Η «Γαλάζια Πατρίδα» και «τα Σύνορα της Καρδιάς» ως οικονομικός εθνικισμός: Τούρκοι «τουρίστες» και «επενδυτές» στην Αλεξανδρούπολη

Θεοφάνης Μαλκίδης

 

 Η «Γαλάζια  Πατρίδα» και «τα Σύνορα της Καρδιάς»  ως οικονομικός εθνικισμός: Τούρκοι «τουρίστες» και «επενδυτές» στην Αλεξανδρούπολη

 

1. Η «Γαλάζια Πατρίδα» και τα «Σύνορα της Καρδιάς»  κάνουν  τουρισμό και μπίζνες 

Η «Γαλάζια Πατρίδα» μαζί με τα «Σύνορα της Καρδιάς»,  χρησιμοποιούνται εδώ και πολύ καιρό από τον  Ερντογάν, τους Κεμαλικούς, το στρατιωτικό κατεστημένο και τους δολοφόνους Γκρίζους Λύκους. Αφορούν, μεταξύ των άλλων,  την έκφραση  του εθνικιστικού τουρκικού δόγματος αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ελληνικής και Κυπριακής Δημοκρατίας και φαντασιώνονται  εδάφη που κάποτε ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ή όπου ζουν λαοί που η Τουρκία θεωρεί «αδελφούς».

Με τα παραπάνω σχήματα, πιστές αντιγραφές του Ναζιστικού «Ζωτικού Χώρου», υποδηλώνεται η φυλετική, πολιτιστική, ιστορική, συναισθηματική, θρησκευτική, στρατιωτική, πολιτική και οικονομική  επιρροή της Τουρκίας στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, «σε τρεις ηπείρους και επτά εποχές», «σε όλα τα μέρη όπου ζουν αυτοί που τους βλέπουμε σαν αδέρφια και μας βλέπουν σαν αδέρφια», όπως λέει ο ένοικος του παλατιού της Άγκυρας. Ειδικά στη Θράκη και ακόμη πιο συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη, τα δύο παραπάνω εθνικιστικά- αναθεωρητικά αφηγήματα, χρησιμοποιούν την οικονομία ως ένα βασικό όπλο.  

2.  «Τουρίστες» και «επενδυτές» από την Τουρκία στην Αλεξανδρούπολη

Τα δύο τελευταία χρόνια παρατηρείται ραγδαία αύξηση της επισκεψιμότητας Τούρκων στην Αλεξανδρούπολη (και την ευρύτερη περιοχή της Θράκης), η οποία έχει σημαντικό αντίκτυπο στην τοπική οικονομία. Χιλιάδες Τούρκοι επισκέπτες έρχονται κάθε μέρα στην πρωτεύουσα του Έβρου, είτε μεμονωμένα,  ή με οργανωμένες εκδρομές, για να κάνουν αγορές, καθώς η ακρίβεια και ο υψηλός (πολεμικής περιόδου θα μπορούσε να ονομαστεί ) πληθωρισμός στην Τουρκία, έχουν καταστήσει πολλά προϊόντα (τρόφιμα, λάδι, τυριά κ.ά.) φθηνότερα στην Ελλάδα. Επιπλέον η υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι του ευρώ κάνει τις τιμές στην Ελλάδα ακόμη πιο ελκυστικές, ειδικά για όσους έχουν πρόσβαση σε συνάλλαγμα, είτε έχουν εισοδήματα σε ευρώ/δολάρια είτε ζουν στην ευρωπαϊκή πλευρά της Τουρκίας, οπότε, η Αλεξανδρούπολη λειτουργεί λίγο –πολύ ως ένα μεγάλο «Super Market» για τους Τούρκους.

Επιπλέον υπάρχουν μαζικές αγορές ακινήτων από Τούρκους, συχνά με ευρωπαϊκά διαβατήρια  ή μέσω βουλγαρικών και γερμανικών εταιρειών ή μέσω ξένων funds και off shore ιδιοκτησίας τουρκικής καταγωγής πολιτών. Τουρκικά κεφάλαια αγοράζουν συστηματικά ακίνητα, επιχειρήσεις και ξενοδοχεία στην Αλεξανδρούπολη και την ευρύτερη περιοχή του Έβρου,  χρησιμοποιώντας κάθε μέσο  για να παρακάμψουν τους όποιους περιορισμούς έχουν απομείνει,  λόγω του παραμεθόριου χαρακτήρα της περιοχής.

Πραγματοποιείται επίσης αγορά εγκαταλελειμμένων κατοικιών στους υπό δημογραφική κατάρρευση οικισμούς του Έβρου σε πολύ χαμηλές τιμές (π.χ. 10.000-20.000 ευρώ) και αγορά τουριστικών και επενδυτικών ακινήτων στην παραθαλάσσια ζώνη της Αλεξανδρούπολης.

Επίσης, υπήρξαν  απόπειρες εξαγοράς ξενοδοχείων, ακόμη και  μονάδων πέντε αστέρων, οι οποίες ανεστάλησαν την τελευταία στιγμή από τους Έλληνες ιδιοκτήτες, αλλά οι τουρκικές εταιρείες συνεχίζουν να  εμφανίζονταν ως βασικοί υποψήφιοι αγοραστές. Ακόμη, παρατηρείται κινητικότητα για αγορά διαμερισμάτων (για εκμετάλλευση μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης-Airbnb), παραδοσιακών οικημάτων, καθώς και εστιατορίων, κ.ά., τόσο εντός όσο και εκτός της πόλης.

Παράλληλα με τα ακίνητα, οι Τούρκοι οι οποίοι από τουρίστες  έχουν μεταμορφωθεί σε μικρό χρονικό διάστημα σε «επενδυτές»  προχωρούν στην ίδρυση εταιρειών στην Αλεξανδρούπολη, κυρίως στους τομείς των υπηρεσιών  υγείας με τη ίδρυση πολυϊατρείων, ιατρικών εργαστηρίων, μονάδων φυσικοθεραπείας και αισθητικής, καθώς και του εμπορίου με μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων. Επ΄αυτού υπάρχουν καταγγελίες από τοπικούς επιχειρηματίες ότι οι τουρκικές εταιρείες επιτυγχάνουν ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, ενδεχομένως και με τουρκική κρατική «ενίσχυση», που είναι  κάτω του κόστους, δημιουργώντας έτσι  ανταγωνισμό που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.

 

3. Και η Golden visa…..

Η Golden Visa είναι ένα πρόγραμμα που παρέχει  σε πολίτες τρίτων χωρών (εκτός  Ευρωπαϊκής Ένωσης) τη δυνατότητα να αποκτήσουν πενταετή άδεια διαμονής στην Ελλάδα, με δικαίωμα ανανέωσης, κυρίως μέσω της επένδυσης σε ακίνητα. Η απόκτηση της Golden Visa είναι ελκυστική για τους Τούρκους πολίτες αφού η  άδεια διαμονής επιτρέπει  και την ελεύθερη μετακίνηση σε όλες τις χώρες της Ζώνης Σένγκεν (27 χώρες) χωρίς να απαιτείται βίζα, παρέχει μόνιμη βάση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσφέροντας ασφάλεια και σταθερότητα, ενώ μετά από επτά  χρόνια νόμιμης διαμονής, ο επενδυτής έχει δικαίωμα να αιτηθεί την ελληνική υπηκοότητα.

Οι Τούρκοι πολίτες εντάσσονται στο πρόγραμμα της Golden Visa υπό τους ίδιους όρους με οποιονδήποτε άλλο πολίτη τρίτης χώρας. Ωστόσο, στην πράξη, υπάρχουν σημαντικές ιδιαιτερότητες που αφορούν τη γεωγραφική θέση και τον τρόπο πραγματοποίησης της επένδυσης. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος για την απόκτηση της Golden Visa είναι η αγορά ακινήτου και το ελάχιστο ποσό επένδυσης σε ακίνητη περιουσία ορίζεται σε 250.000 ευρώ για τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της Αλεξανδρούπολης και της Θράκης και 500.000 ευρώ για  τις περιοχές υψηλής ζήτησης (π.χ., Κεντρικός, Βόρειος και Νότιος Τομέας Αθηνών, Μύκονος, Σαντορίνη, Θεσσαλονίκη).

Η επένδυση μπορεί να αφορά ένα ή περισσότερα ακίνητα, αρκεί η συνολική αξία της αγοράς να είναι ίση ή μεγαλύτερη από το προβλεπόμενο όριο.

Ενώ το πρόγραμμα είναι ανοιχτό, σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας υπόκεινται σε ειδικές ρυθμίσεις λόγω της θέσης τους ως παραμεθόριες και εθνικά ευαίσθητες ζώνες. Σε αυτές τις ζώνες (π.χ., τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου, ο Έβρος, η Θράκη), οι πολίτες χωρών που δεν ανήκουν στην Ε.Ε., όπως η Τουρκία,  πρέπει να λάβουν ειδική άδεια. Αυτή η διαδικασία είναι χρονοβόρα και δεν είναι εγγυημένη η έγκριση, γεγονός που περιπλέκει την άμεση αγορά ακινήτων από Τούρκους πολίτες στην Αλεξανδρούπολη. Ωστόσο οι Τούρκοι επενδυτές συχνά παρακάμπτουν αυτόν τον περιορισμό, με τους τρόπους που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Εκτός από τα ακίνητα, οι Τούρκοι επενδυτές επιλέγουν και άλλες μορφές επένδυσης για να λάβουν την Golden Visa, με μεταφορά κεφαλαίου ύψους  400.000 ευρώ , με αγορά μετοχών ή ομολόγων ύψους 800.000 ευρώ και επένδυση ύψους 400.000 ευρώ σε επιχείρηση με σκοπό την αγορά μετοχών ή αύξηση κεφαλαίου.

Τη στιγμή που γράφονταν οι γραμμές αυτές οι Τούρκοι ήταν στη  δεύτερη θέση  στις αιτήσεις ( με τους Κινέζους να βρίσκονται στην πρώτη)  για τη χορήγηση golden visa…..

3. Οι προκλήσεις

Ας μην κρύβεται κανείς: η οικονομική διείσδυση στην Αλεξανδρούπολη αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία της Τουρκίας για την προώθηση των ευρύτερων γεωπολιτικών και αναθεωρητικών επιδιώξεών της. Η οικονομία, ο τουρισμός, οι επενδύσεις,  χρησιμοποιούνται όχι απλώς για τα προφανή οφέλη, αλλά και ως «soft power» και μοχλός επιρροής για την επίτευξη ηγεμονίας.

Η οικονομική διείσδυση συνδυάζεται συχνά με την διπλωματία, ενισχύοντας την αίσθηση της κοινής ιστορίας  και του κοινού οικονομικού χώρου. Οι επενδύσεις επιτρέπoυν στην Τουρκία να χρηματοδοτεί και να υποστηρίζει ενέργειες και μονομερείς κινήσεις ή να προσθέτει πίεση, οι οποίες αφορούν άμεσες γεωπολιτικές επιδιώξεις.

Εν τέλει η τουρκική οικονομική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη, στοχεύει στην συνεχή πολυποίκιλη παρουσία, στην εμπέδωση της αναγκαιότητας του  τουρκικού ρόλου…..

 H συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Focus

“Άγραπτα Γραπτά και Απερίγραπτα”: Τέτοιος τίτλος Έπρεπε. Όχι η “Ιθάκη”.

 

Χρήστος Κηπουρός

“Άγραπτα Γραπτά και Απερίγραπτα”: Τέτοιος τίτλος Έπρεπε. Όχι η “Ιθάκη”.

“Ούτε Διεθνής Διάσκεψη χρειάζεται για την Ανατολική Μεσόγειο, ούτε καμιά Πρεσποποίηση. Ούτε κάποια άλλη που θα προταθεί στη συνέχεια για το Αιγαίο. Γιατί τόσο το:

“Κάντε με Πρωθυπουργό, για να είναι αξιοποιήσιμη η Διάσκεψη”, όσο και το: “Αφήστε με να παραμείνω εγώ Πρωθυπουργός”, τα Ναι δηλαδή αμφοτέρων, άμεσα οδηγούν σε μια Ανατολική Μεσόγειο Τουρκοποιήσιμη. Και σε είκοσι-τριάντα χρόνια, Τουρκοποιημένη Λίμνη”.

Χ. Κ.

Δύο πράγματα κυρίως θέλω να επισημάνω:

Πρώτον. Τη συγκριτική και την προσωπολογία, ανάμεσα στα εκ των 27 βιβλίων Άπαντα του αξέχαστου φίλου Μιχάλη Χαραλαμπίδη και στο βιβλίο “Ιθάκη” του Αλέξη Τσίπρα.

Από τη μια είναι ο Πολιτικός Φιλόσοφος με το επεξεργασμένο ιστορικό και πολιτικό σχέδιο για τον Ελληνισμό. Η συνέχεια των Αριστοτέλη, Δημόκριτου, Πλάτωνα και Πρωταγόρα. Και από

την άλλη, ο τίτλος που θα του πήγαινε καλύτερα του πρώην Πρωθυπουργού: Ο ύπερθεν.

Άλλωστε ο αυθεντικός τίτλος “Ιθάκη” καταχωρήθηκε ως έργο του Αλεξανδρινού Καβάφη. 

Άγιος Πορφύριος: «Οι μάζες παρασυρόμενες θα πέσουν σε άγριες θάλασσες και μαύρα βουνά»

 

 

«Οι άνθρωποι που θα πάρουν την ευθεία οδό θα είναι λίγοι, και αυτοί θα φθάσουν στον προορισμό τους και θα είναι ευτυχείς. Οι μάζες παρασυρόμενες θα πέσουν σε άγριες θάλασσες και μαύρα βουνά. Πιο πέρα θα τους περιμένουν μαύρα λιοντάρια και άγρια θηρία που θα τους κατασπαράξουν. Θα βρεθούν σε αδιέξοδο και δεν θα έχουν καλό τέλος».

Ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ και η Ορθοδοξία

 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

          Μετά την εκλογή του νέου Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ και τις πρώτες του ομιλίες – παρεμβάσεις στα διεθνή ζητήματα, είναι πολλές οι προβλέψεις και οι αναλύσεις που δημοσιεύονται στα διεθνή ΜΜΕ. Όμως για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, που γνωρίζουν την εκκλησιαστική ιστορία έχει δικαιολογημένα προκληθεί ανησυχία για την πορεία του νέου Πάπα. Αιτία το όνομα που επέλεξε και η δήλωσή του πως θέλει η παποσύνη του να ομοιάζει με εκείνη του Πάπα Λέοντος ΙΓ΄ (1878-1903). Πράγματι ο εν λόγω Πάπας σε δύσκολους καιρούς για την παπική Εκκλησία υπήρξε πολύ ενεργητικός και, πολιτικά, αποτελεσματικός στο να αντιμετωπίσει “τις πλάνες των, τότε, μοντέρνων πολιτικό – κοινωνικών θεωριών του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού και του μηδενισμού. Ενίσχυσε ηθικά και υλικά τη δημιουργία ‘χριστιανικών’ συνδικάτων και πολιτικών κομμάτων και έδρασε αποτελεσματικά κατά της Μασωνίας και υπέρ της οικογένειας – κατά του διαζυγίου”.

Επιστολή στον Πάπα Leo XIV

Επιστολή  στον Παπα Leo XIV 

Με μεγάλη χαρά εμείς οι Έλληνες δεχτήκαμε την επίσκεψη σας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Τρείς μέρες γεμάτες συγκινήσεις και συμβολισμούς.

Ο άνθρωπος, η ειρήνη, οι τόποι του Ανθρωπισμού (όπως έλεγε ο Κικέρωνας) ξαναενώθηκαν.

Κοινές ρίζες, κοινή παιδεία, κοινή γεωγραφία κοινή πίστη , ξαναένωσαν λαούς.

Όμως δυστυχώς οι σύμβουλοι σας δεν σας προστάτεψαν.

Ανtίθετα σας εξέθεσαν. Οι προηγούμενοι Πάπες υπήρξαν πιο προσεκτικοί.

Κανένας δεν πλησίασε το μαυσωλείο του γενοκτόνου των λαών, Κεμάλ Ατατούρκ. Του ανθρώπου που εμπνεύστηκε, οργάνωσε και διέταξε την γενοκτονία 1500000 Αρμενιων , 350000 Ελλήνων του Πόντου, χιλιάδων Ελλήνων της Θράκης και της Ιωνίας , καθως και χιλιάδων Χριστιανών και οχι μόνον  της Μικράς Ασάας.

Ευχόμαστε η Αγιότητα σας να προχωρήσει στην αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης , αλλά και της χριστιανικής μνήμης αναγνωρίζοντας την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Η Αγιότητα σας μπορεί να πληροφορηθεί από τους Ελληνες της Καλαβρίας , της Βαθειάς Ελλάδας. 

Αυτοί το έκαναν.

Με βαθύτατο σεβασμό

Στέλλιος Βικόπουλος 

(Ελληνας που γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και εκδιώχθηκε το '64 ...γιατί ήταν Ελληνας).

Κύπρος – Λίβανος δεν… λιβανίζουν την Τουρκία

 

Τετάρτη 26.11.2025 στην Βηρυτό: Η υπογραφή για τις ΑΟΖ Λιβάνου – Κύπρου, από τον Πρόεδρο της Κ.Δ. Νίκο Φ. Χριστοδουλίδη και τον Υπουργό Μεταφορών και Δημοσίων Έργων τού Λιβάνου Φαγιέζ Ρασάμι, υπό το βλέμμα του Λιβάνιου Προέδρου Ζοζέφ Αούν.

του Λάζαρου Α. Μαύρου

ΑΦΡΙΣΕ απ’ την λύσσα της η Τουρκιά! Επειδή, κότζαμ νεο-οθωμανική υπερδύναμη της περιοχής, όπως παριστάνει εαυτήν, αντιλήφθηκε αίφνης ότι έχασε το κουμάντο της επί του Λιβάνου. Του οποίου ο Πρόεδρος Ζοζέφ Αούν, υποδέχθηκε την παρελθούσα Τετάρτη 26^η Νοεμβρίου στην Βηρυτό τον Πρόεδρο τής (μη…  Εκλιπούσας εισέτι) Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη και υπογράφηκε η συμφωνία Κύπρου – Λιβάνου για την οριοθέτηση των θαλασσίων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ), μεταξύ των δύο κρατών.

Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα – 1 Δεκεμβρίου 1913

Την 1η Δεκεμβρίου του 1913 η Κρήτη ενσωματώθηκε και επίσημα στο ελληνικό κράτος. Ακριβώς ένα μήνα νωρίτερα (1 Νοεμβρίου 1913), ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 5ος είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας επί της μεγαλονήσου. Αιώνες αιμάτων και δακρύων στη μαρτυρική Κρήτη έβρισκαν επιτέλους την ιστορική τους δικαίωση.

Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος. Ἡ Ζωὴ ἑνος Ὁσιομάρτυρα

 

 Φώτης  Κόντογλου 

Στὶς 30 τοῦ Νοέμβρη εἶναι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέα τοῦ Πρωτοκλήτου. Ὅλοι οἱ ἀπόστολοι πεθάνανε μὲ μαρτυρικὸ θάνατο, κηρύχνοντας τὸ Εὐαγγέλιο σὲ διάφορες χῶρες. Στὴν Ἑλλάδα μαρτύρησε μοναχὰ ἕνας ἀπ’ αὐτούς, ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος, δηλαδὴ ποὺ πῆγε πρῶτος κοντὰ στὸν Χριστό. Μαρτύρησε στὴν Πάτρα. Πολὺ τιμημένη εἶναι ἡ Πάτρα μέσα στὸν κόσμο, γιατί ἀξιώθηκε νὰ ποτισθεῖ τὸ χῶμα της μὲ τὸ αἷμα ἐκείνου ποὺ τὸν κάλεσε ὁ Χριστὸς πρὶν ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἕντεκα, πρὶν ἀπὸ τὸν ἀδερφὸ του τὸν Πέτρο.

Με αφορμή την "ανεξαρτησία".....

Οι αλβανικές προκλήσεις μεταφέρθηκαν εντός των ελληνικών συνόρων, με χάρτες, σύμβολα και τραγούδια που αμφισβητούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.

Αθήνα και Θεσσαλονίκη «φιλοξένησαν» τις εθνικιστικές κορώνες των Αλβανών οι οποίοι εμφάνισαν χάρτες της «Μεγάλης Αλβανίας», φώναξαν και τραγούδησαν για την «Τσαμουριά», ενώ ύψωσαν και σημαίες των εγκληματιών του UCK!

Στο… μενού υπήρχαν υβριστικά συνθήματα κατά της Σερβίας.

Mιχάλης Χαραλαμπίδης

 

Του Γιάννη Χούτα *

Η παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη επιβάλλει στους φίλους του περίσκεψη για ν’ αναλογιστούν το μέγεθός της και την δική τους στάση απέναντι σε αυτή. Να πούν κατ’ αρχήν τη γνώμη τους για το πώς θα αναδειχθεί το έργο του.

Στην «Πολίχνη» Κύπρο…

 

Της Φανούλας Αργυρού

Τη δεκαετία του1960 παρακολουθούσαμε στη μικρή οθόνη την αμερικανική σειρά «Peyton Place» (ελληνικά «Πολίχνη Πέιτον»). Με την απλή καθημερινότητα των κατοίκων μιας γειτονιάς. Επανήλθε το 1972 ως «Return to Peyton Place», στη συνέχεια γυρίστηκαν δύο ταινίες, η μια το 1977 «Murder in Peyton Place» και η άλλη το 1985, «The Next Generation»…

«Είναι κάτι βράδια, μόνον ένας στεναγμός μάς χωρίζει απ' τον Παράδεισο.....»

«Είναι κάτι βράδια, μόνον ένας στεναγμός μάς χωρίζει απ' τον Παράδεισο.....»

Όχι άλλα στεφάνια στον Κεμάλ!

Θεοφάνης Μαλκίδης

Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη Γενοκτονιών

Όχι άλλα στεφάνια στον Κεμάλ.

Τη ψήφιση των σχετικών νομοσχεδίων από τη Βουλή, για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, ακολούθησαν μία σειρά από ενέργειες οι οποίες άφησαν έκπληκτους τους πάντες. Την 19η Μαίου 1996 προσγειώνονται τουρκικά αεροσκάφη στην προσφυγική Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας, αποβιβάζονται τουρκικά στρατεύματα στην Κυπαρισσία, και το ίδιο έτος γίνεται η συναυλία Ρουβά – Κούτ στην ημικατεχόμενη Κύπρο.

30 Νοεμβρίου 1943: Η εκτέλεση από τους Γερμανούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους, των αναπήρων του έπους του 1940-1941 και η απαράγραπτη απαίτηση για αποζημίωση.

 

 

Θεοφάνης  Μαλκίδης

 

30 Νοεμβρίου 1943: Η εκτέλεση από τους Γερμανούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους, των αναπήρων του έπους του 1940-1941 και η  απαράγραπτη απαίτηση για αποζημίωση.

Με την κατάρρευση του Μετώπου ενάντια στους Ιταλούς, Γερμανούς, Βούλγαρους και Αλβανούς εισβολείς και τη συνθηκολόγηση του Ελληνικού Στρατού το 1941, είχαμε την καταμέτρηση των απωλειών που έφτασαν τις 8.000 πεσόντες στα Βορειοηπειρωτικά βουνά. (Δυστυχώς οι περισσότεροι εξ΄ αυτών παραμένουν μέχρι σήμερα χωρίς ταυτοποίηση και κανονική κηδεία και ταφή……) Παράλληλα με τους πεσόντες υπήρχαν χιλιάδες τραυματίες και ειδικότερα δεκαπέντε χιλιάδες   ανάπηροι, οι οποίοι  συγκεντρώθηκαν στα νοσοκομεία της Αθήνας, αρχίζοντας τον αγώνα  επιβίωσή τους, όπως άλλωστε και όλοι οι Έλληνες που δοκιμαζόταν από την αδίστακτη, στυγνή, σκληρή κατοχή. Οι ανάπηροι, όμως, οι ήρωες του έπους του 1940-1941 είχαν και επιπλέον λόγους αντίστασης στους κατακτητές και την 28η Οκτωβρίου 1941, στην πρώτη τελετή απόδοσης τιμής στο έπος,   μαζί με τους φοιτητές, τους νέους,  καταθέτουν στεφάνια στο μνημείο του  Άγνωστου Στρατιώτη.

«Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς νίκης τοῦ ’40!», Χρύσανθος Φιλιππίδης, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος (1881-28/09/1949)

 

Τοῦ Παναγιώτου Τσαγκάρη, Θεολόγου

«Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς νίκης τοῦ ’40!», Χρύσανθος Φιλιππίδης, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος (1881-28/09/1949)

Μία συνοπτικὴ ἐξιστόρησις τοῦ βίου του

   Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Χρύσανθος Φιλιππίδης γεννήθηκε στὴν Κομοτηνὴ (Γκιμουλτσίνα) τὸ 1881. Πτωχὴ καὶ πολύτεκνη ἡ οἰκογένειά του. Μὲ πέντε χρυσὲς λίρες, δανεικὲς ἀπὸ τὴ θεία του, μπόρεσε νὰ πάει στὴν Πόλη, νὰ φοιτήσει στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Χάλκης καὶ νὰ μάθει ἄριστα τὴ Γαλλικὴ καὶ τὴ Γερμανικὴ γλώσσα. Τὸ 1903 χειροτονεῖται Διάκονος καὶ προσλαμβάνεται ὡς Ἱεροκήρυκας τῆς Μητρόπολης Τραπεζοῦντος καὶ καθηγητὴς Θρησκευτικῶν στὸ ἐκεῖ περίφημο Φροντιστήριο. Τὸ 1907 πηγαίνει γιὰ σπουδὲς στὴ Λειψία καὶ τὴ Λωζάννη. Τὸ 1911 χειροτονεῖται Πρεσβύτερος καὶ διορίζεται Ἀρχειοφύλακας καὶ διευθυντὴς τοῦ περιοδικοῦ τοῦ Πατριαρχείου «Ἐκκλησιαστικὴ Ἀλήθεια». Μητροπολίτης Τραπεζοῦντος ἐκλέγεται τὸ 1913 σὲ ἡλικία μόλις 32 ἐτῶν.

Καρδαμύλη: Το πετρόχτιστο στολίδι της Μάνης

Το βίντεο δημοσιεύθηκε στο κανάλι Point Of View GR στο Youtube.

Στο παρακάτω link μπορείτε να δείτε το τελευταίο μου βίντεο με εναέρια πλάνα από την Καρδαμύλη, το πετρόχτιστο στολίδι της Μάνης.

Η Καρδαμύλη, χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές του Ταϋγέτου και αγναντεύοντας τα γαλαζοπράσινα νερά του Μεσσηνιακού Κόλπου, είναι ένα από τα πιο αυθεντικά και γοητευτικά χωριά της Μάνης. Βρίσκεται μόλις 35 χιλιόμετρα νότια της Καλαμάτας και αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για όσους αναζητούν ηρεμία, φυσική ομορφιά και πολιτισμό.

Ὦ άγάπη παμπόθητε

 

Έρωτας

Ὦ άγάπη παμπόθητε,

μακάριος ὁ σὲ ἀσπασάμενος,

ὃτι οὐκέτι κάλλος γηγενοὺς

ἐμπαθῶς ἐπιθυμήσει ἀσπάσασθαι.

Μακάριος ὁ σοι περιπλακεῖς ἐξ ἒρωτος θεῖου.

Ἃπαντα γὰρ τὸν κόσμον ἀρνήσεται

καὶ παντί πλησιάζων ἂνθρωπῳ

οὐδαμῶς μολυνθήσεται!

Κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Αγαθάγγελου Λαζάρου Σταύρου

 

 

Την επόμενη φορά που οι σοφοί πολιτικοί, οι αντικειμενικοί δημοσιογράφοι και οι σπουδαίοι αναλυτές,  θα μας πούνε  ξανά και ξανά, ότι πρέπει να τα βρούμε με τους κατακτητές, να τους δείξετε αυτή τη φωτογραφία και να τους πείτε αυτή την ιστορία:

Μπίζνες και εθνικισμός: Η τουρκική οικονομική διείσδυση στη Θράκη

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Μπίζνες και εθνικισμός: Η τουρκική οικονομική διείσδυση στη Θράκη 

Η παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη έχει, από την περίοδο της Συνθήκης της Λωζάννης μέχρι σήμερα, πολυποίκιλες όψεις, προσπαθώντας να έχει παρέμβαση στον πολιτικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, θρησκευτικό  και βεβαίως και στον οικονομικό τομέα. 

Είτε στις εθνικές και τοπικές εκλογές, είτε στην  απαίτηση για αποκλειστική διδασκαλία στην τουρκική γλώσσα όλων των μουσουλμάνων, είτε στη θεωρία περί ύπαρξης μόνο Τουρκικής μειονότητας, είτε στην απομόνωση όσων δηλώνουν ότι είναι Πομάκοι. Ωστόσο το τελευταίο χρονικό διάστημα, και όχι αποκλειστικά σ΄ αυτό στο οποίο η Ελλάδα πέρασε οικονομική  κρίση,    η Τουρκία ρίχνει ολοένα και περισσότερο βάρος στην οικονομική της παρουσία στη Θράκη. Άλλωστε η οικονομία είναι (και)  αυτή που έχει χρησιμοποιηθεί στη Θράκη, προκειμένου να γίνει «φυσιολογικό» ότι η Τουρκία θα πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο στη Θράκη.  

Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα η τουρκική πρακτική για την ελληνική Θράκη έχει περάσει κάθε διπλωματική οδό και κινείται σε προκλητικές λεωφόρους. Παλαιότερα,  η «Εργκενεγκόν»,  τα σχέδια κατάληψης  της Θράκης με το σχέδιο 

«Βαριοπούλα» (!) και  το «Στρατηγικό Βάθος» και σήμερα,  η «Γαλάζια Πατρίδα», τα «Σύνορα της καρδιάς μας» και «θα έρθουμε μία νύχτα», έδωσαν την ευκαιρία σε όσους είχαν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για τον τουρκικό ρόλο στη Θράκη να κατανοήσουν και στην πράξη το εξής:  οι δομές της Τουρκίας, κράτος, στρατός, παρακράτος, λειτουργούν σε  πλήρη αρμονία και καθολική συνεργασία έχοντας σαν στόχους όχι μόνο μέσα στην τουρκική επικράτεια αλλά και εκτός. 

Η Θράκη ως κεντρικός στόχος 

Η  Θράκη δεν αποτελεί έναν περιφερειακό στρατηγικό στόχο για το κράτος-παρακράτος, αλλά κεντρική επιλογή με διακριτές και ουσιαστικές στοχεύσεις. Εναντίον μάλιστα προσώπων  και κινήσεων που παλεύουν για την ανάδειξη του τουρκικού επεκτατισμού στη Θράκη. 

Η συνεχή υπονόμευση και αμφισβήτηση με κάθε μέσο της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη είναι γεγονός. Η Τουρκία θεωρεί τη Θράκη  μείζον θέμα  της πολιτικής της και η διαπίστωση αυτή είναι μία πραγματικότητα την οποία όσοι την αντιληφθούν μπορούν να κατανοήσουν ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος, που δεν είναι άλλο από τη δράση του τουρκικού κράτους-παρακράτους.  

Η Θράκη είναι κεντρικός στόχος. Εκεί εκτός από την τουρκική κηδεμονική  πολιτική έναντι κάθε τι μουσουλμανικού που ζει στη περιοχή, προσπαθεί να επιβάλλει, εκτός της πολιτικής, κοινωνικής, πολιτιστικής υποδούλωσης και  μία άνευ όρων οικονομική εξάρτηση και στο χριστιανικό πληθυσμό.  Οι Τούρκοι επιχειρηματίες πέρα από την αυτόνομη παρουσία τους,  προωθούν οικονομικές συνεργασίες με ελληνικές εταιρείες που βρίσκονται σε δύσκολη θέση ( εξαιτίας και  της έλλειψης επενδύσεων στη Θράκη), με αποτέλεσμα το τελευταίο χρονικό διάστημα να υπάρχει έντονη κινητικότητα που εκδηλώνεται από την Τουρκία, με σκοπό την ενισχυμένη παρουσία της   στην Θράκη (π.χ., αγορές ακινήτων ειδικά στην ταχέως αναπτυσσόμενη Αλεξανδρούπολη, εισαγωγές τουρκικών προϊόντων και εργαζομένων από την Τουρκία για την κατασκευή /ανακαίνιση τουριστικών καταλυμάτων κλπ) . 

Βασιζόμενη σήμερα στην ισχύ της, η οποία,  κατά την άποψή μας,  είναι περισσότερο αποτέλεσμα συγκυρίας,  παρά συνέχειας και ουσίας,   η Τουρκία επιδιώκει να θεμελιώσει ισχυρή οικονομική παρουσία, στη Θράκη, όπου εκεί υπάρχει η παρουσία της μειονότητας. Συν τοις άλλοις εκεί θέλει να δημιουργήσει το κέντρο ενός ενιαίου χώρου,  μαζί με την ανατολική Θράκη και τις σχεδόν αποκλειστικά μουσουλμανικές περιοχές  της νότιας Βουλγαρίας. 

 Τα ερωτήματα για την οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη 

-Δικαιολογούνται από το μέγεθος της αγοράς της Θράκης οι τεράστιες τουρκικές επενδύσεις; Και μάλιστα με αποδεδειγμένη απώλεια εσόδων, δεν γίνεται λόγος για κέρδη, σε τομείς της οικονομίας όπου λειτουργούσαν για χρόνια ελληνικές τοπικών συμφερόντων μικρομεσαίες επιχειρήσεις;   

-Αποτελεί μία μικρή μουσουλμανική μειονότητα, έστω και αν τοπικά είναι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, μία μειονότητα η οποία  κατά βάση απασχολείται στον αγροτικό τομέα, πραγματικό κίνητρο για να επενδύσουν τουρκικές εταιρείες στη Θράκη; 

– Δικαιολογείται,  με όποιο τίμημα, η συνεχή παρότρυνση προς τουρκικές εταιρείες να έλθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα; 

– Η επίσημη πρόσκληση στην τουρκική  επιχειρηματική τάξη  να «επενδύσει» στη Θράκη, στην παρούσα συγκυρία, δεν δημιουργεί προϋποθέσεις δημιουργίας ανεξάρτητου οικονομικού χώρου ελεγχόμενου από την Τουρκία και τα κεφάλαιά της; Και μάλιστα  να γίνουν επενδύσεις άνευ όρων  σε μία περίοδο κατά την οποία ο τοπικός πληθυσμός υποφέρει πολύ περισσότερο σε σχέση με αυτόν της  υπόλοιπης χώρας, συνεπώς είναι σαφώς πιο ευάλωτος;

-Μπορεί να λειτουργήσει μία τουρκική επιχείρηση στη Θράκη με ελληνικούς όρους, δηλαδή με αυξημένο κόστος δανειοδότησης και σαφώς πιο αυξημένο κόστος εργασίας;   Για παράδειγμα αναφέρουμε τουρκικές εταιρείες που λειτουργούν στην Θράκη με  τιμές προϊόντων και υπηρεσιών μειωμένες μέχρι και 150-200% (!)  σε σχέση με τις τιμές των ομοειδών ελληνικών εταιρειών. Και βεβαίως προκύπτει το ερώτημα πως μπορεί να επιβιώνει μία τουρκική εταιρεία με τέτοια τιμολόγια αν δεν υπάρχει οικονομική ενίσχυση – επιδότηση;  Γιατί  εάν δεν «επιδοτείται» από το κράτος πως μπορεί να αντέξει στη Θράκη, όπου η οικονομική δραστηριότητα και άλλοι οικονομικοί δείκτες (ανεργία, επίπεδο μισθών, φτώχεια) είναι το χαμηλότερο στην Ελλάδα και από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη; 

-Ποια είναι  η πραγματική προέλευση των «τουρκικών» χρημάτων που έχουν ή επίκειται να επενδυθούν στην αναμφισβήτητη τουρκική προσπάθεια προσεταιρισμού των μουσουλμάνων της Θράκης, ενώ διαπιστώνουμε πλέον ότι οι διεθνείς πιέσεις που εκδηλώθηκαν στην Ελλάδα με την μορφή μιας διαρκούς οικονομικής πίεσης, δεν έχουν στόχο την διασφάλιση των ξένων «δανειστών» αλλά την αλλαγή του χάρτη στην περιοχή και μάλιστα με παρουσία τουρκικών κρατικών πιστωτικών ιδρυμάτων; 

Όταν η πολιτική χρησιμοποιεί την οικονομία 

Η οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη αποτελεί μία νέα παράμετρος  για την πολιτική της στην περιοχή. Με αιχμή τις κρατικές επιχειρήσεις και φιλικά προσκείμενους προς το κράτος επιχειρηματίες,  προσπαθεί ενισχύσει την παρουσία της στη Θράκη η/και να εγκατασταθεί στο χώρο, έχοντας αυταπόδεικτα λόγω μίας σειράς παραγόντων (μικρή αγορά, ελάχιστος όγκος εργασιών μπροστά στην μεγάλη επένδυση, χαμηλής ποιότητας προϊόντα, κ.ά) εμφανή οικονομική ζημία. 

Ωστόσο  αυτό δεν απαγορεύει την οικονομική παρουσία της Τουρκίας να διευρύνεται και να έχει συνεχώς νέες πτυχές. Και μάλιστα όχι μόνο σε χώρους όπου έχει συγκριτικό πλεονέκτημα (π.χ αγροτικά προϊόντα) αλλά και σε άλλους όπου δίνονται εκτός από τα ουσιαστικά και  συμβολικά μηνύματα.   Στη Θράκη, το τουρκικό κεφάλαιο έχει και πατρίδα και ιδεολογία…

Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Focus fm 

Σύμβολο

 Όταν μια ποδοσφαιρική ομάδα, εκτός από τα προφανή, προσφέρει με  το σύμβολο της, συγκλονιστικές στιγμές  ιστορίας  και ελευθερίας του Ελληνισμού, 

Ιστορική συμφωνία για οριοθέτηση ΑΟΖ Κύπρου-Λιβάνου

 

Οι συμφωνίες που υπεγράφησαν σήμερα στο μέγαρο Μπάμπντα, στη Βηρυτό έχουν τόσο ειδική σημασία για την Κύπρο και το Λίβανο αλλά έχουν και ένα ευρύτερο αντίκτυπο για την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

Οι λόγοι της επίσκεψης του Πάπα εις Τουρκία και Λίβανο

 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Οι λόγοι της επίσκεψης του Πάπα εις Τουρκία και Λίβανο

            Από της 27^ης Νοεμβρίου έως και την 2^α Δεκεμβρίου ο Πάπας Λέων ο 14^ος επισκέπτεται την Τουρκία και τον Λίβανο. Ο ίδιος με «Αποστολική Εγκύκλιο» του, η οποία επιγράφεται «Εντός της ενότητας της πίστης» και με δηλώσεις του στους διαπιστευμένους στο Βατικανό δημοσιογράφους εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους πραγματοποιεί την εν λόγω επίσκεψη, την πρώτη του εκτός Ιταλίας. Όπως είπε, μεταβαίνει στη Νίκαια της Βιθυνίας (βορειοδυτική Μικρά Ασία) για να δώσει ένα «μήνυμα ενότητας» και στον Λίβανο για ένα «μήνυμα ειρήνης».