Η στοχοποίηση των Τσιλιγκίρ, Γιαϊλαλί, Ζαχαριάδη και Μαλκίδη από την Τουρκία και η θέση της Ελληνικής Δημοκρατίας

Η στοχοποίησή μας από την Τουρκία 

Τις τελευταίες ημέρες και ειδικότερα τις τελευταίες ώρες, με αφορμή τις εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία και όσο πλησιάζει η 19η Μαΐου 2019, γινόμαστε δέκτες <<μηνυμάτων>> για τη δραστηριότητά μας για  τη Μνήμη, την Αλήθεια, το Δίκαιο, την Αποκατάσταση, την Επανόρθωση, την Παραδοχή της Ευθύνης.

Πομπός των  σχετικών <<μηνυμάτων>> είναι η Τουρκία, κράτος και παρακράτος και δέκτες  οι Ταμέρ Τσιλιγκίρ, Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί , Γιώργος Ζαχαριάδης και Θεοφάνης Μαλκίδης. 

Είναι κατανοητό και ευνόητο τι γράφουν τα <<μηνύματα>> και τι θέλουν να πετύχουν, έχοντας σαν στόχο  τον  τίμιο αγώνα μας. 

Ειδικά τώρα που η υπόθεση της Γενοκτονίας αφορά ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, ακόμη και στην ίδια την Τουρκία. 
Βεβαίως η δημοσιοποίηση των παραπάνω γίνεται για να αναλάβει και η Ελληνική  Δημοκρατία  τις ευθύνες της έναντι της Ιστορίας της, του Έθνους μας και των πολιτών της. Αυτά προς το παρόν .... 

Μνήμη Ελληνίδων : Ζάλογγο-Νάουσα-Τραπεζούντα-Σμύρνη-Δίστομο- Κύπρος

Θ. Μαλκίδης 

Η παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας και  η μνήμη της δολοφονημένης Ελληνίδας: Ζάλογγο-Νάουσα-Τραπεζούντα-Σμύρνη-Δίστομο

Σαν σήμερα το  1921 στην Πάφρα  του Πόντου γράφεται μία ακόμη σελίδα δολοφονίας των Ελληνίδων  (και των παιδιών τους) που έχει  επαναληφθεί κατά καιρούς κατά τη διάρκεια της ελληνικής ιστορικής πορείας αντίστασης και σωτηρίας. 
Το ολοκαύτωμα των γυναικών της Πάφρας στο κάστρο της γυναίκας (Κιζ Καλεσί) θυμίζει Ζάλογγο, Νάουσα, Σμύρνη, Δίστομο, Καλάβρυτα, Κύπρος. Είναι η επανάληψη της ίδιας σφαγής που έζησε η Πάφρα το 1680 και το 1917.  

Μέσα στη  Γενοκτονία των Ελλήνων  που δολοφονήθηκαν από το φασιστικό σχέδιο  των δασκάλων του Χίτλερ, Ενβέρ, Ταλαάτ, Τζεμάλ, Κεμάλ πασά, Τοπάλ Οσμάν, υπήρξε και μία παράλληλη  δολοφονία, αυτή των γυναικών και των παιδιών που στοιχειοθετεί στην ουσία και στο πνεύμα της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία, το μαζικό έγκλημα ενάντια στον ελληνικό λαό. 

Και αυτή η παράλληλη δολοφονία ήταν η Γυναικοκτονία και η Παιδοκτονία, η δολοφονία των Ελληνίδων και των παιδιών τους.
Τόσο από τους Νεότουρκους, όσο και από του Κεμαλικούς, από την Πάφρα μέχρι τη Σάντα και από την Κερασούντα μέχρι τη Σμύρνη, οργανώθηκε, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε η μαζική δολοφονία γυναικών και παιδιών, η μεταφορά τους στην τουρκική ομάδα, οι μαζικοί βιασμοί ακόμη και εγκύων γυναικών και κοριτσιών και η δολοφονία τους, κλείσιμο σε εκκλησίες και εμπρησμό τους και εκατοντάδες παρόμοια εγκλήματα. Είναι η συνέχεια των σφαγών στη Χίο και στη Σαμοθράκη, η πράξη σωτηρίας στο Ζάλογγο και στην Νάουσα, είναι ο ενδιάμεσος σταθμός πριν οι μαθητές Ναζί ακολουθήσουν το παράδειγμα των δασκάλων Κεμαλικών στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα και τους άλλους μαρτυρικούς τόπους.  Και πριν ακολουθήσει νέο στην Κύπρο το 1974 και σήμερα εναντίον της Κούρδισσας. 

Η προσπάθειά μας  έχει ως στόχο την ανάδειξη της δολοφονίας των γυναικών και των παιδιών, της Γυναικοκτονίας και της Παιδοκτονίας, στόχος που αποτελεί ένα προφανές αίτημα για αναρίθμητους λόγους. Όσα είναι τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων από τη Θράκη και την Ιωνία και από τον Πόντο μέχρι την Καππαδοκία, όσα είναι τα ορφανά, οι αγνοούμενοι, οι βιασμένες γυναίκες και τα κορίτσια, οι γυναίκες που προτίμησαν να πέσουν μαζί με τα παιδιά τους σε  γκρεμούς και ποτάμια, προτιμώντας το θάνατο από την ατίμωση. 

Η σημερινή παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας οφείλει να αφιερωθεί στα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα του σχεδίου εξόντωσης από το Ζάλογγο μέχρι την Πάφρα και το Δίστομο που επειδή δεν τιμωρήθηκε, επαναλήφθηκε και επαναλαμβάνεται. Μόνο η ανάδειξη και η τιμωρία της Γυναικοκτονίας μπορεί να αποτρέψει παρόμοια εγκλήματα, αποτελώντας ουσιαστική πράξη έναντι των θυμάτων του Ελληνικού Ολοκαυτώματος και ειδικότερα των γυναικών και των παιδιών.

Μνήμη Γυναικών

Μνήμη Ελληνίδων Γυναικών 

Στα πλαίσια εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία  και μετά την εκδήλωση «Το Ολοκαύτωμα των Γυναικών – Μικρά Ασία, Πόντος, Μεσοποταμία», οι Ποντιακοί Σύλλογοι του ομοσπονδιακού κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, σας 

«Γενοκτονία: Άρνηση, Λήθη και Υπονόμευση, Μνήμη, Διεκδίκηση και Αναγνώριση».

Εκδηλώσεις στη Δράμα για τα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία

 Παρουσίαση βιβλίου του Θ. Μαλκίδη που εξέδωσαν 23 Ποντιακά Σωματεία του Νομού Δράμας

 Καλεσμένος και ο Πόντιος ακτιβιστής Γιάννης – Βασίλης Γιαϊλαλί που πρόσφατα ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα


«Γενοκτονία: Άρνηση, Λήθη και Υπονόμευση, Μνήμη, Διεκδίκηση και Αναγνώριση».

Του Θανάση Πολυμένη/ Πρωινός Τύπος Δράμας 

ΚΑΤΑΜΕΣΤΗ από κόσμο ήταν η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του δημαρχείου Δράμας, το βράδυ της Κυριακής 3 Μαρτίου. Επρόκειτο για την πρώτη εκδήλωση που διοργάνωσαν τα Ποντιακά Σωματεία της Δράμας, με την ευκαιρία συμπλήρωσης των 100 χρόνων από το 1919.

Θέμα της εκδήλωσης, ήταν η παρουσίαση του βιβλίου του Θεοφάνη Μαλκίδη: «Γενοκτονία. Το μαζικό έγκλημα στον Πόντο (1919-2019): Άρνηση, Λήθη και Υπονόμευση, Μνήμη, Διεκδίκηση και Αναγνώριση».


Αυτό που πρέπει να σημειωθεί εδώ, είναι ότι το βιβλίο χρηματοδότησαν 23 Ποντιακά Σωματεία του Νομού Δράμας, ενώ ο κ. Μαλκίδης το έγραψε και το προσφέρει αφιλοκερδώς.

Δηλώσεις για την παρουσίαση του βιβλίου αλλά και για την Γενοκτονία, έκανε στον «Πρωινό Τύπο» ο κ. Μαλκίδης. Απαντώντας σε ανάλογες ερωτήσεις σημείωσε σχετικά:

Κύριε Μαλκίδη είστε στη Δράμα για την παρουσίαση ενός βιβλίου για την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, που συνδυάζεται φέτος με τα 100 χρόνια από το 1919. Ποιο είναι το μήνυμά σας.

«Είναι μια εκδήλωση η οποία αφορά τα 100 χρόνια από την τελευταία φάση της Γενοκτονίας, η οποία ξεκινάει στις 19 Μαΐου 1919. Ταυτόχρονα δίνεται η δυνατότητα μέσα από αντίστοιχες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο, όχι απλώς να αναβαθμιστεί και να προασπιστεί η μνήμη μας, αλλά κυρίως να δοθεί στις νέες γενιές, στη νεολαία, ότι αυτό το οποίο συνέβη, δεν πρέπει να επαναλαμβάνεται. Ας μην ξεχνάμε, ότι αυτό που έγινε στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, στην Καππαδοκία, ήταν ο προπομπός των Ολοκαυτωμάτων που έγιναν στην Κατοχή. Αυτό το οποίο συνέβη στη Σμύρνη, στην Τραπεζούντα, στην Κερασούντα, στην Αδριανούπολη από το δάσκαλο Κεμάλ, είναι αυτό το οποίο επαναλήφθηκε επειδή δεν τιμωρήθηκε, από τον μαθητή Χίτλερ.

Συνεπώς, σήμερα ειδικά που πρέπει οι λαοί να βαδίσουν αδελφωμένοι, θα πρέπει τέτοιες πράξεις αναγνώρισης τέτοιων εγκλημάτων να είναι πιο συχνές και κυρίως οι θύτες να μην προκαλούν με την άρνησή τους».

Στην υφιστάμενη κατάσταση που βρισκόμαστε, στη αέναη θα λέγαμε διαμάχη Ελλάδας και Τουρκίας αλλά και τα όσα συμβαίνουν στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, θα μπορούσε ίσως να υπάρξει μια νέα γενοκτονία, για παράδειγμα στον κουρδικό λαό! Πιστεύετε ότι θα μπορούσε ίσως η διεθνής κοινότητα να την εμποδίσει ή μήπως όχι;

«Πολύ σοβαρό το ερώτημά σας. Μην ξεχνάτε ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε το 1945, πάνω στην αναγνώριση του Ολοκαυτώματος. Μην ξεχνάτε ότι η διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, έγινε ουσιαστικά στην αναγνώριση των εγκλημάτων που έγιναν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Συνεπώς, ακόμη και σήμερα που καταλαβαίνω τι υπονοείται, ότι ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα δεν πρέπει να παραγνωρίζεται, θα πρέπει να είναι μείζον, προκειμένου,  όχι απλώς ως προϋπόθεση να αναγνωριστεί, αλλά κυρίως εφόσον τελεστεί, εφόσον γίνεται όπως γίνεται με την υπόθεση των Κούρδων, αυτή να αναγνωριστεί εν τη γενέσει της.

Φανταστείτε ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα, τα οποία δυστυχώς, ενώ έγιναν γενοκτονίες, δεν αναγνωρίστηκαν από τους ίδιους τους θύτες και κυρίως από τους αρμόδιους διεθνείς θεσμούς».

Γράψατε ένα βιβλίο αφιλοκερδώς απ’ όσο ξέρουμε, που χρηματοδότησαν 23 Ποντιακά Σωματεία της Δράμας. Πείτε μας γι’ αυτό κ. Μαλκίδη.

«Είναι μια προσπάθεια η οποία  από όλα τα Ποντιακά Σωματεία του Νομού Δράμας. Είναι, ουσιαστικά, μια προσπάθεια ανάδειξης έναντι της μνήμης, μια προσπάθεια διεκδίκησης αναγνώρισης, έναντι στην άγνοια και τη σιωπή που υπήρχε το προηγούμενο διάστημα και αυτή η προσπάθεια αγκαλιάζεται από αντίστοιχα Σωματεία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είναι μια προσπάθεια, ανάδειξης της μνήμης μας, ως συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης».

Ο Γιάννης-Βασίλης Γιαϊλαλί

Η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς, ήταν η παρουσία του Πόντιου ακτιβιστή Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί, ο οποίος βρίσκεται πλέον ελεύθερος στην Ελλάδα, όπου ζήτησε άσυλο πριν από μερικές εβδομάδες.

Ο Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί, γεννήθηκε σε περιοχή του Πόντου ως Τούρκος και μεγάλωσε έτσι. Όταν κάποια στιγμή βρέθηκε να πολεμάει υπέρ του τουρκικού καθεστώτος σε περιοχές του Κουρδιστάν, συνελήφθη από Κούρδους αντάρτες και φυλακίστηκε. Εκεί, έμαθε ότι τελικά είναι Έλληνας Πόντιος. Η συνέχεια έρχεται να αποδείξει περίτρανα, τι μπορεί να πετύχει κάποιος όταν αγωνίζεται. Όταν αφέθηκε από τους Κούρδους αντάρτες, δήλωσε ότι είναι Έλληνας Πόντιος και φυλακίστηκε από το τουρκικό καθεστώς. Πέρασε δύσκολα χρόνια. Και μετά από μια μεγάλη περιπέτεια, κατάφερε τελικά στις αρχές του 2019 να περάσει στην Ελλάδα και να ζητήσει άσυλο. Σήμερα ζει στην Ελλάδα, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι έχει βρει συγγενείς τους στα Λευκόγεια Κ. Νευροκοπίου.

Κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Στρατιώτη Σ. Αχιλλέως. Κύπρος 1974

Τιμώντας το σφαγέα;

Στην αρχή διέρρευσαν ότι τιμώμενη χώρα από την Ελλάδα στη ΔΕΘ το 2021 θα είναι η Τουρκία. Δηλαδή στα 200 χρόνια από την έναρξη του θαύματος του 1821, δε θα τιμηθούν οι απελευθερωτές μας, αλλά οι σφαγείς μας.

Γενοκτονία: Άρνηση και Λήθη, Μνήμη και Διεκδίκηση