Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝΟΡΙ
28/7/1822. Μετά την συντριβή του στα Δερβενάκια, και αφού παρέμεινε μία ημέρα στην Τύρινθα, ο Δράμαλης με τα υπολείμματα της στρατιάς του επιχειρεί να προωθηθεί στην Κόρινθο από τον εναλλακτικό δρόμο του Αγιονορίου.
Ο δρόμος λέγεται Αφεντικός, είναι πλατύς αλλά έχει μεγαλύτερο μήκος (υπάρχει και σήμερα, υπάρχει μάλιστα αυτοκινητόδρομος παράλληλος στον παληό δρόμο). Όταν όμως φτάνει στην στενωπό που βρίσκεται ανάμεσα στο όρος Στεφάνι και στο χωριό Αγιονόρι, ο Δράμαλης δέχεται καταιγιστική επίθεση από τον Νικηταρά, ενώ οι κάτοικοι του Αγιονορίου του πετάνε βράχους και πέτρες. Ακολουθεί νέα πανωλεθρία των Τούρκων. Τον Τοπάλ Οσμάν πασά, πρώην Μεγάλο Βεζύρη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, υπαρχηγό του Δράμαλη, εξόντωσε με τα χέρια του ο Νικήτας Φλέσσας, ο αδελφός του Παπαφλέσσα. Ο Δράμαλης, όταν είδε την καταστροφή, προσπάθησε να διαφύγει, αλλά το άλογό του ακινητοποίησαν Έλληνες πολεμιστές (την σκηνή περιγράφει ο παρών φιλέλληνας Γκόρντον). Αντί όμως να τον σκοτώσουν, τον εξευτέλισαν, του πήραν το καφτάνι και το γιαταγάνι, του ξήλωσαν τις επωμίδες, τον ράπισαν, τον έφτυσαν και τον άφησαν να φύγει. Ο Δράμαλης έφτασε στην Κόρινθο πεζός, χωρίς άλογο και χωρίς τα διάσημα του αξιώματός του, όπου κατέρρευσε και πέθανε λίγο αργότερα. Ο Χουρσίτ, ο γενικός αρχιστράτηγος, αυτοκτόνησε στην Λάρισσα. Να πάτε στο Αγιονόρι να τηρήσετε ενός λεπτού σιγή για τον Νικηταρά, τον Τιτάνα στον οποίον οφείλουμε την ελευθερία μας.
Μ. Μελετοπουλος
