Θ. Μαλκίδης
Εθνικό Μνημείο Γενοκτονίας
Ομιλία στην Εύξεινο Λέσχη Νάουσας
Η πρώτη
φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του
Πόντου το 1908 και κρατά μέχρι την έναρξη
του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η
άνοδος των Νεότουρκων στην εξουσία
δημιούργησε τις συνθήκες για την έναρξη
των διωγμών.Η δεύτερη περίοδος ξεκίνησε
το 1914, όταν οι συγκρούσεις του πρώτου
παγκοσμίου πολέμου αναβάθμισαν την
πολιτική της γενοκτονίας.
Η περίοδος
1919-1924 αποτελεί την τρίτη, τελευταία και
πιο έντονη φάση γενοκτονίας, όταν την
εξόντωση των Ελλήνων αναλαμβάνει ο
Μουσταφά Κεμάλ.
Τον
επίλογο της γενοκτονίας
αποτελεί ο ξεριζωμός των επιζώντων και
έτσι έρχονται στην Ελλάδα και τα τελευταία
υπολείμματα της «εν ροή γενοκτονίας»
όπως ονομάστηκε.
Η
εκρίζωση αυτή των Ελλήνων είναι από τα
πρωτοφανή εγκλήματα στην ανθρώπινη
ιστορία, το οποίο όμως παρέμεινε στη λήθη, μέχρι την ανάδειξη του θέματος στης δεκαετία του 1980 και την καθιέρωση της 19ης Μαΐου
ως«Ημέρα
Μνήμης».
Έχοντας γνώση από άλλους λαούς που υπέστησαν Γενοκτονία, έχοντας το παράδειγμά τους ότι αυτή τιμάται και με τα κεντρικά μνημεία Γενοκτονίας, όπου αποδίδονται από όλους οι ανάλογες τιμές, εδώ από την Ηρωική Πόλη της Νάουσας που γνωρίζει από Ολοκαυτώματα, προτείνω τη δημιουργία του Εθνικού Μνημείου γενοκτονίας. Μνημείο το οποίο μπορεί να λειτουργήσει για τους ευνόητους λόγους, σε ηθικό, διπλωματικό και ιστορικό επίπεδο, πρωταγωνιστικά για την ανάδειξη της Γενοκτονίας.
Η Γενοκτονία και ιδιαίτερα η διεθνοποίησή
της αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα το
οποίο, παρά τα χαμένα χρόνια και την
πολιτική και κρατική ολιγωρία αδιαφορία
και απροθυμία κυριαρχεί ως αίτημα
παγκοσμίως. Η ανάδειξη και διεθνοποίηση
της γενοκτονίας, αφορά όλους τους
Έλληνες και θα πρέπει αποτελεί κυρίαρχο
συστατικό στοιχείο της εθνικής εξωτερικής
πολιτικής που σέβεται την ιστορία και
την αλήθεια, δηλαδή τη μνήμη της.
Το εθνικό μνημείο για τη Γενοκτονία μπορεί να είναι η απαρχή ενός κύκλου διεθνών αναγνωρίσεων, αλλά και ευθύνης, ηθικής και χρέους έναντι των δολοφονημένων προγόνων μας. Η πολιτεία έχει την υποχρέωση να το κατασκευάσει όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο για την 19η Μαΐου, σε διαφορετική όμως περίπτωση είμαστε υποχρεωμένοι να το φτιάξουμε εμείς!
www.verianet.gr
Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Νάουσας: Εκδηλώσεις μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού
6
Το πρωί του Σάββατου 21 Μαίου 2016 στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου τελέστηκε Θεία Λειτουργία – Μνημόσυνο για τα Θύματα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ακολούθησε Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο της Γενοκτονίας στην κεντρική πύλη του Πάρκου από τον Δήμαρχο Νάουσας κ. Κουτσογιάννη, τον Πρόεδρο του Συλλόγου Παλλινοστούντων Ομογενών « το Χρυσόμαλλο Δέρας» κ. Παχατουρίδη και την Εύξεινο Λέσχη Ποντίων Νάουσας.
« ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ»
Το απόγευμα του Σαββάτου στο Κτίριο Τουρπάλη (πρώην Δημοτική Βιβλιοθήκη) η Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Νάουσας πραγματοποίησε εκδήλωση αφιερωμένη στην Ποντιακή Γενοκτονία. Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών με θέμα « Γενοκτονία: Από την Υπονόμευση και την Άρνηση στην Διεθνοποίηση και την Αναγνώριση»
Ο ομιλητής ανέφερε ότι η Γενοκτονία ξεκίνησε από τη Νάουσα το 1822 και επαναλήφθηκε μετά από έναν αιώνα στον Πόντο και την υπόλοιπη Μ. Ασία. Δυστυχώς στη χώρα μας η πλήρης δικαίωση δεν έχει επιτευχθεί ακόμα, τη στιγμή που σε άλλα κράτη έγιναν μεγαλύτερα βήματα σε αυτόν τον τομέα. Πιο συγκεκριμένα λαοί που υπέστησαν γενοκτονία , σαν την Αρμενία και το Ισραήλ, έχουν αποκτήσει εθνικό μνημείο Γενοκτονίας, στο οποίο καταθέτουν στεφάνια οι πανταχόθεν αφικνούμενοι επίσημοι, στην Ελλάδα ακόμα τέτοιο μνημείο δεν υπάρχει. Επιφανείς και μη προσωπικότητες από άλλες χώρες μιλούν για την Ποντιακή Γενοκτονία, και μάλιστα για κάποιους, όπως τους πολίτες της γειτονικής Τουρκίας, αυτό έχει και κάποιο κόστος. Αντίθετα στον ελληνικό χώρο όχι μόνο λείπει η στήριξη από την επίσημη πολιτεία αλλά υπάρχει και αμφισβήτηση του ιστορικού γεγονότος. Σημαντικό γεγονός αποτελεί το συνέδριο που διοργανώθηκε τον φετινό Απρίλιο στην Άγκυρα της Τουρκίας, από Τούρκους πολίτες με θέμα την Ποντιακή Γενοκτονία. Ο ομιλητής επίσης σχολίασε τον όρο που χρησιμοποιούμε οι Έλληνες για τους τάφους ως «μνήματα» καθώς και το έθιμο της περιποίησης και φροντίδας των οστών των προγόνων μας, γιατί τους κεκοιμημένους τους θεωρούμε ότι ζουν κοντά μας ,τους τιμούμε με κάθε τρόπο και προπαντός δεν τους ξεχνούμε. Τέλος πρότεινε η νεότερη γενιά να συνεχίσει αυτό τον αγώνα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας.
Στη συνέχεια προβλήθηκε ένα δεκάλεπτο σχετικό ντοκιμαντέρ που ετοίμασε μια επταμελής ομάδα μαθητών του3ου Γυμνασίου Νάουσας με την επίβλεψη της καθηγήτριάς τους κ. Μάρθας Καρβουνίδου και το οποίο σε πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό απέσπασε την εύφημη μνεία. Στην συνέχεια ο Πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης κ. Φώτης Φανιάδης , παρουσία του Διευθυντή του 3ου Γυμνασίου Νάουσας κ. Νίκου Κύρου , παρέδωσε στους μαθητές τις τιμητικές διακρίσεις για την προσπάθειά τους.
Οι μαθητές που επιμελήθηκαν το ντοκιμαντέρ ήταν:
Ασιατίδου Βασιλική- Γκιούρκα Αίγλη- Νικολαϊδης Νίκος- Παπαδοπούλου Έλενα- Πετρίδης Χρήστος- Πουτακίδου Ευδοκία- Ταχυδρομίδης Γιάννης.
Οι εκδηλώσεις Γενοκτονίας ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 22 Μαϊου 2016 με την λαμπαδηδρομία που ξεκίνησε από το Μνημείο Γενοκτονίας της Νάουσας συνεχίστηκε στο Ηρώο Κοπανού , στο Μνημείο της Πατρίδας και κατέληξε στο Μνημείο του Καπετανίδη στη Βέροια. Οι αθλητές που συνόδεψαν τη φλόγα ήταν : Γιώργος Καισαρίδης, Θωμάς Φράγγης, Παπουτσής Χάρης και Τζιώνας Δημήτρης.