Δεν χαίρομαι καθόλου, όχι μόνο για την θλιβερή "κανονικότητα", αλλά και γιατί έχουμε παραδοθεί στην ραστώνη του καναπέ ανάσκελα. Πατάμε το πληκτρολόγιο - κλικ - κλικ - κλικ και πολεμάμε με τα κλικ.
Ναι είμαστε άτολμοι να αλλάξουμε κάτι που μας στοιχειώνει! Πχ να κάναμε μια επανάσταση. Να βγαίναμε στους δρόμους, χιλιάδες λαού και να κάνουμε συντρίμμια με τον λόγο σε ο, τι μας θανατώνει ως Έθνος.
Και είναι λυπηρό γιατί πολλά μάς θανατώνουν..
