Θ. Μαλκίδης Η Γενοκτονία των Ελλήνων- Genocidul Grecilor Έκδοση στην Ρουμανική Γλώσσα

 

Θεοφάνης Μαλκίδης Η Γενοκτονία των Ελλήνων – Genocidul Grecilor

Έκδοση στη Ρουμανική Γλώσσα

Μετάφραση: Catina Alina Preda 2012

Ενενήντα χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή που έθεσε με επώδυνο τρόπο τέλος στην παρουσία των Ελλήνων στην πρώην Οθωμανική αυτοκρατορία, η  Γενοκτονία αποτελεί μέχρι σήμερα  ένα έγκλημα που δεν έχει αναγνωριστεί.

Η γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Ελλήνων, το Ολοκαύτωμα, υπήρξαν πράξεις από ανελεύθερα καθεστώτα που παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφαιρώντας εκατομμύρια ζωές και εξαφανίζοντας ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων ετών.

Είναι γεγονός ότι μετά τη βίαιη εκδίωξη του Ελληνισμού και την έλευση των υπολειμμάτων αυτού του ιδιαίτερου και πλούσιου κομματιού του ελληνικού έθνους στον ελλαδικό χώρο, το ζήτημα της Γενοκτονίας του έμεινε στο περιθώριο. Η πρώτη περίοδος της προσφυγιάς και οι τεράστιες δυσκολίες που υπήρξαν, μαζί με την πολιτική της ελληνοτουρκικής φιλίας και της λήθης που ακολουθήθηκε δεν επέτρεψαν να αναδειχθεί τόσο ο πολιτισμός και η ιστορική του διαδρομή.

Όλα αυτά μέχρι πολύ πρόσφατα όταν το δικαίωμα στη μνήμη προβλήθηκε ως κεντρικό αίτημα, μαζί με το δικαίωμα στη γνώση, στην ιστορία, στην αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, παράλληλα με το ζητούμενο της αναγνώρισης της γενοκτονίας. Αυτή που για διάφορους, εν πολλοίς γνωστούς λόγους οι οποίοι σχετίζονται με τις εγχώριες και ξένες πολυποίκιλες δεσμεύσεις και συμφέροντα, δεν προχώρησε, αφού σημειώθηκε μία ομολογουμένως προκλητική αδιαφορία του ελληνικού κράτους, ενώ οι κινήσεις του ελλαδικού συστήματος απονοενεχοποιούν την Τουρκία, τιμώντας τον πρωτεργάτη του εγκλήματος.

Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός ότι από τότε που ψηφίστηκε το σχετικό νομοσχέδιο για την καθιέρωση της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας, το ελλαδικό θεσμικό σύστημα και πολιτική τάξη, συνεχίζει να αδιαφορεί για την διεθνοποίηση του εγκλήματος και αρκετές φορές παρεμποδίζει τις σχετικές προσπάθειες; Μάλιστα αυτά συμβαίνουν την περίοδο κατά την οποία πολιτικοί, κυβερνήτες, βουλευτές, ακαδημαϊκοί, επιστήμονες και ερευνητές, σε όλον τον κόσμο έχουν πειστεί για την τέλεση του εγκλήματος και εκδίδουν σχετικές αναγνωρίσεις και ψηφίσματα.

Το βιβλίο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, το πρώτο στην Ρουμανική γλώσσα, αποτελεί συμβολή στην προσπάθεια ανάδειξης ενός ζητήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων, ζήτημα το οποίο έμεινε στο περιθώριο για λόγους και συμφέροντα έξω από την ιστορική αλήθεια και τη δικαιοσύνη και θέλει να συνεισφέρει στην μεγάλη προσπάθεια που γίνεται σε όλον τον κόσμο για την διεθνοποίηση του μαζικού εγκλήματος.

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στις γυναίκες και στα παιδιά που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας, αποτελώντας μία ιδιαίτερη πτυχή του μαζικού εγκλήματος ενάντια στους Έλληνες. Αυτό που ονομάστηκε δολοφονία του μέλλοντος, τη δολοφονία της συνέχειας του έθνους με την εκκαθάριση των γυναικών και των παιδιών.

****************

Ο Θεοφάνης Μαλκίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη από γονείς πρόσφυγες από την Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης. Είναι διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών η οποία το 2007 αναγνώρισε, μετά από ψηφοφορία μεταξύ των μελών της, τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Έχει πραγματοποιήσει παρεμβάσεις για το ζήτημα της Γενοκτονίας, εκτός και εντός Ελλάδας και για τη δραστηριότητά του έχει βραβευθεί από φορείς, τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό.

Το 2009 μίλησε στην πρώτη εκδήλωση των προσφυγικών σωματείων για τη Γενοκτονία έξω από το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ενώ το 2010, προσκλήθηκε από τη Δημοκρατία της Αρμενίας, για να μιλήσει στο Διεθνές Συνέδριο για τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας.

Το 2009 πραγματοποίησε τις συνομιλίες με την αρμόδια επιτροπή του ιδρύματος που είναι υπεύθυνο για τη λειτουργία της ελεύθερης διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας γουικιπιντία, το οποίο έδωσε την άδεια λειτουργίας της γουικιπιντία στην ποντιακή διάλεκτο (http//pnt.wikipedia.org.)

Επιμελήθηκε το διδακτικό εγχειρίδιο για τη «Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» στην αγγλική γλώσσα (έκδοση Σύλλογος Ποντίων Σικάγο «Ξενιτέας») και το μετέφρασε και στην ελληνική.

 

Η Γενοκτονία των Ελλήνων. Του Σαίτ Τσετίνογλου

 

 

 

 O Τούρκος διανοούμενος και συγγραφέας, μαζί τον εκδότη Ραγκίπ Ζαράκολου και το Θ. Μαλκίδη του βιβλίου στην ελληνική και αγγλική γλώσσα για την Γενοκτονία των Ελλήνων, γράφει σε άρθρο του σήμερα:

 

   Το 1908 υπήρξε μια απάτη για τους αρχαίους λαούς της Ανατολής. Τα λόγια περί Συνταγματικών μεταρρυθμίσεων υπήρξαν κούφιες υποσχέσεις. Το κυριότερο θέμα  στην ημερήσια διάταξη των Νεότουρκων  υπήρξε η εθνοκάθαρση. Οι πράξεις των Νεότουρκων, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μακεδονίας,  πριν από το 1908 είναι τα τεκμήρια αυτής της άποψης.  Τα απομνημονεύματα του Μπεκίρ Φικρί από τα Γρεβενά και του  Χαλίλ Κουτ, θείου του Ενβέρ, είναι άκρως αποκαλυπτικά .Από ίδιες σκέψεις διακατεχόταν και ο Ταλαάτ και μεταξύ αυτών ο οργανωτής και υπαίτιος τηςΓενοκτονίας  ο Δρ. Ναζίμ που τα ομολογεί ανοικτά σε συνέντευξη που έδωσε στην Σμύρνη  τον Αύγουστο του 1908,  όπου  καθορίζει και το χρονοδιάγραμμα του αφανισμού των αρχαίων λαών της Ανατολής. Τελικά τα γεγονότα εξελίχθηκαν  στην γραμμή που ανέφερε ο Δρ. Ναζίμ στην συνέντευξη αυτή και η Οθωμανική γεωγραφία θα μετατραπεί σε μια λίμνη αίματος για όλους τους αρχαίους λαούς που αφανίστηκαν  εκτός από τους Τούρκους-Μουσουλμάνους.

Το  Υπόμνημα που έχουν υποβάλει οι Ρωμιοί Βουλευτές της Οθωμανικής Βουλής το 1910  εκτός από την απογοήτευση που δηλώνει ρίχνει και το προσωπείο της εξουσίας των Νεότουρκων, λέγοντας:

Δυστυχώς,  αμέσως μετά από την ανακήρυξη του Συντάγματος, συνέβησαν άπειρα γεγονότα που πηγάζουν από την μη αδελφική στάση προς τις άλλες εθνότητες της Αυτοκρατορίας, απογοητεύουν συνέχεια τους Ρωμιούς …

Το Υπόμνημα αυτό που απαριθμεί σε καθημερινή βάση τις ζημιές που έχουν υποστεί οι Χριστιανικές εθνότητες καταλήγει όσων αφορά τα παθήματα της Ελληνικής Κοινότητας αναφέροντας τα εξής:  .. … Όλες αυτές οι συμπεριφορές, παγιώνουν στην εθνική συνείδηση των Ρωμιών ότι ο Ρωμαίικος λαός εκλαμβάνεται ως ένα σκλαβωμένο έθνος, ποιο εθνοτικό στοιχείο θα υποβιβαστεί είναι ζήτημα της εσωτερικής πολιτικής της Κυβέρνησης, όπως στην περίπτωση ενός καθεστώτος απολυταρχίας , αυτή η πολιτική συνεχίζει να δημιουργεί ανασφάλεια στον Ρωμαίικο λαό και εμποδίζει την εθνική του πρόοδο. Παρουσιάζεται η τάση της χρησιμοποίησης του Συνταγματικού όρου «Οθωμανικό Έθνος» για τον εθνοντικό εκτουρκισμό των Ρωμιών

Δεν είναι αναγκαίο  να πούμε ότι ως Οθωμανικό Έθνος εννοείται μόνο το Τουρκικό για τους Νεότουρκους.

Ιδιαίτερα μετά από το συνέδριο της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 1911 όπου με τις αποφάσεις που λήφθηκαν από το Σωματείο της  Ένωσης και Προόδου τα καταπιεστικά μέτρα κατά των μη Τουρκικών και Μουσουλμανικών στοιχειών έλαβαν διαστάσεις  συστηματι9κής επίσημης πολιτικής . Οι αποφάσεις που λήφθηκαν είναι υποδειγματικές. Είναι αποφάσεις που αποτελούν την αρχή του τέλους των αρχαίων αυτοχθόνων λαών στην γεωγραφία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η ύπαρξη της Αυτοκρατορίας εξαρτάται από το Σωματείο των Νεότουρκων και την εξουδετέρωση οποιασδήποτε αντιπολίτευσης

   Είναι δε αντιληπτό ως αντιπολίτευση οι χριστιανοί που αρνούνται να αφομοιωθούν  και αντιστέκονται.

Τα όσα θα συμβούν τα είχε προβλέψει πριν από χρόνια  ο Πρίγκιπας Σαμπαχαττίν στο Ενωτικό Συνέδριο της Ένωσης και Προόδου  το 1907 αναφέροντας :

"Αν και απορρίπτεται η ανάμιξη των ξένων κρατών στα εσωτερικά μας, δεν εγκρίνουμε την υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων χωρίς την επέμβαση των ξένων δυνάμεων. Εμείς μπορέσαμε να προστατεύσουμε τους Χριστιανικούς λαούς που ζουν μαζί μας μόνο επειδή είχαμε τον φόβο από τις ξένες χώρες . Αν δεν φοβόμασταν τις ξένες χώρες, θα είχαμε σφάξει ειδικά τους Αρμενίους, μέχρι το τελευταίο Αρμένιο...”

Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσθέσουμε στα λόγια του Σαμπαχαττίν ;  Στο Χαμιτικό πρόγραμμα της ένωσης και σωτηρίας οι Χριστιανοί δεν είχαν συμπεριληφθεί στο Ουμέτ,  δηλαδή στο ιερό λαό και η σωτηρία για αυτούς είχε εξαφανιστεί αιώνια .  Στο περιβάλλον του Πολέμου,  επειδή είχε εξαφανιστεί ο φόβος της Ευρώπης και με την ενθάρρυνση της Γερμανίας πραγματοποιήθηκε η Γενοκτονία του 1915 με αποτέλεσμα να  εξαφανιστεί  μέσα στο  αίμα η γεωγραφική παρουσία των αρχαίων αυτοχθόνων λαών της Ανατολής

Να μην ξεχάσουμε την κοινή συνείδηση της Ανθρωπότητας και να μην την αφήσουμε να ξεχαστεί.

Σαίτ Τσετίνογλου