Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Thrace

Pomaks
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
This is the talk page for discussing improvements to the Pomaks article.
This is not a forum for general discussion of the article's subject.
Put new text under old text. Click here to start a new topic.
Please sign and date your posts by typing four tildes (~~~~).
New to Wikipedia? Welcome! Ask questions, get answers.
Be polite
Assume good faith
Avoid personal attacks
Be welcoming
Article policies
No original research
Neutral point of view
Verifiability
Archives: 1
[show] This article is of interest to multiple WikiProjects. Click [show] for further details.
WikiProject Turkey
[show](Rated B-Class, Mid-importance)
TurkeyWikipedia:WikiProject TurkeyTemplate:WikiProject TurkeyTurkey articles


Turkey portal
vdeThis article is within the scope of WikiProject Turkey, a collaborative effort to improve the coverage of Turkey and related topics on Wikipedia. If you would like to participate, please visit the project page, where you can join the discussion and see a list of open tasks.
B
This article has been rated as B-Class on the project's quality scale.
Mid
This article has been rated as Mid-importance on the project's importance scale.


To-do list for Pomaks: edit · history · watch · refresh
No to-do list assigned.
WikiProject Greece
[show](Rated C-Class, Mid-importance)
GreeceWikipedia:WikiProject GreeceTemplate:WikiProject GreeceGreek articles


Greece portal
vdeThis article is within the scope of WikiProject Greece, a collaborative effort to improve the coverage of Greece on Wikipedia. If you would like to participate, please visit the project page, where you can join the discussion and see a list of open tasks.
C
This article has been rated as C-Class on the project's quality scale.

[show]This article has not yet been checked against the criteria for B-Class status:
Referencing and citation: not checked
Coverage and accuracy: not checked
Structure: not checked
Grammar and style: not checked
Supporting materials: not checked
To fill out this checklist, please add the following code to the template call:
b1 = b2 = b3 = b4 = b5 = assessing the article against each criterion.
Mid
This article has been rated as Mid-importance on the project's importance scale.

WikiProject Bulgaria
[show](Rated B-Class, Mid-importance)
BulgariaWikipedia:WikiProject BulgariaTemplate:WikiProject BulgariaBulgaria articles

vdeThis article is within the scope of WikiProject Bulgaria, a collaborative effort to improve the coverage of Bulgaria on Wikipedia. If you would like to participate, please visit the project page, where you can join the discussion and see a list of open tasks.
B
This article has been rated as B-Class on the project's quality scale.
Mid
This article has been rated as Mid-importance on the project's importance scale.


To-do list for Pomaks: edit · history · watch · refresh
No to-do list assigned.
Archives
Archive 1
[edit] History
The History section is a complete disaster. One cannot include five Greek extremely unpopular sources (with three of them blogs and suspicious websites with no references) and claim that to be "true" history. Moreover the view that there was some struggle of the Pomaks of Macedonia from 1904 to 1908 on the side of Greece is funny. Please, if you write about the history of the Pomaks, do it neutrally and cite internationally recognized literature or literature that does not introduce some funny theories. More over it is stupid to start the history of the Pomaks at 1904 with some funny statement that Pomaks fought against Bulgaria and Turkey(!!!) in order to become part of Greece. That's complete nonsense! --Chech Explorer (talk) 17:41, 12 December 2009 (UTC)
You may be right but there are not some facts verified for the history of Pomaks, earlier. The verified history of Pomaks starts with Ottoman rule. Earlier, there is so much mystery that there aren't any facts that can be characterized as "history". By the way, about the sources, I think newspaper "Natpresh", that it is written by Pomaks, is the only reliable source in this article. —Preceding unsigned comment added by 79.103.211.188 (talk) 18:11, 12 December 2009 (UTC)
That blog which you call "newspaper" cites no source, hasn't been recognized by any third-party academic institution and has absolutely no academic value which renders it as extremely dubious source on Wikipedia (and at all). Please read WP:RS. --Chech Explorer (talk) 18:17, 12 December 2009 (UTC)
No. That blog is the blog of the newspaper. See here some volumes of the Natpresh. It is a newspaper, used to be edited by the Center of Pomakic Research, in Komotini. Now belongs to Sebaidin Karachotza and has already 3 years.
[edit] Why do you delete the History? Is it Vandalism or what?
I don't think someone has the right to delete the history section without any discussion first. I realize that there are different points of view but this is not a reason to erase history. The section refers:
To the fact of islamization of the Pomaks and the years that this fact happened. I think is a fact without any dοupts. Now I think that there are some issues for conflict:
if it was volunteer or forced or both
if it was the 15th century or the 18th century or gradually
It is a matter of conflict and we have to bring sources about these issues.
To the Republic of Tamrash. I think this is a well known fact. There is an article for this in wikipedia, so I don't think there is a conflict about that. We can argue off course for:
If it was Pomak, Turkish or both
If its purpose was to be united with Ottoman empire or with Greece
It is a matter of conflict and we have to bring sources about these issues.
It refers to the Greek Struggle for Macedonia and the participation of the Pomaks to this. It is a well Known fact. We can argue off course for:
If the Pomaks fought the Bulgarians or the Ottomans or both
If the Pomaks wanted to be united with Greece (all of them or some of them) or not
It is a matter of conflict and we have to bring sources about these issues.
To the Republic of Western Thrace. There is an article for this in wikipedia, so I don't think there is a conflict about that. We can argue off course for:
If it was Pomak, Turkish or both
If its purpose was to be united with Ottoman empire or with Greece
It is a matter of conflict and we have to bring sources about these issues.
To the attitude of the Pomak representatives in the Bulgarian parliament. They turned to Greece and France. This is a fact and it can be proved easily. Off course the source is missing but any volunteer can add it. Now I think that there are some issues for conflict:
If they turned only to Greece and France or they turned to other countries also
To ask help from Greece does it mean anything or it was something without importance.
There are a lot of facts that happened during the recent history of the Pomaks. In fact all those facts led us to the conclusion that they are a separate group. Their existence is traced because of many historical facts. We cannot hide these facts now and in the same time, we try to understand their origins. Every tribe, race, nation has its own history. This history must be written at the article of the Pomaks. Unless we prefer to create a new article for the "Pomak history".
There is no reason to erase the history of Pomaks just because we disagree. We will talk, we will bring sources and if we don't agree finally, we can put all points of view. —Preceding unsigned comment added by 79.103.211.188 (talk) 18:13, 13 December 2009 (UTC)
Until you provide relevant sources of academic quality there is no need for the section to exist in the article. Wikipedia is not a place where you put all kind of information you like. It is a reference encyclopedia which recognizes only reliable sources. Moreover the content should be removed from the article until a consensus is reached. --Chech Explorer (talk) 18:35, 13 December 2009 (UTC)
About the historical facts for the turn of Pomaks to Islam, there are some references:
in the book "Thrace, historical and folk aproach of its civilization", in Greek, Manolis Vavounis (Professor of History in the Democritus University of Thrace), Manolis Sergis (Professor of Folk Culture in the Democritus University of Thrace), Evaggelos Albanidis (Professor in History of Athletics in the Democritus University of Thrace), Theofanis Malkidis (PhD in Social and Politic Sciences), Stathis Kerkidis, Giorgos Ekaterinidis, Despina Damianou, Dimitrios Goulimaris, Eleftherios Charitsidis, Nikos Kokkas. 2006.
in the PhD research in the Humboldt University of Berlin, Sevasti Troumbeta "Constructing identities for the Muslim of Western Thrace: the example of Pomaks and Gypsies, 1998
in the PhD research in the University of Athens, Ch. Papadopoulos "Why don't they learn in school?", 2005
in the PhD research in the Democritus University of Athens, N. Panagiotidis "Muslim minority and national identity", 1995
in the convention "Ideology in Balkan Anthropological Research", Bankya, Bulgaria, 24-27 August 1996, Fotini Tsimpiridou (Professor of Ethnology in Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales of Paris) "Politiques de l'identité minoritaire : Le cas des Pomak en Grèce".
About the "Republic of Tamrash" see the sources in the article of Wikipedia. About the participation of the Pomaks in the Greek struggle for Macedonia, see the sources in the article of Wikipedia. About the "Republic of Western Thrace" see the sources in the article of Wikipedia. About the letter of the 8 Pomak members of Bulgarian parliament, I couldn't find a history book, but I think I will soon. —Preceding unsigned comment added by 79.103.211.188 (talk) 21:52, 13 December 2009 (UTC)
Quote: "Pomaks started to become Muslim gradually, from the Ottoman occupation (early 15th century) to the end of the 18th century."

Ο Αγιος Εύπλους. Από την Αίνο στην Αλεξανδρούπολη και τη Σαμοθράκη

Ο Άγιος Εύπλος έζησε και μαρτύρησε κατά την εποχή που αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός (3ο μΧ. αιώνα). Γεννήθηκε στη Σικελία, στην πόλη Κατάνη, όπου και ήταν διάκονος της εκεί Εκκλησίας. Ανέπτυξε πλούσια χριστιανική δράση, για την οποία και συκοφαντήθηκε στον άρχοντα Καλβιασιανό. Ο άρχοντας κάλεσε ενώπιον του το θερμό κήρυκα του Ευαγγελίου, από τον οποίο ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του και να ασπαστεί τα είδωλα. Ο Εύπλος δήλωσε χωρίς περιστροφές στον Καλβιασιανό ότι δεν επρόκειτο να αρνηθεί τον Ιησού Χριστό και ότι ήταν μάταιη κάθε προσπάθεια από την πλευρά του να τον πείσει να αλλάξει πίστη. Έπειτα από αυτή την ομολογία, ο ηγεμόνας διέταξε να υποβάλουν τον Άγιο σε άγρια βασανιστήρια. Οι ειδωλολάτρες, αφού έσκισαν το σώμα του Εύπλου με σιδερένια νύχια, συνέτριψαν τα πόδια του με σφυριά και στη συνέχεια τον έριξαν στη φυλακή. Όμως οι βασανιστές του Αγίου δεν κατάφεραν να λυγίσουν το φρόνημα του και παρά τις έντονες πιέσεις και τα σκληρά βασανιστήρια ο Εύπλος εξακολουθούσε να δοξάζει τον Κοριό του. Οι δήμιοι τελικά αποκεφάλισαν τον Εύπλο, ο οποίος με τον τρόπο αυτό έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου.

Cyprus


New series of publications of Fanoulla Argyrou in Simerini regarding the no return of the Kyrenian refugees. http://www.sigmalive.com/files/filefield/6/0/5/simerini%2018082010.pdf

videos concerning the situation in Himara.


the latest News on historic Soumela Liturgy


EXCLUSIVE PHOTOS

Historic Soumela Liturgy 2010

On Sunday the 15th of August 2010, a historic Divine Liturgy was held for the first time in 88 years
at the Holy Monastery of Panagia Soumela in Pontus. Philadelphia based photographer Eleftherios Kostans
was there and sent us the following exclusive photos.



See the photos HERE

Also visit Eleftherios’ weblog at http://kostans.tumblr.com/#962439148

Read the latest News on historic Soumela Liturgy
* CBS News - Turkey: patriarch holds historic Mass at monastery* Euronews - Orthodox flock to once-banned holy site in Turkey* Hurriyet - Orthodox Christians hold historic mass at monastery in Turkey

See the videos

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Παναγία Σουμελά




Φάνης Μαλκίδης

Η Παναγία Σουμελά και η συνέχεια

Η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά τον 15αυγουστο αποτελεί μία ιστορική στιγμή για όλους, Έλληνες και μη. Είναι ένα γεγονός που λίγοι πριν μερικά χρόνια μπορούσαν να το σκεφθούν και να το υλοποιήσουν και πολλοί, οι περισσότεροι, δεν το πίστευαν. Όμως η Παναγία έκανε το θαύμα της, και μάλιστα το είδαν όλοι για να μπορέσουν να πιστέψουν. ‘Όμως, «μακάριοι οι μη ειδόντες και μη πιστεύσαντες». Όταν μηχανισμοί και άνθρωποι με κάθε μέσο, αρχικά στην Τουρκία προσπάθησαν να εξαφανίσουν την ελληνική πολιτισμική, θρησκευτική παρουσία, την ανθρώπινη παρουσία γενικά, νόμιζαν ότι μπορούσαν να εξαφανίσουν τα πάντα. Νόμιζαν ότι με τη βιολογική καταστροφή θα έδιωχναν μία ιστορικής σημασίας δραστηριότητα των δικών μας ανθρώπων. Αυτό δεν έγινε γιατί εκτός των ερειπίων, γιατί έτσι κατάντησαν τα μνημεία μας, υπήρχαν και άνθρωποι, η σάρκα από τη σάρκα μας. Αυτοί που έμειναν εκεί, στον Πόντο, και μιλούν τη γλώσσα μας.
Παράλληλα στην Ελλάδα, στα πλαίσια μίας σχιζοφρένειας, η ελληνική παρουσία στην Ανατολή, στον Πόντο και στη Μικρά Ασία, δέχτηκε μία πολεμική που όμοια της εμφανίζεται μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα. Ωστόσο η δυναμική είναι τόση μεγάλη που δεν μπορεί να κρυφτεί, να εξαφανιστεί. Για αυτό και το ρεύμα παρέσυρε τα σκουπίδια και τα εμπόδια.
Πριν λίγα χρόνια κανείς δεν μπορούσε να περιμένει μία τέτοια εξέλιξη. Όπως και κανείς δεν περίμενε, μετά από ένα πόλεμο εναντίον της μνήμης, χιλιάδες άνθρωποι να ταξιδεύουν για να βρεθούν σε ένα σημαντικότατο σταθμό της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας. Όχι για να συγκινήσουν και να συγκινηθούν, αλλά για να νιώσουν αυτό που ένιωσαν οι προγονοί τους, ως ζωντανή μαρτυρία, ως συνέχεια, φως, δημιουργία και μέλλον.
Η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, μετά από χρόνια σιωπής εντός και εκτός του Πόντου, μετά από τη βίαιη μαζική δολοφονία και εκδίωξη χιλιάδων Ελλήνων, χιλιάδων ανθρώπων αποτελεί ένα ορόσημο στην ιστορική μας πορεία. Το άμεσο πλέον μέλλον έχει ενδιαφέρον και κυρίως συνέχεια.



malkidis.blogspot.com

Soumela- Trabzon . Taraf





88 yıllık bir tabu yıkıldı - Taraf - 16.08.2010


Çeşitli ülkelerden Trabzon’a gelen yüzlerce Ortodoks Hıristiyan, 88 yıl sonra ilk kez, bir günlüğüne de olsa Meryem Ana Yortusunu tarihi Sümela Manastırı’nda kutladı
a2a_linkname=document.title;a2a_linkurl="http://www.taraf.com.tr/haber/55741.htm";

Trabzon’da Karadağ’ın eteğine kurulu Sümela Manastırı’nda 88 yıl sonra ilk kez Ortodoks Hıristiyanlar ayin düzenledi. Rusya, Yunanistan, Gürcistan, ABD ve yurt içinden gelen yüzlerce Ortodoks Hıristiyan, bir günlüğüne de olsa kutsal saydıkları manastırda ibadet etme şansı buldu.
Hıristiyan âleminde “Meryem Ana’nın göğe yükseliş günü” olarak kabul edilen ve kutsal sayılan bu günde düzenlenen ayine, manastırdaki alanın sınırlı olması nedeniyle yaklaşık 500 Ortodoks, Kültür Bakanlığı’nın verdiği kartlarla katılabildi. Manastıra giremeyen yüzlerce kişi ise Fener Rum Patriği Dimitri Partholomeos’un yönettiği ayini yaklaşık 300 metre aşağı kısımdaki ören yerinde kurulan dev ekrandan izleyebildi.

Olağanüstü önlemler
Ayrıca ayini izlemek üzere yurtdışından 50’yi aşkın yabancı gazeteci de manastıra geldi. Yunan televizyonunun da canlı olarak yayınladığı ayin için bölgede alınan olağanüstü önlemler de dikkat çekti. Şehir merkezi ile manastır arasındaki 42 kilometrelik güzergâh ile manastırın çevresinde geniş güvenlik önlemi alındı. Maçka’dan itibaren yolda polis ve jandarma ekiplerince kontrol noktaları oluşturulduğu gözlendi. Her ihtimale karşı üç ambulans manastırın yakınında, bir ambulans uçak ise Trabzon Havaalanı’nda bekletildi.

Sümela bizim için efsane
Ayinin mumların yakıldığı, dualar edilip, ilahilerin okunduğu yarım saatlik bölümünün ardından konuşan Patrik Bartholomeos, Karadenizlilerin, Trabzonluların sıcakkanlı ve misafirperver olduğunu belirterek, “88 yıl sonra Sümela Manastırı’nda tarihle ve sizlerle buluşmaya, kucaklaşmaya geldik” dedi. Sümela’nın yıllarca bir efsane gibi sabırla bu günleri beklediğini söyleyen Bartholomeos şunları söyledi: “Hıristiyan camiasının en önemli günlerinden biri olan Aziz Meryem Ana’mızın ölüm yıldönümünün de olduğu bir tarihte burada bulunmaktan ve ayini yönetmekten büyük bir onur duymaktayım.

Dua etmeye geldik
Bu heyecan, bu inanç, bu bağlılık asla farklı anlamlarla bağdaştırılmamalıdır. Biz, her zaman olduğu gibi dua etmeye geldik. Burada yüzyıllarca yaşamış olan Rum Ortodoks halkının anısına ve bu manastırda hizmet etmiş keşiş ve ruhanilerimizin ruhlarına dua etmeye geldik. Bu manastırın tarihinde, onu gönülden destekleyen Osmanlı padişahlarının anısına dua etmeye geldik. Ortadoğu’nun, insanlığın ve burada bulunan herkesin saadeti, huzuru ve mutluluğu için dua etmeye geldik. Bu tarihi günü yaşamamıza yardımcı olan hükümete, Kültür Bakanı Ertuğrul Günay’a, yerel yöneticilere şükranlarımı sunuyorum. Birlikte yaşam kültürü medeniyetimizin bizlere bıraktığı mirastır. Bu mirası yaşatalım ve öğretelim ki bu konularda acılar vuku bulmasın, ailelerin yürekleri yanmasın.”
Ayin daha sonra dua ve ilahilerle devam etti. Yaklaşık üç saat süren ayin, katılımcılara ekmek sunulmasıyla sona erdi.

Papandreu: Olumlu katkı yapacak
Sümela’daki ayini değerlendiren Yunanistan Başbakanı Papandreu da ayinin Türk-Yunan ilişkilerine olumlu katkılar yapacağını söyledi.

‘Yuvasına dönen kuşlar gibiyim’
Ayin için Sümela’ya gelenler arasında büyükbabası 90 yıl önce mübadelede Karadeniz’den Yunanistan’a göç etmek zorunda kalmış 45 yaşındaki Europe Papadopolous da vardı. Gözyaşlarını tutamayan Papadopolous, “Burada kendimi sürekli evini arayan Ulysses gibi hissettim” dedi.
Ailesi 1864 yılında Trabzon’dan Rusya’nın Soçi kentine göç eden 62 yaşındaki Fotiy Exizov da ayin için geldiği Sümela’da kendisini “Yuvasına dönmüş kuşlara” benzettiğini söyledi.

Η δολοφονία του Έλληνα στη Χιμάρα


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΧΕΙΜΑΡΡΙΩΤΩΝ(Τηλέφωνο επικοινωνίας: 0030 6944908605)
Για ποιό λόγο δολοφονήθηκε ο Αριστοτέλης ΓκούμαςΗ δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα τρεις ημέρες πριν τον Δεκαπενταύγουστο, δεν μας παραξένεψε. Ξέραμε ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε. Κάποιος Αλβανός από αυτούς που κατακλύζουν το καλοκαίρι τη Χιμάρα θα έδειχνε με πιο βίαιο τρόπο την ενόχλησή του που η περιοχή μας έχει τόσο έντονο ελληνικό χαρακτήρα. Αυτό είναι και το ιδεολογικό πρόβλημα της Αλβανίας με τη Χιμάρα.

Λόγω της προπαγάνδας που ξεκινάει από την εποχή Χότζα και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, πολλοί Αλβανοί πιστεύουν (αρκετοί καλόπιστα) ότι οι κάτοικοι της Χιμάρας δεν είναι ελληνικής καταγωγής. Τους λένε ότι μάθαμε ελληνικά τα τελευταία χρόνια που πήγαμε στην Ελλάδα για να βρούμε εργασία. Τους βομβαρδίζουν το μυαλό ότι δεν είμαστε Έλληνες αλλά Αλβανοί που προδώσαμε τη γλώσσα μας και την καταγωγή μας και ξιπαζόμαστε να μιμούμαστε τους Έλληνες.Αυτή την προπαγάνδα αναπαράγουν ο τύπος και τα σχολικά βιβλία και εφαρμόζουν και οι κρατικές αρχές. Αυτή την προπαγάνδα πρέπει να καταπολεμήσουμε με μέτρα τα οποία θα χτυπάνε το πρόβλημα στη ρίζα του. Καλούμε την αλβανική κυβέρνηση να λάβει τα ακόλουθα μέτρα:1. Απομάκρυνση Αξιωματικών αστυνομίας: Άμεση απομάκρυνση όλων των αξιωματικών της αστυνομίας που υπηρετούν στην αστυνομική διεύθυνση Χιμάρας. Ενέχονται στη συγκάλυψη της δολοφονίας του Αριστοτέλη και στην εικόνα που μεταδόθηκε τις πρώτες ώρες μετά το συμβάν. Επίσης συστηματικά συγκαλύπτουν περιστατικά βίας εναντίον μελών της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην περιοχή της Χιμάρας. 2. Τοποθέτηση δημοσίων πινακίδων στην ελληνική: Τοποθέτηση σε όλη την περιοχή της Χιμάρας δίγλωσσων δημοσίων πινακίδων στην αλβανική και στην ελληνική γλώσσα. Αυτό αποτελεί και υποχρέωση της Αλβανίας με βάση τη Σύμβαση - Πλαίσιο για τις μειονότητες που έχει υπογράψει. Η τοποθέτηση των πινακίδων θα αποτελεί και ένα επίσημο μήνυμα προς όλους τους επισκέπτες της Χιμάρας από την υπόλοιπη Αλβανία, ότι στην περιοχή κατοικούν πολίτες που ανήκουν στην Ελληνική Εθνική Μειονότητα. 3. Κατάργηση αναγνωρισμένων μειονοτικών περιοχών: Η αλβανική πρακτική αυθαίρετου διαχωρισμού μεταξύ «αναγνωρισμένων μειονοτικών ζωνών» και άλλων περιοχών, αμιγώς ελληνικών, όπως π.χ. η Χιμάρα, η Κορυτσά και η Πρεμετή οι κάτοικοι των οποίων θεωρούνται «Αλβανοί» πρέπει να τερματισθεί το συντομότερο. Είναι ένα θέμα που παραπέμπει στους διαχωρισμούς της εποχής Χότζα.4. Ελληνική γλώσσα στη δημόσια διοίκηση: Η δημόσια διοίκηση όταν απευθύνεται στη Χιμάρα θα πρέπει να χρησιμοποιεί στα έγγραφά της την ελληνική γλώσσα. Καμία διοικητική ή δικαστική πράξη που αφορά σε κατοίκους της Χιμάρας δεν θα εκτελείται εάν δεν είναι γραμμένη στην ελληνική γλώσσα.5. Δημιουργία γραφείου προστασίας της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας: Λόγω του αυξημένου αριθμού περιστατικών βίας στην περιοχή της Χιμάρας ζητάμε τη δημιουργία γραφείου προστασίας της μειονότητας που θα εγκατασταθεί στην πόλη της Χιμάρας. Το γραφείο αυτό πρέπει να τελεί υπό την υψηλή εποπτεία του ΟΑΣΕ και να στελεχώνεται από προσωπικό που θα επιλέξει ο ΟΑΣΕ και θα μισθοδοτείται από την αλβανική κυβέρνηση.

Για τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα


Η Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αυστραλίας καταδικάζει την εγκληματική ενέργεια από Αλβανούς εξτρεμιστές στη Χειμάρρα, που είχε ως απότέλεσμα τον ταγικό θάνατο του τριανταεφτάχρονου Αριστοτέλη Γκούμα, επειδή μιλούσε την ελληνική γλώσσα. Πράξεις τέτοιου είδους είναι απόρροια του κλίματος μίσους που καλιεργήθηκε από Αλβανούς παράγοντες, κρατικούς και μη, απο την εποχή του Χότζα και συνεχίζεται μεχρί σήμερον εναντίον των Ελλήνων της Βορέιου Ηπείρου.Καλούμε την αλβανική κυβέρνηση να λάβει τα ακόλουθα μέτρα:1. Απομάκρυνση Αξιωματικών αστυνομίας: Άμεση απομάκρυνση όλων των αξιωματικών της αστυνομίας που υπηρετούν στην αστυνομική διεύθυνση Χιμάρας. Ενέχονται στη συγκάλυψη της δολοφονίας του Αριστοτέλη και στην εικόνα που μεταδόθηκε τις πρώτες ώρες μετά το συμβάν. Επίσης συστηματικά συγκαλύπτουν περιστατικά βίας εναντίον μελών της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην περιοχή της Χιμάρας. 2. Τοποθέτηση δημοσίων πινακίδων στην ελληνική: Τοποθέτηση σε όλη την περιοχή της Χιμάρας δίγλωσσων δημοσίων πινακίδων στην αλβανική και στην ελληνική γλώσσα. Αυτό αποτελεί και υποχρέωση της Αλβανίας με βάση τη Σύμβαση - Πλαίσιο για τις μειονότητες που έχει υπογράψει. Η τοποθέτηση των πινακίδων θα αποτελεί και ένα επίσημο μήνυμα προς όλους τους επισκέπτες της Χιμάρας από την υπόλοιπη Αλβανία, ότι στην περιοχή κατοικούν πολίτες που ανήκουν στην Ελληνική Εθνική Μειονότητα. 3. Κατάργηση αναγνωρισμένων μειονοτικών περιοχών: Η αλβανική πρακτική αυθαίρετου διαχωρισμού μεταξύ «αναγνωρισμένων μειονοτικών ζωνών» και άλλων περιοχών, αμιγώς ελληνικών, όπως π.χ. η Χιμάρα, η Κορυτσά και η Πρεμετή οι κάτοικοι των οποίων θεωρούνται «Αλβανοί» πρέπει να τερματισθεί το συντομότερο. Είναι ένα θέμα που παραπέμπει στους διαχωρισμούς της εποχής Χότζα.4. Ελληνική γλώσσα στη δημόσια διοίκηση: Η δημόσια διοίκηση όταν απευθύνεται στη Χιμάρα θα πρέπει να χρησιμοποιεί στα έγγραφά της την ελληνική γλώσσα. Καμία διοικητική ή δικαστική πράξη που αφορά σε κατοίκους της Χιμάρας δεν θα εκτελείται εάν δεν είναι γραμμένη στην ελληνική γλώσσα.5. Δημιουργία γραφείου προστασίας της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας: Λόγω του αυξημένου αριθμού περιστατικών βίας στην περιοχή της Χιμάρας ζητάμε τη δημιουργία γραφείου προστασίας της μειονότητας που θα εγκατασταθεί στην πόλη της Χιμάρας. Το γραφείο αυτό πρέπει να τελεί υπό την υψηλή εποπτεία του ΟΑΣΕ και να στελεχώνεται από προσωπικό που θα επιλέξει ο ΟΑΣΕ και θα μισθοδοτείται από την αλβανική κυβέρνηση. Κώστας Καλυμνιός,Γραμματέας

Οι Έλληνες της Ανατολής Φάνης Μαλκίδης





Για τη μνήμη και την ιστορική συγκυρία για τον προσφυγικό Ελληνισμό
Ο Δ. Αιγίδης στο σημαντικότατο βιβλίο που έγραψε για το προσφυγικό ζήτημα που προέκυψε μετά το 1922, τονίζει ότι «1.200.000 ψυχές αποτελούν τον τραγικόν εις ανθρώπινας απώλειας απολογισμόν του αγώνος . …». Έτσι, παρά το γεγονός ότι η Μικρά Ασία, ο Πόντος, η Θράκη, η Καππαδοκία, αποτέλεσε το χώρο μαρτυρίου χιλιάδων Ελλήνων, υπήρξε για αιώνες έναν κεντρικό χώρο, τον οποίον τον χαρακτήριζαν οι πολιτισμοί, οι γλώσσες, οι επαφές, χρειάστηκαν μόνο λίγες μέρες στρατιωτικής δράσης από τους Οθωμανούς και κυρίως από τους Κεμαλικούς για να εξαφανιστεί βιολογικά και λίγες δεκαετίες λήθης από την επίσημη Ελλάδα, για να καταργηθεί και ηθικά.
Αρχικώς η βία εξαφάνισε την ιστορία του ελληνικού πληθυσμού στη Ιωνία, στη Θράκη, στον Πόντο και οδήγησε άγνωστο αριθμό ανθρώπων στο θάνατο και εκατομμύρια στην προσφυγιά στην Ελλάδα και αλλού. Στη συνέχεια, η τραγωδία, ενός σημαντικού και ιδιαίτερης αξίας μέρους του ελληνικού λαού με την καταστροφή, συνδυάστηκε και με τον ακρωτηριασμό της μνήμης και της ταυτότητας. Όσοι σώθηκαν από τον εδαφικό ακρωτηριασμό, μαζί με τους συγγενείς τους, τις προαιώνιες εστίες τους, τις εκκλησίες και τα σχολεία τους, τις ανθηρές κοινότητές τους, έχασαν και το δικαίωμα στην ιστορική αναφορά, στην προέλευση και τη μνήμη. Παρά την αγωνία τους για την επιβίωση, προσπάθησαν να συγκρατήσουν, μέσα από τις συλλογικές οργανώσεις τους, τα σωματεία και τους συλλόγους τους, την ιδιαίτερη πατρίδα τους και την αλήθεια, δηλαδή τη μη λήθη. Η νέα δυναμική της δεκαετίας του 1980 και 1990 που συνδυάστηκε με την επιστροφή της ιστορίας στο προσκήνιο, με το αίτημα για την μνήμη, την αναγνώριση από την Ελλάδα της γενοκτονίας- οξύμωρο αυτό να γίνεται τόσο αργά και τόσο σιωπηλά- με τις νέες διεκδικήσεις των σωματείων, των συλλόγων και των ομοσπονδιών, αλλά και με ανορθόδοξους τρόπους (π.χ εκπαίδευση), δημιούργησε νέα δεδομένα. Οι παλιοί πρόσφυγες συνάντησαν τις νέες γενιές, οι οποίες αναζήτησαν μία νέα σχέση με την ιστορία και την παράδοση, περνώντας σε νέες οδούς αναζήτησης της ταυτότητας. Και εν μέρει το έχουν πετύχει αν αναλογιστούμε το πρόσφατο παρελθόν της λήθης, και το συγκρίνουμε με το παρόν της ενεργοποίησης και του μέλλοντος της δημιουργικής και της παραγωγικής μνήμης. Οι Έλληνες της Ανατολής είναι πλέον στο προσκήνιο, στο φως.

Η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ για την Παναγία Σουμελά


Παναγία Σουμελά Η επιστροφή στον Πόντο
Στην "Μακεδονία της Κυριακής" μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα "Παναγία Σουμελά, Η επιστροφή στονΠόντο".

ΣυνέντευξηΜητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος: "Θα σκιρτήσουν οι ψυχές των προπατόρων μας"
Επιμέλεια αφιερώματος: Στέλιος Κούκος
Η εισαγωγήΗ Παναγία Σουμελά, η πρόσφυγας Παναγία του Πόντου, ύστερα από 88 ολόκληραχρόνια μακρινής απουσίας, κατόπιν ενεργειών του οικουμενικού πατριάρχη κ.Βαρθολομαίου επιστρέφει νοερά στο αρχοντικό της, στο όρος Μελά. Αλλά δενεπιστρέφει μόνη της στα δικά της μέρη. Σ' αυτό το πνευματικό συμπόσιο και τηνπανηγυρική ευωχία που θα παρατεθεί προς τιμήν της, ανήμερα της καλοκαιρινήςΛαμπρής, του θερινού Πάσχα, της Κοίμησης, Ανάστασης και Μετάστασής της, είναιπροσκεκλημένοι οι πάντες. Πρώτοι πρώτοι οι απόγονοι των ταλαιπωρημένων καικαταδιωγμένων συμπροσφύγων Της. Και αυτοί, Πόντιοι, Ρωμιοί, Έλληνες εκ περάτωντης οικουμένης, είναι ήδη συναθροισμένοι εκεί αδημονούντες να ψάλει οπατριάρχης του γένους τις καταβασίες και να αρχίσει και να μην τελειώσει ποτέ ηαναπάντεχη αυτή λατρευτική σύναξη. Εκεί δίπλα τους θα βρίσκονται και οι ντόπιοιμουσουλμάνοι, κάτοικοι της περιοχής που προστρέχουν κι αυτοί με πίστη στη χάρητης και η Μεγάλη Κυρία του Πόντου απροσωπόληπτη, ακόμη και εν τη απουσία της,τους ευεργετεί θαυματουργικώς. Όσο για τους Ποντιόφωνους, τους εναπομείναντεςθεραπευτές της αρχαιότατης ελληνικής λαλιάς στα μέρη αυτά, θα νιώθουν τώρα καιως οι οικοδεσπότες του τόπου.

Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Παναγία Σουμελά


ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ


ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

15 Αυγούστου 2010

«Π α ν η γ υ ρ ι ζ έ τ ω σ α ν ο ι θ ε ό φ ρ ο ν ε ς»!
Με τα λόγια αυτά, Ιερώτατοι αδελφοί Αρχιερείς, Ευλαβέστατοι λοιποί κληρικοί, Εξοχώτατοι κύριοι βουλευταί, Εντιμολογιώτατοι Άρχοντες του Θρόνου, και ευλογημένα τέκνα της Εκκλησίας, ο Άγιος Κοσμάς ο Μελωδός μας παρακινεί να πανηγυρίσουμε την πάνσεπτον Κοίμησιν και ιεράν εις ουρανούς Μετάστασιν της Παναγίας Θεομήτορος!

«Πανηγυριζέτωσαν οι θεόφρονες»!

Όσοι πιστεύουν εις τον Χριστόν, όσοι προσκυνούν την πανύμνητον Δέσποιναν Μαρίαν ως αληθή Θεοτόκον, όσοι αισθάνονται τέκνα της, κατά την υιοθεσίαν που μας χαρίζει ο Υιός της, ας πανηγυρίζουν σήμερον! Διότι αυτή, η οποία «εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξε», κατά την σημερινήν Κοίμησίν της δεν εγκατέλειψε τον κόσμον, αλλ’ ως Κυρία του κόσμου και Παντάνασσα, Παντοβασίλισσα -όπως θα έλεγαν οι Τριγλιανοί-, φέρει ενώπιον του Θρόνου του Υιού της όλον τον κόσμον, δεομένη απαύστως υπέρ όλων των ανθρώπων. Εκείνη που είναι ο «κόσμος» του κόσμου, δηλαδή το στολίδι και η ευπρέπεια όλης της Δημιουργίας, γίνεται μεσίτρια του κόσμου προς τον Οικτίρμονα Θεόν, και μεταβιβάζει τον πόνον του κόσμου, την αγωνίαν του κόσμου, τον φόβον του κόσμου, την ανάγκην του κόσμου, αλλά και την ελπίδα και τον πόθον του κόσμου εις τον Σωτήρα του κόσμου, ο Οποίος την τιμά ως Μητέρα Του και επακούει ευχαρίστως των μητρικών πρεσβειών και ικεσιών της! «Πανηγυριζέτωσαν, λοιπόν, οι θεόφρονες», διότι η Παναγία είναι για πάντα δική μας! «Τεμέτερον Παναΐαν τρανέσσαν»!Αλλά, αγαπητοί παρόντες και όσοι είσθε μαζί μας νοερώς η τηλεοπτικώς αυτήν την στιγμήν, αυτό το «πανηγυριζέτωσαν οι θεόφρονες», του ιερού υμνογράφου εφέτος προσλαμβάνει δια την Μητέρα Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως και τα ανά τον κόσμον ευσεβή τέκνα της νέας διαστάσεις!

Μετά από ογδόντα οκτώ έτη ληθάργου και σιωπής, «αητέτς επαραπέτανεν ψηλά σα επουράνια» και ιδού ότι, κατόπιν της αδείας των εντίμων τοπικών αρχών της Τουρκίας, τας οποίας και δια τούτο και επαινούμεν και ευγνωμόνως ευχαριστούμεν, εδώ, εις το όρος Μελά, εις το παλλάδιον της Θεομητορικής ευλαβείας του Πόντου, της Καππαδοκίας, όλης της Μικράς Ασίας, της Νοτίου Ρωσσίας, της Ουκρανίας και των Παραδουναβίων Χωρών, εις την πανίερον Πατριαρχικήν ημών και Σταυροπηγιακήν Μονήν της Υπεραγίας Θεοτόκου της Σουμελιώτισσας, έστω και χωρίς «λαλίαν» από τα τέως «τρανταπέντε σήμαντρα και τα δεκοχτώ καμπάνας» του άσματος, ακούσθηκε και πάλιν γλυκύτατον το «Πεποικιλμένη τη θεία δόξη η ιερά και ευπρεπής, Παρθένε, μνήμη σου»! Ακούσθηκε ξανά το παρήγορον «εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε»! Τελείται και πάλιν η Θεία Λειτουργία, και μάλιστα Πατριαρχική, του Θεού επιφυλάξαντος εις την ημετέραν Μετριότητα την μεγάλην συγκίνησιν και χαράν, την οποίαν μόνον εις τα όνειρά της είδε μακρά σειρά εκ των αοιδίμων σεβασμίων προκατόχων μας Οικουμενικών Πατριαρχών!

«Ίδετε, λαοί και θαυμάσατε! Το όρος γαρ το άγιον και εμφανέστατον Θεού», το Ποντιακόν Θεομητοροσκέπαστον όρος Μελά, και πάλιν, όπως και κατά τους παλαιούς χρόνους της ανθήσεως εδώ της χριστιανικής ευσεβείας και του Μοναχισμού, «εφ’ ύπερθεν αίρεται, ουρανός επίγειος, εν επουρανίω, και αφθάρτω χθονί οικιζόμενος»! (Δ ᾠδὴ Α Κανόνος). Ηνώθη και πάλιν, μετά από εννέα περίπου δεκαετίας, η αγιοτόκος και αγιοτρόφος γη του Πόντου με τον ουρανόν! Άγγελοι και Αρχάγγελοι, Όσιοι και Μάρτυρες και Ιεράρχαι, πνεύματα δικαίων τετελειωμένα, ψυχαί ευσεβώς κεκοιμημένων πατέρων μας αναρίθμητοι, συμπροσεύχονται σήμερον μαζί μας, άδοντες εν ευφροσύνη εξαίσιον ύμνον προς την Αρχοντοδέσποιναν του Πόντου, της Σουμελά την Παναγίαν! Πανηγυρίζουν με έξαλλον χαράν οι Άγιοι Κτήτορες της Μονής Βαρνάβας και Σωφρόνιος, ο Όσιος Χριστοφόρος, οι γείτονες Τίμιος Πρόδρομος του Βαζελώνος, Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτας από το Πυργί και Άγιος Ευγένιος της Τραπεζούντος! Σκιρτούν από αγαλλίασιν αι μακάριαι ψυχαί των αοιδίμων Μεγάλων Κομνηνών, Ιωάννου του Β' , Αλεξίων Β' καὶ Γ' , Βασιλείου και Μανουήλ του Γ' , ως και των Σκαρλάτου, Στεφάνου και Ιωάννου Υψηλάντου, των μακαριστών Ηγεμόνων των Παραδουναβίων Χωρών, και συμψάλλουν μαζί μας «ωδήν την εξόδιον» εις την Θεομήτορα! Μαζί των, πιστεύομεν ότι θα αισθάνωνται χαράν και ικανοποίησιν και αι ψυχαί των Οθωμανών Σουλτάνων Βαγιαζήτ του Β' , Σελήμ του Α' καὶ του Β' , Μουράτ του Γ' , Ιμπραήμ του Α' , Μεχμέτ του Δ' , Σουλεϊμάν του Β' , Μουσταφά του Β' καὶ Αχμέτ του Γ' , οι οποίοι επίσης ηγάπησαν, υπεστήριξαν, ενίσχυσαν ποικιλοτρόπως και ετίμησαν την Μονήν και τους Μοναχούς αυτής, διότι κάποιο θαύμα τους είχε κάμει η Παναγία, κάποιαν ευεργεσίαν της είχον δεχθή και αυτοί!

Έγινε, λοιπόν, και πάλιν η Παναγία Σουμελά κοινόν σημείον αναφοράς όλων μας, και μαζί μας σήμερα, εκτός από τα πλήθη των εξ Ελλάδος, Ρωσσίας, Ουκρανίας και άλλων χωρών προσκυνητών, ευρίσκονται εδώ τόσον ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ποντόλσκ κ. Τύχων, κομιστής της προς την Μονήν μας μεγάλης ευλαβείας των Ρώσσων αδελφών μας, όσον και ο προτελευταίος ηγούμενος της εν Βερμίω αναδενδράδος της Σουμελά Ιερώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος, εντεύθεν έλκων την καταγωγήν, ως και οι συμπροσευχόμενοι Ιερώτατοι Μητροπολίται Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας και Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, των οποίων την παρουσίαν, ως και των Εξοχωτάτων κυρίων Βουλευτών εξ Ελλάδος και εκ Ρωσσίας και πάντων των λοιπών προσελθόντων προσκυνητών, χαιρετίζομεν με πολλήν αγάπην και εγκαρδιότητα. Χαιρετίζομεν επίσης με πολλήν τιμήν την παρουσίαν των εκπροσώπων της εντίμου Τουρκικής Κυβερνήσεως και των τοπικών αρχών. Διαβεβαιούμεθα και αυτούς και όλον τον επιτόπιον πληθυσμόν ότι οι Χριστιανοί συνερρεύσαμεν εδώ σήμερον ως άγγελοι ειρήνης και φιλίας, με τα καλλίτερα δι’ αυτούς αισθήματα. Η Παναγία, άλλωστε, μας ενώνει όλους, εάν λάβωμεν υπ’ όψιν ότι πάρα πολλά θαύματα και θεραπείας ποικίλων ασθενειών έκανε αδιακρίτως η Σουμελιώτισσα και εις Χριστιανούς και εις Μουσουλμάνους, και εις Ρωμηούς, και εις Τούρκους! Και εις Ρώσσους, και εις Γεωργιανούς, και εις Ρουμάνους! Είναι δροσοπηγή θείων χαρίτων η πανύμνητος Θεοτόκος και ξεδιψά αδιακρίτως όλους τους προστρέχοντας εις αυτήν! Αλλά και το Κοράνιον την τιμά ως Προφήτιδα και της αφιερώνει σελίδας ολοκλήρους με ωραίους λόγους ευλαβείας και με αρκετά στοιχεία από τον βίον της, γνωστά εις ημάς από την ιεράν Παράδοσιν της Εκκλησίας.

Όταν προ ετών εις την Αδελαΐδα της Αυστραλίας κάποιοι κατεσκεύασαν μίαν βλάσφημον εικόνα δια να εμπαίξουν την Παναγίαν, πρώτος ο μουσουλμάνος θρησκευτικός λειτουργός της πόλεως έσπευσε, μαζί με τον εκεί Επίσκοπόν μας (Αριανζού Ιωσήφ), να διαμαρτυρηθή εντόνως δια την ενέργειαν εκείνην και να απαιτήση σεβασμόν προς την πάνσεπτον Παρθένον Μαρίαν.

Ας είναι η Παναγία η Σουμελιώτισσα, η Αθηνιώτισσα Παναγία, η Παναγία του Ευαγγελιστού Λουκά, η Κυρία του Πόντου, εγγυήτρια καλλιτέρων ημερών δια τους δύο λαούς, οι οποίοι συναντώνται σήμερον εις το εδώ εορτάζον πανίερον σέβασμά της! «Εκεί ατέν προσκύναναν Χριστιανοί και Τούρκοι». Το προσκύνημά μας αυτό ας είναι μία επί πλέον γέφυρα επικοινωνίας και εμπιστοσύνης ανάμεσα εις τους δύο λαούς.Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω, παιδιά της Παναγίας, σεις όλοι που συρρεύσατε σήμερα «σου Μελά», σ αὐτὸ το μέγα μοναστήρι που «έχτισαν καλόγεροι, λαός και βασιλιάδες»!Σήμερα ζούμε ένα κορυφαίο θρησκευτικό και ιστορικό γεγονός. Σήμερα σταματούν «τα δάκρε τη Παναΐας» καθώς υποδέχεται εδώ πολυάριθμα τα παιδιά της «εκ δυσμών, και βορρά, και θαλάσσης, και εώας» (Ωδή η Κανόνος του Αγίου Πάσχα).Σήμερα ο Πόντος γίνεται πραγματικά Εύξεινος καθώς δέχεται καραβάνια ολόκληρα προσκυνητών που γεμίζουν τους δρόμους και τα δρομάκια και τες ανωφέρειες και τες πλαγιές των βουνών που οδηγούν στον ιερό βράχο όπου η Παναγία η Σουμελιώτισσα θρονιασμένη εκεί ψηλά- εδώ ψηλά, στάζει το ιερό δάκρυ γύρω από προσευχές και λιβανωτά- όπως έγραφε ο νοσταλγός προ 90 ακριβώς ετών.

Όλα αυτά τα 88 χρόνια η ακοίμητος κανδήλα της μνήμης και της ευλαβείας προς την Σουμελιώτισσα έκαιε και εφώτιζε και καθοδηγούσε την πορεία όλων των Ποντίων, όλων των Ρωμηών, όλων των Ορθοδόξων, που έλεγαν στην προσευχή τους: «Σουμελά μας Παναγία, την εικόνα σου εγώ, τη σεπτή και την αγία, έρθα για να προσκυνώ».

Χρόνια πολλά, αδελφοί, τέκνα εν Κυρίω και λοιποί παριστάμενοι! Άξιον το προσκύνημά μας! Επιστρέφοντες εις τα ίδια ας κρατήσουμε σαν αναμμένη πασχαλινή λαμπάδα την ακαταίσχυντη Θεομητορική ελπίδα του Σουμελιώτικου Δεκαπενταυγούστου, ν’ ανθήση πλουσίως μέσα μας και «να φέρη κι άλλο»! Αμήν.

Photos: Historic Soumela Liturgy 2010


Η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά


Northern Epirus in Albania



Northern Epirotic Society of Boston, ( August 15, 2010 ) .
The Northern Epirotic Society of Boston, NORTHERN EPIRUS , consists
of American citizens descended from Northern Epirus in Albania and
Greece, condemn the racist death of Greek expatriot in Himara,
Aristotelis Goumas, 35, American descent residing in the Greek Minority
region of Himara, simply because he was speaking Greek.

The region of Himara is a well known Greek minority territory confirmed
also from the Prime Minister of Albania, yesterday in the media. Himara region
has not been recognized for any minority rights, from the Albanian government.
This is the last incident in a long row of terrorism to the Greek people of
Himara from the Albanian government and Albanians citizens from property
issues to death of innocent Greek autochthons.

Criminal actions like this are intended to stimulate Ethnic tension with
Unpredictable consequences and undermine the bilateral relations between
Greece and Albania.

The respect and protection of Ethnic Greek’s rights and security, beyond the
self evident obligation of the Albanian government, is also mandated by inter-
national law and the European communicative for which Albania desires
integration. Greek Minority in Albania as all Minorities in the world has its
own rights that should be respected by both the Albania government and the Albanian citizens.

The Board of Directors and Members of the Society demand from the
Albanian government the following:

To prosecute the murders of the Greek homogene , Aristoteli Goumas from
Himara, demanding imperatively from the Albanian government that the fugitives who committed this crime be brought before justice.

The Albanian government should ensure the proper expeditious administration
of justice, which serves as the only practical response to the legitimate concerns
of the Greek National Minority.

We also demand the recognition of the Greek language and the Greek National
character of the district of Himara.

Finally with all our respect we urge the American Government to proceed
immediately and take all necessary steps to the Albanian government to ensure
full investigation and justice in this case, recognize, secure and respect all minority rights.

Δήλωση Μπερίσα για τη δολοφονία του Έλληνα στη Χιμάρα


Τη θετική εντύπωση των Χιμαραίων, των πανελλήνων και της διεθνούς κοινότητας προκάλεσαν οι μεσημβρινές δηλώσεις του πρωθυπουργού της Αλβανίας, Σαλή Μπερίσα. Ο αλβανός πολιτικός, τελικά μια ιστορική δήλωση. Καταδίκασε τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα και αναγνώρισε - «ολίγον» -την ελληνογλωσσία των Χιμαραίων. Ο Σαλή Μπερίσα, προσπάθησε να κατορθώσει τα ακατόρθωτα. Να κατασιγάσει πρώτα τη διεθνή κατακραυγή και τις πιέσεις από το εξωτερικό, αλλά τα ταυτόχρονα και να μην εκτεθεί απέναντι στο κλίμα ρατσισμού και ανθελληνισμού που καλλιεργείται δεκαετίες στην Αλβανία – και με δική του ευθύνη. Σε επίσημη δήλωσή του, δύο μέρες μετά την εγκληματική ενέργεια κατά του Αριστοτέλη Γκούμα, δήλωσε ότι:«Η δολοφονία ενός ανθρώπου είναι ένα άσχημο έγκλημα και μια κατακριτέα πράξη. Οι δικαστικές αρχές οφείλουν να συλλάβουν τον δράστη και να τον οδηγήσουν ενώπιον του νόμου». Ο ίδιος συνέχισε τονίζοντας στην ίδια δήλωση πως «οι Αλβανοί γνωρίζουν ότι η κοινότητα σε αυτή την πόλη είναι δίγλωσση και ξεκαθάρισε προς τους συμπατριώτες του ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να απαντήσει στη γλώσσα αυτή.Στην ίδια δήλωση ο Μπερίσα συμπλήρωσε: «Δεν πιστεύω ότι για εκεί δεν γνωρίζουν οι Αλβανοί ότι η κοινότητα στην πόλη είναι δίγλωσση όχι σήμερα, πριν από 100 χρόνια, αλλά πριν από 200 χρόνια»Οι σημερινές δηλώσεις Μπερίσα, είναι πιθανόν να σηματοδοτούν την αλλαγή στάσης του αλβανικού κράτους απέναντι – τουλάχιστον – σε μια «μη αναγνωρισμένη μειονοτική περιοχή», τη Χιμάρα. Η διεθνής κοινότητα και τα κινήματα αλληλεγγύης θα κρίνουν στην πράξη τη σοβαρότητα των λόγων του κυρίου Μπερίσα και της Αλβανίας και κυρίως την ειλικρίνεια των προθέσεών του να αναγνωρίσουν τα Τίρανα, επιτέλους:1. την ελληνική εθνική καταγωγή των γηγενών κατοίκων της Χιμάρας,2. τη διαχρονικότητα της ελληνογλωσσίας τους, που φυσικά δεν έχει ιστορία 100 ή 200 ετών και3. την ύπαρξη χιλιάδων άλλων γηγενών Ηπειρωτών Ελλήνων που ζουν και σε άλλες «μη αναγνωρισμένες περιοχές»http://www.nenanews.eu/politics/700-2010-08-14-17-26-51.html

Cyprus


15 August 1974 – The treason of Ammochostos - Chilling events that have marked our lives” For Immediate Release: August 14, 2010“Simerini starts the two page coverage by “Panos Ioannides a lawyer, refugee from Ammochostos and president of the Movement for Freedom and Justice in Cyprus, gave us a right from the heart narration of the events of the capture of Ammochostos. His testimony constitutes proof of a treason, is food for thought and reminds all those who prefer to forget, “all that follows in this narration is not just memories” he says, “ are facts, deeply marked in the minds and hearts of all those who were unfortunate enough to live them. Facts that have changed our way of thinking and drove each one of us to his own “Vow in life”...” and he starts: …” Title of the article: “15 August 1974 – The treason of Ammochostos - Chilling events that have marked our lives” http://www.sigmalive.com/files/filefield/9/2/3/simerini%2014082010.pdf The second link below is another article by journalist/researcher Fanoulla Argyrou titled the” American involvement before and after 1974” and refers to the wrong assumption arrived by some writers regarding the American role over Cyprus. Mrs. Argyrou puts the record straight as to the true facts and supports that historically one cannot have a proper historical view of the American involvement by solely depending on some American documents simply because the American involvement is secondary and supportive to the British role which retains the direct involvement and primary role through the years over Cyprus. The Cyprus issue is a British issue and not an American one. Primary source for proper historical analysis of facts are the British documents and not the American ones. http://www.sigmalive.com/files/filefield/9/2/3/simerini%2014082010.pdf

Κύπρος


Δείτετο φιλμάκι του μεγάλουΗΡΩΑ Σολωμού Σολωμού 14 χρόνια μετά τη θυσία του στις 14 Αυγούστου 1996।Φαίνεται καθαρά ότι ο Σολωμός αν και γνώριζε τις συνέπειες προσπάθησε νακατεβάσει το σύμβολο της κατοχής.http://www.youtube.com/watch?v=It2WTz0Gmzo>http://www.youtube.com/watch?v=It2WTz0Gmzo

The Kemenche





Sam Topalidis 2010(Author of A Pontic Greek History)Where music is considered a frill, where no effort in made to transmit a musical heritage to new generations, where it is not cultivated, music and man have been robbed of value and meaning.1DescriptionThe bottle-shaped kemençe, pronounced kemenche (see Plate 1), is the beloved instrument of Pontic people from north-eastern Asia Minor bordering the Black Sea. It has strong symbolic value for Pontic Greeks and serves as a symbol of cultural identity.2Plate 1 Kemenche handcrafted by Terry Topalidis,Hellenic Club of Canberra, AustraliaThe word kemenche is Persian in origin meaning ‘little bow’. It is sometimes called the karadeniz kemenchesi (Turkish for Black Sea fiddle) and the Pondiaki lyra (Greek for Pontic lyra).3The body of the kemenche* is carved from cherry, plum, mulberry, walnut or juniper wood with seasoned plum heart-wood regarded the best.4 It is carved in the shape of a trough with rounded ends and covered with a coniferous wood sound-table. The short neck, which may have a fingerboard, tapers to a pear-shaped pegbox. Three strings are played with a short horsehair bow. The strings are tuned in 4ths and played in two-part polyphony (bowing across two strings at once).3 Until around 1920, some, or all of the three strings were made of silk. However, silk strings produce a beautiful but weak sound. Silk made way for gut strings and subsequently replaced by metal strings.5Two classes of kemenche differing in size have been distinguished, but local Black Sea Turks, did not differentiate them. The smaller ones, around 54 cm in length, often have a fingerboard and the larger instruments are around 68 cm in length. Also, the kemane of Cappadocia, is a type of ‘large kemenche’, which, as seen in Turkish Museums, have six strings with a further six sympathetic strings under the fingerboards.4In contrast, according to the Greek kemane player, George Poulantzaklis, the kemane is between 55 cm and 70 cm in length and only larger in volume and shape than the kemenche. The instruments Poulantzaklis uses have four strings with four other strings (sympathetica) which create a vibration (clamour) to the first four.6The kemenche is one of the four basic types of lyra. The other three, the Cretan lyra (see Plate 2), the lyra of the Dodekanisa and the Thrakian lyra, are pear-shaped with three or four metal or gut strings which are stopped from the side by the fingernails (which differs from the kemenche where strings are stopped by the finger tips).7 Small pellet-bells attached on the bow (which provide rhythmic accompaniment), on the pear-shaped lyra, were once common (until around World War II), but are now rare3 (see Plate 3).The pear-shaped lyra is closely related to the medieval rebec and like the rebec, a precursor of the medieval fiddle. The earliest known bowed instrument and the parent of the medieval European rebec is the rabab.8Plate 2 A Cretan lyraPlate 3 A pear-shaped lyra with small pellet-bells on the bowHistoryThe origin and history of the kemenche are obscure. The earliest known representation of a kemenche appears to be in an album of watercolours of Istanbul painted by Amadeo Preziosi. Preziosi was active in Istanbul from about 1840 onwards and was the chief figure in the Turkish art world in the 1870s. It is important to remember that the lack of images of humans and human artefacts in Islamic countries hinders the dating of the kemenche to an earlier period.4Matthaios Tsahourides, researcher and respected kemenche player, believes the instrument (which he prefers to call the Pontic lyra) and its music has similar roots in Medieval Europe and Byzantium. If the construction of the instrument with other European instruments is examined, the kemenche looks more like a Byzantine or Medieval European instrument, than an instrument of Asian origin.2The kemenche was taken to the Caucasus in the last half of the 19th century and the first quarter of the 20th century by Pontic immigrants and refugees.9 It was also taken to Greece in the first quarter of the 20th century by Pontic Greek refugees.Playing the kemencheThe sound of the kemenche is sharp and instantly recognisable. It is played in three positions:· While sitting, with the bottom end resting on the knee (although occasionally the fiddler will raise the fiddle above the knee, to obtain maximum resonance).· While standing still, with the fiddle hanging vertically; or· While actively leading a horon (chain dance), with the tailpiece directed away from the fiddler’s body, the long axis of the kemenche being horizontal when the arms are raised and vertical when the arms are lowered.4In the past, kemenche players placed their wrist through a loop made of a ribbon, which was tied to the fiddle’s head. This helped them stabilise the instrument when they played the notes of the upper register with the extension of the fourth finger.2The string tuned to the highest pitch (on the observers right when viewed in front) is known by Turks as the zil (I) string and is tuned first. The sağir (II) is the middle string and bom (III) the lowest string. Turkish fiddlers choose a pitch at which their instrument, often made by themselves or a local carpenter, is most resonant.4From a Greek perspective, the strings of the kemenche are:tuned on re, la, re, but their pitch is not absolute. The melody is played on the first or the second string, either while pressing down its adjacent string so as to form two parallel melodic lines, or touching with the bow the other string as a drone. Kementse is mainly played solo or accompanying the singer. Nevertheless, when the dance takes place in the open air it may be accompanied by a second kementse or a daouli10 [drum].Playing techniques of the kemenche in Greece have been described.The strings of the lyra are stopped with the player’s fingertips … using the four fingers of the left hand give expressiveness to the colourful playing of the lyra. In order to produce pitches higher than those of an open string, the string is firmly pressed against the fingerboard with the fingers of the left hand, thus shortening the sounding length, and consequently raising the pitch. The string itself vibrates only between the bridge and the nut. … When the lyra player plays a melody, he often simultaneously stops a neighbouring string with the same fingers. Something similar takes place in the case of the bow. In the course of playing, the bow will often be used to vibrate two strings, the string upon which the melody is played and the neighbouring string.11In relation to the left hand playing technique:The most important characteristic left-hand technique in Pontic lyra playing is the trill. The movement of one finger produces a note that alternates repeatedly with a sustained tone held by another finger.12‘The left hand playing technique is also very important in order to evaluate a musical performance, but it is the bowing [right hand playing] that forms the overall acoustic result.’13The bow is held firmly, yet lightly, between the fingers and thumb of the right hand. The third finger is in a position to exert varying pressure on the bow hair. … The bow is drawn at right angles across the strings … The correct bow position on the instrument (about 2 to 4cm away from the bridge) makes a clear and pure sound. … In performance, the performer may need to turn the body of the instrument with his left hand in order for the bow to touch another string.14Defining a specific melody in Pontic lyra music is very elusive. There is no authoritative or written version of a melody or tune and each time it is performed by the lyra player, it is played differently. … The use of modulation in Pontic lyra music is common. The lyra player usually modulates by playing a melodic phrase in a different key tonality above or below that of the original tonal centre. In contemporary music repertory, most of the time modulation takes place through improvisation. Thus, the Pontic lyra player may modulate by improvising and changing the mode of the original piece but must always return to the tonic of the original tune.15Distribution in Turkey#It appears that Samsun on the Black Sea coast is the western limit of the playing of the kemenche.4 Playing the kemenche continued eastwards, beyond Trabzon (300 km straight-line distance east of Samsun) and Hopa to the Soviet frontier (160 km east of Trabzon). Reinhardt regards the neighbourhood of Machka (25 km south of Trabzon) as having players with the highest technical skill, including the highest frequency of bowing.16In Findikli (130 km east of Trabzon):the average speed [of playing] falls, and extended use of undecorated fourth parallels becomes more frequent. In villages south of Pazar [100 km east of Trabzon], the simultaneous bowing of all three strings may be used extensively. … In the opposite direction, West of Ordu [140 km east of Samsun], the style tends to become more linear, with only occasional use of two voices, and there is perhaps more frequent use of tetrachords that include an augmented second.17From the work of Dr Davis in his volumes of Flora of Turkey, the distribution of Turkish folk musical instruments is regulated in part by similar factors that regulate the distribution of wild plant-species. Barriers to the spread of plants are usually also barriers to the movement of men.4Davis notes a break in the characteristic flora between Giresun and Ordu (115 km and 160 km west of Trabzon respectively). This may be correlated with a sharp break in the character of the coastal scenery east of Ordu, where forested hills run down to the sea, and are transected by steep valleys which become more broken than the rolling country to the west. From this break to the Georgian border, there is a distinctive region, extending inland up to the watershed that separates it from the central plateau. This region is floristically linked with Western Georgia and the Caucasus. The same region coincides very closely with the distribution of the kemenche. The fiddle extends into both the Caucasus and Soviet Armenia.4It may be significant that the kemenche appears to be linked with the hazelnut cultivating population of the eastern coastal region.4References1 Kilpatrick, DB 1980, Function and style in Pontic dance music (A dissertationsubmitted in partial satisfaction for the degree Doctor ofPhilosophy in Music 1975, University of California, L.A.),Archeion Pontou [Archives of Pontos], supplement no.12,Epitropi Pontiakon Meleton [The Committee for PonticStudies] Athens, p. 256.2 Tsahourides, M 2007, The Pontic lyra in contemporary Greece, UnpublishedPhD thesis, Goldsmiths College, University of London.3 The New Grove Dictionary of Musical Instruments, In three volumes.1985.4 Picken, L 1975, Folk musical instruments of Turkey, Oxford University Press, London.5 Anoyanakis, F 1991, Greek popular musical instruments, Melissa PublishingHouse, Athens. (Quoted in Tsahourides (2007).)6 Poulantzaklis, G www.kemanes.gr/english/index.php?page=kem-lyra viewed May 2010.7 New Groves Dictionary of Music and Musicians, In 29 volumes.2001,8 Encyclopaedia Britannica,2005,9 Petrides, Th n.d., ‘Traditional Pontic dances accompanied by the Pontic lyra’, at: www.karalahana.com/english.html edited by Ozhan Ozturk, under the heading Pontic Music, created 2005, viewed June 2006. (Petrides lived 1928-88.)10 Raftis, A 199?, Twenty Pontic dances and songs, Booklet on Pontic Greek songs with compact disk, Dora Stratou Greek Dances Theatre, Athens, pp. 18-9.11 Tsahourides, M 2007, pp. 45-6.12 Tsahourides, M 2007, p. 47.13 Tsahourides, M 2007, p. 52.14 Tsahourides, M 2007, p. 49.15 Tsahourides, M 2007, p. 58.16 Reinhardt, K 1966, Quoted in Picken (1975).17 Picken, L 2007, pp. 329-30.* Kemenches can be purchased from The Violineri. Details available from: http://kemenche.pontosworld.com/# In the future, I look forward to reading information that is more contemporary from accomplished kemenche player, Nikos Michailidis, who is researching for his PhD thesis.Listen kemenche musi c from Karalahana Pontic Music Radio

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Κύπρος


Βρέθηκαν τα οστά αγνοούμενου του 1974
Ο Διοικητής της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, Στυλιανός Καλμπουρτζής, ήταν ο πιο υψηλόβαθμος αγνοούμενος του 1974. Τελευταία φορά, είχε θεαθεί ζωντανός να υπερασπίζεται τους στρατιώτες του στη μάχη του Συγχαρί.Βρέθηκαν τα οστά ήρωα αξιωματικούΟ τραγικός επίλογος της μάχης στο Συγχαρί - Σε καμίνι τα λείψανα του αν/χη Στ. ΚαλμπουρτζήΤΟΥΒΑΣΟΥΒΑΣΙΛΕΙΟΥΤα οστά του πλέον υψηλόβαθμου αγνοούμενου αξιωματικού της Ελλάδας (και κατά πάσα πιθανότητα και του ΝΑΤΟ), βρέθηκαν εδώ και περίπου ένα χρόνο αλλά ακόμη δεν ολοκληρώθηκε η διαδικασία ταυτοποίησης. Πρόκειται για τον αντισυνταγματάρχη Πυροβολικού Στυλιανό Καλμπουρτζή, ο οποίος εκτελώντας οδηγίες από το ΓΕΕΦ (τις οποίες στρατιώτες του θεωρούν ασυγχώρητες, υπό την έννοια ότι συνιστούσαν αυτοκτονία), οδήγησε την 181 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού σε μια άνιση μάχη, αποτέλεσμα της οποίας ήταν να πέσουν στη ματωμένη γη 38 αξιωματικοί και άνδρες, περιλαμβανομένου και του ιδίου του διοικητή Στυλιανού Καλμπουρτζή.Δεδομένου ότι, για λόγους που δεν μπορούν να κατανοήσουν στρατιώτες του Καλμπουρτζή, τα οστά του δεν ταυτοποιήθηκαν ακόμη, ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα οστά που βρέθηκαν σε καμίνι στην περιοχή μεταξύ Συγχαρί Μπέλλα-Πάις, ανήκει στο διοικητή. Ωστόσο, η στολή αξιωματικού που βρέθηκε μαζί με τα άρβυλα, παραπέμπει στον Καλμπουρτζή. Ενισχυτική είναι και η πληροφορία σύμφωνα με την οποία το σώμα στο οποίο ανήκαν τα οστά ήταν ψηλό, όπως ήταν και ο Καλμπουρτζής. Στον ίδιο λάκκο, τον οποίο φωτογραφήσαμε πριν μερικές μέρες, βρέθηκαν το 2008 άλλα τρία λείψανα τα οποία εικάζεται, ότι ρίφθηκαν εκεί σε μεταγενέστερο στάδιο.Η κόρη του διοικητή, Μαρία Καμπουρτζή, η οποία ταξίδεψε στην Κύπρο αρκετές φορές αναζητώντας τα ίχνη του πατέρα της, δεν ενημερώθηκε επίσημα για την πιθανότητα εντοπισμού του λειψάνου του πατέρα της. Πρόσφατα ενημερώθηκε από θετική πηγή και ανεπίσημα, ότι είναι πιθανό να βρέθηκαν τα οστά του πατέρα της.Οι πρώτοι νεκροίΣύμφωνα με τα γεγονότα, όπως τα περιγράφουν οι έφεδροι τοις μοίρας, τον Ιούλιο του 1974, η 181 ΜΠΠ με διοικητή τον αντισυνταγματάρχη Πυροβολικού Καλμπουρτζή Στυλιανό, που έδρευε στο στρατόπεδο «Ιωάννη Στυλιανού» στο χωριό Τρίκωμο (με 12 πυροβόλα των 25 λιβρών), κινήθηκε προς το χωριό Συγχαρί. Αποτέλεσε στόχο της τουρκικής Αεροπορίας με αποτέλεσμα να έχει τους δύο πρώτους νεκρούς της. Ο τομέας ευθύνης της μοίρς εκτεινόταν από τη περιοχή του τ/κ χωριού Αγύρτα νοτιοδυτικά μέχρι το τ/κ χωριό Τέμπλος βορειοδυτικά.Από το χώρο τάξεως της η 181 ΜΠΠ υποστήριζε με τα πυρά της τις ηρωικές προσπάθειες της 32 Μοίρας Καταδρομών και του 399 Τάγματος Πεζικού στις περιοχές Άσπρη Μούττης, Αγύρτας, Αγίου Ιλαρίωνα, και δυτικής Αλωνάγρας καθώς και τον αγώνα του 3ου Τ.Σ. εναντίον του προγεφυρώματος και του θύλακα Κιόνελι-Αγύρτας. Η 181 ΜΠΠ επίσης εκτελούσε αποστολή άμεσης υποστήριξης του 361 Τ.Π. στη περιοχή του ανατολικού Πενταδακτύλου και με τις ακριβείς βολές της, δημιούργησε προϋποθέσεις επιτυχημένων ενεργειών για το τάγμα καθώς και για τις άλλες υποστηριζόμενες μονάδες κατά την πρώτη ημέρα των επιχειρήσεων.Κόλαση πυρόςΑπό υπάρχουσες μαρτυρίες τα πυρά της 181 ΜΠΠ προκάλεσαν εξοντωτικές καταστροφές και κόλαση πυρός στις γραμμές των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή. Με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις 22/07/74 στις 16:00, η 181 ΜΠΠ παρέμεινε ταγμένη στη περιοχή Ασιεντρούσα στη διάβαση του Μπέλλα-Πάις. Αλλά, μετά την κατάπαυση του πυρός, οι τουρκικές δυνάμεις συνέχιζαν να ενεργούν επιθετικά σε όλα τα μέτωπα στο προγεφύρωμα που είχαν δημιουργήσει και κυρίως στον ανατολικό Πενταδάκτυλο, όπου αμυνόταν η 32 Μ.Κ. και το 399 Τ.Π. με αποτέλεσμα οι μονάδες αυτές να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και να μετακινηθούν ανατολικότερα.Αμέσως μετά την απαγκίστρωση των τμημάτων της Εθνικής Φρουράς από τη περιοχή, τουρκικό τάγμα πεζικού και τμήματα Τουρκοκυπρίων καταδρομέων κατέλαβαν το ύψωμα Αλωνάγρα και είχαν βρεθεί σε οπτική επαφή με τις θέσεις τάξεως της 181 ΜΠΠ και απειλούσαν με αποκοπή το δρομολόγιο Συγχαρί - Μπέλλα Πάις κοντά στη διασταύρωση με το δρομολόγιο προς Κάτω Δίκωμο.Η κρίσιμη απόφασηΑργά το απόγευμα, οι αξιωματικοί της 181 ΜΠΠ διαπίστωσαν ότι η Μοίρα παρέμεινε πλήρως ακάλυπτη απέναντι στα τούρκικα τμήματα που κινούνταν στη περιοχή. Τότε αποφασίστηκε η αποστολή σήματος στο ΓΕΕΦ με το οποίο η 181 ΜΠΠ ζητούσε έγκριση για να εγκαταλείψει άμεσα την προωθημένη και ακάλυπτη θέση της. Με τη λήψη του σήματος το ΓΕΕΦ έστειλε στη περιοχή το πρωί της 23/7/1974 το διοικητή Πυροβολικού ΓΕΕΦ συνταγματάρχη Πούλλο Γεώργιο για να ενημερωθεί για τη κατάσταση και ταυτόχρονα να δώσει διαταγές για τις ενέργειες της Μοίρας.Ο συνταγματάχης Πούλλος στη πορεία του προς τη θέση που ήταν ταγμένη η 181 Μ.Π.Π. πέρασε από το Σταθμό Διοικήσεως του 361 Τ.Π., που βρισκόταν πίσω από τη θέση της 181 Μ.Π.Π. και συνάντησε τον διοικητή του τάγματος αντισυνταγματάρχη (ΠΖ) Χάντζο Δημήτριο. Ο αν/χης Χάντζος αφού ενημέρωσε το συνταγματάχη Πούλλο για τη κατάσταση στη περιοχή του σύστησε να διατάξει την άμεση και χωρίς χρονοτριβή υποχώρηση της 181 Μ.Π.Π. και την τάξη της σε ασφαλέστερη θέση για να αποφευχθεί η προσβολή και καταστροφή της από τις τούρκικες δυνάμεις. Αμέσως ο συνταγματάρχης μετέβη στις θέσεις της 181 Μ.Π.Π. και συνάντησε τον διοικητή της μοίρας αντισυνταγματάρχη (ΠΒ) Καλπουρτζή Στυλιανό, ο οποίος του ζήτησε να διατάξει την αναδίπλωση της μοίρας, εξηγώντας του, τους κινδύνους που εγκυμονούσε η ακάλυπτη παρουσία της στη περιοχή. Ο συνταγματάρχης Πούλλος αρνήθηκε λέγοντας ότι « το Πυροβολικό ουδέποτε υποχωρεί και ότι αν χρειαστεί, «οι πυροβολητές της 181 Μ.Π.Π. θα πέσετε μέχρι το τελευταίο όπως οι πυροβολητές του Κοσκινά στη Πτολεμαΐδα το 1912 ». (Ο υπολοχαγός Κοσκινάς και οι πυροβολητές του έπεσαν όλοι επί των πυροβόλων τους στη μάχη της Πτολεμαΐδας το 1912, όταν είχαν προσβληθεί από τούρκικο Πεζικό).Άργησε το σήμαΜετά την αποχώρηση του Πούλλου και περί την 12:00 παρατηρήθηκε κίνηση τουρκικών δυνάμεων, τάγματος Πεζικού και Τ/κ καταδρομέων προς τη διασταύρωση του δρόμου προς Συγχαρί με το δρόμο προς Κάτω Δίκωμο. Στρατιώτες της 181 ΜΠΠ δέχτηκαν πυρά από μεγάλη απόσταση από τις τούρκικες δυνάμεις. Η κατάληψη της διασταύρωσης και του μόνου δρομολογίου διαφυγής είχε ήδη ολοκληρωθεί. Το τραγικό τέλος που θα επακολουθούσε είχε προδιαγραφεί. Περί τις 14:00 είχε εγκριθεί από το ΓΕΕΦ και η μετακίνηση της 181 ΜΠΠ σε ασφαλέστερη περιοχή. Ήταν ήδη πολύ αργά. Η διαφυγή της μοίρας προς Συγχαρί ήταν πλέον αδύνατη.Ο διοικητής της 181 ΜΠΠ μετά από πίεση των αξιωματικών καθώς και της 191 Π.Ο.Π. (Πυροβολαρχία Ορεινού Πυροβολικού) που δρούσε υπό τη διοίκηση της 181 Μ.Π.Π. και έγκριση από τη διοίκηση Πυροβολικού ΓΕΕΦ, αποφάσισε να μετακινήσει την 181 ΜΠΠανατολικότερα και σε πιο ασφαλισμένη θέση. Το δρομολόγιο όμως που είχε επιλεγεί μετά από συμβουλή καταδρομέων της 32 Μ.Κ. που γνώριζαν τη περιοχή, αποδείχτηκε μετά από αναγνώριση που εκτέλεσε ο διοικητής της μοίρας αδιέξοδο για το μεγάλο όγκο της φάλαγγας που αποτελούσε τη μοίρα. Τότε αποφασίστηκε και εγκρίθηκε από τη Διοίκηση Πυροβολικού η κίνηση της 181 ΜΠΠπρος Συγχαρί.Το τραγικό τέλοςΜε την προσέγγιση της φάλαγγας στη διασταύρωση του δρόμου προς Κάτω Δίκωμο και Συγχαρί, η 181 ΜΠΠ προσβλήθηκε από τα τούρκικα τμήματα που είχαν στο μεταξύ οργανώσει ενέδρα βάλλοντας κατά της Μοίρας με πυκνά πυρά Πεζικού και κυρίως με βλήματα όλμων και βαριά πολυβόλα με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθεί και να καταστραφεί, και μεγάλος αριθμός αξιωματικών και στρατιωτών να σφαγιαστούν.Μετά τη προσβολή της 181 ΜΠΠ ακολούθησε σκληρή και άνιση μάχη εκ του συστάδην, πρωτοφανής σε αγριότητα για δύο περίπου ώρες με τους πυροβολητές της 181 Μ.Π.Π.και της 191 Π.Ο.Π. να αρνούνται να εγκαταλείψουν τα πυροβόλα τους και να πέφτουν νεκροί πάνω σε αυτά.Μαρτυρίες αναφέρουν την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κατέβαλε τις κρίσιμες εκείνες ώρες ο ήρωας διοικητής της 181 ΜΠΠ, αντισυνταγματάρχης Καλμπουρτζής Στυλιανός, εκθέτοντας τον εαυτό του σε θανάσιμο κίνδυνο βάλλοντας μόνος από προωθημένη θέση για να καλύψει την ασφαλή αποχώρηση των στρατιωτών του.Ποιος ήταν ο ΚαλμπουρτζήςΓΕΝΝΗΘΗΚΕ στη Θεσσαλονίκη την 31η Ιανουαρίου 1921. Το 1945, σε ηλικία 24 ετών, κατετάγη στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις για τριετή εθελοντική υπηρεσία. Την 1η Ιανουαρίου 1947 προήχθη στο βαθμό του Λοχία και την 28η Αυγούστου 1947 προήχθηκε επ ‘ ανδραγαθία στο βαθμό του επιλοχία και του απονεμήθηκε το Πολεμικό Μετάλλιο Ανδρείας. Την 1η Μαρτίου 1949 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από την οποία αποφοίτησε την 17η Αυγούστου 1950 και κατετάγη στο Πεζικό. Την 28η Αυγούστου 1950 ορκίστηκε ανθυπολοχαγός και την 18η Αυγούστου 1952 προήχθη στο βαθμό του υπολοχαγού. Τον Ιούλιο του 1955 παντρεύτηκε τη Βαΐα Γεωργίου Τσαούση με την οποία απέκτησε δύο θυγατέρες. Την 1η Δεκεμβρίου 1958 μετατάχθηκε στο Πυροβολικό και την 28η Απριλίου 1959 προήχθη στο βαθμό του Λοχαγού. Την 18η Αυγούστου 1963 προήχθη κατ’ εκλογή στο βαθμό του ταγματάρχη. Την 18η Αυγούστου 1966 προήχθηκε κατ’ εκλογή στο βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Τον Αύγουστο του 1973 μετατέθηκε στη Κύπρο και ανέλαβε διοικητής της 181 Μ.Π.Π. η οποία είχε την έδρα της στο χωρίο Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Η τύχη του αγνοείται από την 23η Ιουλίου.ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Θράκη


Θράκη
Μετά τη μολότωφ στη Θεσσαλονίκη, η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έκανε την εμφάνισή της και στην Κομοτηνή! 'Άγνωστοι' κατέστρεψαν τάφους σε μουσουλμανικό νεκροταφείο.Τη στιγμή που ο ελληνισμός, αλλά και η προοδευτική κοινωνία της Τραπεζούντας βρισκότανσεαναμονήγια τηνΠαναγίαΣουμελάκάποια ενεργούμενα του -κατά τα φαινόμενα- ανεξέλεγκτου από την κυβέρνηση Ερντογάν βαθέος κράτους, δρουν ανενόχλητα σε Θεσσαλονίκη και Κομοτηνή, με σκοπό να ξεσηκώσουν τους γνωστούς κύκλους στην Τουρκία και να τορπιλίσουν την αυριανή λειτουργία στην Παναγία Σουμελά।Μετά τη μολότωφ που ρίφθηκε προχθες στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης, τη φορά αυτή σειρά είχε το νεκροταφείο της συνοικίας Πος-Πος στην Κομοτηνή, όπου 'άγνωστοι' προξένησαν ζημιές σε μουσουλμανικούς τάφους।Εντύπωση προκαλεί η ετοιμότητα 300 μουσουλμάνων, που αντί να καταφύγουν στις ελληνικές αρχές, κατέφυγαν που αλού, στον εξ αντικειμένου μεγάλο προβοκάτορα, πρόξενο της Τουρκίας στην Κομοτηνή, Μουσταφά Σαρνίτς, για να εκδηλώσουν τα παράπονά τους।Περιττό είναι να σε αναφέρουμε για άλλη μια φορά τα γεγονότα της 6/7ης Σεπτεμβρίου 1955, όταν η τουρκική βαρβαρότητα ξεπέρασε κάθε όριο, με στόχο τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, το Οικουμενικό Πατριαρχέιο, τις εκκλησίες, ακόμα και τους τάφους των Ελλήνων της Πόλης.Και καλά, θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι Τούρκοι, η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ και ο εγκάθετος προβοκάτορας πρόξενος της Τουρκίας στην Κομοτηνή κάνουν τη δουλειά τους. Οι ελληνικές υπηρεσίες τί κάνουν; Τί κάνουν οι κομματικές συμμορίες που έχουν καταλάβει τους μηχανισμούς του κράτους στις πιο ευαίσθητες υπηρεσίες, εκτός από το να χαφιεδίζουν Έλληνες πολίτες και να δηλώνουν ορισμένες άθλιες κομματικές κυρίες στη Θεσσαλονίκη ότι πάνω από την πατρίδα έχουν το κόμμα;Ας δούμε την προβοκάτσια της Κομοτηνής από το ΡΟΔΟΠΗ ΝΙΟΥΖ:Βανδαλισμοί σε μουσουλμανικό νεκροταφείο στην ΡοδόπηΤο γεγονός ανακαλύφθηκε τυχαία από Κομοτηναίους μουσουλμάνους της περιοχής, μεταξύ των οποίων και πατέρας που είδε τον τάφο του 16χρονου παλικαριού του κατεστραμμένο! Αμέσως σήμανε συναγερμός στον μαχαλά και εκατοντάδες κάτοικοι απέκλεισαν το δρόμο μπροστά στα νεκροταφεία σε ένδειξη διαμαρτυρίας.Τα παράπονα στον … πρόξενο!Κάποιος όμως μέσα στο πλήθος κι ενώ επικρατούσε ήδη ένταση πέταξε την ιδέα το πλήθος να κατευθυνθεί για διαμαρτυρία στο τουρκικό προξενείο Κομοτηνής! Δε χρειάστηκε και πολύς χρόνος ώστε το πλήθος μηχανικά να αντιδράσει πράττοντας αυτό ακριβώς κι έτσι, σε λίγα λεπτά εκατοντάδες άνθρωποι διασχίζοντας την Εγνατία και την Ιώνων με φωνές διαμαρτυρίας γύρω στις 1:30 τα ξημερώματα του Σαββάτου, βρέθηκαν μπροστά στην είσοδο του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής.Ο λόγος που μετέβησαν εκεί ήταν για να εκφράσουν τα παράπονά τους στον πρόξενο, ώστε ως μουσουλμάνοι να μπορούν ελεύθερα να πραγματοποιούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα (αυτές τις ημέρες οι μουσουλμάνοι εορτάζουν το Ραμαζάνι) χωρίς να γίνονται ζημιές σε ανάλογους χώρους ενώ μέσα στα αιτήματα ήταν …και ένας φύλακας για τα νεκροταφεία!Βέβαια κανείς δεν ενημέρωσε το πλήθος πως ο Τούρκος πρόξενος δεν είναι νομάρχης, δήμαρχος ή …βουλευτής για να προωθήσει τέτοια αιτήματα μέσα στην ελληνική επικράτεια! Τους ενημέρωσε όμως γι αυτό ο ίδιος ο Τούρκος πρόξενος Μουσταφά Σαρνίτς που ειδοποιημένος έφτασε στο προξενείο λίγα λεπτά πριν τις 2 τα ξημερώματα και συνομίλησε με το συγκεντρωμένο πλήθος.Ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους μουσουλμάνους πως δείχνει κατανόηση στο πρόβλημά τους και πως για τα υπόλοιπα υπάρχει η Αστυνομία, ο Δήμος, η Νομαρχία και οι λοιπές αρμόδιες τοπικές αρχές και πως το προξενείο είναι …απλά προξενική αρχή! Τα απολύτως αυτονόητα δηλαδή!Στη συνέχεια και έπειτα από τη διαβεβαίωση του αστυνομικού διευθυντή Ροδόπης Δήμου Κοκμοτού πως ανάλογοι χώροι στο εξής θα φυλάσσονται και πως θα γίνουν όλα τα απαραίτητα ώστε οι δράστες αυτής της πράξης να συλληφθούν, το πλήθος ειρηνικά επέστρεψε στην συνοικία.Μεθυσμένος, κακοπροαίρετος ή προεκλογική προβοκάτσια;Ερωτηματικά ωστόσο προκαλούνται από τη χρονική στιγμή του γεγονότος αν αναλογιστεί κανείς και την βόμβα μολότοφ που έριξε άγνωστος στο τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης πριν 2 ημέρες.Αν δε πρόκειται για κάποιον πραγματικά αρρωστημένο εγκέφαλο που ικανοποιείτε προκαλώντας θλίψη και οργή σε αθώους πολίτες ή απλά για τυχαίο μεθυσμένο ή νηφάλιο αλλά κακοπροαίρετο βάνδαλο, τότε δημιουργούνται υπόνοιες για το σκοπό της ζημίας αυτής αλλά και για τον τρόπο που κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν την δίκαια αγανάκτηση τόσων εκατοντάδων πολιτών και τους έστρεψαν στην παντελώς αψυχολόγητη και δίχως νόημα ενέργεια του να απευθυνθούν στον Τούρκο πρόξενο σαν αυτός να είναι κάποια αρμόδια αρχή! Πράγμα που όπως φάνηκε από τον άψογο και επαγγελματικό τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το θέμα, ούτε ο ίδιος θα ήθελε να είναι έτσι!Οπως και να έχει το θέμα καλό θα είναι πολίτες και αρχές το διάστημα αυτό να είναι σε εγρήγορση για πρόληψη και αποφυγή τέτοιων απαράδεκτων περιστατικών που διαταράσσουν την οικογενειακή γαλήνη πολλών ανθρώπων στην περιοχή αλλά και την κοινωνική ηρεμία στην περιοχή.Πολλοί ήταν οι μουσουλμάνοι που φώναζαν στους παρευρισκόμενους ομόθρησκούς τους πως παρόλο τον πόνο και την αγανάκτησή τους θα έπρεπε να μη φωνάζουν για να μη ξυπνήσουν τους περίοικους γύρω από το προξενείο γιατί την αυριανή ημέρα θα έπρεπε να πάνε στις δουλειές τους! Πράγμα που δείχνει πως πολλές φορές ακόμη και σε ένα πλήθος, παρά τις δύσκολες στιγμές υπάρχουν φωνές λογικής και ηρεμίας που καλό είναι αυτές να ακούγονται πρώτες από όλες τις άλλες…http://rodopinews.gr