H Γενοκτονία που συνεχίζεται εκατό χρόνια μετά .....

Μία Γενοκτονία που συνεχίζεται εκατό χρόνια μετά .....

Εκατό χρόνια μετά, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει πουθενά από την Ελλάδα, το αίτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας !

Θ. Μαλκίδης 

Από τη συνέντευξη στους δημοσιογράφους Λάζαρο Μαύρο και Μάριο Πούλαδο στο Ράδιο Πρώτο της Λευκωσίας.

Πέραν των αρνητών της Γενοκτονίας και των υπονομευτών της αναγνώρισης που επιβραβεύονται με αμειβόμενες θέσεις και υποψηφιότητες στα ψηφοδέλτια, το  επόμενο χρονικό διάστημα θα ακουστούν πολλά λόγια του αέρα περί <<αγώνα>> των δήθεν κυβερνητικών και των τάχα αντιπολιτευτικών για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. 

H ουσία είναι στην εξωτερική πολιτική της Ελληνικής Δημοκρατίας, τόσο στο γενικό της πλαίσιο, όσο και στις διμερείς σχέσεις με την Τουρκία, όπως αποτυπώνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του αρμόδιου Υπουργείου, δεν υπήρξε και ούτε υπάρχει πουθενά το αίτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας ! 

Αγώνας σε δύο μέτωπα

Θ. Μαλκίδης 

Από την ομιλία  στην κεντρική πλατεία της Χρυσούπολης στην εκδήλωση για τη Γενοκτονία. 

Τραπεζούντα, Αδριανούπολη, Σμύρνη, Γκιουριούμτζε Καισάρειας , τόποι όπου η Γενοκτονία εναντίον του Ελληνικού λαού είχε και μία άλλη, μία διαστροφική πλευρά, τη εξόντωση των γυναικών (και των παιδιών τους).  Οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί βιάζουν γυναίκες, σφάζουν νήπια, έγκυες γυναίκες και   παιδιά και απαγχονίζουν, καίνε ζωντανές, εκτελούν με λιθοβολισμό, με τσεκούρι, με ξιφολόγχη και με πυροβόλα όπλα!

Ο Ελληνικός λαός καθώς και ο Αρμενικός και ο Ασσυριακός λαός, πέρα από το μαζικό έγκλημα της Γενοκτονίας υπέστη  και τη Γενοκτονία των γυναικών (και  των παιδιών) ως βασικό και αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου εξαφάνισής του.

Το δυστύχημα είναι ότι επειδή το έγκλημα της Γενοκτονίας των γυναικών δεν τιμωρήθηκε, επαναλήφθηκε με την ίδια μανία στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στο Χορτιάτη, στην  Νέα Αγχίαλο, στην Ερμακιά και το Ελευθεροχώρι, στους Πύργους και το Μεσόβουνο, στην Κάνδανο και τη Βιάννου και επαναλαμβάνεται σήμερα. Έτσι από την Ελληνίδα, την Αρμένια και την Ασσύρια, περάσαμε σήμερα στην Κούρδισα.

Θ. Μαλκίδης :H Γενοκτονία των Ελλήνων .Θράκη, Μικρά Ασία, Πόντος . Διδακτικό εγχειρίδιο .Μάιος 2019

 Θ. Μαλκίδης :H Γενοκτονία των Ελλήνων .Θράκη, Μικρά Ασία, Πόντος . Διδακτικό εγχειρίδιο 

Το Σύνταγμα των Ελλήνων στο άρθρο 16 παράγραφος 2 αναφέρει τα εξής: «H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».  

Το παραπάνω απόσπασμα από το Σύνταγμα είναι σαφές, όπως δυστυχώς το ίδιο σαφή από την αντίθετη όμως πλευρά είναι και τα δεδομένα  στα  σχολικά βιβλία της ιστορίας για το ζήτημα της Γενοκτονίας. 

Ενδεικτικά στο βιβλίο της  Ιστορίας  της Γ Λυκείου το κεφάλαιο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων που υπήρχε βγήκε εκτός ύλης.Ειδικότερα οι σελίδες 253-255, το κεφάλαιο «η μεθοδευμένη εξόντωση (γενοκτονία) των Ελλήνων του Πόντου», αφαιρέθηκαν, όπως και όλα τα κεφάλαια για τον Παρευξείνιο Ελληνισμό. 

Στο βιβλίο της Ιστορίας της Γ’ γυμνασίου, στο κεφάλαιο «Ο Μικρασιατικός Πόλεμος (1919-1922)», στις  δέκα σελίδες του κεφαλαίου δεν υπάρχει πουθενά η λέξη «Γενοκτονία». 

Στο βιβλίο της Ιστορία της Στ Δημοτικού (σελ. 196), ο  βασικός υπεύθυνος της Γενοκτονίας Μουσταφά Κεμάλ “ θεωρείται ο δημιουργός της σύγχρονης Τουρκίας”(!!!!!!), ενώ  αναφέρεται ότι «…στην Οθωμανική Αυτοκρατορία οι διώξεις εναντίον των μειονοτικών ομάδων πήραν δραματικό χαρακτήρα. Προηγήθηκε η γενοκτονία των Αρμενίων. Ακολούθησαν σφαγή και ο συστηματικός διωγμός των Ελλήνων του Πόντου…».  Πουθενά η λέξη Γενοκτονία, όπως και στις αναφορές για τη Μικρά Ασία και τη Θράκη επίσης δεν υπάρχει καμία μνεία της   Γενοκτονίας. 

Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, η  αναγκαιότητα για ένα διδακτικό εγχειρίδιο που θα καλύπτει τα επίσημα κενά και θα δείχνει την οδό της αναγνώρισης μέσω της παιδείας,  ώθησαν την προσπάθειά μας για τη δημιουργία ενός βιβλίου για τη Γενοκτονία στη Θράκη, στη Μικρά Ασία, στον Πόντο,  για μαθητές και μαθήτριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.  

14η Μαΐου 1920: Μνήμη απελευθερωτών της Θράκης

Μνήμη απελευθερωτών της Θράκης το 1920 

Θεοφάνης Μαλκίδης*


1. Η κατοχή και η απελευθέρωση

Η μακραίωνη κατοχή της Θράκης από τους Οθωμανούς- Τούρκους αντικαταστάθηκε από τη βουλγαρική κατοχή, η οποία διήρκεσε καθ΄ όλη τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Την ίδια περίοδο υλοποιούνταν οι διωγμοί των Ελλήνων της ανατολικής Θράκης από τους Νεότουρκους, ενώ το βουλγαρικό ενδιαφέρον για την περιοχή δεν σταμάτησε ακόμη και μετά τα νέα δεδομένα που δημιουργήθηκαν μετά τη λήξη της παγκόσμιας σύρραξης. Αυτά τα δεδομένα δημιούργησαν τις συνθήκες για τα στρατεύματα της Αντάντ (Entente) να καταλάβουν τη Δυτική Θράκη το Μάιο του 1919, όταν και επιβλήθηκε η «Διασυμμαχική Κατοχή της Θράκης». Μάλιστα στις στρατιωτικές της αρχές είχαν απευθυνθεί και μουσουλμάνοι βουλευτές της περιοχής οι οποίοι τόνιζαν ότι «κατάληψις της Δ. Θράκης θα έθετε τέρμα εις τα δεινά μας….ευχής έργον θα ήτο εάν τα ελληνικά στρατεύματα συμμετείχον της καταλήψεως ταύτης, δεδομένου ότι οι Έλληνες ευρισκόμενοι εν Θράκη υφίστανται τα αυτάς με ημάς αγριότητας…. των Βουλγάρων».

Με την προσπάθεια του Χαρίσιου Βαμβακά , πρώην μέλους του οθωμανικού κοινοβουλίου αποτράπηκε η αυτονόμηση της διασυμμαχικής Θράκης, όπως επεξεργαζόταν οι Βούλγαροι αλλά και το νέο κατεστημένο στο οθωμανικό κράτος, οι Kεμαλικοί, οι οποίοι συνέχιζαν το έργο της Γενοκτονίας εναντίων των Ελλήνων. Η προσπάθεια του Χ. Βαμβακά είχε και την υποστήριξη των των Ελλήνων της Θράκης, οι οποίοι άρχιζαν να επιστρέφουν στις εστίες τους και με κάθε ευκαιρία τόνιζαν την ελληνικότητα της περιοχής.

Το 1920 η (Δυτική) Θράκη θα απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό, με επικεφαλής τον αντιστράτηγο Εμμ. Ζυμβρακάκη, ο οποίος πέτυχε να προωθηθεί και να καταλάβει ολόκληρη και σχεδόν την (Ανατολική) Θράκη, φτάνοντας μέχρι το Κάραγατς, προάστιο της Αδριανούπολης, καθώς και ολόκληρη τη δεξιά πλευρά του Έβρου. Με την υπογραφή το 1920 της συνθήκης των Σεβρών, η Ελλάδα πήρε την Ανατολική Θράκη μέχρι την Τσατάλτζα σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την Κωνσταντινούπολη και τη χερσόνησο της Καλλίπολης. Επίσης πήρε την Ίμβρο και Τένεδο καθώς και τη Σμύρνη με ολόκληρη την περιοχή της. 

18 Μαΐου Σουτγάρδη: Για τα 100 χρόνια με ομιλητή τον Τζεμ Οζντεμίρ !

Κηδεία των ιερών οστών Χρίστου Φώτη. Κύπρος 1974.

Κηδεύτηκε πριν από λίγες ώρες  ο πλέον υψηλόβαθμος Κύπριος
αξιωματικός, ήρωας του 1974
Εν ενεργεία αντισυνταγματάρχες της Εθνικής Φρουράς, σήμερα ομοιόβαθμοι του ηρωικού το 1974 αντισυνταγματάρχη ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΩΤΗ, που θυσιάστηκε 20η Ιουλίου 1974 μαχόμενος Διοικητής του 321 Τάγματος Επιστράτων στη μάχη των Καζιβερών, μετέφεραν την λειψανοθήκη με τα οστά του στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.
Ήταν ο πλέον υψηλόβαθμος Κύπριος αξιωματικός που θυσιάστηκε στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες του ’74.
Εν ενεργεία μέχρι σήμερα επίλεκτοι Εθνοφύλακες σκοπευτές του 42 Τάγματος Εθνοφυλακής, που πολέμησαν το 1974, ανέλαβαν τον ενταφιασμό των οστών του προαχθέντος επ’ ανδραγαθία μετά θάνατον στον βαθμό του Υποστράτηγου, Χρίστου Φώτη από την σκλαβωμένη Άσσια.
Πάνω από τον τάφο του, η σύζυγός του κ. Κική Φώτη γονάτισε και προσκύνησε την λειψανοθήκη. Ο Αρχηγός της Ε.Φ. αντιστράτηγος Ηλίας Λεοντάρης, επέδωσε στην χήρα του ήρωα, τις σημαίες, τα παράσημα και το ξίφος του ηρωικού αξιωματικού.

Πόντος Μερζιφούντας: από το γήπεδο στην αγχόνη

Η ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα που εκτελέστηκε

Tου Χρήστου Κωνσταντινίδη - www.newspost.gr

 

Με αφορμή τον τελικό του Κυπέλλου το Newpost μεταφέρει άλλη μια συγκλονιστική ιστορία από τη Γενοκτονία των Ποντίων.