Η Θράκη στο Έπος του 1940-1941: Από τον Ανθυπολοχαγό Θεόδωρο Κανδηλάπτη,στα Οχυρά και τον υποστράτηγο Ιωάννη Ζήση

Θ. Μαλκίδης 

Η Θράκη στο  Έπος του   1940-1941: Από τον Ανθυπολοχαγό Θεόδωρο Κανδηλάπτη,στα Οχυρά και  τον υποστράτηγο Ιωάννη Ζήση 

Όπως και σε άλλες στιγμές της ιστορίας μας, η Θράκη παρέμεινε και παραμένει στο περιθώριο της αναφοράς και της ανάδειξης της σημασίας της. Έτσι  πέρα από την τραγουδίστρια της νίκης Σοφία Βέμπο (από την Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης) η οποία σηματοδοτεί και νοηματοδοτεί με τα τραγούδια της το έπος του 1940-1941, έχει ενδιαφέρον  να επισημάνουμε πως όλη η Θράκη συνέβαλε τα μέγιστα, στην επικράτηση εναντίον του φασισμού, εναντίον των εισβολέων και των κατοχικών δυνάμεων των Ιταλών, των Γερμανών και  των Βουλγάρων. 

Να αναφέρουμε  το περίφημο 29ο Σύνταγμα Πεζικού που ιδρύθηκε κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων στην Έδεσσα και μετεγκαταστάθηκε πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Κομοτηνή. Αυτό ήταν που την 28η Οκτωβρίου όταν είδε το μέτωπο να ανοίγει στην Βόρειο Ήπειρο, προετοιμάστηκε από Θρακιώτες στρατεύσιμους και αναχώρησε την 17η Νοεμβρίου 1940 για το μέτωπο όπου  έδωσε μάχες στο Πόγραδετς, στο Τεπελένι και στην Κλεισούρα. Εκεί στις 28 Φεβρουαρίου 1941 έπεσε ο Θεόδωρος Κανδηλάπτης, ένας ακόμη ηρωικός ανθυπολοχαγός όπως αναφέρει στο σχετικό άσμα  ο Οδυσσέας Ελύτης.  

Η αγιασμένη Επανάσταση στην Έξοδο του Μεσολογγίου. 10 Απριλίου 1826

Θ. Μαλκίδης 

Μεσολόγγι 10 Απριλίου 1826

Εν ονόματι της Αγίας Τριάδος
Βλέποντες τον εαυτόν μας, το στράτευμα και τους πολίτας εν γένει μικρούς και μεγάλους παρ’ ελπίδαν υστερημένους από όλα τα κατεπείγοντα αναγκαία της ζωής προ 40 ημέρας και ότι εκπληρώσαμεν τα χρέη μας ως πιστοί στρατιώται της πατρίδος εις την στενήν πολιορκίαν ταύτην και ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τους δρόμους όλοι.
Θεωρούντες εκ του άλλου ότι μας εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας και προμηθείας, τόσον από την θάλασσαν καθώς και από την ξηράν ώστε να δυνηθώμεν να βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί του εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως:
Η έξοδός μας να γίνη βράδυ εις τας δύο ώρας της νυκτός 10 Απριλίου, ημέρα Σάββατον και ξημερώνοντας των Βαΐων.....



Μετά από ένα έτος πολιορκίας, το Σάββατο του Λαζάρου οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι μετέλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων από το χέρι του μετέπειτα Εθνομάρτυρος Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ, ο οποίος   μαζί με τον  Κασομούλη συνέταξαν το σχέδιο της Εξόδου, αρχίζοντας με τη φράση "Εις το όνομα της Αγίας, Ομουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος", αυτή με την οποία θεσμοθετήθηκε να αρχίζουν τα συντάγματα του ελληνικού κράτους. Αμέσως μετά τη θεία κοινωνία έγινε η σύσκεψη για την Έξοδο:

«Ήταν πρωί, Σάββατο του Λαζάρου, 10 Απριλίου του 1826, όταν συγκροτήθηκε το νεκροδόξαστο εκείνο συμβούλιο αποφάσεως. Ήταν ένα συμβούλιο θανάτου. Οι καπεταναίοι είχαν αναλάβει να διερευνήσουν, με ανιχνευτές την ύπαρξη μυστικού δρόμου-διόδων για ακίνδυνο πέρασμα των Ελεύθερων Πολιορκημένων στην ελευθερία. Κανένας όμως δεν έφερε ελπιδοφόρα πληροφορία. Οι λόγχες και οι στενωποί φυλάγονταν άγρυπνα από τους πολιορκητές σε βάθος χώρου και τόπου. Γενική ήταν η κατήφεια και η σιωπηλή θλίψη. Την σιωπή της στιγμής έσπασε η βροντώδης και σταθερή έκρηξη του τρανοδύναμου αρχηγού της Φρουράς, του Θανάση Ραζη-Κότσικα.

– Υπάρχει δρόμος ωρέ!
– Ποιος είναι, στρατηγέ, και δεν τον λες τόση ώρα; Διαμαρτυρήθηκαν όλοι οι παριστάμενοι.

– Είναι ο δρόμος του Θεού, φωνάζει».

Από τους 11.000-12.000 μάχιμους και άμαχους του Μεσολογγίου, σώθηκαν περίπου 1.600 μαχητές, 300 άμαχοι και 13 γυναίκες, 

Ανάμεσα στους μαχητές, τους διασωθέντες, τους σκοτωμένους και Θρακιώτες που έδωσαν τη μάχη στο Μεσολλόγι, αναδεικνύοντας την αντίσταση ως τρόπο επιβίωσης, ως στάση και πρότυπο ζωής. 

Στις μάχες του Μεσολογγίου αναφέρεται ο Θρακιώτης μέλος της Φιλικής Εταιρίας Καπετάν Καραγιώργης και ο  Παναγιώτης Μποχόρης από την Αδριανούπολη. Μια άλλη μορφή  είναι ο Γεννάδιος από την Σηλυβρία, ο οποίος περιέθαλψε τα διασωθέντα από την καταστροφή του Μεσολογγίου γυναικόπαιδα. Επαναστάτες από τη Στενήμαχο και τη Φιλιππούπολη με τις γυναίκες τους έλαβαν μέρος στην υπεράσπιση της πόλης του Μεσολογγίου και συμμετείχαν και στην ηρωική έξοδο όπως προκύπτει από το αρχείο των αγωνιστών του 1821, στο από 3 Φεβρουαρίου 1831 σχετικό έγγραφο. Ενώ ο συμπολεμιστής του Υψηλάντη, μέλος του Ιερού Λόχου και μετέπειτα εθνικός ευεργέτης Κωνσταντίνος Ξενοκράτης από το Σαμάκοβο της Ανατολικής Θράκης, διέθεσε ένα μεγάλος μέρος των χρημάτων του για την ανέγερση του Ξενοκρατείου Παρθεναγωγείου στο Μεσολόγγι.

Μια άλλη γραπτή πηγή αναφέρει ότι «στην πόλη αυτή [Μεσολόγγι] ανάμεσα στους ελεύθερους πολιορκημένους βρίσκονται και πολλοί Θρακιώτες , μεταξύ τους δε και πολλές γυναίκες που μη μπορώντας να διαφύγουν στην έξοδο πιάστηκαν αιχμάλωτες. Ελευθερωμένες αργότερα στέλνουν ευχαριστήριο γράμμα στον Καποδίστρια » στον οποίο γράφουν τα εξής: «Εξοχώτατε.  Εις την πτώσιν του πολυθρηνήτου Μεσολογγίου και εις διάφορα μέρη της Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδος επέσαμεν αιχμάλωτες εις χείρας των αγαρηνών. Η Θεία Πρόνοια και η ευχή της Υμετέρας ημών Κυβερνήσεως ευδοκίμησε την ελευθερίαν μας….παρακαλούμεν…να μας οικονομήση το ζην και τα έξοδά μας δια να απεράσωμεν εις την Πατρίδα μας… Με βαθύτατον σέβας υποσημειούμεθα. Οι αιχμάλωτες φερμένες από Φιλιππούπολιν».

Επίσης παιδιά Θρακών αγωνιστών φοιτούν στην «Παλαμαική Σχολή» του Μεσολογγίου όπως ο Οθων Κάρπου Παπαδόπουλος με αριθμό μητρώου, ενώ ο ίδιος και ο  πατέρας του  αναπαύονται  στο κοιμητήριο του Αγίου Λαζάρου.

Η προσπάθειά μας για την ανάδειξη των πτυχών της  συμβολής τη Θράκης στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία και ειδικότερα στο 1821 είχε αποτέλεσμα με τα αποκαλυπτήρια του σχετικού μνημείου στον Κήπο των Ηρώων στο Μεσολόγγι. Μία  ακόμη υπενθύμιση για την αποσιωπημένη  Θράκη, ελάχιστος  φόρος τιμής στους συμπατριώτες μας   που μαζί με όλους τους υπόλοιπους ηρωικούς  υπερασπιστές Έλληνες και φιλέλληνες έπεσαν κατά την πολιορκία και την Έξοδο....

Το δεύτερο επεισόδιο της σειράς του Mega < ΄21 Η αναγέννηση των Ελλήνων>, σειρά στην οποία συμμετέχω.

Επειδή ούτε σιωπήσαμε, ούτε κρυφτήκαμε....Νέα δομή στη Χίο με πρόσχημα την πανδημία

Θ. Μαλκίδης

Εμείς δεν σιωπήσαμε, δεν κρυφτήκαμε !

Εμείς δεν πάθαμε αφωνία, ούτε σιωπήσαμε για τα Μνημόνια και την υποδούλωση της Πατρίδας μας, για την Τουρκική εισβολή στον Έβρο και το Αιγαίο, για τα Ναζιστικά και Φασιστικά Ολοκαυτώματα κατά τη διάρκεια της Κατοχής, για τη Μακεδονία και τον Εθνομηδενισμό, για τη δίωξη της Ορθοδοξίας και της Ελληνικότητας.....

Υ. Γ. Με πρόσχημα την πανδημία δημιουργείται νέα δομή στη Χίο, όπου το Ελληνικό κράτος θα καταβάλει το ποσό των 672.000 ευρώ για τα επόμενα επτά χρόνια, αφού για εκεί λεφτά υπάρχουν και προφανώς αναμένονται αυξημένες αποστολές από το κράτος -διακινητή !!!!

Η συνέντευξή μου στον τηλεοπτικό σταθμό ΔΙΟΝ της Μακεδονίας.

Εμείς δεν υπογράψαμε, δε συμφωνήσαμε, δε ψηφίσαμε ! Συνεχίζουμε !

Θ. Μαλκίδης 

Το σύνθημά μου που ακούστηκε σε όλον τον πλανήτη, όπου υπάρχουν Ελληνίδες και Έλληνες, όταν υπερασπίστηκα χωρίς ιδιοτελείς σκοπούς και προσωπικό συμφέρον τη Μακεδονία και τον Ελληνισμό : 

Εμείς δεν υπογράψαμε, δε συμφωνήσαμε, δε ψηφίσαμε ! 

Στο στούντιο του Action 24 και στην εκπομπή του Γιώργου  Τράγκα ήταν καλεσμένος  ο κ. Μαλκίδης Θεοφάνης Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας επ΄ αφορμή  της πόρτας  εξόδου από τα Σκόπια  στην επίμονα προκλητική υπουργό Εργασίας, Ρασέλα Μιζράχι.

H Μιζράχι, η οποία προέρχεται από το αντιπολιτευόμενο κόμμα VMRO-DPMNE, ερωτώμενη σχετικά με την αφαίρεση της λέξης 
” Βόρεια” και κρατώντας μόνο τη λέξη ” Μακεδονία” δήλωσε ότι κληρονόμησε την πινακίδα αυτή, όταν ανέλαβε καθήκοντα υπουργού, στις αρχές Ιανουαρίου και δεν σκοπεύει να την αλλάξει.

Σημειώνεται δε ότι η πινακίδα αυτή με το προηγούμενο όνομα της χώρας έχει παραμείνει στην αίθουσα Τύπου του υπουργείου Εργασίας.

Ωστόσο, η προκάτοχος της Μιζράχι στο υπουργείο αυτό, Μίλα Τσάροφσκα, η οποία προερχόταν από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SDSM) του Ζόραν Ζάεφ, είχε καλύψει την πινακίδα αυτή με ένα μεγάλο πανό, στο οποίο αναγραφόταν η νέα ονομασία της χώρας, Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, το οποίο όμως αφαιρέθηκε το τελευταίο διάστημα.

Το Ολοκαύτωμα της Νάουσας (Απρίλιος 1822)

Σαν σήμερα το 1822, παρά τον Πύργον του Χ. Ζαφειράκη, οπλαρχηγού της Ναούσης, οι γυναίκες των Ναουσαίων σαν άλλες Σουλιώτισσες, δια να μην υποστούν τα όργια των τούρκων, πέφτουν και φονεύονται στα νερά του Μαυρονερίου.
Η άφιξη τού Αβδούλ Αμπούτ με 15.000 άνδρες από την Βέροια, οδήγησε μετά από την πολιορκία τής Νάουσας, στην κυρίευσή της. Χιλιάδες μουσουλμάνοι ακολουθούμενοι από πλήθος Κονιάρων και Εβραίων, προέβησαν σε κάθε είδους ωμότητα. 

(Σχετικά με την άλωση τής Νάουσας υπάρχει μεγάλη ασάφεια και σύγχυση γύρω από την ημερομηνία που άρχισε η πολιορκία και ο χαλασμός τής πόλης. Γιά τον χαλασμό άλλες πηγές αναφέρουν την 6η Απριλίου, άλλες την 10η άλλες την 12-13η και άλλες την 18η Απριλίου 1822.)

Αιγαίον ΓΗ και ΥΔΩΡ

Θ. Μαλκίδης 

Αιγαίον ΓΗ και ΎΔΩΡ δε θα δώσουμε 

Στο τέταρτο, πέμπτο και έκτο βιβλίο του ο  Ηρόδοτος, αναφέρεται στους  Πέρσες που  ζητούσαν «Γην και Ύδωρ» απ' τις πόλεις που τους παραδίδονταν. Δήλωση υποταγής και παράδοσης  από κάθε δικαίωμα πάνω στη γη  και στα αγαθά της, πράξη αναγνώρισης πάνω σε όλα, ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών.  

Όταν οι Πέρσες αγγελιαφόροι απαίτησαν από την Σπάρτη και την Αθήνα γη και ύδωρ, οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι και οι Αθηναίοι σε ένα βάραθρο, λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί….

Αιώνες μετά, οι Τούρκοι κατακτητές ζητούσαν την υποταγή των Ελλήνων του Αιγαίου οι υπέστησαν τη σφαγή στη Χίο, στα Ψαρά, στην  Κάσο, στη Σαμοθράκη και σε άλλα νησιά.

Σήμερα εν μέσω πανδημίας, η Τουρκία συνεχίζει να εισβάλλει στο Αιγαίο:  Σήμερα στη Λέσβο βρίσκονται 21995 άτομα, στη Χίο 5935, στη Σάμο 8060, στην Κω 3984, στη Λέρο 2597.

Επιπλέον από την 1η Μαρτίου όταν ο Ερντογάν ξεκίνησε την απόπειρα εισβολής στον Έβρο, εισήλθαν παρανόμως στα νησιά του Αιγαίου 2281 άτομα (Λέσβος 1962, Χίος 582, Κως 524, Λέρος 546, Σάμος 424, υπόλοιπα νησιά 276), ενώ μεταφέρθηκαν στις 28 παλιές και νέες δομές, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στη Μακεδονία, 4314 και η Ελλάδα σιωπά στα αυτονόητα, αυταπόδεικτα και προφανή στοιχεία «περί απειλής της εθνικής ασφάλειας» και για την Τουρκία  «κράτος-διακινητή».

Είναι επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα οφείλει να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο, τόσο έναντι της Τουρκικής αμφισβήτησης, όσο και έναντι της Τουρκικής εισβολής με πράξεις που έρχονται από την Ιστορία, την Αντιστασιακή μας παράδοση και τη σύγχρονη πετυχημένη επιλογή μας στον Έβρο:  « Γη και Ύδωρ» του Αιγαίου δε θα δώσουμε !

Η συνέντευξή μου στον τηλεοπτικό σταθμό STAR βορείου Ελλάδος

Καταστρέφοντας τις ρίζες μας....

Οι δυνάμεις εισβολής που έστειλε ο Ερντογάν στο Αιγαίο, αφού προξένησαν ζημιές στον Άγιο Ραφαήλ και τον Άγιο Γεώργιο της Μόριας Λέσβου, αφού λεηλάτησαν τις περιουσίες των Ελλήνων του οικισμού, τώρα καταστρέφουν και τον αιωνόβιο ελαιώνα της Μόριας, ενώ οι Έλληνες πρέπει να συμπληρώσουν έγγραφο κυκλοφορίας για να σώσουν  τις περιουσίες  τους.....

Αποκαλυπτικά βίντεο και φωτογραφίες  (Μάκης Παυλέλης) ....

ΛΟΧΙΑΣ ΙΤΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - ΧΙΛΙΑΔΕΣ «ΟΧΙ» ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ

γράφει ο Γεώργιος Τάτσιος, τ.Πρόεδρος Συνδέσμου Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη

ΛΟΧΙΑΣ ΙΤΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - ΧΙΛΙΑΔΕΣ «ΟΧΙ» ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ 

Ο Ελληνικός Στρατός έδωσε ηρωική μάχη στα Οχυρά τον Απρίλιο του 1941. Πολλές ήταν οι περιπτώσεις που οι Έλληνες πολέμησαν με αυταπάρνηση του Γερμανούς κατακτητές. Ξεχωριστή όμως είναι η Ιστορία του έφεδρου Λοχία Δημήτριου Ίτσιου, ο οποίος ήταν επικεφαλής του πολυβολείου Π8 στην Ομορφοπλαγιά του Μπέλλες, πάνω από τα Άνω Πορόια Σερρών. ο Ίτσιος α και ήταν με άλλους τρεις στρατιώτες ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ και οι Γερμανοί είχαν ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ ΛΥΣΗ για να τον αφοπλίσουν. Να καταλάβουν το πολυβολείο! Κάτι τέτοιο κατέστη δυνατόν ΜΟΝΟΝ αφού τελείωσαν τα πυρομαχικά του Π8 (χιλιάδες σφαίρες). Το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ ακούσθηκε για μια ακόμη φορά στις μάχες του όρους Κερκίνη (Μπέλλεες)!
Ο Δημήτριος Ίτσιος γεννήθηκε το 1906 στην ακόμα σκλαβωμένη τότε Μακεδονία. Με την κήρυξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου επιστρατεύθηκε ως έφεδρος Λοχίας και υπηρετούσε στο Μπέλλες, πάνω από το χωριό του, τα Άνω Πορόια Σερρών.

Όταν οι δικοί μου άνθρωποι αντιστεκόταν στους εισβολείς και κατακτητές !

Θ. Μαλκίδης 

Η  δική μου η ταυτότητα είναι αυτή.Των απογόνων των συνεργατών των Γερμανών και των Χουντικών,των σημερινών πατριδοκάπηλων και εθνομηδενιστών ποια είναι; 

Στη διαδρομή μου και την πορεία της ζωής, με εμπνέουν, μεταξύ των άλλων,   οι γεννήτορές μου, οι πρόγονοί μου, αυτοί που μου έδωσαν το ζειν. 

Είναι η γιαγιά μου Αικατερίνη η οποία σώθηκε  από το <<Μαύρο Πάσχα>> των Θρακών τον Απρίλιο του 1914,  από τη Γενοκτονία που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από την Τουρκία και τη Γερμανία, αλλά επειδή το μαζικό έγκλημα και οι θύτες δεν τιμωρήθηκαν, πέθανε μετά από βασανιστήρια που υπέστη από τους Γερμανούς Ναζί τον Απρίλιο του 1944 !

Είναι ο θείος μου Γεώργιος ο οποίος αντιστάθηκε στους Ιταλούς το 1940 και μετά στους  Γερμανούς και Βούλγαρους εισβολείς τον Απρίλιο του 1941 στο Ρούπελ και στη συνέχεια  καθόλη τη διάρκεια της κατοχής και  μέχρι την απελευθέρωση. 


Η  δική μου η ταυτότητα είναι αυτή.Των απογόνων των συνεργατών των Γερμανών κατακτητών και  των δοσίλογων,  των Χουντικών, των σημερινών πατριδοκάπηλων και των  εθνομηδενιστών ποια είναι ; 


Η ομιλία μου στο μνημόσυνο των θυμάτων της Ναζιστικής θηριωδίας στα Κερδύλια Σερρών Μακεδονίας 

Η Γενοκτονία στη Θράκη τον Απρίλιο του 1914: Το "Μαύρο Πάσχα" των Θρακών

Θ. Μαλκίδης 

Η Γενοκτονία στη Θράκη 

< Κάνουν πως δε τη βλέπουν> Λόρδος Βύρων, Μεσολόγγι 1826....

Η Γενοκτονία η οποία ξεκίνησε το 1908 με την άνοδο στην εξουσία των Νεότουρκων και με τη στρατιωτική και την πολιτική καθοδήγηση των Γερμανών συμμάχων τους,  συνεχίστηκε και από τους Κεμαλικούς μέχρι το 1923 στοιχίζοντας συνολικά τη ζωή σε πάνω από 1.000.000  Έλληνες, Ελληνίδες και παιδιά. 

Στη Θράκη 250.000-300.000 , στην κεντρική Μικρά Ασία 300.000 με 350.000 στον Πόντο 350.000 ενώ θύματα υπήρξαν και στην Καππαδοκία. 


 Στην αρχή η εξόντωση έγινε με την εξορία των ανδρών στα τάγματα εργασίας και συνεχίστηκε με την εξόντωση των ηγετών, την εκτόπιση των γυναικών, των παιδιών.  Με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου  Πολέμου  δόθηκε η ευκαιρία στους Νεότουρκους να υλοποιήσουν με μεγαλύτερη ευκολία το σχέδιό τους- η «Ειδική οργάνωση» κράτησε σημαντικό ρόλο-  ενώ η   υποχρεωτική στρατολόγηση  Θρακών τους οδήγησε σαν Οθωμανούς στρατιώτες στο θάνατο σε μία από τις φονικότερες μάχες στην Καλλίπολη.

Έτσι οι Έλληνες  της Θράκης αντιμετώπισαν  και αυτοί όπως και οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας  την ίδια πολιτική βίας που εξελίχθηκε σε Γενοκτονία. Έτσι ερημώθηκε από το  ελληνικό στοιχείο η  Θράκη και εγκαταλείφθηκαν πόλεις όπως  η Αδριανούπολη, η Βιζύη,η  Τυρολόη, η Αρκαδιούπολη, οι Σαράντα Εκκλησιές, η Κεσσάνη,τα  Μάλγαρα, η Χαριούπολη, η Μακρά Γέφυρα, η Ραιδεστός, η Ηράκλεια, η Καλλίπολη και άλλες, ενώ στις 6 Απριλίου του 1914, το Μαύρο Πάσχα όπως ονομάστηκε κορυφώθηκε η Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων της Θράκης.  Συνέχεια της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Βόρειας Θράκης (ανατολική Ρωμυλία) και σταθμός μέχρι την τελική φάση μαζικής δολοφονίας των Ελλήνων στον Πόντο και την Μικρά Ασία. 

Οι μεταπολεμικές εξελίξεις, οι συζητήσεις που έγιναν  στο Συνέδριο Ειρήνης στο Παρίσι για το Θρακικό ζήτημα,  και η υπογραφή το 1920 της συνθήκη των Σεβρών, έδωσαν   στην Ελλάδα  την Ανατολική Θράκη μέχρι την Τσατάλτζα σε απόσταση είκοσι χιλιομέτρων από την Κωνσταντινούπολη και τη χερσόνησο της Καλλίπολης.  Επίσης η Ελλάδα πήρε την Ίμβρο και Τένεδο καθώς και τη Σμύρνη με ολόκληρη την περιοχή της. 

Δύο χρόνια όμως αργότερα με την  αλλαγή των προσανατολισμών και της πολιτικής έναντι των Κεμαλικών από τις μεγάλες δυνάμεις, είχαν σαν  αποτέλεσμα να υπογραφεί η συνθήκη ανακωχής των Μουδανιών, με την οποία ο ελληνικός στρατός διατάχθηκε να εκκενώσει όχι μόνο την Μικρά Ασία, αλλά μέσα σε 15 μέρες και  την Ανατολική Θράκη, εκεί όπου   υπήρχαν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του και εύρωστο ελληνικό στοιχείο. 

Έτσι τα συμφέροντα κάλυψαν την αλήθεια και το έγκλημα εναντίον των Ελλήνων δεν τιμωρήθηκε και επαναλήφθηκε μετά από λίγα χρόνια από τους Ναζί και το καθεστώς του Χίτλερ- στις 6 Απριλίου του 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα- ως Ολοκαύτωμα και εκατοντάδες μαρτυρικά χωριά και πόλεις. 

Σήμερα η αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα: Η Τουρκία ως  θύτης πρέπει να αποδεχθεί το έγκλημά του και να προχωρήσει  σε όλες τις ενέργειες που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο  και η Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της  Γενοκτονίας, ενώ το θύμα  γνωρίζει ότι δεν μένουν ατιμώρητες οι μαζικές δολοφονίες των προγόνων του. 

Εμείς ως απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας οφείλουμε όπως έχουμε το καθήκον να απαιτήσουμε και να προσπαθήσουμε να μην επαναληφθούν άλλες Γενοκτονίες. Εγκλήματα που  δε συμβαδίζουν με το Δίκαιο, την Ιστορία, τη Μνήμη και τον Άνθρωπο. 

Ο εκβιασμός της Τουρκίας στον Έβρο και το Αιγαίο και η Ελλάδα.....

Θ. Μαλκίδης 

Ο εκβιασμός της Τουρκίας στον Έβρο και το Αιγαίο και η Ελλάδα.....

Ήμουν παρών την 3η Μαρτίου στις Καστανιές, στον Έβρο όταν με δεδομένη την εισβολή της Τουρκίας, ανακοινώθηκε από τους αξιωματούχους της ΕΕ ότι θα δοθεί υποστήριξη ύψους 700 εκ, ευρώ προς την Ελλάδα.

Όλοι τότε καταλάβαμε ότι θα διατεθούν για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων, η κατανομή όμως των κονδυλίων είναι αναντίστοιχη με τα προσδοκόμενα αφού όπως ανακοινώθηκε σήμερα,100 εκ. προορίζονται για υποδοχή στην ενδοχώρα, ενοικίαση διαμερισμάτων, στέγασης και επιδόματα, 100 εκ. για υποστήριξη καταυλισμών, 25 εκ. για τη στήριξη σε οικογένειες και παιδιά στη Λέσβο, 35 εκ. για υποστήριξη προσωρινής στέγασης, 350 εκ. ευρώ για την ολοκλήρωση των 5 νέων χώρων υποδοχής και ταυτοποίησης στα νησιά , 10 εκ. για επιστροφές και επανένταξη, 50 εκ. για μεταφορές, τρόφιμα κ.λπ., 50 εκ. για σύνορα και θεωρήσεις διαβατηρίων, 10 εκ. για αναβάθμιση FRONTEX, 10 εκ. ευρώ στην EASO για αποστολή εμπειρογνωμόνων.

Συμπέρασμα : Με δεδομένη την πίεση από την Τουρκία στο Αιγαίο και την αναμονή νέων προκλήσεων, το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων κατευθύνεται για την συνέχιση της πολιτικής που οδήγησε στα γνωστά αποτελέσματα, μεταξύ των οποίων και στην καταστροφή του αιωνόβιου ελαιώνα στη Μόρια που τώρα είναι κρανίου τόπος (Φωτογραφίες Μάκης Παυλέλης) ....

Η συνέντευξή μου στο ραδιοφωνικό σταθμό Μετρόπολις Θεσσαλονίκης Μακεδονίας 

5 Απριλίου 1944: Το Ναζιστικό έγκλημα στην Κλεισούρα Καστοριάς

Θ. Μαλκίδης 

Το Ναζιστικό έγκλημα στην Κλεισούρα Καστοριάς 

Στις 5 Απριλίου 1944, οι Γερμανικές δυνάμεις με διοικητή τον υπεύθυνο της σφαγής στην Ερμακιά και Πύργους Εορδαίας και στο Δίστομο Καρλ Σύμερς (Karl Schümers), διοικητή του 7ου Συντάγματος της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των Ες- Ες, καταφθάνουν στην Κλεισούρα.  Οι Ναζί συγκεντρώνουν  τα γυναικόπαιδα και τους γέροντες στην πλατεία του χωριού, ενώ μια άλλη ομάδα στρατιωτών βάλλει με τα πολυβόλα όπλα κατά των συγκεντρωμένων ενάντια στον άμαχο πληθυσμό. Έπειτα κατευθύνονται προς τα σπίτια, παραβιάζουν τα σπίτια, βάζουν φωτιά και σκοτώνουν αδιακρίτως. 

Η δικαιολογία πάντα η ίδια : αντίποινα....