Γενοκτονία

Η εκπομπή για τη Γενοκτονία στη Δέλτα Τηλεόραση Θράκης 19 Μαίου 2012

Γενοκτονία

Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Μόσχας

Με την ευκαιρία επετείου της γενοκτονίας του χριστιανικού πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την Παρασκευή 18 Μαΐου 2012 πραγματοποιήθηκε, στις εγκαταστάσεις του Μυσείου «Οίκος Αγιογραφίας» της Μόσχας, διάλεξη του Θεοφάνη Μαλκίδη που συνδιοργανώθηκε από το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού και το Σύλλογο Ελλήνων Μόσχας.

Στην εισαγωγική της ομιλία η διευθύντρια του Κ.Ε.Π. Δώρα Γιαννίτση επεσήμανε ότι η διατήρηση και ο σεβασμός της ιστορικής μνήμης αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για τη βιωσιμότητα κοινωνιών και εθνών τόσο μεμονωμένα όσο και στο σύνολό τους, εφόσον εξασφαλίζουν τη συνέχεια της παράδοσης και του πολιτιστικού κληροδοτήματος, αλλά και την αρμονική ύπαρξη και συνύπαρξη εθνών, στα πλαίσια πάντα κρατικών δομών που διέπονται από το κράτος δικαίου. Ο σεβασμός, η δικαίωση της ιστορικής μνήμης και η αποκατάσταση της ηθικής τάξης πραγμάτων, δεν είναι, ή μάλλον δεν πρέπει να είναι, έννοιες επιλεκτικές, αλλά καθολικές. Παρ΄όλα αυτά σήμερα από τη διεθνή κοινότητα εκκρεμεί η αναγνώριση της γενοκτονίας του ελληνικού-χριστιανικού πληθυσμού του Πόντου, της Μικράς Ασίας αλλά και της ενδοχώρας της Ανατολίας (Καππαδοκίας) την περίοδο 1908-1923.

Στα διάλεξή του ο \ κ. Θ. Μαλκίδης προέβη σε μία σύντομη ιστορική επισκοπηση της παρουσίας του ελληνισμού στον Πόντο και τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας από την αρχαιότητα έως τους νεότερους χρόνους, αναφέρθηκε στην περίοδο της γενοκτονίας (1908-1923) και στις τρεις (3) φάσεις της, καθώς και στις προσπάθειες που καταβάλλονται σε παγκόσμιο επίπεδο για την αναγνώρισή της από τη διεθνή κοινότητα.

Ακολούθησε συζήτηση με το κοινό, που πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα ζεστή ατμόσφαιρα. Την εκδήλωση, μεταξύ άλλων, παρακολούθησαν ο Γενικός Πρόεξενος της Ελλάδος στη Μόσχα κ. Ιωάννης Πλώτας, ο Γραμματέας της Πρεσβείας κ. Στράτος Ευθυμίου, εκπρόσωποι της ελληνικής και αρμενικής ομογένειας, Έλληνες και Φιλέλληνες.

Προηγουμένως πραγματοποιήθηκε, στο Μετώχι «Κρουτίτσκι» του Πατριαρχείου Μόσχας, συνέντευξη τύπου-στρογγυλή τράπεζα με τη συμμετοχή του επικεφαλής του αποστολικού τμήματος του Πατριαρχείου, αρμοδίου και για θέματα νεολαίας, ιερομονάχου Δημητρίου (Πέρσιν), του αντιπροέδρου της Ένωσης Αρμενίων Ρωσίας Λεβόν Μουκανιάν, του προέδρου του συλλόγου Ελλήνων Μόσχας Ανέστη Ξινόπουλου, της διευθύντριας του Κ.Ε.Π. Δώρας Γιαννίτση, του επικεφαλής της ελληνικής νεολαίας Μόσχας Αλεξέι Τσερκέζωφ και του Θεοφάνη Μαλκίδη, κατά την οποία συζητήθηκαν κοινές δράσεις για την ανάδειξη του ζητήματος της αναγνώρισης της γενοκτονίας, επισημάνθηκε δε η σπουδαιότητα εκπαιδευτικών-επιμορφωτικών δράσεων, καθώς και εκδοτικού έργου, ως εργαλείου δημοσιότητας, αφύοπνισης συνειδήσεων και προσέλκυσης ενδιαφέροντος της διεθνούς κοινότητας.

Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού εκφράζει την ειλικρινή του ευγνωμοσύνη στο τουριστικό πρακτορείο και τον πρόεδρό του Σπάρτακο Χαρατσίδη για τη στήριξη της εκδήλωσης κατά την έλευση του  κ. Μαλκίδη στη Μόσχα, καθώς και στον Οίκο Αγιογραφίας της Μόσχας για την ευγενική παραχώρηση του χώρου.

Επισημαίνεται ότι ο κύκλος διαλέξεων μαγνητοσκοπείται και αναρτάται στο εδάφιο «Αρχείο βιντεοσκοπημένων εκδηλώσεων του Κ.Ε.Π.» του Δικτυακού μας Τόπου http://www.hecucenter.ru/gr/video.htm

 

геноцида

21 мая 2012 г.

По случаю годовщины геноцида христианского населения Османской империи, в пятницу 18 мая 2012г. в Музее «Дом Иконы» Греческим культурным центром и Московским обществом греков была организована лекция видного греческого историка и общественного деятеля, профессора Фракийского Университета имени Демокрита Феофаниса Малкидиса на тему: "Геноцид греков".

В своей вступительной речи директор ГКЦ Теодора Янници обратила внимание на то, что сохранение и уважение исторической памяти остается ключевым фактором жизнеспособности и жизнедеятельности как каждой нации по отдельности, так и всего человечества в целом, обеспечивающее преемственность традиций и культурного наследия из поколения в поколение, а также гармоничное существование и сосуществование наций в рамках правового государственного устройства. И это уважение не должно быть выборочным и всеобщим. При этом сегодня, на международной арене, на международном нравственно-правовом поле существует дыра, существует нерешенный вопрос признания геноцида греков Малой Азии, Анатолии и Понта в период с 1908 по 1923 год.

В своем выступлении профессор Феофанис Малкидис провел краткий исторический обзор присутствия эллинизма на территории Малой Азии и Причерноморья со времен античности и по новое время, коснулся трех этапов геноцида (1908-1923гг.), а также предпринимаемых попыток небольшой группой энтузиастов по признанию факта геноцида международным сообществом (полный текст выступления профессора Ф. Малкидиса прилагается).

Далее последовала чрезвычайно теплая, оживленная, искренняя и непринужденная беседа посетителей с лектором. На мероприятии присутствовали также генеральный консул Греции в Москве Иоаннис Плотас, первый секретарь Посольства Греции в Москве Стратос Эфтимиу, представители греческой и армянской диаспоры, эллины и филэллины.

Директор ГКЦ Теодора Янници и профессор Феофанис Малкидис

Перед лекцией в Крутицком Патриаршем подворье Московского Патриархата была проведена пресс-конференция – круглый стол по вопросам геноцида с участием эксперта Синодального отдела по делам молодежи, ответственного по миссионерской работе Иеромонаха Дмитрия (Першина), Вице-президента Союза армян России Левона Муканяна, председателя МОГа Анести Ксинопуло, директора ГКЦ Теодоры Янници, руководителя греческой молодежи Алексея Черкезова и самого профессора Феофаниса Мадкидиса, на котором были обсуждены совместные меры и усилия по продвижению вопроса признания факта геноцида международным сообществом а также была подчеркнута важность просветительской работы, а также издательской деятельности в качестве инструментария по продвижению вопроса и геноциде, по привлечению интереса международного сообщества.

Греческий культурный центр выражает искреннюю признательность и благодарность туристическому агентству АРГО ТРЭВЕЛ и ее председателю Спартаку Константиновичу ХАРАЦИДИ за поддержку в принятии профессора Ф. Малкидиса в Москве, а также нашим друзьям по духу, руководителю и сотрудникам Музея «Дом Иконы» за любезное предоставление помещения.

Цикл лекций записывается и размещается в рубрике «Видеоархив» на сайте ГКЦ http://www.hecucenter.ru/rus/video.htm

Прилагаются фотографии и материалы с мероприятия

 

 

Γενοκτονία

Οι Σύλλογοι Ελλήνων Ποντίων Κύπρου, το Κέντρο Νεότητας «Παναγία Σουμελά» Λευκωσίας σε συνεργασία με το Κέντρο Νεότητας «Χαρταετός» Πάφου,

διοργανώνουν εκδήλωση μέρα μνήμης της Γενοκτονίας το Σάββατο 19 Μαΐου και ώρα 7:30μμ στη Λευκωσία στο Δημαρχείο του Αγίου Δομετίου και την Κυριακή 20 Μαΐου και ώρα 12:00 π.μ. στο αμφιθέατρο Α’ Λυκείου Εθνάρχη Μακαρίου Γ’ στην Πάφο.

Στις εκδηλώσεις θα μιλήσει ο Θ. Μαλκίδης .

Γενοκτονία

Με την ευκαιρία επετείου της γενοκτονίας του χριστιανικού πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού και ο Σύλλογος Ελλήνων Μόσχας σας καλούν στη διάλεξη του Θεοφάνη Μαλκίδη με θέμα: «Η γενοκτονία των Ελλήνων».

Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 18 Μαΐου 2012, ώρα 18.30,στο Μουσείο «Οίκος Αγιογραφίας» της Μόσχας.
Σας περιμένουμε στη διεύθυνση:
Μουσείο “Οίκος Αγιογραφίας της Μόσχας”,
4, Spiridonovka str., (metro station “Pushkinskaya”, “Arbatskaya”),
123001 Moscow.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεσθε στη γραμματεία του Κ.Ε.Π. στα τηλέφωνα 7084809/10, καθώς και να παρακολουθείτε το Δικτυότοπο  www.hecucenter.ru



Дорогие друзья, дорогие соотечественники!

По случаю годовщины геноцида христианского населения Османской империи, Греческий культурный центр и Московское общество греков приглашают Вас на лекцию видного греческого историка и общественного деятеля, профессора  Фракийского Университета имени Демокрита  Феофаниса Малкидиса на тему «Геноцид греков».

Лекция состоится в пятницу 18 мая 2012 г., в 18.30,в Музее «Дом Иконы».
Ждем Вас по адресу: 
МУЗЕЙ «ДОМ ИКОНЫ»
ул. Спиридоновка, дом 4, Москва
(м. «Пушкинская», «Арбатская»)

За дополнительной информацией заинтересованных просим обращаться в Греческий культурный центр по тел. 7084809/10, а также следить за обновлением информации на  сайте www.hecucenter.ru

Genocide- Γενοκτονία

Fanoulla Argyrou

Address at the event 19 May 2010, 12.00 noon atBowling Green Park New York at the 91st memorial ofthe Greek Genocide by the Ottoman Turks


Dear all,
I amindebted to the Pan-Pontiac Federation of USAand Canadaand the co-organisers of this event for their kindinvitation to be here today and participate to the 91st MemorialAnniversary of this Greek Genocide. And in doing so I paytribute to the man who initiated this historical duty back in the 1980s, theGreek politician Michalis Charalambides.
At the timehis articles began appearing in the Greek Press sometime in the 1980s theyappeared as an oasis to all of us who do not forget the Turkish atrocities, uprooting,massacres and barbaric extermination tactics, so violently executed against all Greeks in the whole of the Ottomanempire and upon all Christians to that matter, Armenians and Assyrians, by theNeo-Turks of Kemal Ataturk and their mercenaries.  My father and his family being among thevictims, from the shores of Asia Minor…
91 years onand Turkeyis still escaping punishment for those unprecedented crimes of the pastcentury. Refuses to acknowledge those crimes, refuses to apologise,the least expected of her, compromise with history and come to terms with it.
Μodern KemalistTurkey has been created over the dead bodies of hundreds of thousands of ChristianArmenians,  Greeks and Assyrians,  who were “ethnically cleansed” topave the way for the new state of Turkey. It is an established fact that modernTurkeyevolved out of the ashes of one of the most horrific Genocides recorded at thebeginning of the 20th Century.

Γενοκτονία

Εκκωφαντική σιωπή…

της Χριψιμέ Χαρουτουνιάν

Δημοσιογράφου

Διευθύντριας της Αρμενικής καθημερινής εφημερίδας ΑΖΑΤ ΟΡ
Αν η ιδεολογία του παντουρκισμού, δηλαδή το όραμα της δημιουργίας ενός ενιαίου κράτους από την Μικρά Ασία έως την Κεντρική Ασία, υπήρξε η βασική αιτία των Γενοκτονιών που διέπραξε η Οθωμανική Τουρκία σε βάρος τριών λαών, των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασυρίων, η πολιτική άρνησης του σημερινού Τουρκικού κράτους, με άτοπες ρητορείες και προσπάθεια υποβάθμισης του ιστορικού γεγονότος, αποτελεί την συνέχεια του αποτρόπαιου εγκλήματος.

Από το 1943, όταν ο Ραφαέλ Λέμκιν επινόησε τον όρο Γενοκτονία, περικλείοντας μέσα σε μια και μόνη λέξη (έστω δύο, εφόσον είναι σύνθετη από την ελληνική και λατινική ρίζα) το ιστορικό-πολιτικό γεγονός ενός συστηματικού σχεδίου εξόντωσης των λαών, κληρονόμησε στην ανθρωπότητα ένα άτυπο δικαστήριο, μια ύψιστη ηθική αρχή στην υπηρεσία της δικαιοσύνης. Πόσο όμως αποτελεσματικό βρέθηκε να είναι το δικαστήριο αυτό; Θα έπρεπε να αναρωτηθούμε σοβαρά, γνωρίζοντας ότι μέχρι σήμερα οκτώ μονάχα άνθρωποι έχουν καταδικαστεί για Γενοκτονία, σε μια αντίστοιχη περίοδο, κατά την οποία έχουν πεθάνει εκατομμύρια άλλοι, από διαφορετικούς λαούς, εξαιτίας του εγκλήματος της Γενοκτονίας. Οξύμωρο; Όχι και τόσο, γιατί πάμπολες φορές έχουμε υπάρξει μάρτυρες της πολιτικής
«πολιτισμένων κυβερνήσεων» που προτιμούν να εφαρμόζουν την «ναι μεν, αλλά» …ξεκάθαρη θέση.

Στον αντίποδα βρίσκεται το πρόσφατο παράδειγμα της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, που ψήφισε νομοσχέδιο που ποινικοποιεί την άρνηση της Γενοκτονίας, επιφέροντας ατελείωτες πιέσεις από την Τουρκία και τους εκπροσώπους της. Μετά το θετικό αποτέλεσμα της Εθνοσυνέλευσης, το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν επικύρωσε το νόμο, κρίνοντας τον αντισυνταγματικό, αλλά το γεγονός αυτό –που είναι ξεκάθαρο το πώς επήλθε- δεν υποβαθμίζει στο παραμικρό την τόλμη και την αποφασιστικότητα των γάλλων βουλευτών, που επέμειναν στην απόφαση τους να ποινικοποιήσουν την άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί διαδέχθηκε ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι θα επαναφέρει στη διάταξη το σχετικό νομοσχέδιο. Η γαλλική θέληση και αποφασιστικότητα ενάντια στην εκκωφαντική σιωπή των «πολιτισμένων» κυβερνήσεων.

Αυτή ακριβώς η πολιτική άρνησης του Τουρκικού κράτους, κρατά τους λαούς που αποτέλεσαν τα θύματα των Γενοκτονιών, όπως και του δίκαιους ανθρώπους, ενωμένους και συνεπείς, σε έναν συνεχή αγώνα υπεράσπισης των εθνικών δικαίων και της ιστορίας τους. Έναν αγώνα, με επιτυχίες αλλά και αποτυχίες, με πολλούς συμμάχους αλλά και ισχυρούς αντιπάλους. Βασικότερος αντίπαλος πάντοτε είναι η Τουρκία, κύρια πολιτική της οποίας είναι, αφενός να επιβάλλει τη δική της εκδοχή της ιστορίας, στην παγκόσμια κοινή γνώμη, διαστρεβλώνοντας και υποβαθμίζοντας τα γεγονότα, και αφετέρου, να χειραγωγεί τις πολιτικές ιδιαίτερα ισχυρών δυτικών κρατών, κάθε φορά που αυτά καλούνται να αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία.

Απώτερος στόχος των τριών λαών μας, είναι η ηθική δικαίωση, η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, και η πολιτική διευθέτηση του θέματος.

Γενοκτονία

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (ΣΑΕ)

WORLD COUNCIL OF HELLENES ABROAD (SAE)

　

Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου

Γραμματέας

Βιέννη, 19.05.2012

　

ΜΗΝΥΜΑ ΔΡ. ΟΛΓΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ 93^{η ΕΠΕΤΕΙΟ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ}

　

Την σημερινή ημέρα, 19η Μαΐου, τιμούμε τους νεκρούς μάρτυρες της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, εκπληρώνοντας ένα ηθικό, ιστορικό και εθνικό καθήκον. Τιμούμε την μνήμη των 353.000 θυμάτων μιας απίστευτης τραγωδίας στην άλλοτε ελληνική αυτή γωνιά της γης, που ακόμη και σήμερα στοιχειώνει την σύγχρονη Τουρκία.

Οι Έλληνες του Πόντου, ξεριζώθηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες, μα κατόρθωσαν προτάσσοντας την δημιουργικότητα και το πνεύμα τους να επιβιώσουν και να διαπρέψουν. Διατήρησαν και διαφυλάττουν την ιδιαίτερη πολιτιστική τους ταυτότητα και γλωσσική παράδοση, αποτελώντας για την Ελλάδα ένα κεφάλαιο δημιουργίας και υπερηφάνειας.

Ο απανταχού Ελληνισμός, η μεγάλη Διασπορά του Ποντιακού Ελληνισμού, απόγονοι γενναίων και συνεχιστές μιας λαμπρής κληρονομιάς που και σήμερα πάλλεται ακόμη πιο ισχυρή στις μεγάλες κοινότητες των Ποντίων εντός και εκτός Ελλάδας, δεν ξεχνούμε και διεκδικούμε αγωνιστικά την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του

Γενοκτονία

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Διδακτικό εγχειρίδιο . Ελληνική έκδοση.  ΗΠΑ- Ελλάδα 2012

Το διδακτικό εγχειρίδιο για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου -από το Σύλλογο Ποντίων Σικάγο ετοιμάζεται και το διδακτικό εγχειρίδιο που θα περιλαμβάνει εκτός από τους Έλληνες του Πόντου και τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και της Θράκης και θα εκδοθεί σύντομα στην αγγλική και ελληνική γλώσσα- δημοσιεύτηκε από το Σύλλογο Ποντίων του Σικάγο, «Ξενιτέας», στην αγγλική γλώσσα με τον τίτλο «The Pontian Greek Genocide: A teaching unit».

Στην ελληνική έκδοση δημοσιεύεται το Μάιο του 2012, με τίτλο «Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ. Διδακτικό εγχειρίδιο» και είναι αφιερωμένο στη μνήμη της Μαρίας Σ. Κενανίδου.

         

Το διδακτικό εγχειρίδιο ενσωματώνει τις ακόλουθες παιδαγωγικές στρατηγικές:

-Ανάλυση των βασικών πηγών: Επίσημες αναφορές, εφημερίδες και αφηγήσεις επιζώντων. Οι  δάσκαλοι μπορούν χρησιμοποιήσουν  τα τεκμήρια  δημιουργώντας τις δικές τους ερωτήσεις.

-Πολλαπλές πληροφορίες:  Ρηματικά - γλωσσικά (π.χ. προγράμματα εργασίας, δημοσιογραφικές αναλύσεις, ποίηση και έκθεση), πολυμέσα (προβολή τέχνης), συλλογικά (μαθητικές δραστηριότητες), και προσωπικά (ατομικές σκέψεις).

-Γραφή: Εκφραστικά (δημοσιογραφικές αναλύσεις και ποίηση) και εκθέσεις.                                                                                       

-Ερωτηματολόγιο: Απαντήσεις σε συγκλίνουσες και αποκλίνουσες ερωτήσεις.

-Υψηλού επιπέδου σκέψεις: Αναλύσεις και εκτιμήσεις.                                                                            

Ο συγγραφέας του κειμένου στην αγγλική γλώσσα Ronald Levitsky διδάσκει κοινωνικές επιστήμες στο σχολείο του  Sunset Ridge,  Northfield του Ιλλινόις. Έχει τιμηθεί για την εξαιρετική του διδασκαλία κατά το έτος 2005 με το βραβείο Kohl, με το βραβείο  Εdward Lewis II ως   δάσκαλος  του 2005, με το  βραβείο του  Ιδρύματος  συνταγματικών δικαιωμάτων του Σικάγο, και το 2006 έλαβε   το βραβείο Aharonian από το πρόγραμμα εκπαίδευσης της γενοκτονίας. Επίσης ο Ronald Levitsky είναι μέλος  στην Εθνική επιτροπή Κοινωνικών επιστημών.

Ο εκδότης είναι ευγνώμων στο Θεοφάνη Μαλκίδη, για την επιμέλεια του κειμένου στην αγγλική γλώσσα καθώς και για τη μετάφραση, την επιμέλεια και για τα συμπληρωματικά στοιχεία του διδακτικού εγχειριδίου  στην ελληνική γλώσσα. Ο  Θεοφάνης  Μαλκίδης είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών και έχει τιμηθεί από διάφορους φορείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τη δραστηριότητά του σχετικά με το ζήτημα της Γενοκτονίας.

      

Τα μέλη του Συλλόγου Ποντίων του Σικάγο,  Γεώργιος Μαυρόπουλος,  Σάββας Κοκτσόγλου και ο Θωμάς Μαντζακίδης βοήθησαν να συγκεντρωθεί  το υλικό  και οι πηγές, για την ετοιμασία των εκδοχών του διδακτικού εγχειριδίου. Ως μέλη του Συλλόγου Ποντίων  Σικάγο «Ξενιτέας», παρουσίασαν  την ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά για τη  νέα γενιά, τιμώντας και μνημονεύοντας ταυτόχρονα τους Πόντιους πρόγονούς τους.

          Ο πίνακας που κοσμεί το εξώφυλλο του διδακτικού εγχειριδίου για τη Γενοκτονία είναι της  Έφης Μαυρίδου από την Κοζάνη.  Ο πίνακας είναι αποτέλεσμα της έμπνευσης της καλλιτέχνιδας  από τις ιστορίες των παππούδων τις οποίες διηγήθηκαν όταν ήταν παιδί και που και αυτοί επέζησαν την γενοκτονία. 

Το εγχειρίδιο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αποτελεί μία προσπάθεια για να γίνει κατανοητό από τους μαθητές και τις μαθήτριες, στους νέους ανθρώπους το ζήτημα της Γενοκτονίας. Ένα ζήτημα ιστορικής αλήθειας και δικαίωσης, αλλά πρωτίστως παιδείας, γνώσης και μόρφωσης.

Γενοκτονία

Διάλεξη για τη γενοκτονία από την Ένωση Ποντίων Πιερίας

    

www.e-pieria.gr

Η Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών από την Τουρκία ήταν το θέμα της ημερίδας που διοργάνωσε η Ένωση Ποντίων Πιερίας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που αφορούν στη μνήμη των θυμάτων της εθνοκάθαρσης και συγκεκριμένα της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, που τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου.

Στην ημερίδα που έγινε στην Αστική Σχολή Κατερίνης, οι δύο ομιλητές παρουσίασαν στοιχεία που αφορούν στην πολιτική που ακολούθησαν οι Νεότουρκοι για να αφανίσουν τόσο τους Έλληνες ποντίους, όσο και τους Αρμένιους κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων που έκαναν με γνώμονα τη συγκρότηση του εθνικού κράτους.


Ο Στρατηγικός Σύμβουλος Νίκος Λυγερός και o Διδάκτωρ Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών Φάνης Μαλκίδης ενημέρωσαν το πολυπληθές κοινό για τις προσπάθειες που έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται για την αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, αλλά και για τα λάθη που γίνονται σε σχέση με τις τιμητικές εκδηλώσεις, που πολλές φορές χαρακτηρίζονται ως εορταστικές.


Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε και στα θέμα της παιδείας και της διδασκαλίας της ιστορίας που οφείλει να αναδείξει τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα και ιδιαίτερα της περιόδου που οι Νεότουρκοι διέπραξαν κάποια από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Να σημειωθεί ότι την ίδια ημέρα έγιναν και τα εγκαίνια των εκθέσεων φωτογραφίας και ζωγραφικής που φιλοξενούνται στην Αστική Σχολή μέχρι τις 20 Μαΐου και συγκεκριμένα η έκθεση φωτογραφίας Γενοκτονίας Ποντίων, Αρμενίων, Άσσυρο-Χαλδαίων, «Ανθρώπινα κάρβουνα του Ν. Λυγερού και ζωγραφικής της Μ. Χρυσοστάλη.

Γενοκτονία

Η Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών από την Τουρκία         

Αλέξανδρος Σωματαρίδης www.pierialife.gr

Δυο εξαιρετικούς ομιλητές είχε το πρόγραμμα της εκδήλωσης που πραγματοποίησε το βράδυ του Σαββάτου 12 Μαίου  η Ένωση Ποντίων Πιερίας στην Αστική Σχολή, με θέμα: «Η Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών από την Τουρκία».

Επρόκειτο για τους Νίκο Λυγερό και Φάνη Μαλκίδη, οι οποίοι ήταν διαφωτιστικοί και καίριοι, ενώ των ομιλιών προηγήθηκαν τα εγκαίνια σχετικών εκθέσεων φωτογραφίας και ζωγραφικής.

Τόσο ο στρατηγικός σύμβουλος κ. Λυγερός όσο και ο διδάκτωρ κοινωνικών και πολιτικών επιστημών κ. Μαλκίδης συνεπήραν το κοινό που γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα.


Οι Εκθέσεις που φιλοξενούνται στην Αστική Σχολή μέχρι τις 20 Μαΐου είναι: φωτογραφίας Γενοκτονίας Ποντίων, Αρμενίων, Άσσυρο-Χαλδαίων, «Ανθρώπινα κάρβουνα του Ν. Λυγερού και ζωγραφικής της Μ. Χρυσοστάλη.

Ο ΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ

Πρώτος που μίλησε ήταν ο Φ. Μαλκίδης, χρησιμοποιώντας σκληρά λόγια για τους Έλληνες πολιτικούς. Όπως είπε, όσοι βρέθηκαν σε θέσεις ευθύνης δεν βοήθησαν ή ακόμα και παρεμπόδισαν την προσπάθεια του Ελληνισμού για αναγνώριση της γενοκτονίας που υπέστη από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Τόνισε ιδιαίτερα ότι γίνεται λόγος από θεσμικούς φορείς για «εορτασμό της γενοκτονίας», κάτι που είναι ανεπίτρεπτο να ακούγεται, για μια επέτειο μνήμης και μάλιστα τόσο θλιβερής.

Σημείωσε ότι έγκειται στο γενικότερο ελληνικό πρόβλημα της παιδείας, ενώ κατά τη διάρκεια της ομιλίας του αναφέρθηκε σε σπουδαία πρόσωπα της ιστορίας, με συμβολισμό, όπως ο Προμηθέας και ο Διογένης.

Ο ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ

«Ένα γενικό πρόβλημα που έχουμε στον τομέα της γενοκτονολογίας δεν είναι ο καθορισμός του θύτη, διότι μελετάμε γενοκτονίες που υπάρχουν, αλλά ο καθορισμός του αθώου. Πρέπει να υπάρξει μια διαφορά μεταξύ αθώου και θύματος, για να αντέξει η τελευταία έννοια την ενσωμάτωση της έννοιας του Δίκαιου.
Ένας παράδοξος αρχικά ορισμός του αθώου είναι ο εξής, τουλάχιστον ως αναγκαία συνθήκη. Για να είσαι αθώος πρέπει να σε κατηγορήσουν. Και αυτή η κατηγορία βέβαια μπορεί να είναι και παθητική, με την έννοια ότι δεν απαιτεί καμιά πράξη εκ μέρους του αθώου. Απλώς υπάρχει και λόγω ύπαρξης κάποιος τον κατηγορεί. Αυτός ο κάποιος είναι εν δυνάμει ο θύτης.
Η επιλογή αυτού του ορισμού είναι ορθολογική και πιο αποτελεσματική, για να εξηγήσει και την ύπαρξη της πράξης της γενοκτονίας. Διότι λίγο πριν την γενοκτονία, ποιος θα τολμούσε να χαρακτηρίσει το μελλοντικό θύμα με τη λέξη της αθωότητας. Κανένας δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει εκ των προτέρων.
Ο καθορισμός γίνεται μόνο εκ των υστέρων, δηλαδή μετά το γεγονός που παράγεται από την πράξη της γενοκτονίας. Για να γίνει όμως το τελευταίο, προϋπάρχει το στάδιο της κατηγορίας. Κάποιος κατηγορεί το άτομο για κάτι που είναι και όχι κάτι που έκανε.
Με αυτόν τον τρόπο, το άτομο αποκτά την οντολογία του αθώου που δεν είχε αλλιώς. Έχουμε λοιπόν μια αλλαγή φάσης, τουλάχιστον για το φιλοσοφικό βλέμμα του άλλου προβλήματος. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει λύση, απλώς ότι καθορίζονται με αυτόν τον τρόπο οι αρχικές συνθήκες.
Ας εξετάσουμε τώρα μερικά μοντέλα. Είναι η Αντιγόνη αθώα; Απολύτως όχι! Η Αντιγόνη είναι Δίκαια. Διότι επιλέγει να κάνει μια απαγορευμένη πράξη από το καθεστώς. Για το τελευταίο, είναι η πράξη της που είναι καταδικαστέα και όχι η ύπαρξή της.
Με την Ηλέκτρα υπάρχει ήδη μια διαφορά λόγω αντίστασης. Βέβαια αυτή η αντίσταση είναι παθητική και ερμηνεύεται μάλιστα ακόμα και παθολογικά. Γι’ αυτό το λόγο, δεν καταδικάζεται πράγμα το οποίο τη διαφοροποιεί με την Αντιγόνη. Η Ηλέκτρα λόγω παθητικής αντίστασης μεταβάλλεται σιγά σιγά σε μαρτύριο.
Αν θέλουμε ένα ξεκάθαρο παράδειγμα αθώου, πρέπει να πάρουμε τον Ορέστη, τουλάχιστον για το πρώτο μέρος της ζωής του. Διότι από τη γέννηση του, η ύπαρξη του είναι καταδικαστέα λόγω όχι μόνο του χρησμού αλλά και του οικογενειακού παρελθόντος.
Μάλιστα είναι τώρα δυνατόν να πούμε ότι στο πλαίσιο της τραγωδίας αυτός ο ρόλος είναι απαραίτητος για να μπορέσει να βάλει ένα τέλος στην κατάρα των Ατρειδών μέσω μιας ακραίας πράξης, ενώ αρχικά έρχεται να σώσει την αδελφή του την Ηλέκτρα. Η δεύτερη αλλαγή φάσης που θα τον μεταμορφώσει σε Δίκαιο, είναι ένα έγκλημα, το οποίο προϋποθέτει την πρώτη φάση για να μπορέσει να αθωωθεί στη Δίκη.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης προέρχεται από άλλο ένα βαθύ νοητικό σχήμα. Πρέπει να υπάρξει έγκλημα το οποίο να είναι δίκαιο για να υπάρξει αθώωση με όλη τη σημασία της λέξης. Διότι η αθώωση δεν είναι μια εκφυλισμένη εκδοχή της αθωότητας».

Απελευθέρωση της Θράκης

Η επέτειος της απελευθέρωσης της Θράκης   

Μέρος της ομιλίας του Φάνη Μαλκίδη σε εκδήλωση του Φιλεκπαιδευτικού Ομίλου Αλεξανδρούπολης για την απελευθέρωση της Θράκης.


Η τελευταία πράξη της τριχοτόμησης της ενιαίας Θράκης, της οποίας το μικρότερο μέρος βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα, γράφτηκε στη Λωζάννη.

Από τότε πέρασε, ένας σχεδόν αιώνας αφωνίας και σιωπής πέρασε από τότε ένας στρατός που δεν ηττήθηκε ακολουθούμενος από πρόσφυγες, όπως έγραψε ο Έρνεστ Χεμινγουέι, πέρασαν τον ποταμό Έβρο.
Ένας αιώνας από τότε που χιλιάδες άνθρωποι, οι γονείς μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, άφησαν τις οικίες τους, τα εκπαιδευτήρια, τους χώρους λατρείας τους, αυτά που είχαν οικοδομήσει, οι δικοί τους πρόγονοι, αιώνες πριν. Την ίδια στιγμή άνθρωποι έξω από κάθε δίκαιο και ηθική, διαπραγματεύτηκαν τις ψυχές αυτές χωρίς αιδώ, σε μία πόλη και μία συνθήκη (Λωζάννη) που μύριζε «αίμα και πετρέλαιο», όπως ανέφεραν οι ελβετικές εφημερίδες της εποχής.

Οι Θρακιώτες της Σηλυβρίας, της Ραιδεστού, της Μακράς Γέφυρας, των Μαλγάρων, των Σαράντα Εκκλησιών, της Αδριανούπολης ξεριζώθηκαν, όπως ξεριζώθηκαν λίγα χρόνια πριν οι συμπατριώτες τους από την Αγχίαλο, τη Σοζώπολη, τη Βάρνα, τον Πύργο, τη Φιλιππούπολη. Και έμειναν οι Θρακιώτες χωρίς Θράκη, να κοιτούν πληγές, να μετρούν τις απώλειες και να ψάχνουν τους αγνοούμενούς τους. Κορυφαία στιγμή του ξεριζωμού η φυγή από την Αδριανούπολη, το Κάραγατς και τα χωριά της περιοχής. Τότε που οι Αδριανουπολίτες θυσιάστηκαν για να σωθεί η Ελλάδα. Η νέα, όπως το συνθετικό στην ονομασία πριν από πολλές πόλεις και χωριά των Θρακών στην Ελλάδα, Ιφιγένεια, ήταν η Αδριανούπολη. Μία Ιφιγένεια που έσωσε την Ελλάδα του 1922.

Κάθε προσπάθεια, κάθε αναφορά, στην ιδιαίτερη μας πατρίδα, τη Θράκη, είναι μία ψηφίδα για να σχηματιστεί ξανά το ψηφιδωτό που καταστράφηκε το 1922. Το ψηφιδωτό το οποίο προσπαθούν θεσμοί, πρόσωπα, σύλλογοι να συνθέσουν ξανά, για να επανέλθουν οι μνήμες, οι εικόνες, οι μυρωδιές. Από τη γέφυρα στο ποτάμι, τα ωραία και φωτεινά σχολεία, τις εκκλησίες, τα όμορφα δέντρα, μέχρι τα αρτοποιεία, τα ζαχαροπλαστεία και το σιδηρόδρομο. Αυτόν που κάθε Θρακιώτης και απόγονός του είχε ως εικόνα ζωής, ορόσημο και ένωση Δύσης – Ανατολής και αντίστροφα, μέχρι που να απαξιωθεί και να στέκεται σήμερα εγκαταλελειμμένος και καταστραμμένος.
Κάθε αγώνας για τη Θράκη είναι αναμφισβήτητα απαραίτητος, αφού μετά από χρόνια στο παρασκήνιο, αναδεικνύονται παλιά αλλά όχι ξεχασμένα και φέρνει στο πεδίο της σκέψης μας την καταγωγή μας, την κληρονομιά μας. Αυτήν που δεν πρέπει να παραδώσουμε ακόμη μία φορά, την ώρα που οι θύτες προκαλούν ζώντες και κεκοιμημένους. Κάθε αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα μας είναι καθοριστική γιατί από το χώρο των συναισθημάτων και της συγκινησιακής φόρτισης ως μοναδικού τρόπου προσέγγισης της Θράκης, και των άλλων πατρίδων της καθ΄ ημάς Ανατολής, περάσαμε στη δυναμική, παραγωγική, ζωντανή και δημιουργική μνήμη.

Μπορεί να βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή για να νικηθούν οι δυνάμεις της αμνησίας, ωστόσο, όπως σημείωνε ο Γκάντι, μία μεγάλη προσωπικότητα που νίκησε μία αυτοκρατορία χωρίς βία, αλλά με τη σκέψη του, «στην αρχή σε αγνοούν, ύστερα σε περιφρονούν, μετά σε πολεμούν, στο τέλος νικάς».

Η μεγαλύτερη συνεισφορά και συμβολή μας, για τη Θράκη είναι η επανθακοποίησή μας, η ανάκτηση της μνήμης και της ταυτότητάς μας που δημιουργεί συνθήκες για την αλήθεια, δηλαδή τη μη λήθη. Όπως έγραφε ο Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα, «η πάλη του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι η πάλη της μνήμης κατά της λήθης».

***********************
Στην εκδήλωση διανεμήθηκε ως ελάχιστη προσφορά, η έκδοση του Φιλεκπαιδευτικού Ομίλου Αλεξανδρούπολης, για τη Θράκη.

Εκδήλωση για τη Γενοκτονία

Εικοσιτρία Χρόνια στη Μικρά Ασία. Μία αληθινή ιστορία στον Πόντο

Author Efthimios N. Couzinos, a member of Turkey's ill-fated Greek minority who later adopted the United States as his home, provides a vivid recollection of life in Turkey before, during, and after the First World War. Couzinos tells the story of the halcyon days of his youth before depicting the terrible ordeal that he and other Ottoman Greeks and Armenians experienced at the hands of the Turks and their leader Mustafa Kemal.

TWENTY-THREE YEARS IN ASIA MINOR

1899-1922

EFTHIMIOS N. COUZINOS

 

                                               Current edition                    1969 edition

The Pontian Greek Society of Chicago with the support of the Pan-Pontian Federation of USA and Canada has re-printed Twenty-Three Years in Asia Minor (1899-1922), which was originally published in 1969.

Πρόκειται για το βιβλίο που εκδόθηκε στην Αγγλική γλώσσα στην Νέα Υόρκη το 1969 και αναφέρεται στην Γενοκτονία και στον Συμεών Ανανιάδη του Αθλητικού Συλλόγου «Πόντος» Μερζιφούντας. Mεταφράσθηκε στην Ελληνική γλώσσα δίνοντας νέα στοιχεία για το ζήτημα της Γενοκτονίας.

ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ

ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΟΥΖΙΝΟΣ

 

* Ευθύμιος Κουζινός: Μία σημαντική μαρτυρία για το Κολλέγιο Ανατόλια Μερζιφούντας και το Σύλλογο «Πόντος»

* Για το Συμεών Ανανιάδη, τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων, την προσφυγιά.

* Μία υπόμνηση για το χρέος και το καθήκον μας.

 

Η έρευνα για το ζήτημα των Ελλήνων του Πόντου, το σύλλογο «Πόντος» της Μερζιφούντας και για την προσφορά του στον Ελληνισμό οδήγησε στην ανακάλυψη ενός σημαντικού έργου ενός μαθητή του Κολλεγίου «Ανατόλια», του Ευθύμιου Κουζινού.

Ο Ευθύμιος Κουζινός γεννήθηκε το 1899 στο Αλατσάμ (Λεοντόπολις ή Λεοντούπολις- τουρκ. Alaçam) του Πόντου, 27 χλμ δυτικά από τη Σαμψούντα και φοίτησε στο Κολλέγιο «Ανατόλια», από το 1913 μέχρι και το 1921. Το 1922 έφυγε μαζί με τους άλλους πρόσφυγες για την Ελλάδα και το επόμενο έτος μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου μέσω της Αμερικανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης «Near East Relief» (Περίθαλψη Εγγύς Ανατολής), ενημέρωνε το αμερικανικό κοινό για τη γενοκτονία.Το βιβλίο «Εικοσιτρία χρόνια στη Μικρά Ασία» στηρίχτηκε στις διαλέξεις του Ευθύμιου Κουζινού «Η Ζωή μου στην Τουρκία», οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στο Κολλέγιο Bates (Maine) στο χρονικό διάστημα 1923-1925 και στο Πανεπιστήμιο Northwestern την περίοδο 1926-1927. Επίσης χρησιμοποιήθηκε το κείμενό του «Σημειώσεις στους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Αθήνα (1922-1923)».Το βιβλίο του Ευθύμιου Κουζινού δίνει ιδιαίτερες και μεγάλης αξίας πληροφορίες οι οποίες είναι παντελώς άγνωστες, για τη ζωή και τις διώξεις στην πατρίδα του το Αλατσάμ, σε όλον τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, για το Μουσταφά Κεμάλ, για τα τάγματα εργασίας, για τους Έλληνες και τους Αρμένιους, για το Κολλέγιο «Ανατόλια» Μερζιφούντας, για τη δράση του αθλητικού Συλλόγου «Πόντος», για την τύχη των μελών του συμβουλίου και ειδικότερα για ένα εξέχον μέλος του και φίλο του συγγραφέα. Τον Συμεών Ανανιάδη, τον αθλητή του «Πόντος» και μαθητή του «Ανατόλια», ο οποίος απαγχονίστηκε το 1921 στην Αμάσεια, μαζί με καθηγητές και μαθητές του Κολλεγίου.

Όπως γράφει ο Κουζινός στο βιβλίο του, ο Ανανιάδης λίγο πριν τον απαγχονισμό του φώναξε τις τελευταίες του λέξεις «Είμαι αθώος».

Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος» και οι άνθρωποί του όπως ο Συμεών Ανανιάδης, συνέβαλλαν αποφασιστικά στην πνευματική, πολιτισμική, και κοινωνική ανύψωση. Επιπρόσθετα με τη δραστηριότητά τους αποτέλεσαν μία ακόμη προσφορά στην εθνική αποκατάσταση των Ελλήνων του Πόντου, οι οποίοι αγωνίζονται με κάθε τρόπο για την ελευθερία. Μάλιστα πολλά μέλη του Συλλόγου θα δώσουν και τη ζωή τους για την εθνική υπόθεση, η οποία δεν θα δικαιωθεί.

Το βιβλίο «Εικοσιτρία χρόνια στη Μικρά Ασία» του Ευθύμιου Κουζινού το οποίο εκδόθηκε το 1969 στη Νέα Υόρκη, αποτελεί μία σημαντική πηγή για τους Έλληνες και για τους Αρμένιους που ζούσαν στην Ανατολή και ειδικότερα στον Πόντο.

Για την έκδοση του μεταφρασμένου στην ελληνική γλώσσα βιβλίου στην ελληνική γλώσσα, θα πρέπει να τονισθεί αυτό έγινε χάρη στη χορηγία των του Θεμιστοκλή Ανανιάδη, καθώς με την αμέριστη συμπαράσταση της Λέσχης Ποντίων Νομού Καβάλας και ειδικότερα του προέδρου της Χαράλαμπου Αλεξανδρίδη, του πρώην προέδρου του Συλλόγου Ποντίων Σικάγου «Ξενιτέας» Γ. Μαυρόπουλο- το βιβλίο επανεκδόθηκε στην αγγλική γλώσσα στις ΗΠΑ το 2010 με φροντίδα του Συλλόγου Ποντίων Σικάγου «Ξενιτέας»- και των Grace Mowat, Nockolas H. Balison, Robert Balison, και James Ekmeian Jr.

Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν και άλλα βιβλία όπως του Ευθύμιου Κουζινού, ήδη αυτό γίνεται πράξη που θα δείξουν την ιστορική πορεία και διαδρομή των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και άλλων πατρίδων της Ανατολής. Την ιστορία συλλόγων και σωματείων, ανθρώπων όπως ο Συμεών Ανανιάδης που έζησαν στην Μικρά Ασία, στην δική μας πατρίδα, ξεχώρισαν με τη δραστηριότητά τους και απέδειξαν με τη θυσία τους την ανιδιοτελή κοινωνική και εθνική τους προσφορά.

Ο Ευθύμιος Κουζινός γεννήθηκε στο Αλατσάμ της Μικράς Ασίας στο τέλος του 19ου αιώνα, το 1899. Φοίτησε στο Αμερικανικό Κολλέγιο «Ανατόλια» στη Μερζιφούντα. Μετά την καταστροφή ήρθε στις ΗΠΑ και φοίτησε στο Κολλέγιο Bates (Maine) και στο Πανεπιστήμιο Northwestern (Evanston, Illinois) από όπου πήρε το πτυχίο του το 1928. Έγινε πολίτης των ΗΠΑ και εργάστηκε ως μεταφραστής, εκπαιδευτικός και κυβερνητικός υπάλληλος, ενώ πραγματοποίησε εκατοντάδες ομιλίες ενημερώνοντας το αμερικανικό κοινό για τη Γενοκτονία. Έζησε στην Αλεξάνδρεια (Βιρτζίνια) και πέθανε το 1974.

Για περισσότερες πληροφορίες:

ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ
7ΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ 89Β
ΚΑΒΑΛΑ
ΤΗΛ.- FΑΧ: 2510242260- 6942558532

www.lesxi-pontion.gr

Οι Έλληνες της τ. ΕΣΣΔ στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Нашим героическим Соотечественникам – защитникам Отечества

Никос СИДИРОПУЛОС. РОССИЯ. МОСКВА.

ΝΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ. ΡΩΣΙΑ. ΜΟΣΧΑ.

Нашим героическим Соотечественникам – защитникам Отечества

Грекам – Героям Советского Союза, солдатам, героям Отечественной войны посвящается

                                           «Народ, который забыл про свое прошлое, не имеет будущего»

                                                    Русский историк  Николай Карамзин

Наступила дата 67-я годовщины нашей Великой Победы над фашизмом.

9 мая – день Победы. Самый великий и самый светлый праздник из всех государственных праздников в России, на пространстве бывшего Советского Отечества.

День победоносного окончания войны для народов Советского Союза и стран антигитлеровской коалиции  с фашистской Германией и ее союзниками.

Γενοκτονία

Γενοκτονία

Δείτε την μικρού μήκους ταινία του Παναγιώτη Στεφανίδη για τον Πόντο. Η ταινία παρουσιάστηκε στις Κάννες το Μάιο του 2008.

Γενοκτονία

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

EL GENOCIDIO GRIEGO

(Η Γενοκτονία των Ελλήνων. Έκδοση στην Ισπανική Γλώσσα)

Μετάφραση: Daniel Cruces Perez

Η γενοκτονία αποτελεί ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας  του οποίου η καταδίκη (θα)  πρέπει να είναι καθολική, ενώ το χρονικό διάστημα, όσο μεγάλο και να είναι αυτό,  που περνά, δε θα πρέπει να μειώνει στο ελάχιστο το έγκλημα και την ευθύνη αυτών που το διέπραξαν.

Ο 20^ος αιώνας αποτελεί αναμφισβήτητα μία φάση όπου το έγκλημα της γενοκτονίας εμφανίστηκε και επανεμφανίστηκε συνεχώς και με μεγάλη συχνότητα. Η γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων,  των Ελλήνων, το Ολοκαύτωμα, υπήρξαν πράξεις από ανελεύθερα καθεστώτα που παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφαιρώντας εκατομμύρια  ζωές και εξαφανίζοντας ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων ετών.

Είναι γεγονός ότι μετά τη  βίαιη εκδίωξη του Ελληνισμού και την έλευση των υπολειμμάτων αυτού του ιδιαίτερου και πλούσιου κομματιού  του ελληνικού έθνους στον ελλαδικό χώρο, το ζήτημα  της Γενοκτονίας του έμεινε στο περιθώριο. Η πρώτη περίοδος της προσφυγιάς και οι τεράστιες δυσκολίες που υπήρξαν, μαζί με την πολιτική της ελληνοτουρκικής φιλίας και της λήθης που ακολουθήθηκε  δεν επέτρεψαν να αναδειχθεί τόσο ο πολιτισμός και η ιστορική του διαδρομή.

Όλα αυτά μέχρι πολύ πρόσφατα όταν το δικαίωμα στη μνήμη προβλήθηκε ως κεντρικό αίτημα, μαζί με το δικαίωμα στη γνώση, στην ιστορία, στην αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, παράλληλα με το ζητούμενο της αναγνώρισης της γενοκτονίας. Αυτή που για διάφορους, εν πολλοίς γνωστούς λόγους οι οποίοι σχετίζονται με τις εγχώριες και ξένες πολυποίκιλες δεσμεύσεις και συμφέροντα,  δεν προχώρησε, αφού σημειώθηκε μία  ομολογουμένως προκλητική αδιαφορία του ελληνικού κράτους, ενώ οι κινήσεις του ελλαδικού συστήματος απονοενεχοποιούν  την Τουρκία, τιμώντας τον πρωτεργάτη   του εγκλήματος.  Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός  ότι από το 1994 που ψηφίστηκε το σχετικό νομοσχέδιο για την καθιέρωση της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας, το ελλαδικό θεσμικό σύστημα και πολιτική τάξη,  συνεχίζει να αδιαφορεί για την διεθνοποίηση του εγκλήματος και αρκετές φορές παρεμποδίζει τις  σχετικές προσπάθειες;  Μάλιστα αυτά συμβαίνουν την περίοδο κατά την οποία  πολιτικοί, κυβερνήτες, βουλευτές, ακαδημαϊκοί, επιστήμονες και ερευνητές, σε όλον τον κόσμο   έχουν πειστεί  για την τέλεση του εγκλήματος και εκδίδουν σχετικές αναγνωρίσεις και ψηφίσματα.

Το βιβλίο για τη  Γενοκτονία των Ελλήνων, το πρώτο στην Ισπανική γλώσσα, αποτελεί συμβολή στην προσπάθεια ανάδειξης ενός ζητήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων, ζήτημα το οποίο έμεινε στο περιθώριο για λόγους και συμφέροντα έξω από την ιστορική αλήθεια και τη δικαιοσύνη και θέλει να συνεισφέρει στην μεγάλη προσπάθεια που γίνεται σε όλον τον κόσμο για την διεθνοποίηση του μαζικού εγκλήματος.

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στις γυναίκες και στα παιδιά που  δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας, αποτελώντας μία ιδιαίτερη πτυχή του μαζικού εγκλήματος ενάντια στους Έλληνες. Αυτό που ονομάστηκε  δολοφονία του μέλλοντος, τη δολοφονία της συνέχειας του έθνους με την εκκαθάριση των γυναικών και των παιδιών.

****************

Ο Θεοφάνης Μαλκίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη από γονείς πρόσφυγες από την Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης. Είναι διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών η οποία το 2007 αναγνώρισε,  μετά από ψηφοφορία μεταξύ των μελών της,  τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Έχει πραγματοποιήσει παρεμβάσεις για το ζήτημα της Γενοκτονίας,  εκτός και εντός Ελλάδας και για τη δραστηριότητά του έχει βραβευθεί  από φορείς,   τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό.

Το 2009 μίλησε στην πρώτη εκδήλωση των προσφυγικών σωματείων για τη Γενοκτονία έξω από το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ενώ το 2010, προσκλήθηκε από τη Δημοκρατία της Αρμενίας, για να μιλήσει στο Διεθνές Συνέδριο για  τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας.

Το 2009 πραγ­μα­το­ποί­η­σε τις συ­νο­μι­λί­ες με την αρ­μό­δια ε­πι­τρο­πή του ιδρύμα­τος που εί­ναι υ­πεύ­θυ­νο για τη λει­τουρ­γί­α της ε­λεύ­θε­ρης δια­δι­κτυα­κής ε­γκυ­κλο­παί­δειας γουικιπιντία, το ο­ποί­ο έ­δω­σε την ά­δεια λει­τουρ­γί­ας της γουικιπιντία στην πο­ντια­κή διά­λε­κτο (http//pnt.wikipedia.org.)

Επιμελήθηκε το διδακτικό εγχειρίδιο για τη  «Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» στην αγγλική γλώσσα (έκδοση Σύλλογος Ποντίων Σικάγο «Ξενιτέας») και το μετέφρασε και στην ελληνική.

 Μεταξύ των κειμένων του είναι τα εξής: «Η πολιτική  της Ελλάδας και της Τουρκίας για τη Θράκη, μετά την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ», «Η γενοκτονία των Αρμενίων», «Η Γενοκτονία των Ελλήνων»

Τα κείμενα του Θ. Μαλκίδη έχουν μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική,  ιταλική, ισπανική, ρωσική,  τουρκική, βουλγαρική, αρμενική και αλβανική γλώσσα.