ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΠΟΜΑΚΩΝ
ΝΟΜΟΥ ΞΑΝΘΗΣ
Ξάνθη, 3 Μαρτίου 2010
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
Προς: 1) Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Άννα Διαμαντοπούλου
Α. Παπανδρέου 37, 15180 Μαρούσι
2) Υπουργό Εξωτερικών κ. Γεώργιο Παπανδρέου, Βασιλίσσης Σοφίας 5,
10671 Αθήνα
Κοινοποίηση: Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως κ. Θεόδωρο Πάγκαλο, Πειραιώς 16-18,
10431 Αθήνα
Γενική Γραμματέα Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας - Θράκης κα.
Θεοδώρα Κόκλα, Γ. Κακουλίδου 1, 69100 Κομοτηνή
Πρόεδρο Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά, Νέα Δημοκρατία, Ρηγίλλης 18,
10674 Αθήνα
Γεν. Γραμματέα ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα, Λ. Ηρακλείου 145, Ν. Ιωνία
14231 Αθήνα
Πρόεδρο ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γιώργο Καρατζαφέρη, Καλλιρόης 52, 11745
Αθήνα
Πρόεδρο Συνασπισμού κ. Αλέξη Τσίπρα, Πλ. Ελευθερίας 1, 10553
Αθήνα
Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, Βουλή των
Ελλήνων Βασ. Σοφίας 2, 10021 Αθήνα
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ξάνθης κ. Σωκράτη Ξυνίδη, Μιχ. Καραολή &
Ελπίδος, Εμπορικό Κέντρο Cosmos Κτίριο Δ’ 67100 Ξάνθη
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ξάνθης κ. Τσετίν Μάντατζη , Πλάτωνος 18, 67100
Ξάνθη
Βουλευτή Ν.Δ. Ξάνθης κ. Αλέξανδρο Κοντό, Καπνεργατών &
Ανδρούτσου 11Α, 67100 Ξάνθη
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί, κύριοι πολιτικοί αρχηγοί, κυρία Γενικέ Γραμματέα,
Τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Νομού Ξάνθης (υπ’ αρ. 23/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης) απευθυνόμαστε σε σας, ζητώντας την προσοχή σας σε ένα θέμα πού για πολλά χρόνια αποτελεί ανοικτή πληγή για τον λαό της Θράκης και ιδιαίτερα για τους Πομάκους της Θράκης, τμήμα των οποίων εκπροσωπούμε.
Εδώ και πολλές δεκαετίες συντελείται εις βάρος μας μία μορφωτική, γλωσσική και πολιτισμική γενοκτονία. Μία γενοκτονία εις βάρος αυτών των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ανήκουν και τα μέλη του Συλλόγου μας, που έχουμε το θάρρος να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Πομάκοι της Ελλάδας. Το Ελληνικό Κράτος, παραβιάζοντας θεμελιώδη δικαιώματα που παρέχει το Σύνταγμά του και οι ευρωπαϊκές συνθήκες, αλλά και τα άρθρα 40 και 45 της συνθήκης της Λωζάνης, τα οποία παρέχουν στις μουσουλμανικές μειονότητες της Ελλάδας το δικαίωμα «να ποιώνται ελευθέρως εν αυτοίς χρήσιν της γλώσσης των», στερεί από μας και τα παιδιά μας όχι μόνο το δικαίωμα της εκπαίδευσης στην μητρική μας γλώσσα, αλλά ακόμη και το πλέον στοιχειώδες δικαίωμα της αποκλειστικής εκπαίδευσης στην επίσημη γλώσσα του, την ελληνική, και μας επιβάλλει την υποχρεωτική εκπαίδευση σε μία ξένη γλώσσα, την οποία δεν μιλούμε και δεν επιθυμούμε να χρησιμοποιούμε, δηλαδή την τουρκική.
Με την επιστολή αυτή δεν σας ζητάμε κάποια χάρη. Ζητάμε αυτό που είναι αυτονόητο δικαίωμα κάθε πολίτη μιας οποιασδήποτε ευνομούμενης και δημοκρατικής χώρας. Ζητάμε το δικαίωμα ο γιος μας ο Μεχμέτ να μαθαίνει ό,τι μαθαίνει ο γιος σας ο Νίκος. Ζητάμε η κόρη μας η Φατμέ, όταν θα δώσει εξετάσεις για να περάσει στο ελληνικό πανεπιστήμιο, να έχει τις ίδιες γνώσεις, δεξιότητες και προοπτικές που θα έχει η κόρη σας η Άννα. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό τώρα, όταν στα πιο ευαίσθητα και κρίσιμα μαθησιακά χρόνια τους τα παιδιά μας διδάσκονται μια γλώσσα που δεν μιλούν και δεν θα την χρησιμοποιήσουν ποτέ στο σπίτι και στο πανεπιστήμιό τους;
Και σας ρωτάμε: Εάν το ελληνικό κράτος επέβαλε στα παιδιά των χριστιανών ενός χωριού της Θράκης ή οποιουδήποτε άλλου χωριού της Ελλάδας, να διδάσκονται υποχρεωτικά τα μισά μαθήματά τους στην τουρκική γλώσσα, χωρίς να την μιλούν ως μητρική τους γλώσσα και χωρίς οι γονείς τους να θέλουν κάτι τέτοιο, δεν θα ξεσηκωνόταν όλοι εναντίον του οποιουδήποτε φορέα, που θα τολμούσε αυτό το έγκλημα; Γιατί επί τόσα χρόνια το Ελληνικό Κράτος ανέχεται να συντελείται το ίδιο έγκλημα σε βάρος μας; Μήπως είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Δεν πληρώνουμε φόρους; Δεν δίνουμε τα παιδιά μας στον στρατό; Γιατί στερούμαστε το δικαίωμα της εκπαίδευσης στη γλώσσα μας ή έστω στη γλώσσα της πατρίδας μας, και μας επιβάλλεται μία ξένη γλώσσα;
Έχουμε πληροφορηθεί ότι το Υπουργείο Παιδείας στην περίοδο του κ. Ε. Στυλιανίδη προχώρησε στο ενθαρρυντικό βήμα της ίδρυσης τεσσάρων ελληνόφωνων σχολείων στα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης. Δυστυχώς όμως η σημαντική αυτή απόφαση δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί, και, παρά τη σύστασή τους στα χαρτιά, τα σχολεία αυτά δεν έχουν μέχρι τώρα λειτουργήσει. Πριν τρία χρόνια οι κάτοικοι του χωριού Μάνταινα Ξάνθης ζήτησαν με επιστολή τους στην Διεύθυνση Α/βάθμιας Εκπαίδευσης να δημιουργηθεί στο χωριό τους δημόσιο (μη μειονοτικό) ελληνικό σχολείο (σχετική θετική εισήγηση από τον προϊστάμενο Π.Ε. Ξάνθης προς τον Περιφερειακό Δ/ντή Εκ/σης Ανατολ. Μακεδονίας-Θράκης (Α.Π. Φ 2.1/6381, 7-12-2006). Στο αίτημά τους οι κάτοικοι της Μάνταινας δεν έχουν λάβει καμία απάντηση μέχρι σήμερα. Οι αρμόδιοι φορείς της τοπικής εκπαίδευσης μέχρι σήμερα κωφεύουν με διάφορες προφάσεις. Μας προκαλεί εντύπωση η διστακτικότητα της Πολιτείας, την στιγμή που τον ίδιο καιρό μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δήλωσε, με αφορμή αίτημα μέλους του Συλλόγου μας να μιλήσει ενώπιόν του στην πομακική γλώσσα, ότι «αν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος στον κόσμο που δηλώνει Πομάκος, είμαστε υποχρεωμένοι να τον υπερασπιστούμε». Εμείς, τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Νομού Ξάνθης, βρήκαμε το σθένος, παρά τις απειλές και τον πολυποίκιλο πόλεμο που δεχόμαστε, να δηλώσουμε δημόσια και σθεναρά την πομακική μας ταυτότητα και γλώσσα. Να είστε σίγουροι ότι υπάρχουν ακόμη πολλές χιλιάδες Πομάκοι, που θέλουν να το κάνουν, αλλά δεν το τολμούν. Και δεν το τολμούν όχι λόγω του εκφοβισμού και των απειλών, αλλά γιατί δεν υπάρχει η Ελληνική Πολιτεία, που θα τους υπερασπιστεί και θα τους αγκαλιάσει.
Τουλάχιστον δώστε στην αρχή την ευκαιρία σε μας να μορφωνόμαστε στην γλώσσα της πατρίδας μας και στην μητρική μας γλώσσα, και να είστε απόλυτα σίγουροι ότι μέσα σε λίγα χρόνια η πλειονότητα των Πομάκων, που σήμερα κρατά φοβισμένη το στόμα της κλειστό, θα μας ακολουθήσει και θα στέλνει τα παιδιά της στα σχολεία, που θα μας φτιάξει η Ελληνική Πολιτεία, όπου θα διδάσκονται αποκλειστικά ελληνικά ή ελληνικά και την μητρική τους γλώσσα (πομακικά), ώστε να έχουν ίσες ευκαιρίες και να μπορούν να συναγωνιστούν τα άλλα παιδιά αυτής της χώρας. Σας θυμίζουμε το παράδειγμα των δημόσιων (μη μειονοτικών) γυμνασίων και λυκείων στα Πομακοχώρια, που ενώ ξεκίνησαν με 15 μαθητές και πόλεμο από πολλές πλευρές, τα σχολεία αυτά κατά το σχολικό έτος 2008-9 είχαν:
Γυμνάσιο Σμίνθης
145 μαθητές
Γυμνάσιο Γλαύκης
140 μαθητές
Λύκειο Γλαύκης
150 μαθητές
Τεχνικό Λύκειο Γλαύκης
60 μαθητές
Γυμνάσιο Θερμών
25 μαθητές
με αποτέλεσμα να μην επαρκούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις τους.
Η σιωπηλή ή φανερή, σκόπιμη ή μη σκόπιμη, άρνηση ή αδράνεια του Υπουργείου Παιδείας, των αρμοδίων φορέων της Α/βάθμιας Εκπαίδευσης και εν τέλει του Ελληνικού Κράτους της στοιχειώδους δημοτικής εκπαίδευσης των παιδιών μας αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα ή στην ελληνική και στην πομακική ως μητρική τους, αποτελεί στην πραγματικότητα άρνηση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των Πομάκων, του δικαιώματός μας στην παιδεία και στην μόρφωση, της αξιοπρέπειάς μας ως πολιτών αυτής της χώρας. Γι’ αυτό πρέπει η Ελληνική Πολιτεία να βρει τον τρόπο και τα μέσα να αλλάξει άμεσα αυτήν την κατάσταση και να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας.
Δεν αρνούμαστε σε κανέναν από τους Πομάκους της πατρίδας μας το δικαίωμα να στέλνει τα παιδιά του στα μειονοτικά σχολεία για να μορφώνονται και στην τουρκική γλώσσα, ακόμη και εάν αυτός δεν την μιλά στο σπίτι του, εφόσον φυσικά επιθυμεί εκπαίδευση και στην τουρκική γλώσσα. Ζητούμε όμως και εμείς από το Ελληνικό Κράτος, αλλά και από όλους τους συμπατριώτες μας μουσουλμάνους και μη, πομακόφωνους, τουρκόφωνους και ελληνόφωνους, ανεξάρτητα αν οι ίδιοι αισθάνονται φυλετικά Έλληνες, Τούρκοι ή Πομάκοι, να σεβαστούν το δικαίωμά μας να μορφώνονται τα παιδιά μας αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα ή στην ελληνική και στην μητρική μας γλώσσα, την πομακική. Όποια δικαιώματα απολαμβάνουν και ζητούν οι τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι της Ελλάδας για την γλώσσα και παιδεία τους, τα ίδια δικαιώματα ζητούμε και εμείς για τους πομακόφωνους μουσουλμάνους της Ελλάδας, μία μεγάλη μερίδα των οποίων εκπροσωπούμε.
Ζητάμε λοιπόν:
1. Την ίδρυση δημόσιων, μη μειονοτικών, σχολείων σε όλα τα πομακοχώρια, και την παράλληλη λειτουργία τους με τα μειονοτικά. Τελικός στόχος της Ελληνικής Πολιτείας θα πρέπει να είναι να προσφέρει σε κάθε Πομάκο, ανεξάρτητα του τι αισθάνεται φυλετικά, το δικαίωμα να επιλέξει την γλώσσα στην οποία θα μορφωθεί το παιδί του. Έτσι, όσοι γονείς επιθυμούν αποκλειστικά ελληνική παιδεία για τα παιδιά τους, θα μπορούν να τα στέλνουν στο δημόσιο σχολείο, και όσοι θέλουν να μορφωθούν τα παιδιά τους και στα τουρκικά, να τα στέλνουν στο υπάρχον μειονοτικό.
2. Την εισαγωγή στα δημόσια δημοτικά σχολεία της Θράκης της διδασκαλίας του Κορανίου για τους μουσουλμάνους μαθητές.
3. Την γενίκευση της προσχολικής αγωγής στην ελληνική γλώσσα, με την ίδρυση παιδικών βρεφονηπιακών σταθμών και δημόσιων νηπιαγωγείων σε όλα τα πομακοχώρια.
4. Την άμεση λειτουργία των τεσσάρων δημόσιων ελληνόφωνων δημοτικών σχολείων, που ορθώς έπραξε και ίδρυσε ο προκάτοχός σας στο Υπουργείο Παιδείας στα τέσσερα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης. Αναμένουμε από εσάς την υλοποίηση της λειτουργίας των τεσσάρων αυτών σχολείων που έχουν συσταθεί.
5. Την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος των κατοίκων της Μάνταινας, που εκκρεμεί από το 2006, για ίδρυση δημόσιου (μη μειονοτικού) σχολείου.
6. Την δημιουργία πιλοτικών σχολείων, όπου τα παιδιά θα διδάσκονται την μητρική τους γλώσσα (πομακική) και πολιτισμό, παράλληλα με την ελληνική. Η καταγραφή της έχει ήδη προχωρήσει σε ικανοποιητικό βαθμό, ενώ σήμερα πλέον υπάρχουν και Πομάκοι, αλλά και μη Πομάκοι (χριστιανοί) εκπαιδευτικοί, με γλωσσολογική παιδεία και επαρκή γνώση της πομακικής γλώσσας, οι οποίοι μπορούν να αναλάβουν το έργο της διδασκαλίας της στα σχολεία, έστω και μέσω πιλοτικών προγραμμάτων. Στα ίδια σχολεία να χρησιμοποιείται η πομακική, παράλληλα με την ελληνική κατά την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και σχολικών δραστηριοτήτων.
7. Την επίσημη και συστηματική καταγραφή της πομακικής γλώσσας από το Ελληνικό Κράτος, από Επιτροπή Επιστημόνων που διαθέτουν την σχετική παιδεία και γνώση, με την επίσημη καθιέρωση ειδικού αλφαβήτου, με βάση το ελληνικό αλφάβητο, προκειμένου να διδαχθεί στα σχολεία, αλλά και να χρησιμοποιείται δημόσια παράλληλα με την ελληνική, για να καλύψει τις ανάγκες διγλωσσίας. Στην καταγραφή της πομακικής μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν και αρμόδια τμήματα πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (Α.Π.Θ., Δ.Π.Θ., ΕΠΑΘ).
8. Την συνεργασία της Ελληνικής Πολιτείας με τον Σύλλογό μας για την επίσημη καταγραφή και είσοδο της πομακικής γλώσσας στα σχολεία και στην δημόσια ζωή του τόπου, στην θέση της τουρκικής γλώσσας. Ο Σύλλογός μας έχει υπόψη του κατάλληλα εκπαιδευμένα πρόσωπα και μπορεί να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις στην Ελληνική Πολιτεία για την υλοποίηση του σκοπού αυτού και είναι έτοιμος να συνεργαστεί μαζί της, προσφέροντας κάθε δυνατή βοήθεια.
9. Τον σεβασμό της Συνθήκης της Λωζάνης από το Ελληνικό Κράτος για την θρησκευτική (και όχι εθνική) μουσουλμανική μειονότητα των Πομάκων της Ελλάδας. Συγκεκριμένα το άρθρο 40 της συνθήκης προβλέπει: «Οι τούρκοι υπήκοοι, οι ανήκοντες εις μη μουσουλμανικάς μειονότητας, … θα έχωσι ιδίως ίσον δικαίωμα να συνιστώσι, διευθύνωσι και εποπτεύωσι … σχολεία και λοιπά εκπαιδευτήρια, μετά του δικαιώματος να ποιώνται ελευθέρως εν αυτοίς χρήσιν της γλώσσης των…». Εξάλλου το άρθρο 45 της ίδιας συνθήκης προβλέπει: «τα αναγνωρισθέντα διά των διατάξεων του παρόντος Τμήματος δικαιώματα εις τας εν Τουρκία μη μουσουλμανικάς μειονότητας, αναγνωρίζονται υπό της Ελλάδος εις τας εν τω εδάφει αυτής ευρισκομένας μουσουλμανικάς μειονότητας». Μητρική γλώσσα είναι για μας τα πομακικά, και όχι τα τουρκικά, που μας έχουν επιβληθεί. Μέχρι να αρχίσει η διδασκαλία της μητρικής μας γλώσσας δεν επιθυμούμε να την αντικαταστήσει καμία άλλη γλώσσα εκτός από την ελληνική.
Θα θέλαμε, κλείνοντας, να σας θυμίσουμε τις πρόσφατες (28/8/2009) συστάσεις της Διεθνούς Επιτροπής για την Εξάλειψη όλων των μορφών Φυλετικών Διακρίσεων (International Convention on the Elimination of all Forms of Racial Discrimination) των Ηνωμένων Εθνών, η οποία με την υπ. Αρ. CERD/C/GRC/CO/19 απόφασή της ορίζει τα ακόλουθα (παρ. 9):
«Η Επιτροπή σημειώνει ότι η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης αποτελείται από τις εθνοτικές ομάδες των Τούρκων, των Πομάκων και των Ρωμά και η Κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίσει το δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν τις δικές τους γλώσσες». Στην παράγραφο 28 η ίδια Επιτροπή ζητάει από την ελληνική κυβέρνηση να συμμορφωθεί ως προς τις συστάσεις της μέχρι τις 18 Ιουλίου 2013.
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί, κύριοι πολιτικοί αρχηγοί, κυρία Γενικέ Γραμματέα,
Ο Σύλλογός μας εκπροσωπεί χιλιάδες Πομάκων του Νομού Ξάνθης, οι οποίοι περιμένουν την ανταπόκρισή σας στα παραπάνω αιτήματα. Σας παρακαλούμε να μας εκφράσετε εγγράφως τις θέσεις σας σχετικά με τις προτάσεις μας.
Σας επισυνάπτουμε αντίγραφα επιστημονικών άρθρων σχετικών με την ιστορία και την εκπαίδευση των Πομάκων καθώς και την εισήγηση της γραμματέως του συλλόγου μας στη Σύνοδο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη - ΟΑΣΕ (OSCE) που έγινε στη Βαρσοβία της Πολωνίας στις 29-30 Σεπτεμβρίου 2009. Αναμένοντας την απάντησή σας, σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο έργο σας.
Με τιμή
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Νομού Ξάνθης
Ο Πρόεδρος Η γραμματέας Ο ταμίας
ΤΑΧΗΡ ΚΟΝΤΕ ΑΛΙΕ ΕΦΕΝΤΗ ΧΑΜΔΗ ΕΦΕΝΤΗ
Εισήγηση της γραμ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων
Ν. Ξάνθης κ. Αλιέ Εφέντη
στο Συνέδριο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη - ΟΑΣΕ – Βαρσοβία 29-30 Σεπτεμβρίου 2009
Καλημέρα σας κυρίες και κύριοι. Ονομάζομαι Αλιέ Εφέντη και εκπροσωπώ τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πομάκων Νομού Ξάνθης.
Οι Πομάκοι είναι μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες, γηγενής λαός των Θρακικών βουνών, οι οποίοι ομιλούν πομακικά, μία γλώσσα σλαβικής προέλευσης. Όπως δηλώνεται στη Συνθήκη της Λωζάννης, είμαστε μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα. Η Συνθήκη της Λωζάννης προστατεύει επίσης το δικαίωμά μας για εκπαίδευση, ελευθερία της σκέψης, της θρησκείας και του συνεταιρισμού. Αυτά τα δικαιώματα έχουν περαιτέρω ενισχυθεί από το Ελληνικό Σύνταγμα και άλλες διεθνείς συνθήκες.
Εμείς, οι Πομάκοι, ως μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας, ακολουθήσαμε τη μοίρα της χώρας μας μέσα από τις ιστορικές αναστατώσεις και συμμετείχαμε ενεργά στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας. Όμως, κατά τη δεκαετία του 1950 διακρατικές συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (σχετικά με τη μειονοτική εκπαίδευση των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και των Μουσουλμάνων) μας ανάγκασαν να μάθουμε Τουρκικά και να ακολουθήσουμε το Τουρκικό εκπαιδευτικό αναλυτικό πρόγραμμα στα μισά των συνολικών μαθημάτων σε όλα τα μειονοτικά σχολεία στα χωριά μας. Το ζήτημα της τριγλωσσίας γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η κοινότητά μας μαθαίνει και Αραβικά για να διαβάσει το Ιερό Κοράνιο. Πιστεύουμε ότι η επιβολή της διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών που είναι άσχετες προς τη μητρική μας γλώσσα γεννά μία διαδικασία εσφαλμένης ταυτοποίησης της πολιτιστικής μας ταυτότητας και την ίδια στιγμή αποθαρρύνει τις προσπάθειες μας για κοινωνική ενσωμάτωση με την υπόλοιπη Ελληνική κοινωνία.
Η μόνη αποτελεσματική λύση αυτού του προβλήματος θα ήταν η ίδρυση Ελληνικών δημόσιων δημοτικών σχολείων σε όλα τα χωριά μας, όπου γλώσσες όπως αραβικά, αγγλικά, τουρκικά, γερμανικά κλπ μπορούν να διδαχθούν ως προαιρετικά μαθήματα. Καθώς η γλώσσα μας είναι μία προφορική γλώσσα κατανοούμε πως νέοι γλωσσολογικοί κανόνες θα πρέπει να εφευρεθούν και να χρησιμοποιηθούν για να οργανωθούν με ένα σύνθετο τρόπο έτσι ώστε να μπορούν να διδαχθούν και να μελετηθούν.
Όμως, για να προοδεύσουν τα παιδιά μας χρειαζόμαστε το ταχύτερο δυνατόν να έχουν την ευκαιρία να μορφώνονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες στην ελληνική γλώσσα αλλά με τέτοιο τρόπο που θα μας επιτρέπει να μείνουμε πιστοί στις αρχές της θρησκείας και της ταυτότητάς μας. Για να προστατεύσουμε τον ιδιαίτερο πολιτισμό μας, την ιστορία και την ταυτότητά μας και επιπλέον λόγω του ότι εξαναγκαζόμαστε να την ξεχάσουμε, το 2007 μία ομάδα ανθρώπων ίδρυσαν τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πομάκων Νομού Ξάνθης. Κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του συλλόγου μας, η γνωστή τουρκόφωνη εφημερίδα “Millet” δημοσίευσε τα ονόματα των μελών του Συλλόγου Πομάκων στην προσπάθειά τους να μας εκθέσουν μπροστά στην κοινότητά μας ονομάζοντάς μας προδότες και σατανάδες. Παρά την τρομοκρατία και τις απειλές που τα μέλη του συλλόγου μας αντιμετωπίζουν από τότε, την ταπείνωση των οικογενειών μας ακόμα και μέσα στα τεμένη, καταφέρνουμε να διατηρούμε το πνεύμα του συλλόγου μας ζωντανό μέχρι τώρα. Κατά τους δύο επόμενους μήνες θα είμαστε υπερήφανοι να εορτάσουμε το άνοιγμα του νέου μας Πομακικού Πολιτιστικού Κέντρου στην Ξάνθη.
Συμπερασματικά θα ήθελα να ζητήσω την υποστήριξη του διοικητικού συμβουλίου του ΟΑΣΕ για τα ακόλουθα:
- Χρειαζόμαστε το ελληνικό κράτος να διαφυλάξει το θεμελιώδες δικαίωμά μας για ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση μέσα από την καθιέρωση πλήρως ενσωματωμένων δημόσιων δημοτικών σχολείων στις περιοχές μας. Πρόσφατα (τα τελευταία 10 χρόνια), λόγω της ειδικής ποσόστωσης για τα παιδιά της μειονότητας, για την εγγραφή τους στο πανεπιστήμιο, τα παιδιά μας είχαν περισσότερες πιθανότητες να λάβουν εκπαίδευση υψηλότερου επιπέδου, και ο αριθμός των επιστημόνων, γιατρών και δικηγόρων, στην κοινότητά μας, που εργάζονται μαζί με τη χριστιανική πλειονότητα, έχει αυξηθεί. Όμως, αν οι Πομάκοι πρόκειται να ενσωματωθούν επιτυχώς σε μια πολυεθνοτική κοινωνία, χρειάζεται να αποκτήσουν ευχέρεια στην επίσημη γλώσσα του κράτους. Αλλιώς, είμαστε καταδικασμένοι στην κοινωνική περιθωριοποίηση, τη φτώχια και την αβεβαιότητα ενός μέλλοντος δίχως ελπίδα.
- Χρειαζόμαστε αποτελεσματική προστασία της νομιμοποίησης της πομακικής μας ταυτότητας ενάντια στη βαναυσότητα του Τουρκικού Προξενείου και των Τούρκων εθνικιστών. Είναι απαράδεκτο να αισθανόμαστε τρωτοί μέσα στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επειδή θέλουμε να μιλάμε τη δική μας γλώσσα, να τραγουδάμε τα δικά μας τραγούδια και να εκφράζουμε ελεύθερα τη γνώμη μας σχετικά με το μέλλον των παιδιών μας.
- Θα θέλαμε οι θεσμοί της Ευρώπης και της Ελλάδας να ενθαρρύνουν τη μελέτη και έρευνα του πομακικού πολιτισμού σε ακαδημαϊκό επίπεδο.
Τέλος, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις ελπίδες μου για το μέλλον αυτής της κοινότητας. Ο Γκόγια, ο αγαπημένος μου ζωγράφος, είπε κάποτε: «Η ζωή είναι σαν την σπείρα». Ήρθα σήμερα εδώ επειδή πιστεύω ότι η κοινότητά μου μπορεί να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο σχετικά με την φύση της ταυτότητάς μας (Πομάκοι-Τούρκοι-Έλληνες) που καταστρέφει τις προσπάθειές μας για πρόοδο και ενσωμάτωση. Πρέπει να ανοίξουμε αυτόν τον κύκλο, να απελευθερώσουμε την κοινότητά μου και να δημιουργήσουμε μια σπείρα για χάρη των παιδιών μας. Επειδή αυτά είναι το μέλλον μας και αυτό το μέλλον πρέπει να είναι εύκολο και φιλικό, έτσι ώστε να μπορέσουν να ζήσουν ευτυχισμένα στο μέρος όπου γεννήθηκαν.
Βαρσοβία, 30/09/2009
