Ξημερώνει η 6η Απριλίου, ημέρα κατά την οποία γράφτηκαν νέες σελίδες ηρωισμού και δόξας στα βόρεια σύνορά μας,
στη Γραμμή Μεταξά.
Ημέρα κατά την οποία η ανθρωπότητα κράτησε την ανάσα της βλέποντας την μικρή Ελλάδα να αντιστέκεται σθεναρά, ταυτόχρονα, σε δύο αυτοκρατορίες. Υψώματα και οχυρά, χαρακώματα και απλά πολυβολεία έριξαν το καυτό μολύβι τους στον νέο επιβουλέα και έμειναν στην ιστορία ως οι νέες Θερμοπύλες. Οι Μακεδονικές Θερμοπύλες. Ύψωμα 1120-Κιζ Μπουνάρ-Καλέ Μπαΐρ-Δεμίρ Καπού-Ποποτλίβιτσα-Ιστίμπεη-Κελκαγιά-Αρπαλούκι-Παλιουριώνες-Ρούπελ-Καρατάς-Κάλη-Περσέκ-Μπαμπαζώρα-Σταυρός-Μαλιάγκα-Περιθώρι-Παρταλούσκα-Κρέστη-Ντάσαβλι-Λίσε- Πυρα-μιδοειδές-Ουσόγια-Άγιος Νικόλαος-Καστίλο-Μπαρτίσεβα-Εχίνος-Νυμφαία βροντοφώναξαν ένα μεγάλο ΟΧΙ κι αυτά ζηλεύοντας την δόξα των συναδέλφων τους στην Αλβανία. Και τα κατάφεραν και μιλάνε ακόμη γι΄ αυτούς οι αντίπαλοί τους, και τους απέδωσαν τιμές γιατί όπου ο Έλληνας πέθανε, πέθανε με το όπλο στο χέρι ξέροντας εκ των προτέρων ότι εκεί , στο χαράκωμα, εκεί θα ήταν το αιώνιο σπίτι του. Θα θυμούνται για πολύ ακόμη τα στενά του Ρούπελ και το Νευροκόπι, θα θυμούνται για πολύ ακόμη έναν Δουράτσο, έναν Δαράτο, έναν Θεοδωρόπουλο, ένα Δρακουλαράκο, έναν Κόνιαρη, έναν Δετοράκη, έναν Ρογκάκο, έναν Καραθάνο, έναν Ζακυνθινό, έναν Πικουλάκη, έναν Χατζηγεωργίου, έναν Αναγνωστό, έναν Δρακούση και θα αναρωτιούνται ακόμη «…Ταγματάρχες, λοχαγοί και υπολοχαγοί…είναι δυνατόν; Τα οχυρά διοικούνται από υποστρατήγους…». Θα ακούν βροντές και θα νομίζουν, ακόμη, ότι είναι τα κανόνια του Κουρούκλη. Και θα αναρωτιούνται ακόμη και θα σιγοψυθιρίζουν «…ήταν εξαιρετικά γενναίοι αντίπαλοι. Δεν απέφευγαν τον αγώνα σώμα με σώμα, το αντίθετο μάλιστα τον επεδίωκαν. Πολλές τέτοιες σκηνές μας θύμιζαν τον πόλεμο της Ιλιάδος όπως τον ακούσαμε από τους δασκάλους μας …». Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί… «…είναι μεγάλος καημός η Πατρίδα Ηλία…», όπως μου είχε πεί ένας πρωταγωνιστής. Αυτούς τους Έλληνες θέλουμε να μοιάσουμε, αυτούς τους Έλληνες ας δείχνουμε ως παράδειγμα στα παιδιά και τα εγγόνια μας και ας εμφυσήσουμε μέσα τους το πνεύμα της ελευθερίας, το πνεύμα του αγώνος και όχι αυτό της υποταγής. Ξεκινώντας από αύριο κιόλας ας αποδώσουμε στους ξεχασμένους αυτούς ήρωες τις τιμές που τους αξίζουν. Ζήτω η Ελλάδα μας. Ζήτω η Πατρίδα μας.
Ηλίας Κοτρίδης
