+ Δευτέρα 2 Ιανουαρίου Ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
Ό κατά κόσμον Πρόχορος γεννήθηκε στό Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ.
Οί γονείς του ονομάζονταν Ισίδωρος καί Αγάθη Μοσνίν. Ήταν έμποροι και ο πατέρας του είχε εργοστάσια πλινθοποιίας.
Ανέλαβε να χτίσει στο Κουρσκ ένα ναό προς τιμήν του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ, του Θαυματουργού. Αιφνίδια, το 1762 μ.Χ. πεθαίνει, αφήνοντας στη σύζυγό του τη μέριμνα για την ολοκλήρωση του ναού.
Ό Όσιος Σεραφείμ σέ ηλικία δέκα ετών άρχισε να μαθαίνει τα Ιερά Γράμματα, όμως πολύ σύντομα αρρώστησε χωρίς πιθανότητες ίασης.
Μέ ένα θαύμα τής εικόνας Τής Παναγίας ή υγεία του άρχισε να βελτιώνεται. Έτσι, αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπίτι του και να μονάσει στην Μονή του Σάρωφ.
Ή δοκιμασία του στή Μονή διήρκησε οκτώ χρόνια και στις 13 Αυγούστου 1786 μ.Χ. εκάρη Μοναχός με το όνομα Σεραφείμ. Δύο μήνες αργότερα χειροτονήθηκε Διάκονος.
Άν καί στίς 2 Αυγούστου το 1793 ο Όσιος Σεραφείμ, χειροτονήθηκε Ιερέας, εγκατέλειψε με την ευλογία του Ηγούμενου τη Μονή και αποσύρθηκε στο δάσος του Σάρωφ για να κατακτήσει υψηλότερες πνευματικές ασκήσεις.
Εκεί ο Όσιος Σεραφείμ έζησε για δεκαπέντε χρόνια την τέλεια ασκητική ζωή με αυστηρή νηστεία και μελέτη του Θείου Λόγου.
Έπειτα επανήλθε στη Μονή του Σάρωφ για άλλα δεκαπέντε χρόνια αυστηρής απομόνωσης. Μετά τον εγκλεισμό του, ώριμος πλεον σε ηλικία και πνεύμα, αφιερώθηκε στη διακονία.
Τήν 1η Ιανουαρίου το 1833 μ.Χ. επισκέφτηκε για τελευταία φορά το Ναό του νοσοκομείου των Αγίων Ζωσιμά και Σαββατίου.
Πρώτα άναψε κερί σε όλες τις εικόνες και τις ασπάσθηκε. Στη συνέχεια μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ζήτησε συγχώρεση από όλους τους αδελφούς, τους ευλόγησε, τους ασπάσθηκε και παρηγορητικά τους είπε:
«Σώζεσθε, μὴν ἀκηδιᾶτε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε. Στέφανοι μᾶς ἑτοιμάζονται».
Ο Όσιος Σεραφείμ εκοιμήθη εν ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου το 1833 μ.Χ. Τα Ιερά λείψανά του χάθηκαν κατά την περίοδο της Οκτωβριανής επανάστασης, όμως βρέθηκαν το 1990 μ.Χ. στην Αγία Πετρούπολη. Το 1991 μ.Χ. επέστρεψαν στην μονή Ντιβέγιεβο.
+ Άγιε Τού Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.📿
