Η έλευση του προέδρου της Τουρκίας στις 7 Δεκεμβρίου, συνοδευόμενου από πολυπληθή συνοδεία, ακολουθεί καταιγισμό απαράδεκτων αναθεωρητικών δηλώσεων ανωτάτων αξιωματούχων του τουρκικού κράτους.
Δεν είναι ιδιώτης ούτε αντιπολιτευόμενος ο Τούρκος ΑΓΕΝ, που επανέφερε για άλλη μία φορά την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, αμφισβήτησε την κυριαρχία τους και εμφανίστηκε ενοχλημένος για την αύξηση του ελληνικού αμυντικού προϋπολογισμού, τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα αλλά και την στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ελλάδα! Δηλαδή ο Τούρκος ΑΓΕΝ εμφανίζεται να έχει άποψη για την αμυντική-εξωτερική πολιτική της Ελλάδος, ως εάν η Ελλάς τελεί υπό τουρκική κηδεμονία ή αποτελεί φινλανδοποιημένο κράτος μειωμένης κυριαρχίας!
Και οι μεν Τούρκοι είναι συνεπείς προς τον αναθεωρητικό εαυτό τους, αφού μέσω του ελληνοτουρκικού «διαλόγου» κωφών επαναλαμβάνουν, εμπεδώνουν και εξοικειώνουν την διεθνή κοινή γνώμη με την ιμπεριαλιστική τους επιδίωξη να ελέγξουν το Αιγαίο και να φθάσουν τα όρια της επιρροής τους μέχρι την…Θεσσαλονίκη. Αλλά η ελληνική πλευρά γιατί υποδέχεται τον Τούρκο πρόεδρο, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει προηγουμένως ότι διάλογος δεν νοείται επί της ελληνικής κυριαρχίας, ότι με εψηφισμένη από την τουρκική εθνοσυνέλευση απειλή πολέμου δεν τίθεται θέμα συνεννόησης, ότι οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης είναι Έλληνες πολίτες και δεν αφορούν την τουρκική εξωτερική πολιτική, ότι η στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών είναι εσωτερικό θέμα του κυρίαρχου ελληνικού κράτους, ότι τα σύνορα της Ελλάδος είναι δεδομένα και ότι χωρίς την αποδοχή του Διεθνούς Δικαίου οιαδήποτε συζήτηση θα έχει αποκλειστικά κοινωνικό χαρακτήρα ανταλλαγής φιλοφρονήσεων;
Επίσης, γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν ετοιμάζει για να παραδώσει στον πρόεδρο Ερντογάν έναν φάκελο με τα προβλεπόμενα από την Συνθήκη της Λωζάννης μειονοτικά ζητήματα της Ίμβρου-Τενέδου, των αποζημιώσεων για τα θύματα των Σεπτεμβριανών του 1955 και την ανάγκη δημόσιας αποκήρυξης και συγγνώμης για την γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, όπως (τηρουμένων των αναλογιών) έκαναν οι Γερμανοί για τα εκατομμύρια των Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος; Και κυρίως γιατί δεν θέτει η ελληνική κυβέρνηση ως κύριο θέμα συζήτησης με τον Τούρκο πρόεδρο την άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και εποίκων από την Κύπρο και την επαναφορά της μεγαλονήσου στο καθεστώς ενιαίου και ελεύθερου κράτους με πλήρεις διεθνείς εγγυήσεις για την τουρκική μειονότητα;
Χωρίς αυτά, οι Τούρκοι θα επαναλάβουν τις παράνομες απαιτήσεις και διεκδικήσεις τους, με την Ελλάδα διαρκώς να εκπέμπει φόβο και να ευρίσκεται σε αμυντική θέση, απολογούμενη για τα αυτονόητα και υπερασπιζόμενη τον εαυτό της, προκαλώντας μόνον τον οίκτο των αντιπάλων αλλά και των συμμάχων.
