ΜΑΡΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ
Το ήθος και το κάλλος της Κυπριακής νεότητας: Ας πάρουμε λίγο από το αίμα των ηρώων μας για να καθαρίσουμε το δικό μας
Του ΞΕΝΗ Χ. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ*
Εν μέσω αδυσώπητων συγκυριών για τη μαρτυρική μας πατρίδα, που σημαδεύονται από την νεοθωμανική απειλή, αλλά και την πρωτοφανή πολιτική ανηθικότητα και κοινωνική κατάπτωση, μνημονεύουμε τον ήρωα Μάρκο Δράκο, που φτερούγισε για την αθανασία χαράματα της 19ης Ιανουαρίου 1957.
Υποκλινόμαστε σήμερα μπροστά στο μεγαλείο της θυσίας του «Λυκούργου» της ΕΟΚΑ, του 25χρονου γενναιόψυχου νέου από τη Λεύκα, στελέχους της ΟΧΕΝ του Παπασταύρου και συνδικαλιστή της ΣΕΚ, που έχοντας μερονυχτίς την Αγία Γραφή στην τσέπη, έδιδε ακατάπαυστα τον υπέρ ελευθερίας αγώνα.
Διακρινόταν για την ανδρεία και την πίστη του στον Θεό και την Ελλάδα. Γνώριζε πολύ καλά πως η ελευθερία ήθελε αρετήν αλλά και τόλμην. Στον Μάρκο Δράκο υπήρχαν και περίσσευαν και τα δύο.
Ο Αρχηγός Διγενής τον επέλεξε να δώσει το σύνθημα για την έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Έτσι την πρώτη Απριλίου 1955 ηγήθηκε της ομάδας του με την επωνυμία «Αστραπή», η οποία ανατίναξε με απόλυτη επιτυχία την Κυπριακή Ραδιοφωνική Υπηρεσία, το μετέπειτα ΡΙΚ.
Στις 19 Ιουνίου 1955 οργάνωσε βομβιστική επίθεση εναντίον του αστυνομικού σταθμού της Πύλης Κερύνειας στη Λευκωσία.
Στις 25 Μαΐου 1955 ηγήθηκε απόπειρας εναντίον του Άγγλου Κυβερνήτη Άρμιτεϊτζ στο κινηματοθέατρο Παλλάς, λόγω όμως κακής λειτουργία του ωρολογιακού μηχανισμού, η έκρηξη έγινε μετά τη λήξη της παράστασης και την αποχώρηση του Κυβερνήτη.
Μετά από προδοσία, ο Δράκος συνελήφθη από τους Άγγλους στις 30 Ιουνίου 1955 με την κατηγορία της κατοχής σφαιρών, και κρατήθηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας μέχρι τις 15 Ιουλίου, οπότε μεταφέρθηκε στο Φρούριο της Κερύνειας με βάση το νέο νόμο περί κρατήσεως προσώπων άνευ δίκης. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1955 δραπέτευσε μαζί με άλλους αγωνιστές και επικηρύχθηκε με το ποσό των 5.000 λιρών.
Κατέφυγε μετά από διαταγή του Αρχηγού Διγενή στα βουνά του Κύκκου, όπου σχημάτισε την πρώτη ανταρτική ομάδα της περιοχής με την επωνυμία “Ουρανός”.
Εκεί κατασκεύασαν κρησφύγετα και άρχισαν εντατική εκπαίδευση. Διηύθυνε πολλές επιχειρήσεις εναντίον των Άγγλων, μεταξύ των οποίων και την ενέδρα στις 15 Δεκεμβρίου 1955 στο Μερσινάκι, όπου έπεσε μαχόμενος ο ήρωας Χαράλαμπος Μούσκος και συνελήφθησαν οι αγωνιστές Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ, οι οποίοι απαγχονίστηκαν 8 μήνες μετά.
Ο Δράκος τραυματίστηκε στο κεφάλι κατάφερε όμως να διαφύγει. Μετά την μυστική περίθαλψη του ο Μάρκος κατέφυγε και πάλι στα λημέρια του Κύκκου, μαζί του κατέφυγε και ο Γρίβας Διγενής στις 17 Ιανουαρίου 1956 και παρέμεινε μαζί με την ομάδα μέχρι το Μάιο του ίδιου έτους.
Στις 15 με 16 Ιανουαρίου 1957, μετά από προδοσία και κατόπιν εκτεταμένων ερευνών που άρχισαν οι Άγγλοι, ο Μάρκος Δράκος και τέσσερις αντάρτες του είχαν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν το κρησφύγετό τους στην περιοχή Τρουλινός του χωριού Καλοπαναγιώτης και να καταφύγουν στον τομέα Σολέας.
Τη νύχτα της 18ης Ιανουαρίου 1957, ενώ προσπαθούσε, επικεφαλής της ομάδας του, να διασπάσει τον κλοιό των Άγγλων, που επεκτείνοντας τις έρευνές τους είχαν ασφυκτικά περικυκλώσει τη γύρω περιοχή και να οδηγήσει τους άνδρες του σε ασφαλέστερο μέρος, ενέπεσε σε ενεδρεύοντες Άγγλους στρατιώτες.
Ο Δράκoς είχε δεχθεί στo σώμα τoυ πάvω από 40 σφαίρες. Ο θάνατοs του υπήρξε ακαριαίος. Τάφηκε μαζί με τoυς άλλoυς πεσόvτες στις Κεvτρικές Φυλακές.
Το όνομα του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στο πάνθεο των ηρώων της Κυπριακής Ελευθερίας. Οι νεώτεροι που σήμερα βιώνουμε το απεχθές πρόσωπο της ημικατοχής, της πολιτικής αγυρτείας και της κοινωνικής αναλγησίας, μόνο ένα πράγμα ζητούμε από τον Μάρκο.
Να μας δώσει λίγο από το αίμα του να καθαρίσουμε το δικό μας, αντλώντας πίστη και δύναμη για να συνεχίσουμε τον αγώνα για απαλλαγή από τους ντόπιους και ξένους εμπόρους των εθνών και δικαίωση του αδούλωτου Κυπριακού Ελλληνισμού.
* Δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www.iep.org.cy Λευκωσία
