“Γιατί κάψαμε τη Σμύρνη;”

Η τουρκική εκδοχή για το γιαγκίνι της Σμύρνης, την πυρκαγιά που ξεθεμελίωσε τη μητρόπολη του μικρασιατικού ελληνισμού στις 13-14 Σεπτεμβρίου 1922, βρίσκεται στον αντίποδα της ελληνικής θέσης: Πολλοί τούρκοι ιστορικοί, εκπρόσωποι της καθεστωτικής ιστοριογραφίας, θεωρούν υπαίτιο τον ελληνικό στρατό, που “έκαψε την πόλη κατά την αποχώρησή του” (παραβλέπουν βέβαια ότι η αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων είχε ολοκληρωθεί στις 9 Σεπτεμβρίου), ενώ άλλοι επιρρίπτουν ευθύνες σε ελληνικές και αρμενικές εθνικιστικές οργανώσεις ή σε άτομα που συνεργάζονταν με τον ελληνικό στρατό. 

Ιερά Μονή Κάτω Παναγιάς – Άρτα

 

Ακολουθώντας ο επισκέπτης το δρόμο που οδηγεί στα καμποχώρια αριστερά του Αράχθου και περνώντας πλάι σε πυκνοφυτεμένους μπαξέδες σύρριζα στο λόφο της Περάνθης, φτάνει μετά από πολύ σύντομη διαδρομή στο ονομαστό μοναστήρι της Κάτω Παναγιάς. Πρόκειται για σπουδαίο μνημείο, κτισμένο σε όμορφη τοποθεσία, με ιστορία και παράδοση που ξεπερνούν τα συνήθη όρια μιας μονής. Σήμερα είναι ενεργό γυναικείο μοναστήρι και διατηρεί εξωτερικά σχεδόν στο ακέραιο την αρχική του λαμπρότητα και εσωτερικά την παλιά μυσταγωγική του ατμόσφαιρα. Απ’ τα μετόχια του -δείγμα της ακμής του και σήμερα- ξεχωρίζει το μοναστήρι της Βύλιζας με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του καθολικού του, στο Ματσούκι των Τζουμέρκων.

Ο ελληνισμός της Αυστραλίας έγινε 195 ετών – Ή μήπως 222;

Το πλοίο «Τασμανία» ετοιμάζεται να αποπλεύσει από τον Πειραιά για την Αυστραλία το 1956 (φωτ.: In Their Own Image: Greek-Australians’ National Project Archives /Π. Αντύπας)

Σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία, οι πρώτοι Έλληνες πήγαν στην Αυστραλία το 1829, ωστόσο υπάρχουν μαρτυρίες για έναν Υδραίο που πάτησε τις ακτές του Σίδνεϊ το 1802

Νέα δραματική ανατροπή: Η Αίγυπτος νομιμοποιεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο – Γαλλικό τελεσίγραφο προς Μαξίμου!

Σε έναν ορυμαγδό αλλεπαλλήλων εθνικών υποχωρήσεων, αν μη και απωλειών, οδηγεί η τακτική της Κυβερνήσεως έναντι της Τουρκίας. Η κατάστασις επιτείνεται μάλιστα εξ αιτίας του γεγονότος ότι ταυτοχρόνως η Άγκυρα επεκτείνει την επιρροή της, αλλά και το στρατιωτικό της «αποτύπωμα» στην Μεσόγειο δημιουργώντας προϋποθέσεις ανάδειξής της σε περιφερειακή δύναμη.

Ντοκιμαντέρ "Ο Θησαυρός του π. Γιώργη",

 Βραδιά Σινεμά στο Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης!

 Την Παρασκευή 30 Αυγούστου 2024, στις 21:00, η Αποθήκη 1 στο Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης θα φιλοξενήσει τις βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους του 5ου AXD Film Festival! 

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, θα προβληθεί επίσης το ντοκιμαντέρ "Ο Θησαυρός του π. Γιώργη", μια ταινία που ξεδιπλώνει τη ζωή και το έργο του π. Γ. Κομνίδη από την Νέα Χηλή Αλεξανδρούπολης.

Theofanis Malkidis: We don’t have Karabakh problem, we have the problem of Turkey and Azerbaijan. Free Artsakh !

In Greece and various European countries, congress members, MPs, academicians, and journalists who have nothing to do with Azerbaijan are deeply convinced that the conflict between Azerbaijan and Armenia is a big issue of historical justice, especially for the rights of Armenians in Nagorno-Karabakh, in Artsakh. Dr. Theofanis Malkidis, a professor at the International Hellenic University and a member of the International Association of Genocide Scholars, stated this in an interview with Armenian News-NEWS.am.

Μάικλ Ρούμπιν: “Η Τουρκία δεν μπορεί ποτέ να πάρει τα μαχητικά F-35”

Από την ιστοσελίδα hellasjournal.com

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν αναβιώνουν τη συμφωνία της Τουρκίας για τα αμερικανικά αεροσκάφη F-35;

Αισχύλος

του Τάσου Χατζηαναστασίου*

Μάθημα ελευθερίας και δύναμης πειθούς του λόγου, δημοκρατικού ήθους κα δικαιοσύνης, σεβασμού στα θεία˙ μάθημα του Αισχύλου που αναδεικνύει τον ελληνικό έναντι του βαρβαρικού τρόπου, της βίαιης επιβολής της θέλησης του ισχυρού στον ανίσχυρο. Με αφορμή την παράσταση των Ικέτιδων απ’ όπου και το απόσπασμα στο οποίο ο βασιλιάς του Άργους Πελασγός απαντά στον κήρυκα των Αιγυπτίων που ήρθε να ζητήσει τις ικέτιδες Δαναΐδες για να παντρευτούν χωρίς τη θέλησή τους τα ξαδέρφια τους, τους γιους του Αιγυπτίου. 

Ο Εποικισμός και η Δημογραφική Αλλαγή στα κατεχόμενα

 

Με αφορμή δημοσιογραφικές  καταγγελίες Τούρκου συνδικαλιστή (του Σενέρ  Ελτσίλ)  ότι η δημογραφική κατάσταση στα κατεχόμενα έχει αλλάξει δραστικά υπέρ των εποίκων  και την απορία του τί είδους εκλογές είναι που γίνονται στα κατεχόμενα αφού οι Τουρκοκύπριοι είναι μόνο μια μικρή μειοψηφία (15% λέει), η Αδούλωτη Κερύνεια έχει να δηλώσει τα ακόλουθα και καλούμε τον κόσμο, και πολιτικούς να σημειώσουν τις παρατηρήσεις μας:

Δωδεκάνησα : Ελληνικότητα και εθνική κυριαρχία

 

Θεοφάνης Μαλκίδης *

Δωδεκάνησα : Ελληνικότητα και εθνική κυριαρχία

Εκδόσεις Περιοδικού Ενδοχώρα 

Στη Μνήμη του αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού Παναγιώτη Βλαχάκου, Χριστόδουλου Καραθανάση, Έκτορα Γιαλλοψού, πεσόντων στα Ίμια (1996), και Κωνσταντίνου Πανανά, Αναστασίου Τουλίτση και Ελευθερίου Ευαγγέλου, πεσόντων στην Κίναρο (2016).

Ο Ηρόδοτος, της Αλικαρνασσού και του Αιγαίου, της Ιωνίας και της Δωδεκανήσου, της γης και της θάλασσας, ζώντας και δημιουργώντας σε έναν τόπο ταυτισμένο με τη θάλασσα και με τα χιλιάδες νησιά της να την περιβάλλουν και να τα περιβάλλει, διατυπώνει τη μοναδικής αξίας και ουσίας παραδοχή: «Έχουμε γη και πατρίδα, όταν έχουμε πλοία και θάλασσα»! Μιλά, δηλαδή, μεταξύ των άλλων, για την κυριαρχία και για τον τρόπο επιβολής και εδραίωσής, αλλά και αντίστασης σε κάθε επίδοξο κατακτητή. Ενώ στο Θουκυδίδη διαβάζουμε για τον Περικλή που αναφέρεται στο «Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος», αποδίδοντας την ερμηνεία ότι η «θαλάσσια ισχύς» στηρίζεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως, η γεωγραφία, η ανάπτυξη της ακτογραμμής και το χαρακτήρα του λαού.

Μόνο αυτοί που προσπάθησαν πολύ, έχουν δικαίωμα στο παράπονο.

 

 Μόνο αυτοί που προσπάθησαν πολύ, έχουν δικαίωμα στο παράπονο.

Το φαινόμενο του κρυπτοχριστιανισμού στην Τουρκία

Γιώργος Παπαθανασόπουλος
Κρυπτοχριστιανοί στη σύγχρονη Τουρκία, 8 διηγήματα με βάση την αλήθεια
Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2023

Της Θεοδώρας Ιωαννίδου Καρακουσόγλου* από το Άρδην τ. 130-131

Καλημέρα σας. Ευχαριστώ θερμά τον Σύλλογο Ελλήνων Χημικών για τη φιλοξενία. Ευχαριστώ επίσης τον φίλο, Γιώργο Παπαθανασόπουλο, που μου έδωσε την ευκαιρία να μιλήσω για το βιβλίο του Κρυπτοχριστιανοί στη σύγχρονη Τουρκία. Το βιβλίο αυτό, δεδομένης της ποντιακής καταγωγής μου, αποτελεί απόδοση φόρου τιμής και στους δικούς μου προγόνους. Η γιαγιά μου γεννήθηκε σε χωρίο της Χαλδίας, που είχε, πέραν των φανερών, και κρυφούς χριστιανούς. Το θέμα είναι βεβαίως ανεξάντλητο και μόνο μερικώς θα καλυφθεί.

Κατεχόμενα: Θέλουν να ξεριζώσουν ιστορία και πολιτισμό

Από τον Φιλελεύθερο

Το  μέγεθος της καταστροφής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, 50 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί με ακρίβεια. Κι αυτό  γιατί μεγάλος αριθμός ορθόδοξων αλλά και άλλων χριστιανικών μνημείων βρίσκονται εντός στρατοπέδων του τουρκικού στρατού, στρατιωτικών ζωνών ή στη νεκρή ζώνη και είναι απροσπέλαστα.

Ο «ειρηνοποιός» Αμπντί Ιπεκτσί, το Αιγαίο, η Θράκη και η Κύπρος

 

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Ο «ειρηνοποιός» Αμπντί Ιπεκτσί, το Αιγαίο, η Θράκη και η Κύπρος

Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι σχεδιάζεται μια πολιτική για μια ψευδεπίγραφη ελληνοτουρκική φιλία και προσέγγιση, η οποία όμως, από τη μία, συνομιλεί με τον Ερντογάν και τους οραματιστές της εισβολής στον Έβρο και το Αιγαίο («σχέδιο Βαριοπούλα», «Στρατηγικό Βάθος», «Γαλάζια Πατρίδα» κ.λπ.) και, από την άλλη, αποκλείει τους λαούς της Τουρκίας, όπως οι Κούρδοι, οι οποίοι αγωνίζονται για την ελευθερία τους.

Ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων;

ΑΞΙΖΕΙ ίσως να τύχει ενδελεχέστερων σχολιασμών εκείνη η μεγαλορρημοσύνη την οποία εξεστόμισε 16η Αυγούστου στο ΡΙΚ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Είχε πει: «Η απόφαση της Λευκωσίας να επιτρέψει τη συμμετοχή του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν στο επόμενο άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις 29 Αυγούστου, αποτελεί στρατηγική κίνηση, υψηλής πολιτικής αξίας»...

Δίνουν «ψίχουλα» στην Κυρά της Χειμάρρας!

 

Το ελληνικό κράτος ανταμείβει την 93χρονη Ερμιόνη Μπρίγκου με 170€, την ώρα που το καθεστώς Ράμα απειλεί να ισοπεδώσει το ταφικό μνημείο των έξι Ελλήνων ηρώων του ’40 που βρίσκεται στον κήπο της

Ο Μάνος Χατζιδάκις στο Καστελλόριζο!

 

Ἡ Ἐκκλησία

 

 

 

Ὁ Χριστιανισμὸς προϋποθέτει κοινὴ ζωή. Οἱ χριστιανοὶ ὀφείλουν νὰ θεωροῦν ἀλλήλους «ἀδελφοὺς» (πράγματι αὐτὸ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ πρῶτα ὀνόματά τους), μέλη μιᾶς κοινότητας, στενῶς συνδεδεμένα μεταξύ τους. Καὶ γι’ αὐτὸ ἡ ἀδελφικὴ ἀγάπη πρέπει νὰ ὰποτελεῖ τὸ πρῶτο σημεῖο καθὼς καὶ τὴν πρώτη ἀπόδειξη τῆς μαρτυρίας αὐτῆς τῆς κοινότητας. Ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ ποῦμε : ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι κοινότητα, ἑταιρεία, ἀδελφότητα, «κοινωνία». Θεωρούμενος ὡς μία πρώτη προσέγγιση, ἕνας τέτοιος ὁρισμὸς μπορεῖ νὰ μᾶς βοηθήσει πολύ. Ἀλλὰ εἶναι φανερὸ ὅτι πρέπει νὰ τὸν προσδιορίσουμε καὶ νὰ τὸν χαρακτηρίσουμε καλλίτερα, διότι ἀποσιωπᾶ ἕνα καίριο στοιχεῖο. 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: “Αγροφιλία – Αρχαιοφιλία – Η ύπαιθρος στο νέο αιώνα – Η περίπτωση της Ελλάδας”

Αντί μνημοσύνου οι γυναίκες του συνεταιρισμού “ΓΑΙΑ Αγροτουριστικός 

Συνεταιρισμός Γυναικών Τριγώνου Έβρου” αποχαιρέτησαν τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 κοινοποιώντας την ομιλία που πραγματοποίησε στο τριήμερο εκδηλώσεων 

που διοργάνωσαν το 2017 στο Σπήλαιο Έβρου.

«ΓΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΧΩΡΟΓΡΑΦΙΚΟ, ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ».

Στην ανάρτησή τους αναφέρουν πως “Ήταν χαρά και προνόμιό μας να 

έχουμε κοντά μας όλα αυτά τα χρόνια μία τόσο σπουδαία προσωπικότητα”.

Ομογενής από την Αυστραλία αγωνίζεται για την προβολή της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού

 

                                                          Ομογενής από την Αυστραλία αγωνίζεται για την προβολή της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού

50 χρόνια εισβολής και κατοχής: Η αμηχανία των επισήμων και η ιστοριογραφία γύρω από το 1974

του Πέτρου Παπαπολυβίου* από το Άρδην τ. 130-131 που κυκλοφορεί στα περίπτερα

Η συμπλήρωση φέτος πενήντα χρόνων από το χουντικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, κατά συγκυρία, ακολουθεί τη διακοσιοστή επέτειο από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης και τα εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή που τίμησε ο Ελληνισμός, εντός και εκτός Ελλάδας, το 2021 και το 2022. 

Συγγράμματα του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

 

 

(Παραλλήλως τῆς χρονολογίας τῶν συγγραμμάτων παρατίθενται οἱ σύγχρονες ἐκδόσεις).

Δέκα Λόγοι Ἐκκλησιαστικοί διά τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, ἐν Ἀθήναις 1885.

Λόγοι ἐκκλησιαστικοί, ἐν Καΐρῳ καί Ἀλεξανδρείᾳ 1885-1890.

Περί τῶν Ἱερῶν Συνόδων καί ἰδίως περί τῆς σπουδαιότητος τῶν δύο πρώτων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ 1888.

Ζητείται οικογένεια με παιδιά για μετεγκατάσταση στη Φουρνά Ευρυτανίας

 

Ζητείται οικογένεια με παιδιά για μετεγκατάσταση στη Φουρνά Ευρυτανίας

Η αγγελία ……και τα κίνητρα που παρέχονται!!!

 

Στη Φουρνά Ευρυτανίας αναζητούν μία και περισσότερες οικογένειες με παιδιά που να θέλουνε να μετακομίσουν στο χωριό και να εγγράψουν τα παιδιά τους στα σχολεία. 

Το χωριό διαθέτει νηπιαγωγείο , δημοτικό,  γυμνάσιο και λύκειο και απέχει 40 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι……….

Για τον Χρήστο Γιανναρά

 

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Για τον Χρήστο Γιανναρά

 

Με τον καθηγητή Χρήστο Γιανναρά συναντηθήκαμε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όταν φοιτητής παρακολούθησα ένα μάθημά του (και στη συνέχεια βεβαίως πολλά ακόμη) . Είχα ακούσει αρκετά, είχα διαβάσει άλλα τόσα και αυτή η επαφή και στη συνέχεια  η συζήτηση, ο διάλογος  μαζί του ήταν  ένα ξεχωριστό  ταξίδι.  

Όπως ήταν ομολογουμένως και  ξεχωριστή η διαδρομή του στη μεταπολιτευτική περίοδο και ειδικότερα η κριτική αλλά και ο έπαινος που δέχτηκε για τα έργα του, καθώς και  τα εμπόδια που βρήκε μπροστά του για να γίνει καθηγητής στο Πάντειο.

Με τον Γιανναρά ταξίδεψα σε μονοπάτια και λεωφόρους οντολογίας και μεταφυσικής,  θρησκείας, πολιτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας, διαβάζοντας, αναλύοντας, ζώντας την  «Οντολογία της Σχέσης»,  την « Ελευθερία του Ήθους», τον  «Ορθό λόγο και την  κοινωνική πρακτική», το « Σχόλιο στο Άσμα Ασμάτων». Αναζήτησα ( και βρήκα ) απαντήσεις σε ζωτικά ερωτήματα για το έθνος μας και την επιβίωσή του («Πολιτιστική Διπλωματία – Προθεωρία ελληνικού σχεδιασμού»),  για την Ορθόδοξη εμπειρία και το δυτικό μόρφωμα («Ορθοδοξία και Δύση» ), ανακάλυψα μέσα από τα κείμενά του  σπουδαία κομμάτια της κληρονομιάς μας με εμφανή εφαρμογή στο παρόν, από τον Ηράκλειτο (  «καθ’ ότι αν κοινωνήσωμεν, αληθεύομεν, α δε αν ιδιάσωμεν, ψευδόμεθα»),  μέχρι τον Άγιο  Γρηγόριο Παλαμά  της κάθαρσης από τα ψυχοκτόνα πάθη, της άσκησης, της νήψης.

Σκέφτηκα και ένιωσα με «το Πρόσωπο και τον  Έρωτα» και τις «Έξι φιλοσοφικές ζωγραφιές»  του, ότι είναι ο προσφορότερος όρος για την θέληση, για τη σχέση όχι ως ιδιότητα του υποκειμένου, αλλά ως τρόπο υπάρξεως αποτελεί ο «έρως» της ελληνικής γλώσσας, αλλά και της παγκοσμιότητας,  ο «έρως», του Πλάτωνα, αλλά και του  Άγιου Μάξιμου του Ομολογητή.

Αισθάνθηκα την ιερότητα και κατανόησα τη σπουδαιότητα του «προσώπου», την  ετερότητα του Ελληνισμού, της Ελληνικότητας, της Ορθοδοξίας,  έχοντας ως βάση τις επιρροές, τις  αφετηρίες του Γιανναρά: ο Ηράκλειτος, ο Άγιος  Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος  Ιωάννης ο Δαμασκηνός, για  τον οποίο έγραψε ότι «ήταν ο μεγαλύτερος αριστοτελιστής μέσα στην Ιστορία» , ο Άγιος Αθανάσιος Πάριος,  ως « η γνήσια έκφραση της λαϊκής μη αλλοτριωμένης ορθοδοξίας».

Με τον Χρήστο Γιανναρά βρεθήκαμε και μιλήσαμε σε κοινές εκδηλώσεις, πραγματικά μεγάλη τιμή για μένα και ανταλλάξαμε σκέψεις και ιδέες τόσο στην δημόσια σφαίρα, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

Συμφωνήσαμε για το μεγαλείο, για  το βάρος, για το φορτίο του  Ελληνισμού και για  το βίωμα και την εμπειρία που ονομάζεται Ορθοδοξία,  για τη δύναμη της παράδοσης, για  την αντίσταση και τον καθημερινό αγώνα, αλλά  διαφωνήσαμε σε ορισμένες  προσεγγίσεις του για την  πίστη μας, για ό,τι  ονόμασε «τέλος της Ελλάδας», για τον  «ύμνο» στον Ερντογάν, για όσα δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να δει και να ακούσει πρεσβεύοντας τις δικές του  απόψεις.  

Θαύμασα τη στάση του όταν συζητήσαμε για τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας και του Πόντου και ανταλλάξαμε απόψεις όταν  ήταν ομιλητής  στις εκδηλώσεις για την  19ης Μαΐου  και ήθελε να γνωρίζει, να μαθαίνει…..

Ταυτίστηκα  όταν (και ) με τις επιφυλλίδες του αναφέρθηκε στους θεσμούς της Ελλάδας και ειδικότερα στις ένοπλες δυνάμεις, στη Δικαιοσύνη, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών,  στους πρυτάνεις, στους  διπλωμάτες και επιστήμονες που δεν αντέδρασαν για να αντιστρέψουν τις κοινωνικές συνθήκες που επέβαλαν στην Ελλάδα την επιτροπεία και την ομηρεία από το  Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση και μένουν μαζί με  «...ολόκληρη την  ελλαδική κοινωνία βουβή μπροστά στο έγκλημα, με απολύτως νεκρωμένα τα αισθητήρια αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας, δίχως την παραμικρή επίγνωση «πού πατά και πού πηγαίνει»....».

Επιδοκίμασα  το 2019 τη θέση του όταν λίγες ημέρες πριν η Βουλή κυρώσει τη λεόντειο και κυριολεκτικά εις βάρος μας  «Συμφωνία» των Πρεσπών, εξέφρασε  την αντίθεσή του με το άρθρο «Ολοταχώς προς τη συμφορά», αλλά είχα διαφορετική θέση όταν έγραψε ότι «η Ελλάδα πέθανε και τη σκοτώσαμε εμείς…».

Αυτή ήταν όμως (μεταξύ των πολλών άλλων) η συμβολή του Χρήστου Γιανναρά στην καθημερινότητά μας, αλλά και στα πιο σύνθετα, στα πιο μείζονα, στα πιο σημαντικά. Η ικανότητά του να σε κεντρίζει, να ψάχνεις, να αναζητάς, να γνωρίζεις, να μαθαίνεις, να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, είτε συμφωνώντας είτε διαφωνώντας…..

Ο Χρήστος Γιανναράς έφυγε για το επέκεινα. Η παρακαταθήκη του μοναδική,  πλούσια και ξεχωριστή και ειδικώς αυτή  που αφορά  τα γραπτά και τις παρεμβάσεις του, τις ομιλίες και τη στάση- πρότυπο ζωής. Ας είναι ό,τι   άφησε στην παρούσα ζωή μία σημαντική μαρτυρία ενός  διανοουμένου, ο οποίος, παρόλα  τα ανθρώπινα λάθη, κατόρθωσε να  (δια)μορφώσει το λαό και να δώσει, όσο ήταν εφικτό, ελπίδα και όραμα.

Καλό Παράδεισο και Καλή Ανάσταση αγαπημένε μας δάσκαλε Χρήστο Γιανναρά !

 

Για τη Ζουράφα, για την εθνική μας κυριαρχία στο Αιγαίο

 

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Για τη Ζουράφα, για την εθνική μας κυριαρχία στο Αιγαίο. 

Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά 

Η συνέντευξη έχει και τουρκικούς υπότιτλους για όσους στη γειτονική χώρα θέλουν να διαβάζουν και να ακούν και κάτι άλλο εκτός από τον Ερντογάν και τους Γκρίζους Λύκους, αλλά και για όσους στην Ελλάδα επιθυμούν να ενημερώνουν....... 

Ελευθέριος Χανδρινός : ένας ακόμη Ήρωας της Κύπρου το 1974

 

Το βάρος της εθνικής ήττας που σημειώθηκε το 1974, με την παράνομη κατοχή της Κύπρου από τους Τούρκους, μοιραία επισκίασε και όσους ηρωικά πολέμησαν εκείνες τις ημέρες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ελευθέριος Χανδρινός.

Ακόμη και ένας

 

«Αὐτὸ ὅπου μᾶς φοβερίζεις, νὰ μᾶς κόψεις καὶ κάψεις τὰ καρποφόρα δένδρα μας, δὲν εἶναι τῆς πολεμικῆς ἔργον,  διότι τὰ ἄψυχα δὲν ἐναντιώνονται εἰς κανένα, μόνον οἱ ἄνθρωποι ὅπου ἐναντιώνονται, ἔχουνε στρατεύματα καὶ σκλαβώνεις, καὶ ἔτσι εἶναι τὸ δίκαιο τοῦ πολέμου.