Τις προάλλες, αποχαιρετίσαμε τον αγνοούμενο του 1974 και πλέον ήρωα, Δημήτρη Θεοχαρίδη, του Γιώργου και της Ελένης, από την παλιά Λευκωσία. Στην εξόδιο ακολουθία τονίστηκε ότι ο Δημήτρης μεγάλωσε με πολλή αγάπη και με τις ελληνοχριστιανικές αξίες. Ο πατέρας του ήταν αγωνιστής της ΕΟΚΑ.
Το 1973, ο Δημήτρης Θεοχαρίδης είχε απολυθεί από την Εθνική Φρουρά όπου υπηρέτησε στην ΣΜΕΦ λόγω του ταλέντου του στην μουσική και για αυτό οι φίλοι του τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά Μπετόβεν. Με την εκδήλωση της τουρκικής εισβολής, 20 Ιουλίου 1974 και την σκόπιμη αδράνεια που εφάρμοσε η προδοτική Χούντα, έγινε η αποβίβαση των τουρκικών στρατευμάτων στις ακτές της Κερύνειας. Ο Δημήτρης, ευρισκόμενος στη Λευκωσία, κατατάχτηκε στη μονάδα του, η οποία επρόκειτο να μεταβεί στη Μαλούντα, μακριά από την πρώτη γραμμή. Ωστόσο, ο Δημήτρης Θεοχαρίδης επιβιβάστηκε σε φορτηγό που προοριζόταν για την πρώτη γραμμή και στην έκκληση φίλου του να κατέβει, δήλωσε: “Οι Τούρκοι είναι στην Κερύνεια.” Έτσι, εντάχθηκε στο 301 Τάγμα Επιστρατεύσεως το οποίο προασπιζόταν περιοχή βορειοδυτικά της Λευκωσίας στους πρόποδες του Πενταδακτύλου. Το Τάγμα είχε καταλάβει φυλάκια των Τούρκων, ανάμεσα τους και το ύψωμα Καλαμπάκι το οποίο δέσποζε της περιοχής.
Στις 22 Ιουλίου, με την συμφωνία εκεχειρίας, το Τάγμα Επιστρατεύσεως απαγκιστρώθηκε από την περιοχή για να αποφύγει τον εγκλωβισμό του και ο λοχαγός Κ. Παπακώστας ζήτησε μερικούς εθελοντές να αναρριχηθούν στο ύψωμα Καλαμπάκι ώστε να παράσχουν προστασία σε Ελληνικά χωριά της περιοχής (Σύσκληπος, Άγιος Ερμόλαος, Σκυλλούρα) και κάλυψη στο Τάγμα. Έξι έφεδροι στρατιώτες, ορισμένοι παντρεμένοι με παιδιά, προθυμοποιήθηκαν και προωθηθήκαν στο ύψωμα με ατομικά τυφέκια και ένα μπρεν. Στις 26 Ιουλίου 1974, το πρωί στις 5:30, εν μέσω εκεχειρίας, οι Τούρκοι εξαπέλυσαν οργανωμένη επίθεση με άρματα, εκατοντάδες στρατιώτες και βαρύ οπλισμό. Στο ύψωμα Καλαμπάκι αμύνονταν οι έξι έφεδροι Ελληνοκύπριοι. Δεν υπάρχει μαρτυρία από ελληνική πηγή για το τι συνέβη, παρά μόνο η αναφορά του Τούρκου διοικητή της επίθεσης, ο οποίος αναφέρεται σε σφοδρή και πολύνεκρη μάχη που διήρκησε μέχρι τις 9:30 π.μ. και ότι οι αμυνόμενοι πολεμούσαν αδιάκοπα και παρόλο που είχαν έξοδο δαφυγής, έμειναν μέχρι τέλους.
Πολλές δεκαετίες αργότερα, έγινε ταυτοποίηση ελάχιστων οστών για τους πέντε από τους έξι ήρωες. Συγκεκριμένα, ήταν οι εξής:
Κώστας Γιάγκου, 23 ετών από τον Άγιο Παύλο Λευκωσίας
Κώστας Πέτρου Κωνσταντίνου, 25 ετών από την Ευρύχου,
Δημήτρης Παναγή 27 ετών με δύο παιδιά από την Σαλαμιού της Πάφου (με αδελφό τον Παναγή Κώστα, ένα λεβέντη λοχαγό του 21 Λόχου Κρούσεως στην 32 Μοίρα Καταδρομών όπου υπηρέτησα την δεκαετία του ’80)
Χρίστος Χρυσοστόμου 23 ετών από Λευκωσία και
Χαράλαμπος Ποταμίτης 22 ετών από την Μόρφου.
Ο Δημήτρης Θεοχαρίδης, 22 ετών από την Λευκωσία, ήταν ο τελευταίος από τους έξι που ταυτοποιήθηκε, και τον αποχαιρετίσαμε με αιώνια ευγνωμοσύνη την Κυριακή.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής
ΔΗΚΟ - S&D
costas.mavrides@europarl.europa.eu
