Πρόσκοποι και Γενοκτονία στο Αϊδίνιο, στα Σώκια και την Κάτω Παναγιά της Μικράς Ασίας
Η Γενοκτονία των Ελλήνων, αποτελεί μία από πιο τις θλιβερές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας. Ανάμεσα στους χιλιάδες Έλληνες που δολοφονήθηκαν δολοφονήθηκαν νέοι άνθρωποι, πρόσκοποι, οι οποίοι συντέλεσαν οι σημαντικά στην παρουσία του Ελληνισμού, όπως στο Αιδίνιο, στα Σώκια και την Κάτω Παναγιά.
Έτσι το οργανωμένο σχέδιο των δασκάλων του φασισμού Νεότουρκων και των Κεμαλικών, υλοποιήθηκε σε ένα ιστορικό χώρο των Ελλήνων της Ιωνίας. Εκεί τακτικός στρατός και άτακτοι (τσέτες) δολοφόνησαν δύο χιλιάδες Έλληνες της πόλης, αφήνοντας πίσω τους την ολοκληρωτική καταστροφή. Δολοφονίες, λεηλασίες, βιασμοί, καταστροφή κάθε ελληνικής πολιτισμικής παρουσίας.
Οι πρόσκοποι του Αϊδίνιου είχαν δημιουργήσει δύο προσκοπικές ομάδες, οι οποίες απέμειναν στην πόλη για να υπερασπίσουν τους Έλληνες. Στις 15 Ιουνίου 1919 μια μεγάλη δύναμη του συνεργατών του Κεμάλ χτύπησε το Αϊδίνιο. Τμήματα του Τουρκικού στρατού μαζί με άτακτους (Τσέτες) άρχισαν να προσβάλουν την πόλη του Αϊδινίου, με πολυβολισμούς και κανονιοβολισμούς από τα νότια της πόλεως.
Ανάμεσα στους δολοφόνους και ο αρχηγός των Τούρκων προσκόπων και μετέπειτα πρωθυπουργός στα Σεπτεμβριανά του 1955 όταν εξαφανίστηκε ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης, Αντνάν Μεντερές!Οι πρόσκοποι του Αϊδινίου δολοφονήθηκαν όλοι, μετά από φρικτά βασανιστήρια στις 18 Ιουνίου και τα άψυχα κορμιά τους πετάγονται στον Εύδονα ποταμό. Τον Νίκο Αυγερίδη του έβγαλαν τα μάτια, τον Φιλοκτήτη Αργυράκη τον έγδαραν, τον 19χρονο Μίνωα Βεϊνόγλου τον αποκεφάλισαν με σκουριασμένο μαχαίρι, τους λοιπούς τους λόγχισαν και τους κατακρεούργησαν.
1. Νικόλαος Αυγερίδης (Ιδρυτής και Τ.Ε.)
2. Επαμεινώνδας Αναστασιάδης (μέλος Τ.Ε.)
3. Μιχαήλ Τσοχατζής (μέλος Τ.Ε.)
4. Φιλοκτήτης Αργυράκης (Αρχηγός 1ης Ο.Π.)
5. Μίνως Βεϊνόγλου (Αρχηγός 2ης Ο.Π.)
6. Αιμίλιος Παπαδόπουλος (Αρχηγός 3ης Ο.Π.)
7. Ιωάννης Αβραάμ
8. Κωνσταντίνος Ανδρεάδης
9. Ηρακλής Αντωνίου
10. Δήμος Αραδούλης
11. Γεώργιος Θεοδώρου
12. Βασίλειος Ιωάννου
13. Γεώργιος Ιωάννου
14. Χρυσόστομος Κανάτας
15. Γεώργιος Καραγιαννόπουλος
16. Δήμος Καραμαούνας
17. Δημήτριος Κουγιουμτζής
18. Κυριάκος Μανθόπουλος
19. Εμμανουήλ Μαρινάκης
20. Ευδόκιμος Μιναρεδζόγλου
21. Θεοδόσιος Μιναρεδζόγλου
22. Νικόλαος Μιναρεδζόγλου
23. Γεώργιος Νικητόπουλος
24. Κωνσταντίνος Νομικός
25. Γεώργιος Παναγής
26. Γεώργιος Παπαδάκης
27. Δημήτριος Πρωτοψάλτης
28. Πλάτων Σαμιωτάκης
29. Δημοσθένης Σακελλαρίδης
30. Μάνθος Τσοχατζής
31. Ευστάθιος Χριστοδούλου
Αντίστοιχα εγκλήματα εναντίον νέων ανθρώπων και ειδικότερα προσκόπων έγιναν το 1921 στα Σώκια και το 1922 στην Κάτω Παναγιά.
Στα Σώκια δολοφονήθηκαν οι εξής πρόσκοποι:
1. Χρήστος Χριστίδης (Αρχηγός)
2. Γεώργιος Βενέτος
3. Βασίλειος Γεωργιάδης
4. Δημήτριος Καραμηνάς
5. Θρασύβουλος Καραμηνάς
6. Δημήτριος Μελάς
7. Ευστράτιος Ματθαίου
8. Ιωάννης Στολίδης
9. Γεώργιος Σαβράκης
10. Βασίλειος Χαραλάμπους
11. Γεώργιος Χαραλάμπους
12. Γεώργιος Χατζημιχαήλ
13. Κωνσταντίνος Χειμωνίδης.
Στην Κάτω Παναγιά δολοφονήθηκαν 800 άνθρωποι, ανάμεσά τους και τους 13 πρόσκοποι: «Με την πρώτη εμφάνιση τους στο χωριό, οι ληστοσυμμορίτες εξαπολύουν πρωτοφανή τρομοκρατία. Λεηλασίες, σφαγές, βιασμοί και βρησμοί παντού. Ξεχωρίζουν και συλλαμβάνουν τους δυο ιερείς, το δάσκαλο και τους πρόσκοπους, που θα υποστούν θάνατο από μαρτύρια. Τον παπα-Κουρμπά και τον παπα-Νικολή τους κομματιάζουν και τους κρεμάνε στα τσιγκέλια των σφαγίων του Τσεσμέ. Το δάσκαλο Ιωάννη Θεονίδη, τον ποιητή Αρσένιο Σάρικα και τους αθώους πρόσκοπους… τους υποβάλλουν σε απερίγραπτα μαρτυρία και τους θανατώνουν με μοναδική κατηγορία ότι ήταν πρόσκοποι. Όσοι Κατωπαναγιουσήδες επέζησαν από το δράμα του Αυγούστου το 1922, έχουν να λένε και να θυμούνται ότι τα τραγικότερα θύματα ιστορικής λαίλαπας ήταν οι ανήλικοι πρόσκοποι»». (Σύλλογος Κάτω Παναγιάς Μικράς Ασίας με τίτλο: «Πενήντα χρόνια του ζεριζωμού»(1922 – 1972)
Ως ένδειξη τιμής προς τους νέους αυτούς ανθρώπους, προσκοπικές ομάδες μπορούν να αναλάβουν σχετικές πρωτοβουλίες, αφιερώνοντας κάθε Ιούνιο εκδηλώσεις ανάδειξης του συγκεκριμένου τραγικού συμβάντος.
Επίσης, προσκοπικά τμήματα μπορούν να λάβουν ονόματα προσκόπων- θυμάτων της γενοκτονίας για να θυμίζουν στις επόμενες γενιές, τους σημαντικούς αυτούς ανθρώπους, οι οποίοι σε νεαρή ηλικία έχασαν τη ζωή τους, ενώ εκδηλώσεις ονοματοδοσίας μπορούν να πραγματοποιήσουν προσφυγικοί Δήμοι.
Από την ταινία "Πολίτικη Κουζίνα" η αναφορά για τη σφαγή των προσκόπων στο Αϊδίνιο.
Επετειακό λογότυπο για τα 100 χρόνια από την θυσία των Προσκόπων του Αϊδινίου. Πηγή έμπνευσης για το λογότυπο αποτέλεσε η τελευταία φωτογραφία της προσκοπικής Ομάδας του Αϊδινίου. Ο αριθμός 100 σκιαγραφείται από τις καμάρες στην πεδιάδα των Τράλλεων στο φόντο της φωτογραφίας, οι οποίες αποτελούν συμβολικά «το πέρασμα» στην αιωνιότητα. Οι ψυχές των 31 μικρών προσκόπων πετούν πλέον ελεύθερες. Τα περιστέρια είναι το αιώνιο σύμβολο αδελφοσύνης και ειρήνης των λαών. Το προσκοπικό τριφύλλι, παρμένο από έγγραφο της εποχής, θυμίζει την ευχή του τότε Γ.Ε. Κων. Μελά για να παραμείνει «Αιωνία στην καρδία μας και στο Σ.Ε.Π, η μνήμη του Αυγερίδη και των σφαγέντων αδελφών μας».
Το λογότυπο φιλοτεχνήθηκε από τον Δημοσθένη Μαθιόπουλο, ενεργό μέλος της Προσκοπικής Κίνησης.
