Πολύ περισσότερη σημασία έχει η απάντηση του ευρωβουλευτή Νιαζί Κιζίλγιουρεκ από την καθαυτή απόφαση του Πανεπιστημίου Κύπρου, μετά από πιέσεις και νομικές γνωματεύσεις, να τον συνταξιοδοτήσει τερματίζοντας την παρανομία να συντηρεί τη θέση του στο πανεπιστήμιο για όσα χρόνια θα είναι στην Ευρωβουλή. Η πλευρά του πανεπιστημίου, ούτως ή άλλως, έλεγε χτες -σε όλα τα ΜΜΕ διά στόματος πρύτανη- ένα σωρό αμπελοφιλοσοφίες για το γράμμα και το πνεύμα του νόμου και για το νόμο που είναι αναχρονιστικός και πρέπει να αλλάξει, λες και είναι κάτι συνηθισμένο να παραβιάζονται οι νόμοι από όσους τους θεωρούν αναχρονιστικούς. Αλλά, η απάντηση που έδωσε στη δημοσιότητα ο ευρωβουλευτής αναδεικνύει αυτό για το οποίο θα έπρεπε να αντιπαλεύει, -ή λέει ότι αντιπαλεύει- τον φυλετικό διαχωρισμό του κυπριακού λαού.
Όταν εκλέγηκε ευρωβουλευτής, αυτή η στήλη, στις 28/5/19, έγραψε ότι οφείλει να παίξει σημαντικό ρόλο «με τα μηνύματα που στέλνει», για να αναδειχθεί το γεγονός ότι «οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκπροσωπεί την Κύπρο Τουρκοκύπριος. Φτάνει να εκλέγεται με τη δημοκρατική αρχή ένας άνθρωπος μία ψήφος. Σε ενιαία εκλογική περιφέρεια, σε ενιαίο ψηφοδέλτιο, σε ενιαίο εκλογικό κατάλογο. Και όχι με βάση τον φυλετικό διαχωρισμό, που επιβάλλει η εκ περιτροπής εκλογή και οι ποσοστώσεις». Αυτό ήταν το βασικό μήνυμα της εκλογής του, που έπρεπε να αναδεικνύεται από όσους ειλικρινά θέλουν να τελειώσει το παραμύθι που προβάλλουν οι διχοτομιστές και οι διζωνιστές ότι Ε/κ και Τ/κ δεν μπορούν να ζήσουν μαζί και να ψηφίζουν και να ψηφίζονται με κριτήρια την αξία και την ικανότητα και όχι φυλετικά.
Τι έκανε ο Κιζίλγιουρεκ μόλις εφαρμόστηκε μια νομοθεσία που δεν τον ικανοποίησε, ενώ προφανώς πίστευε ότι αυτός ειδικά θα έπρεπε να εξαιρείται. Μίλησε για όσους τον πολέμησαν, αναφέρθηκε σε εθνικιστές, αλλά το διεύρυνε τόσο πολύ που έδινε την εντύπωση ότι μιλά για την ελληνοκυπριακή κοινότητα συνολικά. Έβαλε στο ζύγι ακόμα και τον υπουργό Παιδείας, Πρόδρομο Προδρόμου, διότι όταν γινόταν το πανεπιστήμιο ηγείτο, λέει, πρωτοβουλίας που ήθελε «καθαρά ελληνικό πανεπιστήμιο». Νόμιζε ο Κιζίλγιουρεκ ότι οι τότε έντονες συζητήσεις για το υπό ίδρυση πανεπιστήμιο αφορούσαν τον ίδιο προσωπικά. Αστεία πράματα ακαδημαϊκών εγκεφάλων που οι κοινοί εγκέφαλοι αδυνατούν να συλλάβουν. Καταλήγει, όμως, τώρα να προβάλλει το συμπέρασμα, που φτάνει φυσικά και στους Τουρκοκύπριους, ότι ο πόλεμος -ο όποιος πόλεμος- γίνεται εναντίον του, οφείλεται στο ότι: «Στους θεσμούς και τα όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας, θέλουν να βλέπουν μόνο Ελληνοκύπριους». Και επίσης, «δεν αντέχουν ούτε ένα Τουρκοκύπριο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, ούτε ένα Τουρκοκύπριο ευρωβουλευτή».
Τι να λένε, δηλαδή, οι Τουρκοκύπριοι στα κατεχόμενα που δέχονται και την πλύση εγκεφάλου του διαχωρισμού, όταν τα λέει ένας Τουρκοκύπριος που επί 27 χρόνια ήταν καθηγητής στο κρατικό πανεπιστήμιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, προεδρικός σύμβουλος και επί Κληρίδη και επί Αναστασιάδη και τώρα εκλεγμένος ευρωβουλευτής με ψήφους κατά κύριο λόγο Ελληνοκυπρίων; «Είναι απίστευτη εξέλιξη το γεγονός ότι οι Ελληνοκύπριοι δέχτηκαν όπως ένας Τουρκοκύπριος εκπροσωπήσει την Κύπρο», έλεγε ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, μαζί με τα συγχαρητήρια που του έστειλε όταν εκλέγηκε. Απίστευτη εξέλιξη ήταν μόνο για όσους δεν πίστεψαν ποτέ στην πραγματική επανένωση του τόπου και του λαού.
Ακόμα κι αν υπάρχουν «εθνικιστές», όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος υπουργούς, βουλευτές, ίσως και όσους νομικούς γνωμάτευσαν ότι είναι παράνομο αυτό που κάνει το πανεπιστήμιο για χάρη του, οι οποίοι δεν αντέχουν τον Κιζίλγιουρεκ μόνο και μόνο επειδή είναι Τουρκοκύπριος, οι υπόλοιποι δεν έχουν σημασία; Οι υπόλοιποι που αντέχουν να είναι επί 27 χρόνια στο πανεπιστήμιο και οι χιλιάδες που τον ψήφισαν για ευρωβουλευτή εξαφανίζονται με μια μονοκονδυλιά από το σκηνικό για να γενικευτεί το κακό: «Στους θεσμούς και τα όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας, θέλουν να βλέπουν μόνο Ελληνοκύπριους»… Τα ίδια λέει κι ο Τατάρ, παρεμπιπτόντως.
του Άριστου Μιχαηλίδη
