18 Δεκεμβρίου 1803: Ο χορός του Ζαλόγγου
Το 1802, ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων προσπαθούσε να καταβάλει σθεναρά τους Σουλιώτες, τους ανυπότακτους ορεσίβιους Θεσπρωτούς, που τόσα προβλήματα δημιουργούσαν στο Σουλτάνο και στη δική του εξουσία στην Ήπειρο. Τους πολιόρκησε στενά για έναν ολόκληρο χρόνο και τελικά τους εξανάγκασε να συνθηκολογήσουν στις 12 Δεκεμβρίου 1803, έτσι ώστε αυτοί να εγκαταλείψουν ειρηνικά το Σούλι.
Ο Αλή Πασάς ωστόσο δεν κράτησε το λόγο του και διέταξε να καταδιωχθούν και να εξοντωθούν οι Σουλιώτες. Στις 18 Δεκεμβρίου 1803, μια ομάδα 60 περίπου γυναικών με τα βρέφη τους και περίπου 10 ανδρών κατάφεραν να ανέβουν σε κοντινό βράχο στο Ζάλογγο. Εκεί, σε μια ηρωική πράξη και προκειμένου να μην αιχμαλωτιστούν, πέταξαν πρώτα τα μωρά τους στο γκρεμό και μετά πιάστηκαν χέρι-χέρι και γκρεμίστηκαν από το βράχο, γνωστό ως «Στεφάνι».
Οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι γυναίκες πιάστηκαν χέρι - χέρι η μία με την άλλη, σχηματίζοντας έτσι την εικόνα «χορού», εξού και η ονομασία «ο χορός του Ζαλόγγου». Το Ζάλογγο με τα χρόνια μεταβλήθηκε σε σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας για την ελευθερία.
Εικονιζόμενες: Σύλλογος Ιστορικής Αναβίωσης Απογόνων Σουλιωτών Ναυπακτίας "Ο Έπαχτος".
Φωτογράφος: Ηλίας Περγαντής
