Θ. Μαλκίδης
Ανάμεσα στη Σκύλλα της οικονομικής χρεοκοπίας και τη Χάρυβδη της πνευματικής πτώχευσης
Είναι εντυπωσιακή η προθυμία της αποκαλούμενης πολιτικής τάξης, η οποία αφού κατανάλωσε και εξευτέλισε ανερυθρίαστα κάθε τι ελληνικό, σημαντικό και σπουδαίο, πέτυχε να υποδουλώσει και να ξεπουλήσει τον εθνικό, πολιτισμικό, δημόσιο και κοινωνικό πλούτο της Ελλάδας. Είναι εκπληκτικό το πως αυτοί που παριστάνουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας, αφού έχουν δέσει χειροπόδαρα το λαό μας, από τους αγέννητους και τις νέες γενιές μέχρι τους συνταξιούχους, να πωλούν αντί πινακίου φακής, κάθε τι που οικοδομήθηκε με κόπο, μόχθο και ιδρώτα. Ο φυλακισμένος στο κολαστήριο του Νταχάου Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς και ο Οδυσσέας Ελύτης τον οποίον εσχάτως τον εκχυδαΐζουν, γράφουν πολλά για τον κόπο των ανθρώπων και ειδικότερα των Ελλήνων.....
Από την άλλη ποτέ δεν εμφανίστηκε στην Ελληνική γη, αυτή που δημιουργήθηκε και απελευθερώθηκε με θυσία και αντίσταση, μία τόσο εθελόδουλη και ελεεινή «πνευματική» ομάδα, η οποία αφού συνέφαγε στην τράπεζα της εξουσίας παίζοντας το ρόλο του συμβούλου, των καθηγητών, των διανοούμενων, τώρα σιωπά αδυνατώντας να προσφέρει και προφέρει οτιδήποτε.
Ο λαός μας πεινά και δοκιμάζεται από επιλογές που θυμίζουν Τσολάκογλου και οι πνευματικοί ηγέτες αντί να θυμίζουν Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Γρηγόρη Αυξεντίου, είναι απόντες γιατί δεν ήταν ποτέ πνευματικοί, πόσο μάλλον, ηγέτες.
Οι υποδομές μας από τα αεροδρόμια και το σιδηρόδρομο, μέχρι τα λιμάνια και τις εθνικές οδούς πωλούνται με τίμημα που θυμίζει Ναζιστική κατοχή και μαυραγορίτες και το υπεύθυνο και ένοχο δήθεν πολιτικό σύστημα πανηγυρίζει!
Η πατρίδα μας βουλιάζει και αυτοί πίνουν κρασί και παίζουν πιάνο στο Μαξίμου, θυμίζοντας την ορχήστρα του Τιτανικού λίγο πριν την καταστροφή.
Ο φασισμός της γειτονικής Τουρκίας θυμίζει το Ναζισμό του Χίτλερ πριν το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και εδώ οι αδιάφοροι, άσχετοι και αμαθείς πολιτικοί, υπουργοί, καθηγητές, αναλυτές, σύμβουλοι και άλλοι φαιδροί, μιλούν για φιλία και συνεργασία.
Ο επίγονος του φασίστα και σφαγέα Κεμάλ κατέχει την Κύπρο, απειλεί στη Θράκη και το Αιγαίο και εδώ η παρακμή έχει φτάσει στα έσχατα, με τους θαυμαστές του Κεμαλικού φασισμού να πολλαπλασιάζονται, τους αρνητές της Γενοκτονίας των Ελλήνων να αυξάνονται, τους προπαγανδιστές Γκέμπελς και Γεωργαλάδες να βιάζουν το ελληνικό σώμα και τις θλιβερές φιγούρες που υποδέχονται ως ήρωα τον κάθε Τούρκο "Καρά Σεβντά" που παριστάνει τον ηθοποιό, να παρακαλούν για μία "σέλφι".....
Δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε άλλο, η κατάσταση είναι γνωστή και χειροτερεύει συνεχώς. Ο Μενέλαος Λουντέμης γράφει ότι «τα τελευταία τούτα χρόνια στον τόπο αυτό ειπώθηκαν τα χειρότερα ψέματα της Ιστορίας. Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν».
Συν Θεώ, τα λόγια του Τζόρτζ Όργουελ πως «σε μία εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μία πράξη επαναστατική», μπορεί να είναι η διέξοδος από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Από κάπου άρχισαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες όταν βρισκόταν σε ανάλογη θέση αγωνιζόμενοι και αγωνιζόμενες για την (Επ)Ανάσταση, τώρα ας είναι η αλήθεια.....
