Ελεύθερος ο συμπατριώτης μας Έλληνας του Πόντου Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί - YANNİS VASİLİS YAYLALI

Η δημοσίευση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης (Ιάκωβος Μάγερ)

Θ. Μαλκίδης

Λίγες ώρες πριν εκπνεύσει ένα ακόμη δύσκολο έτος για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία, τη Δικαιοσύνη και την Αξιοπρέπεια, πληροφορήθηκα από τους συναγωνιστές μας στην Τουρκία, την απελευθέρωση του  συμπατριώτη μας Έλληνα του Πόντου Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί - YANNİS VASİLİS YAYLALI.

Φυλακισμένος,  από τα Χριστούγεννα μέχρι σήμερα, για τις ιδέες του και την προσπάθειά του για ελευθερία στους λαούς της Τουρκίας, ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί έδωσε και θα δώσει τον αγώνα του για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Αυτή είναι μεταξύ των άλλων μία από τις συνιστώσες της Ελευθερίας, του σπουδαιότερου αγαθού για τους Έλληνες και  όλους τους ανθρώπους. 

Η αλληλεγγύη μας στο διωκόμενο Άνθρωπο και Συμπατριώτη μας, έγινε με πολλούς τρόπους, τις μέρες που  η σιωπή των "αρμοδίων", ήταν εκκωφαντική. 

Ο  Ελβετός δημοσιογράφος, συμπαραστάτης στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων Ιάκωβος Μάγερ, έγραψε για τη δημοσίευση που είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης. 

Αυτό πράξαμε και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε για τον Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, όταν πλην εξαιρέσεων όλοι φοβήθηκαν να μιλήσουν.

Η Αλήθεια, η Ιστορία, το Δίκαιο, θα νικήσει! 

Όσοι αγωνίζονται για την αναγνώριση της Γενοκτονίας,στην Τουρκία φυλακίζονται και στην Ελλάδα διώκονται!

Θ. Μαλκίδης 

Στην Τουρκία δολοφονούνται και φυλακίζονται και στην Ελλάδα διώκονται!

Πριν λίγες μέρες παρουσιάστηκαν στην Άγκυρα τα πρακτικά του Συνεδρίου που έγινε στην Άγκυρα τον περασμένο Απρίλιο για το ζήτημα του Πόντου και τη Γενοκτονία! Ήταν  μία ιστορική στιγμή, τόσο η συγκεκριμένη συνάντηση όσο και το βιβλίο με τις εισηγήσεις, σταθμός θα το χαρακτηρίζαμε στην υπόθεση της αναγνώρισης της  Γενοκτονίας, αποκτώντας  τεράστια σημασία αφού οι λαοί της Τουρκίας μιλούν πλέον για το μεγάλο αυτό έγκλημα. 

Λίγες μέρες αργότερα, ένας από τους εισηγητές ήταν ο συμπατριώτης μας Έλληνας του Πόντου ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί - YANNİS VASİLİS YAYLALI , συνελήφθη από το πιο φασιστικό κράτος στον πλανήτη, την Τουρκία, την ημέρα των Χριστουγέννων 
 (http://malkidis.blogspot.gr/2016/12/yannis-vasilis-yaylali.html)\



Ακολουθήθηκε δηλαδή η ίδια τακτική όπως και στην περίπτωση του συναγωνιστή μας συγγραφέα και εκδότη Ραγκίπ Ζαράκολου που φυλακίστηκε και του δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ που δολοφονήθηκε! Για την τύχη του YANNİS VASİLİS YAYLALI, πλην λίγων ανθρώπων, δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς από τους γνωστούς λαλίστατους φορείς και εκπροσώπους θεσμών που σιωπούν.......

Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα οι άνθρωποι που αγωνίζονται για την υπόθεση αναγνώρισης της Γενοκτονίας, συκοφαντούνται, κατηγορούνται, υβρίζονται, χάνουν την εργασία τους, δοκιμάζεται η ζωή τους και των οικογένειών τους. 

Και παρότι τα ψεύδη καταρρέουν, παρότι οι διωκόμενοι δικαιώνονται αμέσως, οι  διώκτες που παριστάνουν τους συμβούλους Υπουργών, τους ιστορικούς, τους καθηγητές,  τους υποψηφίους βουλευτές, τους διπλωμάτες τους προέδρους και άλλα πολλά, συνεχίζουν να προκαλούν με το θράσος, την εμπάθεια, τη μνησικακία, τη φιλαργυρία, το φθόνο και τον εγωισμό που χαρακτηρίζει τη ζωή τους. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα.... 
 
Στην αρχή ο τύραννος και ο δολοφόνος μοιάζει ανίκητος, στο τέλος όμως νικά ΠΑΝΤΑ η αλήθεια! 
Εμείς, παρόλα τα εμπόδια και τις δοκιμασίες, τις ψευδείς κατηγορίες των αφανών και φανερών κέντρων,  αγωνιζόμαστε για την ελευθερία του  Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, παλεύουμε για την απελευθέρωση των λαών της Τουρκίας, για την αλήθεια της αναγνώρισης της Γενοκτονίας. 

Καλή χρονιά με  ελευθερία στον YANNİ VASİLİ YAYLALI και σε όλους τους φυλακισμένους αδελφούς μας, επικράτηση της δικαιοσύνης για όλους μας, ευχές για υγεία και νίκη στην ιερή υπόθεση της Γενοκτονίας και συν Θεώ, για  Ανάσταση στην κατεχόμενη πατρίδα μας. 

Ο Έλληνας του Πόντου YANNİS VASİLİS YAYLALI στο Τουρκικό κράτος-φυλακή

Μέρος της συνέντευξης στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων και στο δημοσιογράφο Γιώργο Γκόντζο

Θ. Μαλκίδης

Ο Έλληνας του Πόντου YANNİS VASİLİS YAYLALI στο Τουρκικό κράτος-φυλακή

Φέτος συμπληρώνονται 45 χρόνια διώξεων πολιτικών και διανοουμένων, συνεχών δολοφονιών, αγνοουμένων, καταπίεσης, τυραννίας και λευκών κελιών στην Τουρκία. 

Η Τουρκία κατατάσσεται μεταξύ των πρώτων χωρών, με κριτήριο τον αριθμό των φυλακών της. Διαθέτει 19 διαφορετικούς τύπους φυλακών, πάνω από 650 (!) φυλακές και δεκάδες φυλακές τύπου F (λευκά κελιά). Συνολικά ο πληθυσμός των φυλακών της Τουρκίας ξεπερνάει τον πληθυσμό δέκα μεγάλων πόλεων!

Η Τουρκία έχει φυλακίσει χιλιάδες άνθρωποι για τις ιδέες τους μεταξύ των οποίων  δήμαρχοι,  βουλευτές, δημοσιογράφους, συγγραφείς. 

Η  σύλληψη, ανήμερα των Χριστουγέννων, του συμπατριώτη μας Βασίλη Γιάννη Γιαϊλαλί - YANNİS VASİLİS YAYLALI’- και η κατηγορία   από το  τουρκικό κράτος εναντίον του  για αποσχιστικές πράξεις αποτελεί πρόκληση για κάθε  άνθρωπο, που θέλει να λέγεται Δημοκράτης, αποτελεί και ένα ζήτημα ηθικής για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Οι οποίοι και οι οποίες πρέπει να αγωνιστούν για την απελευθέρωσή του, όπως έγινε και για άλλες περιπτώσεις και όχι σιωπώντας όπως γίνεται τώρα! 

Η Ελευθερία του YANNİS VASİLİS YAYLALI και κάθε φυλακισμένου ανθρώπου στο φασιστικό κράτος που λέγεται Τουρκία που κάποιοι θέλουν να "συνεταιριστούν" μαζί του στην Κύπρο, είναι το αίτημά μας. Και για αυτό αγωνιζόμαστε!

Είμαι ο Ιμπραχίμ Γιαϊλαλί. Είμαι θύμα του πολέμου που συνεχίζεται [στο Κουρδιστάν]. Το 1994, ενώ υπηρετούσα σε μια μονάδα κομάντο του τουρκικού στρατού στο Σίρνακ, σε μια μάχη τραυματίστηκα και έπεσα αιχμάλωτος στα χέρια του ΡΚΚ. Ενημέρωσα την οικογένειά μου ότι είμαι αιχμάλωτος και οι δικοί μου πήγαν στο στρατολογικό γραφείο [της Παύρας του Πόντου]. Εκεί οι αρμόδιοι τους είπαν «δεν υπάρχει τέτοιος στρατιώτης καταγεγραμμένος στις τάξεις του τουρκικού στρατού». Όταν άρχισε η οικογένειά μου να αναζητεί λύση για την επιστροφή μου στο σπίτι, κι όταν άρχισα να δηλώνω αντίθετος με τον πόλεμο, οι Δυνάμεις Ασφαλείας τους προειδοποίησαν λέγοντας: «Έχουμε ερευνήσει την οικογένειά σας και ξέρουμε ότι είστε Έλληνες. Αν συνεχίσετε να αναζητείτε τρόπους για την επιστροφή του γιου σας, θα έχετε προβλήματα». Αν πέθαινα, θα παρέμενα Τούρκος. Όταν όμως η οικογένειά μου αναζητούσε τρόπους επιστροφής μου και άρχισε να ενοχλεί το κράτος, τότε ανακάλυψαν ότι είμαι «Έλληνας». Όταν επέστρεψα στο σπίτι μου, μετά από αιχμαλωσία δύο ετών και τριών μηνών, και όταν άρχισα να κάνω δηλώσεις εναντίον του πολέμου, βασανίστηκα και καταδικάστηκα, μένοντας σε στρατιωτική φυλακή για 3,5 μήνες. Μετά τη φυλακή ξαναπήγα στο στρατό και υπηρέτησα και πάλι σε μονάδα καταδρομών. Όταν επέστρεψα στο σπίτι μου μετά το τέλος της θητείας μου, από όποια δουλειά κι αν δούλεψα εκδιώχτηκα κατόπιν εντολών των... αρμόδιων Αρχών, οι οποίες εισέβαλαν στο σπίτι μου αλλεπάλληλες φορές.

 H συγκλονιστική ιστορία του φυλακισμένου συμπατριώτη μας Έλληνα του Πόντου YANNİ VASİLİ YAYLALI

Ετήσιο Μνημόσυνο Γιώργου Ανδρεάδη και Μνήμη Ελευθερίας YANNİS VASİLİS YAYLALI

Θ. Μαλκίδης

Ετήσιο Μνημόσυνο Γιώργου Ανδρεάδη και Μνήμη Ελευθερίας 
YANNİS VASİLİS YAYLALI

Η ζωντανή πίστη μας,  η Ορθοδοξία της παράδοσής μας και της ύπαρξης μας μιλά, αναφέρεται με λόγο και έργο για την υπέροχη και  πρωταγωνιστική αξία της προσευχής. Έτσι όπως οι ζώντες προσευχόμαστε δια τους ζώντες συνανθρώπους μας, έτσι θα πρέπει να προσευχόμαστε και για τους κεκοιμημένους προσφιλείς αδελφούς  μας. Όπως  παρομοίως πράττουν    οι  αμέτρητοι Άγιοι για μας.  
Αυτή είναι η σημασία των Μνημοσύνων, είναι  οι προσευχές  των ζώντων δια τους κεκοιμημένους προς τους οποίους έχουν ωφέλεια. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος επισημαίνει πως  «μη αμφιβάλλεις ότι ο αποθανών θα λάβη κάτι καλό από τις προσευχές που κάνεις εσύ».

Το ετήσιο Μνημόσυνο, η υπενθύμιση της προσευχής μας για τον Γιώργο Ανδρεάδη, το συγγραφέα του Πόντου, του Ελληνισμού, της Ρωμηοσύνης, αποτελεί  Χριστιανικό αλλά και ανθρώπινο και ηθικό χρέος. 

Αποτελεί το καθήκον έναντι του ανθρώπου, του συγγραφέα, του συνοδοιπόρου στον αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας και της ελευθερίας στον Πόντο.
Γνωρίζουμε ότι  η  όμορφη, Ποντιακή, Ελληνική ψυχή του, χαίρεται την αιώνια ζωή. Χαίρεται γιατί έχει βρει την πραγματική  ανάπαυση, την αληθινή χαρά,  γιατί βρήκε τους προγόνους της, την οικογένεια, τη μητέρα και τον πατέρα της, βρήκε τους δολοφονημένους αδελφούς μας, τις γυναίκες και τα ορφανά, βρήκε την Ταμάμα, το Χουσνί, τον Θόδωρον, την Τολίκα, τους Κρωμέτες και χιλιάδες άλλους.

Ο  Γιώργος Ανδρεάδης  ανέδειξε  το σύγχρονο Ποντιακό ζήτημα, με βιβλία, ομιλίες, παρεμβάσεις, λόγο και πράξη. Κατανόησε τη σπουδαιότητα της επανασύνδεσής μας με τον σύγχρονο Πόντο και τους ανθρώπους του, τους δικούς μας ανθρώπους, αναδεικνύοντας αποσιωπημένες και άγνωστες στιγμές της Ποντιακής ιστορίας, αγωνίστηκε για το ζήτημα της Γενοκτονίας των αδελφών μας,  πάλεψε για την ανέγερση του ιερού Ναού του Αγίου Ευγενίου στη Ρωμανία και για μία σειρά από άλλες σπουδαίες ψηφίδες του όμορφου Ποντιακού ψηφιδωτού. Έχοντας  γνώση της πορείας του Ποντιακού ζητήματος ο Γιώργος Ανδρεάδης μπορεί να χαρακτηριστεί,  ως ένας  συνεπής και ανιδιοτελής (πρωτ)αγωνιστής του Ποντιακού ζητήματος.

Ο Γιώργος Ανδρεάδης ήταν   αληθινός  γι’ αυτό και διώχθηκε από τις φασιστικές δυνάμεις της λήθης και του σκότους. Γι ΄αυτό  αυτοί που διέπραξαν τη Γενοκτονία, του απαγόρευσαν να επισκεφθεί ξανά τον Πόντο.

Τώρα όμως  κανένα σύνορο δεν θα είναι κλειστό, κανένα διαβατήριο δεν θα λήξει,  κανένα τουρκικό έγγραφο δεν θα μπορεί να τον απελάσει από τον Πόντο. Τώρα ο Γιώργος Ανδρεάδης είναι  στην «ποθεινήν πατρίδα» και έχει γίνει  «Παραδείσου πάλιν.... πολίτης».

Το ετήσιο μνημόσυνο του Γιώργου Ανδρεάδη συμπίπτει με τη σύλληψη από το Τουρκικό φασιστικό κράτος- φυλακή ενός ακόμη αδελφού και συμπατριώτη μας Έλληνα του Πόντου, του  YANNİS VASİLİS YAYLALI- Βασίλη Γιάννη  Γιαϊλαλί. Ο Βασίλης αποτελεί ένα ακόμη μέλος της ατελείωτης εκείνης ομάδας ανθρώπων που αναζήτησαν και βρήκαν την αληθινή Ρωμαίικη- Ποντιακή- Ελληνική ταυτότητά τους (και) μέσα από το λόγο,  τα έργα και το παράδειγμα του Γιώργου Ανδρεάδη. 

Τώρα οι προσευχές  και τα έργα μας είναι και για το Γιώργο Ανδρεάδη και για τον Βασίλη. Είναι για τη δικαιοσύνη, την αλήθεια, την ιστορία, την ελευθερία,  το φως στον Πόντο, στον Ελληνισμό και σε όλην την ανθρωπότητα. 

Γιώργο, Καλό Παράδεισο, Καλή Αντάμωση, Καλή Ανάσταση.

Βασίλη, Καλή Λευτεριά.

Στις τουρκικές φυλακές ο συμπατριώτης μας YANNİS VASİLİS YAYLALI

Θ.Μαλκίδης 

Στις τουρκικές φυλακές ο συμπατριώτης μας YANNİS VASİLİS YAYLALI

Την ημέρα των Χριστουγέννων επέλεξε το πιο φασιστικό κράτος του πλανήτη, η Τουρκία, για να συλλάβει και να φυλακίσει, για ακόμη μία φορά, το συμπατριώτη μας Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί - YANNİS VASİLİS YAYLALI .


Η  σύλληψη του Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί η οποία έγινε   μαζί με στελέχη του HDP, δημοσιογράφους, συγγραφείς και ακτιβιστές,  κατόπιν εντολής του Γενικού Εισαγγελέα του Σιρνάκ στο Κουρδιστάν, αποτελεί πρόκληση για κάθε δημοκράτη και ελεύθερο άνθρωπο. Μάλιστα συνέβη μετά την ανάρτησή του για ακόμη μία  σφαγή στο Κουρδιστάν και την αναφορά του στον αγώνα του για  δικαιοσύνη στην Τουρκία. 

Για εμάς η υπεράσπιση του Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί ενισχύεται και  λόγω της παρουσίας μας στο συνέδριο στην Άγκυρα για τη Γενοκτονία που έγινε τον περασμένο Απρίλιο, όπου ο Βασίλης είχε ιδιαίτερη  συμμετοχή. 

Όπως έχει μεγάλη συμμετοχή και δραστηριότητα στον αγώνα των  Ρωμιών, τους Κούρδων  και όλων των λαών για απελευθέρωση από το τυραννικό και φασιστικό τουρκικό καθεστώς.  Ένας άνθρωπος που έμαθε για τη Ρωμαίικη -Ελληνική- Ποντιακή καταγωγή του, όταν συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Κούρδους μαχητές......

Το τουρκικό κράτος  καθημερινά βασανίζει και δολοφονεί αθώους πολίτες για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την ώρα που πραγματοποιεί προπαγάνδα για το νέο δημοκρατικό της πρόσωπο, προκειμένου να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αυτονόητη υποχρέωσή μας η συνεχής καταδίκη και καταγγελία των εγκληματικών μεθόδων και πρακτικών του τουρκικού κράτους- φυλακή. 

Ο  Βασίλης είναι ένας από τους πρωταγωνιστές της αφύπνισης των λαών που ζουν στην Τουρκία, ένας σημαντικός αγωνιστής των δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου στην Τουρκία και αποτελεί φωνή ανάδειξης των εγκλημάτων που σημειώθηκαν εναντίον των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Κούρδων και των άλλων λαών. 

Καλούμαστε όλοι να πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν για να απελευθερωθεί ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί και όλοι  οι συναγωνιστές μας για την ελευθερία. 

Καλούμε τα μέλη του Ελληνικού κοινοβουλίου, τους Ευρωβουλευτές,  τα κόμματα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους Δικηγορικούς Συλλόγους,  τους συνδικαλιστικούς φορείς δημοσιογράφων, μέσων ενημέρωσης, εκδοτών και φορείς εργαζόμενων, καθώς και σε κάθε δημοκράτη αντιφασίστα  πολίτη, να απαιτήσει το αυτονόητο. Την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. 


Είναι καθήκον μας για έναν άνθρωπο που  αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Ασσυρίων και των Αρμενίων. Ένας αγώνας που έχει  συνέπεια,  για να συνεχίσει να είναι μαζί μας στον κοινό μας αγώνα μέχρι την τελική νίκη.

Τουρκικές εγγυήσεις, Τουρκικός στρατός, Τούρκος Πρόεδρος, Τουρκική Κύπρος;

 


Θ. Μαλκίδης

Τουρκικές εγγυήσεις, Τουρκικός στρατός, Τούρκος Πρόεδρος, Τουρκική «Λύση», Τουρκική Κύπρος;

Η προτεινόμενη «Λύση»  στο Κυπριακό αποτελεί μία ιστορική στιγμή για τον Ελληνισμό. Από τη μία πλευρά η φασιστική Τουρκία και από την άλλη ο Ελληνισμός.

Ο εκπρόσωπος της κατοχικής δύναμης που έχει γίνει ο επίσημος συνομιλητής της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μουσταφά Ακιντζί  δηλώνει ότι πρέπει να συνεχισθεί το θέμα των εγγυήσεων, να υπάρχει Τούρκος πρόεδρος της ομόσπονδης δομής,  το φυσικό αέριο της Κύπρου να πηγαίνει μέσω της Τουρκίας στην Ευρώπη, να συνεχισθεί η παρουσία του Τουρκικού στρατού, ενώ  καταλήγει λέγοντας ότι από την φιλία της Τουρκίας θα κερδίσουν και οι δύο κοινότητες…….

Αυτό που προβάλλεται δηλαδή από την τουρκική πλευρά στην Τουρκία και την Κύπρο ως «Λύση»,  δεν είναι τίποτα άλλο από την επαναφορά της κηδεμονίας του Τουρκικού φασισμού πάνω στον Ελληνισμό. Ουσιαστικά δηλαδή είναι η προσπάθεια να ακυρωθεί και να τερματιστεί  η απελευθερωτική προσπάθεια του Ελληνισμού που ξεκίνησε το 1821.

Παράλληλα ο  Ερντογάν συνδέει  τις εξελίξεις στο Κυπριακό με την προσπάθεια αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης, θυμίζοντας στο αποκαλούμενο πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα και την Κύπρο, ότι ενώ για αυτούς «Η Κύπρος είναι μακριά», δεν είναι το ίδιο για τον εθνικισμό της Τουρκίας. Αυτός που σήμερα θέλει την Κύπρο, ενώ βάζει συνεχώς θέμα  Θράκης και  Αιγαίου, με την πολιτική των «συνόρων της καρδιάς μας»…...
Στην Κύπρο με τη επιβολή της «Λύσης», στη Θράκη με το προξενείο της Κομοτηνής, στην ανατολική Μακεδονία με τον «τουρισμό», στη Θεσσαλονίκη με το ψεύτικο σπίτι του δασκάλου του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ, στο Αιγαίο με τον εκβιασμό για το προσφυγικό, τις γκρίζες ζώνες, την αποκλειστική οικονομική ζώνη.

Η προτεινόμενη «Λύση» για το Κυπριακό, ο τρόπος που προτάσσεται με τη βιασύνη, την προχειρότητα και τους απροετοίμαστους και αδιάβαστους «ηγέτες» στην Ελλάδα και την Κύπρο, θα μπορούσε να αποτελέσει δείγμα για το πώς μπορεί να οδηγηθεί ένα έθνος στην υποδούλωση και στην εξαφάνιση. Και βεβαίως όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στη Θράκη, στο Αιγαίο και σε όλο το μήκος και το πλάτος της ελληνικής παρουσίας και κυριαρχίας.
Είναι όμως και ένα παράδειγμα η εφιαλτική «λύση» για την Κύπρο για το πως και που μπορεί να αντισταθεί ο Ελληνισμός. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, έναντι της παρούσας γενιάς, έναντι των παιδιών του και έναντι των παιδιών των παιδιών του. Καλά Χριστούγεννα, Καλή Χρονιά, Καλή Φώτιση, Καλή Ανάσταση στην πατρίδα μας....

Το ζήτημα της Γενοκτονίας στη Γερουσία του Καναδά

Θ. Μαλκίδης 

Στην Καναδική  Γερουσία το ζήτημα της Γενοκτονίας 

Χαίρομαι ιδιαιτέρως  για την εισαγωγή του ζητήματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας από τη Γερουσία του Καναδά. Είναι μία προσπάθεια δική μας, που έχει ονοματεπώνυμο, διαρκή προσπάθεια, σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια,   εντιμότητα και πίστη στην τελική νίκη. Είναι ένας αγώνας με πρωταγωνιστές.   Από τους συμπατριώτες μας Γερουσιαστές  Pana Merchan και  Leo Housakos,   το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, μία χούφτα Ελλήνων Ποντίων του Καναδά  και  όλους εμάς που παρ' όλες τις δυσκολίες, από το εσωτερικό και το εξωτερικό μέτωπο, πιστεύουμε στην αλήθεια, στο δίκαιο, στην αναγνώριση.

Πριν λίγες μέρες μιλώντας στις εκδηλώσεις που οργανώθηκαν στο Τορόντο του Καναδά και προετοιμάζοντας την εισαγωγή του ζητήματος στη Γερουσία, ανέφερα ότι   δεν υπάρχει αμφιβολία τα μέτρα που έχουν ληφθεί κατά των Ελλήνων που ζούσαν   στην Οθωμανική Αυτοκρατορία  αποτελεί γενοκτονία, όπως ορίζεται από τη σχετική σύμβαση  του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας. 

Η θεσμική κίνηση των Γερουσιαστών μας, η   πράξη αναγνώρισης της Γενοκτονίας  από την κυβέρνηση του Καναδά, η οποία καλείται να ορίσει 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης, έχει ήδη συγκεντρώσει τη στήριξη πολλών μελών  της Γερουσίας, στοχεύοντας στη ψήφιση της σχετικής πρότασης το νέο έτος.

Η πρόταση, η οποία έρχεται με μέσα τις αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας  από την πρωτεύουσα Οττάβα και την πόλη του Τορόντο,   καλεί την κυβέρνηση του Καναδά, 

(Α) να αναγνωρίσει τη γενοκτονία  και να καταδικαστεί  κάθε προσπάθεια να αρνηθεί ή να νοθευτεί  η ιστορική αλήθεια ως κάτι λιγότερο από γενοκτονία που συνιστά  έγκλημα  κατά της ανθρωπότητας και
(Β) να ορίσει την 19η Μαΐου  σε όλο τον Καναδά ως ημέρα μνήμης για τους  Έλληνες  που σκοτώθηκαν ή εκδιώχθηκαν.

Στην αρχή, λέει ο Γκάντι, ο τύραννος, ο δολοφόνος μοιάζει ανίκητος, στο τέλος όμως νικά η αλήθεια. Έτσι και στον αγώνα αναγνώρισης και στον Καναδά παρότι  ο δολοφόνος και ο αρνητής δείχνουν αήττητοι, στο τέλος θα νικήσει το δίκαιο, η ιστορία, η αλήθεια.



  

Εάν χάσουμε την Κύπρο πειράζει;

Θ. Μαλκίδης 

Εάν χάσουμε την  Κύπρο πειράζει; 

Ο Ιωάννης Πασαλίδης, εκ Σάντας του Πόντου, πρόεδρος της ΕΔΑ μιλώντας στη  Βουλή των Ελλήνων το 1956, αναφερόμενος στους προπαγανδιστές της τότε λύσης  που έφερε   την Τουρκοποίηση της Κύπρου είπε πως « οι δούλοι δεν μπορούν ούτε να υπερασπιστούν, ούτε και να ελευθερώσουν τους σκλάβους».

Τώρα και αφού έχει συντελεστεί η μνημονιακή υποδούλωση του λαού μας και με την προφανή βιασύνη να κλείσει το Κυπριακό και συντελεστεί  με την προτεινόμενη «λύση»  η ολοκληρωτική τουρκική κατοχή, τίθεται το ερώτημα, παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του νυν Υφυπουργού Παιδείας:  «Εάν χάσουμε την  Κύπρο πειράζει;» 

Tο σχέδιο που προτείνεται οδηγεί στην ουσιαστική κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη συνέχεια  στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου, μέσω της παραμονής των Τουρκικών φασιστικών στρατευμάτων κατοχής, του καθεστώτος των εγγυήσεων και κυρίως μέσω του νέου κράτους, το οποίο θα βρίσκεται υπό Τουρκικό έλεγχο. 
 Το υπουργικό συμβούλιο για να λάβει απόφαση θα πρέπει να συμφωνεί έστω ένας Τουρκοκύπριος υπουργός, δηλαδή η Τουρκία, ενώ σε περίπτωση διαφωνίας, το ζήτημα θα παραπέμπεται σε μια τετραμελή επιτροπή, στην οποία θα συμμετέχουν οι δύο πρόεδροι 
– Έλληνας και Τούρκος- και δύο υπουργοί. Έτσι η  τουρκοκυπριακή κοινότητα του 20% εξισώνεται  με την ελληνοκυπριακή του 80%, ενώ σε περίπτωση ισοψηφίας θα ακολουθεί κλήρωση (!) με την  απόφαση να βγαίνει 2 προς 1. Δηλαδή για να υπάρξει κυβερνητική απόφαση  η μειοψηφία θα έχει ήδη επιβάλει την θέση της στην πλειοψηφία!

Η δε υποχώρηση  σε όλα τα ζωτικής σημασίας ζητήματα (προσφυγικό, επιστροφή, έποικοι, κατοχικός στρατός, κλπ) και κυρίως το γεγονός ότι θα γίνει  πενταμερή σύσκεψη, στην οποία θα συμμετέχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις και οι δύο κοινότητες, σημαίνει την εκ των προτέρων κατάλυση της  Κυπριακής Δημοκρατίας. Η οποία καταργείται πριν γίνει γνωστό το σχέδιο λύσης και πριν αποφανθεί ο Ελληνισμός για το αν δέχεται την συμφωνία αυτή!

Βρισκόμαστε μπροστά σε  άμεσο κίνδυνο  εξαφάνισης του Ελληνισμού, ξεκινώντας από την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας στην Ελλάδα με όργανα τα μνημόνια και τους χρήσιμους πρόθυμους «εκ δεξιών και αριστερών» και καταλήγοντας στην παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία. 

Μπροστά στον  Τουρκικό  φασισμό και στην εξαφάνιση του Ελληνισμού, η αντίσταση  είναι αυτονόητη. Ή μήπως δεν πειράζει που θα χάσουμε την Κύπρο;   

Τα οστά των Γενοκτονημένων Ελλήνων για «βιομηχανική χρήση»

Θ. Μαλκίδης 

Τα οστά των Γενοκτονημένων Ελλήνων για «βιομηχανική χρήση»

Αυτές τις ημέρες του Δεκεμβρίου του   1924 γραφόταν μία  από τις τελευταίες πράξεις της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Θράκης, της Ιωνίας, του Πόντου, της Καππαδοκίας, δεκαπέντε μήνες μετά από το μαύρο Σεπτέμβριο του 1922. 

Μπορεί οι Νεότουρκοι, Τζεμάλ, Ενβέρ και Ταλαάτ πασά και ο Μουσταφά Κεμάλ, να  εξολόθρευσαν πάνω από 1.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες,  ηλικιωμένους και παιδιά, αλλά φρόντισαν να εξαφανίσουν τα ίχνη τους, με ένα τρόπο ο οποίος αφού  δεν τιμωρήθηκε,  επαναλήφθηκε από το Χίτλερ  λίγα χρόνια αργότερα. 

Στις 13 Δεκεμβρίου του 1924 έφτασε από το λιμάνι των Μουδανιών στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης , το βρετανικό φορτηγό πλοίο “Ζαν”, που  μετέφερε ένα τετρακόσιους τόνους οστά Ελλήνων, Ελληνίδων και παιδιών, με προορισμό τη Μασσαλία, για «βιομηχανική χρήση» ......

Ο Χ. Αγγελομάτης στο βιβλίο του «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας» (Αθήνα 1924, σ. 217-218) αναφέρεται στο μέγεθος του εγκλήματος, τους θύτες και τους συνεργάτες τους: «Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τα αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέρα του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον “Ζαν”, μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά της Μικράς Ασίας εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύσει, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους» .

Όπως αναφέρει ο διευθυντής του Μουσείου της Γενοκτονίας στο Ερεβάν, Χαΐκ Ντεμογιάν, στην ομιλία του για τη Γενοκτονία των Ελλήνων (Αθήνα, Μάϊος 2014) “η τουρκική πολιτική της γενοκτονίας, κατά των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, αφού παρέμεινε ατιμώρητη, έχει γεννήσει νέο κακό για την ανθρωπότητα. Η ατιμωρησία και η απροκάλυπτη εύνοια εκ μέρους των παγκόσμιων μεγάλων δυνάμεων προς ένα κράτος-διάδοχο και συνεχιστή της οθωμανικής παράδοσης, δημιούργησαν το γόνιμο έδαφος ώστε να φυτρώσουν σε αυτό νέα σχέδια για τη διάπραξη γενοκτονίας. Η ατιμωρησία και ως επακόλουθο η επιθετική συμπεριφορά του τουρκικού κράτους, οδήγησαν σε νέα εγκλήματα”.

Μπροστά στο έγκλημα κανείς δεν έχει δικαίωμα να σιωπήσει, πόσο μάλλον να το αρνείται. Μπροστά στην Ύβρη έναντι  των οστών των δικών μας ανθρώπων, από εκεί απ΄ όπου είναι βγαλμένη η ελευθερία των Ελλήνων, όπως γράφει ο Διονύσιος Σολωμός.

“Εμείς οι απόγονοι αυτών που βίωσαν τη φρίκη της Γενοκτονίας των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων," όπως λέει ο Αρμένιος συναγωνιστής Χ. Ντεμογιάν, “δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε και να ανεχόμαστε την εγκληματική άρνηση των διαπραχθέντων φρικαλεοτήτων και των συνέπειών τους. Το ηθικό χρέος της νέας γενιάς δεν είναι μόνο να τιμά και να θυμάται, αλλά από κοινού, χέρι-χέρι, να συνεχίζει τον αγώνα για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.Ας μην ξεχνάμε λοιπόν τον πόνο, τους καημούς και τα ανεκπλήρωτα όνειρα των προγόνων μας και μαζί να σηκώσουμε το λάβαρο του αγώνα για να θριαμβεύσει το δίκαιο και η αλήθεια”.

Υ.Γ. Οι 400 τόνοι οστών που μετέφερε το πλοίο από τα Μουδανιά στη Μασσαλία, μετά από την πώλησή τους από τον φασίστα Κεμάλ, είναι χιλιάδες   πρόγονοί μας.   Πέρα από το σεβασμό, οφείλουμε και την αλήθεια  για τη Γενοκτονία, αυτήν  που  διάφοροι που παριστάνουν τους πολιτικούς, τους καθηγητές, τους αυτοδιοικητικούς, τους διανοούμενους, τους καλλιτέχνες την αρνούνται, θαυμάζοντας τον πρωτεργάτη της, δάσκαλο του Χίτλερ,  Μουσταφά Κεμάλ!

Ο  ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΌΝΩΝ ΜΑΣ

Καλάβρυτα:όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται,επαναλαμβάνεται

Θ. Μαλκίδης

Καλάβρυτα:όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται, επαναλαμβάνεται 

1. Τα Καλάβρυτα

Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υλοποιήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1943  όταν η  «Βέρμαχτ» σκότωσε σχεδόν όλους τους άνδρες κατοίκους των Καλαβρύτων.
 Η  «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalavryta»), έγινε πράξη από τις μονάδες της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών, που έδρευε στην Πελοπόννησο με επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ (1898-1954).
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις  4 Δεκεμβρίου, όταν οι δυνάμεις των Ναζί άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη, καίγοντας χωριά και μοναστήρια (Μέγα Σπήλαιο και Αγία Λαύρα), δολοφονώντας  πολίτες και μοναχούς.
Στις 9 Δεκεμβρίου  έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη και παρότι τους διαβεβαίωσαν ότι δεν πάθει κανείς τίποτα, τέσσερις μέρες αργότερα συγκέντρωσαν όλο τον  πληθυσμό στην κεντρική πλατεία και στη συνέχεια τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο, ενώ οδήγησαν τον άρρενα πληθυσμό άνω των 13 ετών στην  τοποθεσία  «Ράχη του Καπή». Εκεί οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους  800 ανθρώπους, ενώ μόνο 13  διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους.

Όσον αφορά την τύχη των γυναικόπαιδων, αυτά σώθηκαν χάρη στον ανθρωπισμό ενός Αυστριακού στρατιώτη, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξή τους. Αυτός άφησε ελεύθερη την είσοδο του σχολείου και διευκόλυνε την απομάκρυνσή τους. Την πράξη του αυτή τη πλήρωσε με τη ζωή του, αφού καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε. Συνολικά, κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», οι Γερμανοί σκότωσαν 1.101 άτομα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και απέσπασαν 260.000.000 δραχμές, ενώ το έγκλημα ολοκληρώθηκε με την πυρπόληση όλων σχεδόν των σπιτιών των Καλαβρύτων. 

2. Ο Δάσκαλος και ο Μαθητής και η επανάληψη των εγκλημάτων

Είναι προφανές ότι η παραπάνω τραγωδία είχε υλοποιηθεί λίγο καιρό πριν στη Σμύρνη και όπου αλλού υπήρχε Ελληνισμός στη Μικρά Ασία, στη Θράκη, στον Πόντο. Και επαναλήφθηκε βεβαίως εκτός από τα Καλάβρυτα, στη Βιάννου, στο Χορτιάτη, στους Πύργους, στο Μεσόβουνο, στα Κερδύλλια, στο Δίστομο και σε εκατοντάδες άλλους τόπους της Ελλάδας. 

Ο ιστορικός Νίκος Ψυρρούκης, στο έργο του «Μικρασιατική Καταστροφή» έγραφε ότι «η προσεκτικότερη μελέτη του Κεμαλισμού μας πείθει ότι πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική θεωρία. Ο φιλοναζισμός και άλλες αντιδραστικές δοξασίες είναι νομοτελειακή εξέλιξη του κεμαλισμού….» .

Επίσης ο Γερμανός Στέφαν Ίχριγκ, στο βιβλίο του «Ο Ατατούρκ, στη φαντασία των Ναζί», υποστηρίζει πως «ο Κεμάλ υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον Χίτλερ, τονίζοντας ότι ο Χίτλερ είχε μελετήσει τη δράση του Κεμάλ και είχε επηρεαστεί από τον τρόπο με τον οποίο είχε εξολοθρεύσει τους Έλληνες, Αρμένιους και Ασσύριους».

Τον Σεπτέμβριο του 1922 ο «Λαϊκός Παρατηρητής», επίσημη εφημερίδα των Ναζί,  έγραφε ότι  «σε αυτές τις μέρες της ατίμωσης και της ατιμίας ένα όνομα αποδεικνύει τι μπορεί να πετύχει ένας αληθινός άνδρας. [...] Η νίκη του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θα μας δώσει νέα δύναμη και θα δυναμώσει την πίστη μας στο ανίκητο του πνεύματος του ηρωισμού» 

Η Τουρκία του Κεμάλ  προσφερόταν ως υπόδειγμα κράτους που είχε εκκαθαρίσει τον πληθυσμό της από τα "επικίνδυνα"  στοιχεία. Οι Έλληνες και οι  Αρμένιοι παραλληλίζονταν με τους Εβραίους, ενώ λίγο αργότερα ο Χίτλερ σχεδιάζοντας τη δική του «Τελική Λύση», έλεγε το «ποιος θυμάται σήμερα τους Αρμένιους»!

 Δάσκαλος και ο Μαθητής, ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Αδόλφος Χίτλερ, συνιστούν την έκφραση του ολοκληρωτισμού, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός, αποτελούν την ίδια έκφανση του Φασισμού, που από τις Γενοκτονίες πέρασε στα Ολοκαυτώματα. Η ανάδειξη του ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για να καταδικαστούν  και να αποκαθηλωθούν  τα πιο ολοκληρωτικά  καθεστώτα και ιδεολογίες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. 

Δυστυχώς όμως ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός συνεχίζουν να υπάρχουν σε μία γη, σε έναν τόπο, που γνώρισε και τις δύο αυτές φασιστικές ιδεολογίες και τις διαστροφές τους. Και όλα αυτά  γίνονται με την ανοχή της Ελληνικής Δημοκρατίας και με τη «συνηγορία» ψευτοπολιτικών, ψευτοιστορικών, ψευτοδιανοούμενων, ψευτοκαλλιτεχνών, ψευτοαυτοδοικητικών, και ψευτοκαθηγητών, που ταυτίζονται συχνά – πυκνά με τον Κεμαλικό και Ναζιστικό  φασισμό, υπερασπίζοντας την άρνηση και υπονομεύοντας την αναγνώριση της Γενοκτονίας και των Ολοκαυτωμάτων. Πόντος, Ιωνία, Θράκη, Δίστομο, Καλάβρυτα, Χορτιάτης, Βιάννου, Κάνδανος, Πύργοι, Μεσόβουνο και εκατοντάδες άλλοι τόποι.   

Η ανάδειξη του ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για την καταδίκη, την αποκαθήλωση και την εξαφάνιση των πιο ολοκληρωτικών καθεστώτων και ιδεολογιών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, η Γη της Γενοκτονίας και των Μαρτυρικών πόλεων και χωριών. 

Επιπλέον  η πρόταση του Μιχ. Χαραλαμπίδη που αφορά τη σχέση και τις ομοιότητες Κεμαλισμού και Ναζισμού και συνδέεται με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής ημέρας μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού, κατ΄ αντιστοιχία της διεθνούς ημέρας μνήμης του θυμάτων του Ναζισμού (27 Ιανουαρίου), αποτελεί μία ιδιαίτερη  συμβολική αλλά και ουσιαστική πράξη.

Πράξη καταδίκης του Φασισμού και Νίκης της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Δικαίου και της Ιστορίας,  Νίκης των λαών που δολοφονήθηκαν, Νίκης της Ζωής έναντι των ιδεολογιών του Θανάτου.

Οι συναθλητές μας στην Τουρκία που αγωνίζονται για την αναγνώριση της Γενοκτονίας

Θ. Μαλκίδης 

Χαιρετισμός στην εκδήλωση παρουσίασης των πρακτικών του συνεδρίου για το Ποντιακό ζήτημα και τη Γενοκτονία. 

Άγκυρα 10 Δεκεμβρίου 2016

Αγαπητοί συναγωνιστές

Σας ευχαριστώ για ακόμη μία φορά για την πρόσκληση να μιλήσω στο συνέδριο που οργανώσατε τον περασμένο Απρίλιο, καθώς και για το χαιρετισμό που μου ζητήσατε να απευθύνω στη σημερινή σας εκδήλωση παρουσίασης των πρακτικών του,  ιστορικής σημασίας, συνεδρίου.

Η Γενοκτονία των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, αποτελεί μία από τις βάρβαρες στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας, που δεν μπορεί να μείνει στο σκοτάδι. Έτσι με συγκινεί το γεγονός, πέραν   των άλλων συναισθημάτων που γεννιούνται από την προσπάθειά σας, ότι στην ιερή προσπάθεια αναγνώρισης, έχουμε μαζί μας και συναθλητές από την Τουρκία.   

Ο αγώνας μας, ο αγώνας σας, για την  ανάδειξη και την αναγνώριση του εγκλήματος της Γενοκτονίας των προγόνων μας, ένα ζήτημα που έρχεται από το παρελθόν και μας οδηγεί μέσα από την δικαίωση στο παρόν και το μέλλον, αποτελεί ένα ιστορικό αίτημα.
Είχα την ευκαιρία να συναντηθώ και να μιλήσω με τους περισσότερους από εσάς, όταν βρεθήκαμε στην Ελλάδα και  σε διάφορες χώρες του πλανήτη,  με την ευκαιρία των επιστημονικών συναντήσεων και  εκδηλώσεων μνήμης για την Γενοκτονία. Η πίστη για την δικαίωση της υπόθεσης της αναγνώρισης της γενοκτονίας, είναι πλέον των ανθρωπίνων στιγμών, είναι η κυριότερη διαπίστωση.
Η προσπάθειά μας, η προσπάθειά σας, είχε, έχει και θα έχει και συνέχεια με ακόμη μεγαλύτερες και σπουδαιότερες επιτυχίες.

Έχοντας επίγνωση από την προσωπική μου διαδρομή στην υπόθεση της ανάδειξης της Γενοκτονίας, ότι η προσπάθεια για την αναγνώριση της γενοκτονίας θα είναι επίπονη, μακροχρόνια και δύσκολη,  στο τέλος όμως είναι βέβαιο ότι θα είναι νικηφόρα. Γιατί έχουμε μαζί μας την αλήθεια και ανθρώπους, όπως εσείς, που δε φοβούνται να μιλήσουν και να πράξουν, ακόμη και στην Τουρκία, στο  πιο φασιστικό κράτος του πλανήτη.  
Σας συγχαίρω για την τόλμη και την ανδρεία σας, σας ευχαριστώ που είστε μαζί μας στον ιερό, μεγάλο και νικηφόρο αγώνα αναγνώρισης, ζωής και αλήθειας. 

Δημιουργική και παραγωγική μνήμη, διεθνοποίηση και αναγνώριση

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Παρανεστίου Δράμας.

Δημιουργική και παραγωγική μνήμη, διεθνοποίηση και αναγνώριση

Θ. Μαλκίδης

1. Από τους υπονομευτές στους αρνητές

Την 9η Δεκεμβρίου του 2010, βρέθηκα μετά από πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην πρωτεύουσα της χώρας Ερεβάν για να μιλήσω στο Διεθνές Συνέδριο για τη Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Η Δημοκρατία της Αρμενίας με όλους τους θεσμούς της πραγματοποιεί Συνέδρια και εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία. Η Ελλάδα όχι!

Εκεί στο Συνέδριο, στο εθνικό μνημείο της Γενοκτονίας- οι Αρμένιοι έχουν, οι Έλληνες όχι παρότι προβλέπεται στο νομοσχέδιο για την 19η Μαΐου- ζήτησα από την Αρμενία, όπως έχω το δικαίωμα ως Έλληνας πολίτης και το καθήκον ως απόγονος διασωθέντων του Ελληνικού Ολοκαυτώματος, να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία. Γνώριζα τους λόγους βεβαίως για τη μη αναγνώριση, αλλά ήθελα να το επιβεβαιώσω από επίσημα Αρμενικά χείλη. Έτσι άκουσα ότι η Ελλάδα αντιδρούσε και πίεζε την Αρμενία να μην αναγνωρίσει τη Γενοκτονία! Ευτυχώς που αυτό το εμπόδιο παρακάμφθηκε και το Μάρτιο του 2015 ήρθε η αναγνώριση από το Αρμενικό Κοινοβούλιο, με πρωτοβουλία του Ε. Σαρμανάζοφ.

Η πράξη αυτή της Ελλάδας, ήταν συνέχεια της υπονόμευσης που χαρακτήρισε και χαρακτηρίζει το κράτος αυτό σε ό,τι έχει σχέση με τη Γενοκτονία. Το ένιωσα και αλλού, στη Στοκχόλμη το 2009, όταν οι “διπλωματικοί” της Ελλάδας “παρακολουθούσαν” την ημερίδα Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, στη Λευκωσία το 2010 στο Συνέδριο για τους Έλληνες, στην Νέα Υόρκη τον Απρίλιο του 2016 και στο Τορόντο το Νοέμβριο του 2016.

Η υπονόμευση δηλαδή της αναγνώρισης και της διεθνοποίησης της Γενοκτονίας ως καθημερινή πράξη και όχι ως εξαίρεση.

Από την πρόταση του Ελ. Βενιζέλου για Νόμπελ Ειρήνης στον Κεμάλ (!) και την παραχώρηση από τον Μεταξά μίας οικίας ως σπίτι του Κεμάλ, μέχρι την κατάθεση στεφάνου στον Κεμάλ από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1959 και τις ενέργειες της χούντας για την εξαφάνιση της μνήμης. Από την κατάθεση στεφάνου στον Χίτλερ των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης από τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Κώστα Καραμανλή μέχρι την άρνηση του Φίλη.

Και δίπλα στους υπονομευτές είχαμε και έχουμε τα εξαπτέρυγα και τα παπαγαλάκια, που προσκολλημένα στα κατά καιρούς καθεστώτα ή σιωπούσαν ή φλυαρούσαν και συνεχίζουν να πράττουν το ίδιο, στα άρθρα που δημοσιεύουν με ή χωρίς όνομα.

2. Από τον Λέμκιν στη διεθνοποίηση και την αναγνώριση

O Λέμκιν το 1945 για να αναδείξει το ζήτημα της Γενοκτονίας που οδήγησε και στην υιοθέτηση από τον ΟΗΕ της σχετικής σύμβασης χρησιμοποίησε την όμορφη ελληνική λέξη Γένος, για να υποδηλώσει την ευρύτητα του εγκλήματος και ανέφερε τους μαζικούς διωγμούς Ελλήνων και Αρμενίων για να στοιχειοθετήσει τον νέο όρο. Το ίδιο έγινε στο πέρασμα των χρόνων από επιστήμονες, ερευνητές και πολιτικούς, που τεκμηρίωσαν το μεθοδευμένο σχέδιο Νεότουρκων και Κεμαλικών εναντίον των Ελλήνων και Αρμενίων (και Ασσυρίων) και ανέδειξαν το ζήτημα διεθνώς, αναγνωρίζοντας τη Γενοκτονία των λαών αυτών.Μία Γενοκτονία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα στην Κύπρο, στο Κουρδιστάν, στον Πόντο.

Στον αγώνα όμως, στον ιερό, στον σπουδαίο και τον μεγάλο, έχουμε μαζί μας τους τίμιους συναγωνιστές από το εσωτερικό και τους συναθλητές από το εξωτερικό, ακόμη και στην Τουρκία. Σ΄αυτούς θέλω να αφιερώσω την ομιλία μου απόψε εδώ στο Δήμο Παρανεστίου, ο οποίος αποδεικνύει πως μπορεί να λειτουργεί και σ΄αυτά τα ιερά ζητήματα ο Δήμος, δηλαδή ο Λαός. Με ευθύνη, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, με σχεδιασμένο λόγο, έργο και πράξη.

Τα πρακτικά του Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα για το ζήτημα της Γενοκτονίας

Θ. Μαλκίδης 

Τα πρακτικά του Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε  στην Άγκυρα για το ζήτημα της  Γενοκτονίας 

Το Συνέδριο για τη Γενοκτονία των προγόνων μας, η συζήτηση για την εκδίωξη των δικών μας ανθρώπων, η ημερίδα που έγινε από την  «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία Σκέψης της Άγκυρας» (Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) και την  εφημερίδα «Newroz» , στην πρωτεύουσα της Τουρκίας την Άγκυρα τον περασμένο  Απρίλιο, ήταν  ένα ιστορικό γεγονός. Αποτέλεσε  μία τεράστια  συμβολή  στο  μεγάλο και ειλικρινή διάλογο που έχουμε εδώ και χρόνια με   έντιμες, δημοκρατικές και αγωνιστικές προσωπικότητες στη γειτονική χώρα. 

Είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας που έχει συνέπεια, ανιδιοτέλεια, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, δεν διαπραγματεύεται ούτε αποσιωπά την αλήθεια, δεν καταναλώνει ούτε ευτελίζει το ζήτημα και συνεργάζεται μεταξύ των άλλων και με  δημοκράτες Τούρκους που γνωρίζουν την πραγματικότητα. 

Συνομιλήσαμε όλα αυτά τα χρόνια με ανθρώπους όπως ο Τανέρ Ακσάμ, ο Ραγκίπ Ζαράκολου, ο Σαίτ Τσετίνογλου, συνεργαστήκαμε σε διεθνή συνέδρια και συναντήσεις, από το Γερεβάν, την Καβάλα, την Κατερίνη και την Αθήνα, μέχρι το Σικάγο, την Νέα Υόρκη και τη Στοκχόλμη, έγραψαν για εμάς και γράψαμε μαζί και κάναμε άλλα τόσα για την υπόθεση της Γενοκτονίας. Μεταξύ των άλλων, η εισαγωγή στο βιβλίο μου για τη Γενοκτονία είναι του καθηγητή Τανέρ Ακσάμ, ενώ με τους Τσετίνογλου  και Ζαράκολου γράψαμε το βιβλίο για τη Γενοκτονία στην ελληνική και αγγλική γλώσσα. 

Το Συνέδριο στην Άγκυρα ήρθε ως  αποτέλεσμα όλων των παραπάνω. Κάποτε έρχεται η ώρα και η ιστορική στιγμή που πρέπει να μιλήσεις για το έγκλημα  στον τόπο του εγκλήματος, να  αναφερθείς στο Ολοκαύτωμα των προγόνων σου στην πρωτεύουσα των πρωτεργατών υλοποίησής του,  έρχεται ο χρόνος για να αποδεχθούν οι αρνητές και προπαγανδιστές απόγονοι των Νεότουρκων και Κεμαλικών Ναζί τη Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων.  

Η ουσία είναι ότι σε συνδυασμό και με τις άλλες εξελίξεις στην Τουρκία, το συνέδριο και τα πρακτικά που παρουσιάζονται στην Άγκυρα το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου, αποτελούν έναν ιστορικό σταθμό στο ζήτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας. Συνέπεια του αγώνα μας για την ανάδειξη του ιερού  θέματος του Ελληνικού Ολοκαυτώματος  τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε, συν Θεώ, σπουδαίες και μεγάλες νίκες!

Η παγκόσμια ημέρα του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία και η Γενοκτονία των Ελλήνων

Η 9η Δεκεμβρίου ως παγκόσμια ημέρα του ΟΗΕ για τη  Γενοκτονία και η Γενοκτονία των Ελλήνων 

Ο Δήμος Παρανεστίου Δράμας σας προσκαλεί στην εκδήλωση με αφορμή την  παγκόσμια ημέρα  διακήρυξης της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του εγκλήματος της  Γενοκτονίας .

Η  εκδήλωση στην οποία θα μιλήσει ο Θεοφάνης Μαλκίδης,   θα γίνει την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 6:00 μμ στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του οικισμού  Νικηφόρου  Δράμας.

Η «Λύση» ως ολοκληρωτικός εκτουρκισμός της Κύπρου

Θ. Μαλκίδης 

Ο Κυπριακός Ελληνισμός στο παρόν και στο μέλλον ή η αντίσταση στον εκτουρκισμό της Κύπρου.

 

1. Η προπαγάνδα και οι εκβιασμοί

Οι εξελίξεις τα τελευταία χρόνια για τον Κυπριακό και γενικότερα Ελληνισμό, ανέδειξαν πολλά και σημαντικά ζητήματα για το χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων και ειδικότερα για την Κύπρο. Ωστόσο αξίζει κανείς να μείνει στη «σχολή σκέψης» που μονοπωλεί τα μέσα ενημέρωσης στην Αθήνα και τη Λευκωσία, θέλοντας να επιβάλλει τη γνωστή κατά τα άλλα άποψή της. «Σχολή σκέψης» που διαπερνά όλους τους λεγόμενους πολιτικούς χώρους. Εκπρόσωποι της αποδοχής ενός  νέου σχεδίου "Λύσης" τύπου  Ανάν, που προπαγανδίζουν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την νομιμοποίηση της κατοχής και της εισβολής και την μελλοντική τουρκική επέμβαση και στην ελεύθερη σήμερα Κύπρο.

Όλοι αυτοί περιφέρουν τη (εξαρτημένη) γνώμη τους στην κρατική και ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοσταθμούς, εφημερίδες και διαδίκτυο και προπαγανδίζουν τη «λύση».  

Οι  Γκέμπελς, οι επαγγελματίες της προπαγάνδας "αγωνιούν" για το μέλλον της Κύπρου, όταν ταυτόχρονα σε παρεμβάσεις τους υπονομεύουν την επανένωση της Κύπρου, υποστηρίζοντας ένα σχέδιο «λύσης» που αν μη τι άλλο είναι μία αμερικανοβρετανική και τουρκική συμπαιγνία, ενάντια στη δημοκρατία, την ελευθερία, τις ανθρώπινες αξίες και αρχές και ¨κυρίως στην ελληνική παρουσία στην Κύπρο.

Προπαγανδίζουν πως μία νέα αρνητική απάντηση στο σχέδιο «λύσης» θα φέρει την τυπική αναγνώριση του ψευδοκράτους από τη διεθνή κοινότητα, την καταστροφή, την διχοτόμηση, φοβίζουν το λαό λέγοντάς του να αποφασίσει «εάν είναι έτοιμος να πληρώσει το τίμημα » και να χάσει μια για πάντα τα κατεχόμενα», όταν όλοι γνωρίζουμε, ποιοι ώθησαν τους επίορκους και τους φασίστες Τούρκους εισβολείς στη διαίρεση της Κύπρου.

Μιλούν για την καλή πρόθεση της Τουρκίας στην απόδοση των όποιων ελάχιστων κερδίζουν οι Έλληνες με τις προτάσεις για τη «λύση», πρόθεση η οποία έχει αποδειχθεί ιστορικά πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. 

Προβάλλονται δικαιολογίες, όπως περί πολιτικής κατευνασμού της Τουρκίας, ανάδειξης του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της, ο «εκδημοκρατισμός» της», ζητήματα που ως δια μαγείας θα προωθηθούν με την αποδοχή της «λύσης». Επιχειρήματα που πλέον έχουν γίνει βαρετά αφού επαναλαμβάνονται μονότονα εδώ και καιρό, χωρίς να έχει γίνει απολύτως τίποτα. 

Προπαγανδίζουν το προϊόν του πιο αισχρού ιμπεριαλισμού και αποικιοκρατίας, του ρατσισμού και του φασισμού  ως «Σχέδιο Λύσης», που εδραιώνει τα τετελεσμένα της φασιστικής εισβολής και κατοχής, διαιωνίζει το ζήτημα των αγνοουμένων και των εποίκων, αρνείται την επιστροφή προσφύγων και περιουσιών και ουσιαστικά εγκαθιστά την ες αεί τουρκική παρέμβαση στην Κύπρο. Γιατί η «λύση» που θα βασίζεται στη «λύση» τύπου Ανάν εισάγει την Τουρκία στην Ευρώπη, δηλαδή αναπαράγει και στηρίζει το ρατσισμό, τη διαιώνιση της αδικίας, το διαχωρισμό των ανθρώπων, την πολιτική και στρατιωτική ομήρεια, και όχι τις πανανθρώπινες αρχές και αξίες της δημοκρατίας, της πολιτικής και της ελευθερίας, όπως το Σχέδιο Ανάν, ανέφερε.

2. Ο Ελληνισμός της  Κύπρου και το ιστορικό χρέος

Την ίδια στιγμή που γίνεται εκ νέου προπαγάνδα για μία νέα «λύση», η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνισμού της Κύπρου υποστηρίζει ότι επιθυμεί λύση, αλλά που να ανταποκρίνεται στο κράτος δικαίου, τις αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων και οργανισμών, να εναρμονίζεται με το κοινοτικό κεκτημένο, να είναι βιώσιμη και το νέο κράτος, να είναι λειτουργικό. Άλλωστε ούτε το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» ούτε κάποιο νέο, δεν προέβλεπε  και δεν προβλέπει μηχανισμό βιωσιμότητας της λύσης, είναι ευάλωτο και δυσλειτουργικό και η συμβίωση των συνιστώντων κρατών, θα είναι το αποτέλεσμα συνεχών τουρκικών, βρετανικών και αμερικανικών εκβιασμών και απειλών, πως εάν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματα που θα υπάρχουν, θα προκληθεί κρίση,. Κάτι που σημαίνει υποχώρηση από την πλευρά των Ελληνοκυπρίων, για ν’ αποφευχθεί η κρίση, ρητορικά «για να μην χαθεί ό,τι διαθέτουν».

Το ιστορικό χρέος που αναλαμβάνουν και πάλι οι συμπατριώτες μας Έλληνες της Κύπρου οφείλει να το κατανοήσει κάθε πατριώτης και δημοκράτης, συμβάλλοντας στην ενδυνάμωση του φρονήματος και της αντίστασης στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό. Συμπαράσταση που την έχει ανάγκη ο Έλληνας της Κύπρου, ακόμη περισσότερο τώρα που το θράσος, ο εκβιασμός, ο εκφοβισμός και η ωμότητα των  συμφερόντων που μεθοδεύουν τη νέα «λύση» είναι εξωφρενικά.

 

Παρόντες και απόντες.....

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε το Ελληνοκαναδικό κογκρέσο και η Αδελφότητα Ποντίων Τορόντο "Παναγία Σουμελά" στην Παμμακεδονική Ένωση Οντάριο. 

Θ. Μαλκίδης 

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

Παρόντες και απόντες......

Τούτες τις ημέρες συμπληρώνονται εννέα χρόνια από το ιστορικής σημασίας, όπως αποδείχτηκε, ψήφισμα που περάσαμε στη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων ( Αρμενίων και Ασσυρίων).  

Η  Thea Halo, ο Adam Jones και πολλοί άλλοι ήμασταν παρόντες το Δεκέμβριο του 2007 συνεχίζοντας τον κύκλο διεθνοποίησης και αναγνώρισης.  Και θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι στο ψήφισμα αυτό και στην τεκμηρίωσή του στηρίχτηκε η αναγνώριση από τη Βουλή της Σουηδίας και της Αρμενίας καθώς και  από τα Ομοσπονδιακά κοινοβούλια της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Νότιας Αυστραλίας. Και βεβαίως θα στηριχτούν και άλλες αναγνωρίσεις που προς απογοήτευση του Τουρκικού φασισμού και της Ελλαδικής υπονόμευσης και άρνησης, θα έρθουν σύντομα.

Πέρα από τη γνωστή στάση της Τουρκίας, του πλέον φασιστικού κράτους στον πλανήτη, δυστυχώς η Ελλάδα  απουσίαζε από τον αγώνα αυτό και συνεχίζει να απουσιάζει, ενώ  παράλληλα τον υπονομεύει, χρησιμοποιώντας  θλιβερά υποκείμενα που παριστάνουν τους ιστορικούς, τους καθηγητές, τους πολιτικούς, απόντες ως συνήθως από τα μεγάλα και τα σπουδαία.Ο ρόλος τους πάντα στο σκοτάδι για να κατηγορούν, να συκοφαντούν, να δυσφημούν, να λασπολογούν.   

Η επέτειος του ψηφίσματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας από την Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, συμπίπτει με τη χρησιμοποίηση της απόφασης αυτής στην αναγνώριση της Γενοκτονίας από το Δήμο της Οττάβα και του Τορόντο του Καναδά. Είναι μία μεγάλη επιτυχία που πέτυχαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες του Καναδά, οι οποίοι είναι και αυτοί παρόντες στο ιερό αυτό αγώνα.

Η ιστορία, όπως γνωρίζουμε, γράφτηκε και γράφεται από τους παρόντες. Και παρότι οι απόντες  προσπάθησαν και προσπαθούν να τον υπονομεύσουν και όταν δεν το κατορθώνουν προσπαθούν να τον οικειοποιηθούν, η αλήθεια δεν μπορεί να αλλοιωθεί.

Ο αγώνας συνεχίζεται με τους παρόντες, για τους απόντες  έρχεται  η Νέμεσις! 

Γυναικοκτονία:Η Ελληνίδα,η Αρμένια,η Ασσύρια, η Κούρδισα Γυναίκα στη Γενοκτονία

Η  Γυναίκα στη Γενοκτονία: Η Ελληνίδα,η Αρμένια, η Ασσύρια, η Κούρδισα. 

Ροζίν Μοχάμεντ,Αναστασία Μαραμενίδου, Αλίς Φαρατζιάν, Θεοφάνης Μαλκίδης 

Εύξεινος Λόγος- Επιτροπή για τη Διεθνοποίηση και την Αναγνώριση της Γενοκτονίας- Ένωση Ποντίων Νέας Σμύρνης- Δάφνης- Αγίου Δημητρίου «Η Μαύρη Θάλασσα».


Το βιβλίο περιλαμβάνει τις ομιλίες της ημερίδας που οργάνωσε η  Ένωση Ποντίων Νέας Σμύρνης- Δάφνης- Αγίου Δημητρίου 
«Η Μαύρη Θάλασσα» στο κτίριο της Εστίας Νέας Σμύρνης, με την οποία και συνεργάστηκε για την υλοποίηση της εκδήλωσης. 

Το βιβλίο περιλαμβάνει τους χαιρετισμούς της αντιπροέδρου της Εστίας Νέας Σμύρνης Ελισάβετ Πιτσαδιώτη και της προέδρου της Ένωσης Ποντίων Ν. Σμύρνης - Δάφνης - Αγίου Δημητρίου «Μαύρη θάλασσα», Ράνιας Χρυσοχοΐδου-Κανάκη,  καθώς και τα κείμενα των Ροζίν Μοχάμεντ από το Δημοκρατικό  Κόμμα των  Κούρδων  της Συρίας,  Αναστασίας Μαραμενίδου από την Ένωση Ασσυρίων Ελλάδας,  Αλίς Φαρατζιάν από την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας και  Θεοφάνη Μαλκίδη, δρ κοινωνικών επιστημών.

Είναι  αποδεκτό ότι αυτό το ιδιαίτερης αξίας μέρος του Ελληνισμού από τον Πόντο, την Καππαδοκία και τη Μικρά Ασία μέχρι τη Θράκη   υπέστη  μία άνευ προηγουμένου Γενοκτονία από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Παράλληλα σημειώθηκαν και δύο παράλληλες Γενοκτονίες εναντίον του Αρμενικού και Ασσυριακού λαού.

 Ταυτόχρονα, ο Ελληνικός, ο Αρμενικός, ο Ασσυριακός λαός  υπέστη  και τη  Γενοκτονία των γυναικών (και  των παιδιών) ως βασικό και αναπόσπαστο μέρος του οργανωμένου σχεδίου   ολοκληρωτικής εξαφάνισής του. Το δυστύχημα είναι ότι επειδή το έγκλημα της Γενοκτονίας των γυναικών δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε και επαναλαμβάνεται. Από την Ελληνίδα, την Αρμένια και την Ασσύρια, περάσαμε στην Κούρδισα.

Οι Ροζίν Μοχάμεντ, Αναστασία Μαραμενίδου, Αλίς Φαρατζιάν και Θεοφάνης Μαλκίδης, γράφουν  για τη Γενοκτονία και ειδικότερα τη Γυναικοκτονία, που υπέστησαν ο Ελληνικός, Αρμενικός, Ασσυριακός λαός και συνεχίζει να υφίσταται ο Κουρδικός. 

Η έκδοση του βιβλίου, όπως και η ημερίδα  για το ζήτημα αυτό αποτελεί μία πρωτοβουλία της δραστήριας Ένωσης Ποντίων Νέας Σμύρνης - Δάφνης - Αγίου Δημητρίου «Μαύρη Θάλασσα», η οποία δια της προέδρου της Ράνιας Χρυσοχοΐδου-Κανάκη, δέχθηκε να υλοποιήσει επιλέγοντας ως χώρο τέλεσης και συνεργάτρια την ιστορική Εστία της Νέας Σμύρνης. 

Η εκδήλωση καθώς και το βιβλίο για τη Γυναικοκτονία αποτελεί μία ιδιαίτερη συμβολή για την προβολή, τεκμηρίωση και ανάδειξη του μαζικού εγκλήματος εναντίον των γυναικών και έρχεται να συναντήσει τη συζήτηση που υπάρχει στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Τουρκία, για τη γνώση της ιστορίας και της τραγικής αυτής σελίδας των λαών της Μικράς Ασίας. 

Για αυτό και αναλαμβάνονται ανάλογες πρωτοβουλίες για την ανάδειξη της ιστορίας που κινούνται σε ένα νέο και ουσιαστικό πλαίσιο λειτουργίας και δραστηριότητας των συλλογικών εκπροσωπήσεων. Το παράδειγμα αυτό ας γίνει πρότυπο και για ανάλογες κινήσεις, εκδηλώσεις και πράξεις που τόσο χρειάζεται ο ιστορικός αυτός χώρος και οι λαοί της Μικράς Ασίας .

Η πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ στην Αλεξανδρούπολη και η ιστορία

Θ.Μαλκίδης

Η  πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ στην Αλεξανδρούπολη και η ιστορία 

Πληροφορήθηκα και ομολογώ ότι στεναχωρήθηκα ότι η πινακίδα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, αναδεικνύοντας την κατοχή της Κύπρου που  είχε τοποθετηθεί από το Δήμο Αλεξανδρούπολης και το Εργατικό Κέντρο του Νομού Έβρου στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στη δυτική είσοδο της Αλεξανδρούπολης, δεν υπάρχει πια.

Είναι αυτονόητο ότι η συγκεκριμένη πινακίδα στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, που τοποθετήθηκε επί Δημαρχίας του αείμνηστου φίλου και συναγωνιστή Ηλία Ευαγγελίδη, είχε συγκεκριμένη στόχευση.  Ανάδειξης, προβολής, υπενθύμισης, εγρήγορσης και αγωνιστικότητας για την απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου.
Είχε συνδυαστεί τη συγκεκριμένη περίοδο με αντίστοιχες πράξεις  μας για την Κύπρο, όπως αυτό της ανάδειξης του ζητήματος των σκλαβωμένων Ελλήνων της Καρπασίας (δασκάλες Ελένη Φωκά, Γιαννούλα Βασιλείου ), της  πορείας των μοτοσικλετιστών  για τη μνήμη του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού και δεκάδες άλλες. 

Η πράξη αφαίρεσης της πινακίδας για την Κύπρο μας, η οποία έγινε στη χρονική φάση εκβιασμού του Ελληνισμού για "λύση" με οποιοδήποτε τρόπο στο Κυπριακό, θέλω να πιστεύω πως δεν συνέβη για συγκεκριμένους λόγους. Λόγοι οι οποίοι, μεταξύ των άλλων, συνδέονται με την ολοένα και αυξανόμενη το τελευταίο χρονικό διάστημα αντίληψη περί πανάκειας στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων από το τουριστικό ρεύμα από την Τουρκία. Αυτό θέλω να πιστεύω......
Πέρα από την απαίτηση για επανατοποθέτηση της συγκεκριμένης πινακίδας ή και καλύτερης  σε πιο κεντρική θέση, θεωρώ ότι  οι υπεύθυνοι είναι υπόλογοι. Έναντι των πολιτών της Αλεξανδρούπολης και έναντι της Ιστορίας του Ελληνισμού της Θράκης και της Κύπρου, έναντι της Αλήθειας και του Δικαίου.





Φωτογραφίες : www.radiomax.gr

Πέντε χρόνια Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

“Κανείς να μην πεινάσει, κανείς να μην κρυώσει”.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Πέντε χρόνια Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης

1. Το καθήκον μας

Συνηθίζεται σε επετείους ο απολογισμός. Εμείς όμως πέρα από την αναγκαία και επιβεβλημένη καταγραφή των πράξεών μας, οφείλουμε να δώσουμε και μία πρόταση για το μέλλον της πατρίδας μας και αυτονόητα και το δικό μας. Όπως ακριβώς δείξαμε σ' αυτά τα  έτη παρουσίας και δραστηριότητάς μας ότι μπορούμε να υλοποιήσουμε.

Στην καλοπροαίρετη και μη, στην με καλή διάθεση αλλά και προβοκατόρικη ερώτηση, “τι να κάνουμε” ή τι “μπορούμε να κάνουμε”, απαντήσαμε με την ερώτηση, “κοίταξες τον διπλανό σου που πεινάει, που κρυώνει, που έχασε την εργασία του, που δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα βιβλία και τα τετράδια των παιδιών του;”

Η ικανοποίηση των παραπάνω αναγκών ήταν και δυστυχώς παραμένει το πρώτιστο καθήκον κάθε Έλληνα και Ελληνίδας, κάθε ανθρώπου, που δεν μπορεί να βλέπει αφενός την πατρίδα του και την ίδια του τη ζωή να καταστρέφεται και αφετέρου να παρακολουθεί τον κάθε λογής “παράγοντα” τοπικό και μη, να παριστάνει τον “σωτήρα”.

Έτσι πέντε  χρόνια πριν, αποφασίστηκε να κάνουμε αυτό, που άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο έπρατταν κατά μόνας. Να βοηθούν και να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο, ποικιλοτρόπως και συνεχώς. Έτσι λίγοι άνθρωποι, η μαγιά που λέει ο Μακρυγιάννης, δημιουργήσαμε την Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης, ώστε να δώσουμε μία σοβαρή, ανιδιοτελή και συνεχή πρόταση για την Αλεξανδρούπολη και την πατρίδα μας. Για να δώσουμε θάρρος και να πάρουμε δύναμη στις εκατοντάδες οικογένειες, οι οποίες αφού είδαν τη ζωή τους να καταρρέει, παρακολουθούν τους υπεύθυνους της κατάστασής τους, να τους διαβεβαιώνουν (!) ότι όλα θα πάνε καλά.....

Κάθε μέρα, για 365 μέρες, παραλαμβάνουμε ψωμί και αρτοσκευάσματα, έτοιμο φαγητό, λαχανικά και φρούτα, κρέας, γάλα, ζάχαρη, ζυμαρικά, αυγά, αλλαντικά και άλλα προϊόντα που μας τα προσφέρουν με μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά, άνθρωποι, οι οποίοι είδαν στην Κίνησή μας μία αληθινή προσπάθεια ανάστασης του τόπου μας. Παράλληλα από τις οικονομίες μας, από το υστέρημά μας, κάθε μέρα, για 365 μέρες, αγοράζουμε τα παραπάνω προϊόντα, μαζί με ρουχισμό, παπούτσια, παιχνίδια, συσκευές, έπιπλα, βιβλία, κουβέρτες, φάρμακα κ.ά είδη πρώτης ανάγκης, που είναι αναγκαία για κάθε οικογένεια και τα προσφέρουμε σε ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη. Συνεισφέρουμε στη θέρμανση, αγοράζοντας ξύλα και πετρέλαιο, πληρώνουμε λογαριασμούς ρεύματος και νερού, αγοράζουμε βιβλία και τετράδια σε παιδιά που έχουν ανάγκη, ενώ γιατροί, φαρμακοποιοί, νομικοί και άλλοι επιστήμονες, δίνουν την προσωπική τους εισφορά για την επίλυση ή την απάλυνση του προβλήματος των συνανθρώπων μας. Επιπλέον το τελευταίο χρονικό διάστημα περάσαμε και στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Τη βάση άλλωστε της οικονομίας, της ζωής και της ιστορικής πορείας των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Εκατοντάδες οικογένειες έλαβαν δωρεά από την Κίνηση, με μόνο “δικαιολογητικό” , την ειλικρίνεια και το πρόβλημα που είχαν ή που έχουν. Εμείς δεν φέρνουμε σε δύσκολη θέση κανένα, δεν ζητάμε δεκάδες χαρτιά, φορολογική δήλωση, ψήφο.....

2. “Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος”

Στο υπαρκτά προβλήματα της πείνας και της δυστυχίας- και είδαμε πολλά αυτά τα τρία χρόνια - θα πρέπει να προστεθούν και τα σημαντικά αν όχι πρωταγωνιστικά προβλήματα της ψυχικής κατάστασης των οικογενειών που βοηθάμε. Όλοι οι άνθρωποι που λαμβάνουν βοήθεια από την Κίνηση Αλληλεγγύης έχουν την ανάγκη της επικοινωνίας. Της διάχυσης του προσωπικού και οικογενειακού τους δράματος σε ανθρώπους που δεν τους γνώριζαν, αλλά είδαν σ΄αυτούς την πραγματική αλληλεγγύη, χωρίς υστεροβουλία και συμφέρον. Έτσι τα μέλη της Κίνησης, κατά περίσταση, έγιναν φίλοι, πατέρες, γονείς, ψυχολόγοι, “εξομολόγοι” και συνεισέφεραν και συνεχίζουν να συνεισφέρουν σε δύσκολες προσωπικές στιγμές. Ταυτόχρονα η Κίνηση είδε ότι μαζί με την προσφορά σε αγαθά, έπρεπε να υπάρξει και μία πρόταση διεξόδου για την πατρίδα μας. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή δηλώσαμε ότι δεν είμαστε ούτε ΜΚΟ, ούτε “Κίνηση” από πλούσιους και πλούσιες που δεν έχουν τι να κάνουν και προσφέρουν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, παρουσία τηλεοπτικής κάμερας, ένα μακαρόνι, ένα ρύζι και μία ζάχαρη.... Έτσι οργανώσαμε εκδηλώσεις πνευματικού περιεχομένου, με τεράστια επιτυχία, που ομολογουμένως τρόμαξαν τους τοπικούς και μη παράγοντες, για αυτό και τα σχόλια, οι αναφορές και οι επιθέσεις. Η πορεία όμως της Κίνησης τους διέψευσε και τους “καθησύχασε”.....

3. Η Κίνηση Αλληλεγγύης ως προσωπική και συλλογική ανά(σ)ταση

Είναι πολλές οι στιγμές για τις οποίες νιώθουμε ότι, συν Θεώ, πετύχαμε πολλά.Νιώθουμε εξαιρετικά γιατί μέσα από την Κίνηση Αλληλεγγύης γίναμε καλύτεροι και πράξαμε το καθήκον μας, όσο βεβαίως μας το επέτρεψαν οι προσωπικές δοκιμασίες και δυσκολίες και τα γενικότερα εμπόδια. Νιώθουμε υπέροχα γιατί βοηθήσαμε ανθρώπους που ένιωθαν απελπισμένοι και μόνοι, που μας θυμήθηκαν και μας έδωσαν την ευχή τους όταν έφευγαν από αυτόν τον κόσμο, ή που μας έλεγαν “δώστε σε κάποιον άλλον γιατί εγώ βρήκα εργασία”.... Γνωρίσαμε μοναδικούς ανθρώπους που δεν μας αρνήθηκαν τη βοήθεια και την προσφορά σε ό,τι και εάν τους ζητήσαμε, όλοι τους από το υστέρημά τους ακόμη και άνεργοι, γνωστοί και άγνωστοι, από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του πλανήτη, από το διπλανό μας σπίτι και επιχείρηση στην Αλεξανδρούπολη, τις Φέρες, την Κομοτηνή, μέχρι τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, την Αθήνα, την Πορτογαλία και τις ΗΠΑ!

Η Γιώτα, ο Φιλόθεος, ο Γιώργος, η Αγγελική, ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Χρήστος, ο Θανάσης και ο Νίκος, ο Ηλίας, ο Αντώνης, ο Βαγγέλης, η Δώρα, η Φωτεινή και ο Γιώργος, καθώς και εκατοντάδες άλλοι συνάνθρωποί μας είναι αυτοί που είδαν στην Κίνηση Αλληλεγγύης, την αληθινή πράξη, την ανιδιοτελή προσφορά, την πραγματική προσωπική και συλλογική ανά(σ)ταση. Ο αγώνας συνεχίζεται, όπως ακριβώς λέγαμε πριν τρία χρόνια, ώστε “κανείς να μην πεινάσει, κανείς να μην κρυώσει”.

*Δείτε την  Κίνηση Αλληλεγγύης μέσα από το παρακάτω βίντεο