Χραντ Ντινκ

 

 Θεοφάνης  Μαλκίδης

Χραντ Ντινκ: το τελευταίο αλλά όχι έσχατο θύμα της Τουρκίας 

 

Με εμπνέει ως άνθρωπο, ως πολίτη, ως Έλληνα,  ο συνεπής, ο συνεχής, ο σοβαρός, ο υπεύθυνος, ο ασταμάτητος αγώνας του Αρμενικού έθνους, της πνευματικής και πολιτικής του  ηγεσίας για την ιστορία, για τη Δικαιοσύνη και την Αλήθεια,  για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Για αυτό και έχει αποτελέσματα, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, παρά τον πόλεμο, κυριολεκτικό και μεταφορικό που δέχεται από εχθρούς και «φίλους». Εμπόδια  τα οποία  είναι πολλά και ποικίλα, αλλά επειδή έχει ο Αρμενικός λαός έχει  μαζί του  την αλήθεια και το δίκαιο,  είναι νικηφόρος.

Έχω δει πολλά δείγματα της προσπάθειας αυτής,  το πως δηλαδή  ο αγώνας ανάδειξης και αναγνώρισης του μαζικού εγκλήματος, της Γενοκτονίας 1.500.00 Αρμενίων μπορεί να είναι δυνατός πολιτικά, πνευματικά και ηθικά. Να μπορεί  δηλαδή να παλέψει το σκοτάδι, την άρνηση, τη σιωπή, το ψεύδος, την προπαγάνδα.

Στην περίοδο από το 1915 μέχρι σήμερα το Αρμενικό έθνος έκανε πάρα πολλά για να αναδειχθεί το Οθωμανικό- Τουρκικό- Κεμαλικό έγκλημα που στέρησε τη ζωή και προσφυγοποίησε εκατομμύρια ανθρώπους. Με συνέπεια και με γνώση της δύναμης που έχει η σοβαρότητα της πολιτικής και της ιστορίας, οι Αρμένιοι σε δύσκολες συνθήκες ακόμη και εντός της Σοβιετικής Ένωσης, πέτυχαν πολλά. Αναγνωρίσεις, καταδίκη της Τουρκίας και άλλα που χάριν συντομίας του κειμένου παραλείπουμε.

Ανάμεσα στα πολλά, δύο γεγονότα, είναι αυτά που ξεχωρίζω τον τελευταίο χρονικό διάστημα, που δείχνουν ότι ο Αρμενικός λαός, έχει μεγάλη αίσθηση της ιστορικής του πορείας και διαθέτει, κυρίως,  παρά τα συνεχή χτυπήματα, αξιοπρέπεια και  αυτοσεβασμό, θάρρος και ανδρεία.

Η αγιοποίηση των 1.500.000 θυμάτων της Γενοκτονίας ήταν το πρώτο. Βρέθηκα, στην τελετή αυτή στο Ερεβάν τον Απρίλιο του 2015, προσκεκλημένος της Δημοκρατίας της Αρμενίας  και πρέπει να γράψω ότι  ήταν από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της ζωής μου.  Τότε μίλησα και στο παγκόσμιο φόρουμ για τις Γενοκτονίες και ζήτησα την αναγνώρισης της δικής μας Γενοκτονίας από το Αρμενικό κοινοβούλιο που έγινε την 25η Μαρτίου του επόμενου έτους!

Το δεύτερο ήταν η δολοφονία του Χράντ Ντίνκ, του σπουδαίου Αρμένιου αγωνιστή δημοσιογράφου της εφημερίδας Agos και δημιουργού του  ομώνυμου ιδρύματος  ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Κωνσταντινούπολης.  Ο Χραντ Ντινκ δολοφονήθηκε την 19η Ιανουαρίου του 2007, λόγω της δράσης του για το Αρμενικό ζήτημα, για τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, αλλά και για ένα ζήτημα που έφερε στο φως της δημοσιότητας. Ζήτημα ταμπού που αναιρεί και καταργεί την τουρκική προπαγάνδα, το ψεύδος, την εθνικιστική πολιτική του κατοχικού κράτους και  παρακράτους. Ο Χραντ Ντινκ έγραψε ότι η υιοθετημένη κόρη του Κεμάλ, η πρώτη γυναίκα αεροπόρος στην Τουρκίας, η Σαμπιχά Γκιοκτσέν,  ( το όνομά της δόθηκε από τον Ερντογάν στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης) δεν ήταν ορφανό παιδί του οποίου οι γονείς δολοφονήθηκαν από Αρμένιους, αλλά Αρμένια, της οποίας οι γονείς δολοφονήθηκαν από Τούρκους κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας !

Μετά λοιπόν το άρθρο για «Το μυστικό της Σαμπιχά Γκιοκτσέν»,  που έγραψε ο Χραντ Ντινκ, ο Αρμένιος δημοσιογράφος δολοφονήθηκε  από τον ανήλικο τότε  Ογούν Σαμάστ.

Η δολοφονία του σπουδαίου Αρμένιου δημοσιογράφου συγκλόνισε όλη την Τουρκία και ειδικά τους δημοκράτες που ακόμη ζουν στη χώρα και δεν είναι στη φυλακή, οι οποίοι  είδαν ότι η αλήθεια δεν είναι και τόσο ευπρόσδεκτη. Όπως είπαν πολύ χαρακτηριστικά, οι συνεχιστές του έργου του,  οι Αρμένιοι έχουν τώρα  1.500.000 θύματα συν ένα: Τον Χραντ Ντινκ. 

Η αλήθεια είναι η κατοχική Τουρκία  νόμιζε ότι με τη δολοφονία του Αρμένιου δημοσιογράφου τον Ιανουάριο του 2007, θα τελείωνε με  τον αγώνα Δικαιοσύνης και Αναγνώρισης. Πέτυχε βεβαίως ακριβώς το αντίθετο. Το μαρτυρούν οι διαδηλώσεις στην Τουρκία την ημέρα της δολοφονίας του και  την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας ,το μαρτυρούν οι αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας, το δείχνουν οι νέοι αγωνιστές, όπως ο Αρμένιος βουλευτής του HDP Γκάρο Παϊλάν, που μιλά μέσα στη Τουρκική βουλή για τη Γενοκτονία!

Ο  Μάρτιν Λούθερ Κινγκ  έλεγε πως όταν ένας άνθρωπος δολοφονείται κατά τη διάρκεια ενός αγώνα για την απελευθέρωση ενός έθνους, τότε συμβάλλει στην Ανάσταση του έθνους του. 

Και είναι βέβαιο ότι ο Χράντ Ντίνκ έχει συμβάλλει στο ποθούμενο.  Στη δικαίωση δηλαδή, την απελευθέρωση  και την Ανάσταση του Αρμενικού έθνους.

Ελένη Φωκά

 Επειδή κανένας δεν την πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρότι θα ήταν η ιδανική και  για αυτή τη θέση, επειδή για όσους τη γνωρίσαμε τη θεωρούμε και πνευματική μας μητέρα και την καλύτερη δασκάλα τουλάχιστον μέχρι να καταλάβουμε τη σημασία της ως  γυναίκα - σύμβολο αντίστασης του Ελληνισμού, ας διαβάσουμε το βιβλίο της Ευρυδίκης Περικλέους - Παπαδόπουλου "Και  πολλά επικράνθη, για την Ελένη της Καρπασίας!

Μὴ φοβᾶσαι, νὰ μείνεις μοναχὸς μὲ τὸν ἑαυτό σου.

 

Ξέρω καλά, τί εἶναι ἡ ζωὴ ποὺ ζοῦνε οἱ λεγόμενοι κοσμικοὶ ἄνθρωποι.

Οἱ ἄνθρωποι, δηλαδή, ποὺ διασκεδάζουνε, ποὺ ταξιδεύουνε, ποὺ ξεγελιοῦνται μὲ λογῆς-λογῆς θεάματα, μὲ ἀσημαντολογίες, μὲ σκάνδαλα, μὲ τὶς διάφορες ματαιότητες.

Κείμενα- κειμήλια

 

Τα κειμήλια (από το ρήμα κείμαι) είμαστε κάποια κείμενα, πάλι από το κείμαι, που δεν θα αυτοπροσδιοριστούμε ως κλασσι­κά, μα υπάρχοντα, εσαεί παρό­ντα. Είμαστε,για παράδειγμα, ο «Θούριος» του Ρ. Φεραίου, ο «Ύμνος» του Δ. Σολωμού και οι «Ωδές» του Α. Κάλβου (για την ελληνική ελευθερία), η «Εννάτη Ιουλίου» του Β. Μιχαηλίδη. η «Αφήγηση του Ματρόζου για την μάχη του Γρ. Αυξεντίου στον Μαχαιρά» και το «Διάγγελμα του Τ. Παπαδόπουλου» (για την κυπριακή ελευθερία), μια «Ομι­λία» του Τσε Γκουεβάρα ή του Μάρτιν Λούθερ Κιγκ (για την πα­γκόσμια ή την φυλετική ελευθε­ρία) και δεκάδες, εκατοντάδες και χιλιάδες άλλα κείμενα από την κυπριακή, την ελληνική και την παγκόσμια διανόηση.

Όταν, επομένως, λέμε ότι «ενθάδε κείμεθα» (εμείς τα κειμή­λια – κείμενα), με το «ενθάδε» εννοούμε την ρίζα μας, την ελευ­θερία, την όποια μορφή ελευθε­ρίας, επειδή η ελευθερία είναι μία -ενιαία και αδιαίρετη- και με το «κείμεθα» δεν εννοούμε ότι είμαστέ νεκροί, εδώ θαμμένοι, μα κεκοιμημένοι, ονειρευόμενοι, άν­θρωποι άνω θρώσκοντες, ελεύθε­ροι, επειδή η ελευθερία είναι η πεμπτουσία της ανθρώπινης υπό­στασης, που μας εξασφαλίζει την αιώνια νεότητα και την αθανα­σία.

Κι όταν λέμε «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», με το «κείνων» εννοούμε τους πατέρες μας, που με το αίμα τους μας παρέδωσαν την ρίζα ελεύθερη και με το «ρήμασι πειθόμενοι» εννοούμε την εντολή που μας άφησαν να φα­νούμε αντάξιοί τους και πολλώ κάρρονες, να την κρατήσουμε και να την ενδυναμώσουμε, για να δρατζιάσει το ίλαντρόν μας, όχι να παραλαμβάνουμε δέντρο και να παραδίδουμε κλώνο. Αυτοί εί­μαστε εμείς, οι κάρρονες.

Εσείς ποιοι είστε; Δεν θα πού­με οι χείρονες, μα πέστε μας. Ποιο είναι το ενθάδε, ποια η ρίζα σας; Πού κείσθε, σε ποιους τά­φους, σε ποια κοιμητήρια; Ποιοι είναι οι εκείνοι σας; Ποια είναι τα ρήματα στα οποία είστε πει­θόμενοι; Ίτε. Ήδη μας θάβουν ζωντανούς. Εμείς είμαστε οι πέ­τρες σας.

Στη σειρά κυκλοφορούν:

1. Διονύσιος Σολωμός – Ύμνος εις την ελευθερία

2. Ρήγας – Φεραίος Θούριος

3. Διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου (για την κυπριακή ελευθερία)

4. Β. Μιχαηλίδη – Η εννάτη Ιουλίου

5. Αυγουστής Ευσταθίου – Αι τελευταίαι στιγμαί του Αυξεντίου

6. Εικονοστάσι: Οι νεκροί του κυπριακού έπους 1955-1959

7. Άγγελος Γάττος – Διήγησις της τρομεράς πολιορκίας και αλώσεως της Αμμοχώστου (απόσπασμα)

8. Τσε Γκεβάρα – Πατρίδα ή Θάνατος (ομιλία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ 11 Δεκεμβρίου 1964)

9. Κυπριακό δημοτικό: Το τραούιν του Διενή

10. Στέλιος Καζαντζίδης – Ανθολόγιο ασμάτων

11. Αλέξανδρος Υψηλάντης – Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος

12. Γράμματα Μελλοθανάτων (Α. Δημητρίου, Μ. Καραολής, Α. Ζάχος, Χ. Μιχαήλ, Α. Ζάκος, Ι. Πατάτσος, Μ. Κουτσόφτας, Σ. Μαυρομάτης, Ε. Παλληκαρίδης)

13. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης – Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση

14. Ιωάννης Μακρυγιάννης – Τρώνε από μας και μένει και μαγιά

15. Ανδρέας Κάλβος – Ωδαι

16. Πινακοθήκη Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-1959

 

 

 

 

Το βρετανικό Σπέσιαλ Μπραντς 1957 – για τις τουρκικές επιδιώξεις διχοτόμησης

Ενόψει της πολυσυζητημένης πενταμερούς, που μας λένε ότι θα λάβει χώραν, με την Τουρκία να ευελπιστεί να συμμετάσχει και το ψευδοκράτος για αναγνώρισή του (δύο κράτη), ας θυμίσουμε ορισμένα ακόμα γεγονότα. Για τα τουρκικά σχέδια διχοτόμησης (δύο κράτη) από τη δεκαετία του 1950, τα οποία αναμένουν την υποταγή μας…

Μαρτυρίες από βρετανικά έγγραφα που αποδεσμεύθηκαν το 2010 και τα είχα μελετήσει και ορισμένα δημοσιεύσαμε τότε στη «Σημερινή». Αυτά δεν είναι του Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, αλλά του Σπέσιαλ Μπραντς στην Κύπρο και του Αρχηγείου Αστυνομίας (της αποικιοκρατίας).

«Τη ιζ Ιανουαρίου μηνός μνήμην επιτελούμεν της αθλήσεως του Αγίου Ενδόξου Νεομάρτυρος Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις μαρτυρήσαντος...».

 

 

«… Φτάνοντας στο Κουρμανιό τον ρώτησαν πάλι:

-Τι είσαι συ;

-Χριστιανός. Προσκυνώ τον Χριστό μου και τη Δέσποινά μου Θεοτόκο…

Ελλάδα και Τουρκία

Shutterstock

Θεοφάνης Μαλκίδης

Ελλάδα και Τουρκία 

Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Βεργίνα

Η επέτειος που δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε την κομματική ασυναρτησία

 

Το λέει η τουρκική προπαγάνδα, το ανήγαγε σε δόγμα κι ο Μουσταφά Ακιντζί τότε που επέβαλε στους ολοπρόθυμους βουλευτές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ τον περιβόητο νόμο του για την επέτειο του ενωτικού δημοψηφίσματος. Ότι, δήθεν, η Ένωση «ήταν η μάνα των κακών» στην Κύπρο.

Ορθοδοξία

 

Κωνσταντίνος Φωτιάδης

 

Από τον  Καθηγητή Κωνσταντίνο Φωτιάδη  είχα μόνο βοήθεια και υποστήριξη καθόλη τη διάρκεια της  πορείας μου  και τον ευχαριστώ πολύ για όλα.

Για τη Θράκη, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο, τη Συρία και τη στάση που πρέπει να έχει ο Ελληνισμός

Θεοφάνης Μαλκίδης

 Για τη Θράκη, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο, τη Συρία και τη στάση που πρέπει να έχει ο Ελληνισμός 

 Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικο σταθμό Παραπολιτικά 

Για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου

 

Στο Φύλλο Εφημερίδας της Αλβανικής Κυβέρνησης, μεταξύ άλλων πρωθυπουργικών διαταγμάτων, δημοσιεύτηκαν τρία πρωθυπουργικά διατάγματα στο ΦΕΚ Αλβανίας (Këshillit të Ministrave, datë 26/12/2024) για την εφαρμογή του νόμου 96/2017, «Για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων στη Δημοκρατία της Αλβανίας» με πρόταση του Υπουργού Εξωτερικών και του Υπουργικού Συμβουλίου Αλβανίας.

Αν χαθούν οι Κούρδοι θα χαθούμε κι εμείς

Την ώρα που όλο και περισσότεροι Υπουργοί δυτικών χωρών επισκέπτονται τη Δαμασκό και συναντούν τον ντε φάκτο ηγέτη της Συρίας, Άχμεντ αλ Σάρα, στο βόρειο τμήμα της χώρας και σε περιοχές της κουρδικής Ροζιάβα, μαίνονται άγριες μάχες ανάμεσα στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) και οργανώσεις υποστηριζόμενες από την Τουρκία, ακόμα και τμήματα του τουρκικού στρατού. Στη Μανμπίτζ, έχασαν τη ζωή τους πάνω από 100 άνθρωποι μέσα σε δύο μέρες, ενώ την Τετάρτη πέντε άμαχοι σκοτώθηκαν και 15 τραυματίστηκαν σε τουρκική αεροπορική επιδρομή εναντίον πολιτών που κατευθύνονταν στο φράγμα του Τισρίν.

Αυτή είναι η καθημερινότητα για τον κουρδικό λαό της επαναστατικής Ροζιάβα, παρόλο που ο επικεφαλής του SDF Μαζλούμ Άμπντι ανακοίνωσε ότι η αυτόνομη κυβέρνηση της βορειοανατολικής Συρίας συμφωνεί στη σημασία της ενότητας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και απορρίπτει οποιοδήποτε σχέδιο διαμελισμού. Για την Τουρκία του Ερντογάν, όμως, που αντιμετωπίζει τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, τις οποίες συναποτελούν οι Δυνάμεις Προστασίας του Λαού (YPG) και οι Δυνάμεις Προστασίας των Γυναικών (YPJ), ως παρακλάδι του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) αυτά δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει, όπως ο ίδιος ο Τούρκος δικτάτορας δηλώνει κατά καιρούς, η υποταγή ή η εξαφάνιση των Κούρδων και των Κούρδισσων της περιοχής.

Οι αξιοθαύμαστοι Κούρδοι μαχητές, που αντιμετώπισαν σχεδόν μόνοι τη λαίλαπα των τζιχαντιστών όλα τα προηγούμενα χρόνια, πλέον αντιστέκονται στην Τουρκία και στην ένοπλη οργάνωση «Συριακός Εθνικός Στρατός» (SNA). Έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος, ως η τελευταία γραμμή αντίστασης στο «Ισλαμικό Κράτος» και παρόλο που οι Τούρκοι κατέχουν την Αφρίν και άλλες σημαντικές περιοχές, μπόρεσαν να δημιουργήσουν επαναστατικές δομές και το παράδειγμα της Ροζιάβα υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Η υποστήριξη που έλαβαν από τις ΗΠΑ είναι υπό συζήτηση, καθώς το 2019, ο τότε και επερχόμενος πρόεδρος Τραμπ, αποδέχτηκε τη δημιουργία «ζώνης ασφαλείας» 30 χιλιομέτρων στη βόρεια Συρία, ζώνη που ελέγχει ο τουρκικός και ο ρωσικός στρατός. Με τη συναίνεση των μεγάλων δυνάμεων και την αναμενόμενη σιωπή της ΕΕ, οι Τούρκοι προχώρησαν σε παράνομο εποικισμό των κατεχόμενων περιοχών και εκδίωξαν τον κουρδικό πληθυσμό. Στόχος τους είναι να το επαναλάβουν στο Κομπάνι, στη Μανμπίτζ και σε άλλες περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι της βόρειας Συρίας.

Αντί, λοιπόν, να ασχολούμαστε με τη γραβάτα του Άχμεντ αλ Σάρα και τη σεμνοτυφία των Υπουργών που φιλοξενεί, οφείλαμε να ασχολούμαστε με τους Κούρδους και τις Κούρδισσες που συνεχίζουν να πολεμούν και για εμάς. Στην άγρια αυτή περιοχή, οι Κούρδοι αποτελούν τον φυσικό μας σύμμαχο, έστω κι αν κάποιοι φαντασιώνονται συνεταιρισμούς με γενοκτόνους και νέες σταυροφορίες. Αν χαθούν οι Κούρδοι, θα χαθούμε κι εμείς, επομένως οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη ήττα των Τούρκων και των πρακτόρων τους, είναι νίκη της ανθρωπότητας, της δημοκρατίας, του πολιτισμού. Κι αν η κατάσταση είναι δύσκολη, ο κουρδικός λαός δικαιούται να ζήσει, να δημιουργήσει, να χτίσει το δικό του μέλλον, τόσο στη βόρεια Συρία, όσο και στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν, στο Ιράν, στο Ιράκ. Και τότε θα αλλάξει και η θεοσκότεινη ιστορία της Μέσης Ανατολής και δεν θα μπορεί να επιβάλλει τον θάνατο κανένα αναθεωρητικό καθεστώς.

του Αλέκου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

To ενωτικό δημοψήφισμα των Ελλήνων της Κύπρου

Μετά από αιώνες κυοφορίας, ο πόθος του Κυπριακού Ελληνισμού για εθνική αποκατάσταση και ένωση με τη μάνα Ελλάδα βρήκε την έκφρασή του με το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950.

Κράτος- Παιδεία- Γκρίζος Λύκος

 

Θεοφάνης Μαλκίδης  

Κράτος- Παιδεία-Γκρίζος Λύκος

Λίγες ώρες αφότου μπήκε το νέος έτος και ανακοινώθηκε μία ακόμη στρατιωτική άσκηση από την Τουρκία με σενάριο τη «Γαλάζια Πατρίδα» και την κατάληψη ελληνικού νησιού (!), το Υπουργείο Παιδείας της χώρας με έγγραφό του, οργανώνει δραστηριότητες σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και βαθμίδες για το ίδιο θέμα!

Το ενδιαφέρον δεν είναι ότι ακόμη και το Υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα του  αχαλίνωτου εθνικισμού και επεκτατισμού, το ενδιαφέρον είναι ότι   το πρόγραμμα «γνωριμίας» των νέων ανθρώπων, των  μαθητριών και των μαθητών με τον τουρκικό εθνικισμό, θα υλοποιηθεί από τον   καθ ΄ύλην «ειδικό»: το Ίδρυμα Εκπαίδευσης και Πολιτισμού «Ülkü Ocaklar», δηλαδή  τους Γκρίζους Λύκους !  

Οι Γκρίζοι Λύκοι , εκτός από συνέταιρος στην κυβέρνηση Ερντογάν, είναι μία εγκληματική, τρομοκρατική για πολλές χώρες, οργάνωση η οποία δημιουργήθηκε στα τέλη της βίαιης για την Τουρκία  δεκαετίας του 1960 από τον Αρπασλάν Τουρκές, ο οποίος όταν πέθανε το 1997, ο Ντεμιρέλ τον αποκάλεσε «μεγάλη απώλεια για την Τουρκία» και η Τανσού Τσιλέρ «ιστορικό άνθρωπο».

Οι Γκρίζοι Λύκοι, οι οποίοι έχουν  και πολιτικό προσωπείο,  το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP),   από την πρώτη περίοδο της δολοφονικής τους δράσης προώθησαν  τον  τουρκικό  εθνικισμό, τον  τουρανισμό - παντουρκισμό,  επιδιώκοντας την ένωση όλων των τουρκόφωνων λαών σε ένα ενιαίο κράτος.

Παράλληλα υιοθέτησαν τη βία ως κεντρική, αν όχι μοναδικό τρόπο δράσης. Το 1977 στη σφαγή στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης,  το 1978  όταν σκότωσαν  περισσότερους από 100 Αλεβίτες στο Μαράς, το 1981 με την  απόπειρα δολοφονίας του Πάπα από το μέλος των Γκρίζων Λύκων Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, τις συνεχείς  δολοφονίες και επιθέσεις εναντίον Κούρδων, Αρμενίων και Ελλήνων, θρησκευτικών ή πολιτικών προσώπων (δολοφονίες Αμπντί Ιπεκτσί, καθολικού  ιερέα Αντρέα Σαντόρο, Χραντ Ντινκ, Τάσου Ισαάκ και Σολωμού, Σολωμού κ.ά) .

Τα δύο κράτη του Φιντάν και η Ευρώπη των Τουρκοκυπρίων

Λέγαμε χτες για όσα ο Χακάν Φιντάν δήλωνε στα κατεχόμενα παρουσιάζοντας τη λύση δυο κρατών ως μια ειδυλλιακή διευθέτηση για Ε/κ και Τ/κ. Μας απηύθυνε έκκληση, ο αφιλότιμος, να «χτίσουμε από κοινού ένα ειρηνικό μέλλον στην περιοχή», που θα φέρει «τεράστια ευημερία και ειρήνη».

Η καθιέρωση της γαλανόλευκης ελληνικής σημαίας – 13 Ιανουαρίου 1822

 

Η πρώτη εθνοσυνέλευση του επαναστατημένου Ελληνισμού πραγματοποιήθηκε στην Πιάδα, κοντά στην Επίδαυρο και γι’ αυτό, «της Επιδαύρου» ονομάζεται. Ξεκίνησε στις 20 Δεκεμβρίου 1821 και διάρκεσε ως τις 16 Δεκεμβρίου 1822.

Την πρωτοχρονιά του 1822, ο πρόεδρός της, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, εξέδωσε την πανηγυρική διακήρυξη της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Είναι το πρώτο επίσημο κείμενο του ελεύθερου ελληνικού κράτους στον διεθνή χώρο:

«Εν ονόματι της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος:

Το Ελληνικόν Έθνος, το υπό την φρικώδη οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον δια των νομίμων παραστατών του, εις εθνικήν συνηγμένων συνέλευσιν, ενώπιον θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν».

Ο γύρος της Ελλάδας σε 3 λεπτά (βίντεο)

 

Στο παρακάτω link μπορείτε να δείτε εναέρια πλάνα από όλη την Ελλάδα, σε ένα βίντεο που υμνεί την χώρα μας για τον φυσικό και πολιτισμικό της πλούτο.

 

Μπορεί να χωρέσει ένα βίντεο μόλις τρεισήμισι λεπτών την απαράμιλλη φυσική ομορφιά και την σπουδαία πολιτισμική κληρονομιά της χώρας μας; Μπορεί!

 

Μέσα από ένα ολιγόλεπτο κλιπ, το ταξιδιωτικό κανάλι Point Of View GR αποτύπωσε μαγικές εικόνες από μοναδικούς τουριστικούς προορισμούς που ελκύουν επισκέπτες όλες τις εποχές του χρόνου.

Λος Άντζελες 2025

Για τη Θράκη

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Για τη Θράκη

Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά 

Ενωσις

 «ΠΡΟΣ  ΕΝΩΣΗ»

Νἄξερες  πῶς  μὲ συντάραξες

ὂταν σ’ εἶδα  σήμερα ξαφνικὰ

ἔπειτα ἀπὸ τόσα  χρόνια

Γιάννης Ρίτσος, απόσπασμα από το "Εμβατήριο του Ωκεανού "

 

Κύριε, Κύριε

κι εμείς εδώ

στη μέση των μεγάλων δρόμων

λυπημένοι κι αδέξιοι

Το εκήρυξεν ο θείος Όμηρος προ ετών τρισχιλίων: Εις οιωνός άριστος!.

“ Αλλά τις έβαλεν εις πράξιν την συμβουλήν του θειοτάτου αρχαίου ποιητού; Εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης;

Για την εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο, για την επιβίωση του Ελληνισμού

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Για την  εθνική κυριαρχία στο  Αιγαίο, για την επιβίωση του  Ελληνισμού

 

«Ιωνίαν Γην δώσαμεν, Αιγαίον Ύδωρ δεν θα δώσουμε!» Μιχάλης Χαραλαμπίδης ( Το Τουρκικό Πρόβλημα, η ανθρωπιστική Ελλάδα. Αθήνα: εκδόσεις Στράβων 2020).

 

Η πορεία και διαδρομή του Αιγαίου, της Ελληνικής αυτής θάλασσας στο χρόνο, αποτελεί τη συμπύκνωση της ευρύτερης, γενικότερης, συνολικότερης ελληνικής ιστορίας. Πολιτισμός, ανάπτυξη, οικουμενική προσφορά, αλλά και διαρκή αντίσταση μέχρι την Ελευθερία. Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, η συνεχής επιβεβαίωση της εθνικής κυριαρχίας  στο Αιγαίο  αφορά ένα μεγάλο ιστορικό καθήκον και χρέος έναντι των προηγούμενων και των επόμενων γενεών.

Η αρχή της παρακμής

Μωσαϊκό από την Αγία Σοφία με τον Κωνσταντίνο Θ΄ και την αυτοκράτειρα Ζωή.

του Κώστα Χατζηαντωνίου

Η 11η Ιανουαρίου 1055 ήταν η μέρα που πέθανε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ΄ (γνωστός και ως Μονομάχος), ο τρίτος σύζυγος της ανιψιάς και κληρονόμου του Βασιλείου Β’ Βουλγαροκτόνου Ζωής. 

«Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφά ελληνικά, με δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, τα ελληνικά»

 

 «Η ελληνική και η κινεζική είναι οι μοναδικές ομιλούσες γλώσσες ακόμη και σήμερα, των οποίων η ύπαρξη είναι γνωστή εδώ και 3.500 χρόνια. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, αν κρίνουμε από την επίδραση που άσκησαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, η ελληνική είναι η πρώτη γλώσσα του κόσμου».

Όχι, δεν το είπε ο συμπαθής Πορτοκάλος στην ξεκαρδιστική ταινία «γάμος αλά ελληνικά».