Θεοφάνης Μαλκίδης
Μέλος της Διεθνούς
Ένωσης Ακαδημαικών για τη Μελέτη των
Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία
των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων.
Η Γενοκτονία
των Ελλήνων του Πόντου 20 χρόνια μετά
την αναγνώριση από τη Βουλή των Ελλήνων.
“Οφείλουμε
σεβασμό στους ζωντανούς, στους νεκρούς
οφείλουμε μόνο την αλήθεια”
(Βολταίρος)
Απουσία
και Ύβρις
Είναι να θαυμάζεις
τους Αρμένιους για το σεβασμό στη μνήμη
των θυμάτων του και για την προσπάθεια
απόδοσης της αλήθειας στους ζωντανούς
απογόνους τους. Είναι να θαυμάζεις πως
χωρίς υποκρισία και προσδοκίες πολιτικών
ωφελειών έχουν συμφωνήσει ΟΛΟΙ για το
ζήτημα της Γενοκτονίας. Γιατί άραγε δεν
συμβαίνει το ίδιο σε μία χώρα του
ευρωπαικού Νότου, η οποία και επισήμως,
πλην της οικονομικής της χρεοκοπίας,
χρεοκόπησε πολιτικά και πνευματικά
στην υπόθεση αναγνώρισης της Γενοκτονίας;
Την
πρόταση του Μιχ. Χαραλαμπίδη και την
ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου για
την αναγνώριση της Γενοκτονίας των
Ελλήνων του Πόντου το Φεβρουάριο του
1994 και η θέσπιση της 19ης Μαίου ως ημέρα
Εθνικής μνήμης( λίγα χρόνια αργότερα
ακολούθησε η ψήφιση του νομοσχεδίου
για τη Γενοκτονία στη Μικρά Ασία και η
ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρα
μνήμης), ακολούθησαν μία σειρά από
ενέργειες οι οποίες πραγματικά άφησαν
έκπληκτους τους Έλληνες και τους
Φιλέλληνες.