Μιχάλης
Χαραλαμπίδης 1951-2024
Έκδοση Πολιτιστικού Αναπτυξιακού Κέντρου Θράκης, Ξάνθη 2024,
σελ. 306. ISBN:978-618-5056-06-3
Το βιβλίο, με την επιμέλεια του Βασίλη Αϊβαλιώτη και του Θεοφάνη Μαλκίδη, για τον πολιτικό, συγγραφέα, διανοούμενο και
άνθρωπο Μιχάλη Χαραλαμπίδη αποτελεί την πρώτη συμβολή αποτίμησης της
προσωπικότητάς του και ένας από τους στόχους του είναι να αποτελέσει την απαρχή
αντίστοιχων εκδόσεων καθώς και συζητήσεων, εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών, όπως
είναι το Ίδρυμα που θα φέρει το όνομά
του και γενικώς η ανάδειξη του έργου ενός ξεχωριστού Έλληνα, ενός μοναδικού φίλου, ενός εξαιρετικού
ανθρώπου.
Στο συλλογικό αυτό τόμο περιλαμβάνονται πάνω από διακόσια κείμενα, τα
οποία ήταν οι επικήδειοι αλλά και άρθρα
σε έντυπα και το διαδίκτυο και συνιστούν ένα (μικρό μόνο) δείγμα της απήχησης
που είχε ο εκλιπών στον εθνικό, δημόσιο, συλλογικό βίο.
O Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη
το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη
Θράκη, μετά από τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός.
Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και κοινωνιολογία
στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Στην Ιταλία
θα έρθει σε επαφή με καθηγητές και πνευματικούς ανθρώπους, με εκπροσώπους
πολιτικών και απελευθερωτικών κινημάτων από όλον τον κόσμο, καθώς και με
Έλληνες που σπουδάζουν και έχουν καταφύγει εκεί
διωκόμενοι από το στρατιωτικό καθεστώς.
Ο κύκλος των Ελλήνων της
Ιταλίας, μαζί με άλλους από την Ελλάδα οι οποίοι συμμετέχουν στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό
Κίνημα και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα,
με επικεφαλής τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη θα ονομαστούν στη συνέχεια «Ιταλοί» και θα
αποτελέσουν μία διακριτή πολιτική και μορφωτική
ομάδα στην περίοδο της μεταπολίτευσης.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης συμμετέχει στην επταμελή ομάδα η οποία συνέγραψε την
ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ
(Μόναχο, Αύγουστος 1974)
και αναπτύσσει πλούσια δραστηριότητα για τα εθνικά, διεθνή, κοινωνικά,
αναπτυξιακά ζητήματα (Κύπρο, Γενοκτονία,
Ίμβρο και Τένεδο, Κωνσταντινούπολη, Οικουμενικό Πατριαρχείο, Αιγαίο, Κάτω
Ιταλία, Κούρδοι, Αρμένιοι, Ασσύριοι, ανάπτυξη, αγροτική παραγωγή, τουρισμός κ.ά.)
.
Το 1988 προτείνει την 19η Μαΐου ως ημέρα
μνήμης της Γενοκτονίας, πρόταση η οποία υιοθετήθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το
1994 και τη δημιουργία της πόλης «Ρωμανία» στη Θράκη, η οποία
στηρίχθηκε από 204 βουλευτές όλων των κομμάτων, αλλά δυστυχώς δεν
πραγματοποιήθηκε. Η ιδέα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη για την πόλη μας συγκινεί και
θα είναι πάντα επίκαιρη. Ο Ελληνισμός χρειάζεται μία νέα πόλη που θα συνεχίζει
τις αξίες και τις αρχές που οικοδόμησαν τον πολιτισμό μας και θα ανταποκρίνεται
στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Καθοριστική είναι
η (ιστορική όμως ονομάστηκε)
ομιλία του στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996, ομιλία στην οποία αναφέρθηκε, προέβλεψε, αρκετοί έγραψαν ότι
προφήτεψε, την οικονομική κρίση στην
Ελλάδα: «Στο τέλος του κύκλου το 2004 ή
το 2010 η Ελλάδα, αυτό που ονομάζω
Τουρκομπαρόκ», θα γίνει «Βιλαέτι
ή Γερμανικό Λάντερ».
Εκτός από το Ποντιακό ζήτημα και τη διεθνοποίηση της
Γενοκτονίας, δραστηριοποιείται για την Κύπρο και για το ζήτημα των αγνοουμένων,
αγωνίζεται για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας στη Θράκη, στο Αιγαίο,
τη Μακεδονία, στη Βόρειο Ήπειρο, αναδεικνύει
τους Ελληνόφωνους της Κάτω Ιταλίας.
Γράφει για την ανάπτυξη, τον
αγροτικό και τον τουριστικό τομέα, για τη γαστρονομία, για τις οδικές,
λιμενικές, σιδηροδρομικές υποδομές, (ο ρόλος του στην κατασκευή της Εγνατίας
οδού καθοριστικός), ενώ στο διεθνές περιβάλλον συνεχίζει να αναπτύσσει πρωτοβουλίες για τους
Κούρδους, τους Αρμενίους, τους Ασσυρίους, τους καταπιεσμένους λαούς στην
Αφρική, στη Λατινική Αμερική, στην Ασία. Όλα αυτά μέχρι το απόγευμα της 27ης
Μαρτίου του 2024, όταν φεύγει αιφνιδίως από αυτή τη ζωή.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ένας ενεργός διανοούμενος
ακόμη και λίγες ώρες πριν περάσει στην αιωνιότητα. Ήταν πολυγραφότατος και τα πάνω από τριάντα βιβλία του, τα
οποία μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες,
κοσμούν σήμερα δημόσιες βιβλιοθήκες και ιδιωτικές συλλογές.
Οργάνωνε εκδηλώσεις, συζητήσεις, ομιλίες, εντός και
εκτός Ελλάδος και έθετε τα ζητήματα του Ελληνισμού, των λαών της Μικράς Ασίας
και της ανατολικής Μεσογείου με θάρρος
και παρρησία, γνώση και σκέψη, ανάλυση
και βαθιά πολιτική συγκρότηση, με ευγένεια και εντιμότητα, δημιουργικό και
παραγωγικό λόγο. Χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του τα οποία ήταν αναγνωρισμένα, όπως μπορεί να
διαπιστωθεί από την αποδοχή που είχε (και θα έχει) στον Ελληνισμό και σε
πολλούς λαούς.