O 10ος Διεθνής Μαθητικός Διαγωνισμός «Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ»

 

10ος Διεθνής Μαθητικός Διαγωνισμός

«Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ»

 

ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ

 

1.      O Δήμος Σιντικής σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη διοργανώνει τον εγκεκριμένο από το Υπουργείο παιδείας 10οΔιεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό με θέμα «Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ» για το διδακτικό έτος 2025-2026. Αυτός ο διαγωνισμός θα βοηθήσει τους μαθητές να γνωρίσουν την ένδοξη ιστορία της Μάχης των Οχυρών, όπου η Ελληνική Ψυχή αντιμετώπισε το Γερμανικό ατσάλι και το νίκησε. Πρόκειται για μια ένδοξη σελίδα της Ελληνικής ιστορίας, όπου οι Έλληνες πολέμησαν ενωμένοι απέναντι στο ναζισμό.

 

Οζ Καραχάν . Ένας Τουρκοκύπριος φωνάζει για όσα εμείς θα έπρεπε να λέμε για την κατεχόμενη Κύπρο

 

 

Συνέντευξη στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο   Τον ρωτάω αν φοβάται με αυτά που γράφει, λέει και κάνει. «Ο φόβος φεύγει γρήγορα», μου απαντάει. «Αλλά φοβάσαι ή δεν φοβάσαι, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ζήσεις με αξιοπρέπεια».

Παιχνίδι Ερντογάν με Χεζμπολάχ σε βάρος της Κύπρου

 

Του Ανδρέα Πιμπισίη από τον Φιλελεύθερο.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συμμαχεί με τη Χεμπολάχ εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ψάχνει για συνεργάτες προκειμένου να επιτύχει ακύρωση της συμφωνίας οριοθέτησης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ανάμεσε σε Κύπρο και Λίβανο. Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει ο «Φ» ο Τζοζέφ Αούν ενημέρωσε τον Νίκο Χριστοδουλίδη για την επικοινωνία με τον Ερντογάν και τις κινήσεις της Τουρκίας.

Η Τουρκία για τις απαιτήσεις μας

 

Zeynep Gizem Özpınar

12 Kasım 2024

Propaganda Tespit | Malkidis: İşgalci Türkiye’den Taleplerimiz

Orijinal Haber Metni

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Η τουρκική ιστοσελίδα https://tudpam.org/propaganda-tespit-malkidis-isgalci-turkiyeden-taleplerimiz/ για το άρθρο μου για τις απαιτήσεις μας από την Τουρκία, τις οποίες βαφτίζει προπαγάνδα!!!! Η γνωστή προσέγγιση του θηρίου στα ανατολικά μας.....

Το άρθρο στη συνέχεια

Ο θησαυρός του παπά Γιώργη

Θεοφάνης Μαλκίδης

Ο θησαυρός του παπά Γιώργη

O τίτλος για το παρακάτω σημείωμα είναι  από την ομώνυμη ταινία μικρού μήκους της Δήμητρας Μαργαριτίδου, ταινία η οποία ξεδιπλώνει τη ζωή και το έργο του π. Γεώργιου Κομνίδη, του ιερέα και δασκάλου που ίδρυσε το πρώτο μουσείο του Έβρου. Το Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας με αντικείμενα και εργαλεία του παρελθόντος, λειτουργεί  από το 1962 μέχρι σήμερα. Ο παπα-Γιώργης, ξεναγεί τους επισκέπτες έχοντας τον ίδιο ζήλο όπως όταν ξεκίνησε το σπουδαίο έργο του, αποδεικνύοντας πως η θέληση για σπουδαία και μεγάλα έργα, μπορεί να νικήσει όλα τα εμπόδια: από την απόσταση και το χρόνο, μέχρι τη γραφειοκρατία και τη μιζέρια…..

Ο π. Γεώργιος Κομνίδης γεννήθηκε στο Σοφικό Διδυμοτείχου το 1934, από γονείς πρόσφυγες από την Αδριανούπολη και το Μεγάλο Ζαλούφι της ανατολικής Θράκης, οι οποίοι μετά τη Γενοκτονία διασώθηκαν καταφεύγοντας στη δυτική πλευρά του Έβρου. Στη γενέθλια γη  τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και στη συνέχεια φοίτησε στο γυμνάσιο Διδυμοτείχου για ένα έτος, ωστόσο ο εμφύλιος πόλεμος τον ανάγκασε όπως και χιλιάδες άλλους συνομήλικούς του να φύγει μακριά από την οικογένειά του και  ως ένα ακόμη ελληνόπουλο  της Παιδοπόλεων, φοίτησε  στο γυμνάσιο της  Ρόδου. Στη συνέχεια  παρακολούθησε τα μαθήματα στην επτατάξιο Εκκλησιαστική Σχολή Ξάνθης και  στην Εκκλησιαστική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Το 1962 χειροτονήθηκε ιερέας και το 1963 τοποθετήθηκε ως ιερέας και δάσκαλος στο  χωριό Γιατράδες Διδυμοτείχου, δίπλα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Εκεί με μεράκι, επιμονή και υπομονή, καθώς και απέραντη  αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του δημιούργησε το Μουσείο, αρχικώς για να ικανοποιήσει τις μαθησιακές ανάγκες και στη συνέχεια για να διασώσει την ιστορία και τη λαογραφία του Έβρου, η οποία χανόταν μαζί με το μεγάλο κύμα της εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης.

Μνήμη Μιχάλη Χαραλαμπίδη και Αντώνη Κοκορίκου

 

Έφυγε ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ...

Μια συνέντευξή του με το Μιχάλη Χαραλαμπίδη 

Ο πραγματικά μάχιμος, δημοκράτης δημοσιογράφος που υπερασπίστηκε την αξιοπρέπεια της πατρίδας ενάντια στην υποτέλεια και την οικονομική εξάρτηση, το πλήρωσε από τα συστημικά ΜΜΕ.

Αυτά τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, η Πρωτοχρονιά

 

 

Αυτά τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, η Πρωτοχρονιά, για πολλούς ανθρώπους δεν θα είναι καθόλου γιορτές και χαρούμενες μέρες, αλλά μέρες που φέρνουνε θλίψη και δοκιμασία. Δοκιμάζονται οι ψυχές εκείνων που δεν είναι σε θέση να χαρούνε, σε καιρό που οι άλλοι χαίρουνται. Παρεκτός από τους ανθρώπους που είναι πικραμένοι από τις συμφορές της ζωής, τους χαροκαμένους, τους αρρώστους, οι περισσότερο, πικραμένοι, είναι εκείνοι που τους στενεύει η ανάγκη να γίνουνε τούτες τις χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι.

 Πολλοί απ’ αυτούς μπορεί να μη δίνουνε σημασία στη δική τους ευτυχία, μα γίνουνται ζητιάνοι για να δώσουνε τη χαρά στα παιδιά τους και στ’ άλλα πρόσωπα που κρέμουνται απ’ αυτούς. Οι τέτοιοι κρυφοκλαίνε από το παράπονό τους κι’ αυτοί είναι οι πιο μεγάλοι μάρτυρες, που καταπίνουνε την πίκρα τους μέρα νύχτα, σαν το πικροβότανο.

ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ

 

 

 

(ἐγράφη τό 1930 πρός τόν Μητροπολίτην Αἰτωλοακαρνανίας Ἱερόθεο). 

 

"Ἐάν ὅλοι οἱ χριστιανοί ἀκολουθοῦσαν κατά γράμμα τούς Ἐπισκόπους σέ ὅλα, οὔτε Ἐκκλησία οὔτε καί ὀρθόδοξος χριστιανός θά ὑπῆρχε!"

 

...Ἐάν, Σεβασμιώτατε, τήν γνώμη τοῦ θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἰγνατίου ἀκολουθοῦσαν ὅλοι οἰ χριστιανοί κατά γράμμα, νά ἀκολουθοῦν δηλαδή τούς Ἐπισκόπους σέ ὅλα, ἀλλοίμονον τότε,

οὔτε Ὀρθοδοξία οὔτε Ἐκκλησία οὔτε ὀρθόδοξος χριστιανός θά ὑπῆρχε σήμερα.

Ἐάν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἀκολουθοῦσαν τούς πατριάρχες καί ἐπισκόπους Ἀπολιναρίους, Μακεδονίους, Εὐτυχεῖς, Διοσκόρους, Σαββελίους, Σεβήρους, Εὐσεβίους

καί πολλούς ἄλλους καί δεχόνταν τά φρονήματά τους,

ποῦ τότε Ὀρθοδοξία;

ποῦ χριστιανός εὐσεβής καί ὀρθόδοξος!!

Άνθρωπος

Συνήθως βλέπουμε στους διάσημους ηθοποιούς,  τραγουδιστές,  αθλητές, μόνο  ό,τι έχει σχέση με τα επιτεύγματα τους και  τη λάμψη τους και ο  πρώην ποδοσφαιριστής   Τζιοβάνι, φρόντισε να μας διαψεύσει, στέλνοντας τις ευχές του για τα Χριστούγεννα, με μία οικογενειακή φωτογραφία.

Χριστούγεννα 1914 – Ἡ συγκλονιστικὴ ἱστορία τῆς ἀνακωχῆς

Ἦταν Δεκέμβριος τοῦ 1914. Ὁ Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ἔκλεινε τέσσερις μῆνες περίπου δράσεως καὶ αὐτὸ ποὺ ἀπὸ τὰ ἐπιτελεῖα τῶν ἐμπλεκόμενων δυνάμεων φάνταζε σὰν μιὰ σύντομη πολεμικὴ ἔνταση ἔδειχνε νὰ ὁδηγεῖτε σὲ ἕνα αἱματηρὸ ἀδιέξοδο μὲ ἀβέβαιη τελικὴ ἔκβαση. Ἡ ζωὴ τῶν στρατιωτῶν στὰ χαρακώματα ἦταν ἀρκετὰ ζοφερότερη σὲ σχέση μὲ αὐτὴ ὅπως παρουσιαζόταν στὰ φυλλάδια στρατολόγησης «μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς τάφους ποὺ τοὺς ὀνόμαζαν χαρακώματα, μὲ τὰ συστήματα τῶν ὑπογείων διαβάσεων καὶ τῶν διόδων, μᾶς ἔλειπαν σχεδὸν τὰ πάντα. Ἔμαθα γρήγορα… νὰ κρεμάω τὸ ψωμὶ σ’ ἕνα σύρμα τοποθετημένο στὴ μέση τοῦ ὀρύγματος γιὰ νὰ μὴν τὸ  φτάνουν τὰ ποντίκια, νὰ κοιμᾶμαι μὲ βρεγμένες ἀρβύλες, γιατὶ τὸ νὰ προσπαθήσεις νὰ τὶς ξαναβάλεις, ἀφοῦ τὶς εἶχες βγάλει, θὰ ἦταν μάταιο, νὰ κοιμᾶμαι τυλιγμένος σὲ μιὰ μουσκεμένη χλαίνη, νὰ κοιμᾶμαι τέσσερις ὧρες ἀνάμεσα σὲ θορύβους, σὲ φωνές ἀνθρώπων, σὲ βρωμερὲς ἀναθυμιάσεις. (Φλορὰν Φλὲς, Ἰδού)».

Ἀνάμεσα σὲ αὐτὴ τὴν ἀπάνθρωπη κατάσταση, στὴν ἀρχὴ τοῦ Χειμώνα, ἄνθισε ἡ ἀνθρωπιά. Κατὰ τὴν  διάρκεια τῆς ἐβδομάδος πρὶν ὰπὸ τὰ Χριστούγεννα, Γερμανοὶ καὶ Βρετανοὶ στρατιῶτες ἄρχισαν νὰ ἀνταλλάσσουν γιορτινὲς εὐχὲς καὶ τραγούδια ἀνάμεσα στὰ χαρακώματά τους.

Ο τουρκόφιλος Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσες απαιτεί «να δοθεί τέλος στην ανωνυμία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης»

 

 

ο τουρκόφιλος Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσες απαιτεί «να δοθεί τέλος στην ανωνυμία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», με το πρόσχημα της καταπολέμησης της «παραπληροφόρησης» και της «ρητορικής μίσους».

«Πρέπει… να αναγκάσουμε όλες αυτές τις πλατφόρμες να συνδέσουν κάθε λογαριασμό χρήστη με μια ευρωπαϊκή ψηφιακή ταυτότητα» λέει ο κλόουν της Ιβηρικής, που φυλάει το χέρι του ισλαμοπαράφρονα, γενοκτόνου Ερντογάν.

Έχει μεγάλη πλάκα πάντως να βλέπεις αυτούς τους τύπους που ισχυρίζονται ότι ένας άντρας μπορεί να κυοφορήσει και πως η πανδημία που γονάτισε την υφήλιο ξεκίνησε επειδή ένας Κινέζος έφαγε νυχτερίδα, να ανησυχούν για την «παραπληροφόρηση στο X»…

O Μενέλαος Λουντέμης για τα Χριστούγεννα

 

 

Ο χειμώνας

θα μας κυρτώσει τις ράχες

και θα χιονίσει.

Άγια Νήπια ( 14.000) που εσφάγισαν με διαταγή του Ηρώδη

 

Διά ξίφους άωρα μητέρων βρέφη, Ανείλεν εχθρός του βρεφοπλάστου Bρέφους. Nήπια αμφ’ ενάτην τάμον εικάδα παππάζοντα.

Βιογραφία Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Χριστός, ο πονηρός αυτός βασιλιάς μηχανεύθηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ. Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρα της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο χρονών, έδωσε διαταγή να σφαγούν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι της ηλικίας των δύο ετών. Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους. Η χριστιανική Εκκλησία, πολύ σωστά ανακήρυξε Άγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά, διότι πέθαναν σε μια αθώα ηλικία και υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο οι πρώτοι μάρτυρες του χριστιανισμού. Μπορεί βέβαια να μη βαπτίσθηκαν εν ύδατι, βαπτίσθηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους.

Μνήμη Αντώνη Κοκορίκου

 

Έφυγε πριν από λίγο από αυτή τη ζωή ο φίλος, αγωνιστής, δημοσιογράφος που αντιστάθηκε σε όλα Αντώνης Κοκορικος.

Ήταν από τους λίγους δημοσιογράφους που μας έδωσε βήμα σε όποιο μέσο και εάν  βρέθηκε και υπηρέτησε και συντάχθηκε μαζί μας σε οτιδήποτε όμορφο, αληθινό και ελληνικό!

Στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

 

 

Βασίλης Αϊβαλιώτης

 

Ομιλία στην εκδήλωση των Ποντιακών Συλλόγων της Αλεξανδρούπολης στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

 

Αγαπητοί συμπατριώτες, είμαστε εδώ σήμερα για να σκεφτούμε τον Μιχάλη μας, να γνωρίσουμε ένα βιβλίο που γεννήθηκε από την αγάπη μας γι’ αυτόν και να αναλογιστούμε τι μπορούμε να κάνουμε στα χνάρια του.

Ελλάδα

Η δασκάλα  Γιώτα Διαμαντή βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών «για τον ζήλο και τον εθνωφελή τρόπο με τον οποίο εκτελούν τα καθήκοντά της».

Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος

 

Λόγων στεφάνοις, οἷα τιμίοις λίθοις, Στέφω Στέφανον, ὃν προέστεψαν λίθοι. Εἰκάδι λαΐνεος Στέφανον μόρος ἑβδόμῃ εἷλεν.

Βιογραφία Ο Άγιος Στέφανος ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη και τους χειροτόνησαν οι Άγιοι Απόστολοι. Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδερφούς παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή: «Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ».(Πραξ. Αποστόλων, στ΄8-15, ζ΄1-60). Δηλαδή ο Στέφανος, που ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας δυνατό, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα, που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος.

Φώτης Κόντογλου: Χριστούγεννα στη σπηλιά

 

Η Γέννηση του Ιησού στην Καπνικαρέα

Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα και χιονιάς πάντα πάνε μαζί. Μα εκείνη τη χρονιά οι καιροί ήτανε φουρτουνιασμένοι παρά φύση. Χιόνι δέν έρριχνε. Μοναχά που η ατμόσφαιρα ήτανε θυμωμένη, και φυσούσανε σκληροί βοριάδες με χιονόνερο και μ’ αστραπές. Καμμιά βδομάδα ο καιρός καλωσύνεψε και φυσούσε μια τραμουντάνα που αρμενιζότανε. Μα την παραμονή τα κατσούφιασε. Την παραμονή από το πρωΐ ο ουρανός ήτανε μαύρος σαν μολύβι, κ’ έπιασε κ’ έρριχνε βελονιαστό χιονόνερο.

Η Ελλάδα και ο Έβρος στην κόψη του δημογραφικού ξυραφιού

 

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Η Ελλάδα και ο Έβρος στην κόψη του δημογραφικού ξυραφιού 

Όπως αναφέρεται σε (ένα ακόμη)  πόρισμα της Βουλής για το δημογραφικό ζήτημα, η γεννητικότητα στην Ελλάδα είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη,  αλλά και παγκοσμίως  και το πρόβλημα παίρνει εθνικές διαστάσεις, που μπορεί να απειλήσει την εθνική μας ανεξαρτησία, ασφάλεια και ακεραιότητα. 

Tα Χριστούγεννα του Τεμπέλη

 

  

 

 – κύρ  Αλ. Παπαδιαμάντης

Στην ταβέρνα του Πατσοπούλου, ενώ ο βορράς εφύσα, και υψηλά εις τά βουνά εχιόνιζεν, ένα πρωί, εμβήκε να πίει ένα ρώμι να ζεσταθεί ο μαστρο-Παύλος ο Πισκολέτος, διωγμένος από την γυναίκα του, υβρισμένος από την πενθεράν του, δαρμένος από τον κουνιάδον του, ξορκισμένος από την κυρα-Στρατίναν την σπιτονοικοκυράν του, και φασκελωμένος από τον μικρόν τριετή υιόν του, τον οποίον ο προκομμένος ο θείος του εδίδασκεν επιμελώς, όπως και γονείς ακόμη πράττουν εις τα «κατώτερα στρώματα», πώς να μουντζώνει, να βρίζει, να βλασφημεί και να κατεβάζει κάτω Σταυρούς, Παναγιές, κανδήλια, θυμιατά και κόλλυβα. Κι έπειτα, γράψε αθηναϊκά διηγήματα!

Παρατηρώντας τήν φάτνη μέ ταπείνωσι, βλέπουμε πόσο ταπεινώθηκε ό Θεός μας, πόσο επτώχευσε. Όλα μέσα στήν φάτνη παράδοξα, γεμάτα φτώχεια καί εσχάτη ταπείνωσι.

 

 

«Δι’ ημάς επτώχευσε πλούσιος ών, ίνα υμείς τή εκείνου πτωχεία πλουτίσητε» (Β Κορ, Η ,9). Αυτή είναι ή αγάπη τού Θεού μας. Γιά μάς όλα αυτά, ή κένωσι, ή πτωχεία, ή περιφρόνησι. Γιά νά φύγουμε εμείς από τήν δουλεία τών παθών καί τής αμαρτίας, γιά νά ελευθερωθούμε από τήν φθορά καί νά φθάσουμε στήν αφθαρσία καί στή ζωή τών αγγέλων.

+ Μακαριστός Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρός Κοσμάς.

Χριστούγεννα!

 

Κάλλος,  Προσφορά, Επιμονή, Υπομονή, Συγχώρεση, Εντιμότητα, Ήθος,  Ανιδιοτέλεια, Φιλία,  Αξιοπρέπεια, Θάρρος, Ανδρεία, Αγάπη!

Τα Χριστούγεννα στην Τραπεζούντα

 

 

Του Φίλωνα Κτενίδη (Τραπεζούντα 1889 – Θεσσαλονίκη 1963)

Δεν ήταν ούτε τριάντα χρονών η Δέσποινα όταν έχασε τον Σάββα, τον άντρα της, και έμεινε χήρα με το τρίχρονο παιδάκι της, τον Νίκο. Ο μακαρίτης ήταν καλός άνθρωπος και χρυσός νοικοκύρης. Με τις δύο λίρες – 216 γρόσια – μισθό που έπαιρνε, ζούσε τη γυναίκα και το παιδάκι του, χωρίς να τους στερήσει τίποτε. Οικονόμος ο ίδιος, καλή νοικοκυρούλα η γυναίκα του τα βόλευαν μια χαρά, σε βαθμό που η γειτονιά τους έπαιρνε και για πλούσιους.

Είχαν έξι χρόνια παντρεμένοι. Τη βραδιά που θα γιόρταζαν την επέτειο των γάμων τους, έφεραν νεκρό τον Σάββα στο σπίτι του. Τη στιγμή που πλήρωνε στον μανάβη τα φρούτα που αγόρασε, γονάτισε ξαφνικά και ξεψύχησε πάνω στον δρόμο. Τρέξανε οι καλοί άνθρωποι και έφεραν γιατρό. Μα ήταν περιττό. Είχε πάθει συγκοπή. Ο γιατρός δεν είχε να κάμει τίποτε.
Την άλλη μέρα τον θάψανε στην Ελεούσα.

Με τα διακόσια δεκαέξι γρόσια που έπαιρνε ο Σάββας δεν ήταν δυνατόν να αφήσει τίποτα κατά μέρος. Έπειτα ήταν τόσο νέος και τόσο γερός που δεν μπορούσε να σκεφτεί τον θάνατο. Κι όπως δεν υπήρχαν τότε οι διάφορες κοινωνικές ασφαλίσεις, κι όλα τα μικρά αποκούμπια που βρίσκει κανείς σήμερα, η φτωχή οικογένεια που χάνει τον δουλευτή προστάτη της, η χήρα και το ορφανό έμειναν αναπάντεχα από τη μια μέρα στην άλλη χωρίς κανένα πόρο ζωής.
Όταν τελείωσαν όλες οι θλιβερές διατυπώσεις της κηδείας και την νύχτα της ίδιας μέρας έφυγε από το χαροκαμένο σπίτι και η τελευταία πονόψυχη γειτόνισσα, η Δέσποινα έμεινε μόνη, κοντά στο παιδάκι της, που είχε αποκοιμηθεί νωρίτερα, για να σκεφτεί πάνω σε όλη την τραγωδία που άρχιζε για κείνην και για το μικρό της.

«Δόξα ἐν Ὑψίστοις θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

 

 

 Αγίου Νικολάου Αχρίδος

Ἡ ἀληθινή παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ἴδια ἡ ἁγία Γραφή, μᾶς γνωρίζει πώς ὅταν οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐμφανίστηκαν στούς ἀγραυλοῦντες ποιμένες, ἡ δόξα τοῦ Κυρίου τούς κάλυψε καί κεῖνοι φοβήθηκαν ὑπερβολικά. Ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ πού φωτίζει τούς ἄγγέλους καί τούς δίκαιους εἶναι θαυμαστή.

Ὁ ἄγγελος πού ἦταν καλυμμένος μέ τήν οὐράνια δόξα καθησυχάζει τούς ποιμένες μέ τά ἑξῆς λόγια: «Μή φοβεῖσθε· ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ. ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος, ἐν πόλει Δαβίδ. καί τοῦτο ὑμῖν τό σημεῖον· εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ».

«Πόψι Χριστός γεννήθηκε / κι ο κόσμος δε το νιώθει…»

  

Όπως τα έμαθα, παιδάκι, από τον αείμνηστο «παππού» της Θρακιώτικης παράδοσης και Δάσκαλό μου, Χρόνη Αηδονίδη!

Χριστουγεννιάτικες εμπειρίες του κύρ Φ.Κόντογλου

 

 

Τότε πού ήμουνα σε μικρή ηλικία, περνούσα με τους δικούς μου τίς γιορτές απάνω σ'ένα θαλασσοδαρμένο βουνό, στην Αγιά Παρασκευή.

Τίς περισσότερες ώρες πήγαινα καί καθόμου­να μέσα στη μικρή ευωδιασμένη εκκλησιά, όχι μο­ναχά κατά τίς ακολουθίες, αλλά καί την ώρα πού δεν ήτανε μέσα κανένας άλλος, παρεκτός από μέ­να. Διάβαζα τ'αρχαία τροπάρια, καί βρισκόμουνα σε μια κατάσταση πού δεν μπορώ να τη μεταδώσω στον άλλον. 

Το τελευταίο άγιο Δωδεκαήμερο της Σμύρνης (1921-1922)

Η παραλία της Σμύρνης προ του 1922, με την Αγία Φωτεινή στα αριστερά

και τον Άγιο Γεώργιο στα δεξιά

Καμιά φορά, η αγαθή τύχη πρέπει να συνεργήσει καθοριστικά για να διασωθούν και διαδοθούν ιστορικές στιγμές, που υπό άλλες συνθήκες θα παρέμεναν παντελώς άγνωστες. 
Εν προκειμένω, ο κληρωτός στρατιώτης της κλάσεως του 1922, Νικόλαος Ζευγαδάκης, είναι το πρόσωπο που κατέγραψε στο ημερολόγιό του με απαράμιλλη ακρίβεια, τις χριστιανικές εορτές και τελετές του τελευταίου έτους της Σμύρνης (1921-1922), στους μεγαλύτερους ναούς της οποίας εκκλησιάσθηκε κατά την εκεί παραμονή του αναμένοντας να προωθηθεί στο μικρασιατικό μέτωπο. Αυτές τις προσωπικές του εμπειρίες και εντυπώσεις τις δημοσίευσε για πρώτη φόρα το 1975*. Η δε συμβολή της αγαθής τύχης, έγκειται στην ιδιότητα του συγγραφέα ως θεολόγου, αλλά και ως βαθέος γνώστη, μέχρι και των λεπτομερειών, της τελετουργικής τάξης της Εκκλησίας, ως επίσης και της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής.

Παραμονή Χριστουγέννων

 

 

 Παγωνιά στον ουρανό ένα χρώμα βρώμικης φανέλλας στεκόμαστε στη γραμμή όρθιοι κάποιος χνωτίζει τα νύχια του κάποιος δαγκώνει τα δάχτυλά του ένα παιδί με σπυριά δίπλα σου δε μιλάει κρυώνει ένα χαρτάκι κολλημένο στο συρματόπλεγμα κ’ εκείνο κρυώνει καθώς μας πλευρίζουν τα καμιόνια μια μυρουδιά μπενζίνας οι πόρτες που ξανακλείνουνε ο λοχαγός έχει δυο μάτια από κατράμι η φωνή του μες απ’ τις μύτες του σηκωμένου γιακά ένας – ένας ακούει τ’ όνομά του και βγαίνει αντίο, αντίο το χώμα τρίζει κάτω απ’ τις αρβύλες κάποιος σηκώνει το χέρι του τίποτ’ άλλο το παιδί με τα σπυριά προχωράει στη θέση του μένουν δυο χνάρια από αρβύλες.

H Ομιλία του Αντώνη Αντωνίου στην παρουσίαση των πρακτικών του συνεδρίου «Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και η εποχή του»

 

H Ομιλία του Αντώνη Αντωνίου στην παρουσίαση των πρακτικών του συνεδρίου «Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και η εποχή του»

Η επανάσταση του 1821 και οι προσωπικότητες που πρωταγωνίστησαν σε αυτήν πάντα συνάρπαζαν την νεοελληνική κοινωνία. Όχι άδικα, αφού η Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά την περίοδο της Επανάστασης, συναποτελούνταν από εκτάσεις που σήμερα είναι γνωστές ως Βαλκανική Χερσόνησος, με σύνορο τον Προύθο την Μικρά Ασία, τη Συρία, το Ιράκ την Ιορδανία, το Ισραήλ, το Κουβέιτ, την Αίγυπτο, την Τυνησία και τη Λιβύη. Επρόκειτο για μια τεράστια αυτοκρατορία με μεγάλους πόρους και σε ανθρώπινο δυναμικό και σε χρήμα. Γι’ αυτό τον λόγο η επανάσταση του 1821, υπήρξε ένα παράτολμο και στα όρια του ανέφικτου, επαναστατικό εγχείρημα, το οποίο ήταν και είναι μεγαλειώδες.

Επί πλέον, η απόσχιση από το σώμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ελληνικών εδαφών που συγκρότησαν το νεότευκτο ελληνικό κράτος – έθνος, έστω και περιορισμένο γεωγραφικά, αποτελεί μια ιστορική τομή ευρύτερης ευρωπαϊκής σημασίας. Επρόκειτο για μια μετάβαση από τις πολυεθνικές και δεσποτικές αυτοκρατορίες στα κράτη – έθνη.

Μια συνεκτική και δυναμική ομάδα φορέων με ισχυρό τοπικό αλλά και εθνικό πολιτιστικό αποτύπωμα πλαισίωσε το συνέδριο. Ο Δήμος Μουζακίου, όπου και το Μαυρομάτι γενέτειρα του Καραϊσκάκη και  η Ένωση Πολιτιστικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας, ανέλαβαν το κύριο βάρος της οργάνωσης η οποία  τελούσε υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων.

Μου ανατέθηκε το τεράστιο βάρος του προέδρου της Επιστημονικής Επιτροπής. Ένιωθα βαριά και πιεστική την ευθύνη της οργάνωσης ενός συνεδρίου το οποίο όχι μόνο θα έπρεπε να είναι αντάξιο των προσδοκιών των οργανωτών αλλά και της τοπικής κοινωνίας, η οποία διαθέτει ιδιαίτερα ευαίσθητα αντανακλαστικά σε θέματα ιστορικής ταυτότητας. Πρώτα από όλα βέβαια θα έπρεπε να είναι σύμφωνο με τις αναζητήσεις της σύγχρονης ιστορικής επιστήμης. Δεν θα ήταν καθόλου επαρκής η δημιουργία ενός συνεδρίου χωρίς την συμμετοχή ερευνητών από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και χωρίς την παρουσία της ακμαίας τοπικής κοινότητας ερευνητών. Δεν πίστευα ότι θα τιμούσαμε τον ήρωα φοβούμενοι τις διαφορετικές απόψεις. Είχα εμπιστοσύνη στις δικές μου δυνάμεις αλλά και στα λοιπά στελέχη της επιστημονικής επιτροπής των οποίων το υψηλό status δεν ήταν απλά τίτλοι, αλλά ουσιαστική και εκτεταμένη γνώση τόσο για το ερευνητικό αντικείμενο του συνεδρίου όσο και γενικότερη ιστορική παιδεία. Δέχθηκα την ευθύνη, επίσης, γιατί εκτός των άλλων ένιωθα ότι ήμουν ιδιαίτερα και προσωπικά συνδεδεμένος με τον Γεώργιο Καραϊσκάκη λόγω οικογενειακής παράδοσης.

Με αυτές τις σκέψεις και σε απόλυτη συμφωνία με την οργανωτική επιτροπή προχωρήσαμε σε ανοιχτή πρόσκληση για συμμετοχή στο συνέδριο με αποτέλεσμα την εκτεταμένη αποδοχή εισηγητών από πολλά και διαφορετικά πνευματικά ιδρύματα της χώρας. Ανταποκρίθηκαν πολλοί διακεκριμένοι επιστήμονες από πανεπιστημιακά ιδρύματα από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και από το εξωτερικό. Επίσης  συμμετείχαν και διεθνούς κύρους και αναγνωρισιμότητας ερευνητές από την Ακαδημία Αθηνών και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Στελέχη της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων πλαισίωσαν το συνέδριο δηλώνοντας συμμετοχή ως εισηγητές. Με αυτό τον τρόπο μας έδειξαν την εμπιστοσύνη τους και αναβάθμισαν την συμβολή της Βιβλιοθήκης της Βουλής.   Εκτός από τον μεγάλο αριθμό των επιφανών εισηγητών και άοκνοι τοπικοί ερευνητές προσήλθαν και κατέθεσαν το πνευματικό τους έργο. Θεωρήσαμε ότι θα έπρεπε να ενταχθεί στην προβληματική του Συνεδρίου και να αναδειχθεί η επίδραση της μορφής του Καραϊσκάκη όχι μόνο στην νεοελληνική κοινωνία γενικά, αλλά και στην τοπική πολιτιστική ταυτότητα. Γι’ αυτό δώσαμε τον λόγο και σε ερευνητές, οι οποίοι λειτουργούν έξω από θεσμούς, κινούμενοι από προσωπική αγάπη και πάθος για την τοπική ιστορία. Είχαμε ένα σπάνιο αποτέλεσμα με την παρουσία στο Μουζάκι από τις 29 Ιουνίου μέχρι και την 1η Ιουλίου 2021 άνω των πενήντα υψηλού επιπέδου εισηγητών πράγμα σπάνιο για ένα συνέδριο στην περιφέρεια.

Σήμερα έχουμε τη χαρά να ανακοινώνουμε ότι προσηλωμένοι στο έργο μας και παρά τις αντιξοότητες οδηγηθήκαμε στο αίσιο τέλος του έργου μας. Με μεγάλη προσπάθεια πετύχαμε να συνεργαστούμε αποτελεσματικά και να συμπεριλάβουμε το σύνολο σχεδόν των εισηγήσεων, ώστε να εμπλουτιστεί ακόμη περισσότερο η γνώση μας για τον αρχιστράτηγο της Επανάστασης του 1821 Γεώργιο Καραϊσκάκη και την εποχή του. Με την έκδοση των πρακτικών του συνεδρίου πετύχαμε να συνθέσουμε ένα όσο το δυνατόν πιο πλήρη, επιστημονικά έγκυρο και ποιοτικό τόμο, ώστε να εμφανίσουμε την προσωπικότητα και τις πολεμικές αρετές του ήρωα αλλά και την αλληλεπίδρασή του με την νεοελληνική κοινωνία τόσο στην τέχνη όσο και σε άλλες μορφές επικοινωνίας και έκφρασης. Αναδείξαμε, επίσης, τον ερευνητικό μόχθο των εισηγητών οι οποίοι είναι και οι πραγματικοί πρωταγωνιστές του Συνεδρίου.

Το Συνέδριο είχε ως στόχο να αναδείξει πτυχές της Ελληνικής Παλιγγενεσίας και των αλληλεπιδράσεών τους με τη νεοελληνική κοινωνία, που είτε δεν έχουν ερευνηθεί, είτε υπάρχει η ανάγκη βελτίωσης ή επαναδιατύπωσης θέσεων και ερωτημάτων γύρω από αυτά. Πρόθεσή μας είναι η ανάδειξη τους υπό το πρίσμα σύγχρονων ερμηνευτικών εργαλείων, που υιοθετεί η ιστορική έρευνα. Οι εισηγήσεις χάρις και στην ευρύτητα προσέγγισης και γνώσεων των εισηγητών αξιοποίησαν δεδομένα από πολλούς επιστημονικούς κλάδους. Παρουσιάστηκαν υψηλού επιπέδου ανακοινώσεις βασισμένες όχι μόνο στην ιστορική παιδεία αλλά  και σε άλλους επιστημονικούς κλάδους όπως σε  γνώσεις της ιατρικής, της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας, της φιλοσοφίας, της λογοτεχνίας και της σημειολογίας.

Η Διευθύντρια Ερευνών του Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών Κατερίνα. Μπρέγιαννη, στην εισήγησή της με θέμα «Μνήμη της Επανάστασης και η αμφιθυμία για τους οπλαρχηγούς: Οι συνδηλώσεις των απεικονιστικών πηγών για τον Γεώργιο Καραϊσκάκη»

ερμηνεύει το θέμα της αξιοποιώντας το εκτεταμένο σε πολλά γνωστικά αντικείμενα επιστημονικό της υπόβαθρο. Ελέγχει την αμφιθυμία για τους οπλαρχηγούς ιδιαίτερα των πρώτων ελληνικών κυβερνήσεων. H κ. Μπρέγιαννη αξιοποιώντας το αρχέτυπο του ήρωα του Karl Jung ελέγχει τις φάσεις της ζωής του και την απεικονιζόμενη διττή του προσωπικότητα σε όλη τη διάρκεια της πορείας του, τόσο της ιδιωτικής όσο και εκείνης του πολέμαρχου του Αγώνα του 1821.

Ο καθηγητής Νεοελληνικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Αντώνης Σμυρναίος, πραγματεύεται με συγκριτική αποτίμηση, το θέμα: «Γεώργιος Καραϊσκάκης και Οδυσσέας Ανδρούτσος: βίοι παράλληλοι, ταυτότητες υβριδικές σε εποχές συγκρότησης του ηρωισμού»

Η μελέτη αυτή επιχειρεί μια ψυχογραφική προσέγγιση του Γεωργίου Καραϊσκάκη και του Οδυσσέα Ανδρούτσου ανατέμνοντας τους όρους διαβίωσής τους και με έμφαση στον χαρακτήρα τους. Η μελέτη αυτή σύμφωνα με τον καθηγητή θα μπο­ρούσε να αποτελεί ένα προνομιακό πεδίο της Ιστορίας των Συναισθημάτων, σε καιρούς ρήξης και επαναστατικής υπερβολής.

Ο πολυγραφότατος Σχολικός Σύμβουλος Κωνσταντίνος Δημουλάς  στην εισήγησή του με θέμα « Η πικρή παιδική μοίρα, που ακολουθούσε μια ζωή τον Καραϊσκάκη» παρουσιάζει τις δυσκολίες διαμέσου των οποίων διαμορφώθηκε και ατσαλώθηκε ο ήρωας και την πολλαπλή πίεση που δέχτηκε, τόσο από το κοινωνικό περιβάλλον όσο και από το πρόβλημα υγείας που τον ταλάνιζε.

Ο Διευθυντής Ερευνών του Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών Γιώργος Κουτζακιώτης, στην ανακοίνωσή του με θέμα «Συμπράττοντας στην ανταρσία κατά του Σουλτάνου: Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στο Βιδίνι της Βουλγαρίας (1798)» εμφανίζει μια εκτεταμένη διαπραγμάτευση ενός ελάχιστα γνωστού γεγονότος, της επαναστατικής δράσης του Γεωργίου Κα­ραϊσκάκη. Επιτυγχάνει να επανακαθορίσει τη «σκοτεινή περίοδο», όπως χαρακτηρίζεται η παρουσία και η δράση του στη διάρκεια της ανταρσίας του Πασβάντογλου κατά του Σουλτάνου.

Ο Ειδικός ερευνητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ηλίας Βαλιάκος, στο θέμα του «Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και η φυματίωση» αναδεικνύει, όχι μόνο πλευρές της ασθένειάς του, αλλά αποτιμά την αρνητική συνεισφορά στην υγεία του ήρωα από την ένταξή του στην πολεμική περιπέτεια και αποφαίνεται ότι η στάση του αυτή υπήρξε παράδειγμα ηρωισμού και αυτοθυσίας.

Ο καταξιωμένος ερευνητής της ιστορίας της Επτανήσου Πέτρος Πετράτος στο θέμα του «Ο Γ. Καραϊσκάκης της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης» φωτίζει με βάση, κυρίως, αρχειακή αναζήτηση πλευρές της παρουσίας του Καραϊσκάκη στα Επτάνησα κατά τον Οκτώβριο του 1823. Η μελέτη αναδεικνύει σημαντικά στοιχεία της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς του.

Ο Επίκουρος καθηγητής στην Θεωρία και Ανάλυση του Πολέμου της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων Νικόλαος Κανελλόπουλος, στο θέμα του «Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ως στρατιωτικός ηγέτης» ανατέμνει τη συνολική στρατιωτική παρουσία του και αποτιμά ότι αναδεικνύεται σε έναν από τους ικανότερους στρατιωτικούς ηγέτες. Ειδικότερα, διερευνάται και η σύμπραξή του με το ελληνικό τακτικό στράτευμα στις επιχειρήσεις του 1826-1827.

Ο απόγονος του γραμματέα του Καραϊσκάκη Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ Κωνσταντίνος Μαζαράκης Αινιάν, στο θέμα του «Ο Καραϊσκάκης όπως τον γνώρισε ο Δημήτριος Αινιάν» αναδεικνύει την εικόνα για τον πολέμαρχο του Δημητρίου Αινιάν ως έναν από τους πιο δυναμικούς οπλαρχηγούς του Αγώνα και τις προσπάθειες του να ενσωματωθεί στην τακτικότητα των λοιπών στρατιωτικών σωμάτων, έτσι ώστε η ευέλικτη «αταξία» του, να αξιοποιηθεί στο μέγιστο και να συνδράμει με τον καλύτερο τρόπο τον Αγώνα.

Ο Δρ. Θεοφάνης Μαλκίδης, στην ανάλυσή του με θέμα «Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και η «δίκη» του» ανατέμνει τη «δίκη» του ήρωα, καθώς και τις πολιτικές, στρατιωτικές, προσωπικές και άλλες προτεραιότητες που τον οδήγησαν στο «εδώλιο» του «δικαστηρίου», προκειμένου να επιφέρουν την «καταδίκη» του. Τελικώς, παρά την απηνή «καταδίωξή» του, η αλήθεια και η δικαιοσύνη θριάμβευσαν.