ΛΥΓΚΙΑΔΕΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
Ένα πανέμορφο χωριό, το ωραιότερο μπαλκόνι της πόλης των Γιαννίνων με μια εξαίσια πανοραμική θέα της Παμβώτιδας, της πόλης και όλης της περιοχής σε μεγάλο βάθος και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα!
3 Οκτώβρη 1943
την ημέρα αυτή αυτό το καταπληκτικό χωριό μετατράπηκε σε κόλαση από τα τέρατα της "ΕΝΤΕΛΒΆΙΣ" της σκληρότερης με μεραρχίας του Χίλτερ που εκτελούσε τις πιο δύσκολες αποστολές παντού.
Την ημέρα αυτή του Οκτώβρη για αντίποινα για κάποιον σημαίνοντα Γερμανό αξκό, που εκτέλεσαν οι αντάρτες 40 χλμ. μακριά, περικύκλωσαν το χωριό κι άρχισαν να σφαγιάζουν και να καίνε ζωντανούς αδιακρίτως όσους έβρισκαν μπροστά τους στο χωριό: παιδιά, μωρά, γυναίκες και ηλικιωμένους, μέχρι και έμβρυα στις κοιλιές των μανάδων!! Σαν λυσασμένα θηρία κατέκαψαν το χωριό! Δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα!
Αποτέλεσμα: 82 νεκροί! 34 παιδιά και μωρά, 37 γυναίκες και 11 ηλικιωμένοι! Οι άντρες γλίτωσαν γιατί ήταν στα χωράφια ραβδίζοντας τις καρυδιές..
Ανάμεσα στους σωρούς των πτωμάτων ξεχώρισαν ύστερα από 36 ώρες μια γυναίκα νεκρή με σκοτωμένο το ένα της παιδί στην αγκαλιά της και το μωρό της τραυματισμένο με το στόμα στο βυζί της! Αυτή μου η αναφορά αποτελεί μνημόσυνο για όλα τα αθώα θύματα της γερμανικής θηριωδίας και αυτούς τους στίχους μου παρακάτω αφιερώνω στην Ελένη Α. Μπαμπούσκα που νεκρή θήλαζε το μωρό της!!
"ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΕΛΕΝΗ ΤΩΝ ΛΥΓΚΙΑΔΩΝ
Διαβάτη, στάσου μια στιγμή και κράτα την πνοή σου
να μην τρομάξει το παιδί και χάσει το βυζί της.
Το γάλα αίμα γίνηκε στο στόμα στο κορμί του
κι η μάνα επαρακάλαγε μέχρι τον ύπνο το γλυκό
ν' αφήσει την αφήσει την ψυχή της."
