τον γκρέμισαν από πύργο ψηλό. Η μητέρα μου, που σε μια σπηλιά με γέννησε του Παρνασσού, κλαίει εδώ και τον δωδεκαετή καταστραμμένο. αρχική φωτογραφία: Wikipedia...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ti-apegine-o-mikros-gios-toy-odyssea-androytsoy-meta-tin-dolofonia-toy-stin-akropoli/

15.4k Shares facebook sharing button Share twitter sharing button Tweet pinterest sharing button Pin email sharing button Email Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος υπήρξε στρατιωτική μορφή της Επανάστασης του ‘21 και συνέδεσε το όνομά του με την ιστορική νίκη στο Χάνι της Γραβιάς. Η μάχη αυτή έσωσε την επανάσταση από βέβαιο κίνδυνο, καθώς ο Ομέρ Βρυώνης με 8.000 άνδρες βάδιζε ακάθεκτος προς την εξεγερμένη Πελοπόννησο. Αργότερα ο ρουμελιώτης οπλαρχηγός έπεσε θύμα της εμφύλιας διαμάχης και εξοντώθηκε. Το άψυχο σώμα του Οδυσσέα βρέθηκε τα βράχια της Ακρόπολης. Αρχικά η δολοφονία του παρουσιάστηκε ως δυστύχημα κατά την απόπειρα του να αποδράσει. Η αλήθεια αποκαλύφθηκε πολλά χρόνια αργότερα από έναν αυτόπτη μάρτυρα. Λιγότερο γνωστή όμως παραμένει η ιστορία του παιδιού που απέκτησε με την Ελένη Καρέλη. Ο Λεωνίδας γεννήθηκε το 1824 στην σπηλιά της Βελίτσας που ήταν γνωστή και ως «Μαύρη Τρούπα του Παρνασσού» και βαπτίστηκε «Λεωνίδας» από τον οπλαρχηγό της Άμφισσας, Πανουργιά. Σε ηλικία ενός έτους έμεινε ορφανός και βρέθηκε σε άμεσο κίνδυνο από αυτούς που βρίκονταν πίσω από την δολοφονία του πατέρα του. Η μητέρα του, έκρυβε τον μικρό Λεωνίδα σε φίλους και σπηλιές και έκανε τα πάντα για να προστατέψει το παιδί της. Και για να το μεγαλώσει. Δεδομένου ότι ο Οδυσσέας είχε δώσει όλη την περιουσία του στον Αγώνα για ανεξαρτησία, η οικογένεια ήταν καταδικασμένη στη φτώχεια. Ωστόσο, ο φιλέλληνας βασιλιάς της Βαυαρίας και πατέρας του Όθωνα, Λουδοβίκος Α’ παρενέβη και έθεσε υπό την προστασία του τον μικρό Λεωνίδα. Διαβάστε ακόμα: Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο ήρωας που δολοφόνησε η πατρίδα. Ποιους κατηγόρησε ο Μακρυγιάννης για τη δολοφονία του: «Ο Κωλέττης, αυτόν τον πουλημένο άνθρωπο κι άρπαγο τον έκανε αρχηγό να πάγη εναντίον του Δυσσέως» Με την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα, το 1833, ο νεαρός Ανδρούτσος στάλθηκε στο Μόναχο της Βαυαρίας για να έχει καλύτερη τύχη.» Όμως ούτε ο μικρός Ανδρούτσος είχε καλή τύχη. Η επιδημία χολέρας που θέριζε τα ευρωπαϊκά εδάφη του κόστισε τη ζωή. Πέθανε στις 11 Δεκεμβρίου του 1836, σε ηλικία μόλις 12 ετών. Ο τάφος του Λεωνίδα Ανδρούτσου στο παλιό νεκροταφείο της πόλης του Μονάχου, Alter Sudlicher Friedhof – Kapuziner Str., 80469 Munchen. Πέθανε σε ηλικία 12 ετών (Πηγή: Wikipedia) Ο Λουδοβίκος Α’ ανέλαβε η ταφή του να γίνει με τιμές. Κατέθεσε μάλιστα ένα γενναίο ποσό στην τράπεζα με την εντολή οι τόκοι των χρημάτων να δαπανούνται για την συντήρηση του τάφου. Έτσι και έγινε. Ο τάφος του Λεωνίδα Ανδρούτσου διατηρείται μέχρι και σήμερα στο παλιό νεκροταφείο του Μονάχου, απέναντι από τον τάφο του Ηλία Κατσάκου Μαυρομιχάλη, επίσης αγωνιστή της ελληνικής επανάστασης. Εκτός από τα προσωπικά στοιχεία και την ιστορία του μνημείου, ο τάφος φέρει και την επιγραφή του Γερμανού φιλέλληνα και ουμανιστή Ειρηναίου Θείρσιου, η οποία είναι χαραγμένη τόσο στα ελληνικά όσο και στα γερμανικά. Στην επιγραφή αναφέρεται: «Ειμί θάλος πολυανθές, υπ’ ανδρών βλαστέν αρίστων,οίτινες αντ’ αρετής έργ οδυνηρά πάθον.Τον δε πάππον ελών νηλεώς εφόνευσ ο τύραννος,ου βία αλλά δολω, φάρμακα λυγρά διδούς.Τον δ ου γεννητήρα, τον εν πολέμοις αδάμαστον,εχθροδαποί πύργον κρήμνισαν εκ μεγάλου.Μήτηρ δε, η Παρνασσού ενί σπηλαίοις μ’έτικτεν,ενθάδε δωδεκάτη κλαύσεν αποφθίμενον» Στο ταφικό μνημείο του Λεωνίδα Ανδρούτσου χαράχτηκε δίγλωσση επιγραφή. Πηγή φωτο: wikipedia Απόδοση: Είμαι βλαστάρι ανθηρό, από άνδρες αρίστους βγαλμένο, οι οποίοι αντί για καλά, οδυνηρά έπαθαν. Τον παππού μου τον κυνήγησε και τον σκότωσε ο τύραννος όχι με τη δύναμη αλλά με δόλο, φαρμάκι δίδοντάς του ολέθριο. Τον πατέρα μου τον αδάμαστο στους πολέμους, μοχθηροί τον γκρέμισαν από πύργο ψηλό. Η μητέρα μου, που σε μια σπηλιά με γέννησε του Παρνασσού, κλαίει εδώ και τον δωδεκαετή καταστραμμένο. αρχική φωτογραφία: Wikipedia...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ti-apegine-o-mikros-gios-toy-odyssea-androytsoy-meta-tin-dolofonia-toy-stin-akropoli/

Αρχική 1821 Η «φυγή» του μικρού γιού του Οδυσσέα Ανδρούτσου μετά την δολοφονία στην Ακρόπολη. Ο τάφος του είναι στο Μόναχο και στην επιτύμβια στήλη «καταγγέλλει» τους διώκτες του 15.4k Shares facebook sharing button Share twitter sharing button Tweet pinterest sharing button Pin email sharing button Email Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος υπήρξε στρατιωτική μορφή της Επανάστασης του ‘21 και συνέδεσε το όνομά του με την ιστορική νίκη στο Χάνι της Γραβιάς. Η μάχη αυτή έσωσε την επανάσταση από βέβαιο κίνδυνο, καθώς ο Ομέρ Βρυώνης με 8.000 άνδρες βάδιζε ακάθεκτος προς την εξεγερμένη Πελοπόννησο. Αργότερα ο ρουμελιώτης οπλαρχηγός έπεσε θύμα της εμφύλιας διαμάχης και εξοντώθηκε. Το άψυχο σώμα του Οδυσσέα βρέθηκε τα βράχια της Ακρόπολης. Αρχικά η δολοφονία του παρουσιάστηκε ως δυστύχημα κατά την απόπειρα του να αποδράσει. Η αλήθεια αποκαλύφθηκε πολλά χρόνια αργότερα από έναν αυτόπτη μάρτυρα. Λιγότερο γνωστή όμως παραμένει η ιστορία του παιδιού που απέκτησε με την Ελένη Καρέλη. Ο Λεωνίδας γεννήθηκε το 1824 στην σπηλιά της Βελίτσας που ήταν γνωστή και ως «Μαύρη Τρούπα του Παρνασσού» και βαπτίστηκε «Λεωνίδας» από τον οπλαρχηγό της Άμφισσας, Πανουργιά. Σε ηλικία ενός έτους έμεινε ορφανός και βρέθηκε σε άμεσο κίνδυνο από αυτούς που βρίκονταν πίσω από την δολοφονία του πατέρα του. Η μητέρα του, έκρυβε τον μικρό Λεωνίδα σε φίλους και σπηλιές και έκανε τα πάντα για να προστατέψει το παιδί της. Και για να το μεγαλώσει. Δεδομένου ότι ο Οδυσσέας είχε δώσει όλη την περιουσία του στον Αγώνα για ανεξαρτησία, η οικογένεια ήταν καταδικασμένη στη φτώχεια. Ωστόσο, ο φιλέλληνας βασιλιάς της Βαυαρίας και πατέρας του Όθωνα, Λουδοβίκος Α’ παρενέβη και έθεσε υπό την προστασία του τον μικρό Λεωνίδα. Διαβάστε ακόμα: Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο ήρωας που δολοφόνησε η πατρίδα. Ποιους κατηγόρησε ο Μακρυγιάννης για τη δολοφονία του: «Ο Κωλέττης, αυτόν τον πουλημένο άνθρωπο κι άρπαγο τον έκανε αρχηγό να πάγη εναντίον του Δυσσέως» Με την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα, το 1833, ο νεαρός Ανδρούτσος στάλθηκε στο Μόναχο της Βαυαρίας για να έχει καλύτερη τύχη.» Όμως ούτε ο μικρός Ανδρούτσος είχε καλή τύχη. Η επιδημία χολέρας που θέριζε τα ευρωπαϊκά εδάφη του κόστισε τη ζωή. Πέθανε στις 11 Δεκεμβρίου του 1836, σε ηλικία μόλις 12 ετών. Ο τάφος του Λεωνίδα Ανδρούτσου στο παλιό νεκροταφείο της πόλης του Μονάχου, Alter Sudlicher Friedhof – Kapuziner Str., 80469 Munchen. Πέθανε σε ηλικία 12 ετών (Πηγή: Wikipedia) Ο Λουδοβίκος Α’ ανέλαβε η ταφή του να γίνει με τιμές. Κατέθεσε μάλιστα ένα γενναίο ποσό στην τράπεζα με την εντολή οι τόκοι των χρημάτων να δαπανούνται για την συντήρηση του τάφου. Έτσι και έγινε. Ο τάφος του Λεωνίδα Ανδρούτσου διατηρείται μέχρι και σήμερα στο παλιό νεκροταφείο του Μονάχου, απέναντι από τον τάφο του Ηλία Κατσάκου Μαυρομιχάλη, επίσης αγωνιστή της ελληνικής επανάστασης. Εκτός από τα προσωπικά στοιχεία και την ιστορία του μνημείου, ο τάφος φέρει και την επιγραφή του Γερμανού φιλέλληνα και ουμανιστή Ειρηναίου Θείρσιου, η οποία είναι χαραγμένη τόσο στα ελληνικά όσο και στα γερμανικά. Στην επιγραφή αναφέρεται: «Ειμί θάλος πολυανθές, υπ’ ανδρών βλαστέν αρίστων,οίτινες αντ’ αρετής έργ οδυνηρά πάθον.Τον δε πάππον ελών νηλεώς εφόνευσ ο τύραννος,ου βία αλλά δολω, φάρμακα λυγρά διδούς.Τον δ ου γεννητήρα, τον εν πολέμοις αδάμαστον,εχθροδαποί πύργον κρήμνισαν εκ μεγάλου.Μήτηρ δε, η Παρνασσού ενί σπηλαίοις μ’έτικτεν,ενθάδε δωδεκάτη κλαύσεν αποφθίμενον» Στο ταφικό μνημείο του Λεωνίδα Ανδρούτσου χαράχτηκε δίγλωσση επιγραφή. Πηγή φωτο: wikipedia Απόδοση: Είμαι βλαστάρι ανθηρό, από άνδρες αρίστους βγαλμένο, οι οποίοι αντί για καλά, οδυνηρά έπαθαν. Τον παππού μου τον κυνήγησε και τον σκότωσε ο τύραννος όχι με τη δύναμη αλλά με δόλο, φαρμάκι δίδοντάς του ολέθριο. Τον πατέρα μου τον αδάμαστο στους πολέμους, μοχθηροί τον γκρέμισαν από πύργο ψηλό. Η μητέρα μου, που σε μια σπηλιά με γέννησε του Παρνασσού, κλαίει εδώ και τον δωδεκαετή καταστραμμένο. αρχική φωτογραφία: Wikipedia...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ti-apegine-o-mikros-gios-toy-odyssea-androytsoy-meta-tin-dolofonia-toy-stin-akropoli/