Οι θαυμαστές του Κεμάλ και του Χίτλερ δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα θύματα της Γενοκτονίας και των Μαρτυρικών Τόπων

Θ. Μαλκίδης 

Οι θαυμαστές του Κεμάλ και του Χίτλερ δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα θύματα της Γενοκτονίας και των Μαρτυρικών Τόπων

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση της Ευξείνου Λέσχης Ποντίων της Ηρωικής Πόλης της Νάουσας


 Το επίσημο εκδοτικό όργανο των Ναζί,  ο «Λαϊκός Παρατηρητής»,   έγραφε τον Σεπτέμβριο του 1922 ότι  «σε αυτές τις μέρες της ατίμωσης και της ατιμίας ένα όνομα αποδεικνύει τι μπορεί να πετύχει ένας αληθινός άνδρας. [...] Η νίκη του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θα μας δώσει νέα δύναμη και θα δυναμώσει την πίστη μας στο ανίκητο του πνεύματος του ηρωισμού» 

Η Τουρκία του Κεμάλ  προσφερόταν ως υπόδειγμα κράτους που είχε εκκαθαρίσει τον πληθυσμό της από τα "επικίνδυνα"  στοιχεία. Οι Έλληνες και οι  Αρμένιοι παραλληλίζονταν με τους Εβραίους, ενώ λίγο αργότερα ο Χίτλερ σχεδιάζοντας τη δική του "Τελική Λύση", έλεγε το "ποιος θυμάται σήμερα τους Αρμένιους"!

Ο Δάσκαλος και ο Μαθητής, ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Αδόλφος Χίτλερ, συνιστούν την έκφραση του ολοκληρωτισμού, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός, αποτελούν την ίδια έκφανση του Φασισμού, που από τις Γενοκτονίες πέρασε στα Ολοκαυτώματα. Η ανάδειξη του ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για να καταδικαστούν  και να αποκαθηλωθούν  τα πιο ολοκληρωτικά  καθεστώτα και ιδεολογίες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. 

Ο Κεμαλισμός αποτελεί συνώνυμο του Ναζισμού και συνιστά μία Φασιστική, εθνικιστική και ρατσιστική ιδεολογία η οποία εκφρασμένη με την πιο ακραία διαστροφική βαρβαρότητα, στέρησε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους. Το δυστύχημα είναι ότι οι Ναζί δολοφόνησαν δέκα χρόνια και η νίκη των αντιφασιστικών δυνάμεων τους σταμάτησε, οι Κεμαλικοί συνεχίζουν να δολοφονούν, χωρίς καμία αντίδραση, εκατό χρόνια! 



Η πρόταση του Μιχ. Χαραλαμπίδη που συνδέεται με την ανάδειξη της αλήθειας σε ό,τι αφορά τη σχέση και τις ομοιότητες Κεμαλισμού και Ναζισμού, είναι η ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής ημέρας μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού, κατ΄ αντιστοιχία της διεθνούς ημέρας μνήμης του θυμάτων του Ναζισμού (27 Ιανουαρίου). 

Είναι μία συμβολική αλλά και ουσιαστική πράξη, καταδίκης του φασισμού και Νίκης της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Δικαίου και της Ιστορίας, είναι η Νίκη των λαών που δολοφονήθηκαν. Είναι η Νίκη της Ζωής έναντι των ιδεολογιών του Θανάτου.




Η συνέντευξη στον Τηλεοπτικό σταθμό Flash της Δυτικής Μακεδονίας για τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό

Εξόδιος ακολουθία και ενταφιασμός του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Στρατιώτη Μιχαλάκη Μιχαήλ

Κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου  Στρατιώτη  Μιχαλάκη Μιχαήλ

Τελείται το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017 στις 11:00 πμ στον ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος στην Μακεδονίτισσα, η κηδεία του  μέχρι πρότινος αγνοούμενου  Στρατιώτη  του 286 ΜΤΠ Μιχαλάκη Μιχαήλ  του Γεώργιου (ΑΣΜ 11230/73)

Ο Μιχαλάκης  Μιχαήλ γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1955 στο
Στρόβολο Λευκωσίας από τον Γεώργιο και της Βικτώρια και είχε  
 έναν αδελφό, τον Ιωάννη και τέσσερις αδελφές, την  Παναγιώτα,
την Ελένη, την Άννα και την  Νίκη. 

Ο Πόντιος συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς για τον Πόντιο εκτελεσθέντα από τους Ναζί Ναπολέων Σουκατζίδη . HAYDARİ KAMPINDA BİR PONTOSLU RUM DİRENİŞÇİ

Θ. Μαλκίδης 

Ο εκ Τραπεζούντας συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς για τον Πόντιο εκτελεσθέντα από τους Ναζί Ναπολέων Σουκατζίδη

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε στην Προύσα το 1909 από γονείς Ποντιακής καταγωγής . Μετά τη Γενοκτονία εγκαταστάθηκε  στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου του νομού Ηρακλείου Κρήτης. Εκεί τελείωσε την Μέση Εμπορική Σχολή  και εργαζόταν ως λογιστής, ενώ γνώριζε καλά την αγγλική, ρωσική, γερμανική, γαλλική και τουρκική γλώσσα και είχε και συγγραφικό έργο. Μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, συνελήφθη και εξορίστηκε στον Άγιο Ευστράτιο. Από εκεί μεταφέρθηκε τον Απρίλιο του 1937 στις φυλακές της Ακροναυπλίας, όπου παρέμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 1941, όταν παραδόθηκε από το καθεστώς  μαζί με εκατοντάδες άλλους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς κατακτητές. Κατά την διάρκεια της Κατοχής ήταν κρατούμενος στις φυλακές των Τρικάλων, της Λάρισας και  τον Σεπτέμβριο του 1943 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου. 

 Εκεί οι Γερμανοί τον χρησιμοποίησαν ως διερμηνέα και το  όνομά του ήταν μεταξύ των 200 που επρόκειτο να εκτελεστούν στην Αθήνα, αφού   υπήρξαν και εκτελέσεις στην περιοχή των Μολάων Λακωνίας,  για την επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του διοικητή της 41ης Γερμανικής Μεραρχίας Οχυρών Υποστράτηγου Φραντς Κρεχ .  Ο  διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης Χαϊδαρίου Καρλ Φίσερ, όταν ο Σουκατζίδης διάβασε και το δικό του όνομα στην λίστα των μελλοθάνατων του είπε να παραμείνει στην θέση του. 


Τότε ο Σουκατζίδης τον ρώτησε αν θα εκτελούσαν κάποιον άλλο αντί για τον ίδιο, και όταν ο Φίσερ απάντησε ότι έχει εντολή να εκτελέσει 200 από τους κρατουμένους, ο Σουκατζίδης αρνήθηκε να εκτελεστεί κάποιος άλλος στην δική του θέση και ο ίδιος να σωθεί και έτσι εκτελέστηκε με τους υπόλοιπους 199 κρατούμενους του Χαϊδαρίου την Πρωτομαγιά του 1944.

Στο τελευταίο γράμμα προς τον πατέρα του ο Σουκατζίδης έγραψε:

«Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου. Ν' αγαπάς και να λατρεύεις την κορούλα* σου και την αδελφούλα μου, κι οι δυο τους μεγάλοι άνθρωποι. Γεια, γεια πατερούλη. (*Εννοώντας την αρραβωνιαστικιά του Χαρά, αδελφή της Μαρίας Λιουδάκη).

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης είναι το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Το τελευταίο σημείωμα», όπου την βραδιά πριν την εκτέλεση κυριαρχούν η ποντιακή και η κρητική μουσική και χορός, ενώ αναφορά στον Ναπολέοντα Σουκατζίδη (αναφέρεται ως Τσουκατζίδης) γίνεται και στο έργο του επίσης Πόντιου συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά «Αντίσταση», ως εξής: 

«Κι εκεί στο Χαϊδάρι… Διακόσια ονόματα φωνάζει ο στρατοπεδάρχης. Οι Ακροναυπλιώτες. Άνθρωποι που λιώσαν στα μπουντρούμια και τις εξορίες της τετάρτης Αυγούστου, που δεμένους χειροπόδαρα τους άφησε στον Γερμανό.

-Ναπολέων Τσουκατζίδης¹!

Βγαίνει κι ο Ναπολέων. Και ο στρατοπεδάρχης κομπιάζει μπροστά σ’ αυτόν τον ήρωα που μιλά εφτά γλώσσες και δέχεται μέσα στο Χαϊδάρι με θεϊκή γαλήνη τα μαρτύρια και κρατά στις καρδιές των μαρτύρων αναμμένη τη φλόγα της ελπίδας και του αγώνα.

-Όχι εσύ, Ναπολέων!

-Γιατί όχι εγώ;

-Εσύ δεν θα τουφεκιστείς.

-Και πόσους θα τουφεκίσεις, αν εξαιρεθώ εγώ;

-Διακόσιους.

-Όχι. Δεν δέχομαι κανένας να μ’ αντικαταστήσει. Είμ’ Έλληνας!

Επιμένει ο στρατοπεδάρχης. Αλύγιστος ο Ναπολέων. Και βγαίνουν έξω απ’ τον σωρό οι διακόσιοι και στήνουνε χορό: Έχε γεια, καημένε κόσμε, έχε γεια, γλυκειά ζωή! Βλέπει ο Γερμανός στρατοπεδάρχης τούτους τους διακόσιους που απάνω τους βαραίνει ο ίσκιος του θανάτου να χορεύουν, να τραγουδούν και ν’ αποχαιρετάνε τους συντρόφους τους -σαστίζει. Τι είναι τούτο δω; Αντηχεί ο αέρας από αντάρα αντρίκια:

-Έχετε γεια, παιδιά.

-Ζήτω η Ελλάδα!

-Σαν άντρες θαπάμε!

Και τους ανεβάζουν στ’ αυτοκίνητο -σωρό. Κι είναι πρωτομαγιά. Κι είναι γλυκός ο πρωινός αέρας, ολόχρυση η αυγή κι ο Υμηττός κεντιέται με χρυσάφι. Κι εκεί στο σφαγείο στήνονται τα πολυβόλα για το μεγάλο μακελειό. Μαζί θα πέσει κι ο Ναπολέων, που ένα «ναι» να ‘λεγε του Γερμανού είχε γλυτώσει (…)

-Ποιοι ήσαν; Ποτέ δεν έδωσαν κατάλογο των ονομάτων τους οι Γερμανοί. Μαθαίνουμε μερικούς. Ωστόσο στη ματωμένη ιστορία της Αντίστασης του Έθνους πέρασαν όλοι μ’ ένα όνομα μέσα στη μνήμη και την  καρδιά του πονεμένου αυτού λαού. Οι Διακόσιοι της Πρωτομαγιάς. Βουβή και πικραμένη τους κλαίει η αγωνιζόμενη Αθήνα. Οι Διακόσιοι Άγιοι που μαρτύρησαν μαζί -κοντά σ’ άλλους χιλιάδες- σε τούτο τον υπέρτατο αγώνα για την τιμή και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου».

¹Ο Ν. Σουκατζίδης αναφέρεται ως Τσουκατζίδης από τον Δημήτρη Ψαθά.

Δ. Ψαθά «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» Εκδόσεις ΜΑΡΙΑ Δ. ΨΑΘΑ

Tamer Çilingir

HAYDARİ KAMPINDA BİR PONTOSLU RUM DİRENİŞÇİ

Κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Στρατιώτη Νεόφυτου Χηράτου

Κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Στρατιώτη Νεόφυτου Χηράτου 

Το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017 στις 10:00 π.μ. στον ιερό ναό Αποστόλου Ανδρέα στη Μέσα Γειτονιά Λεμεσού, κηδεύεται  ο στρατιώτης του 211 ΤΠ Νεόφυτος Στέλιου Χηράτος 19 χρονών από το Πελένδρι. 

Ο Γιώργος Ζαχαριάδης στον 3ο Αυθεντικό Φειδιππίδιο Δρόμο Αθήνα- Σπάρτη - Αθήνα για την Ελευθερία στους Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί και Meral Geylani.

Θ. Μαλκίδης

Ο Γιώργος Ζαχαριάδης στον 3ο αυθεντικό Φειδιππίδιο Δρόμο Αθήνα- Σπάρτη - Αθήνα για την  Ελευθερία  στους Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί και Meral Geylani.

Η πράξη αλληλεγγύης από τον Γιώργο Ζαχαριάδη να τρέξει μετά από το Μαραθώνιο, στα βήματα του Φειδιππίδη τη διαδρομή Αθήνα- Σπάρτη- Αθήνα και ο τερματισμός του πριν από λίγο έχει μεγάλη ουσιαστική και συμβολική σημασία. Γιατί και με αυτόν τον τρόπο- όταν στην Ελλάδα πλην εξαιρέσεων όλοι σιωπούν-  γίνεται γνωστή η  φυλάκιση και η παραβίαση των δικαιωμάτων  του Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί και της Meral Geylani, που αγωνίζονται για την ελευθερία των λαών της Μικράς Ασίας, των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Κούρδων. 

Συγχαρητήρια στον Γιώργο Ζαχαριάδη ο οποίος τρέχει για την Ελευθερία, για την ανάδειξη των Ολοκαυτωμάτων του Ελληνισμού, ο οποίος αγωνίζεται για την  Ελευθερία  στους  Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί και Meral Geylani.





Λευτεριά στον Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί και στη σύντροφό του Meral Geylani ! 

O Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί και η Meral Geylani δεν είναι μόνοι 

Free Yannis Vasilis Yaylali and Meral Geylani ! Yannis Vasilis Yaylali and Meral Geylani are not alone. 

Ο Γιάννης – Βασίλης Γιαϊλαλί γεννήθηκε ως Ιμπραήμ Γιαϊλαλί το 1974 στο συνοικισμό Γιαϊλά του χωριού Ασάρ της Παύρας του νομού της Σαμψούντας (Αμισός) του Πόντου. Τον Απρίλιο του 1994 με την κατάταξή του στον τουρκικό στρατό στάλθηκε στο Κουρδιστάν. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τραυματίστηκε σε μάχη με τους αντάρτες του ΡΚΚ, συνελήφθη και έμεινε αιχμάλωτος για δύο χρόνια και τρεις μήνες. Στο διάστημα αυτό η οικογένεια του Γιαϊλαλί στην ερώτηση για την τύχη του Γιαϊλαλί λάμβανε την απάντηση ότι «δεν υπάρχει τέτοιος στρατιώτης».

Όταν όμως οι γονείς του επέμεναν να βρεθεί λύση για την απελευθέρωση του και την επιστροφή του, οι Δυνάμεις Ασφαλείας τους προειδοποίησαν λέγοντάς τους τα εξής: «Έχουμε ερευνήσει την οικογένειά σας και ξέρουμε ότι είστε Έλληνες. Αν συνεχίσετε να αναζητείτε τρόπους για την επιστροφή του γιου σας, θα έχετε προβλήματα». Τους έκαναν μάλιστα σαφές ότι δεν θα πρέπει να μιλούν δημοσίως για την υπόθεση αυτή, για να μην διαπομπευθούν με τη δημοσιοποίηση της καταγωγής τους. Με την απελευθέρωσή του άλλαξε το όνομά του από Ιμπραήμ σε Γιάννης-Βασίλης και άρχισε να συμμετέχει στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο στο Κουρδιστάν, με αποτέλεσμα να συλληφθεί αυτή τη φορά από το Τουρκικό κράτος, να βασανισθεί και να φυλακιστεί για 3,5 μήνες. 
Μαζί με τη σύντροφό του Meral Geylani (Μεράλ Γκιουλεϊνί) πρωτοστάτησαν στην ανάδειξη των δολοφονιών στο Κουρδιστάν, με αποτέλεσμα ο Γιαϊλαλί να συλληφθεί την 22α Απριλίου 2017 και να παραμένει έως σήμερα φυλακισμένος, με τις κατηγορίες της υποκίνησης σε «τρομοκρατική δραστηριότητα» λόγω της δράσης του για Ελευθερία στο Κουρδιστάν και για προσβολή του Κεμάλ και του Ερντογάν, λόγω της αρθρογραφίας του για τη Γενοκτονία των Ελλήνων. 


H Meral Geylani, μαζί με το σύντροφό της Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί είχαν εγκατασταθεί στο Roboski του Κουρδιστάν, εκεί όπου οι Τουρκικές δυνάμεις καταστολής είχαν δολοφονήσει αμάχους, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Από εκεί αγωνίζονταν, μέχρι τη σύλληψή τους, για την ελευθερία του Κουρδικού λαού και για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Η Meral Geylani συνελήφθη στην Αττάλεια στις 13 Οκτωβρίου 2017 και φυλακίστηκε με την κατηγορία “της προπαγάνδας για το Κουρδικό ζήτημα και για την προτροπή σε Τούρκους πολίτες να μην πηγαίνουν στο στρατό και να δολοφονούν”, ενώ η εισαγγελία της απήγγειλε την επιπλέον κατηγορία “του μέλους της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ”. 

Ο αγώνας του Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί και της συντρόφου του για Ελευθερία, Δημοκρατία και Αλήθεια έχει εμπνεύσει πολλούς ανθρώπους στην Τουρκία, στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και τη εικαστικό Μαργαρίτα Ράντεβα, η οποία δημιούργησε ένα μοναδικό έργο με την προσωπογραφία του το οποίο χρησιμοποιείται στις πρωτοβουλίες δημοσιοποίησης και συγκέντρωσης υπογραφών για την απελευθέρωσή του. 


Ζητούμε την απελευθέρωση του Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί και της Meral Geylani και καλούμε τα μέλη του Ελληνικού κοινοβουλίου, τους Ευρωβουλευτές, τα κόμματα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους Δικηγορικούς Συλλόγους, τους συνδικαλιστικούς φορείς εργαζομένων, συλλόγους και ομοσπονδίες Ποντίων, Θρακών, Καππαδοκών, Μικρασιατών καθώς και κάθε δημοκράτη πολίτη στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλον τον πλανήτη να απαιτήσουν το αυτονόητο: Την Ελευθερία για κάθε άνθρωπο που διώκεται στην Τουρκία για τις ιδέες του, την Ελευθερία του Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί και της Meral Geylani . 

Το διαχρονικό Ελληνικό έπος της αντίστασης

Θ. Μαλκίδης

Το διαχρονικό Ελληνικό έπος της αντίστασης 

Μέρος της ομιλίας στην Αριδαία και τα Γιαννιτσά στις παρουσιάσεις  του βιβλίου των απομνημονευμάτων του αντάρτη του Πόντου Παύλου Τσαουσίδη

Κοτζά Αναστάς, Καπετάν Ευκλείδης, Αντών Πασά, Βασίλ ουστά, Αιμίλιος Χατζηγεωργίου- Καδίογλου, Ιστύλ αγά, Ηλίας Πάνου, Παντέλ αγά, Βασίλ αγά, Παύλος Τσαουσίδης  και χιλιάδες άλλοι έπραξαν το καθήκον τους, δημιουργώντας   το ελληνικό αντιστασιακό έπος στα Ποντιακά βουνά.  

Ο Δημήτρης Ψαθάς στο βιβλίο του «Γη του Πόντου», χαρακτηρίζει έπος την αντίσταση των Ελλήνων στον Πόντο, προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχει καμία υπερβολή στον χαρακτηρισμό του άνισου και πρωτόφαντου εκείνου αγώνα στα βουνά».


Η αντίδραση των Ελλήνων στην στράτευση, στην προστασία των χωριών και των γυναικόπαιδων, ήταν τα αντάρτικα σώματα, σώματα τα οποία ο Κεμάλ  υποστήριξε, προκειμένου να δικαιολογήσει τα εγκλήματά του,  ότι αποτελούνταν από 20.000 έως 25.000 άνδρες. Η πρώτη περίοδος της Ποντιακής αντίστασης, αρχίζει το 1914 και κλείνει με την ανακωχή του 1918, ενώ η δεύτερη αρχίζει με την εμφάνιση του Μουσταφά Κεμάλ στον Πόντο το 1919 και κλείνει το 1923-1924. 

Τον Οκτώβριο του 1922, ο Τζεμήλ Λιβά πασά, μετά την εκκαθάριση του  μετώπου της Ιωνίας έρχεται με 40.000 στρατό στον Πόντο, στις 18 Οκτωβρίου του 1922, δίνει αμνηστία στους Πόντιους και καλεί τους αντάρτες να παραδώσουν τα όπλα τους. Οι αντάρτες όμως, δεν εμπιστεύονται την αμνηστία και δεν παραδίνουν τα όπλα τους. Πηγαίνουν στη Ρωσία και μέσω Ρουμανίας και Βουλγαρίας και άλλων διόδων, έρχονται στην Ελλάδα.
Την ίδια περίοδο που έφευγαν οι αντάρτες του Δυτικού Πόντου, οι αντάρτες της Σαντάς συνέχιζαν τις μάχες. Όλος ο πληθυσμός της Τραπεζούντας και των χωριών είχε ήδη αναχωρήσει, όμως οι Σανταίοι παρέμεναν στα βουνά και μόνο το Φεβρουάριο του 1924 έφυγαν και οι οπλαρχηγοί της Σαντάς.

Είναι  διαπιστωμένο ότι εάν δεν υπήρχε η ένοπλη αντίσταση στο σχέδιο Γενοκτονίας, τα θύματα θα ήταν περισσότερα. Μάλιστα οι αντάρτες επέδειξαν μία ασυνήθιστη στην παγκόσμια ιστορία στάση, αλλά συνηθισμένη στην ελληνική ιστορική παράδοση, όπου θυσιάζονται λίγοι για να σωθούν οι πολλοί. (θυσία των βρεφών για τη σωτηρία της ομάδας. Σαντά, Σεπτέμβριος του 1921).

Μνήμη καπετάνιου του Ποντιακού αντάρτικου Αναστάσιου Παπαδόπουλου (Κοτζά Αναστάς )

Μνήμη καπετάνιου του Ποντιακού αντάρτικου Αναστάσιου Παπαδόπουλου (Κοτζά Αναστάς )

Το Δ.Σ. του Ιστορικού Ποντιακού Συλλόγου «Ο ΚΟΤΖΑ ΑΝΑΣΤΑΣ» σας προσκαλεί στo  μνημόσυνο του καπετάνιου του Ποντιακού αντάρτικου Αναστάσιου Παπαδόπουλου (Κοτζά Αναστάς ) ο οποίος δολοφονήθηκε πριν 95 χρόνια, μνημόσυνο που θα τελεσθεί, την Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017 και ώρα 09.30 π.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, Νεοκαισάρειας. 


Θεοφάνης Μαλκίδης

ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΚΑΙ Ο ΚΟΤΖΑ ΑΝΑΣΤΑΣ (ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ)

Ο Ελληνικός λαός υπέστη μία αποσιώπηση σημαντικών και ιδιαίτερα κομβικών ιστορικών του γεγονότων, που ταυτίστηκαν με την αντίσταση και την ελευθερία του. Το αντάρτικο, που εκδηλώθηκε από το 1914 έως το 1924, για την υπεράσπιση της γης του Πόντου, από την θηριωδία του Μουσταφά Κεμάλ και του Τοπάλ Οσμάν, είναι ένα χαρακτηριστικό και άμεσο παράδειγμα.

Στα εξωσχολικά αλλά και στα σχολικά βιβλία απουσιάζει το Ποντιακό αντάρτικο και η αντίσταση του ελληνικού λαού, υβρίζονται ζώντες και κεκοιμημένοι, προβάλλεται ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Κεμαλισμός, δηλαδή ο πρόδρομος του Ναζισμού, ενώ απουσιάζουν πρότυπα όπως ο Αναστάσιος Παπαδόπουλος- Κοτζά Αναστάς, ο Κολοκοτρώνης του Πόντου.

Ο Κοτζά Αναστάς αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι της αντίστασης των Ελλήνων στον Πόντο και συνεχιστής, χωρίς καμία υπερβολή, της αντιστασιακής παράδοσης του ελληνικού λαού.

Για τον αγνοούμενο Στρατιώτη Σωτήριο Αμβροσίου Αχιλλέως

Για τον αγνοούμενο Σωτήριο Αμβροσίου Αχιλλέως 

Ομιλία Προέδρου Συνδέσμου Πολεμιστών 286 ΜΤΠ – 1974 
κατά την ονοματοδοσία της Οδού Σωτήρη Αμβροσίου Αχιλλέως στις 19 Νοεμβρίου 2017

Σεβαστό Ιερατείο (Αιδεσιμότατε)
Έντιμε κύριε Δήμαρχε
Τιμημένη οικογένεια του ήρωα
Έλληνες και Ελληνίδες

Είναι με μεγάλη συγκίνηση που βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην τελετή ονοματοδοσίας της Οδού Σωτήρη Αμβροσίου Αχιλλέως προς τιμή του ομώνυμου ηρωικώς πεσόντα συμπολεμιστή στρατιώτη του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού.

Ως Σύνδεσμος Πολεμιστών 286 ΜΤΠ – 1974 εκφράζουμε την ευαρέσκεια και ευχαριστίες προς το Δήμο Στροβόλου για την υιοθέτηση του αιτήματος μας για την ονοματοδοσία Οδού για διατήρηση της μνήμης του ηρωικώς πεσόντα συμπολεμιστή μας μιας και τα μέλη της οικογένειας του Σωτήρη μετά τον εκτοπισμό τους από την Ομορφίτα από όπου κατάγονται έγιναν Δημότες Στροβόλου.

Σήμερα όλοι μαζί, Δήμος, Σύνδεσμος , οικογένεια, συμπολεμιστές και φίλοι μαζευτήκαμε για να αποδώσουμε μια ελάχιστη οφειλή προς τον ηρωικώς πεσόντα Σωτήρη Αχιλλέως του Αμβροσίου και της Ανδριάνθης.


Ο Σωτήρης μετά τη φοίτηση του στο Γυμνάσιο Νεαπόλεως, κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά τον Ιούλιο του 1973 και έφερε τον Αριθμό Στρατιωτικού Μητρώου 11039/73. Μετά τη βασική του εκπαίδευση στο ΚΕΝ Λάρνακας τοποθετήθηκε στο 286 ΜΤΠ και εντάχθηκε στο 3ο Λόχο της μονάδας στον οποίο υπηρετούσα και εγώ ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός. Ο Σωτήρης ανάλαβε καθήκοντα μάγειρα. Ο Σωτήρης διακρινόταν για το ήθος του , τη επιμέλεια του την ευγένεια του και το πατριωτισμό του. 

Η Ελευθερία του Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί ως ζήτημα στις Αμερικανοτουρκικές σχέσεις

Η Ελευθερία του Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί ζήτημα στις Αμερικανοτουρκικές σχέσεις 

Αναφορά  για το φυλακισμένο συμπατριώτη μας  Γιάννη Βασίλη-Γιαϊλαλί ο οποίος είναι κρατούμενος στα τουρκικά κάτεργα από τις 22 Απριλίου και για το φυλακισμένο  από τον Οκτώβριο του 2016 πάστορα από τις ΗΠΑ Άντριου Μπράνσον,  πραγματοποίησαν  δύο μέλη του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου , ο  Γκας Μπιλιράκης και η Κάρολιν Μαλόνι. 

Οι δύο βουλευτές με επιστολή τους στον υπουργό Εξωτερικών  ζητούν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία να περιληφθούν στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Επαναπατρίζονται 26 αρχαία αντικείμενα που έκλεψαν οι Ναζί από την Ελλάδα

Επαναπατρίζονται 26 αρχαία αντικείμενα που άρπαξαν οι Ναζί 

Τελετή επαναπατρισμού είκοσι έξι  αρχαίων αντικειμένων που είχαν απομακρυνθεί παρανόμως από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, πρόκειται να πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017 στα γραφεία της Ελληνικής Πρεσβείας στη Βιέννη.

Όπως ενημερώνει με ανακοίνωσή του το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, πρόκειται για έντεκα αρχαία αντικείμενα Μινωικής εποχής (οκτώ πήλινα αγγεία, ένα θραύσμα αγγείου, ένα λίθινο αγγείο και ένας επιτραπέζιος λύχνος), πέντε πήλινα αγγεία και δύο λύχνους Κλασικής/Ελληνιστικής περιόδου, τέσσερα θραύσματα πήλινων ειδωλίων, μία πήλινη ψήφο, ένα πήλινο σφονδύλι, μια οστέινη περόνη και ένα λίθινο αντικείμενο με οπές.

«Τα αρχαία αντικείμενα συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών που αφαίρεσε παρανόμως το 1941 ο Γερμανός στρατηγός Julius Ringel από το Στρωματογραφικό Μουσείο και τη Βίλα Αριάδνη, στην Κνωσό, είχαν δε παραχωρηθεί από τον ίδιο στο Πανεπιστήμιο του Graz πριν από το 1945», ενημερώνει το ΥΠΠΟΑ, που συμπληρώνει: «Η ταύτιση των αρχαιοτήτων κατέστη δυνατή χάρη σε πρόσφατες εργασίες του Πανεπιστημίου του Graz για την καταγραφή και τεκμηρίωση αρχαιοτήτων που συνδέονται με δραστηριότητες των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της κατοχής.

Οι ήρωες Στρατιώτες, οι αγνοούμενοι που κηδεύτηκαν 43 χρόνια μετά από τη θυσία τους

Πριν από λίγο έγιναν οι κηδείες  των Ηρώων Στρατιωτών και μέχρι πρότινος αγνοουμένων : 

1.ΜΙΧΑΛΗ Α.ΣΑΒΒΑ ΚΑΡΑΝΙΚΚΗ ΕΤΩΝ 19, 211 ΤΠ-


2.ΛΟΥΚΑ Γ.ΑΔΑΜΟΥ 19 ΕΤΏΝ, 211 ΤΠ-


3.AΝΔΡΕΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΛΑΟΥΝΑ ΕΤΩΝ 19, 211ΤΠ -


4.ΑΝΤΩΝΗ ΧΡΙΣΤΟΦΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΕΤΩΝ 18 ,399 ΤΠ -

Για την Μνήμη του Νεοκλή Σαρρή έξι χρόνια μετά.....

Θ. Μαλκίδης

Για τη Μνήμη του Νεοκλή Σαρρή 

Αγαπημένε μας Νεοκλή 

Υπήρξα ένας από τους χιλιάδες φοιτητές σου και συνδέθηκα, όπως άλλωστε το συνήθιζες, γιατί έτσι είχες διδαχθεί, με δεσμούς παιδείας, εκτίμησης και φιλίας.
Είναι οι πολλές οι στιγμές, όπου πραγματοποιήσαμε συζητήσεις για απλά και σύνθετα ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο και Έλληνα. Οι ώρες που πέρασα μαζί σου μου άνοιξαν ένα διαφορετικό κόσμο σκέψης, λόγου και έργου. Τα χαρακτηριστικά σου Ελληνικά, Ρωμαίικα, Οικουμενικά, του Γένους μας. Με στήριξες, με βοήθησες, μου έδωσες τα εφόδια να κατανοήσω πολλά από αυτά που ο ίδιος και πρώτος είχες μιλήσεις και γράψει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Είναι βέβαιο ότι στη ζωή κάθε ανθρώπου, η γνωριμία με ορισμένους συνανθρώπους του, έχει σαν αποτέλεσμα να αλλάξει την πορεία του. Διαμορφώνεται μία νέα στάση ζωής και αναδεικνύεται λόγος και πράξη που μέχρι πρότινος ούτε καν είχε σκεφτεί η ανθρώπινη οντότητα. Και από τότε φανερώνεται ένας άλλος κόσμος και ο σπόρος βγάζει καρπούς.
Για μένα είσαι ένας από τους ανθρώπους που άλλαξαν τη ζωή μου, με τους οποίους άνοιξε μία νέα πραγματικότητα ιδεών και πολιτισμού, πολιτικής και ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η γνωριμία με σένα, με τον Κωνσταντινουπολίτη δάσκαλο στα αμφιθέατρα, στις αίθουσες διαλέξεων και εκδηλώσεων, σε ανθρώπινες και φιλικές στιγμές, μου έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσω πολλά από τα ζητήματα που απασχόλησαν και απασχολούν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες εδώ αιώνες. Ανάμεσά τους, η Κωνσταντινούπολη, η Ίμβρος και η Τένεδος, η Μικρά Ασία, η Θράκη, ο Πόντος και η Καππαδοκία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Οθωμανικό κράτος και η Τουρκία, η Γενοκτονία και η αναγνώριση, η ελληνική κοινωνία και η συνέχεια του Ελληνισμού.
 Πολλά από αυτά βεβαίως, που ανέδειξες τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν έτυχαν ανάλογης αποδοχής της βαρύτητάς και της σπουδαιότητάς τους που τους είχες προσδώσει. Τι γίνεται άλλωστε σ΄ αυτόν εδώ τον τόπο γνωστό και αποδεκτό στην ώρα του;

Ιδιαίτερα σε ότι έχει σχέση με την Τουρκία αποτέλεσες τον επιστήμονα και κυρίως τον άνθρωπο εκείνο, που συνέβαλλε με μοναδικό τρόπο, ώστε η γνώση για τη γειτονική χώρα να γίνει επιστήμη. Η Τουρκολογία στην Ελλάδα σου οφείλει πολλά, όπως οφείλει πολλά και η μεγάλη κοινότητα των Κωνσταντινουπολιτών, για την οποία και στην οποία ήσουν ο πρωταγωνιστής. Το φανερώνουν οι συνεχείς μνημονεύσεις της παρουσίας σου, σε εκδηλώσεις και αλλού. 

Παραμένουν  βεβαίως μοναδικές οι  φράσεις σου " η Τουρκία δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο" αλλά και πως "σε λίγα χρόνια  οι Τούρκοι θα κάνουν τους ΄Ελληνες να  σκέπτονται σαν Τούρκοι.....”. 

«Ο Οπλαρχηγός του Πόντου Παύλος Τσαουσίδης» Παρουσίαση βιβλίου στα Γιαννιτσά

Το 4ο Περιφερειακό Τμήμα του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας σας προσκαλεί στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της Ροζαλίας Γαβριηλίδου και του Θεοφάνη Μαλκίδη, «η βιογραφία του οπλαρχηγού του Πόντου Παύλου Τσαουσίδη», που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017 στις 6.30 το απόγευμα, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και εκδηλώσεων, του Δημοτικού Μεγάρου Γιαννιτσών.

Ο Γιάννης Θεοδωρίδης θα ερμηνεύσει το τραγούδι του αντάρτη του Πόντου που γράφτηκε ειδικά για το βιβλίο από την Αναστασία Μαχαιρίδου, με τη λύρα του Παύλου Ματζερίδη.

«Το Ποντιακό ζήτημα σήμερα»

ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΝΑΟΥΣΑΣ

ΕΘΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

Χατζηγρηγοριάδη 30, Νάουσα

Τ.Κ.: 59200

Fax – Τηλ.:  23320 22577

e-mail: elpnaousas@gmail.com

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Νάουσας σας προσκαλεί στην ομιλία, που διοργανώνει με θέμα «Το Ποντιακό ζήτημα σήμερα» και ομιλητή τον κ. Θεοφάνη Μαλκίδη, δι­δά­κτωρ κοι­νω­νι­κών ε­πι­στη­μών και μέ­λος της Διε­θνούς Έ­νω­σης Α­κα­δη­μα­ϊ­κών για τη Με­λέ­τη των Γε­νο­κτο­νιών. 

Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017 και ώρα 7:00 το απόγευμα στην αίθουσα «ΒΕΤΛΑΝΣ». 

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαιτέρως.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο,

Ο Πρόεδρος

Φανιάδης Φώτης