Θεοφάνης Μαλκίδης
Για το Πολυτεχνείο, για την Κύπρο, για τον Ελληνισμό
Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Δέλτα
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για το Πολυτεχνείο, για την Κύπρο, για τον Ελληνισμό
Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Δέλτα
Ένα περιστατικό που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, διαδραματίστηκε λίγες μέρες μετά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Ενώ οι μάχες στις οροσειρές της Πίνδου βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου του 1940 μία μικρή ομάδα «κομάντος» έκανε απόβαση στο νησάκι Αγαθονήσι, που βρισκόταν όπως και όλα τα Δωδεκάνησα, υπό ιταλική κατοχή από το 1912.
Το φρούριο κτίστηκε για να ελέγχει την κοιλάδα του Αποκόρωνα, από την οποία διερχόταν το πέρασμα προς τα Χανιά. Μαζί με τους άλλους Κουλέδες που έκτισαν οι Τούρκοι στον Αποκόρωνα, ήλεγχε το λιμάνι της Σούδας και υποστήριζε το κοντινό φρούριο Ιντζεδίν. «Φρούριο Απτέρων» είναι μια εξελληνισμένη απόδοση της ονομασίας του φρουρίου.
Κατά την εποχή του θέρους, βρισκόταν μαζί με την αδελφή του καθώς και με άλλους χριστιανούς στους αγρούς. Εκεί λοιπόν, ήλθε σε συμπλοκή με κάποιους Τούρκους, που επιτέθηκαν με κακό σκοπό στην αδελφή του. Τότε οι Τούρκοι, προσβληθέντες από τη συμπλοκή αυτή, συκοφάντησαν τον Αναστάσιο στον πασά, ότι δήθεν έδωσε λόγο να αλλάξει την πίστη του.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Νεοκλής
Σαρρής- δεκατρία έτη απουσίας: ερμηνεύοντας το τουρκικό πρόβλημα και τα μέσα
αντίστασης του Ελληνισμού.
Σε μία συνέντευξή του το 1992 στο ομογενειακό περιοδικό "Οίστρος" του
Μονάχου, ο αείμνηστος καθηγητής του Παντείου Νεοκλής Σαρρής, ο οποίος έφυγε από
αυτή τη ζωή πριν ακριβώς δεκατρία χρόνια, έλεγε μεταξύ των άλλων τα εξής: «Το
σημαντικότερο είναι να γνωρίζουμε ότι το κεμαλικό καθεστώς είναι
«ρεβιζιονιστικό». Ο Κεμαλισμός είναι ένας σεχταρισμός των Νεότουρκων, μια
παρέκβαση των Νεότουρκων· οι δε Νεότουρκοι είναι οι πρώτοι Ναζί της Ευρώπης –
με όλη τη σημασία της λέξης. Όλο το πολιτικό φάσμα της σημερινής
Τουρκίας, ολόκληρο, είναι συνέχεια της «Ένωσης και Πρόοδος» (Νεότουρκοι).»
Μια άγνωστη συνέντευξη του Νεοκλή Σαρρή
Πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια, το 1992, ο κοινωνιολόγος και τουρκολόγος καθηγητής, Νεοκλής Σαρρής, παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα και πολύπλευρα χρήσιμη συνέντευξη στο ομογενειακό περιοδικό του Μονάχου, Οίστρος. Στον ελλαδικό χώρο αυτή η μακροσκελής συνέντευξη παραμένει άγνωστη, αν και περιλαμβάνει πολλές ιστορικές αλήθειες και πολλές προειδοποιήσεις για τη «δομή του τουρκικού κράτους» και τον «αναθεωρητισμό» της Τουρκίας, που ο αείμνηστος καθηγητής της Παντείου εξηγούσε από τότε, και τις οποίες μόλις τώρα κάποιοι στην Ελλάδα άρχισαν να συνειδητοποιούν. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Νεοκλής Σαρρής υπήρξε, όπως αναφέρεται και στο εισαγωγικό σημείωμα του Οίστρου, ο άνθρωπος που «ανήκει στη φωτεινή εκείνη μειοψηφία Ελλήνων πνευματικών ανθρώπων που για πολλά χρόνια με συνέπεια, μαχητικότητα και σε πείσμα του “πνεύματος της εποχής” αγωνίζονταν για τα εθνικά μας ζητήματα και την υπόθεση του Ελληνισμού».
Με αφορμή την επέτειο της Επανάστασης του ΄21 και σε ένδειξη φόρου τιμής για το έργο και τη συμβολή του Νεοκλή Σαρρή στον πατριωτικό χώρο, ο Νέος Ερμής ο Λόγιος παρουσιάζει την εν λόγω συνέντευξη-«μαραθώνιο» σε κεφάλαια, σε επιμέλεια του Βασίλη Στοϊλόπουλου (τότε μέλους της συντακτικής ομάδας του Οίστρου).
Αφιέρωμα για τα δεκατρία χρόνια από το θάνατο του
Γράφει ο Γεώργιος Γκοβέσης, ιστορικός-συγγραφέας*
Στη ζωή μας συναντάμε πολλούς ανθρώπους λίγοι είναι όμως αυτοί που φωτίζουν το δρόμο μας ανοίγοντας μας νέους ορίζοντες στη ζωή. Είναι αυτοί που μας εμπνέουν και μας ωθούν να προχωρήσουμε μπροστά και να δημιουργήσουμε, είναι αυτοί που μας καθοδηγούν. Λίγοι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού είναι αυτοί που θεωρούμε ευλογία από το θεό το γεγονός ότι τους συναντήσαμε.
H Καστοριά απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό την 11η Νοεμβρίου 1912. Η ημερομηνία αυτή έμελλε να θέσει τέλος στα 527 χρόνια του τουρκικού ζυγού (1385-1912) και να την κατατάξει οριστικά ανάμεσα στις πόλεις του Νεοελληνικού Κράτους. Ήταν ημέρα εορτής του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Μηνά, ενός όχι και τόσο δημοφιλούς Αγίου στην λατρευτική ζωή των Καστοριανών έως τότε. Χαρακτηριστική είναι η ανυπαρξία περιώνυμου ναού μεταξύ των δεκάδων εκκλησιών της πόλης.
(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1953 στις 7 μ.μ. έγινε στην Μονή μας [Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Αίγινας, Μονή Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως] η ανακομιδή του λειψάνου, του ιδρυτού και κτήτορος της Μονής Αγίου Πενταπόλεως Νεκταρίου, προεξάρχοντος και χοροστατούντος του οικείου ημών Μητροπολίτου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Aιγίvης κ. Προκοπίου και συμπαρισταμένων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Ηλείας κ. Αντωνίου και ολοκλήρου του νησιού και συμπαρευρισκομένων όλων των Αρχών της Νήσου και του κ. Παν. Μερτικοπούλου, Αντιπροέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας, του Γραμματέως Μητροπόλεως Ύδρας κ. Ιωάννου Δαριζιώτη και άλλων κληρικών και λαϊκών.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Επέτειος ανακήρυξης του ψευδοκράτους και ο κατακτητής της Κύπρου στην Αθήνα!
Σε κάθε άλλη περίπτωση η εισβολή στην Κύπρο και η κατοχή της Τουρκίας από το 1974, θα αποτελούσε σημαντικό αν όχι κεντρικό θέμα στους διεθνείς οργανισμούς και στην συζήτηση στο διεθνές πολιτικό και δικαιικό σύστημα. Όχι υποκριτικά, αλλά με όρους ουσίας και πραγματικής κατάστασης. Όχι εξίσωσης θύτη και θύματος, αλλά όπως προστάζει η αλήθεια. Δηλαδή ως ζήτημα εισβολής και κατοχής και ό,τι εκφράζουν αυτές οι έννοιες, οι οποίες έχουν την ίδια βαρύτητα παντού, χωρίς να ερμηνεύονται αλά κάρτ…..
Δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ με τετελεσμένα λέει η Λευκωσία για το ψευδοκράτος
Κινήσεις τακτικής από την κατοχική δύναμη Τουρκία για να «ωριμάσει» η αποδοχή της αποσχιστικής οντότητας διεθνώς: Τουρκικός οδικός χάρτης για αναγνώριση
«Η Κύπρος μάς επαληθεύει σαν Έλληνες…», γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης «στην Κύπρο το θαύμα λειτουργεί ακόμη», γράφει ο έτερος Νομπελίστας Γιώργος Σεφέρης
Με τη βεβαιότητα ότι στην Κύπρο, ακόμη και έτσι, ημικατεχόμενη και τραυματισμέ-νη, «το θαύμα λειτουργεί ακόμη», η «Ενδοχώρα», με τη συμπλήρωση πενήντα ετών από την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, με τη συμπλήρωση μισού αιώνα τουρκικής κατοχής, καταθέτει τη δική της συμβολή, με το αφιέρωμα αυτό, στην Κύπρο.
Το ειδικό τεύχος – αφιέρωμα για την Κύπρο, με επιμέλεια Γιάννη Κουριαννίδη και Θεοφάνη Μαλκίδη, όπως και τα προηγούμενα για την Επανάσταση του 1821 και για τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, μία σημαντική για πολλούς λόγους τριλογία, αποτελεί τον καρπό μίας συλλογικής προσπάθειας και στην περίπτωση της Κύπρου για να αποτυπωθούν πτυχές της ιστορίας, του πολιτισμού, της παράδοσης, της πολιτικής και να αναδειχθούν προτάσεις για το μέλλον του Κυπριακού και όχι μόνο Ελληνισμού.
Στο αφιέρωμα δημοσιεύουν τα κείμενά τους οι Πάνος Ιωαννίδης («15 Αυγούστου 1974 - Η προδοσία της Αμμοχώστου» και «Εντονότερη παρά ποτέ η ανάγκη για συγχώνευση των κρατών Κύπρου και Ελλάδας»), Σπύρος Δημητρίου («Αποχαιρετισμός σ’ έναν Έλληνα Καταδρομέα του 1974»), Σταυρούλα Εμμανουήλ («Το Χρονικό του Μαχαιρά. Μία σημαντική μεσαιωνική πηγή για την Κυπριακή ιστορία»),Αθανάσιος Καραθανάσης («Η δραματική πορεία της Κύπρου την περίοδο 1955-1974»), Λεωνίδας Κουμάκης («Κυπριακό: Απλός οδηγός για τη νέα γενιά»), Βάσος Φτωχόπουλος («Μία διαφορετική προσέγγιση της Ελληνικής Κύπρου…..» και «Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ): η πιο λαμπρή όψη της ιστορίας μας»), Βάσος Φτωχόπουλος-Ελενίτσα Ευτυχίου- Αλέκος Μιχαηλίδης («Κύπρος – Ελλάδα –Ελληνισμός: Το Ελληνικό Πρόταγμα»), Παπαδημητρίου Απόστολος («Κύπρος: πενήντα έτη κατοχής»), Τάσσος Παπαδόπουλος («Το διάγγελμα του Προέδρου της Κυπριακής για το δημοψήφισμα επί της πρότασης του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την Κύπρο («Σχέδιο Ανάν»), Μιχαήλ Γ. Δανίκας («Κύπρος 1974-2024: 50 χρόνια εθνικής ταπεινώσεως»), Γιώργος Λεκάκης («Πριν από 3.500 χρόνια, η Κύπρος ήλεγχε το πιο πολύτιμο εμπόρευμα στον κόσμο: Τον «κακό» χαλκό…»), Χαράλαμπος Μηνάογλου («Τὰ Κατεχόμενα τῆς Κύπρου καὶ ἡ Μ. Ἀνατολή: ἢ ἀλλιῶς τὸ Κυπριακὸ καὶ τὸ ΝΑΤΟ»), Πέτρος Τασιός («Σχέδιο Άτσεσον: η στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ για την Ένωση Ελλάδας- Κύπρου), Θέκλη Μνάσωνος («Το κυπριακό ζήτημα και η άγνωστη πτυχή της ιστορίας» και «Αμμόχωστος»), Παναγιώτης Χατζηκυριάκου («Κύπρος 1974»), Δέσπω Πηλαβάκη («Η μάνα», «Ίσως», και «1974»), Ιάκωβος Θήρας Καραμολέγκος («Τι έχει μείνει», «Τα γύρω και τα μέσα» και «Χαιρετισμός στον Κυριάκο Χαραλαμ-πίδη»), Λίνα Κατσάνη («Γεώργιος Κατσάνης. Διοικητής 33ης Μοίρας Καταδρομών»), Παναγιώτης Χατζηκυριάκου («Κύπρος 1974 -2024»), Χάρης Φεραίος («Ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου και το fait accompli του Άτσεσον!»), Κώστας Βενιζέλος («Πενήντα χρόνια μετά, υπάρχει και το φωτεινό μονοπάτι»), Θεοφάνης Μαλκίδης («Κύπρος: γη εναλία, εισαγωγή στο ειδικό τεύχος- αφιέρωμα» και «Ο Κυπριακός Ελληνισμός στην Επανάσταση του 1821»).
Στο αφιέρωμα του περιοδικού Ενδοχώρα δεν γίνεται αναζήτηση ή τεκμηρίωση της ελληνικότητας της Κύπρου. Αυτό θα ήταν, κατά τη γνώμη μας, Ύβρις. Είναι βεβαιότητα η συνείδηση που είχε (και έχει) ο Ελληνισμός (και η Οικουμένη πλην ελαχίστων….) για την ελληνικότητα και για τον Ελληνισμό της Κύπρου.
Αυτό που προσδοκούμε είναι η αφύπνιση: «Σ’ αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται. Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Oιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Oιδίποδα.»«Έχουμε», λοιπόν «πολλά τέρατα να καταστρέψουμε». Η διαρκής, η συνεχής, η αέναη ταύτιση, η παντοτινή του Ελληνισμού, άρα και της Κύπρου, είναι με την Αντίσταση, είναι με την Ελευθερία.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Είναι ο μέχρι σήμερα αγνοούμενος Θεόδωρος Κανδηλάπτης "ο χαμένος ανθυπολοχαγός " του Οδυσσέα Ελύτη;
Ο Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης , τέκνο του σπουδαίου εκπαιδευτικού και συγγραφέα Γεωργίου Κανδηλάπτη ( Κάνις) γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1918 στην Αργυρούπολη του Πόντου. Στα εξήμισι χρόνια του έχοντας ζήσει μαζί με την οικογένειά του τη Γενοκτονία, μέσω Τραπεζούντας, έφτασε στην Αλεξανδρούπολη τον Ιούνιο του 1924.
Στην πραγματικότητα ο χριστιανισμός, δρώντας μέσα στον αποτυχημένο κόσμο του ορθολογισμού, που μας έφερε ως εδώ, είναι μία νέα ιδέα που όσοι την ασπάζονται παίρνουν δύναμη. Ποτέ το αφύσικο δεν θα νικήσει το φυσικό.
Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) δημοσιοποίησε πριν από λίγο αποχαρακτηρισμένα ενημερωτικά δελτία που αφορούν τα γεγονότα της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, έγγραφα τα οποία ήταν απόρρητα.
Στο πλαίσιό της έγινε παρουσίαση του βιβλίου του Θεοφάνη Μαλκίδη με τίτλο «Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Ποντίων και Κώων Βίος» στο οποίο αποτυπώνονται οι αγώνες του φλογερού Πόντιου πολιτικού για την αναγνώριση της Γενοκτονίας καθώς και η αγάπη του για την Κω.
Μία ακόμη επίδειξη δύναμης στη χώρα μας έκανε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα κατά την επίσκεψή του, στη Θεσσαλονίκη. Πέρα από μάθημα «δημοκρατίας» θέλησε να μας δώσει και μαθήματα «ιστορίας», ορίζοντας ο ίδιος του, τι ανήκει στο παρελθόν και τι στο παρόν του ιστορικού γίγνεσθαι.
Συνεχίζει τις προκλήσεις ο Μίτσκοσκι
Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι η κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών δεν απαγορεύει τον όρο «Μακεδονία»