Θ. Μαλκίδης
Εάν χάσουμε την Κύπρο πειράζει;
Ο Ιωάννης Πασαλίδης, εκ Σάντας του Πόντου, πρόεδρος της ΕΔΑ μιλώντας στη Βουλή των Ελλήνων το 1956, αναφερόμενος στους προπαγανδιστές της τότε λύσης που έφερε την Τουρκοποίηση της Κύπρου είπε πως « οι δούλοι δεν μπορούν ούτε να υπερασπιστούν, ούτε και να ελευθερώσουν τους σκλάβους».
Τώρα και αφού έχει συντελεστεί η μνημονιακή υποδούλωση του λαού μας και με την προφανή βιασύνη να κλείσει το Κυπριακό και συντελεστεί με την προτεινόμενη «λύση» η ολοκληρωτική τουρκική κατοχή, τίθεται το ερώτημα, παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του νυν Υφυπουργού Παιδείας: «Εάν χάσουμε την Κύπρο πειράζει;»
Tο σχέδιο που προτείνεται οδηγεί στην ουσιαστική κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη συνέχεια στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου, μέσω της παραμονής των Τουρκικών φασιστικών στρατευμάτων κατοχής, του καθεστώτος των εγγυήσεων και κυρίως μέσω του νέου κράτους, το οποίο θα βρίσκεται υπό Τουρκικό έλεγχο.
Το υπουργικό συμβούλιο για να λάβει απόφαση θα πρέπει να συμφωνεί έστω ένας Τουρκοκύπριος υπουργός, δηλαδή η Τουρκία, ενώ σε περίπτωση διαφωνίας, το ζήτημα θα παραπέμπεται σε μια τετραμελή επιτροπή, στην οποία θα συμμετέχουν οι δύο πρόεδροι
– Έλληνας και Τούρκος- και δύο υπουργοί. Έτσι η τουρκοκυπριακή κοινότητα του 20% εξισώνεται με την ελληνοκυπριακή του 80%, ενώ σε περίπτωση ισοψηφίας θα ακολουθεί κλήρωση (!) με την απόφαση να βγαίνει 2 προς 1. Δηλαδή για να υπάρξει κυβερνητική απόφαση η μειοψηφία θα έχει ήδη επιβάλει την θέση της στην πλειοψηφία!
Η δε υποχώρηση σε όλα τα ζωτικής σημασίας ζητήματα (προσφυγικό, επιστροφή, έποικοι, κατοχικός στρατός, κλπ) και κυρίως το γεγονός ότι θα γίνει πενταμερή σύσκεψη, στην οποία θα συμμετέχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις και οι δύο κοινότητες, σημαίνει την εκ των προτέρων κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η οποία καταργείται πριν γίνει γνωστό το σχέδιο λύσης και πριν αποφανθεί ο Ελληνισμός για το αν δέχεται την συμφωνία αυτή!
Βρισκόμαστε μπροστά σε άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης του Ελληνισμού, ξεκινώντας από την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας στην Ελλάδα με όργανα τα μνημόνια και τους χρήσιμους πρόθυμους «εκ δεξιών και αριστερών» και καταλήγοντας στην παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία.
Μπροστά στον Τουρκικό φασισμό και στην εξαφάνιση του Ελληνισμού, η αντίσταση είναι αυτονόητη. Ή μήπως δεν πειράζει που θα χάσουμε την Κύπρο;
