Έγινε πριν λίγες ώρες η εξόδιος ακολουθία και η κηδεία ενός ακόμη μέχρι πρότινος αγνοούμενου, του Στρατιώτη Μηχανικού Σάββα Αποστολίδη.
Ο Σάββας Αποστολίδης γεννήθηκε στο Νέο Χωρίο Κυθρέας, στις 13 Ιουνίου του 1955. Μόλις τελείωσε το δημοτικό σχολείο, άρχισε να εργάζεται για να βοηθήσει την πολυμελή οικογένειά του. Διακρίνετο για τον πολύ καλό χαρακτήρα του και την εργατικότητά του. Ήταν φιλήσυχος χαρακτήρας και αγαπητός στο χωριό και στους φίλους του.
Τον Ιανουάριο του 1974 ο Σάββας κατατάγηκε στο 70ο Τάγμα Μηχανικού, με έδρα το BMH της Λευκωσίας για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία.
Με την έναρξη της τουρκικής εισβολής στις 20 Ιουλίου 1974 το 70ο Τάγμα Μηχανικού, ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό στο κάλεσμα της πατρίδας και προσπάθησε να φέρει με επάρκεια όλες τις αποστολές που του ανατέθηκε, παρά την προδοσία και τις τραγικές συνθήκες των ημερών εκείνων που είχε ως αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς.
Οι άνδρες του τάγματος, χωρίς την αναγκαία κάλυψη πολλές φορές από άλλες μονάδες της Εθνικής Φρουράς, προχωρούσαν σε συνθήκες σκότους και άκρας σιγής προς τις θέσεις του εχθρού και επίστρωναν με μεγάλη προσοχή ναρκοπέδια σύμφωνα με τις οδηγίες που τους δίδονταν. Συνολικά επίστρωσαν αρκετά ναρκοπέδια μπροστά από τις προχωρημένες θέσεις των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς, ενώ έλαβαν μέρος και σε άλλες αποστολές, όπως καταστροφής πιθανών δρομολογίων του εχθρού.
Η τελευταία αποστολή κατέληξε δυστυχώς σε μεγάλη τραγωδία. Ήταν αυτή στην οποία χάθηκε ο Σάββας Αποστολίδης μαζί με 30 άλλους κληρωτούς και έφεδρους της μονάδας του, μεταξύ των οποίων και τρεις ανθυπολοχαγοί.
Το πρωινό της 6ης Αυγούστου, όταν αποστολή του Μηχανικού για επίστρωση ναρκοπεδίων στην περιοχή Λαπήθου-Καραβά, συνέπεσε χρονικά με την επιχείρηση των τουρκικών στρατευμάτων για κατάληψη των δύο κωμοπόλεων, οι άνδρες του Μηχανικού αφέθηκαν από τον υπεύθυνο αξιωματικό της αποστολής τους να διανυκτερεύσουν μπροστά από τη γραμμή άμυνας της Εθνικής Φρουράς, ενώ θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν την αποστολή τους από το βράδυ της προηγούμενης ημέρας και να αποχωρήσουν. Και αυτό, παρά τις σαφείς οδηγίες της ανώτερης διοίκησης του τάγματος σε επιτόπια επίσκεψή της.
Έτσι, όταν άρχισε η τουρκική επίθεση, οι άνδρες που μετείχαν στη συγκεκριμένη αποστολή του τάγματος, βρέθηκαν κυριολεκτικά μέσα σε μια πραγματική κόλαση φωτιάς από την οποία προσπάθησαν να διαφύγουν αβοήθητοι και όπως όπως.
Από την κόλαση εκείνη, κατάφεραν τελικά να σωθούν μόνο οι 17 από τους 48 άνδρες που έλαβαν μέρος στην αποστολή. Μεταξύ των διασωθέντων και ο υπεύθυνος αξιωματικός της αποστολής, ο οποίος είχε διανυκτερεύσει αλλού.
Όλοι οι άλλοι, περιλαμβανομένου και του Σάββα Αποστολίδη, εγκλωβίστηκαν στα πεδία των μαχών αντιμετωπίζοντας τους εισβολείς με αυταπάρνηση. Οργανώθηκαν σε τρείς ομάδες και προσπάθησαν να εξέλθουν από τις περιοχές, οι οποίες περιήλθαν στα χέρια των εισβολέων. Έπεσαν σε τουρκικές ενέδρες και έδωσαν σαν άλλοι Λεωνίδες την τελευταία τους μάχη.
Τα λιγοστά οστά του Σάββα εντοπίστηκαν διάσπαρτα και κατατεμαχισμένα μαζί με ακόμα 19 παλικαριών μας, όλων πολύ λίγα μέχρι ελάχιστα, σε περιοχή της Λαπήθου την περίοδο 2014-2015.
