Και το Όσκαρ πηγαίνει δικαιωματικά στην πρόεδρο της Βουλής των αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία από υποστηρίκτρια της Τουρκοβρετανικης Ομοσπονδίας, χθες 1η Απριλίου κράτησε επάξια το ρόλο, "γονατίζω στα φυλακισμένα μνήματα και στους απαγχονισθεντες Έλληνες υπέρ Ελευθερίας και Ένωσης"....
Δεν ὑπάρχει Κυπριακὸ πρόβλημα, δεν ὑπάρχει πρόβλημα Αἰγαίου, δεν ὑπάρχει πρόβλημα Θράκης. Ὑπάρχει ἕνα πρόβλημα: Τὸ Τουρκικὸ πρόβλημα».
Μιχάλης Χαραλαμπίδης (1951-2024)
Ελέω βρετανο-τουρκικής δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας!
Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Διαβάσαμε στον «Φιλελεύθερο» (7.3.2025, Φρίξου Δαλίτη), ότι με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή Λουκά Φουρλά, τελικά μετά από 50 χρόνια, «οι βιασθείσες, χήρες, σύζυγοι αγνοουμένων, κόρες και αδελφές που έζησαν τη φρίκη της τουρκικής εισβολής, θα βρουν βήμα ν’ ακουστεί η φωνή τους στο Ευρωκοινοβούλιο… Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (FEMM)…φτάνει στην Κύπρο τον ερχόμενο Μάιο…».
Θεοφάνης Μαλκίδης
Η Κύπρος είναι Ελληνική!
Η Κύπρος είναι ο Κίμων, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, ο Ισαάκ και ο Σολωμού, η Παναγία η Φανερωμένη μαζί με το Κούριο, την πέτρα του Ρωμηού, τη Λευκωσία, τη Λεμεσό και τη Λάρνακα, το Μαχαιρά, το Λιοπέτρι, την Κερύνεια, την Πάφο.
Είναι οι αγνοούμενοι, οι μάνες και οι συγγενείς τους, οι πρόσφυγες, οι ήρωες των προδομένων Θερμοπυλών του 1974, είναι η πολιτική του «πηγαίνετε για ύπνο κύριοι, άσκηση είναι και όχι εισβολή», η πράξη του «η Κύπρος είναι μακριά», είναι οι γυναίκες, οι νέοι, οι μαθητές, οι μοτοσικλετιστές και οι φοιτητές, η μαύρη γραμμή (όχι πράσινη) και τα καταστήματα, οι οικίες και οι ζωές που είναι κλειστές, ο Χανδρινός και το πλήρωμα του αρματαγωγού «Λέσβος», είναι αυτοί που «επέστρεψαν» στις πατρίδες τους λίγα ο μόνο οστά, οι έντιμοι αξιωματικοί και στρατιώτες, οι καταδρομείς και οι αεροπόροι που καταρρίφθηκαν από «φίλια πυρά»,
Ξημερώνοντας 1η Απριλίου, ξεκινώντας ένα ακόμη έπος του Ελληνισμού, ενάντια στους Βρετανούς και Τούρκους κατακτητές, ενάντια στους δοσίλογους της Αθήνας και της Λευκωσίας, για την Ελευθερία και την Ένωση !
Και τι θα γίνει τώρα, θα σχισουμε τα παλιά μας τετράδια, που, ταν γεμάτα χρωματιστή ,,Ένωση,, θα σχισουμε τα παλιά μας σχολικά τετράδια που ταν γεμάτα,, Ένωση,, διακοσμημένη με γιασεμιά κ λεμονανθους και μαργαρίτες θα σχισουμε τα παλιά αναγνωστικα των παιδιών μας, με τις ελληνικές σημαίες... ~Κ. ΜΟΝΤΗΣ~
.jpg)
Θεοφάνης Μαλκίδης
25η Μαρτίου στην Ελληνική Διασπορά
Ο Ελληνισμός έχει πολλά, αμέτρητα, ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της ετερότητάς του, της ιδιοπροσωπείας του. Ένα όμως (πιστεύω) απεικονίζει το σύνολο του ελληνικού προσώπου: η Διασπορά του.
Από τότε που υπάρχει καταγραφή της ελληνικής ιστορίας μέχρι σήμερα, αν μη τι άλλο, η Διασπορά είναι το (κυρίαρχο) γνώρισμα του Ελληνισμού: από τις αποικίες του Μεσογείου, της Αδριατικής και του Εύξεινου Πόντου, μέχρι τις ελληνικές κοινότητες της Αυστραλίας, της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής, της Ευρώπης και όλης της υδρογείου.
ΘΕΟΦΑΝΗ ΜΑΛΚΙΔΗ , ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ- ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Εκδόσεις περιοδικού ΕΝΔΟΧΩΡΑ.
Θεοφάνης Μαλκίδης
H σφαγή της Χίου, το ατιμώρητο έγκλημα και η επιστροφή των δολοφόνων.
Η έκρηξη της Επανάστασης το 1821 βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (120.000 έναντι 3.000 Τούρκων ), ενώ οι Χιώτες με τον στόλο τους, την ικανότητά τους στο εμπόριο και τη διπλωματία, κυριαρχούσαν στον Εύξεινο Πόντο, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Άκου, φίλε μου, πώς τα λέει αυτός ο Τατάρ να φρίξεις. «Δεν υπάρχει», λέει, «καλύτερο πράγμα από το να συναντιέσαι, να συνομιλείς, να συνεργάζεσαι». Σε εμάς τα λέει. Διότι, όπως πάμε, θα μας πουν κι ότι είναι εμείς που δεν θέλουμε συνομιλίες. «Εγώ ζήτησα αυτή τη συνάντηση», λέει για τη Γενεύη. «Δεν θέλω να είμαι η πλευρά που αποφεύγει, που δεν συνομιλεί».
Στις 28 Μαρτίου του 1969 ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) αποφασίζει να λύσει τη σιωπή του και να μιλήσει ανοιχτά κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Μαγνητοφωνεί μία δήλωση, στην οποία, μεταξύ άλλων, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στο στρατιωτικό καθεστώς για την τραγωδία στην οποία οδηγούσε την Ελλάδα.
Στην Κύπρο μας τώρα, από τους φιλάθλους του Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Ομίλου Ελλήνων Λευκωσίας στον αγώνα με τον Απόλλωνα Λεμεσού!
Οι πρωταγωνιστές της επιχείρησης. Ο επικεφαλής ιατρός Βέργης είναι στη δεύτερη σειρά τρίτος από αριστερά.
Νικόλαος Τούντας – Ήρωας ΕΛΔΥΚ
Κι ενώ η πλειοψηφία του κόσμου ετοιμαζόταν για τις τιμητικές εκδηλώσεις προς την εθνική παλιγγενεσία της 25η Μαρτίου 1821… ένας άλλος ήρωας, ενός άλλου πολέμου του 1974, που δεν έλαβε την αναγνώριση και την αγάπη του κόσμου για όσα πρόσφερε… σε ηλικία 72 ετών έδινε τη δική του μάχη με την επάρατο νόσο για να αποδημήσει εις Κύριον την 24/3/2025. Στην αρχή τους είχαν βάλει ως τραυματίες πολέμου του 1940 γιατί δεν αναγνώριζαν ότι στην Κύπρο έγινε πόλεμος… Μάλιστα είχαν και το θράσος κάποιοι να τους χρεώνουν τα δεινά που υποφέραμε ως Κυπριακός και όχι μόνο Ελληνισμός, για να καλύψουν άλλους, πιο μεγάλους που αυτοί καθόρισαν τις τύχες μας.
Ποιος ήταν όμως ο Νικόλαος Τούντας;
