Παρουσίαση βιβλίου για τη Σμύρνη

Παρουσίαση βιβλίου για τη Σμύρνη
στην Αλεξανδρούπολη


Ο Σύλλογος Καππαδοκών Νομού Έβρου «Οι Τρεις Ιεράρχες», οι εκδόσεις Καστανιώτη και τα Βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Θεόδωρου Δεύτου “Σμύρνη, συγνώμη”, που θα πραγματοποιηθεί στις 19 Σεπτεμβρίου 2009 και ώρα 19:30, στην αυλή του βιβλιοπωλείου ( Βενιζέλου 41, Αλεξανδρούπολη, τηλ. 25510-23050).


Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Φάνης Μαλκίδης, δρ κοινωνικών επιστημών και ο συγγραφέας.


Ο Θεόδωρος Δεύτος γεννήθηκε στο Περιστέρι Πωγωνίου Ιωαννίνων το 1957. Αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1980. Σήμερα εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Προηγούμενα έργα του είναι ‘Ο ηπειρωτικός γάμος’ (2004), ‘Μη ρωτάς γιατί’1947-1956 (2006).

The HELLENIC GENOCIDE. Η Γενοκτονία των Ελλήνων

To the Greeks of Smyrna, 87 years after their expulsion

Fanis Malkidis

The rise of Turkish nationalism with the rise of the Neo Turks to power, along with the economic interests of Germany in the Ottoman Empire, led to a systematic persecution of the Greek minority between the years 1913-1924. One million of a total 2.65 million Greeks that lived in the Ottoman Empire in 1914, were murdered thus bringing to an end the multi-century presence of Greeks in the Ottoman Empire.

The final phase occurred during August of 1922. On the 13th of August 1922, a counter attack was launched by Mustafa Kemal who had already signed pacts of friendship and collaboration with Soviet Russia, the three Soviet Republics of the Caucasus, as well as France and Italy. On the 27th of August, the Turks entered Smyrna and began the arson and destruction of the Greek element. George Horton the American Consul General at Smyrna wrote… “nothing was spared with regards to the atrocities, the debauchery, the cruelty and the fury of human passion”. Twenty five thousand (25.000) Greeks were lost in the fire, while between the interval from the 27th of August till the 4th of September 1922 alone, the Turks murdered 50.000 Greeks. On the 28th of August 1922 the Metropolitan of Smyrna Chrysostomos was publicly and brutally murdered, and with him a further 342 clergymen of the Metropolis of Smyrna. They were all tortured first before their eventual murders. The murder and the expulsion of the Greeks, followed the destruction of every trace of Greek presence, something which is symbolic of the fire at Smyrna.

Approximately 1.5 million Greeks were forced to flee as refugees and arrive in Greece, leaving behind them 1 million dead and thousands missing. As Dido Sotiriou writes…“They set fire to Smyrna…hundreds of thousands of people beset by fear, all ran and descended on the shore which now resembled a black river… from one angle it resembled a beach, from another a site for slaughter”. In another of her works she writes, “they were being chased, running for their lives from the Turkish sword and the fire of war. There comes a tragic moment in one’s life when one considers by chance the opportunity to abandon everything they have, their homeland, their past, and to leave, breathless and yearning for some certainty elsewhere. ….One and a half million agonies and economic problems embarking upon Greece with a message written across their chests saying: “Refugees!” ….Without a homeland, without work, without a home….”.

The American Ambassador to Turkey Henry Morgenthau Snr compares the refugees with the 26.000.000 men, women and children who had suddenly and unforeseenly reached the harbours of the USA.

When the Lausanne Conference began on the 1st of November 1922, there were still 300,000 Greeks in Constantinople and her outskirts, as well as Imvros and Tenedos. There were also 400,000 Greek speaking Muslims living in the Pontus region, people who were exempt from the Exchange. The majority left with the ensuing compulsory Exchange of Populations between Greece and Turkey, and the others expelled in 1942, 1955 and 1964, leaving a small number of Greek who today live in the Pontus.

The expulsion of the Greeks by the Neo Turks, and Mustafa Kemal who in particular unleashed his own fury against the Greeks, constitutes one of the biggest crimes in not only Greek history but history in general. .The genocide of the Greeks is a question which has remained on the side lines for many years. It’s a political question which has international relevance with regards to the obligation of states and the international community to acknowledge genocide and in turn repair damages caused.

On the other side, the modern Turkish state must be prepared to acknowledge responsibility in the crime, without resorting to propaganda in denying it. People in general and in particular Greeks who lost thousands of their loved ones, have the right to remember and to demand recognition from the guilty parties for the crimes and injustices that were committed at their expense. .



Φάνης Μαλκίδης
Η καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού και η επιστροφή της μνήμης και της αλήθειας.

Στους Έλληνες της Σμύρνης, 87 χρόνια μετά την εκδίωξή τους

Η άνοδος του τουρκικού εθνικισμού με την άνοδο των Νεότουρκων στην εξουσία καθώς και οικονομικά συμφέροντα συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με την οικονομική διείσδυση της Γερμανίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν σε συστηματικούς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου που διήρκεσαν από το 1913 ως το 1924. Ένα εκατομμύριο Έλληνες από τους 2650.000 που ζούσαν το 1914, δολοφονήθηκαν και μαζί τους δολοφονήθηκε η μακραίωνη του ελληνικού πολιτισμού.
Το τελευταίο μέρος του ανθρώπινου δράματος παίζεται τον Αύγουστο του 1922. Στις 13 Αυγούστου 1922, αρχίζει η επίθεση του Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τη σοβιετική Ρωσία, τις τρεις σοβιετικές Δημοκρατίες του Καυκάσου, και με τη Γαλλία και Ιταλία. Στις 27 Αυγούστου, οι Τούρκοι μπαίνουν στη Σμύρνη και αρχίζει ο εμπρησμός της και η καταστροφή κάθε ελληνικής παρουσίας . Εκεί, όπως σημειώνει ο πρόξενος των ΗΠΑ George Horton «δεν έλειπε τίποτε σχετικά με τη θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη τη μανία του ανθρώπινου πάθους». Εικοσιπέντε χιλιάδες (25.000) Έλληνες χάθηκαν στην πυρκαγιά, ενώ μόνο το διάστημα από 27 Αυγούστου μέχρι 4 Σεπτεμβρίου 1922 δολοφονήθηκαν 50.000 Έλληνες. Στις 28 Αυγούστου 1922 κατακρεουργήθηκε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, και μαζί του 342 κληρικοί της Μητροπόλεως Σμύρνης και των περιχώρων οι οποίοι πρώτα βασανίστηκαν. Τη δολοφονία, την εκδίωξη των Ελλήνων, ακολούθησε η καταστροφή κάθε ίχνους ελληνικής παρουσίας, αυτό άλλωστε υποδηλώνει η φωτιά στη Σμύρνη.
Περίπου 1,5 εκατομμύριο Έλληνες αναγκάστηκαν να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους 1.000.000 νεκρούς και χιλιάδες αγνοούμενους.
Γράφει σχετικά η Διδώ Σωτηρίου: «Βάλαν φωτιά στη Σμύρνη…εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος, τρελός από φόβο, αρχίνησε να τρέχει…και να ξεχύνεται στη παραλία σαν μαύρο ποτάμι…μπρος θάλασσα και πίσω σφαγή». Και σε άλλο έργο της η ίδια γράφει: «…βάλθηκαν να τρέχουν να φεύγουν κυνηγημένοι απ΄ το τούρκικο μαχαίρι και τη φωτιά του πολέμου. Έρχεται μια τραγική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου, που το θεωρεί τύχη να μπορέσει να παρατήσει το έχει του, την πατρίδα του το παρελθόν του και να φύγει, να φύγει λαχανιασμένος αποζητώντας αλλού τη σιγουριά. ….Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπαρκάρανε στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: «Πρόσφυγες!» ….Χωρίς πατρίδα χωρίς δουλειά χωρίς σπίτι….».
Ο πρέσβης των ΗΠΑ Η. Morgenthau παρομοιάζει τους πρόσφυγες αυτούς με 26.000.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά οι οποίοι είχαν ξαφνικά και απρόσμενα φτάσει στα λιμάνια των ΗΠΑ. Όταν άρχισε ή Συνδιάσκεψη της Λωζάννης την 1η Νοεμβρίου 1922 έμεναν ακόμα στην Κωνσταντινούπολη και στα περίχωρά της, καθώς και στην Ίμβρο και την Τένεδο περίπου 300.000 Έλληνες και στον Πόντο ελληνόφωνοι αλλά σαν μουσουλμάνοι μη ανταλλάξιμοι, άλλες 400.000. Οι περισσότεροι έφυγαν με την ελληνοτουρκική συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών και άλλοι στους διωγμούς που ακολούθησαν το 1942, το 1955 και το 1964 και σήμερα μένουν μόνο ο άγνωστος αριθμός ελληνόφωνων στον Πόντο.
Η εκδίωξη των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος στράφηκε με ξεχωριστή μανία εναντίον του Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία. Η γενοκτονία των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα το οποίο παρέμεινε στο περιθώριο για πολλά χρόνια. Είναι ένα πολιτικό ζήτημα και η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση των κρατών και των διεθνών οργανισμών να αναγνωρίσουν τη γενοκτονίας και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την βλάβη που υπέστησαν.
Από την άλλη το σύγχρονο τουρκικό κράτος οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τη γενοκτονία των Ελλήνων, χωρίς να κάνει προπαγάνδα. Κάθε λαός και ιδιαίτερα οι Έλληνες οι οποίοι έχουν χάσει χιλιάδες συμπατριώτες τους, έχουν το δικαίωμα στην μνήμη, έχουν το δικαίωμα να απαιτούν με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του.
http://malkidis.blogspot.com

e-mai: malkidis@gmail.com

For the Turkish Consulate in Komotini

Turkish Consulate of Komotini
OUT OF THRACE

Would there be a minority issue in Thrace without the corrosive action of the Turkish Consulate in Komotini?
Everyone knows the real reason behind the numerous problems in the area, but nobody dares to name it explicitly. At the same time, nobody dares to highlight the security issue for the Greek state and the majority, the issue of the democratisation and integration of the minority, as well as the issue of rationalisation and normalisation of political and economic life in Thrace.

Who needs the Turkish Consulate in our city?

- Are there any Turkish nationals in Thrace?
- Are there really so many bureaucratic procedures in place - especially after the abolition of visas for Turkey – that would justify the presence of such a highly-staffed and costly service in Komotini?
- Are there minority rights issues within modern Greece, a member of the EU, which would require the presence of such a "guarantor", e.g. those of the Turkish-occupied Kurdistan?
- Or does the Lausanne Treaty, which Turkey has turned into a piece of toilet paper from the day it was signed, require the presence of its own violator?

The answer is obviously negative to all these questions, as dictated by common sense.

Why is it then that the Turkish Consulate exists in Thrace?

- Is it to maintain a false flag diversion leading our fellow Muslim citizens to form a closed population that refuses to integrate?
- Is it to put in place or manipulate selected minority leaders in order to control the minority?
- Is it to contemplate how to ‘Turkify’ Pomaks and Roma and through this ‘ethnic cleansing’ to create a ‘Turkish minority’?

The local community is well aware of all these, but remains silent.
We all seem to accept the presence of the cat among the pigeons, some due to financial interests, others due to their political aspirations, and some others due to their complacency to the excuse of ‘a competent state’ that supposedly ‘knows what needs to be done’.
However, there is an urgent need for a public, democratic debate on the issue and the Thracian society should be able to express its will. We need a social movement, one that will highlight the real problems of the area that have reached such a fever point that their solution is a necessary condition for progression and survival. This is both on a collective and individual level.
The removal of the Turkish Consulate from Komotini is such a major issue that it should not be allowed to remain hidden under an everlasting silence. If we are a truly civil society, we have the right to freedom of speech and our voices should be heard!


INITIATIVE COMMITTEE
www.proxeneio-stop.org

Οι λάτρεις του Μουσταφά Κεμάλ στην Ελλάδα ξαναχτυπούν. Του Φάνη Μαλκίδη

Είναι γνωστή εδώ και καιρό η αγάπη και η λατρεία πολλών ηγετών και «διανοουμένων» στον Χίτλερ των Ελλήνων στον Μουσταφά Κεμάλ. Οι τιμές στο μαυσωλείο του στην Άγκυρα σε πείσμα νόμων, ερευνών και εκφρασμένης βούλησης του ελληνικού λαού που αναγνωρίζουν τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη γενοκτονία των Ελλήνων και οι αναφορές σε ένα άνθρωπο που θεμελίωσε το φασισμό, είναι πολύ συνηθισμένες στην Ελλάδα.

Σ΄ αυτό το πλαίσιο εξύψωσης του Κεμάλ στην Ελλάδα εντάσσεται και το τελευταίο κρούσμα όταν εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, την ημέρα μνήμης της εκδίωξης του Μικρασιατικού Ελληνισμού, μαζί με την ταινία για το 1922, μοιράστηκε και η ταινία για τον Κεμάλ! Το απόλυτο οξύμωρο (;) μαζί με μία ταινία για ένα τραγικό κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού λαού το οποίο επηρεάζει 87 χρόνια μετά το συλλογικό υποσυνείδητο, να μοιράζεται μαζί με μία ταινία για το δήμιο των Ελλήνων. Μάλιστα ο δήμιος αυτός παρουσιάζεται ως ένας άνθρωπος με συναισθήματα που επηρέασε και καθόρισε τον 20ο αιώνα.

Στο οπισθόφυλλο της ταινίας σημειώνοντας μάλιστα τα εξής: «Η απόλυτη βιογραφία του Μουσταφά Κεμάλ Αταττούρκ που όχι μόνο κατάφερε να επιβιώσει σαν ένα φτωχό ορφανό παιδί, αλλά και να γίνει το πιο δημοφιλές πρόσωπο στη χώρα του, σαν ιδρυτής και πρόεδρος της τουρκικής δημοκρατίας, μετατρέποντας μία διαμελισμένη οθωμανική αυτοκρατορία σε κράτος δυτικού προτύπου, ονομάζοντάς το Τουρκία. Χαρισματικός ηγέτης, του οποίου η μορφή, σύμφωνα με τους σύγχρονους ιστορικούς, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες προσωπικότητες που επηρέασαν καθοριστικά με την παρουσία τους τον 20ο αιώνα. Από τον λαό του ο Κεμάλ προσεέλαβε τον χαρακτηρισμό Ατατούτκ, που σημαίνει πατέρας των Τούρκων. Η ταινία ακολουθεί βήμα προς βήμα τις σημαντικότερες στιγμές στη ζωή του Ατατούρκ, μακριά από τα γνωστά στερεότυπα αι προσπαθώντας να τον εξετάσει από την ανθρώπινη πλευρά του σαν έναν άνδρα γεμάτο φόβους και αδυναμίες».

Παρά τους εξωραισμούς και την προσπάθεια που γίνεται στην Ελλάδα εδώ και χρόνια για την ανάδειξη του Κεμάλ ως ένα προσώπου που θεμελίωσε τη δημοκρατία (!) στην Τουρκία (!), η αλήθεια είναι η «δημοκρατία» αυτή οικοδομήθηκε πάνω σε ανθρώπινες ζωές και δράματα που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, στηρίχθηκε πάνω στα εκατομμύρια των Ελλήνων και άλλων λαών. Ο Κεμάλ μετά το 1919 εξαφανίζει τους ελληνικούς πληθυσμούς, καταστρέφει τον πολιτισμό τους και στηρίζεται πάνω στις περιουσίες τους, προκειμένου να αναπτύξει εθνική οικονομία. Δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη διαιώνιση του δράματος με την ύπαρξη αγνοουμένων και ορφανών. Καλλιεργεί συστηματικά το μίσος στον τουρκικό πληθυσμό και επικεντρώνεται στην άρνηση του καθεστώτος του θύματος για τους ελληνικούς πληθυσμούς αφού τους θεωρεί ξένους στην περιοχή, ενώ παράλληλα τους δίνει τη θέση του θύτη.

Όπως γράφει ο Νίκος Ψυρρούκης, «η προσεκτικότερη μελέτη του κεμαλισμού μάς πείθει ότι πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική θεωρία. Ο φιλοναζισμός και άλλες αντιδραστικές δοξασίες είναι νομοτελειακή εξέλιξη του κεμαλισμού...»
Παρά τις προσπάθειες που γίνονται στην Ελλάδα, ο κεμαλισμός στην Τουρκία και παγκόσμια καταρρέει και κάθε προσπάθεια που γίνεται από ελληνικά μέσα ενημέρωσης και θεσμικά και άλλα κέντρα, ο κεμαλισμός δεν μπορεί να σταθεί άλλο.

Αυτό είναι το μήνυμα που δίνουν χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη που κάνουν μία μεγάλη και ανιδιοτελή προσπάθεια για την οριστική αποκαθήλωση του φασισμού που εκφράζει ο Μουσταφά Κεμάλ.

Ο Φιλλεληνισμός στη Μικρά Ασία. Του Φάνη Μαλκίδη

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση μνήμης και απόδοσης τιμής στον πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζώρτζ Χόρτον και άγνωστο ιαπωνικό πλοίο για τη συμβολή τους στη διάσωση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Καβάλα 13 Σεπτεμβρίου 2009.

Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Θράκης είναι από τα πρωτοφανή εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία. Ύστερα από δεκάδες αιώνες ζωής παρουσίας και προσφοράς ένα σημαντικότατο κομμάτι του ελληνικού έθνους εκριζώθηκε αφήνοντας πατρογονικές εστίες, εκκλησίες, τάφους προγόνων και κατέφυγε στην Ελλάδα, όπου δημιούργησε σωματεία και συλλόγους, φορείς διάσωσης της παράδοσης.
Σε αυτές τις δύσκολες ημέρες για το Μικρασιατικό Ελληνισμό σημαντική και ανιδιοτελή αρωγή προσέφεραν Φιλέλληνες που συνέχισαν τη μεγάλη παράδοση του Φιλελληνισμού, συνεισφέροντας στη σωτηρία διωκόμενων ανθρώπων, γυναικών, παιδιών, ηλικιωμένων. Μία σημαντική μορφή που συνετέλεσε στη σωτηρία των Μικρασιατών και στη συνέχεια με τα βιβλία του στην τεκμηρίωση της γενοκτονίας των Ελλήνων ήταν ο πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζωρτς Χόρτον. Η μαρτυρία του Χόρτον, μέσα από τα βιβλία του «Αναφορικά με την Τουρκία», και «Η κατάρα η Ασίας», μαζί με αυτά του πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία Χένρυ Μοργκεντάου, αποτελούν τεκμήρια διάπραξης του μαζικού εγκλήματος. Η παρουσία της κόρης του, κυρίας Νάνσυ Χόρτον στην εκδήλωση αποτελεί μία υπόμνηση της παρουσίας του πατρός της η οποία δεν πρόκειται ποτέ να λησμονηθεί από τους Έλληνες, ως φιλέλληνα διπλωμάτη και ανθρώπου.
Από την άλλη η αποψινή εκδήλωση μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε και άλλους Φιλέλληνες που έμειναν στο περιθώριο της ιστορίας παρότι με μία συμβολική αλλά και ουσιαστική προσφορά τους, διέσωσαν του συμπατριώτες μας 87 χρόνια πριν στη Σμύρνη. Η παρουσία του εκπροσώπου της πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Ελλάδα μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε και μία άλλη προσπάθεια σωτηρίας των Μικρασιατών την οποία διασώζει ο Τζωρτς Χόρτον, αναφέροντας την μεγαλειώδη προσπάθεια ενός Ιαπωνικού πλοίου. Αυτό όταν βρέθηκε στη Σμύρνη για να φορτώσει εμπορεύματα, ο πλοίαρχός του προτίμησε να τα ρίξει στη θάλασσα και να παραλάβει συμπατριώτες μας προκειμένου να τους σώσει από τους διώκτες τους.
Οι προσπάθειες αυτές που συνετέλεσαν ώστε να μη αφανισθούν περισσότεροι Μικρασιάτες αποτελούν μαρτυρίες ανθρώπινης ψυχής και μεγαλείου, αλλά και παραδείγματα για πολλούς Φιλέλληνες που συνεχίζουν τη μεγάλη αυτή παράδοση σε όλο το κόσμο, συμβάλλοντας στην προώθηση και την αναγνώριση της γενοκτονίας. Είναι αυτοί που έχοντας τέτοια πρότυπα έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία στις ΗΠΑ και προωθούν ανάλογες αναγνωρίσεις και αλλού.
Η Μικρασιατική παράδοση, ο πολιτισμός της Ιωνίας, της Θράκης και του Πόντου είναι παρά πολύ πλούσιος. Το διαπιστώνουμε καθημερινά σε διάφορες εκφάνσεις της πολιτισμικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Με τέτοιες όμως μορφές και ενέργειες γίνεται πλουσιότερος, συμβάλλοντας και στην πολιτισμική εξέλιξη και άλλων λαών.
Κυρία Νάνσυ Χόρτον, κύριε εκπρόσωπε της πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, σας ευχαριστούμε θερμά για τη βοήθεια στους προγόνους μας, σας ευχαριστούμε για τη συμπαράστασή σας στον αγώνα για διεθνοποίηση και αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων.

Εκδηλώσεις για τη Μικρά Ασία στην Καβάλα

Τιμή στον πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζωρτζ Χόρτον και στον εκπρόσωπο της Ιαπωνικής πρεσβείας στην Ελλάδα, για τη συμβολή τους στη διάσωση των Μικρασιατών το 1922.


Εκδήλωση μνήμης και ανάδειξης σημαντικών και άγνωστων ταυτόχρονα στιγμών της ιστορίας της Μικράς Ασίας, διοργάνωσε ο Σύλλογος Μικρασιατών Καβάλας «Μνήμη Μικράς Ασίας», με την υποστήριξη της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Καβάλας- Ξάνθης- Δράμας, της Νομαρχίας Καβάλας, των Δήμων Καβάλας και Φιλίππων και του ΤΕΙ Καβάλας.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του ΤΕΙ Καβάλας με την παρουσία πλήθους πολιτών που κατέκλυσαν το χώρο και πλαισιώθηκε από την ορχήστρα και τη χορωδία του Συλλόγου.

Στην εκδήλωση τιμήθηκαν ο τότε πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζωρτζ Χόρτον- την τιμητική διάκριση παρέλαβε η κόρη του Νάνσυ Χόρτον- και ο εκπρόσωπος της Ιαπωνικής πρεσβείας στην Ελλάδα κ. Sigeru Kikuma, ως εκπρόσωπος του ιαπωνικού λαού, ο οποίος συνέβαλλε, όπως και ο αμερικανός διπλωμάτης στη διάσωση των Μικρασιατών το 1922.

Την εκδήλωση χαιρέτησε ο πρόεδρος του συλλόγου Μικρασιατών νομού Καβάλας, ο Δήμαρχος Καβάλας κ. Σιμιτσής, ο πρόεδρος του ΤΕΙ Καβάλας κ. Μητρόπουλος και ο πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Σικάγο ΗΠΑ κ. Γιώργος Μαυρόπουλος, ο οποίος ήρθε ειδικά για την εκδήλωση στην Καβάλα.

Η κ. Νάνσυ Χόρτον συγκινημένη για την τιμή που απένειμε στο πρόσωπό της ο σύλλογος Μικρασιατών και όλοι πρόσφυγες του νομού Καβάλας, μίλησε για τον πατέρα της, τον πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη, και αναφέρθηκε στη συμβολή του στη διάσωση χιλιάδων Μικρασιατών.

Ο πρώτος γραμματέας της πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Ελλάδα κ. Sigeru Kikuma, ευχαρίστησε τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα τους πολίτες της Καβάλας για την εκδήλωση, και αναφέρθηκε στην παρουσία του ιαπωνικού πλοίου το Σεπτέμβριο του 1922 στη Σμύρνη, συνεισφέροντας στη σωτηρία των Ελλήνων.

Για τους Τζωρτζ Χόρτον και τον Φιλλελληνισμό και τον πλοίαρχο και το πλήρωμα του ιαπωνικού πλοίου που διέσωσαν τους Έλληνες της Μικράς Ασίας, μίλησαν οι Κυριάκος Λυκουρίνος, γραμματέας του Συλλόγου Μικρασιατών Καβάλας και ο Φάνης Μαλκίδης, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών.

Ο Κ. Λυκουρίνος αναφέρθηκε εκτενώς στην προσωπικότητα του Τζώρτζ Χόρτον και στη διαδρομή του ως διπλωμάτης στο οθωμανικό κράτος. Τόνισε τη σημασία που έχει για τους Έλληνες το βιβλίο του «Μάστιγα της Ασίας» και επισήμανε την μεγάλη σημασία της δράσης του που είχε για τη σωτηρία χιλιάδων Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

Ο Φάνης Μαλκίδης αναφέρθηκε στον Φιλλεληνισμό στη Μικρά Ασία, σε άγνωστα περιστατικά της ιστορίας όπου άνθρωποι με κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν τους Έλληνες στις μέρες της καταστροφής και εξιστόρησε το περιστατικό με το ιαπωνικό πλοίο το οποίο έδωσε τη δυνατότητα σε Έλληνες της Μικράς Ασίας να σωθούν και να συνεχίσουν τη ζωή τους στην Ελλάδα.

Για την Καππαδοκία

Speech of G. Mavropoulos for Asia Minor (Kavala - Greece, Sept.13, 2009)

Dear Mrs Nancy Horton

Honorable Mr. Kikuma-Representative of the Embassy of Japan

Distinguished guests -Agapitoi sympatriotes - Πρόσφυγες Μικρασιάτες, Θρακιώτες και Πόντιοι




I am grateful for the invitation Dr.Malkidis extended to me on this special occasion.




During the most tragic events as the painful trauma took place in Smyrna in Sept. 1922, the world experienced once more the worst human behavior and at the same time the best human qualities.




It is important to note, however, the shameful behavior of Greece's allies who for their shelfish political and economic interest stood idle, as spectators, witnessing the human slaughtering, while the Japanese sailors distinguished themselves for their bravery and human compassion to save so many helpless women, children and old men who so desperately tried to escape from the death.




With the same human compassion, the American Consul, the late George Horton, saved so many lives until the last hour when he was forced to leave his post.




Last year in Chicago, we have organized an Academic conference regarding "The Catastrophe in Asia Minor and Pontos". One of the six historians was Dr. Bill Samonides who served as an Associate Director of the Center for U.S.-Japan Relations at Harvard University. Once again, we have heard from Dr. Samonides of the generocity of the people of Japan and their culture who even today spend enormous amount of money in education also in the area of helping others in need, most anywhere in the world.




Mr. Kikuma - we are extremely grateful to the proud people you represent.




Mrs Horton - the Greek people in Greece and in Diaspora are also extremely grateful for what your father and you have done for them.




Speaking of education, I would like to mention that in several US states, there is a school mandate to teach the subject of Holocaust and Genocides which unfortunately, event today, are taking place in some parts of our world. Aim of this mandate is to educate the new generation of students of the tragic events of the past and present and how to prevent them. After all, some of the young people in the Amaerican schools could be the leaders of tommorow. Our organization has teamed up with the Armenian, Jewish and other groups to participate in Social Studies training conferences to present our experience and story. In addition, in the state of Illinois, with the Armenian group, we have been organizing special seminars for High School teachers to educate them on the Armenian and Greek Genocides and to provide them with material, such as the Teaching Unit which is used in their classes -this is an ongoing effort.




On November 7th, we will have the second Academic Conference in Chicago where distinguished Professors/Historians will present papers/articles on the "Asia Minor Castrophe" which we are planning to publish.




Once again thank you for your invitation..



George Mavropoulos
www.pontiangreeks.org

Κείμενο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Με αφορμή την παρουσία του Γ.Α. Παπανδρέου στην Θεσσαλονίκη)

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΡΕΥΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ
ΘΕΛΕΙ ΗΓΕΣΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ
Ο Γ.Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΙΕΖΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΘΕΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΔΙΠΛΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Σε όλα τα ζητήματα στα οποία αναφέρθηκε ο αρχηγός του ΚΚΚΑΣΟΡ Γ.Α. Παπανδρέου όπως ονομάζω την μετάλλαξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προκύπτει υπόλογος ιστορικά. Πρόκειται για τα χαμένα ραντεβού της χώρας, του συστήματος Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες για τα οποία είναι υπόλογος απέναντι στον Ελληνικό λαό και τον κόσμο της Δημοκρατικής παράταξης.
Η ιστορία λέει ότι ο Γ.Α. Παπανδρέου αποτέλεσε έναν από τους πρώτους υπεύθυνους του εκφυλισμού του εγχειρήματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το πρώτο παλιό, το περισσότερο παλιό από τον Τσοχατζόπουλο, τον Σημίτη, τον Βερελή, τον Παπαντωνίου, τον Νεονάκη, τον Τσουκάτο. Αυτό λέει η ιστορία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Η ιστορία δεν παραχαράσσετε. Προσωπικά μου δίνει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να λέω ποιος είναι το παλιό και ποιος όχι σε αυτόν τον χώρο.
Η πρόσφατη ιστορική εμπειρία αλλά και η πραγματικότητα είναι αποκαλυπτική των ΜΕΓΑΛΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΤΟΥ σε όλα τα ζητήματα στα οποία αναφέρθηκε.
Στην «αυτονομία της πολιτικής»! στην «διαφθορά»! στην «διαφάνεια»! στίς «πόλεις»! στην «Βαρκελώνη»! το «πράσινο»! την «παιδεία»! τις «εναλλακτικές πηγές ενέργειας»! την «Εθνική ανάταση»! την «γεωργία»!
Ας μείνουμε στο τελευταίο. Όταν εξαφάνισες την πλέον πλούσια στον κόσμο γαστρονομική γεωργία κινδυνεύοντας να χάσεις και την τυπικότητα, την αυτοχθονία της φέτας, τότε δεν νομιμοποιείσαι να μιλάς. Μιλάς τρόπος του λέγειν γιατί είναι ορατή η λεκτική πενία, η άγνοια των όρων, η απουσία παιδείας και σχεδίου για την αναγέννηση της υπαίθρου.
Θα μείνω σε μια στιγμή της κομματικής ιστορικής μνήμης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που αφορά αυτά τα ζητήματα. Όταν ξέσπασε το φαινόμενο των τρελών αγελάδων σε μία συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η Άννα Διαμαντοπούλου μου είπε «Δικαιώθηκες πάλι». Δικαιώθηκα μεν, όπως και σε πολλά άλλα, η χώρα όμως, οι αγρότες έχασαν το «τραίνο των τροφίμων» όπως το ονόμασα και έμειναν στην παλιά γραμμή Λαρίσης – Βόλου. Αντί για την ειλικρινή συγνώμη, την σιωπή, την παραίτηση, την αποχώρηση - αυτό γίνεται στις δημοκρατίες - ο Γ.Α. Παπανδρέου επιλέγει την θρασύτητα, τον κυνισμό, το ψέμα, τις αντιδημοκρατικές μεθόδους για να καλύψει την ευθύνη, την ενοχή του σε πολλά ζητήματα.
Το δώρο όμως προ ολίγων ετών – προχθές – με την πλαστική σακούλα στον Μπούς κατά την συνάντηση τους είναι δηλωτικό της αληθινής ταυτότητας του, της παρακμιακής εικόνας της χώρας που παρουσίασε διεθνώς, αποκαλυπτικό των σημερινών ψεμάτων και της ανερυθρίαστης υποκρισίας. Δεν του δώρισε ούτε Έλαιον Κρήτης, Μεσσηνίας, Αργολίδος, Ελληνικόν Έλαιον 2004, μαστίχα Χίου, μαυροδάφνη Πατρών και πολλά άλλα κοσμήματα. Έμεινε στην πλαστική σακούλα του Duty Free. Αναφέρομαι σε αυτά στο βιβλίο μου «Αγροφιλία». Αλλά η TV μπορεί να προβάλει την εικόνα με την σακούλα.
Η περίπτωση του Γ.Α. Παπανδρέου όχι μόνον ως παρελθόν αλλά και παρόν εισαγάγει ήθη και μεθόδους που προκαλούν μεγάλες παθολογίες στην Δημοκρατία μας.
Τα άλλα κόμματα δεν έχουν μια αναλυτική, επιστημονική και πολιτική προσέγγιση αυτής της περίπτωσης. Στο νέο μου βιβλίο « ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ – Ο Εκφυλισμός Ενός ιστορικού εγχειρήματος» αναφέρομαι και σε αυτήν την παθολογία. Πρόκειται για μια περίπτωση που ρίχνει πολύ χαμηλά τις πολιτικές, διανοητικές, πολιτισμικές και ηθικές σταθερές της δημόσιας ζωής. Όσοι βρίσκονται πίσω από αυτήν δεν προσφέρουν υπηρεσίες στην χώρα και το Έθνος.
Σε καμία Ευρωπαϊκή Δημοκρατική χώρα δεν θα επιτρέπονταν να ειπωθούν τόσο μεγάλα ψέματα, με έναν ολοκληρωτικό τρόπο όπως αυτές τις ημέρες στην Θεσσαλονίκη. Η αποκατάσταση της μνήμης, της αξιοπρέπειας, ενός νέου πολιτικού ήθους, είναι έργο των Ελλήνων Πολιτών και μιας νέας γενιάς αληθινά νέων Πολιτικών, όχι του παλιού, του πολύ παλιού που θέλει με θράσος να παρουσιασθεί ως νέο. Θεωρώντας τους Έλληνες Πορτορικανούς ή υπηκόους Βαλκανικών ναρκοκρατιδίων, προσβάλλοντας τους.
Θα ήθελα όμως να επαναφέρω ένα ζήτημα στο οποίο αναφέρθηκα πριν λίγες ημέρες και στο οποίο ο Γ.Α. Παπανδρέου συνελήφθη επίσης να ψεύδεται. Οφείλει δημόσια, να πει την αλήθεια, όχι ελισόμενος κουτοπόνηρα όπως έκανε στην ερώτηση δημοσιογράφου για το σχέδιο Ανάν και την δική του πρωταγωνιστική παρεμβατική διαπλοκή.
Οφείλει να εξηγήσει στον Ελληνικό λαό γιατί ως υπουργός Εξωτερικών – με απόλυτη επιτροπεία, Πρωθυπουργός στα Εθνικά – πίεζε, επέμενε για την γραμμή της διπλής ονομασίας στο Σκοπιανό; Γιατί αυτή η πίεση έφθανε μέχρι τον καταναγκασμό συναδέλφου του ο οποίος αντιστάθηκε;
Ποιος, ποιοι του υπαγόρευσαν αυτήν την γραμμή; Γιατί δεν την έκφρασε δημόσια ο ίδιος όπως έκανε με το σχέδιο Ανάν αλλά ήθελε να την επιβάλει σε άλλον; Τι δηλώνει αυτή η μέθοδος; Τι σημαίνουν όλα αυτά για την δημοκρατία και την Εθνική κυριαρχία;
Η Ελλάδα στον 21ο αιώνα δεν μπορεί να πορευθεί μέσα στο σκότος και το ψέμα. Θέλει ηγεσία που θα την εμπιστεύονται οι Έλληνες Πολίτες.



Γλυφάδα 14 Σεπτεμβρίου 2009


Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Για το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής

ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ


ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

Ποιο θα ήταν το μειονοτικό θέμα της Θράκης αν έλειπε η διαβρωτική δράση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής; Όλοι γνωρίζουν την πραγματική αιτία πλήθους προβλημάτων στην περιοχή, όμως κανείς δεν τολμάει να την ονομάσει ρητά και ταυτόχρονα να αναδείξει το ζήτημα ασφάλειας για την ελληνική πολιτεία και πλειονοτική κοινωνία, το ζήτημα εκδημοκρατισμού και ένταξης της μειονοτικής κοινωνίας, το ζήτημα εξορθολογισμού και εξομάλυνσης της πολιτικής και οικονομικής ζωής της Θράκης.


Ποιος χρειάζεται το Προξενείο της Τουρκίας στην πόλη μας; - Υπάρχουν Τούρκοι υπήκοοι στη Θράκη;- Υπάρχουν τόσες γραφειοκρατικές διαδικασίες – ιδίως μετά την κατάργηση της βίζας για την Τουρκία – που δικαιολογούν μια τέτοια πολυπρόσωπη και πολυέξοδη υπηρεσία στην Κομοτηνή;- Υπάρχουν μειονοτικά δικαιώματα που, μέσα στη σύγχρονη Ελλάδα της ΕΕ, έχουν ανάγκη έναν τέτοιο «εγγυητή», όπως π.χ. τον βλέπουμε να τα προσφέρει στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν;- Ή μήπως η Συνθήκη της Λωζάνης, που η Τουρκία την έχει κάνει κουρελόχαρτο από την ημέρα της υπογραφής της, χρειάζεται την κηδεμονία του βιαστή της;Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική σε όλα τα παραπάνω, λέει η κοινή λογική.



Ποιος ο λόγος τότε της ύπαρξής του στη Θράκη; - Μήπως η συντήρηση ενός παρακρατικού μηχανισμού που οδηγεί τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας σε γκετοποίηση;- Μήπως η δημιουργία / χειραγώγηση κάποιων μειονοτικών ηγεσιών για τον έλεγχο της μειονοτικής κοινωνίας;- Μήπως η μεθόδευση ενεργειών που εκτουρκίζουν Πομάκους και Ρομά για να δημιουργήσουν μέσα από αυτήν την εθνοκάθαρση «τουρκική μειονότητα»;


Όλα τούτα τα γνωρίζει πολύ καλά η τοπική κοινωνία, μα δεν μιλάει. Άλλοι λόγω οικονομικών συμφερόντων, άλλοι λόγω πολιτικών βλέψεων, άλλοι λόγω εφησυχασμού με το άλλοθι των «αρμοδίων» που δήθεν «ξέρουν τι κάνουν», δεχόμαστε όλοι την παρουσία του λύκου μέσα στο μαντρί.Είναι όμως άμεση ανάγκη να γίνει ένας δημόσιος, δημοκρατικός διάλογος για το ζήτημα και η θρακική κοινωνία να εκφράσει τη βούλησή της. Χρειαζόμαστε ένα κοινωνικό κίνημα που θα προτάσσει τα αληθινά προβλήματα του τόπου, τα οποία έχουν φτάσει σε τέτοιον παροξυσμό, που η επίλυσή τους είναι όρος όχι μόνο συλλογικής αλλά και ατομικής προόδου κι επιβίωσης.


Η απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής είναι ένα τέτοιο μείζον θέμα που δεν μπορεί να σκεπάζεται διαρκώς από σιωπή. Αν είμαστε πράγματι κοινωνία πολιτών, έχουμε λόγο και πρέπει ν’ ακουστεί!



ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣwww.proxeneio-stop.org

Ανακοίνωση της Αδούλωτης Κερύνειας για το Κυπριακό

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ .
ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΣΕ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ 9.09.2009.

Σε τακτική του συνεδρία η οποία έγινε στη Λεμεσό, την Τετάρτη 9.09.2009, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το Κυπριακό και τις εξελίξεις γύρο από αυτό και ανακοινώνει τα ακόλουθα:

Α. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
• Η εκτίμησή μας ότι ήταν λάθος η έναρξη απευθείας συνομιλιών στη βάση που εγίνοντο για 35 χρόνια, δυστυχώς δικαιώθηκε. Ήταν μέγα πολιτικό σφάλμα το οποίο, επαναλαμβάνεται τα τελευταία 35 χρόνια και το οποίο επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα, κάθε φορά, οδηγώντας μας από υποχώρηση σε υποχώρηση, αφήνοντας κεκτημένα στον κατακτητή.
• Το Κυπριακό εκτροχιάζεται όλο και πιο πολύ από τη σωστή του βάση , ως Διεθνές Πρόβλημα στρατιωτικής εισβολής, κατοχής και καταπάτησης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
• Το παράνομο Καθεστώς στα κατεχόμενα αναβαθμίζεται συνεχώς με παράλληλη σταδιακή αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας
• Μέσα από τις διαδικασίες που ακολουθούνται και το περιεχόμενο που τους δίδεται από τους συνομιλητές , η Διπλωματία μας παροπλίζεται , αυτοεξουδετερώνεται και έχει χάσει τα τεράστια επιχειρήματα που της διαθέτει το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο , ο Καταστατικός Χάρτης του Ο.Η.Ε. , η Οικουμενική Διακήρυξη και οι Συμβάσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ως αποτέλεσμα η Τουρκική Διπλωματία αντί εκείνη να παροπλίζεται, εξαιτίας της κατοχής, έχει αποενοχοποιηθεί για την κατοχή και έχει την πρωτοβουλία και μάλιστα με τρόπο που στο Διεθνές σκηνικό μας παρουσιάζει επιτυχώς, ως υπαίτιους για την καθυστέρηση στην εξεύρεση λύσης.
• Ο Ευρωπαϊκός Παράγοντας από καταλύτης για σωστή λύση , σε συμμαχία με τους συνοδοιπόρους των Τούρκων Βρεττανούς και Αμερικανούς, από καταλύτης για σωστή λύση εξελίσσεται σε καταλύτη για επιβολή της Τουρκικής λύσης, που δεν είναι τίποτε άλλο από την νομιμοποίηση των κατοχικών δεδομένων, σε βάρος των Δικαίων του Κυπριακού Λαού.
• Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της πορείας είναι ξεκάθαρα προβλεπτό:
 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είτε θα υποχρεωθεί να ξεπουλήσει τα Κρατικά και Ανθρώπινά μας Δικαιώματα, είτε θα υποχρεωθεί να αρνηθεί την υποταγή προς την οποία έντεχνα σπρώχνεται , με αποτέλεσμα οι εχθροί μας να εξασφαλίσουν το άλλοθι για το οποίο εργάζονται, για να αρχίσουν ανοικτά πλέον να συναλλάττονται με το παράνομο Καθεστώς στα κατεχόμενα ως τον ισότιμο συναίτερο στην
Κύπρο , χωρίς να έχει επιτευχθεί λύση, δημιουργώντας νέα τετελεσμένα. Αυτή η δεύτερη εξέλιξη θα είναι εξίσου καταστροφική , όσο θα είναι να υπογραφεί λύση υποταγής και νομιμοποίησης των κατοχικών δεδομένων.

Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων και των κινδύνων που εμπερικλείουν, το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Αδούλωτης Κερύνειας, καλεί την Κυβέρνηση, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Πολιτική Ηγεσία του τόπου να μην επιτρέψουν ολοκλήρωση της διαδικασίας που ξεκίνησε με τις απευθείας συνομιλίες. Να καταγγελθεί η Τουρκική μεθόδευση για νομιμοποίηση των κατοχικών δεδομένων , να διακοπεί η διαδικασία και να αναληφθεί άμεσα η εκστρατεία επανατοποθέτησης και αντιμετώπισης του Κυπριακού σε καθαρά αντικατοχική βάση.

Β. ΕΠΑΝΑΒΕΒΑΙΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΡΥΝΕΙΩΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ.

• Επαναβεβαιώνεται και επαναλαμβάνεται η πάγια διαφωνία του Σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια με τη λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, διότι η επιλογή αυτή :
 Αποτελεί κραυγαλέα αποδοχή του βασικού κατοχικού δεδομένου , που είναι η συγκέντρωση των Τουρκοκυπρίων σε μια ενιαία περιοχή της Κύπρου, ενώ ήταν σκορπισμένοι σε ολόκληρη την Κύπρο. Αυτό αποτελεί βάναυση αλλοίωση του Δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου.
 Δημιουργεί Κράτος για τη μειοψηφία του Πληθυσμού σε βάρος ισάριθμου άλλου ποσοστού του πληθυσμού το οποίο παραμένει προσφυγοποιημένο και χάνει και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία του.
 Θα μας οδηγήσει στην παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου διότι θα νομιμοποιήσουμε μια κατάσταση που είναι προϊόν πολέμου, η οποία θα διαχωρίσει το Λαό στη βάση φυλής και θρησκείας, δηλαδή θα νομιμοποιήσουμε ένα απαρθάϊτ . Θα καταστρατηγηθεί η βασική Δημοκρατική αρχή ότι η πλειοψηφία Κυβερνά και τα δικαιώματα της μειοψηφίας είναι κατοχυρωμένα και όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του Νόμου ανεξάρτητα από φυλή και θρησκεία. Θα δικαιωθεί ο Ετζεβίτ ο οποίος μετά την εισβολή και κατοχή έλεγε ότι το Κυπριακό λύθηκε στο έδαφος. Θα δικαιωθούν η ΤΜΤ και οι δολοφόνοι των Καβάζογλου και Μισιαούλη οι οποίοι επεδίωκαν το γεωγραφικό διαχωρισμό των Ελλήνων και Τούρκων της Κύπρου σε δύο Κράτη.
 Με όλα τα πιο πάνω ως βασικό υπόβαθρο της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, θα αποκλειστεί η επιστροφή και αποκατάσταση των Ελληνοκυπρίων προσφύγων πίσω στα κατεχόμενα διότι κάτι τέτοιο θα εμποδίζει το σχηματισμό και λειτουργία της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Λύση η οποία θα βασίζεται στη βίαιη και μαζική αποξένωση πληθυσμού από τις πατρογονικές του εστίες θα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία εξαρχής.
 Θα υλοποιεί ένα σχέδιο διαμελισμού της Κύπρου που έχει εκπονηθεί μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας από τη δεκαετία του 1950.
 Θα δημιουργεί το Τουρκικό προγεφύρωμα μέσω του οποίου η Τουρκία θα θέσει υπό το στρατηγικό έλεγχό της , ολόκληρη την Κύπρο. Αυτό δεν μπορεί να το πράξει ενόσω ευρίσκεται εδώ ως κατοχική δύναμη. Μόλις όμως πάρει την έγκρισή μας για το έγκλημα το οποίο έκαμε σε βάρος μας τότε θα είναι ελεύθερη να προωθήσει τα άλλα της επεκτατικά σχέδια σε βάρος μας. Γιαυτό διψά για την υπογραφή μας διότι χωρίς αυτήν τα σχέδιά της δεν μπορούν να προχωρήσουν.

• Οι πρόσφυγες από την Επαρχία Κερύνειας , δικαιούνται και απαιτούν :
 Να επιστρέψουν και να επανεγκατασταθούν πίσω στα χωριά και τις πόλεις τους, ελεύθερες και απαλλαγμένες από Τούρκους κατακτητές και Τούρκους και Ευρωπαίους έποικους, σε ολοκληρωμένες κοινότητες με κοινοτικό ιστό, δάσκαλο και παπά.
 Να ξανα-αναλάβουν την αξιοποίηση και εκμετάλλευση των περιουσιών τους , ως αφέντες και ισότιμοι πολίτες του ενός και ενιαίου , Δημοκρατικού Κυπριακού Κράτους.
• Ως εκ τούτου οι Κερυνειώτες πρόσφυγες :
 Απορρίπτουν τα διάφορα σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και σύμφωνα με τα οποία συζητείται η επιστροφή τους υπό Τουρκοκυπριακή Διοίκηση ως μια μικρή μειοψηφία, αν όχι μονάδες, ανάμεσα σε χιλιάδες Τούρκους και Ευρωπαίους έποικους , με κουτσουρεμένα πολιτικά Δικαιώματα , ξεκομμένοι από τους υπόλοιπους Έλληνες της Κύπρου , «πεταμένοι» στο έλεος της Τουρκικής βουλιμίας , όπως συνέβει με τους Κωνσταντινοπολίτες , τους Ιμβριους και τους Τενεδιούς. Από τη στιγμή , δε, που ο στόχος της Τουρκίας ήταν, είναι και θα είναι μια αμειγώς Τουρκική Ζώνη, για τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες που θα τους επιτραπεί με μια λύση να επιστρέψουν για λόγους εντυπώσεων και για να διευκολυνθεί η εξασφάλιση της έγκρισης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την εκδίωξη τους.
 Απορρίπτουν το σενάριο ότι τάχα θα έχουν δικαίωμα επιλογής, κατά πόσον θα θέλουν να επιστρέψουν , ή αν θα θελήσουν να αποζημιωθούν. Πρόκειται για ανήθικο σενάριο διότι θα τίθεται στον πρόσφυγα το δίλημμα , είτε να επιστρέψει για να ζήσει με κουτσουρεμένα Ανθρώπινα, Πολιτικά και άλλα Δικαιώματα, μέσα στο στόμα του Λύκου, ( διότι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία θα είναι ένα στόμα του Λύκου και αυτό δεν το λέμε εμείς. Το ομολόγησε ωμά και χωρίς ντροπή ο Πατέρας της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας Γλαύκος Κληρίδης, όταν μάλιστα ήταν και Πρόεδρος της Δημοκρατίας) , είτε να αποζημιωθεί σε τιμές που θα του «ποκόψει» η κατοχή. Θα είναι ωσάν να του υποβάλλεται να επιλέξει αποζημείωση αντί επιστροφής που είναι ο διακαής του πόθος.

• Επαναλαμβάνεται ότι η άρση της κατοχής θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ενιαία και δεν πρέπει το Κυπριακό με κανένα τρόπο να σαλαμοποιείται. Αμμόχωστος , Μόρφου, Καρπασία , Μεσαορία , Κυθρέα είναι όλα κατεχόμενα και η λύση θα πρέπει να επιδιώκεται ενιαία. Επισημαίνεται πως μέσα από τη σαλαμοποίηση του Κυπριακού ελλοχεύει ο κίνδυνος της διάσπασης που αν προκληθεί μέσα από μια τέτοια πολιτική, θα φέρει χειρότερα δεινά από ότι το 1974. Οι διαχειριστές του Κυπριακού έχουν την πλήρη ευθύνη να συμπεριφερτούν υπεύθυνα για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο. Ο Διεθνής Νόμος επιβάλλει όπως κάθε σπιθαμή κατεχόμενης γης επιστραφεί πίσω στους νόμιμους ιδιοκτήτες της. Γιαυτό, η Ηγεσία που κάμνει λόγο για επιστροφή της Αμμοχώστου και της Μόρφου στους νόμιμους κατοίκους των, και δεν ζητεί το ίδιο για κάθε κατεχόμενη περιοχή, θα πρέπει να αναθεωρήσει τη στάση της.
Γ. Μήνυμα στους Τουρκοκύπριους

Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Σωματείου απευθύνει στους Τουρκοκύπριους το ακόλουθο μήνυμα:
• Καλούνται σε κοινό αγώνα για εκδίωξη του κοινού εχθρού, του Τούρκου κατακτητή.
• Καλούνται να αγνοήσουν την ιδέα που τους καλλιεργείται ότι θα παραμείνουν στα σπίτια μας για να ιδρυθεί ξεχωριστό Τουρκικό Κράτος και εμείς να παραμείνουμε για πάντα πρόσφυγες.
• Να σημειώσουν ότι εμείς , τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα έχουμε πάντα το νου και την ψυχή στραμμένα στην κατεχόμενη γη μας και θα περιμένουμε μέχρι που ο τροχός θα γυρίσει για να επιστρέψουμε . Και θα επιστρέψουμε.
• Μέχρι σήμερα, ακόμη και τώρα , εμείς δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε με τους Τουρκοκύπριους. Εξάλλου η Επαρχία Κερύνειας ήταν πριν το 1974 υπόδειγμα ειρηνικής συμβίωσης . Σε εκείνο το καθεστώς θέλουμε να επιστρέψουμε και να συνεχίσουμε από εκεί που εμείναμε. Αυτό όμως δεν θα γίνει δυνατό με λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Γιαυτό τους καλούμε να εργαστούν μαζί μας για τερματισμό της κατοχής και την επιστροφή όλων μας στα σπίτια μας. Άμα γίνει τούτο , τότε εμείς θα γίνουμε η εγγύηση της ασφάλειας ο ένας του άλλου , διότι δεν θα ξαναεπιτρέψουμε να υποσκαφθεί η ενότητα και η ειρήνη μεταξύ μας. Μάθαμε όλοι το μάθημά μας.

Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια.
Λεμεσός 9.9.2009