του Αλέξανδρου Ασωνίτη*
Δεν πρόκειται για κακόγουστη ειρωνεία και ανέξοδο χιούμορ σχετικά με το διαβόητο κέντρο υποδοχής μεταναστών. Όποιον όμως άνθρωπο ρωτήσεις στην Ελλάδα, αλλά και μέχρι προ τίνος στην Ευρώπη και τον κόσμο όλο, τι είναι η Μόρια της Λέσβου και τι ξέρει γι’ αυτήν, η απάντηση θα είναι ίδια μ’ αυτά που γράφανε εφημερίδες και σάιτ όπου γης, επί σειρά ετών: το χειρότερο στρατόπεδο του κόσμου, κόλαση, ντροπή, κ.λπ. κ.λπ.
Δεν θα μπω στην ουσία του μεταναστευτικού, δηλ. στην παράνομη μετανάστευση εκατομμυρίων ανθρώπων, ελάχιστοι εκ των οποίων είναι πρόσφυγες κατά το Διεθνές Δίκαιο, δηλ. διώκονται προσωπικά οι ίδιοι από ένα καθεστώς που δεν εγγυάται δίκαιη δίκη, όπως οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί που παραδόθηκαν στην Ελλάδα και τους δόθηκε άσυλο ως πρόσφυγες. Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών μπαίνουν, με τεράστιους προσωπικούς κινδύνους και με υψηλότατα ναύλα στους κακοποιούς διακινητές, παράνομα στην Ευρώπη για οικονομικούς λόγους, καθαρά. Αλλά δεν γίνεται να μετακομίσουν ήπειροι σε μια άλλη ήπειρο. Ούτε ωφελεί να υποκρινόμαστε πως δεν βλέπουμε την σύγκρουση Ισλάμ και Δύσης-χριστιανισμού.
Στην Μόρια, λοιπόν, το ελλαδικό κράτος, εκουσίως υπόδουλο στο Δουβλίνο 2 και στις εντολές της Ε.Ε., τις οποίες αγνοούν η Ουγγαρία, η Πολωνία, αλλά κι η Τουρκία φυσικά που δεν τηρεί τις συμφωνίες με την ΕΕ, μόνο αρπάζει δισεκατομμύρια ευρώ, η Ελλάδα, λοιπόν, ίδρυσε στην Μόρια το 2013 ένα κέντρο υποδοχής παράνομων μεταναστών και προσφύγων σ’ ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο. Εκεί στοιβάχτηκαν χιλιάδες μετανάστες και προκλήθηκαν αναρίθμητα προβλήματα, που ξέρουμε όλοι. Η Μόρια ως τόπος, οι κάτοικοί της, αλλά κι όλοι οι Λέσβιοι, δυσφημήθηκαν στα πέρατα της γης με τον χειρότερο τρόπο, για πράγματα με τα οποία δεν είχαν καμμία σχέση και τα οποία επηρέαζαν και υποβάθμιζαν δραματικά την καθημερινή ζωή τους, ενώ όταν κάποτε προτάθηκε να δοθεί Νόμπελ Ειρήνης στους Λέσβιους και στους κατοίκους της Λαμπαντούζα, Έλληνες «προοδευτικοί διανοούμενοι» που «κολύμπαγαν» σε κάθε λογής ποτάμια εξανέστησαν υποστηρίζοντας ότι ενδεχόμενη βράβευση θα αποτελούσε έναυσμα εθνικισμού, τόσο διεθνιστικώς ορθοί ήταν και είναι.
Επί τη ευκαιρία, όμως: Ξέρετε πού είναι αυτό το επιβλητικό κτίσμα;
Στην Μόρια, στο τέλος του χωριού. Το ανακάλυψα στην τύχη φέτος, όταν πήγα να δω το διαβόητο στρατόπεδο. Είναι ένα αριστούργημα, ένα υδραγωγείο της Ρωμαϊκής εποχής, αγνώστου αρχιτέκτονος και μηχανικού. Το μήκος του είναι 175 μέτρα, το ύψος του δεν ξέρω, υπολογίζω τουλάχιστον τριάντα ή σαράντα. Δεσπόζει ανάμεσα σε ελαιώνες και σου κόβει την ανάσα με την μεγαλειώδη στιβαρότητα και την ομορφιά του. Ρωτάω λοιπόν όλους τους υπεύθυνους στην Αθήνα, που αποφασίζουν και διατάζουν χωρίς να δίνουν δεκάρα για τις ευαισθησίες των ανθρώπων της επαρχίας -δεν ξέρω πώς μπορούσαν να αντιδράσουν οι τοπικοί υπεύθυνοι που δεν αμφιβάλλω πως έκαναν ό,τι πέρναγε απ’ το χέρι τους για να υπερασπιστούν το ακριτικό νησί τους:
Γιατί ξευτιλίσανε την Μόρια σε όλη την γη, αντί να έχουν αναδείξει τόσα χρόνια αυτό το καταπληκτικό αρχιτεκτονικό-μηχανικό επίτευγμα καθιστώντας το σήμα κατατεθέν της Μόριας αντί του στρατοπέδου; Ή δεν κατάλαβαν ότι το στρατόπεδο με τον τρόπο που λειτουργούσε και το τόσο οξυμένο πρόβλημα αργά ή γρήγορα θα δυσφημούσε τον τόπο;
Γιατί, λοιπόν, δεν ξεκινάνε, τώρα, μια εκστρατεία αποσυκοφάντησης της Μόρια (και της Λέσβου) και των ακριτών νησιωτών στους οποίους χρωστάμε χιλιάδες συγγνώμη και ευχαριστώ;
Τι μυαλό και τι ψυχή έχουνε, τέλος πάντων;
Κι επειδή πήγα και στις Πρέσπες και στα χωριά Καστοριάς και Φλώρινας και είδα και ένοιωσα, ξαναρωτάω:
Με τι τυπικό, ουσιαστικό, ηθικό δικαίωμα περιφρονούν και ταπεινώνουν τους πολίτες και την Ιστορία μας;
ΥΓ: Θα πρότεινα στις σχετικές πινακίδες για το μνημείο να αναγράφεται: Υδραγωγείο Ρωμαϊκής εποχής, είναι, θεωρώ, πιο ακριβές.
Περισσότερα για το Υδραγωγείο μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο:
https://www.facebook.com/watch/?v=707373097196932
*Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Η μυθιστορηματική του τριλογία: Εκτέλεση, Εκδίκηση, Καθαρμοί, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Διευθύνει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα
