Θ. Μαλκίδης
Όλοι είναι Μνημονιακοί
Συμπληρώθηκαν επτά χρόνια και πάμε στα οχτώ από τότε που μας έλεγαν από μπροστά μας «τεμπέληδες», «διεφθαρμένους», τη χώρα και την οικονομία μας «Τιτανικό», δίνοντας ψευδή στοιχεία για το «χρέος» και από πίσω μας συζητούσαν μυστικά με το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, την ΕΕ.
Από την πρώτη στιγμή όταν σαν σήμερα το 2010 ο αλήστου μνήμης τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, έστειλε την Ελλάδα από το Καστελόριζο στο "ασφαλές καταφύγιο", μιλήσαμε και γράψαμε για τις συμβάσεις - μνημόνια που υποδούλωσαν την πατρίδα μας.
Μιλήσαμε για την πολιτική λιτότητας και την ύφεση που πιέζει την κοινωνία,τις αντιθέσεις που πολλαπλασιάζονται με την κατεδάφιση των κατακτήσεων των εργαζομένων και την τεράστια αύξηση της ανεργίας, τη φυγή των νέων, τις αυτοκτονίες, τη δημογραφική κατάρρευση, την έλλειψη πρόνοιας και υγείας, την κατρακύλα της παιδείας, την συνέργεια της Τουρκίας για την εισβολή εκατομμυρίων ανθρώπων, την οικονομική κατοχή, την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία.
Μιλήσαμε για την πώληση του εθνικού πλούτου, τις συντάξεις και τους μισθούς πείνας, για το πολιτικό σύστημα που είναι χαμηλού μορφωτικού και εθνικού επιπέδου και ευθύνης και είναι ικανό να πουλήσει τα πάντα, για τους δήθεν διανοούμενους που σιωπούν, για τους θεσμούς που δε λειτουργούν, ή "λειτουργούν" υπέρ των δυνατών, για την παρακμή του έθνους που ενώ είναι συνυφασμένο με την αληθινή αντίσταση, από το 1821 μέχρι τη Ναζιστική- φασιστική κατοχή, για το λαό που ενώ ζει σε ένα τόπο μαρτυρίου και μαρτύρων, σήμερα βρίσκεται σε αδράνεια.
Αφού μας έριξαν στο «ασφαλές» καταφύγιο του ΔΝΤ και των άλλων δανειστών, πιστωτών, τρόικα, θεσμών και όπως αλλιώς ονόμασαν τους κατακτητές, μας είπαν ότι αν δεν υπογραφεί το πρώτο και στη συνέχεια το δεύτερο, το τρίτο και ούτω καθεξής μνημόνιο που κατέλυσαν την εθνική κυριαρχία δεν θα υπήρχαν λεφτά για μισθούς και συντάξεις.
Οι νόμοι, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα κλπ που μας υποδούλωσαν ούτε καν τα διάβασαν, κατά δήλωσή τους.
Μας είπαν ότι θα βγούμε από τις αγορές , από όπου δεν μπορούσαμε να δανειστούμε γιατί μας είπαν ότι η κρίση είναι δανεισμού και όχι χρέους. Και τα επιτόκια αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο. Μας ανέφεραν ότι αν ακολουθήσουμε τις «συνταγές», θα έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα, θα γίνουμε «Δανία του Νότου» η οικονομία θα σωθεί και δεν θα έχει πρόβλημα.Κάθε μήνα είχαμε, έχουμε και θα έχουμε νέο εκβιασμό για τη δόση από το εξωτερικό και από το εσωτερικό, συν το γεγονός ότι γίναμε «Μπαγκλαντές του Βορρά».
Τα μεσοπρόθεσμα και οι εφαρμοστικοί νόμοι, τα μνημόνια ενίσχυσαν τις προσπάθειες για «αναδιαρθρώσεις», «μεταρρυθμίσεις» και βεβαίως ιδιωτικοποιήσεις που ξεπουλούν νερό, ενέργεια, υποδομές αντί πινακίου φακής.
Δανειζόμαστε για να σωθούν οι τράπεζες και βάζουμε νέα βάρη, χωρίς καμία ελπίδα, χωρίς μία απαλλαγή. Κατά δήλωσή τους έχουν δώσει δισεκατομμύρια ευρώ για «επανακεφαλοποίηση» των τραπεζών, οι οποίες πλέον έχουν αλλάξει χέρια.Η εμφάνιση σαν νίκης της χρεοκοπίας της χώρας, συνδυάζεται με τη μείωση της εθνικής κυριαρχίας, των αξιών γης, του φυσικού πλούτου και των ενεργειακών πηγών, των μισθών και συντάξεων, και όλων αυτών χωρίς μείωση του χρέους.
Την ίδια στιγμή καταρρέει και καταστρέφεται η ζωή των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, απολύσεις, ανεργία και ύφεση, μετανάστευση και δημογραφική κατάρρευση που κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσουν. Παράλληλα σημειώνεται εξαφάνιση της υγείας και της παιδείας, της πρόνοιας και της περίθαλψης, κλείσιμο δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, με οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα που μόνο σε πολεμικές περιόδους έχουν εμφανιστεί.
«Οι Έλληνες έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά την ελευθερία μας για να την δώσουμε τόσο φτηνά στον πρώτο τυχόντα», έλεγε ο Δημήτριος Υψηλάντης για τα «δάνεια της υποτέλειας» του 1824-1825, αρνούμενος να υπογράψει την επικυριαρχία των Μεγάλων Δυνάμεων στην Επαναστατημένη Ελλάδα.
Σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι όλο ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ, έχει παραχωρήσει την κρατική κυριαρχία και είναι έτοιμο να πωλήσει ό,τι έχει απομείνει.
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που βλέπουν τη ζωή τους να καταστρέφεται, δεν πρέπει να αντιδράσουν ;
Για τα παιδιά τους και για τα παιδιά των παιδιών τους;